장음표시 사용
471쪽
quoque mulier jam cognitore utebatur, ut sundum istum emeret. Adest ad tabulam AEhutius, licetur, addicitur ei landus, Pecunia a Caesennia solvitur. Ita Caesennia landum hunc possedit i cavitque, Iaeque ita multo post A. Licinio Caxinae Volaterrano nupsit. Aliquanto post facto testamento moritur; facit heredem Caecinam ex deunce et semuncta sm II duodecimas, sive totius hereditatis , ex duabus sextillis h. e. ἰ unciae Μ. Filicinium libertum superioris mariti, AEhutio sextulam -)legat mercedem assiduitatis et molestiae sua causa suscrptae. Is primum calumniatus est Caecinam heredem esse non posse, ob civitatem Volaterranis ademptam, deinde fundum quem Caesenniae mandato huic mulieri emerat, suum esse, seque sibi emisse dixit. Itaque placuit Caecinae constituere, quo die in rem praesentem veniretur, ut de fundo Caecina moribus deduceretur. Mos enim erat in possessionum controversiis, ut uterque litigantium in fundum controversum advocatis testibus conveniret, alter autem qui eum naturaliter possidebat, alterum de lando deduceret, moribus, i. e. vi civili, quae etiam quotidiana, s. festucaria dicebatur. Is igitur qui lando, quem vindicabat, deductus esset, praetorem adibat, petebatque ut restitueretur. Caecina quum dies ox utrius It e commodo sumptus esset, venit in castellum Axiam , ex quo loco landus ille non longe aberat. Abutius Ca cinae denuntiat se armatos habere, abiturum cum non osse, si accederet. Caecinae tamen placuit experiri. Itaque quum primum in antiquum standum ingredi vellet, frequontes armati obstitemini. Tum ad eum landum, de quo agebatur, prosectus una eum amicis et advocatis ab armatis hominibus aditu prohibetur. Haec erat vis vera, vel solida. Itaque, ut consuetudo erat, ex loge de vi hominibus acinatis praetor P. Dolabella interdixit, ut Atti iiii , iande Caecinam dejecisset, eo restitueret: sine ulla exceptione, cujusmodi exceptio interdum addi solebat: extra quam si dej cisset ex eo loco, quem ipse Possiderct. aebutius rostituisse se dixit, quod ut Hottomannus recte exposuit, non sic accipiendum est, quasi revera se in fundum litigiosum reduxiisse QEcinam conis tendoret. Sod hoc eam vim habcbat, quasi diceret, se restituere non dobere. Itaque lis omnis versabiatur in verbis interdicti praetoris interpretandis. Cicero ipse orat. cap. I9 :α Tota mihi, inquit , causa pro Caecina de verbis interdicti fuit. Res involutas Diuitigod by Corale
472쪽
definiendo explicavimus, jus civile laudavimus, verba ambigua
In exordio Cicero .Ebutium perstringit, qui ut audax fuerit in convocandis hominibus et armandis, sic impudens in judicio, cap. I. Simul judices squi ubi de possessione certabatur recuperatores appellari solebant) monet, ne impudentia AEbutii decipiantur, ut constituta jam re, quid agi potuerit, aut quid possit, non quid actum sit, quaerant, ideoque iniquam judicandi
moram ac religionem sibi injici patiantur, I-3. Sequitur narratio rei gestae, Iam confirmationem aggreditur Cicero sic, ut doceat Caecinam non minus a stultitia AEbutii sublevari, quam nus improbitate laedi. Improbum suisse, quod coactis armatisque hominibus vim socerit; stultum, quod id se fecisse consessus sit, et testes ejus rei adduxerit; quare se ejus consessione et testimoniis usurum , 9, ostendit, Simulque testos ipsos, in primis Fidiculanium Falculam perstringit. Io. Certum igitur esse demonstrat vim sactam esse ab AEbutio, non enim illam defensionem valere t Nesi Dei, sed obstiti, II. Itaque Caecinae actionem ex praetoris imterdicto competere; in quo defensor AEbutii C. Piso resutatur, qui in hac causa nullam osse ex Praetoris interdicto actionem
Iam accedit ad aliud defensoris, ut ii argumentum, quo vim Caecinae tactam osse negaverat. Id igitur Cicero refutat explicando , quid communi usu dicatur vim facere, idque tum more majorum, tum ipsius bEhutii judicio confirmat, I, II. Praeterea quum voluntas et consilium et sententia interdicti intelligatur, aut impudentiam summam, aut stultitiam singularem esse , in
verborum errore versari, et SenSu Verborum praetoris cognito,
