장음표시 사용
121쪽
Quibus principiis aor constat pR. Ex oxygenio et agotio constat, illius unum et viginti partes, hujus septuaginta et Movem, in centum, eXistunt; interdum quillem paululum gas acidum carbonicum a lest, sed adventitium habendum est. Q. Quantum aeris pulmones Semel Con-inere possunt λR. Pulmones post inspirationem plenam irciter digitos cubicos ducentos continere
olent. Quantum aeris homo sanus aC quietus
mittit, atque in pulmones ducit inspiratione amni et expiratione λR. Quantitas certe pro magnitudine tho-ccis Varia est, sed fortasse ad digitos cubi- 'S quadraginta aestimari possit. Q. Quot respirationes horae seXageSima arte fiunt pR. Homini integro et quieto sunt SeXdem vel octodecim.
Quid ab omni respiratione fit pR. Ab omni respiratione aer mutatus iittitur; et sanguis in pulmonibus etiami ait mutationem.
122쪽
108 De Aere ejusque Mittationibus
5 Oaas mutationes aser in pulmone subit P. Cum spiritus emissus analysi accuratae sub)icitur, pars oXygenii evanuISSe, in cujus locum gas acidum Carbonicum suffectum eSSe, reperitur. Vapor plurimus etiam apparet . R. Quantum Oxygenii poSt omnem In SpI- rationem evanescit Z . R. Ab experimentis nuperrime factis, &gitus cubicus cum dimidio OXygenii evanes-Cere, et mensura prope eadem actui carbonici locum ejus occupare reperta eSt. O. Quantum vaporis e pulmombuS quotidie emittitur pR. Quantitas ejus varia est, Sed ad medium sine magno errore fortaSSe ad uncias
viginti innies haberi possit. . Quas mutationes sanguis in pulmon1-bus subit Z .
R. Sanguis omnis adulti Veno Sus per pulmones impellitur, ibi carbonium et vaporem evolvit, deinde Oxygenium ab Sorbet, rubr1orque fit, tum ne diutius quidem In sanguine chylus videri potest. m Nonne respiratio temperiem corpori: SerVat, et quo modo fit λ
123쪽
R. Carbonium ex sanguine emissum in pulmonibus oXygenio miscetur, et acidum carbonicum constituit. Oxygenium Superstes post acidi carbonici formationem sangui ne in arteriis extremis et subtilissimis absor- libetur. Sanguis enim e venis fluens carbonium amittit, eodemque puncto temporis multo capacior caloris fit, Oxygenium igitur recipit, quod in praesentia latet, neque temperiem pulmonum auget, Caetero Rutem Corpori aequalem tenet. In circuitu sanguinis tamen, ut carbonium magi S magisque augetur, capacitas sanguinis ad ovgenium obtinendum minor minorque sit, calor igi- tur ubique corporis liberatur, qui temperi-eem omnium partium SerVat. Pars etiam caloris in pulmonibu S OXygenio soluto eX- citati, aera inhalatum calefacit, halitumque vasis exhalantibus effusum in vapore tenet, ut eXpellatur. Duo modo carbonium in sanguine
β. Fibrina neque in chylo, neque lympha adhuc detecta est, ab his vero in Sanguinis circuitu formanda est; porro, magna copia si brinae ad partes vitiatas reficiendum
124쪽
Omnino necesSaria est. Fibrina multo plus agotii minus autem Carbonii continet, quam alia sanguinis principia. Carbonium igiture fibrinae formatione, et fortas Se etiam TC-bus vitiatis, oritur, atque pulmonibus emittitur.
125쪽
. QUAE res de pericardio praecipue notari debent λR. Pericardium est membrana densa et alidissima, quae cor includit; e laminis
c duabuS Constat, quarum eXterna est Conti
s nuatio pleurae, quae mediastinum efficit; interna laevis, tendini similis, priore fortior, Circum cor reflectitur, eique tunicam i t eXternam dat, atque eX arteriis Suis eXtremis liquorem peri cardii secernit, quo lubrica fiati ad cordis motus faciles et eaepeditos redi n-lidum. Pericardium non solum Cor, Sed eti-l am vasorum initia magnorum includit, ideoque prope basin cordi S Sinus, SiVe cornua,
126쪽
format; cordi ipsi non adhaerescit, sed cum tendine diaphragmatis, mediastino, VaSi Sque cordis magnis, firmissime committitur. Quibus commodis pericardium in- Servit λR. Ρericardium cor in situ tenet; ab injuriis, rebusque noriis, quodammodo defendit ; motus ejus nimis vehementes impedit ; et liquorem ad frictionem et inflammationem prohibendum secernit.
Quid de liquoris peri cardii natura et principiis chemicis notandum est λβ. Liquor pericardii sero sanguinis similia limus est, calori subjectus opacus fit, albumenque oStendit. Acetas plumbi liquorialectum mucum copiose praecipitat. Nitras argenti acidum muriaticum ades Se Camsoda conjunctum ostendit. Liquor peri cardii igitur eX aqua multa, albumine, muco, et muriate SOdae, conStat.
