장음표시 사용
11쪽
tulantissimam in S. Augustinum censuram, haud aequo animo ferre valens Pritanius noster, Iuculentam apologiam pro tanto Ecclesiae Doctore texere instituit. Neque in suis tantum Animadυersionibus Phereponianis ineunte hoe saeculo evulgatis, furens in S. Augustinum insurrexit Clericus; verum & iam olim in altero opusculo Gallice inscriptor Enireriem fur diis es matteres de Theologis, Amstelodami edito anno I 683.
R deinceps in suis Dissolis Criticis, & alibi passim sanctum Hipponensem Antistitem ore invido lacessivit. At in verecundum Cea. rem acerbe satis iam carpserat emunctae naris Criticus Ricbardus Simoπius: cujus proinde verba non te pigeat excipere, eo vel maxime hele describenda quod omnia ferme celebris hujus Scriptoris opera raro sint obvia. Sic igitur ille a : - ML Simon a remar. se quε dans sa Critique, que St. Augustin n' a pas eu 1 la veritέ,, aulant d' εrudition qu' Origene & St. Ierome ; mais qu' il a en
is a Ire bien remarque dans ses Ouvrages tes qualites necessat res
13쪽
is se renir fur ses garris en te ligant. Ie ne vois pas bien reponit
is me me paroitre trop de subtilite dans ses raison nemens. cela nam nuit Hen au fonds de la doctrine, qui n' est pas appulee sur legis subtilites d' ua Auteur Drticulier, mais fur une certaine uniforisse mite de creance qu'on trouve dans les anciens Peres, quoiqueis chacun ait sa maniere de rai nner particuliereTandem laudatus Criticus sic concludit: si Mn te Clere se trom-- pe fori, quand ii consond les senti mens particuliers de St. Aquinis stin avec ceux qu' iis tui εtolent commvns touchant la Graceis avec les.autres Peres. L'Egli se qui est Catholique & universelle, se n 'a iamais adoptε les opinions d'aucun Auleur particulier. Si euis te a approuve la doctrine de St. Augustio lar te latet de la Gr se ce, ce n'a Etε que par rappori 1 l'hόrεsie de Hlage. En quoi se on ne peut pas dire que St. Augustin est te premier qui ait sor. se me te Sylieme de la Grace, puisque ce Systeme de la Grace Lis tolt εtabili au tems de St. Augustin dans toute I' Eglise. Saint ,, Ierome qui n'etoit pas molns lavant dans les Traditions de l' Ε. se gliis Grecque que dans celles de I'Eglise Latine. Popposa dans se ce πεme tems iv PAage avee vigueur; & l'Orient condam k rhε εite de PHage, aussi hien que l'occident.'Reliqua vide sis apud ipsum Simonium. Ex his autem, in primis vero ex isto Lamindi opere colligas velim, neminem sorte Cl
14쪽
eleo iniquiorem in S. Augustinum exstitisse. Undenam porro, i
quies, huic Remonstranti tantus furor Nimirum ex plaud misenodo Dord racena, cujus sanctionibus ex S. Augustini doctrina poti sinurn haustis, Arminianismum prostratum; Arminianismum, inquam, L ι rico apprime carum. Hinc equidem lacrimae, hinc rixae, hinc iras furentes. Iam vero te non modo postulantem, sed & flagitantem audio. ut id tibi Marius edisseram. Quidni faciam carissime Lugiale Pquin & lubens & ex animo faciam. Ecce tibi ex adverso ipsemet Clericus testis, cujus verba in tabulas relata ab Eminentissimo Carisdinali Quirino, jam teneo. Accipe igitur illa ex hujus Purpurati P tris Commentariis de rebus ad se ρertinenιibur a , quae sic se habent: - Haud omittam narrare, Clericum inter alia a me interroisse gatum fuisse . quemnam ex veteribus Ecclesiae Patribus plμris lais se cerer; nominarumque mihi statim ab ipso Augustintim. Falsa etiis go fama subiunxi ego ) in Italia vagatur, sub nomine Pher
