Marci Hieronymi Vidae Cremonensis Canonici Regularis Lateranen. Albae Episcopi Christiados Libri Sex Cum Selectis Hymnis De Rebus Divinis

발행: 1824년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

Qui se seque , suumque genus corrupit in aevum , Immenior heu nimium promissi foedere pacti , Indecores caelo vix lumina tollimus aegre , Prostratique solo filiae spe , Sine honore iacemus Transcripti infernis Erebi post funera flammis .

Usqueadeo veteris serpunt contagia noxae. Tu vero nostris ubi sensibus aspirare

Incipis , auxilioque venis sera corda movendo , Admoniti incipimus paullatim agnoscere rerum Auctorem ; regemque hominum , superum que satentes oramus nobis iacilem, veterumque malorum Nos piget, et vitae exsecramur facta prioris . Jam magis atque magis neque enim tu delicis usquam Spe veniae haud dubia audemus considere rebus . Iamque iuvat , quaecumque iubent oracula, legesque Explorare animis , et jussa capessimus ultro . Continuo ne sint nobis iacis abdita fraudi

Nostra admissa tegens , ct crimina noxia deles Imbre tuo , veterumque malorum Oblivia misces , Atque novam in nubis mentem , nova corda renatis susscis , ab tersaque nitent nova Cuncta SeueCta , Et simul optato mentes succendis amore ,

Quo caelo placiti, quo digni evadimus astris. Hoc superum pater insigni nos mutiere donat Sponte sua bonus , haud nostra pietate merentes . Non opis id nostrae, non nobis tanta facultas. dii pater omnipotens ad cari vulnera nati Ruspiceret , qui morte obita maIa nostra piavit , Humanumque suo lavit genus omne cruore . Iude salus, Operum inde Omnis fiducia nostrom .

272쪽

Ne qua tamen priscae subsint vestigia labis , Sponte caput sacris de more immergimus undis , Praesenti quas illustras tu Numiue Praesens, Et veluti instillas vitam hoc sub gurgite mersis ,

Unde renidescunt animae, velut aera coruSca Detersa prorsus prisca rubigi ue scabra .

His opibus firmati animi , his radicibus actis

Tollunt se , in meliusque suis quoque viribus usi

Crescunt , et superas per se nituntur ad auras , Dum pietate sua meriti post lauera caelum Coucilio superum , atque aeterna Pace fruantur . Haec promissa piis animis uberrima merces, Praemia lauta manent tam parvo Parta laboro .

Te siue nil tamen audemus, nil possumus ipsi, Et benefacta parum valeaut sine Numinis aurad Ostra tui. non tautum animos impellere nostros Incipis, e tenebris revocans in lumen apertum Sponte tua, haud meritis nostris a te omnis opum vis N Ostra oritur , nostri tu sons, et caussa vigoris V orum etiam mox ipse iuvas comes additus usque,

Fortunasque tua nostros virtute labores .

Ac veluti arescant herbae , silvaeque comantes Iutereant , nisi mater alens radicibus imis Susticiat vires , occultaque pabula tellus ;Sic noster sine te vigor, et vis desiura omnis Hausta et to , incassumque fluant sine fruga labores Μille atii mis se se objiciunt discrimina nostris rΜille nocent pestes , occultusque immiciet hostis Semper, et egregiis hominum iuvidet additus orsis. Quot scelerum facies, tot vobis retia tendit,

273쪽

HYMNUS

Tot laqueos. quis enim queat hos evadere casses ZAst ubi noctipotens manus haud ignara nocendi Incautos petit in seruo summissa barathro Lucifugae pestes , tetrae Sine Corpore vitae , Intentantque dolos , nobisqne illudere doctae Nituntur recto captas abducere mentes Ilicet ipse ades , et medio in certamine sessis Alsulges, retegisque dolos, atque irrita frangis Tentamenta, tuo sine magis nos Numine firmas. Omnibus auxilio es , satis Omnibus unus ubique Diditus , et gentes passim dissusus in Omnes. Nec quemquam tu muneribus bonus eximis ultro Ipse tuis . omnes invitas , allicis omnes , Omnibus incutiens blandum in praecordia amorem. In selix, qui te non audit crebra vocantem , Pulsantemque diu . duro sed corde rcluctans , Sud tua jussa negatis clausas dimittere in aures Ati miser oblato se sc subducit amori, Ipse suis obstansque bonis , Iucemque perosus .