singula verba subtiliter exquirendo in frigida et jm una calumnia delitescere, x8-22. Nihil igitur illud Pisonis osse et non deseri si
non sisi accedere, a 3. Et cluia Piso dixerat interdum jurisconsultistion esse obtemperandum, juris civilis auctoritas a Cicerone defenditur, seqq. Multum vero POseuli romani interesse docetur, juris sentcntiam ct sequitatem Plurimum valere, non verbo et litera tor lucri. Quod autem adversarii dicant C. Aquillium ICtum auctorem esse defensionis, qua Cicero Pro Caecina niatur, in eo propter summam hominis dignitatem magnam a se gratiam
473쪽
inire. Marum autem esse cur suum auctorem non nominorit,
quem dicant contra Caecinam sentire, I . Iam Cicero narrat se aliquem I Ctum convenisse, ut opinatur, illum ipsum, quo Ebutius et Piso auctoro utantur. Eum sibi respondiisse rem et sententiam praetoris cum Caecinae causa lacere; verbo autem eum excludi; a verbo autem non posse recedi. Adjecisse tamen eum
quasi consolandi sui causa; nihil esse, quod Caecinae causa laboraret; quia enim praetor interdixerit, ut Caecina unde deiectus
esset, eo restitueretur, Abutium qui lateatur aliquo ex loco dejectum esse Caecinam, non potuisse iusta sponsione eontendere, se Caecinam restituisse. Ex hac igitur ratione, cujus ipso non modo inventorem, sed ne Probatorem quidem esse profitebatur, Cicero contra di butium disputat, ostenditque hac quoque ratione Caecinam causam suam obtinero. Si cnim non sit ex eo loco deiectus, quo prohibitus sit accedere; at ex eo osse dei ctum , quo accesserit, unde fugerit; et si praetor non distinxerit locum , quo Caecinam restitui juberct et restitui jusserit, non esse eum ex decreto restitutum, 28-3I. Iam alia Pisonis ratio
refellitur, qua usus dixerat, eum dejici posse, qui tum possideat, qui non possideat nullo modo posse. Cicero ostcndit primum in hoc Pisonem sibi ipsi repugnare; deindo in praetoris interdicto additam non esse formulam, si possederit Cincina; denique illum ipsum landum, quo de agatur, Caecinam jure possedisse , 3a.
Postremo argumentum Pisonis, quod Volaterranis civitas lego Cornelia Sullae adempta sit, ita resutat, ut doceat nec civitatem
iis jure adimi potuisse, praesertim quum Sulla ipse in legem
istam adscripserit: si quid jus non esset rogari ejus ea lege nia hilum rogatum ; et praeterea Sulla hac lege non sustulerit nexa atque hereditat , 33-35. Extrema oratione Caecina iudicibus a dignitate commendatur, et argumenta in confirmatione tractata breviter repetuntur, 36. Ceterum haec oratio habita est actione tertia, posteaquam judices, quum sibi rem nondum liquere pronuntiassent, his ampliaverant.
Quo anno habita sit, haud satis constat. Noque vero in quem annum praetura P. Dolabellae inciderit, Exploratum habemus. Verisimile tamen est vel A. U. C. 684, vel anno sequenti, Caecinam a Cicerone defensum EMe.
474쪽
ORATIO UNDECIMA.I. Si, quantum in agro locisquo desertis audacia potest, tantum in soro atque in judiciis impudentia
Valeret. Non mitius nunc in causa cederet A. Qi cina
Sext. Ebutii impudentiae, quum tum in vi facili rida cessit audaciae. Verum et illud considerati hominis esse putavit', qtia de re jure decertari oporteret armis Don Contendere; et hoc Constantis, stili cum viet armis certare nolui Sset, cum jure judicioque su-
I. I. Si quantum. Hoe initio benivolentiam a clientia pariter et adversarii persona concilial: quum hujus audaciam et inipudentiain euin illius moderatione et constantia comparat. Hoetis a. - Tantum in foro, atquc in Ddieiis impudentia valeret. Romae in foro judieta exercebantur; privat RPlurimum in comitio : ut apparet ex Iib. I, lacrobii, Misen. III, Placito in Paenulo, et Varrone de Ling. Lat. IV.COautium autem in foro suisse Plin. II. Ge. pars secunda. lib. XV, demonstrat his verbis: is Cois litur sena arbor in soro ipso, atque comitio Romae nata, sacra sulguribus ibi eonditis . IDEM.2. Considerati hominis esse putaMil. Quum illius Maait audaciae. et se in fugam coniecit. Hoc enim dicit, ut eonsideratione et predentia adductus, non autem Ignavia et inani metu pereulsus sui se Caecina videatur. In M. 3. Cod. ML Meeptari ; unde Gra vitis mallet diseeptari. I. V. L.