se ni qui recens in Batavia curavit ejus Patris operum novam ediis D tionem, non alium delitescere nisi ipsum mei Iohannem Clericum r,, falsa, inquam, fama; nam Phere nus ille in Notis ad eam edi- ω tionem appositis, nullam profecto omittit carpendi Augustini occa. is sionem. Aequi bonique tulit meum istum candorem Clericus, ac se mihi aeque candide astirmavit, Notas se illas consecisse, non ex se doctrinae Augustinianae contem tu; sed quod res omnino iniquari sibi videretur, Batavos Magistratus, ejusdem doctrinae auctorita- ω tem obtendentes. fas sibi esse arbitrari, quosvis ad parendum Do is dracenae Synodi Decretis adigere: perinde ac si in ea Regione, is post detrectatum Romanae inquistionis iugum, aliud & quodam- is modo durius, conscientiis incolarum imponi per ea Decreta, ae- is quo animo tolerare quis posset. ' Hactenus Eminentissimus Seri. ptor. Ecquando, amabo te, eumdem mei Clericum putasti istiusmodi testimonium redditurumὶ Habes autem iis consona vel in ipsius Phereponi Animadversionibus pag. 476. ubi S. Augustinum acriter, ut assolet, perstringens haec effuttit: - Platonismum nobis pro do-- ctrina Apostolorum propinat, aut argutias inanes magna verbo se rum pompa nobis obtrudit. Quae non eo dico, quod eloquentiam m& acumen, in rebus praesertim metaphysicis, Augustino detr is ham, aut quod meritas laudes minus libenter tribuam: Sed quia is video multos Gomaristas innuit ejus auctoritate abuti. & eos
se prae illo contemni digitum intendit in Arminianos quibus ipse Tom. X. P. I. b ' , adhae-
a Eminent. Quiristi Commentati de reb. ad se pertinent Put. I. cap. III. pag. 4
15쪽
is se renir fur ses gardes en te Issam. Ie ne vois pas bien reponitis Simonius ce que nὁtre Aureur ueut conclure de tout ce longis discours. La creance de I 'Egli se, comme on l'a dεja rem arquε, se n' est pas fondεe fur quelques sentimens particuliers de St. Arimis stin, ni fur quelques allegories qui se trouvent dans sex ouur is ges, mais fur les pre uves qu'it tire de l'Ecriture 3c de la Tr, is dition. S'il muta quelquelais trop loin ses principes, & s'il faitis me me paroitre trop de subtilite dans ses raison nemens. cela nais nuit rien au sonds de la doctrine, qui n' est pas appulee sur Iesse subtilites d' un Auleur Hrticulier, mais fur une certaine uniis se mite de creance qu'on trouve dans les anciens Peres, quoiqueis chacun ait sa maniere de rat sonuer particuliere. Tandem laudatus Criticus sic concludit: - M r. le Clere se trominis pe fori, quand ii conland les senti mens Drticuliere de St. Augmὰ flin avec ceux qu' iis tui εtolent commvns touchant la Grace M avec les autres Peres. L'Eglise qui est Catholique & universelle, is n' a jamais adoptε les opinions d'aucun Auleur particulier. Si euis te a approuve la doctrine de St. Augustio fur te latet de la Grais se ce, ce n'a εtό que par rappori , t Mneste de Hlage. En quoi se ne peut Ps dire que St. Augustin est te premier qui ait sera se me te Sylieme de la Grace, puisque ce Systeme de la Grace Lis tolt Etabili au tems de St. Augustin dans toute l'Egli se . Saint, Jer e qui n'etoit Ps molns lavant dans les Traditions de l'riis gliis Grecque que dans celles de l'Eglise Latine. s' opposa dans se ce treme tems iv v PAage avet vigueur; Sc l' orient condam h l'hεiεlie de PAage, aussi bien que l'occident.'Reliqua vide sis apud ipsum Simonium. Ex his autem, in primis vero ex isto Lamindi opere colligas velim, neminem sorte in
16쪽
eire iniquiorem in S. Augustinum exstitisse. Undenam porro, ia-
quies, huic Remonstranti tantus furor Nimirum ex plaudi 'nodo Dordracena, cujus sanctionibus ex S. Augustini doctrina potissi inum haustis, Arminianismum prostratum; Arminiant imum, inquam, Clerico apprime carum. Hinc equidem lacrimae, hinc rixae, hine iraa furentes. Iam vero te non modo postulantem, sed & flagitantem audio. ut id tibi clarius edisserain. Quidni faciam carissime Lugiale Pquin & lubens & ex animo faciam. Ecce tibi ex adverso ipsemet Clericus testis, cujus verba in tabulas relata ab Eminentissimo Cariadinali Quirino , jam teneo. Accipe igitur illa ex hujus Purpurati Patris Commentariis de rebus ad se Wrtinentibur a , quae sic se habent: se Haud omittam narrare, Clericum inter alia a me interroisse gatum sui ste, quemnam ex veteribus Ecclesiae Patribus pl*ris lais se ceret; nominatumque mihi statim ab ipso Augustinum. Falsa erase go fama subiunxi ego in Italia vagatur, sub nomine Pher