Quo monitus te quisque libentius audit, eo illi Semper ades, Propriorque, et Numino largius imples Et cui tu semel indulgens, Don deseris umquam Se se sponte sui nisi deserat immemor ipse II eu nimium infelix , ab semet proditus ipso. Nam simul atque auimus maculis se infecit aberrans Curriculo huc illuc palanti corde , relictis Limitibus, superum, ac recti contemtor , et illex, Continuo fugis, ac polluta ab sede recedis . Persentit miser ille tuum evanesccre Numen, Ouiniaque in pejus ruere , et retro acta referri ,

274쪽

SPIRITUI SANc To α63 Et magis, ac magis usque obtusa rigescere cord . Qui modo sidereo tendebat lumina caelo Arrectus, penetrans acie sublimia olympi , Colloquioque scaeus superdui , nunc Obsitus umbris Obscuris, atque ora solo teterrima Pressus

Serpit humi, tu coenoque gravi sine honore volutat ,

Cunctaque se circum tenebris nocte Scera cernit.

Qualis, qui modo conspeetis tendebat in armis Actus equo, prima signans intonsa iuventa ora; puer , forma ante alios pulcherimus omnes, Si, quum primum castra subit, sorte acta sagitta Hostis ab aggeribus candentia pectora fixit , Volvitur: ora modis tabescunt pallida miris: Labitur omnis honos, sugit omnis gloria sermae. Et modo qui toto spirabat corpore amorem , Nunc gravis aspectu est, aurasque incestat odore Sic animus te praesenti nitidissimus olim , Te sugiente , si tu , ac tenebris involvitur atris Decolor, atque omni sormae spoliatus honore.

Sic olim , qui matutini sideris instar

Larga ministrabat Tadianti lumina caelo ,

Lucifer ille chori caput alitis , et iubar , alto

Excussus cael O , lucemque exutus , in ima Conjecit se se, et nigris immiscuit umbris . Portunatus et ille DEi quem filius olim Unicus tu partem regni , sortemque locarat, Bissenos intor proceres lectissimus ibat Verum sponte sua dejectus culmine tanto , In praeceps ruit, abs te te sine luce relictus . Tanta tui immemorem ceperuut taedia ainoris .

275쪽

Non tamen, ut primum te quisque avertitur , illum Deseris omnino Ionga irrevocabilis ira rSed longe observas, tendat quocumque secutus; Atque iterum, atque iterum mulces,nec desicis umquam.

Ac veluti genitrix puerum , qui plurima fugit

Conscius ob malefacta domi, seque abdidit altis In silvis , nunc huc errans , nunc avius illuc , Prosequitur pia, et incassum vestigia pυne observata legit. precibus nunc allicit illum , Nunc commota ruinas addit, si forte latescens Audiat , et voces incertas irrita iactat. Quam metuit, neve esca serae, neu praeda latroni Incomitatus eat, torrentisve incidat undis luaud secus aversa siquis te mente reliquit Ab miser, oblitusque sui, ingratusque salutis , Prosequeris , rursusque voeas , Tursusque remulces Aversum , invitumque trabis . si sorte vocatus Audiit, indoluitque admissis, crimina lassus, Lustratusque sacerdoti commissa piavit , Prutinus insinuas illi te , iterumque revisis , Sopitosque juvat rursus succendere Sensus, Foederaque ablutis maculis in prima reponis. Nec semel id satist at quoties te avertitur ille, Te toties ultro averso placabilis offers. Est veniae Iocus usque, et habent Peccata Tegressum Nec requies, donec vitae labentibus annis Ultima cuique dies moribundi advenerit aevi .