475쪽
perare M. Ac mihi quidem quum audax praecipue suisse
videtur Ebutius in convocandis hominibus, et a
mandis; tum impudens in judicio : non solum quod in judicium venire ausus est nam id quidem, tametsi improbo sit in aperta re, tamen malitia β est jam usitatum , sed quod non dubitavit id ipsum, quod arguitur, confiteri β. Nisi sorte hoc rationis habuit 7,
quoniam, si facta Vis esset moribus', superior in possessione retinendas non fuisset; quia contra jus in remque iacta sit v, A. Caecinam cum amicis metu
perterritum profugisse : nunc quoquo in judicio, si
4. Itire iudicioque ruperare. Itis, quemadmodum Caecina in ipsius Iunis quod praetor decrevit, quum dum per vim amnatis homicii a imeonstituit: iudiciam, iudicum, sive gredi conatus esset, et eum prohibuis-r operatorum a praetore datorum C H set, non deiecisset. Atque hoe vid gnitio atque disceptatio. ΗΟΟΟΜ. - licet quasi gravissImo in sua causa Diversa sunt jus et judicium. Nam firmamento utebatur: in a. Ilori. iure superare potest quis aequitate et T. Nisi hoc rationis 1 tiit. Quasi bonitate causae, qui tamen non supe- diceret: si ex sundo vi armata dei ret judiolo, ut plerumque malae causae ctus esset Caecina, facile agnosceret eulpa iudicum obtinentur, et iudieio AEbutius, praetoris interdicto restitia superior, qui causa inferior et iure. illum oportere. Nune vero quum is, PAMERAT. qui landum ingressus non sit, deiicis. Malitia. Cie. de Nat. Deor. III: inde non potuerit, sed metu perterri is Malitia est versuta et sallax noeendi tus profugerit. nullam ei actionem ratio . . Ea prudentiam imitatur. Cie. dari posse. Voluit autem AEbutius ad
in Partit. Vetum Terent. malitiam v olam atrocem vim, quae vuInerati ea vit nImis asperam iuris Interpreta- nem, quae caedem, quae occisionem tionem : in Ius summum summa ma- haberet, hoc interdictum pertinerer
litia estis. IDEM. eique tantum eOMPetere, qui de pos-6. Non burioit id ipsum, quod sessione esset dejectus, quum solum timuitur, confieri. Convocatos a se armorum terrorem, ni videamtir urmis homines, et armatos fuisse οῦ sed dissi- dejecti, suiscere Ulpianus reserips mulat Cicero defensionem AEbutii. rit. IAC. OmνNLLrva. Defendebat euin , quantum ego exi- 8. Quoniam si factra et is non esset stimare possum , ae ob eam Gusam moribus. De hia vide Exeum. I ad GI-ainiasse, ne via albi asserretur, ae de cem hujus orationis.,uci lando vi a Caecina dejiceretur; 9. Superior in possessione retinen- quin etiam non modo id constebatur, dia . Quasi facto do isset Caecina se sed etiam prostebatur, ae Prae se sere- Possedisse heredem uxoris. PAMERAT.bat; testes enim eos ipse sumpserat, 1 . Quia contra jus moremque δε-
476쪽
causa more institutoqite omnium defendatur, Dos iti- seriores in agendo non futuroS; Sin a consuetudine recedatur , se, quo impudentius egerit, hoc superiorem discessurum. QuaSi vero aut in judicio possit idem improbitas, quod in vi confidentia ; aut nos
non eo libentius tum audaciae CeSSerimus, quo nunc impudentiae facilius obsisteremus. Itaque longe alia ratione, recuperatores ', ad agendam causam hac
eta sit. Contra jus seriptum , et institutuiti deducendi et vi quotidiana
sestucariaque manus conserendi: juris vero civilis pars est mox. ΡAME . Si cavsa more, institutoque omnium defendratur. Si nobis perinittatur uti hoc interdictit, et ex en restituamur. Dicit hunc esse morem majorum, ut