se ni qui recens in Batavia curavit ejus Patris operum novam ediis D tionem. non alium delitescere nisi ipsum mei Iohannem Clericum ,, falsa, inquam, fama; nam Phereponus ille in Notis ad eam edi- ω tionem appositis, nullam profecto omittit carpendi Augustini occa. is sionem. Aequi bonique tulit meum istum candorem Clericus, ac se mihi aeque candide affirmavit, Notas se illas consecisse, non ex se doctrinae Augustinianae contem tu; sed quod res omnino iniquari sibi videretur, Batavos Magistratus, ejusdem doctrinae auctorita. se tem obtendentes. fas sibi esse arbitrari, quosvis ad parendum Do is dracenae Synodi Decretis adigere: perinde ac si in ea Regione, is poli detrectatum Romanae inquisitionis jugum, aliud & quodam-- modo durius, conscientiis incolarum imponi per ea Decreta, ae- is quo animo tolerare quis posset. ' Hactenus Eminentissimus Scriptor. Ecquando, amabo te, eumdem mei Clericum putasti istiusmodi testimonium redditurum 8 Habes autem iis consona vel in ipsius Phereponi Animadversionibus pag. 476. ubi S. Augustinum acriter, ut assolet, perstringens haec effuttit: se Platonismum nobis pro do-- ctrina Apostolorum propinat, aut argutias inanes magna verhoish rum pompa nobis obtrudit. Quae non eo dico, quod eloquentiam se & acumen, in rebus praesertim metaphysicis , Augustino detr is ham, aut quod meritas laudes minus libenter tribuam: Sed quia
,, video multos Gomaristas innuit eius auctoritate abuti. & eosis prae illo contemni digitum intendit in Arminianos quibus ipse
a Eminent. Quirin. Commentati de reb. ad se pertinent Part. I. cap. III. pag. 4
17쪽
is adhaerebat quibus nulla ratione conferri potest. V Iamque idem olfecerat Muratorius; qui postquam Clerici sententiam retulisset, auferentis neminem cogendum ut Conciliorum placitis acquiescat, si tim subdit x : - Qua in re ipsum Fbereponum cum aliis Haereis se licis, & Socinianis potissimum consentire video; qui Conciliis nul-- lis, nulli Ecclesiae visibili in rebus Fidei auctoritatem esse do- is cent: atque adeo tacite Dotaracenam ille Synodum carpit, ubiis Majores suos Calvinianorum factione oppressos Arminiani quotidie se conqueruntur. ' Hactenus de Clericor jam vero ad muratorium ejus Censorem redeat oratio. Illudque in primis occurrit, Cl. Pritanium apud eruditos viros questum esse, in vulgus emissa Epistola Italice scripta, suum hocce opus De Ingeniorum moderatione quum primum Parisiis ederetur, alicubi fuisse interpolatum: cuius quidem rei lectorem infra b admonendum censui, fidem insuper meam ipsit obstringens, eamdem Epiliolam huic operi me annexurum: quod ut praeitem, patere
quaeso, ut illam heic tibi subiiciam.
Ad uno degli Autori deI Gornale ae Italia.
ta net Giornate xx I. segi. 42p. mentione det mici Traitato De Ingeniorum moderatione in Religionis negotio, stam pato in Parigi neli' antecedente anno III Le mie obbligazioni verso di iei per questo non sonis poche; ma te sarei restato anche maggiormente tenuio, e piu misi sarei rallegrato meco flesso, s'ella avesse posto mente in tal comis giuntura ad una certa particolarith, con insermarne eetiandio ilis Pubblico tutio. Leggesi ivi nel Lib. I. Cap. x I. facta 83. Ceni se quoque Iudices Carbolicae doctrinae sunt Romani Ponti es, collati giunta di queste attre parole : αuibus eadem eo entiν Eetissa. is Pari.
