In theoriam quae de sensu viget argumentationes : dissertatio inauguralis medica ...

61쪽

etiam iuveni imprimis notas sit. Cum autem Sensus theoriam diversam habeam, falsa quibus scriptores nitantur demonstrem, necesse est. Si sententia mea mos allit, satis punita est confidentia mea, si autem Tecto εensi meum est vera prosteri. 33. Duae etiamnum praeter eas, quae iam Commemoratae sunt, Sententiarum repugnantiae votus theoria Praebuit. I. Transitio impressionis sensuum non animadvertit Ur.

Hanc difficultatem scriptores amoverunt dicendo transitionem tam Celerrime feri ut animadverti nequeat. Hallerus contendit fluidum nervinum 9 o pedum Sauvagestus 324 , alius auctor essat fur se mechanismo des muscies) 576OGO, COO, Coo in sexagesima horae Parte Percurrere L . Qui tam celeritur currit ubique est. Boerha avius contra, adversarius haud levis, diligenter exposuit, fluidum nervinum lenissime et Cunctanter moveri. 2)De his igitur inter se dissederiant auctores. Nec mirum. Hodie rem plane transmittunt, et Bliamenbachius 3 tale celeritatis ratiocinium absurdum Vocat.1 IIumboldii iis I. c. p. 388. iam notavit, disserentiam

Dumerorum probare quali ratiocinio usi sint auctores. a , cf. Arnem ann. I. c. P. 237.

3 in germanica compendii sui editione Tyerelli. pag.

62쪽

Sin aut in do transitione loquuntur auctores, quaestiones de cius modo ipsi absurdam vocare non liossunt; hanc si abliorruerunt, transitionem ipsam abhorrere debuissent, quod sane neceSSctri iam est II. Cur sensus non in cerebro sentiatur si

1 Psychologie. Stuttg. u. I libitag. I 8 I p. p. 38. s. 3I. 2 Haec iliter se repugnant; si aliquid singulare in identitate ni adscisco discrimine peculiari privo. 3 His quae proxime notavi ipse confitetur.

63쪽

jensetis des Prima setZen ' Quod si accuratius consideramus eo probatur animam in cerebro sentire omnino non Posse, quod verum est licet eum ipsum fugerit.

g. 34.

Transitione tandem Persecta, impressione in Cerebrum perventa, quBOrendum est: quomodo anima hanet impressionem percipiat Z i Do modo quo sat silent auctores; animae eum demandant. Hallerus a) dicit: impressionem eodem nervo qui cerebrum adierit ad animam adduci Censuerunt nempe Animam in Cerebro esse positam quasi res 3) esset quae alicubi sederet. Ita quaestio orta est, in Metaphysica famosissima, de commercio animi et corporis, ex qua sensUs theoria excusatio. nem sibi vindicare potest. Philosophia ad hanc quaestionem respondere non Potuit, itaque iniquum esset poscere ut physiologia eam solveret. Cartesius, Male-I Idonea non est talis quaestio; si auctores eam ita posuissent, ut interrogassent: quomodo Corporea impressio in incorporeum Seras tam mutetur, non Captainvissent transitionem absurdam. Haec metamorphosis non minus a nervo quam a cerebro effici potest, immo singularis cum sit haec animi actio, ea non per- tinet ad cerebrum, cogitationis organum, sed neces.. sario ad nervum singularem.

a) Iam supra de nervis qui cerebro non adeunt dictum

est.

64쪽

branche, Spinoeta, Leibnitius deum nuncupaverunt systema assistentiae: ut iam Plato a): DO

Philosophia ad deum confugit, physiologia ad materiem.

Physiologia autem reprehendenda esset si longius procedere velit neglecta Plillosoplita; cum enim sunctiones systematis nervosi ad animum referantur, earum cognitio Philosophia Carere nequit, quae animum edocet. Corpus et animus si duo habentur, sibi aliena, quae conciliari debent, nulla est eorum conciliationis conditio: transitus a corpore ad animum miraculo est, neque a Corpore enim, neque ab animo effici potest cum utrumque ipsum sit quod Concilietur. Talis autum eorum nexUs non CSt, nam animus solus est homo et corpus non alterum 2) est, ab eo diversum, sed solummodo animi materia. Sicut crystallus lumen pe lucere sinit, quamquam id obscurat, ita corpus humanum vivus est crystallus ex quo animi lumen perlucet. Corpus est vestimentiam animi et si laeditur, animus laeditur. Si vestis qua homo indutus est plagas accipit, accipitne eaS Vestis an homo pSegregassent auctores a Statilii doctrina perversa quae attulit ex saeculo decimo septimo, ea sano in cognoscendo sensu meliores prodiisserit sententiae; vexendae non erant eius angustiae qua Pathologiam oti Timaeus edit. Tauchnitii. Lips. I 819. P.

65쪽

therapiam, cum simul exstarent Sydenhamius, Boertia avius, Fr. Hos mann HS, Corpus est animi species. Incorporea anima materia eget T), Corpus autem per se nihili est, quod latiniam nomen cadaveris luculenter innuit. Corpus modo animae Causa exsistit. Iam divus Plato g) dixit:

66쪽

De Sensu quaestiones noNnullae singular CS.

Utinam tam tacite Vera invenire possim: quam falsa

convincere.

CicLRo de Natura Deor.

g. 35.

Nulla est sensus Per nerVum ad Cerebrum tranSitio.

Nervos ipsos sentire iam quidam crediderunt auctores, nemo autem dubitavit quin impressiones ad cerebrum transserri I) debeant, cum eo conscientiae unitatem nacturi essent. Certum ergo habuerunt extrema nervorum Peripherica extra hanc conscientiam posita i) Eusebius Valli experiments ori animal electrici ty. London I793. p. I am more inclined to belleve, that every potnt of a nerve is a Sensorium, than to. limit the seat of the sensations to the brain. Attamen paullo post: The bra in is one of the instruments Whicli produce them, and without doubi, o ne of the most essentiat, and without which no chango can happen of whicli the animaI

has a consiousness.

67쪽

esse I). HaeC autem Opinio vitae Notioni ponitus repugnat, nam Vita est Unit is omnium Partium suarum; loci discrimen in animo liabuerUnt alactores, quBmquam a vita alienum est. Animans si Procurrit, Omnia haec loca una procurrunt, maximo ArgiamCnto animans Unum modo lociam esse. Iam Hippocrates a), dignus medicinae parens dixit D EQοι οικεὶ αν χη

Vetus theoria in tam leves, tamque repugnantes incidit sentcntias, Ut pauca sufficiant ad id demonstrandum. Eschenmayerus S) IOCO iam commemorato dixit: Nichi das Gellirn schmerrat, Unoraclitet der

vertetZt Wird. - Si cerebrum non dolet sane sedes non est sensus. Iu dumeta Correpserunt tauctores et male instituta ratio exitum reperire non potuit. Attondamus animum ad transitionem ipsam, qualis in visu V. C. Stit. Primo censuerunt auctores ho

minem inverse q) videre. Quo quid absurdius quam

a) Inde colligendum ea hominem partium corporis sui

inscium esse si sera su non ab iis commoveatiar. . m-bulaturo igitur semper quaerendum est ulmi in pedes adhuc habeat, nam temerax: una est sarie exire si hocinescit.

problema, quo quaeritur, quomodo ea go erecta vi- , , deamus obiecta, quorum tamen imago inversa reti-

68쪽

eiusmodi sententiam defendere 3 Hanc opinionem usque ad nostram aetatem perduxerunt, sed physiologiae haec macula est delenda. Si cui 'explicandum esset quomodo homo ingrediatur, isque exponere vellet hominem in capite ingredi, UnusquisqUe sane eum arriserit aut sese ludificari putaverit: theoriam Vero visus inversi sibi imponi omnes siverunt. Physiologi aegrotulerunt quod Iairomathemathici saeculo decimo septimo hominem habuerunt machinam hydraUticam, nihilosecius decimo etiam nono eum habent cameram

obscuram ambulantem.

Imaginis dictae transitio ad cerebrum duobus solum modis fieri potest, ut imago nempe aut Ut non- imago.

vus pellucidus non sit, lux eum Permeare non Potest Fluidum nervinum modo sese ipsum traducit. Putave-

,,nae exhibetur, facile videtur soluta consideranti, ,,inversa vocari non nisi respectu habito ad alia, quae

dam saltem, sed omnium ac siti gularum rerum ob ,,iectarum, et nostri ipsius corporis etc. imagines eodem plane relativo situ a retina excipiuntur, om- ritum ac singularum situs ac relatio aeque bene respondent ac si revera erectae adhibitae sals- ,,sent, ira iit animae cui non ipsa haec imago sed , ,sensus saltim eius illapsu excitatias communica lux ,,ab omni confusionis errore perfecte cautum Sit. Ab huius confusionis errore autem animae non est cavendum, sed ille oriae. Haec explicatio cum levi,

Per se, tum etiam falsa est, nam si quis in capito Ponitur totum mundam adspicit inversum.

69쪽

tintne sortasse impressionem in eo quamquam naviculam in cerebrum navigare 3 Imago sane in Cerebrum non Perx enit, quod scriptores quoque ipsi Confessi Sunt. Sin autem imago ne vum aut eius fluidum solummodo tremefacit, aut ad oscillationem, vibrationem, tensionem Vitalem commovit, et quibus aliis vocabulis ii Oc nihilum nuti cupatur,

anima imaginem nacta non est, ergo non vidit. Si quis stomachatus obiiciat, nervum ne quo imaginem, neque non-imnginem Sed Sensum traduCere, non video cur sensus non satisfaciat. iVidendi sensu d monstrato res expedita, et transitione supersedendum est. Cum nervus opticus soris non sit, quid ei continiagit, intus mittere non opus est. His reponurit conscientiae Unitati opus esse, ut variae sensuum impressiones Colligantur. Sed conscientiae varia in impressionum opUs est ut varia o sint; conscientiae Unitas multitudine ac disserentia ca-xero nequit; Dihil si interest revera nihil inest. Visu opus est Ut aliquid videas, et τὰ aliquid orgoa to differat necesse est; mera lux nihilo Inelior ostobscuritate. Conscientiae mera unitas conscientia nihili eM. Ponamus oculum videre, aurem audire, linguam sapocre, Nasum olfacere; nominemus hominem qui has recipiat sensuum impressiones P.; dicemus igitur, P. videre, P.

audire, P. sapere, P. Olfacere. Non onimadverto conia Scientiae unitatem eo seiUnctam esso, neque video cur Unitatem petant, nullo Pscto sublatam, Amisit no ho mo conscientiae suae uni istem, si v. C. miles, civis, coniux simul est 3 Hanc si eo amisUrit neques coniux

70쪽

noquo miles, neque civis amplius soret, sed mente captus, eoque iterum verrulit in der aten Potorig) mento capi deberet, nam nunc Conscientiam haberet vel inquatuor partes divisam

Si quis hanc argumentationem Calumniam Vocare, et contendere Velit Personae Unitatem nunquam in dubium esse vocatam, Ciam solum impressionum sensuum unitatem eo nacturi fuissent physiologi, id salsum est. Conscientia semper attinet Bd Personam, si enim solummodo res externas amplectatUr, conscientia vocari nequit; conscientia est LX ternBrum rerum ad personam rotatio. Sed hoc Praetermisso Ponamus tantisper impressiones TeVera Colligi, et videamus quid inde onascatur. Ponamus OCVlum Videro BTbOTem, aurem audire cantum, liguam Sapere mei, nasUm olfacere rosam; haec si coniung3m mixtum sat animae sane obscurissimum et perdifficito Cognitu. Praeterea Arithmetica docet dissimilia in unum redigi non posse; arbor, cantus, mel, et rosae Odor Coniungi igitur nequeunt; si autem Coniungi POSSint, non Bmplius arbor, Cantus, mel, Tosa essent, et anima neque vidisset, nequei audiisset, neque Sapiraset, neque Ollacisset.

g. 36.

Absurdissima haec ab opinione profecta sunt, qua cerebrum esse animae a) sedes putatur. Nomen ani-13 Rei inarus liber die Triebo der Thiere 3. Aust. S. 32s. in

vel censuit cuique summae parti animalium Inferio-xiam animam arieS e, quae lianc paTtem eoque totius animantis Vitam servet, cum omnes eiusdem indoles