장음표시 사용
21쪽
duas stichomythias hoc loco statuendas esse, satis indicari eo quod quum usque ad versum 799 Iphigenia interrogantis, Orestes respondentis partes explevisset, hic ordo inde a v. 800 immutaretur, potuit ex eo ipso loco, quo quidem ut suam sententiam stabiliret usus est, Orest. v. 724 sq. discere vir doctus, nihil omnino id valere Etenim usque ad V. 754 Pylades interrogat, Orestes respondet quae ratio quamvis inde a V. 755 contraria evadat, tamen stichomythia nullo modo interrumpitur, neque pluris quam in antecedentibus Pyladi tribuuntur loquenda. - Neque magis alterum, quod Vidala attulit, exemplum Videtur quadrare: ph. Taur. v. 1177. Hoc enim loco stichomythia minime interrumpitur duobus Vel pluribus versibus, sed omissa stichomythia monosticha jam inde a v. 117 singula hemistichia personis colloquentibus tribuuntur. Interruptae autem stichomythiae, qualem habemu Iph.
ΤRur. V. 99, quum nec personae loquentes mutentur nec res, de qua agitur, Orestis enim Verba V. 797 ars to ἐκ δομο τι πυνθάνου cum V. 799 sit eis, quae sequuntur, arctiSSime cohaerent justa causa exstat nulla.
Iph. aur. V. 724. Versus 724, quum et stichomythia ratione damnetur nec contineat quidquam, quod licujus momenti sit - Argos enim epistolam serendam esse et indicaverat Iphigenia v. 21 et mox indicaturus est Pylades v. 755 - quin ejiciendus sit, dubitari non potest. Phoen. v. 12. In perturbata stichomythia quod inest vitium, quum augeatur eo, quod V. 11 12, quales insunt in libris manuscriptis, explicari nequeunt, plura depravata esse non Sine jure colligemus nec multum fortasse a vero aberravit irchhomi suspici posteriorem partem Versus 1 et v. 712 spuri judicantis. Electr. v. 573. In laesa stichomythiae lege quod nemo, quantum video, interpretum ossenderit, mirandum sane videtur. Etenim post v 573 unum Electrae versum intercidisse secundum leges stichomythiae Euripideae certum est Euripides enim, id quod supra notavimus, locis permultis Solius Stichomythiae gratia alteram personam interrumpentem fecit alteram Jon. v. 275, 1007. 1017, 1334, 1350, ph. Aul. V. 726 Hel. v. 314 Herc. fur. v. 11, Suppl. v. 936, Orest. v. 1592 Hec. V. 981 123 cet. idque haud raro eum in modum, quem parum aptum non injuria judicemus. Atque hoc quidem loco lectram, quam vehementissime commotam et exspectatione erectam SSe Sit ne SSe, festinanter et raptim interrogando interrumpere paedagogum et veri simillimum est et propter animi ejus perturbationem prope necessarium Videtur. Electr. v. 650. Ferri posset interrupta duobus versibus stichomythia monosticha, si V. 49 Oresti liceret tribuere quo facto v. 650 G1 continerent initium novae inter Electram et paedagogum
Stichomythiae Sod Electrae verba: λεγ', ω γεραιε, ταδε κλυταιμνηστρε μολ ν et λεχ o a' ὰπάγγελλ' οὐ γαν ρσενος roκφ' sine conjunctione aut copula posita ulla defectum unius versus videntur indicare, quem Statuamus necesse est, si V. 49 paedagogo tribuerimus. Hel V. 1197. Hermannus et irchhomus, ut stichomythiam restituerent, post v 1197 Munam statuerunt. Rectius haud dubie auckius et vical postulant ut . 1197 ejiciatur; quorum
posterior suo prosecto jure contendit, verba ουδόν τι χαίρω σοῖς λογοις, τὰ δ' ευτυχω quum a Theo- clymeni moribus, tum ab ea, qua hoc loco ardeat, exspectatione et curiositate esse aliena. raeterea autem si versum intercidisse statuerimus, quam putabimus infuisse sententiam Etenim si tenuerimus, cum illo versu arctissime conjungenda esse heoclymeni Verba interrogantis: πως οἶσθα μων σοι Θεον ν λάγει ταδε et Helenam respondere: κεινη τε νηοιν ὁ τε παρων τ' ωλλυτο nihil perdiu, Versu potuit nunciari Disi aut mors Menelai aut saltem quae ad mortem ejus pertinerent. Alterum
autem jam factum est . 1196, alterum fit v. 120 sq. 2.
