장음표시 사용
281쪽
27 Nos primum Pete . qui in sedem convenimus unam, Saxa ubi depressum condunt praerupta Tridentum Illuc, atque hinc, variis acciti e sedibus orbis, Ut studiis iuncti , atque animis concordibus una Tendamus, duce te freti, succurrere lapsis
Legibus, et versos revocare in pristina mores . Tequa ideo coetu celebramus , et ore ciemus. Sancte veni . penitus te mentibus insere nostris , Aura Potens, amor omnipotens, caeli aurea flamma-Disiit Cooste
282쪽
F Τ ,6lus late locus est, et fletibus aptus,
Et rediit , qua non moestior ulla , dies . Ipsi etiam montes, densae haec in rupe cupressi Ipsae etiam querulo vertice flere iubent . Tunc etiam silices durum sensere dolorem , Et rupti ingenti dissiluere sono . Tunc etiam. Sed iam erumpit mihi pectore uetus, Et lacrimas oculi fluminis instar agunt. Flere juvet saltem, lacrimisque explere dolorem.
. Quando aliud nil est quod tibi persolitam ,
Μutua nec satis est, vitamque rependere vitae, Ο qui nostra tuo sunere damna levas . Nos patris aeterni nostra iνritavimus iras Fraudet cruore tuo tu probra nostra Iavas.
Nos dulces vetit' decerpsimus arbore foetus e Distentus dira etu trabe furta luis . . o nimium nostros Dimium miserate labores , O nostri nimium , nil memor ipse tui . Non genus humanum, non mundi machina tanti, Non tanto merces digna labore fuit. Scilicet aeterni proles aeterna parentis Factus homo , sontes ne moriamur, obis Quem pater ipsi siti, sine origine, concipit instar ,
Dum se se aeterno cogitat usque animo 'Diuili od by Cooste
283쪽
27aΜe miserum, quae pietas, pulcherrime rerum, Tam nova , qui, quaeso , tam novus egit amor 2Ah sat erat te sidereis de sedibus actum Taedia virginei longa tulisse uteri , Aut hinc mortales eductum in luminis auras , Cum pecore, agresti dolituisse casa , Inde vagum huc illuc nostros adiisse Iabores , Dum mundum ad leges, et nova iura vocas. Neve ignominias memorem, aut quae plurima inultus Passus es iudiguo corpore ludibria, Hei mihi non avibusve , ferisve ocibilia desunt: Αt rerum auctori desit ubique locus . Sola fuit, tibi quae nodosis roboribus crux Heu nimium duram praebuit hospitium . Haec suerat servis poena olim, haec furibus aequa,
Quos tecum cerno mortem obiisse parem . Quae tam dira manus, quae uam tam barbara porro Gens tacitum obtusis sensibus ausa nefas PQuo ruitis , miseri r qui tantus mentibus error Insidet 7 in vestrum tenditis exitium .
Me potius, me me, qui seci , hoc perdite ligno .
Hie nihil admisit. fraus mea , furta mea . Te ne ita cum diris pendere latronibus, omnis Vitai cursus eui sine labe fuit ZQui neque contactu intemeratae virginis alvi Contraxit antiquae signa luenda notae. Sed genitrix pura caeli concepit ab aura ;Nec potuit facies dissimulare genus . Ut sileam benefacta, tot et miracula rerum , Quae non humana perficiuntur ope ,
284쪽
Insigni poteras forma, et iuvenilibus anuis
Immissae pectus reddere molle serae . Phleher luee magis , vel sidere matutinoi,
Ocaanus liquidis quod modo la*it aquis . . lSed quem hic te aspicio Z haec facies in ne illa sol uua 'Hi ne oculi 3 hie roseo gratus ilia μς. color Aurea ne haec menti lanugor hoς, ru*i i aurum/Propexum 3 hici toto corpore Priscus h 'ν r. iQua modo cumquo ibas, hiandi nova .seminR amor Iactabas e dulci tuo e sedebat. RIn0rιε Nunc ne ego conspici' te , surruqsissime ης in Heu eolox, heu species quam tua sistae alia lSqualidula ut Lelex, ut lassula lumina livent lLanguidula ut cervix, mortua ut ora jacenti Non est caesaries , concretaque Sanguine barba, .
Non est is plane qui modo v ltus erat. Serta tamen capiti, Tegisque insignia . ceru0ῆ i i Sed quae vulnificis sentibus hirta rigent. Et pictum video corpus juvenile rubore; iSed quem haustus flagris sparsit ubique cruor . Ne palmas morer, aut terebratas Cuspide Plantas, Hei mihi , quam latum Pectore vulnus hiati quod tulit aes, quae uam hasta tuo iniqpuisse cruore SNec tum aes delicuit Z nee suit hasta cinis ZQuum Sol ipso caput nitidum abditus obscurarit ,
Et vasto tellus sit tremefacta sinu ZDebueras, Sol, aeterna serrugine caelum occulere, et terris usque negare diem. Debueras tellus aeterno Percita motu
Collabi humano haud ultra adeunda Pedi.
