장음표시 사용
31쪽
indolem eandem reserunt, quam pRrtes ceterae. Ita ut quaeque cicatrix, quae detrimentum molis restauravit, facile cognosci possit, ita etiam Callus qui Ossa fracta iunxit, facili opera dignosci potest ex propria sabxica, quippe quae densior est priori.
Caries, vulnera OssiUm et multa alia vitia huiusce proceSsias Praebent exemplη. Vasa ossis ipsius adhuc integra offundunt in locum restaurandum lympham, quae ex forma granulationis in Cartilagineam demumque in osseam transit. Processus, hoc modo eveniens iam Celso i) notus suisse videtur, qui ab osse ipso carnem increscere dicit. Perios teum Vero nunquam adiuvat hanc regenerationem, neque ossificatione propria, neque effusione lymphae, siquidem ipsum in illa
parte, ubi os partibus mollibus apertis vitiosum conspicitur deest. observatae sunt fracturae ossium et observantua etiam, Ubi modo fragmenta modo Vero magnae ossis Partes Unct Cum Perios teo ablatae erant et nihilo minus tamen sine periosteo ossa ad sanitatem
perducebantur. Ex ipso igitur Ossis paxonchymate evenit quaeque redintegratio; lympha quae illius processus causa in loco, Ubi accidere debet invenitur, a vasis ossis propriis inibi essiasa est. Restauratio illa partialis revera interdum haud exigua est, quod quidem Dacturae, quibUs Pars ossis mctgna partes molles
perforans et prominens Saepe resecatur, et nihilominus ossa iterum iungUntUT, eVincunt; porro etiam decapitationes ossium, ubi interdum regeneratio eorum callo evenit; sic Orred 2 narrat, post ossis timi Liber VIII. caput Ioab Richter's o sis: Bibliothek 6tex Band pag. aoo.
32쪽
mori decapitationcm, tribus mensibus peractis, locum eius callo adhuc moΙli restauratiam se vidisse, eiusmodioxempla multa ab auctoribus narrata Srint. Haecce restauratio vero ut in priori, ita etiam in altero casu partialis tantummodo nominari potest, et citra dubium ab osse ipso proceSSit. Talis fuit etiam mandibulae restauratio, a Woid- munia i) delineatae, 'lu'm in tabularum expositione ex toto sere amiSSam Ct Tegeneratam nominat. A partibus adhuc sanis verisimile restauratio incespit, siqui-dom non ex toto destructa fuit, et os, quod restitutum vocat minime omnino Tegeneratum, sed adhuc maxime vitiosum est; CXCTUSCCntiae VeTTUCOsae, soramina
plurima, quao non ad naturAElem fabricam pertinent, set processHS coronOidei CX mctXima parte adhuc deleti, opinioni meae favere videntur. Hanc sententiam
affirmat etiam narratio Ill. Rudolphi et) qui in nos o-comio Parisiensi, syPhiliticorum, talem maxillam so
vidisse refert, Cuius m0gna Pars salivatione nimia usque ad ramos extincta suerat ita ut Testauratio quamvis etiam partialis subsecuta esset; margo alveolarisonini praecipue deStrUCtias Testitutus erat, neutiquam viro dentes amissi. Haud dubie narrationibus illis, quas mandibulam totam deperditam et iterum regeneratam suisse dicunt, non magna siducia habenda est,ib L. I. Tabula XIV.
33쪽
et mihi vel sabulae vel errores esse videntur, siquidem casus certe iste fuit Ut in exemplis supra recensitis. Exomplar necroseos in tibia a) vidi etiam in musseo nostro anatomico, quod iuxta descriptionem in catalogo prostantem luculentissime testari dicitur, Ossa soluta novo cylindro osseo inclusa esse Partes liuitisce tibiae extremae integrae sunt, et noVas ille Cylindrus in plurimas partos divisus ost, et mihi m3ssa Taros Rctη, neutiquam vero novias cylindrus esso Videtur; sed restauratio in hac parte etiamsi non facto est, facillime tamen fieri potuit siquidem non tota diaphysis malo laboravit: verumtamen regeneratio hOC in Casla, si evenisset, partialis modo fuisset. Ibidem vidi etiam tibiam ot fibulam et) latoris dextri hominis adulti; Utrumque os necrosi
fere omnino destructUm, talus et Calcaneus citra dubium ob vilitam cariosum Cum tibia anchylos in veram constituunt, sed nusquctio Vestigium restaurationis observavi, superior extremitas artiat proxima tantummodo intcgra apparet. EX emplar huic simile delineavit Woid mania in opere iam citato. Omnes, qui ossis novi formationem circa emortuum assum bant hoc in morbo, ConSentitant, solummodo ossa tubulosa ita regenerari. Attamen dicunt necrositi etiam ossa Cranii et Omnia lata afficere posse, sed hoc in casu negant Tegenerationem. Dcibos 3) ossa cranii necrosi affecta non iterum regenerari dicit, siquidem morbus in iis semper ex causa Originem trahat, quacti) Nxo. 2273. α) Nxo. a 279.