127쪽
Quid de corde praecipue notas pR. Cor est musculosum, situmque SUUm: in thorace post sternum inter pulmonem de-.xtrum et sinistrum oblique habet; basis ejus dorsi vertebras verSUS ponitur, atque RPeta inter lobos duos pulmonis sinistri post cartilagines quintae seXtaeque costae micat: latus anterius Sive dextrum, atque poSterius Si-l Ve sinistrum habet: parti thoracis posteriori Vasis Suis magnis annectitur, quae e basi sua oriuntur ; intra pericardium existit, cui taliaen non adhaereSCit.
Quae fabrica cordi est λβ. Cor tunicam habet eX ternam a laminal pericardii interna ; inter hanc tunicam et substantiam cordis plus minuSVe adipis semper deponitur, nihil vero adipis est substantiae cordis ipsius. Infra tunicam jam dictam congeries 2St 7brarum musculorum quae ita intermiXtae, et varie dispositae Sunt, ut substantiam musculosam crassam et fortissimam con Stituant, quae SeSe Contrahere potest, et cava cordis omnia minuere. CorK 3
128쪽
cava quatuor habet, auriculam et Sinum Ve-ΠOSum, quae CaVum unum tantummodo faciunt, et ventriculum deXtrum ; totidem altero latere habet. Septum auriculam atque ventriculum dextrum ab auricula sinistra et ventriculo diducit; in foetu tamen foramen est inter auriculas, quod in adulto membrana plerumque Clauditur, DSSaque ovalis nominatur. Cava omnia Cordis membrana imprimis tenui, densa, et Valida, obteguntur. In sinum venoSum deaetrum et auriculam Vena Cava Superior, quae Sanguinem partium superiorum Cordi revehit, et venZCava inferior, quae sanguinem inferiorum revehit, Conveniunt; quarum inter ora angulus, sive tuberculum Loweri quadrupedum proprium, prominet. Ad latus sinistrum finis cavae inferioris valvula Eustachii est: cujus ad latus iterum Sinistrum os venae Coronariae hiat, quod valvula identidem claudit. Parte interna auricularum Sunt Columnae Carnea , sive musculi auriculae pectinati. Auricula et sinus venosus deaeter Cum ventriculo deXtro, Sive pulmonali, liberrime Communicant; valvulae tricuspides interdum viam claudunt, ne SanguiS restuat.
129쪽
' Ventriculus multo crassior et validior auri-
ccula est, cujus columnae carneae etiam sertiores sunt et varie dispositae, retis forma ;quarum nonnullae chordae tendineae nomi- gnatae ad margines valvularum tricuspidum . adjunguntur, quas, ne in auriculam Vertant, prohibent, E ventriculo deXtro arteria pulmonalis oritur, cujus ad initium tres Valvulae semiiunares sitae sunt, quae Sanguinem in ventriculum refluere non patiuntur; in parte media utriusque sunt corpuscula Aurantii. Venae pulmonales in Sinum venΟ- Sum et auriculam sinistram conveniunt, quibus teXtura eadem est in genere, Sed crassior
atque validior, ac iis lateris dextri . Viam
e Sinu venoso in ventriculum sinistrum val- aulae duae mitrales claudunt, reditumque a anguinis prohibent. Ventriculus sinister ordis crassissimus est ac validiSSimus, e quo Iritur aorta, apud cujus initium valvulae semilianares tres sitae sunt, Supra quas arteriae tuae Coronariae patescunt, quae cordi ipsi anguinem Suppeditant.
130쪽
R. Cor Vasorum omnium sanguineorum centrum eSt, Primumque organon, quo Sanguis moVetur atque propellitur. Dic mihi, quam brevissime poteri S, circuitum sanguinis minorem, Sive CurSum ejus per pulmon CS. R. Sanguis cavis e venis in sinum veno sum et auriculam deStram tranSit, quam implet, Stimulat, atque ad contractionem ciet; qua sanguis in ventriculum deaetrum mittitur, hic impletus atque irritatus se contrahit, Sanguinemque, qui propter valvulas tricuSpides redire nequit, in arteriam pulmonalem impellit: inde valvulae semiiunares reditum sanguinis prohibent. Arteria igitur pulmonalis, quae iterum iterumque SeSe in ramos innumeros minores minoresque dividit, Sanguinem vehit in surculos SuoS eStremOS, qui, retis forma, subtilissime cellulas tenues, in quibus aer est, circumdant; deinde cum
venis QStremis Conjunguntur, quae iterum iterumque coeunt, majoreS majoresque arteriarum magnitudini pares fiunt, et tandem utroque pulmone truncos duos formant, qui lin sinum et auriculam Sinistram conveniunt.