Tantus amor nostri, tautan Custodia curae . Fortunatam animam macula cui contigit omni Detersa aluari tam laucta desuper aura , Diuiti oti by Corale

276쪽

SPIRITUI AANCTO

Cui datur incendi tam sancto desuper igni , Sempet et in dulci flagrando vivere flamma . Illa DEUM , DEus illam ultro bonus ardet, amantique Indulgens ultro dulcem respondet amorem. Quicquid agit, fluit insolita dulcedine amoris . Semper amat tecum, dulcique in amore quiescit.

Tota in amore, parum curans mortalia , fixa est Nec potis est ipsum tam sanctum Numen amare ,

Quin quoque mortales iuncto simul ardeat igni . Ante alios tamen o felices , terque beatos, Atque quater , gravida qui te genitricis tu alvo Hauserunt , neque dehinc in dulces luminis oras Exorti excussere tuum de pectore N umen ;Sed culpae exsortes, et vita Puriter acta Servavere tuum intacti sub . sun ore munus. Id paucis concessum autem , quos aequus amasti ,

Et quibus eximia indulsisti Numinis aura . Non tamen , excepto divini corpore nati , Te tam praesenti quisquam umquam N umine Passus Quam quondam Iudaea genus , pulcherrima virgo , quae superum puro concepit ab aethere regem femine de nullo . nullis temerata hymenaeis Minere tu solus functus thalamique, thorique V roneam implesti soccundis flatibus alvum . Nu omnis vis, huc aestus profluxit amoris , Eru)itquc ingens totis fornacibus ignis . Quo vero aggrediar post matrem carmine , quanto Numne, quam largo torrente undaveris ipsos In pu tus 7 mecum hic sandi vis victa laborat, Verbique res superat , majοxaque viribus audeo ,

277쪽

Ardua, inaccessa , et nulli concessa priora m . Quando animus , qui Numen erat, flagrasse putandus Igne iritus , toto quum dulcem corpore amorem Iactaret' quacumque viam spectabilis ibat Huc ,- illuc circum ora serens gratissima caelo , omnia inundabant mira dulcedine , amabant omnia , non ipsi montes ardore vacabant . Usque adeo occultos amabas sensibus ignes ,

Et laetos membris, haud ulli visus, honores olim etiam apparens oculis mortalibus , olli Luce palam , cunctisque videntibus assulsisti Praepetis in faciem collectas , et alba columbae

ora gerens, mira de caelo voce secuta . Post iterum te mortales mortalibus aegri

Conspexere oculis inanifesto N umine si ei iCum sonitu caelo illapsum sub imagine flammae Multifidae , linguis veluti vibrantibus aureia, Terrisicisque locum implesti splendoribus omnem . Filius Omui potens patris Omnipotentis ut olim Pollicitus sore, sidereas rediturus ad arces , Ut pro se tu terris sua deinceps munera obires , Nec nos in tenebris volvi paterere relictos . Protinus ecce viri calefacti Numiuis igni, Qui modo , morte ducis prostrati, cuncta timemtIn latebris, nuno intrepidi mira ore loquuntur, Mira sonant . varias linguis , lovgeque remotas

Inter se gentes imitantur munere vo is , Uno eodemque sono diverso more locuti .

Agnoscunt populi patriae commercia linguae iI orbaque, quisque suae, atque eadem discrimina poe u m.

278쪽

Quique modo indociles vitam piscosa secundum

Flumina venatu tenui sine more trahebant, Edocti nunc mira canunt PraeCepta per urbeS .

Continuo penetrant aulas , et limina regum , Contra stare ausi soliorum edicta superba,

Bissentque, homirium genus id , te praeside freti

Exstincti ducis , ac devicta a morte reducti Nobile per gentes omnes vexere trophaeum , Et factum egregium totum sparsere per Orbem. Inde alii , atque alii tanto pro nomine vitas Effudere, alacres in aperta Pericula euntes . Atque ita terrarum totius protinus Orbis Tam varias linguis gentes , quam moribus omnes Iunxisti ut populus iisdem sub legibus unus Extemplo fieret , studiisque , et amore eoiront . I ac homines tu pace ligas , iis nexibus unum Essicis, et viticio nectis sera corda tenaci .