18쪽
i, Parimente net Lib. I. Cap. xv III. Lee. III. si legger Risis o,, Pontis i aliquod decernenti Dogma qui ε aggiunto: cui .issentitiae
,, Ecclesia unsversa) credendum est; divinaeque Fιδει assensus hvie,, Dogmati accommodandus. Cosὶ in due o tre altri luogni la med is sima giunta compartice. ora non mi par gia chiaro, quat ver
se mente sta ii signi licato, e quale la intenZione di s sat te giunte, se ne se tendano esse a limitare un pregio dei la Sede Appostolica.,, Ma comunque ita , e suor di dubbio non esier mie te giunteis sed dette, e non aver io mai pensato a modificare la Infallibi litvis de' Sommi Ponte fici pronun etianti dati a Cattedra in materia diis Dogma. Sola mente in Parigi sono state sabbricate esse parentesi, is ed inserite, senaa mia saputa e contra it mio volere, net corpose deli' opera mia. La sentenga della In fallibili in suddelta l'aue vais io asserita pura mente, e sem pre la ho suppolia in esse Libro se is eta modifica Zione , siccome puci vederii nel Lib. I. Cap. xvis. se facc. I s. e in tutio ii Capo susseguente. Aneti sarebbe riuscito,, inutile lo stesso intero Capo xviri. qualora avessi avulo it senibis mento, che foris si e voluto insinuare colle giunte sopraddette.
se Uero ε. che inutile attreci pud dirii ii voler io persuader questo se a V. S. Illustrissima, da che ella steri ed attre persone a let benis note, ebbero in mano la medesima opera mia scri ita a penna,
is prima che passasse in Francia; e pud ella iacit mente ricordarsi, se quanto io fossi lontano da insegna menti tali. Aggiungasi, sapersiis molio bene in Roma stega, non che in Pari , essere stata alteri rata, senZa mia participaetione, in que siti la mente mia. Coah tutio cib, perch'io vorrei che la noti etia det rispello da me do- is vulo e professato alia Santa Sede, nostra sem pre venerabit Mad reis e Maestra, non si ristringesse a pochi, ma si readesse, se fosse se possibile, paleis a tutio ii mondo: mi professeret molio obbligato, ali amore vol boni, di V. S. Illustrissima, se tornandole un'altra is volta in acconcio di ragionare d'essio mio Libro . comunicasse alis Pubblico la dichiaraetione di questi mi ei sentimenti, esposta a letis colla sincerit, di cui ho sem pre satio e so professione. Coa cheis ricordandole it mio indelebit' ossequio, mi consermo lis Di V. S. Illustrissima
19쪽
Quandoquidem autem illustris Auctor tum in hac Epistola, tum infra in istius operis locis indicatis illud argumentum attingit, quod
a Scriptoribus Gallis magna animi contentione agitatur; non ab re fuerit, neque tibi sorte injucundum , Lubare amantissime , verba subtexere, ex Itinerario Gallicano doctissimi Praesulis Francisii Bumebini concivis tui desumta, descriptaque ab Eminent. Quirino iustis Commentariis ca) modo laudatis; quibus nempe celebris Doctoris Sorbonici Natalis Alexandri nova sententia de Romani Pontificis inis fallibilitate in medium profertur. Ea vero sic se habent: is Putatis igitur P. Alexander, Sorbonicos conciliari posse cum mente Scri- is prorum Italicorum, Insallibilitatem Romani Pontificis tuentium. se Omnes Catholici consentiunt, Pontificem Romanum ex Cathedra se declarantem in Moribus aut Dogmatibus Fidei, errare non posse. ,, Difficultas eli in statuendo, quando censeatur docere ex Cathedra. is Doctores Romani putant, solius Pontificis iudicium, nullo assensu se Ecclesiae explorato, esse doctrinam ex Cathedra. Sorbonici videnis tur assensum Episcoporum desiderare, praeter judicium Pontificis. se Monet attamen P. Alexander, iudicium Romani Pontificis ita se continere Infallibilitatem, ut consensus Episcoporum non fit parsis constituens substantiam Ialallibilitatis, sed conditio declarans visi. is bilem Cathedram ejus Capitis, quod una cum Membris constituitis Corpus Ecclesiae, vocem sui Pastoris excipientis, & internosce aisse iis, ne Caput a Membris avulsum uspiam appareat. Locum Epiis stolae S. Leonis PP. ad Flaυianum ni fallor , hanc ferme eriis pressionem serentem attulit. Denique, quod caput est, Infallibili.
