Rabiei caninae ad celsum usque historia critica ...

11쪽

Bene quidem scimus magis desinitionem hanc esse morbi deScriptivam quam realem, vix tamen alia exhiberi potest, cuius rei causas paulo

ante memora imus. Nostrum Vero Diaue est de

monstrare, qua. in re haec definitio ab aliiς rece dat. Confusio nimirum illa, quae in nostro morbo magis, quam in alio reperiri potest, maximam partem inde nobis prosecta esse Videtur, quod medici morbos, qui natura Sua longe a Canina rabie aberant, ob Symplomatum nonnullorum similitudinem pro rabie canina habuerunt. HOC autem modo naturam eiu S, de quo agimus, morbi magis magisque Obscuratam eSSe arbitramur, quam reVera est. Si C, Ut LOC Utamur, fere omnes scriptores hydrophobiam statuunt sponta neam , quae, etiamsi, CX morSu rabidorum ani malium in homine haud quaquam, sed ex aliis cauSis exorta fuerit, tamen eundem decui Sum servet iisdemque sympiomatis conspicua sat

Quod quam salsum sit, sustus exponere, ab LOQ

V. SwIETEN Comment. in Boerh. Aphor. T. III. 549. etc. Maxima vero nostri aevi medicorum pars Cr dunt cum SALIO Di VERSO, DUCHOISEUL, BOS QUILLONO, LECLEnc etc., J1oc sieri non posse, Nisi epidermide laesa. - Deinde probare Videtitur multae observationes ; per membranas etiam mucosas virus rabidi animalis in corpus penetrare posse, idque inficere o PLULMiER de morb. Confag. ΡΟΗ- . TAL ObS. Sur la rage etc. P. IOI. eis. His Vero sese opponunt, Bos UILLONUs 6ur ias causea de Phr

12쪽

gloco alienuari putamus. Hic sufficiat dixisse, nosialem hydrophobiam Spomata eam nullo modo statuere, quippe qui rabiem cauinam potius pro morbo specifico s. sui generis habeamus, qui ex

virosa saliva animalium rabidorum in humaniam CorpuS translatus Sit, et ab aliis morbis, quos Symplomata sic dicta hydrophohica comi iantur , specifico disserat charactere Magna, ne dicamus maximam, opinionum Va-Tietas atque dissensio reperitur inter medicos de nostri morbi sede, et tamen ausi sunt eius desi-Ditionem ab hae sede res etere. HOC Vero neque

seri potest, neque debet, quia, quamquam altera

Tondora 1799 etc. 5) Infinitus sere est numerus eorum, et quidem inde ab Hippocrate v. 4.) usque ad novissima tem

Pora cs r. KRUEGELATEIN Gesch. der Hunirim. undWasserscheu, Gotha 1826. qui P. u5I. Sqq. non' nulla de Iaac re eXempla collegit. 6) Quod quidem virus sui generis esse, Cum et KRUE-GELSTL1ΝUS I. c. p. 356. 1legale nequeat, secum ipse Pugnare videtur, cum alio Ioco P. Ω57. concedere videatur, hydrophobiam omnino Spontaneam oriri

liuo contendunt.

13쪽

5 opinione altera probabilior est, tamen nil certi de hac re eXStat. Et lioc viti uni β) in . nostra desi Ditione etiam fugimus, ut ne quid haec ipsa contineat , nisi quod tanquam certum demonstrari

possit. --

Aome11 morbi atque Synonymn.

Iam inde ab antiquissimis temporibus medici in eo Singulare posuerunt studium, ut singulos morbos aptis Dominibus insignirent, quibus, quantum fieri possit, ipsa morbi natura significaretur. Quod quidem studium plus minus felici

ter Cessit. Cum enim alii in sormandis morbo Tiam nominibus ad causas magis respicerent, alii ad sumpto maia maxime insignia etC. DOn I aroidem morbus varia accepit Domina, quae Syn O-DJma dicuntur. - Ιdom valet de DOStro morbo, qui maxima nominum copia est inSignitus. Vo- CAt Ur nimirum: riabies cartiria , Hydroyhobia,

H. Gerzens u. TA. p. 153.) rabiem Caninam esse cordis inflammationem, quacum hydrophobia, taH- quam Symptoma, saepe quidem, tamen non He- cessarie iuncta sit, putat. 9ὶ CODRoNCTIUS. ao CAEL. AURELIANus acus. utorb. III. c. q. P. 228.