Infelix domus illa, urbes caelestibus illae

Invisae, quas igne tuo non plu I imus assas . Tu placidam per corda seris mortalia pacem , Blandaque mortali pracbes solatia vitae , Laetitia ingentem persundens undique mundum . Per te odia , et litus , per te sera bella quiescunt . Tu pacem regesque inter, populumque, Patrosque Concilias. das te in medium, et sacra foedera saucis. Τα thalamos socias nova tu connubia jungis, Quaeque homines pacta luter se, conventaque firmant Ipse ligas, propria ut maneant compagibus arctis. Quodcumque incipimus ructi, quodcumque paramus, picis , et cursu in medio vostra orsa secaudas et

279쪽

HYMNUS

. Nec quicquam ordimur , nisi nomine vite vocato Ante tuo ; stratique solo , genibusque voluti Auxilium, atque tui flammam imploramus amoris. Ipse venis . tu pectoribus 'ma Ia gaudia nostris Excutis , abstergisque animos , Purosque revisis , Et nos largus opum dono septemplice laetos Insignis , nostrasque vehis super aethera mentes. Tu matutivus, ta vespertinus et imber Aureus ille venis caelo , sitientia corda Nsstra rigans, laetisque feracia frugibus exples. Quum se se objecit nobis res dura repetate , Haeremusque diu ancipites , animisque labantes Iu tenebris versamur , a dea lux protinus , et uos Instruis , ac meutem pulsa caligine lustras . Nec cutactaris , ubi tristis praecordia moeror Nostra premit. solator ades, dulcemque profundis Laetitiam moestis, et gaudia mentibus assers, Terroresque animis arces, et Numine amico Pectora demu lcens , Pulsa sormidine firmas . Insuper et nobis quaecumque , ubicumque pericla Objiciunt se se , nusquam nos deseris ipse , Nusquam abest et duce te casus evadimus omnes. Salve hominum pax et requies , divina voluptas . Huc ades, atque tuum populis inuecte calorem.

Si quando validis , hominum sera pectora flammis Flagrasti, et rapidis servoribus indulsisti,

Nunc opus igne tuo e nostras succende medullas Acrius , et totis nobis incumbe caminis . Aspice mortales quam densa nube premantur ,

Aut quibus io tenebris jaceant , quo Digore segii

280쪽

SPIRITUI SANCTO

Algescant animi priscae pietatis inanes. Incipiant flammis desueta calescere corda , Et caelum aspicere , et jucundum cernere lumen; Εxu tique dolos , recti accendantur amore

Bursus' et ad priscas reserant se moribus artes. Praecipue tameta Obscura caligine mersa', Quae saucium eversis Germania Numen ab aris Expulit, et caelum sceleratis provocat armis, Luce tua verum agnoscat lustrata , nec ultra Saeviat , at veteri pietate resuscitet aras rUuaque nobiscum sit ei sententia concors. Quod si sponte tuis stimulis parere recusat,

Et Iucem refugit, furiisque insistit in iisdem iSit nostros saltem reges divinitus inter Iam jam aliquis pariter pietate insignis , et armis , Cui largo infundas divinum Numine robur , Atque habilem pariter membrisque, animisque vigorem: Quo se se praestans animi, patiensque laborum Audeat indomitis urgenti Opponere bollo ,

Atque armis petere , atque malo ad meliora vocare, Ac serro late serpentem exscludere pestem . Ut coeant animi , et studiis communibus acta, Nobiscum tendat gens essera , Sentiat unum . Siqua tamen lapsis contagia moribus obstant,

Et vetus in nobis virtus elanguit illa , Illa prior qua fama aetas super aethera adibat , Irrepsitque situs dejectis legibus ater;

Rursus nostra tua recalescant Pectora flamma, Iluc jace, sancte, tuis tedam e fornacibus unam, Quae totum accecidat sanctis ardoribris orbem Diqiii bν Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION