De encephalomalacia : dissertatio inauguralis medica ...

발행: 1837년

분량: 34페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

liquis, neque ab omni pario certis argumentis firmatam. Mihi enim encephalomalacia organicum Vitium eSSe Videtur, quod, ut multi alii morbi cerebri organici, ignota adhuc ratione gignitur ei, quemadmodum V. C. noma insanium, a peculiari quadam desorganisatione Pendet; tamen nullo modo negaverim, assectiones phlogisticas

nonnunquam Causam praeberct OccaSionalem.

D. CAUSAE REMOTAE.

a. Praedis ponente A. Plurimi scriptores morbum in hominibus aoiate provectioribus, rarissime ianium in juvenili, sese observasse dicunt, qua de causa diathesin ad emollitionem huic aetati peculiarem tribuunt; Sic Rosian onarrat, Iiuncce morbum semel ianium inter tot oxompla sibi occurrisse in homine nondum viginti antios nato. Et si negare non ΡOSSumi S, dispositionem ad hunc morbumoxoriri ex vi vitali aetate provecti Oro per se diminuta, ipsumque morbum praesertim aliis conditionibus morbosis hac aetato vigentibus, uti corobri arteriarum Ossificatione, saepius procreari, iamon soli huic aetati osso peculiarem contendero non licet. Morbus si occurrit in hominibus aetate provectioribus, ci si, ut saepissimo evenit, cerebri ossificatione arteriarum producitur, Dihil aliud forsan est, quam gangraena senilis, simili modo procreata, quao in extremitatibus inserioribus haud raro Observatur. Morbum auium ex Sola arteriarum OsRisi catione oriri, uti nonnulli contendunt, cum sectionibus cadaverum non congruit. IuVenilis aetas, quae maXimo ad morbos cerebri proponsa apparet, etiam quod corobrum hoc tempore Per Μe mulio mollioris eqi coti*ision

22쪽

itas, magnam certo ad hunc inorbum Praebet dispositionem. Sic aetate instantili inflammatio corobri, hydrο- cephalus et acutus et chronicus, haud raro Occurrunt, in quibus morbis modo allatis IV illis ei alii pIuries

cerebrum emollitum invenerunt. Si comparemuS cerebri emollitionem cum ea, quae in aliis Occurrii organis ei cum causis eam efficientibus, hic quoque universalem cacheXiam pro momento ad cerebri emollitionem disponente gravissimo habendam equidem Censeo et reVera, hanc opinionem esse veram, Persuadere nobis debemus; molientes enim numerum hoc morbo peremiorum, homines in simi ordinis ei pauperrimae sortis sere Sempereo corripi videbimus.

Quod ad causas occasionales, primo quidem Omne Slaesiones mechanicae cujusvis generis, ei capitis ei cerebri ipsius, iis ad numerandae sunt, deinde contusiones vel plagis, vel ictibus vel lapsu aliquo illaiae, quae chronicam magis efficiunt cerebri inflammationem ei per hanc morbum provocant. Praeterea aliae injuriae, plas-licitatem organismi ergo ei iam cerebri debilitanios, uti frequens ei immodicus SpirituοSorum USUS, Prava nutrimonia, assectiones animi deprimentes, quas quidem nosi an maximam ei frequentissimam habet causam; denique etiam tempestas, et nimis calida ei nimis frigida,

causam Praebere POSSunt occasionalem.

