[Longou Poimenikōn tōn kata Daphnin kai Chloēn biblia 4 (romanized form)] = Longi Pastoralium de Daphnide et Chloe libri IV : Graece et Latine. Accedunt Xenophontis Ephesiacorum de amoribus Anthiae et Abrocomae libri V

발행: 1794년

분량: 352페이지

출처: archive.org

분류: 자연

121쪽

καὶ συγκατοικλινεὶς αυτ πολυν χρονον μυτο, κάγα - αν - ἔνεκα ωργα ποιεῖν ὲπιστα μενος, ανίστησιν -- τὴν καὶ κατόπιν προεγετ ρειρουριευς τους τραγους.

Πολυ A, ἀλλο απορηθὰς καθίσας ἔκλαυσεν, Ἀπικρ - ἀρ- φερις ει τα ερ- εργα. τις ἀτω γείτων, γεωργος γης ἰδίας , los refugiant, nec illi has insectando se postea larigent;

sed communi deuienis veluti fritantur voluptate, atque una pascantur. Dulce quid, ut videtur, hoc opus habet, atque amoris Vincit amaritudinem. Quid Dan non vides, Daphni, capras hircos, sicuti arietes Moves, quemadmodum eiu illi faciant, & rectae contra istae

pariantur alteri nempe insilientes, alterae vero dorso impositos admittentes Tu tamen a me petis, ut una recumbam, idque ntida Atqui illae me licet vestihusami ista quanto sunt hirsutiores Paret Daphnis,in concunabens cum ea, diu iacuit nesciusque quidquam e rum agere, Moriam gratia tanto litudinis impetu concitabatur, illam erigit,in a tergo, hircos imitando, illi adhausi At multo magis animi pendens, ploravit Odens, quod arietibus idio rerum amatoriarum esset.

X. Si autem pii vicinus quidam, proprii aselli cub

122쪽

τας άἶγας dati ἐῶ, - νύκτωρ ἐκ νομῆς, ἐπεθύμη

- παρα τικτουσαν πεπιγωνα, κατοπιν αυτο κατηκολουθησε, κοὰ is τινα

tor, nomine immis, aetatis iam ad senectutem -- gentis. Hic uxorem ex oppido duxerat, iuvenculam, nec non formosam, atque seminis rusticis venustiorem, cui nomen Lycaenium. Haec quotidie Daphnim o spicata, mane ad pascua capras suas, noctu e pascuis abigentem, donis illum inescando sibi conciliare amatorem concupivit Aliquando soli insidiata fistulam ipsi, mel in favis, peramque de pelle cervina donavit. Quidquam tamen eloqui verehatur cum Daphnidi erga Chloen amorem iacile coniectaret; ipsum namqlae O- tum puellae addictum videbat quod antea quidem ex

nutibus Crisu poterat intelligere tunc temp is Veromane, apud Chromin fingens se ad vicinam ire puer peram, a tergo illos est insecuta, in nitetum quod dam densum irrependo sese abdidit, ne conspici pos- stet, sicque omnia, quae discerivit, audivit, Urinia, quae

123쪽

patrarunt, vidit ne flens quidem Daphnis illam latuit. Quare vicem horumce uerorum dolens , rataque, seminam sibi oblatam occasionem, cum salutis ipsorum inveniendae, tum suae ibidinis explendae, tale quid comminiscitur. Postridie eius diei fingens, quasi iterum ad coniugem Lahae parturientem staret, ad quer-

civ aperte, sub qua Chloe atque Daphnis sedebant, ac dit, accurateque animi consternationem prae se se . ' rens: Serva me, i in Daphni, miseriun et uno anseribus mihi, qui numero viginti erant, unum, eum que optimum, eripuit aquila, quem tamen, magno sc licet onere pressa, non potuit alte evolando in solitam illam excelsam petram deportare, sed ii hancce hum lem silvam cum eo decidit. Tu itaque, per Nymphas

Ita eorri oup. in Adtlend. . II, p. 4o6, qui per parenthesia ad Theocr. p. a io Longus . et λαβουν Praetextum , causam, ut passim, etiam hic Iludat ad γυναικα τικτουσαν, inteIIIsu Pau Theocr. xlV, 4 Λαβα του γεί io durius. σονος υἱός. sed Tollius Dorieum et Villois eum vitenbaeh. illud Thecieritiain Λαβου mutatum corr. cura necessitat mi, volebat. Vulgata tamen defenso puto. rem nactain Albertumad Hesych.