dominus de suo scindo depulsus et in eum ingredi prohibitus quamvis revera dejectus non ait, si verba cotisectemur uti possit hoc interdieto. Ebusus qui Caecinam neque domi num, neque Possessorem esse diceret, negabat ei uti hoc interdicto licere, quod dominis aut Possessoribus tantum datur. II HOM. II. Sin e consuetudine recedatur. Lambinus corrigit illud sin e consuetudine recedatur. Ergo non video euro, quam e Pofit verbum recediatur, aptior propositio ait. Cicero quum Particulam tinde vim utriusque harum Praepositioitum duarum habere docet, etiam quid eae inter se disserant, stendit iusta exemplis pluribus, ex qua ratione, quomodo Ipse ad Alticam seribit, . Advola in Formianum, unde nos pridie non. mari. TMedere cogitamus certe unde non a Formiano valet, sed ex Formiano , id est, non ex propinquo Formiano loco aliquo , sed ex Formiano ipso. P. FL ER. ra. Quasi et ero aut in judicio possit idem improbitas , quod in Con- Mentia. Quasi vero in soro tantuiti valeat impudentia , quod in vi audacia. Improbitas est impudentia. Conis f dentis est audacia. Cie. Iluscul. III: is Qui sortis est . idem est fideus, qiri considens mala consuetudine loquendi in vitio ponitur in. Plautus utrumque eoniunxit in Amphit. . Quis me auda cior est homo, aut qui considenticii Z . Aut nos non eo libentius tum audaciae cesserimus. ytio Nunc impudentior. Impudentia audaciae finitima. Unde Plautus Lmph. - Quid illa impudente audacius p is Verum audacia facinori, impudeutia flagitio propior. Terent. Heaut. - Ο hominis impudentem audaciam l . PAME . 13. Re Peratores. In privatis judiciis arbitratu praetoris aut judex d batur unus, qui de saeto cognose rei ἔ aut recVeratores tres: neque vero Certas fuisse causas existimandum est, in quibus modo judex, modo recuperatores darentur, ut plerique putant, in eo triaverasis Possesctionum recuperatores dari solitos: nam et deliriuriarum causa ad recuperatores acta mentio fit apud Gell. lib. XX, cap. I. et lib. de Inventi II, et de eo-rona murali apud Livium lib. XXXVI. De surto item apud Plautum in Rad. 3Ο.
477쪽
actione , venio, atque initio veneram. Tum enim nostrae causae spes erat posita in defensione mea, nunc in consessio De adversarii; tum in nostris, nunc
vero in illorum testibus : de quibus ego antea laborabam, ne, si improbi essent, salsi aliquid dicerent; si probi existimarentur, quod dixissent, probarent:
nunc sum a Illino a quissimo. Si enim sunt viri boni;
me adjuvant, quum id jurati dicunt, quod ego inju
ratus iri simul O : sin autem minus idonei; me non is diant. quum, iis sive creditur' . creditur hoc ipsum, quod nos arguimus β; sive fides rion habetur, de adversarii testium fide derogatur.
ΙΙ. Verti in tamen quum illorum causae actionem
considoro; non video, quid impudentius dici possit:
quum autem Vestram in judicando dubitationem ;vereor, ne id, quod videntur impuderater fecisse, astute et callide secerint. Nam, si negassent vim hominibus armatis esse factam, sacile honestissimis testibus in re perspicua tenerentur; Sin Consessi essent,
quum temere virgἰnem quam Plesidippo adolescenti tradiderat, ritisque nomine arrabonem acceperat, abduxisset: in QuIs me est inquit mortalium miserior, quem modo damnavit ad recuperatorea Plesidippv, P Arecuperando vero dictos apparet, quod Per eos suum ius privati homi.
nes recuperarent, ut infra dicitur: . Si alia ratione tua nostrum re t Perar Possemus. Quanti ea res erit,
tanti pecuniae, iudicium reCuperat ini tum dabo, testiliusque Publice dumis taxat decem denuntiandi potestatem
Vae iactione. Tertia; nunc enim tertium agitur haee causa, quum iu diees antea bis sibi non liquere dixis.sent. et amplius cognoscendum pronuntia ent. Haee enim fuit iudiciorum consuetudo . de qna dixitntia in Verr. II et III, et paullo post latius explicabitur. IDEM. - Actio generale nomen est, i. 37 de oblig. action. Et tam de petitione ae Persecutione amitaris, quam de aceusatione aecipitur.