Quod alii nos ad mutationem corobri pathologicam, duo Praecipue momenta sunt respicienda: consistonii a crebri ei color. Consistonitae gradum accuratius dolor-

23쪽

minaro dissicillimum est, cum saepius a Siatu cerebri normali paululum tantum recedat. In minimo emollitionis gradu cerebri consistentia a normali proxime abest, Praeterea cerebrum solitum praebet colorem, quibus rebus diagnosis redditur ardua, qui quidem statuS Saepius ita existere potest, ut nec durante vita perspicua VideamuS Symplomata, nec post mortem cadavere Secto oculis an Omaliam percipiamus. Mollities autem ab hoc insimo gradu evehi potest ad consistentiam liquoris pullacet, ita ut mox gelatinae, aut butyro, aut puri similis appareat

substantia. In gradu provectiore forma plane eva eScii, partibus emollitis externis, gyri disparoni Oi pars emollita collabitur; haud raro tum grisea substantia ei albida in unam sero massam coeunt. In gradu suΡremo paries singulareS plane evanescunt. Raro Lalloni and Donnulla proseri exempla emollitio conjuncta osi cum odore Delido, quem autem suppuratio Simul existens procreat. Interdum in massa emollita extravasaia iuveniuntur sanguinea, aui insilirationes purulentae, aut alii cerebri status morbo Si. Aliud signum maximi momonii praebeni variae coloris mutationes 1'artium emollitarum. Gonoratim duaoianium coloris Species Statuendae sunt, quarum Hira quo varias praebet modificationes. Hae duae species primariae sunt albicans et rubra, quarum alterutra majoreianium aut minore copia sanguinis insili rati procreatur. Primae speciei praecipue adnumerentur oportet color albus a normali Dullo modo divorsus, dein do color magis dbrdidus, albidus, lacii similis. IIae divorsae modificationes praesertim in Sub Stantia modullari occurrunt, quarum de natura ei genesi, uti de emollitionis natura,

24쪽

auctores valdo dissoniiunt. Alias coloris albi modis ea-iiones ei color si avidus per varios gradu S, ci color viridis, sistunt. Color o viridi flavus secundum It o si an ibi praecipuo invenitur, ubi emollitio oritur ex apoploxia inveterata, Lallem and eum insiliratione purulenia ossici

contendit. Porro color partium emollitarum modo rubicundus aut ruber, modo suscus aui e nigro suscus, modo nigricans eSSO POieSt. Haec Species praecipuo in substantia Occurrit cinerea, quae, cum Plura Contineat Vasa Sanguifera, oppletione vasorum capillarium et sanguinis cxirava Satione ejusdemque in paries emollitas insiliratio notatos coloris modificationes adsciscere PoleSi. Quod ait inoi ad morbi sodom, testo experietilia in omnibus cerebri partibus malacia reperitur, Praecipue auisem in thalamis nervorum Opticorum, in corporibus sirialis et in corobollo, ita quidem, ut in dextro homisphaerio saepius observetur, quam in Sinistro.

DIAGNOSIS.

Propior Symplomatum inconstantiam et quod eadem otiam in aliis morbis observantur diagnosin on cephalo- malaciae ceriam citus iiivere maXime arduum est. Coria quaedam symplomata morbo nostro Propria esse dicuntur, ais amen experientia nullum talo eXisiore docuit. Cophalaea quidem, quae in uno loco defixa esse et quam aegrotus ipse accuratissime designaro posse dicitur, Non minUS signum est incerium, quam deliria, coma, assectiones paralyticae artuumque contractiones.

Quamvis igitur experientia sat longa ei ampla apium

aliquem roddoro potest, ut Saepius morbum cognoScat,

25쪽

tamen Rost an nimis audax videtur, contendenS, Ne longaeva experientia edoctum nunquam non morbum huncce dignoscere, quum alii viri doctrina et experientia eminentes ceriam diagi Osin constituere sero non audeant.