15쪽

Maxima ex parte haec omnia inelita eSSe. DO-mina non dissicile est demonstratu. Nam nomini germanico: II SSerscheia , Caetei Sque alia rum linguarum idem exliihelitibus iure opponi

suga hic observetur, deinde: etiamsi aquae me tUS symptoma et quidem grave nostri morbi sit, tamen neque Pro peculiari, neque pro essentiali haberi posse, cum interdum desit , in aliis Vero morbis etiam Observatum sit Idem valet de verbo: hygro hobia, Dam non Solum liquida, sed omnia splendentia timent, qui cauis

rabidi morsu correpti Sunt. - Non minus inepta nobis videntur Domina esse: Phobodi Sori, Plieu-gydrori etc. quae non nisi Symplomata morbi Comprehendunt, aeqiae aC Harithro ia, dySca-ιΩPOdrior, Aragiria SyaSmodica etc. quae Verba fere idem eXprimulat), Cum caeterum haec ultima vocabula alios adhue morboS deuotent. - AETO-Phobia et Panto hobia nullo modo apellari pol

16쪽

Quae quidem nomina cum ob eorum 1neptitudinem reiicienda sint, morbo autem nomendari debeat, elegimus, rabiei caratriae, I Iurido Muth, κυνολυσσον , quod aptiSbimum OSSe Contendimus. Nam, cum iam antea dictum sit, fieri

non posse, quin statim CX nomine natura morbi nostri satis eluceat, nostram Operam in eo Con tinere debebimus, ut nostrum mort Um ita ΠΟ-minemus, ut statim ab aliis distingui possit, nec

unum tantummodo Symptoma, sed, quantum thoc fieri potest, Omnia Domine eleCto ContineatuΓ. Nomen vero: rabies canina, quod et Cum ΠΟStra definitione maXime congruit, significat non solum dysphagiam, aquae metum, Sitim ete. Sed haec omnia Complectitur, denotatque simul mo diam, quo hic morbus hominem invadit. Quae quidem omnia electae denominationis aptitudinem satis probare Videntur. Opponi quidem potest, non modo a CanibUS, scd ab aliis etiam animalibus rabidis demorSOS eo, de quo agimus, morbo assici Et quanquam

hoc negari nequit, tamen longe frequentius acci dit, ut eX Caniam, quam ex aliorum animalium a ) et quidem equi, lupi, cameli, porci, bovis, Vialpi,

17쪽

morsu rabies canina ol atur A lterum, quod sortasse nonnulli Contra denominationem morbi nOStram monebunt, in eo Cernitur, quod canum rabies aliorumque animalium diversa sit ab ea LoiMinum. Hoc vero Concedi nequit. Nam rabies canina eadem habet symptomata, eadem 1 ei currit stadia, et idem Semper, neC Unquam

diversus nobis apparet morbus, nisi pro diversa individuorum, quae invadit, Constitutione Haec autem cum haud omni ex parte eadem sit in omnibus hominibus, quae in Canibus CaeteriS-que animalibus rabiei subiectis, debet omnino morbus in his paululum aliter Se habere, quam in illis. Sed si naturam morbi ipsam SpectaVerimus, hanc in omnibus prorsus eandem inve

niemUS. 28b Sunt autem alii, qui contendant, solo morsu Tabidi canis rabiem exoriri, et observationibus, sitiae probent, hoc etiam ex morsu aliorum animalium seri, non multum considendum esse. CfΓ. GALENUA L. I. de loo. affectis c. 5. BRAVUS G H. L. I. O. T. TROLLIET nou Deau traite de la rasse.

οθSeri . Clintcg., recherch. etc. Par. 1825. et Edin b. med. and surg. Iourn. Iun. 1826. P. 159. - Re-Vera valde dubitari potest, an, praeter canem, aliud

quoque animal primarie rabidum fieri possit. 29 ΚRULGELSTEIN l. C.