285쪽
nrisa in xw'At vos , monstri yyi quid tuno o barbara pontist. ICondita desertis .equura littoribus , Quae vos quae tΦ-eret 'morae quibus abdita clausislsHie nulla lessiismi signum dedistis aquis 3 rivos tum diluvi6 mkrsas absumere terras Aequum erat , j.tque hominum fluctu abolero gΦnus. Nam quid enim caelum, utque ultores aetheris ignes
Qui poterat flammis' omni κ' diluire : Ipso suuni gnlitum pen' nobis tu erit ultro Vis ut i Supplicium'insaniae' moriel stubire trahis'
Agnus eras sacer ille, sacram maetandus ad aram Pro nobis aeterno hostia saera putYi:, Fixum erat id caelor nulla pote mole moveri.
Nil Sol, nil tellus, nil maria alta juvent.
Tu quoque de nostrau es largitus sponte saluti , Et tibi pro eunctis dulce obiisse fuit . Atque ideo orabas moriens veniam hostibus ipsis, Ne foret hoc ulli munus inane tunm . Hoc quoque nos fruimur, grato sed amore dolemus:
Et memores tumulo solvin us exequias . Tu tamen exutus quae morti' obrimia , vivo Sedibus aethereis corpore sceptra tenes . Venturus nostrns extremo tempore noxas
Quaesitum , quum res funditus igne ruetit. μAspice nunc honus, et dignos nos ossice , quos tunc Exemtos poenis in tua regna vehas .
286쪽
A UR A pii dato iura. volet vapor aeter ad aur&β . Snppliciter genibus nixi advolvamur ad aram . Numeri inest . magni praesentia Numitiis instat. CHRISTus adest veroque animis se corpore nostris Terrenam in speciem , vescis sub Dugibus offert; Μortalesque fugit crusti sub imagine visus . At vero i, quod non oculi, sensusque capessunt obtusi comprensum, animi vis vivida seutit Interius , pulsaque fides caligiue monstrat Indubitata , DEI ex ipsius vocibus orta . Quod neque percipiant animi, nisi luminis aura Divitii evecti extulerint se nubila supra , oblitique hominem penitus, caelestibus apti . Ergo age, prisca sides , Hostro succurre labori . Quod renuu ut sensus, ratio quod nostra resutat, Ipsa doce, in tenebrisque tua nos erige luce Illustrans , certa dum relligione parentum Annua sacra ferunt cives , tantoque paratu Intendantquo vias , et textis compita inumbrant, Hostia gna festam ducenda est sancta Per urbem ordine flammarum Iongo pompaque frequenti, Nos quoque solennem laeti comitemur honorem . Flore novo spargamus humum, sucidamus odoras Veris opes varias , interque canamus eundum Lautitiam ingentem , et sacrae mysteria lucis , i 8 se
287쪽
Ut caeli quondam rex omnipotentis homo idem,
Ac DEus humanos indutus corporis artus Bis sex cum sociis epulatus nocte suprema ,
Insolitasque dapes , insuetaque pocilla mensis Intulerit , miranda novo de more Iocutus e Utque laboratam cererem, immedicataque liba Fregerit, et sociis dederit partitus in omnes , Dilueritque merum patera libantibus eadem rUtque omnes verbis extremum assatus amicis Non illas de more dapes , non pocula sueta Testatus dare, sed formam sua viscera in illam Vera, ac viva novis epulanda apponere mensis Hoc est corpus , ait, meus hic de vulnere sanguis Fundendus, commissa hominum qui diluat omnia. Hoc este , hoc omnes haurite ex poeula sonte. Sic tacite , et posthac servate in secula morem, Et sacris moniti iam nunc assuescite mensis . Nam quoties haec verba meo mea nomine docti Nota super ganetis repetetis frugibus ore, Ipse adero , totoque epulis subito inserar almis Corpore ὴ visceribusque meis , et sanguine opimo Excipiam laetos, veteris solamen amoris rEt numquam nostri hinc abolescet gratia leti . Infelix vero his dapibus quicumque carebit
Aversus, taciti meritique, et muneris exsors .
N ulIa illi post funus erunt commercia nostri . Vos tamen has lustrati animis accedite mensas , Et manibus puras, puris contingite fruges. Este procul , quibus est foedi mens conscia saeti e Vita piis erit , atque eadem mors sontibus esca .
