Sacra termini præside Ulrico Obrechto, hist. prof. ord. ad examen solenne exhibita a Jo. Friderico Trier, Mainunga Hennebergico, d. 19 m. Martij

5쪽

SACRA TERMINIUL RICO OB RECHTO,

examen Solenne eisi ira

JO. FRIDERICO TRIER.

7쪽

SACRA TERMINI.

a periorum profanis gentibus superstitione sacros, inter sanctioris disciplinae conscios dicata supremo finium Custodi reIigio consecravit. cuius sincero cultu ceniseri unice cupiunt, quae hic ad usum Academica

Disquistionis Sacra Termini adornamus II. Sub isto quippe elogio, citra periculum irrelietiosae

significationis, quam his vocabulis Gentilium vanitas ci cumdederat, exhiberi posse videbatur ista naturalis at adeo Her- ustitiae si limonia, q publicos regnorum nai uita limites cotura vim ais injuriam Deus munivit. III. sive autem termini a natura positi populos semeten Veluti montes, maria fulmina ,sivς limites humano opere arbitrio que constituti; quales murus S menses contra Tartaros exstructus, quem de cribit Martimus Hi . . Dec. I. lib. s. p. λO8. tum n urus Pictum de quo vid. Canident Bri:anniam p. 7io. Osee q. ad reliti nem finium ipsorum 4 arum interest: cum ne naturales quidem limites, munus finiendarum gentium a natura habeant ted ab impositione humana consequantiar,& populi nequa' naturalibus, neque ab arte statutis mura i mentis discreti, iure tamen, & qui haud raro finium locum sustinui, mutuae o tentiae metu leparentur. Vi V. Atque id quidem in progressu hujus tractationis A r planius

8쪽

-m authoritate cordatioris exempli nos tuebitur Minerva pacis, Mquae pacem firmant ornantq;, honestarum artium praeses. tuam communi quondam sacrario cum Deo IZmmo consecratam, ut Dion cis Halicarnai os author est; iisdem deinceps publice monumentis Romani celebravere , quod rescres nummi testantur.

V. Et insuper acrorum nostrorum apparatus, eou que non porrigitur, ut quae copiosius alibi de suibus imperio rum augendis, muniendis, recuperandis, vel pzrcepta instruuntur, vel consilia laudantur, vel controversae agitantur, tam an-

mme scriptionis ambitu complectatur; soli quam Deus t tu sanxitque terminalis legis venerationi destinatus. VI. Licet autem ad haec sacra parum idonei Hystae putandi sint, qui tum demum rite litatum Termino credi derunt, si coram informi saxo aut rudi stipite, cerimonias saerati cultus prostituissent: ad demonstrandam tamen vim luminis naturaliter ingeniti, haud leve pondus confert ;quod etiam Gentiles, ejus religionis, qua violare publicos imperiorum fines nefas habetur, Deum auctinem, custodem,

vindicem agnoVere.

VII. Inde Julier Ierminam ἔριγ tanta olim vene viii. ratione cultus ; cui in territoriorum confiniis, plerique Graeciae populi aras & templa sacrarum. In quibus pra sertim

memorabilis ο ρ ῶς που Διὸς τὸ - . ara Jovis Aerminaci ita enim legendum vertendumque: non Om. moiuam, ut v s nullo congruo sensu, exhibuit) quam in Chersones finibit, Athenientes statuisse. Author o rationγ de Halane Θ, sive is Demosthenes, sive ut Libanio visum, Me si pus existimandus cst, cupi hoc Epigrammate refert:

9쪽

times ut in medio Leucae Pteleique notetur, Haec ea e cc gens ara sacrata Iovi.

Ne populos turbet contentio, Iupiter ipse ' . Rex superum medius limite Amat agros.

VIII. Neque minus celebre fuit templum Iovis contermini αἰς ουοeis, quanquam divcrso usui destinatum sv d Crotoniatas, Sybaritas. Cauloniatas unanimi consentu post cruenta dissidia posuisse Pollisu memorat: exemplo as Il, chaeis desumto : quorum conventus & concilia publica in

aede Jovis contermini haberi consuevisse, haud esssiculter indidem colligere licet. IX. Romani qui ex Numae instituto, de ipsi publicos juxta privatosque terminos Ici mali sacros voluere; D uint major Terminorum cultui ab antiquitate veneratio acce ii athai L. deret, eum se pro Deo Termino lapidem colere si Xerunt, A χ: R. p. quem loco Jovis ad insantis similitud inem fassetis involutum us. Saturnus devorasset. Lactantius: Quid qui lapidem colunt Disor I, o mem at' rudem, cui nomen eis Iernunt Hic eis quem pro Jove Saturnus dicitar deror se. Si tanti si idoli vanissimi natale solum novisse. ex Proconeso desumtum, Agathoclei Babyloni bi ἔ tradit: postquam vero Jupiter patri denuo cum caeteris li' Theogori . beris, quos devoraverat, extorsisset, in Parnas o statutum M. Hesiodus refert:

10쪽

In divina Pytho sub jugis Parnase: Hr in ρυhrum insigne monumentum exisseret qui ho

mines admirarentur.

Quo jure ad Romanos inde migraverit, & quomodo non cum Jove tantum, sed cum Delphis transigendum sibi putent, ipsis horum mendaciorum artificibus fuerit dispiciendum: cum satis constet, sub Imperatore M. Antonino Philosopho sibi Delphos adhuc eius monumenti posseisionem vindicasse. Pati mu illi Imperatori coaevus Scriptor, post quam pleraque in templo Delphico visu memoratuque di-

'ν ο Κρόν . Cum s monumento Aeopto enit A. Heu fili, ascendere ruinum Dueperu, lapidem videas inmodice magutim : hunc singulis di AMO maxime festis oleo perfundunt silici ut , lana velant. Percrebuisautem de eo opinio, eundem lapidem esse, quem pro puero exhibitum Satur nus devoraverit iterum ii per vomuum ejeceris. Et Romani tamen dudum ante haec tempora eiusdem persuasionis ludi-onom IX.t.brio fuerant gloriati. Declarat id, si nihil aliud. Mutua Dr apud Golta. minatu ut Polluci dicitur; jam in As O nummis ita

'vm Hvg p ei formata , ut Batui Hesdei instar haud obscule exprimat: - u i .s ς pi ς quippo & pedibustantum prominentibus; ceteris ve-koe B iis humani corporis partibus in pyramidis in vel far speciem confusis: ut vel fasciis, vel si Grammaticorum ineptiis au-Etymolor. stultanduim, caprina pelle obvolutas facile agnoscas. E Diburg voe dem respicit in nummo Golt j, fulmen. Joris insene, pedibus B in λγ. Termini subjectimi , de quod prorae naris impositum Termi-C0m et t. num Immui de P. Qui nummi exhibent: peregrinum & ad H st i venam Deum indicantes : neque enim alia prorae signific 'The ui Naxio, quaru puppis apud Ovidium in E istis: δε i.

η ς psi p in boni ho horas puppim formavit in inre, mortu ad cntum tes cata Dei. Quod vcro ex viris doctis alis ad exprimendum a Dum illud