x S. Abest creditur. Addimus e cor rectione P. Fabri. I. V. L. 16. me ipsum quod nos rer uim M. obseurus mihi locus, et . ut arbitror, mutilatus. De quo vide Excura. II ad calcem huius orationia. II. r. Vestram in judicando dub tationem. Bia enim sibi de hae causa non liquere responderant. HOHom.
478쪽
ΟRATIO PRO A. CAECINA. 469 et ut, quod nullo tempore jure fieri potest, turn ab
se jure iactum esse defenderent: sperarunt, id quod assequuti sutit, Se injecturos vobis causam deliberandi , et judicandi justam moram ac religionem '; simul illud, quod indignissimum est, suturum arbitrati sunt, ut in hac causa non de improbitate Sext.
Abutii, sed de jure civili judicium fieri videretur J.
Qua in re, si mihi esset unius A. Caecinae Causa agenda, profiterer satis idoneum esse me de sensorem, propterea quod fidem meam diligetitiamque praestarem : quae quum sunt in actore causae, nihil est, irare Praesertim aperta ac simplici, quod excellens ingenium requiratur. Sed quum de eo jure mihi dicendum sit, quod pertineat ad omnes, quod constitutum sit a majoribus, conservatum usque ad hoc tempus; quo Sublato non solum pars aliqua juris deminuta. 'sed etiam vis ea, qtiae juri maxime est adversaria . judicio confirmata esse videatur : video summi ingenii causam esse; non, uti demonstretur, quod ante oculos est, Sed ne, si quis vobis error in tanta re sit Objectus β, omnes potius me arbitrentur Causae, quam Vos religioni vestrae demisse. Quamquam ego mihi sic Pe uadeo, recuperatores, non Vos tam propter juris
obscuram dubiamque rationem bis jam de eadem
2. Iustam moram et religionem. HOC eat, scrupuluID. Terent. Alidri. Nihil e se mihi religio est dicere.. Ibid. . Dignus cum tua religione odio in. PARS R.
3. De jure eisiliis istam , etc. De hoc explicatido vide Fxcura. III ad calcem hujus Orationis. 4. Uis ea. quo juri maxime esto ersaria. Hinc praetoria in interdi inclis formula vimseri vecor et legum, vis in populo a sto. Nihil est enim exitiosius civitatibus, nihil tam contrarium itari et legitius , nihil minus ei vile et humanum, quam composita eteonstituta reputatica quidquam agi per
re sit objectus. Ne si quaedam vobis caligo sit ollasa. Nonnumquam honesto et probabili nomine bono viro judici error objici solet. ID m.
479쪽
causa dubitasso', quam quod videtur ad summam illius existimationem 7 hoc judicium pertinere, moram ad Cotidemnandum acquisisse', simin et illi spatium ad sese colligendum dedisse. Quod quoniam jam in Consuetudinem vertit, et id viri boni, vestri similes, in judicando faciunt, reprohendendum fortassem in US. querendum vero magis et iam 9 videtur : ideo quod omnia jtidicia, aut distrahendarum Controversiarum, aut pura tendorum maleficiorum causa reperta Sunt: quorum alterum levius est, propterea quod et minus lae dit, et Persaepe disceptatore domestico dijudicatur; alterum est veli mentissimum , quod et adgra tores res pertinet, et non honorariam operam
amici sed sevseritatem judicis ac vim requirit. QuodeSt gravius , et cujus rei causa maxime judicia
6. Bis jam de ensem re dubitasse. DeliberasM . Sileton. Claud. 35 : .. Dubitavit , adhibitis principibus viris an
. Quod videtur nil summam illius existimationem. Quippe, quum hoc indicio quaestioni publicae de vi et
coactis armatisque hominibus praeiudicium sat. Hoet . - Summa existiamatio est res a qua omnis nostra fama et dignitas pendet. Cie. ad Attic. I , : . Existimes humanitate prohibitum , ne Contra amisti numinam rxistimationeim miserrimo eius tempore venirem in. sic summum bellum apud Caesarem , in quo periclitator res univerga. Stimm res ublica , res, tua pendet salus reipublicae apud Cicero