34쪽
primum periosteum offendat et destruat, quapropter membrana illa expers facultatis os regenerandi sit, otyericranium internum seu dura mater nihil praestare possit ad restaurationem, integritas Vero periostei necessaria sit ad novum os producendum. Sed non explicavit quidni ossa cetera lata, ut os innominatum, Cuius necroseos exemplar Weldmann T) delineavit, iterum regenerentur, Siquidem tamen sicut ossa tubulosa, etiam eorum sUPerficies utraqUe periosteo involuta est, ut scapula, os illi etc. et Conditio restaurationis quam Statuerunt, in utroqUe CRsu Una eademquct mihi esse videtur. Sed exempla necroseos internae ossis scapulae et aliorum ossium latorum existunt, Ubi vero neutiquam scapula tota destructa suit, sed sequestro egesto, Ossa reversa Sunt in statum normalem, quod eidinam auctor etiam affirmat. Omnia exemplaria ab hoc viro delineata, et illa quae puscrutari mihi licuit in museo nostro, ostendunt passim restaurationem partialem, quae etiam tantummodo necessariδ est, Siquidona detrimentum in iis partiale fuit. Necroseos scapulao
equinae exemplar descripsit etiam Ill. Rudolphi et)quod vidit in schola veterinaria Alfortensi. Vir Perillustris in itineribus suis omnia fere musea, natatu disenct, PersCTUtat as CSt, Praecipue Vero ossa necrotica indagationi accuratiori subiecit, sed nunquam aliam necroseos speciem invenit, nisi eam qua Pars ossis interna enecata fuit. Illi simile est exemplar necroseos eius-
35쪽
dum ossis equini, quod asservatur in museo scholae nostrae veterinariae, Cuius descriptio longior est, quam iit hoc loco possit exhiberi, sed luculentissime etiam
Omnia hucusque Telata Telatant satis superquo thooremata de ossis Catione periostei, quam evenires dicunt illis in Casibus, ubi totum os eneca tum est. Ubi vero res ita se habet, et OS Per totum Circuitum, aut saltem diaphysis eius tota enecatur, Causa etiam vehementior requiritur, et corpus totum, praecipuctvero membrum affectum, tali enecatione immune esse non potest; siquidem os inde a momento enecationis incipientis corpus sit alienum, partes irritat vicinas, Prae ceteris CBS, 'IUcte ei proximae iacent, scilicet pe-xiosteum, quod os circumdat et intime ei cohaeret, inflammatio eius et propter irritationem Continuam, suppuratio necessario induci debet; tum demum afficiuntur pedetentim Ceterae partes, et postremo Cutis, quae xumpitur et magnam aopiam puris eliminat. Ρlerumque hoc in casu febris lenta iam subest, Vel accedit,ot ita vitam extinguit aegroti. Iam si pars ossis par aneCTOsi obsessa est, Phaenomena gravissima animad- VertiantUr, qUanta sint necesse est, Si totum os praecipue tantae longitudinis, ut tibia, femUr, humerus etiamsi tantummodo in diaphysi affectum est. Integritas vero periostei necesseria est secundrina opiniooem
Davidi, Troia eic; sed facile intelligitur, non integrum illud esse, et propterea neque ossisCatione propria neque alio modo aliquid ad Ossis regenerationem Pra
36쪽
stare posse, si etiam facultas haec ei inesset, quia iam deletum est. Quonam in Casu PO test perios teum oliquid praestare ad regenerandum os, nisi in illo, ubi totum os emortuum est 3 num, si externa ossis Pagina enecatur, redintegratur pars exsoliata a parenChymate integro ossis ipsius, et periosi eum ab illo processu excluditur: tibi vero interna pagi nn emoritur, Separatur Os Usque ad illam partem, Ubi vasa nutrientia adhue sana discurrunt, et quia Periosterim non internam ob- vestit paginam, hoc etiam in casu nihil praestare
Ribes qui opiniones auctorum Francogallorum collegit, dicit: It y a Uno esPCoe dc Decrose, dans laquollo it ne se sati pas de regerioration. En effeci, si tu mollie, te ti rs ou te quari interne de l'epaisse du cylindro osseux vient par une CRUSe qVolconque aetre Dasepe de mori, la portion exterieure, qui a conserve ire vie, et qui sorme l'onveloppe de cet te partie
morte, se ramollit, se gΟnfle, se tum C se, s en delache, et s'en ecar te, Comme Si C Ct ait Un nouvel os -- pendant Ce travnil la portion necΓOsee se dota-cho, et tombe dans la cavi te medullaires; elle se trou-vo ainst dans la condition des la necroso d une parti de tonte l'opnisse ur mortisee et reni ermee dans Un Cylindro osseux rogeneree. Bordunavo callison, Hallor, Terion Orit Corinta la necrose du la portion intorne dei'epaisseur dia cylindre osse UX. I HOC Vero species, cuius aiactor nominatus description 'ira exhibuit, cuiusque naturam exposuit, est ne
37쪽
crosis vera, cuilas eXPlicationem iam supra collocavi,
ct quae veram Continet DCCTOSeOS internae Tationem. Omnia exemplaria DCCI Oseos, in museo nostro asservata, Circa intern3m Paginam Penitus affecta, paginam reserunt externam diaphyseos integram, Cavitatem medullarum vero dest Ctam. In nonnullis exemplaribus conspicitur ossis parenchyma in parte cavitati medullari proxima nigro Colore, enecationis partis illius criterio, exteTna Vero pars, quae pesiost eo PTOXima est, Vasaque nutrientin ex eo accipit, naturalem ossori colorem. Mortuum a vivo discerni potest ob differentiam coloris partis utriusque, sed separatio nondum incepit. I Porro tibia dextra iiivenis sedecim annorum externum ossis corticem tenuissimum
portendit, ita, ut luculentissime intelligi possit, detrimentum massae intern3Θ paren hymatis factUm esse. Forma Seqlaestri, quam supra iam expostat, haud Exigui est momenti, siquidem Penitior eius PerSCrutatio sententiam meam veram esse affirmat. Se inestri ipsius Crassities Parva et cavitas medullaris eo CirCum- clusa est; externa eius superficies quasi corticalis, evidenter contestatur, non esse faciem ossis tot iras emortui, quippe quam glηbram esse oportebat. Cum quidam hasce inaequalitates puris corrosioni adscribant, obiicere licet, pias tum demum ad sequestrum pervenire posse, si Partes molles, ideo periosteum qUoque
abscesserint, id est destructae sint, pus exteriorem Ossis partCm eamque synam exederit, et cloacas Supra i Naeo. 2272.
38쪽
commemoratas formaverit. Nihilominus sorma sequestri
indicat, aspritudines non ex Puris Corrosione esse Prosectas, quum forma ista Corticalis omnia eius latera
ambiat: quod quidem Ut efficiatur, puri ipsi innator
et cavitas medullaris, in qua nUll Um Corrosionis vestigiUm observatur, exesa sit necesse soret, siquidem pias non minus sacile ad hanc, quam ad superficiem CXtertiam pervehi potest. Denique etiam tanta puris Copia os, seqVestrum ambiens, sive sit parenchyma externum integrumque prioris, Si e TECeris natUm, prorsias destrueretur. Omne inter auctorum opiniones discrimen latet sorsitan in falsa notione vocabuli regenerationis; nam si restaurationem partium illarum, Ubi foramina cloacae dicta et alia detrimenta molis pures icta sequestro eliminato, novum Cylindrum Osseiam Nominare velis, existentia eiUS negari Non potest, si quidem iit in mollibus partibus etiam in diaris restauratio mas e destructae evenit, nisi nimiUm sit deperditum. Attamon orrorem commisemni viri illi, siquidem ex periosteo illam regenerationem fieri autumaverint, quod nunquam contingit; et effata Bonnet, Acroi etc. de maxilla ex toto regenerata fide maiori non digna sunt, et Si Vera essent, normam tamen
haud exhiberent, siquidem exemqta talis Phaenomenixarissima, et exceptionibus msgis adnUmeranda sunt. Nam thesaurus ossium, et vitiosorum et Sanorum, locupletissimus, qUo mia Seiam nostriam gBUdet, nullum exemplum istis restaurationis Proseri, neque TC-centiorum ullus mihi innotuit, qui exemplum eiusmodi narraverit. Viri illi clarissimi maxillam ex Parte et sine dubio ex magna parte Togoneratam Viderunt, CU-
39쪽
ius instauratio ab integra parto ossis incepit Similiquo ratione comparatum fuit de casu ab Ill. Rudolphi
proposito, quem SUPTa Tecensui. Sed alia etiam argumenta refellunt theoremata de formationes ossis novi. Omnes, noVam prout Ctionem Sicliuentes, Consentiunt, Pi OCessum, quo id CVeniat, perios teo adscribendum esse. Si vera est theoria, os etiam sequestrum amplectens sine periosteo inVeniatur necesse est, siquidem membranam ipsam ossis novi fundamentum
formare dicunt, reproduCtionis vero totilis periostei nemo adhuc mentionem fecit; tamen periostrum ci cum os, necrost PCTRCta, semper deprehenditur, et Lesveille I) tradit: ,, Io conserve dans mon Cabinetiane veritabis necrose j ai Cia solia aussi, de ne Pas en- levor Io perioste - en esset de totales paris elle adhere Quomodo nata est membrana illa nova, si prior in os versa suit 3 Ad formationem tantam, qΠanta est ossis Novi, procul dubio vires corporis omnino integrae, et Constitutio robust , tali prodachioni idonea, pertinent. Praec piae autem Corpus vacaro debet omni dySCrasin, quippe quae ossificationi non favet: sed invenitur status ne roseos verae in hominibus cachexta lab rantibus, ut syphi litica, scorbiatica cic. quac cum proclivia tale sanguinis et humorum ad putredinem iunctae sunt. His cach ex iis necroseos originem irrogant, et nihilominus hisce persistentibus os nouum subnasci Contendunt. Nonno huic theoremati contrarium quiddam inest 3In scorbulo Callum, quo ossa iuncta fuerunt iterum ab L. c. pag. 3OI.
40쪽
dissolvi ca quo rursus frangi diciant, et hoc in moriabo Movum os . sol matur sociandum opinionem aliorum virorum. Omnis etiam reproductio ex sanguine sit, qui, si dissolutus est, destructionem mctgiS, qu Am Te- productionem Paestare Videtur. Argumentum hoc sine dubio maximi eSt momenti, et per se iam omnia alia theomerata refutare potest. Porro quodcunque mortuum, ideoque etiam pars ossis enecata, Vel Os totum emortulam, Cor Pori nostro alienum est, quod expellere natura molitur. Pars ista scilicet stillimas sanas irritaris, inflammationem, et nisi removetur, illico suppurationem et destructionem inducit, Hec Testauratio Prius sit, quam corpus irritans demtum sit. Eadem Otiam CSt Tatio ne roseos; Πovum os si omnino formari potest, procul dubio Non priias formotiar, quam vetUs mortiatam est, hoc voro ab eo inde momento, ubi emo- Titi Γ, Corpus alienum est, irritat partes circum dispositas, et Si diutius inhaeret, suppurationem progignitet destructionem; nihilominus novum os sormari di-Cunt circum hanc mortuam partem. Quomodo igitur Os, quod novum dicunt, potest exoriri, quod periosteo circumdatum, vaginae instar emortuam partem includit
quod iam a primo initio in v nitur, labi partes molles ruptae, digitis vel specillo indagationem permittunt
Attomon, Imbes dicit a). I a nature separe t Os neCTO- See des Parties vivantes, i expulso au dehors, et en memotemps, dans queiques cas, travaillo a la formationi L. I c. pag. 3 8.