Rosi an, se nullum quidem ait symploma habere, quo

solo morbus eXceIlai, sed eximia casuum Observatorum

copia morbi imaginem iam promptam sibi esse, ut Sem-Per eum cognoscat. Sed quis Osi, cui non dubitatio quaedam in mentem veniat r

fundi poterii morborum primum hic asIero apopleXiam. Ut solei, etiam apoplexiam prodromi antecedunt, qui circulium sanguinis iurbatum probant. AI'pares enim Cephalaea, vertigo, gravitatis in cranio Seu Sus, Susurri Saurium, vehemenS arteriarum pulsatio. InSulius apoploc-ticus si summum assecutus est fastigium, aegri subito prostraii et conscientia plane privati sero universa paralysi assiciuntur. Facies rubet, respiratio alia et Siori O- rosa, Pul SuΝ Ρlenus, Plerumque retardatus; nec convulsiones et musculorum contractiones desciunt. IIac vero conditione non diu aeger detinetiar, aut enim celerrime in convalescentiam iransii, aut brevi post moritur. COn- ira enceptialOmalacia sero nunquam iam rapido decurrit, ac symplomatibus tot et iam generalibus stipatur; pulsus enim plurumque est normalis, nec cotiValescentia aut mors iam subito sequitur. - Dissicilior est diagitosis,

si medium gradum apoplexia iunci; subito quidem in-

irai, Vmplomata rapido ad Summum gradum evehuntur, ei si protrahitur morbus, Sen Si in Sen Simque symplomata deminuuntur, augentur Vero in Sicinio morie. Coma plerumque sub finem malaciae accedii, in apoplexi a cerebri

26쪽

primum signum est; in hac symplomaia decrescunt, Cre- Scunt in illa. - Apoplex iam leviorem ab emollitionc dignoscere facillimum est; quamvis enim etiam in illa Singulorum organorum Paralysis appareat, tamen Plerumque post paucos dies in pristitium statum aegri resti-iuuntur, id quod in emollitione nunquam contingit.

Ab arachnitido malacia dissori eo, quod illa sero sempor symplomatibus sobrilibus stipatur; praeterea otiam in illa aut plano deficiuni prodromi, aut tales Suni, ut cum emollitionis Prodromis confundi plane no-

queant.

Encephalomalacia, quia saepissime in mentis morbis obvenit, gravissimi momenti mihi videtur. In universum quidem in omnibus sere emollitionis casibus mentis suit,

citones non valdo sunt debilitatae, certe non pro ceterorum sympio malum vehementia; contra, ut diXimus, eorum, qui morbis mentis perierunt, Socii Ones non raro luculoniti emolliti otiis signa ostenderunt. Ex quibus Sane dubium oriatur necesse est, uirum malacia cerebri causa

fuerit moniis morbi, an assectus psychici sequela. Tamen cogitauit primum, quam diu mentis morbi persi si alii, deinde, quam levis emollitionis gradus debent esse, qui citra vitae periculum iam longum per tempus trabatur, porro, omollitionem majoris ambilus talem mentis periur-baiioncm procreare, Vitam autem Don statim exstinguere debere, haec omnia cogitanti, inquam, revera phtebit,omollitionem assectibus psychicis ossici. organicorum denique cerebri morborum, OX quibus

prae ceteris carcinoma cerebri, eXcrescentias lutitearum sungosas, hydalides, iubercula commemoro, corium dia-gnosticum momentum eXiSiero, vix crediderim. -

27쪽

Exitus morbi, qui, ut supra retulimuS, Semper moriem inseri, satis ceriam indicat prognosin. Quamvis nonnulli, ut Rosian et Lallem arid, inierdum encephalo- malaciam in integrum se restituisse opinati sunt, dubium tamen est, num vera haec en cephalomalacia suerit, quare Secundum Omnium Scriptorum Senientiam prognosis absolute mala, imo pessima sere Semper auguranda eSi.

Ration o habita prognostS, quam promulgaVimuS, Curatio palliativa ianium instituenda est, quam partim diae-ioticis partim pharmaceuticis auXiliis exsequi debemus. Quod ad diapiam altinet, aegrotus omnes cibos atque polus irritantes et spirituosos vitet, ei modo vegetabilibus, pomis maturis aut cociiS, Carne eupepia, VeScatur. Porro Omnes corporis ei animi assecius caveai, menioni Non nimis exerceat, neque ira neque gaudio nimio socommoveri patiatur. Quod ad pharmaceliticam medelam, quam maximo sanguinis affluxum ad cerobrum prohibero Studeamus, ideoque Sanguinis detractiones Periodicas partim hirudinibus ad caput applicatis, partim vena incisa, instituamus. Eodem consilio somoniationes frigidao ad caput subinde adhibeantur, et alvi ori cretio nos laxatilibus milioribus provocentur. Ad augendam derivali Oti cui seiaceum iu cervice haud ineΡie collocari videtur. Spasmi vehementiores si ad Suni, narcoticis frigidis de

28쪽

J. N. triginta Ocio annoS natuS, Semper Ol'tima gavisus valetudine, Ocio diebus ante quam ad n OSO comium dosorebatur, subito Vomituritionibus, quas mox sequebatur vomitus, correptu S eSi. Haud multo ΡοSi etiam cephalaea, vertigo, scintillatio intrabant, quae Vero mox evanuere, ita ut aegroius muneribus Suis sungi posset. Paucis autem

diebus post illa sympio mala iterum, et majore quidem

cum vehementia irruebani; aegrotus Subito collapsus moti te privabatur, delude mente recul'erata exiremitates sinistras movere non potuit. Aegroti hanc ob rem innoco comium recepti status orat hic: Sensorium erat liberum, rerum Praeteritarum aegroius optimo meminit, ei interrogatus apte respondit; sa-cies rubescens, Pupilla oculi deXiri contracta atque videndi lacultas valde debilitata, pupilla Sinistra normalis orat. Auditus in latero dextro sero nullus, in sinistrovoro normalis suit. In de Xiro faciei latero aegrotus frigoris ei praecipue in interiore ejus parie formicationis sensum accusabai. Os distorium haud facile aperiri poterat, lingua muco albido obiecta, Sapor non alienatus, alvi ei urinae eXcretiones normaleS. Paralysis uiram quo exiremitatem Sinistram corripuerat, et in utraque frigoris ei formicationis sensus locum habuit. Aegrotus nil nisi Iovem capitis dolorem in parte frontali conquestus est. Postero die aegroius exiremitatem inferiorem sinistram paululum movere Poluti; quod ad reliqua, status idom fuit. Tortio die si alias idem, quarto autem majorem capitis dolorem percepit, facies magiS rubuit, conscientia ad-

29쪽

modum suit turbata, deliria, convulsiones accesserunt citioris aliquot elapsis aegrotus Obiit.

Cerebri membranae, nec non cerebrum ipsum, Vasis sanguiferis valde orant resoriao, at vero exiernae cerebri partes nil abnorme praebebani. Nuperioribus cerebri partibus ablatis, emollitio in corpore striato atque i halamo nervi opiici dextro est reperia, quae Non Solum ad pontem, sed quoquo ad iobulum cerebelli dextrum patebat, in quo etiam sanguinis eXiravasatio cXigua apparebat. Color partium emollitarum e navido rubescens, praecipue in cerebello, conspiciebatur. Reliquae cerebri paries integrae, neque in aliis organis an Omali quidquam deprehendebatur.

30쪽

VIT A.

Ego Friderieus Gulielmus Roborius

Goister, Pas evalciae natus anno MDCCCXIV, die nono mensis Augusti, patre Fr id er ico, modico, matre Friderica e gente ne is ner, quibus adhuc vivis intimo ex animo gaudeo, evangelicae consessioni sum addicius. Primis litorarum clomentis imbutus quinque Per anno SBorolini gymnasium regium Joachimicum, quod Dirociore Col. Mei noctio foret, frequentavi. Deinde per annum ad gymnasium Fridoricο-Werderanum, quod Di rectoro Col. R i b b c d kssorei, me contuli, ibique testimonium maturitatis obtinui. Quo instructus anno MDCCCXXXIII inter cives Instituti medico - chirurgici Frido-

SEARCH

MENU NAVIGATION