124쪽

PAsTORALIUM LIB. II. io

πηγης πλησίον κοβίσαι κελεύσασα αυτον se φας,

δ ξαμών - ἔρωτος ἔργα Ἀδε ἐστιν ου φιληματα πιι προβολη, καὶ οἷ δωλὴ κρῖ καὶ τραγοι αλλα

Pana illum oro, hanc ingressus filiam meum mihi serva anserem, sola enim intrare non ausim neve sinas anserum meorum numerum sic imminiit Fortasse aquilam hanc ipsam interimes, neque amplius tam murutos vobis agnos haedosque rapiet. Ad custodiam g is interea relinmietur Chloε omnino illam capellaeis mini, tanquam perpetuam tibi in pascendo sociam. XI. Daphnis, nihil futurmini suspicatus, surgitis V mgio suinto pedo Lycaenium pone sequitur, quae illum quani longissime collo abducebat. Cumque iam, qua silva erat densissima, venissiuit, visi illo sedere iuxta fontem Amas, inquit, Daphni, Chloen Idque hac nocte ex Nymphis rescivi. Hae mihi in somniis

hesternas tuas lacrimas exposuere, atque iusserimi ut te res amatorias edocendo, servarem. Haec autem non

sunt suavia, di amplexus, de qualia faciunt arietes hi

125쪽

προσεδοκησεν, ηρχετο παιδευειν τον Δάφνιν τουτον τον

cique , sed saltus hi longe illis diliciores habent enim longiori temporis voluptatem. Quod si tibi collibitum fuerit hisce liberari malis, & experimentum capere V hiptatis ac suavitatis diu vobis quaesitae, age temet mihi iucundum praebe discipulum ego te, in harumce Nympharum gratiam, informabo. Prae voluptate amplius sibi non temperavit Daphnis; sed, utpote rusticus, caprariusque amans indolescens, ad genua provol tus, supplex oravita aenium, ut quam primum hanc ipsum doceret artem, cuius beneficio, quod vellet, i eere Chloaec veluti magnam vereque coelo demisesam rem accepturus esset, cum haedum se illi largiturum, tum caseolos tenellos de primo lacte factos, immo ipsam quoque capram, pollicitus est. Quare Lycaenium, ubi advertit tam prolixam caprarii liberalita- tein, qualem non exspectasset, coepit Daphnim ad istum modum instituere Iussit illum, ut se habebat, iuxta se

126쪽

PASTORALIUM LIB. III. io laxi και φιλήματα φιλῶ uociati κα δε- φι-

sedere, nec non oscula figere, si talia inuo consueverat, simul Qinter basiandum ruere in amplexus, s seque humi reclinare. Ut ergo sedit, lasavit, atque reclinato corpore iacuit, ipsa iam edocta eum ad patrandum non solum fortem esse, verum etiam libidine turgere, ab reclinatione in latus facta ipsum erexit seseque tum perite substernens, illum ad viam diu quaesitam direxit deinde non ultra peregrinum isthim ci

cuinduxit, ipsa natura, quod porro agendum restabat/

docente.

III. Peracta tandem hacee amatoria informatione. Daphnis, qui pastoralem adhuc haberet mentem, si a tim ad Chloen cursum instituit, quaecunque didicis set, statim exsequi parat, tanquam veritus, ne sita lisper moratus esset, illud ipsu in oblivioni traderet V rum Lycaenium ipsum inhibuit, sic locuta Insuper ista quoque te discere opinetet, Daphni EF, quae sum in