R. Moram ad condemnandum ac quisisse. Pst, lithonii sime arripui e occasionem differentiae et Producendae damnationis. Apparet duabus de cau-
is ampliationem interponi solitam; Primum quum revera non liquehat j dicibus, et obseura erat causa; deinde si grave erat iudicium, utpote quod
exis imationem laedebat; nam si abis solvendus esset reus, Prima actione indicat,atur. si videretur Condeinnandus. amplius pronuntiabatur non ex jure scripto. sed ex confiuetudine, ut modo declarat. HOTTOΜ. - Gulielm. Coni. anquisisse. I. V. L. s. Betij. Weish. e injicit legendum esse, maς 3 jam. I. V. L. o. IVon honorariam . etc. onus judieandi licitioris causa impOxitum. Cic. Prix Roscici Comoedo : ω Dat iste
M. Trebellium amicum, nos communem nece sarium Sex. Alphenuini te Tase. V : - Quorum controver fias solebat lamilliam honoratius arbiter judicare Carneades Pas R. II. est Quod punien-d rum malesciorum Causa repertum est. HoTTOΜ. I x. Cujus rei causa maxime. Nem
480쪽
constituta sunt, id jam mala consuetudine dissolutum est '. Nam ut quaeque res est turpissima, sic maxime et maturissime judicanda est : at ea, in qua existima
tionis periculum est, tardissime judicatur III. Qui igitur convenit, quae causa suerit ad Constituendum judicium L eamdem moram esse ad judicandum Z Si quis, quod spopondit, qua in re verbo Se uno obligavit, ut non sacit, maturo judicio sine ulla religiones judicis condemnatur : qui per tutelam ,
aut societatem aut rem mandatam. aut fiduciae
po ut uialeficia vindicentur. PAME . 33. Mala constietudine dissolutum Tardissi ine. et post multas ampliationes diIationesque judicatur. 4. SCh. maxime ex antecedentibus a librario repelitum putat. I. V. L.- Iudicanda, Er . cod. vindicanda : ne anelius; nani mauis ta turpitudo
non tam judieari, quam vindicari debet. GRAE .
IS. Existimationis periculiam est , tardissime judicatur. Ut in publicis omnibus iudieiis, et privatis praeterea quibusdam , ex qnibus videlicet damnatio affert Ignominiam , quae modo Commemorabo e nain Illa tardissime judicantur, dum saepius ampliatur Causa , et pronuntiatur non liquere.
alerius Max. libro VIII, de causa quadam mentionem facit, quam septies ampliatam sui se scribit. Horiori. III. r. Quin causa Derit ad consi tuendum judicium. Videlicet gravitas criminis; nam Propter illam. et ut males Icium in poenam vocetur, iudicium constituitur. At propter eamdem aententia dissertur. Est autem argu mentum ex repugnantibus. Non et
aliqua de re quam celerrime iudicium
Constitue dum ex , et ejusdem rei di
ceptatio itisserenda p sed facilis, ut quivis intelligit, ad id asseret responsio poterat. Nam in comtituendo Ddicio . perietili nihil est; at in re judieanda quam plurimum. Constituere Daieium vel quoestionem utrumque enim dieiis mus) in publicis dumtaxat judieiis, dicitur qtraesitor, qui judicum rei
et ione utrimque saeta , certos Consti
tuit judices, qui sibi jurati in o n,ilio
In privatis vero judiciis, quum praetor urbanus judici aut recuperatoribus alitigatoribus acceptis potestatem de causa cog Oscendi et judicandi facit. Ddietam consi tuere dicit. HoHori. a. metiro judicio. Prima aeticine.
religione. Sine metu deserti Onicii, aut violati iuris. PAMER. 3. Qui per tutelam. Quatuor haec sunt privata judicia, quorum damnatio asseri ignominiam ἔ de tribus Cicero in orat. Pro Q. R-rio, de qua to in orat. pro sex. Roscio , et universis Iulianus ex Praetoris edicto ita Pandectis: - Qui pro socio. tutelae, mandati, depositi, suo Domine non contrario judicio damnatus erit, etc. i. . Aut societatem. so Ietas, Graecis quae ex omni Causa honesta, dg iis quae inter eos obligari Possunt, coitur, constituitur certis qua busdam pactionibus, ne vel dolus, vel corn-