si talem Pontifici tribuit docenti ex Cathedra: sed docentem ex C ,, thedra non agnoscit, nisi praeseate Ecclesia, sui Pastoris vocem se audiente, & adstipulante. Perinde evenire autumat, ac in Cano. se ne sacrae Scripturae definiendo. Pontifex aut Ecclesia non affertis assensu suo divinam auctoritatem sacrae Scripturae, quam ipsa jam is obtinet ab auctore Deo. Ecclesia recipiens verbum divinum, iasi asseverans illud esse Dei verbum, efficit ut innotescat filiis, qua-- lia sint verba a Deo prolata. Ita etiam censet in iudiciis Fidei se aut Morum, a summo Pontifice prolatis. Concedit illis nativam si Insallibilitatem ex promissione Chrilli Domini facta Petro & Suruis cessoribus docentibus ex Cathedra: sed Cathedrae agnitionem exis Ecclesiae consensu consequi declarat. V Hactenus ibi.
Q Emin. Quirina Commenti de rex ad se pertinenti Part. I. lib. II. pag. I78.
20쪽
Agesis nunc, quod reliquum est videamus. Magnum profecto veritatis amorem ac studium prae se tulit doctissimus Pritamus, hujusmodi Opus in lucem proferens; hinc nimirum ostendens, quae iura usurpanda; illinc autem quae frena iniicienda homini Christia.
no, inquirenti veritatem atque tradenti: eo namque tutum ac bonignum iter stravit omnibus sacrae doctrinae studiosis, caute sollediterque illos admonens ne in salebras incidant, neve praestigiis delu.di aut offuciis excaecari patiantur. Ceterum licet tractationem istam,
quae permulta & lubrica sane & periculi plena complectitur, pro
dignitate utque rei gravitas postulabat perfecisset noller Lamindus attamen neque malevolorum hominum invidiam a se deprecari valuit, neque indoctorum sinistra judicia ex praeconceptis opinionibus orta penitus declinare. Vix itaque annus intercesserat a prima hujus operis editione , quum Pritanis litem molestam intentavit Iusus Fontaninus, vir cetera doctus, qui & de litteris bene fuisset meri tus, nisi amore sui nimio abreptus, reliquos despicatui duxisset. Hie igitur, Lamindi opus virga censoria notavit; ejusque Obs ariones ad Muratorium delatae: qui ubi primum eas vidit anno Iri . illico expendit, suique apologiana paravit, prelo utique committendam,
simul ae Fontanini observationes in vulgus emissas comperiiset. Uerum magnorum virorum cum dignitate tum doctrina praestantium auctoritas intercessit, quominus Fontanini observationes in lucem prodirent; pertendentium, & jure quidem, extra Melabiorem Canum paucosque praeterea, neminem in tanto Scriptorum numero exstitis.
se, qui opus Muratoriano solidius & succi plenius litteris tradidisset. Hinc factum, & Pritanium dum in vivis ageret, scriptum suum a. pologeticum suppressisse; Sc nunc etiam Viros Clari L. idem supprimendum eo nomine autumasse, quod observationibus Fontaninianis adhue intra claustra retentis, supervacaneum videatur.
Quid autem memorem reliquos leviculos homines, qui deinceps scriptiunculis prorsus contemnendis irridendisque, doctissimum Lamin dum sunt adorti Neque enim te fugit, Amice eruditissime, abhinc annis duodecim nonnullos Coenobitas apud Iuvavienses exstitisse, Cl. Muratorii nomini valde injurios, ejusque praecellenti opere De Iv-
geniorum moderatione quain maxime insenses; quorum tamen ingenium petulans exsecratus vir doctissimus Iobatanes Bapiissa G parius Archiepiscopi Salisburgensis Historiographus, eorum arrogantiam cum incredibili inscitia conjunctam salsissime carpsit, edito Coloniae an-RO I74 l. in 4. opere tum argumente dignitate tum nitore dicti,nis prae-