22쪽
Ηel. v. 80. Duo versus Helenae excipiunt eucri tres 80 - 823, quos deindo stichomythia monosticha sequitur, quae et ipsa brevi Stichomythia disticha denuo interrumpitur. Tam brevi autem intervallo quod stichomythia monosticha et disticha commutantur nescio an nihil habeut offensionis; contra quod eucr tres versus tribuuntur, aliquanto plus dubitationis nobis movebit. Traducunt enim ad stichomythiam . 7 sq. jam Prum Helenam duos Versus 78 I9, loquentem fecerit poeta, ex ratione stichomythiae fieri non potest, ut eucro plures quam duo Versus tribuantur. Riciondus
igitur erit . 1 μισει γαρ Q ως πασα την Λιος Ουην, qui ne sententiarum quidem connexui satis est aptus. Etenim causam eorum, quae praecedunt, hic Versus continet nullam, pro γάρ particula potius adversativam exspectabimus, et anticipat ea, quae Helena dictura est . 85. - Quodsi quis
contra hanc sententiam attulerit Orest. v. 1313 sq. qui loeus, quum Electrae duos versus loquenti, 1313 - 14 Hermione respondeat tribus 1315 17, videtur probare, posse initio stichomythiae duos versus alterius personae excipi alterius tribus, tenendum erit, stichomythiae initium hoc loco ponondum esse in v. 1315, quo Hermione, postquam breviter respondit Electrae interroganti ejus, de qua insequenti stichomythia agitur, rei primum facit mentionem. Eloetr. v. 11 11 sq. Merito Nauchius V. 11 15 suspectum judicavit. Etenim sententia, quae inest, quod languida sit et minus apta, etsi premere nolumus, tamen defendi non poterit, quia post tres versus stichomythiam monosticham introducentes 1111 13, priusquam ipsa stichomythia capiat
initium, alterius personae versus duo interponere non licet. - Quod ita se habere, ne quis existimet esse negandum, breviter libet enumerare eo locos, quos, quamVi minime repugnent eis, quae contendimus, nescio a quispiam putare OSSit, probare contrarium: Iph. aur. v. 788 - initium enim
stichomythiae, cujus instituendae non restis verba v. 78, 90, sed dubitatio Iphigenia fratrisquo repudiatio continent causam, Onendum esse in V. 79 apparet, Alc. v. 1074 - nam stichomythia ab eis domum incipit verbis, quibus Admetum consolari conatur Hercules, V. 1079, - Iph. vi. v. 1120 - etenim v. 1120 - 21 ab Agamemnone ad Iphigeniam, v. 1122 et a Clytaemnsistra ad se ipsam convertuutur et a V. 1126 demum incipit ea, quae est inter Agamemnonem et Clytaemnestram stichomythia, Med. v. 806 - nam chorus V. 806 Suam Sententiam aperiens, ut saepius, personae agenti suppedita consilium, quod postquam refutavit Medea, inde a v. 811 incipit stieho- mythia. - Suppl. V. 115 cf. Supra. Med. v. 909. V. 15 γυνὴ δε θηλυ κὰπὶ δακρυοις ἔφυ, quod satis indicat neglecta sticho- mythiae ratio ab hoc saltem loco alienus est. Aut ejiciendus igitur erit versus aut adoptanda son-tontia viri docti in Diar Class. III p. 61 prolata, pos v. 18 inserendum esse censentis. Alc. v. 830. Versus 30 - 32, id quod indicat schol. Vat. ταυτα τὰ τρία is τατιν πικθκειται, cum ire ossi et Naucri spurii habendi sunt et post v 829 lacuna statuenda. Quas Molgius, ut hos versus Servaret, protulit, est vereor ut cuiquam persuadeat. Etenim licet concedamus quod contendit vir doctus cubi ipse fabulae nodus solvitur, justissima et maxime idonea causa est stichomythiae neglegendae, tamen qui possit fieri, ut v 829-32, quibus nihil omnino Hercules comperit, nisi quod compertum jam dudum habebat, scilicet tempore non apto se venisse et domum Admeti maerore esse amictam, quo igitur modo fieri possit, ut hi versus contineant nodum fabulae. non facile intelligitur. - Quod autem porro censet Molgius, versu 28: U. η πεπονγα δείν' - ξενων μων; justam quas ansam famulo praebitam esse longioris narrationis de mero Aleostidissaque opportunitate jam incipere uti famulum, profiteor equidem ejusmodi narrationis ne vestigia quidem levissima me reperisse in verbis famuli, V. 29 - 31, qui non minus hoc loco tergiversetur et ambagibus utatur quam antea v. 23, 25.
23쪽
Bacch. v. 20 sq. Non injuria vicata existimare videtur, versus Baechi tres, 20 - 22 nihil hahere offensionis. Etenim post v 920 intermitti aliquamdiu orationem, dum Bacchus Pentheum lustrat, fingendum est; v. 21 deinde nova quodammodo incipit stichomythia, qua de singulis reatus Penthei agitur partibus. - Quod autem eodem modo vidata defendere studet, quod v. 27 Pentheotion duo, quos flagitat stichomythiae ratio, sed unus versus tribuitur, paullo id mihi videtur audacius. Etenim intervallo orationi interposito, quod agendo, hoc igitur loco componendo Capillos, expleatur, si quid omnino, nihil nisi defectus unius versus ejus personae, quae agit - hoc igitur loco Baech - poterit excusari. Bacch. v. 32 sq. Vestigia codicis si sequeris, qui quidem per totam hanc scenam Bacchi partes tribuit nuncio, hic inde effigitur versuum ordo: Ρ. 32 ,αν κρεῖσσον οτε μ' 'γγελα βάκχας μοι D. 3, ἐλθων ἐς ἐκους τ δοκῆ βουλευσομαι Ρ. 83ς ἔξεστι παντn τό γ' ἐμον υτρεῶς πάρα D. 83, στειχοιμ' iam ἡ γὰρ πλ εχων πορευoOμαι
quem Ordinem Verum non esse satis apparet. Inde quum eastius v. 32 et 833 Pentheo, 34 Baccho, 35 836 entheo tribuisset, plurimorum tulit assensum Attamen haec distribuendi ratio non eam tollit offensionem, quae est in perturbata stichomythia. Quae enim protulit Schoenius,stichomythiam ita esse institutam, ut v 831-33 responderent versibus 834 - 36, ea, sive Sticho-
mythiae leges respexeris sive sententiarum connexum, stare non posse, vi videtur Sse monendum. Etenim v. 31 ab antecedentibus sejungi non posse, quum responsionem contineat interrogationis antecedentis, apertum est. - Quare Hermannus, recepta lectione: λθοντ' ἐς οἴκους τ δοκῆ βουλευ-
σομεν, quae excepto βουλευσομεν, codicis nititur auctoritate, . 833 Baccho, contra v. 834 46 Pentheo tribuit. t ut versus 833 non optime videtur convenire Baccho, ita v. 834 a Pentheo prorsus est alienus. Minime enim totum hucusquo deo se dedit Pentheus, qui incertus usque ad finem maneat et dubitans: nec potest fieri, ut Bacchus consultando moram velit afferri ei ipsi rei quae ut celerrime rata fiat, cordi ei est. Denique qui potest fieri, ut in omnibus rebus suam facilitatem polliceatur Pentheus πάντα το γ' ἐμον υτρεπές πάρα et eodem quasi spiritu dubitare se profiteatur, Dum deo sit obsecuturus et γὰρ αλ εχων πορευσομαι ' τοῖσι σοῖσι πεισομαι βουλευμασιν Aliam rationem proposuit Nauchius, quam magna audacia, parva, ut mihi quidem videtur, dexteritate persecutus est. Ρraeterquam enim quod post v 832 et 833 singulos versus utercidisse opinatur, hunc in modum versus 31 36 constituit:
In quibus ut verbis: et γὰρ - εχων πορευσομαι non recte utitur Pentheus, quippe qui paullo ante intellexerit, id ipsum nondum esse faciendum, ita huic ipsi versu repugnant verba: εὐ τοῖσι σοῖσι
πείθομαι βουλευμασιν etenim Bacchus non ut arma caperet, sed ut muliebrem vestem indueret, fuerat suasor. Praeterea autem verba: ευ' τοῖσι σοῖσι .τ. λ. ut quae certum contineant consilium,
a entheo sunt aliena, quem, nondum totum laqueis, quos nexuerat Bacchus, irretitum, incertum manere satis demonstrant verba, quae sequuntur Bacchi v. 838 sq. Quare optime in Pentheum quadrant verba, quae tradita sunt: ἡ γὰρ πλ' ἔχων πορευσομαι τοῖσι σοῖσι πείσομαι βουλευμσιν. -
24쪽
Versum a enim quum deliberabundus Pentheus secum ipso locutus esse putandus sit, nihil nisi fallor, inest offensionis in eo, quod nullo abruptiore dicendi genere utitur. Quae si quis minus prol)averit is ut cuni irchhomo post v 832 lacunam statuat, flagitat stichomythiae ratio. Scritu bam Velitariae tonse Sextili a MDCCCLXIV. Dr. Hermann PhrD8.