127쪽

πιριττοτερον κνει φιληματος και προβολης , ροτε

ser, nihil nunc irasi sui insolens; olim namque inestae evir alius docuit , pro mercede virginitate mea accepta. Chloe auten ubi tecum in hac palaestra colluctata fuerit, plorabit eiulabitque immo iacebit haud secus ac vultIerata, multo manans sanguine. Verum non est, quod cruorem timeas; sed quando illarii persuaseris, ut tibi morem gerat, tunc tu illam in hunc adducit locum, ubi, si forte clamaverit, nemo audiat, si lacrimata fuerit, nemo videat, si cruore foedata fuerit, fonte se a

luat nec unquam oblivioni trade, quod ego te ante virum, quam his, secerim. 1 Fusce igitur Lycaenium praeceptis traditis ad alteram silvae partem secessit, vel uti suum etianmuniansmin quaesitura Daphnidi autem, dicta illa mente

agitanti, prior ille impetus deferbuerat, verebaturque ullum Chloae facesiere negotium ultra osculum ample- umque, cavens, ne vel illa veluti hoste conspecto cim

128쪽

ἄσπερ τυς ἄρνιθος. inaret, vescia iam dolore affecta fleret, vel stri itines curetur tanquali contrucidata Non ita dudum murique periculum fecerat ipse , a Methymnaeis plagis asse-etiis ideoque a sanguine abhorre hat, anguinemque da solo vulnere sequi opinabatur. Itaque cum constituisset se cum illa consueto modo oblectare, silva excessit atque progressus ad locum, ubi sedebat corollam ex vi lis contexens, anserem illum aquilae ex unguibus abs se extomim mentitus est, illique circumfusus basiavit, uti

caenium in illo suavi ludo; illud quippe, utpote e tra periculi aleam positum, licebat Illa vero capiti eius semim aptavit, comamque, utpote violis laim praestam osculata est; deque pera caricanae minae porti nem iane aliquot depromtos porrexis esum atque Vescentis ab ore illa rapiens, instar aviculae pulli edebat.

omnes sere libri: aοσκου iis παλάθης μῶραν, Maodesset'. prae. σωσα. Alterum tamen habet Cod. rar portionem massa ficuum pa- Urs uti legendum coni Hem nes etiam e per de omlas prae

in inition Obsi Vol V, Hic sane. πρὸ παλαθης liquido T. iii p. s. Metius auctor est, exstat in tribus codd. Paris. Diuitia ' Corale

129쪽

ωροι επὰ δέ ακρα τινι ποδραμοντες εἰς κολπον μην XIV. Dum edunt ipsi, in ebriusti oscula inferiant, quam escam, navis quaedam piscatoria, quae oram legebat, visa fuit. Nullus erat ventus, ' malacui est que erat'maris tranqinnitas. Remigare itaque visum,

naisque valide inclimbentes festinabant recens captos pisces cuidam ex opulentis civi hus in urbem vivos asserre. Quod igitur facere amant nautae ad laborem faulendum , hoc idem illi egerunt, dum remos attollebant: unus inter ipsos hortator nauticos faciebat modos reliqui, sicut chorus, una voce conclamantes, per certa

intervalla, ipsius Vocem excipiebant. Quamdiu itaque in aperto mari haec fiebant, evanescebat amor, per auras videlicet voce dissula a postquam promontorium subierunt, inque sinum lunatim flexuosum concavum 1ngressi filerunt, ibi ut fortior exmidio tur vox, ita ara in continentem excidebant celeusinatum cam

130쪽

mina. Cava namque convallis campo subiecta clamo rem illum in se velut organum quoddam recipiebat. Omnium, quae proferebantiir, aemulam reddebat Ocem separatim videlicet remorum strepitum, separatim etiam ciam mi istum nauticinii reddo ,, erat hicinuivi auditii Praevertente a m in sono, ex terra sonus tanto desinebat serior, quam tardior inceperat. Daphnis Utur non ignarus, iud ageretur, animum ad mare solum advertit, desectatus navigio rem in oci volucre inaeterlabente, tentabatque conservare ex his cantiunculis quasdam, quas sua deinde canere iubila.

Chloe autem, tum primum illam, quae Echo Rppellatur, experta, modo mare respiciebat, dum nautae suum celeuta canebant, modo in silvam oculos avertehat, quaerens eos, qui clamore responderent. Os quain a tem praeternavigassent, tunc in convalle silentium

SEARCH

MENU NAVIGATION