장음표시 사용
2쪽
co se ortis is in iis juclument, fulsi liment of in ortis rinoulo involva violationis in Copyrisnt lais.
3쪽
TITI E Quaestiones Crit1 Caead Ciceronis Araten.
4쪽
5쪽
7쪽
Diroetor nn Prosessor, Ritter do rothon Adlerordon IV. M.
9쪽
d escio quo modo actum sit, ut in Ciceronis carminibus cognoscendi et interpretandis non tantum studium, quanto mihi digna esse videantur, his quidem temporibus viri docti conSumserint. Etsi enim inter omnes, quorum judicium de iis rebus integrum est, satis constat, illum a naturan poemata comp0nenda mediocriter instructum suisse, ideo laus ejus minui non poteSt, quum erraro actum sit, ut qui in republiea bene fuerit versatus, idem in poesi aliquid c0nsequeretur. Nihilo tamen secius tantopere ille de literis latinis meritus est, ut, quicunque
iis dant operam, eorum esse videatur etiam in carmina ejus liquam Operam conserre plane autem ea contemnere et quasi Vi digna esse putare, quae legantur, haud scio an dedeceat eum,qiu se philologum esse profiteatur. An quis summi illius magistri totum vitae cursum, quatenus quidem in literis et in excolenda oratione latina versatur, penitus perspicere poteSt, Si quae adolescens ille eripsit, ea omnino aspernatur Si quis autem paene omnes de carminibus illis aeque cum c0ntemptione quadam judicavisse dixerit, a ceteros ejus libros laudibus prosequantur, non St, cur e08 resutemus, neque tamen intelligimus, quam0hrem plane rejicienda sint. Si autem modo ex prima ejus elate poemata exstarent, vires ingenii illum exercere voluisse neque laudem poetae consectari putaremus neque quemque esse censeremus, qui ea Studia, unde postea scripta illa elegantissima prodierint, non maxime probaret. An latoni, si ejus carmina quaedam genuina, quae ille adolescens composuisse narratur, temporis opportunitate nobi SerVata SSent, Vitio verti posset, quod ea magno poeta non satis digna essent Quis tam Severus, ne dicam tam improbus esse potest, quin concedat philosopho illi clarissimo , ut per
ludum et exercitationem ei arti adolescentulus peram dederit Hoc idem de Ciceronis p0ematis, quae prima Scripsit, dici potest. Jam vero is etiam aetate provectiore rursus ad hoc eripturae genus revertit Epp. I, 9. seripsi etiam versibus tres libros de temporibus meis. - Attio. I, 19. commentarium consulatus sui Graece compositum μ), neque est, quoniam ipse laudem p0etae haud raro ibi sumere videtur, cur de his carminibus non severius judicemus ). Tum verin etiam laus nimia, quam aliquoties interlpretationi tribuit carminis rati Solensis,3 De Divinat. I, 11: Sed ii potius utar an alietore aut teste, quam te cujus edidici etiam Verins, et libenter nidem, quos in secundo de consulatu Urania musa pronuntiat. Cujus operis duodeoctoginta tum versus sequuntur. Jure igitur censet Plutarchus Comparat. Demosth. iam Cicerone cap. 23 4 δὲ MMρωνος ει τοῖς λοπις αετοἱ τῆς πριαυτολογέας ἀκρασίαν τινὰ καzηγορει oo δοξαν cet. - suam laudem item pertinent, quas Tuscul. Disput. ΙΙ, 11 de carminibus suis ipse pronuntiat.
10쪽
quod Phaenomen appellatur, quam admodum adolescens perseest, quodanmodo nos impedire videtur, quominus mediocritatem ejus carminis excusemus. Ita de natura deor. II, 1 alium quendam de eo dicentem inducit. Atque hoc loco me intuens utar, inquit, carminibus Arati
iis, quae a te admodum adolescentulo conversa ita me delectant, quia Latina sunt, ut mulla ex iis memoria teneam. rim per quattuor capita loci ex eo carmine memorantur. aenerisum autem nobis captare videntur, quae de leg. I, I et 2 ad laudem suam de poemate,
quod Marius inscribitur, a se ante vicesimum aetatis annum versibus hexametris composito pra
dicat. Nihilo tamen minus propter tot tantaque Ciceronis in literis latinis merita Quintilianua lenius de ejus carminibus judicium serendum sibi esse existima XI, 1, 24 In carminibus
utinam peperci88et, quae non desierunt carpere maligni: Cedant arma togae, concedat laurea laudi; fortunatam natam me consule Romam; et Iovem illum, a quo in concilium deorum advocaturi et Ninervam, quae artes eum docuit;
quae sibi ille secutus quaedam Graeeorum exempla permiserat. Si autem Cicero eodem modo de aliis judicavisset, qui de patria bene meriti erant, non esset, cur inimici ejus non aliquanto mitius de carminibus illis judicavissent quum vero proprias ac suas res gestas tam immodicis laudibus efferret, optatam omnibus malignis perstringendi sui Occasionem dedit. Nobis autem proposuimus de stamentis quibusdam ex interpretatione ejus Arati Phaenomenon, cujus majora exstant fragmenta, disputare. Quod opus, quo coeli signa describuntur, apud veteres diligentissime legebatur, quamquam satis constat Aratum ipsum astrologum non sui88 sed modo quae universe nota de coel0 88ent, quaeque ab aliis didicisset, ea artificiose composuisse atque ita perfecisse opus, quo ii quoque delectarentur, qui hane cientiam palam profiterentur'. Itaque lactim est, ut praeter Ciceronem etiam Domitianus imperator carmen illud ex graeco in latinum sermonem transferret, cujus libri auctorem permulti librariorum testimonio nixi Caesarem Germanicum suisse parum considerate putaverunt; id enim salsum esse ac Domitianum esse scriptorem viri docti nuper ostenderunt. Cui operi haud multum tribuendum esse inter me constat, quum imperator ille poetae indole plane destitutus esset neque ex impetu quodam animi ad carmina facienda se conserret, sed quo hominum oculos in se converteret. Prooemium autem poematis illius non e verbo expressit, sed alterum excogitavit prooemium, quo quae dixit Aratus, aliis Verbis ordine alio redderentur. Quumque totum opus nihil sit, nisi artificium quoddam rhetorum praeceptis exhibitum, dictio plerumque pura est neque Sine arte perseeta, sed ea tamen, qua minus legentes oblectentur, quum ab incorrupta natura ac
simplicitate longissime recedat . Exstat praeterea ex quarto p Chr. n. saeculo est Arieni Phaenomenon copiosa declaratio 1325 versus continens, quum amen graeci poetae modo 32 habeat cujus operis prooemium itidem ab Arato haud minus discrepat, ut paulo post Viderimus. Ciceronianae vero interpretationis nihil servatum est, nisi ragmenta, quae pleraque in libris
' De Ciceron univers. operibus poetic satis copiose disputavit rumann esch. v. Om, Om V, pag. 219 - 22 et pag. 600 - 602. - id praeterea Heus de Cicero ιιλοπλάτων. - Vide σει de Orat. I, 6.s, qui locus etiam eo memorabilis est, quod ieero similitudinem quandam intercedere inter oratorem et Poetam demonstare ludet. Quae tamen spinosius quam verius disputata videntur; nam revera non ita se rem habeo exempli satis multis explieatur. - Vide Bern hardy Grundris de Romi schen iteraturgesch. 186b, pag. 15.