18쪽

10 Histori R.

Sunt duo momenta, quae medicae artis Iust oriae materiam quasi formant, experientia atque theoria. EXperiri autem aliquid. ante debuerunt homines, quam theoriaS eXCogitare atque ConStituere poterant. Quo sit, ut initium historiae singuli morbi, sero Semper ex SinguliS tantummodo observationibus ducatur, quae de hoc reseruntur. Et ita Sese quoque cum rabie Canina habere, Celεus testatur. MagiS magiSque V ro adauctis temporis decursu observationibus, Crescit etiam theorematum numerus, et hau C ob causam iam apud I9ioscoridem repei muS theoxiam de nostro inoitio magis amplificatam β' . Quamvis Vero magna Sit theorematum at liae experimentoriam de nostro morbo, ab antiquissi mis inde temporibus factoriam Copia, tamen ea dissipare non potuit illas i, ros undas tenebras, quibus hucusque nostri moihi non Solum natura, sed etiam sedes, ne dicamus Causa S, inVol Vnutiar. In cuius quidem rei causas si inquisiverinius i QS

19쪽

11 Ad hunc sinem persequendum iam sup a

contendimus, cum hydrophobiam spontaneam

Alia datur causa, cur medici adhuC vetustioraqbus observationibus plus aequo Sint ConsiSi. - Scilicet isti sore ad meditam usque praeterlapsum

SaeCulum Cum tanta credulitate, timore, P aetu i dicata opinione atque superstitione in nostro morbo, observando Versati Sunt, ut vix Credere possimus, rabiem caninam hoc temipore apta ratione Sem Per ObSerValam esse. - Si vero res ita se habet, maximae adhibendae sunt cautiones in diiudicandis iis, quae de nostro morbo eXStalat, Ob Servationibus. Quod tamen non ita Semper saC- tum CSSe , et SerioreS probant Scriptores, qui ira recipiundis veterum opinionibus nimis credulos Sese praebuerunt βῆ) , unde multum damui ema Zab cis. g. I.

OJ J Catulos in hydropli oborum urinis apparere azcol spici, Arabes medici contenderuiit et nonnulli alii, qui scilicet horum commoti sunt auctoritati bus, idem assii mant. Sic Avici NNA Cau. T. IV.Feu. 6. tract. 4. c. 7. AnΕNZOAR Th6i6ir. t aCt. 9.C. I J. NICOLAUA FLORENaea Nus Serru. IV. fract. 4C. Ib. Quanta credulitas requiritur, Ut lisC credamus et tamen Creditum est. Negarunt autern lion paradoxon tanquam fabulam, Poetis magis, quam medicis dignam, SALius 131VERSUS EU Part. morb.Mxi noui Us disp. de II. 1659 etc. Hoc unum tu n-

20쪽

uare debuit. Naria, quae alii salso Contenderunt, at, aliis recepta Sunt, D Ovis Vero auCtiS et Com mixtis, quae illis prioribus ContradiXertint, et ita quidem ex nullis sero observationibus aliquid Certi concludi potest, cum semper aliae iis ad Versentur. CuiUS rei, ut unum addamuS CXemplum, quantum disceptatum est de Salivae Conta gis sa vi, quantum et hucusque de hac re diSCeΡ- itatur. Alii eam ad seruerunt alii Degarunt et 'Utraque parS Suam opinionem vetustioribus ob- Servationibus prohare studuit, nec ullus sere' eorum omnium unquam quaesivit, quam sidem hisce observationibus tribuere possimus. Iluc accedit, quod scriptores adeo non Semper ad fontes ipsos, unde observatio fluXit, regressi Sunt, sed omnia bona fide crediderunt, quae quam quam apud priores literis Consignata CSSe Consi denter adfirmabantur, tamen in illiS ne Verbo quidem leguntur ββ . UaeC Omnia, histoi ae uostri morbi critico

turmalodo Iulius rei exemplum est, scd Ionge plura

exstant.