288쪽
Uno , eodemque salus fluet atque e laute venenum. Sic ait, atque suis inanibus se se ipse gerebat, Ipse Onus, ipse oneris pariter moderator , et auctor, omnes dum sacro libamine pavit ad unum;
Factorum ac decorum monimentum insigne suorum' Quem ritum moniti mox servavere minores, Libamusque fac rum sacro cum sanguine eorPus. Nam simul aute aram verba illa augusta sacerdos
Portulit ore Ρremens, eaelo dilapsus ab alto CHRISTUS adest, vivoque epulis se corpore miseet. Illa crediderim caeli ardua tecta sub hora Fervere , stellatasque seros , atque ostia pandi , Pluini pedesque acies laeto descendere OlJmpo ,
Et terras petere , atque aram se examina Circum Fundere , caelestique dapes sepire corona e Et totum effundi tanta ad spectacula caelum, Dum Numen se se terreuis inserat escis. Non tameu Omnino manifesto e Orpore vulgo Dat se in conspectum e visus , tactusque refugit Externa tectus forma. nec crede sapori ,
Dum gustu axploras cererem, laticesque lyaeos Divinum in corpus , versosque in sanguinis undam. Nam penitus Te mutata manet ipsa figura , une fuit ante, manet faciesque, colorque, saPorque Pristinus r et quamvis id sit quod non fuit ante , Quale tamen suit ante, mauet, quantumque videtur, Nil versum exterius, sed enim simile omitia priscae Naturae, ut specie queat una sallere visus obtusos, dum sola oculis, et sensibus ipsa
Objicitur spectra , frugumque oecurrit imag0 ,
289쪽
Quae gestum, visumque hominum, tactumque lacessit. Intus CHRISTUS inest , et inobservabilo Numen Tum , quamvis animo , atque oeulis diversa simul saobjiciant , aliudque oculis , aliudque tuentes
Mente volutemus , tantum tameta una subest res , Unaque vis, neque enim coeunt duo corpora in uno, Quod ratio vetat , et Prorsum natara refellit. Haud secus exuvias indutus, et ora leonis
Incedat si sorte aliquis plaudente theatro , Non duo tunc pariter considant pelle sub illa Vir, seraque . at potius dicam exteriora leonis , Interiora hominis quid enim componere fando Divina humanis prohibet, sublimibus ima ZCredite , mortales , mentesque abducite ab aegris
Sensibus , algae animo caelum peragrate volucri. Credite, nec titubate . laiC vera est corporis umbra, IIic corpus verum . hic est vera cruoris imago , uic verus cruor . ipse suimet CHRISTUS imago.
Credite, mortales. animos adhibete, fidemque Mortales , genus insirmum considite dictis Illius , qui nec sallit , neque fallitur umquam . Quandoquidem nihil externae clarissima dicta
Lucis egent, per seque Suo se lumine produnt . Ante mare , et tellus , et caeli concidat axis , Illius quam cassa fide sint aurea dicta , Sanguine quae moriens nobis testata reliquit. Non tamen ad nostras acies venit, hacque nigranti Stipat se veluti nebula , atque obducitur umbris, Quanta sit ut nostrae si dei indulgentia , tectus ,
290쪽
IN EUcΗΑRIsT AN 279 Luce palam sunt usque oculis , norist nostris . . ., Quum tener orbis adhuc foret, po pubentibus anni' Iam tum relligio baec atavos in Sa t agrestes se Iam tum aliquis longo prResaga lyaente recludens iSacra abstrusgi, Tudnui congrato cespitn tu aram iTriticeos orbes, et liquida vina serebat , Plurimaque orabat caeli convex us ad axem . Quae siexi humana nequeuut ope, euneta DEO uni 'Pervia sunt , et Plauaῆ Potest DEUβ omni R quando εIlle potis mediis pueros educere flammis i Illaesos, nutuq*e ignem sopire surentem . Ille potis summis serrum ρusppudexu ita undis, Ut natet , et non jam propria vi tendat ad ima. Ille etiam, quoties Penuria adegit edendi, Μ illi a multa hominum soli4 saturavit in agris .
Et cerere e tenui lugentqs conflavit acervos. Illius imperium pavet om uis victa Potestas. Assurgit Terum natura, elementaque Parent ,
In quamcumque jubet migrantia saepe figuram. Qui potuit liquidas in vivunt xextere lymphas , Aut virgam in colubri sinuosos flectere.t tus, ,
Rursus et in veterem formam transferre colubrum, Non poterat sanctum in sua viscera vertere crustum
Funditus, atque etiam forma ipsa pascere seusus, Atque novam subito ecce oculis os suxve figuram , Nec se conijcere in miras tecto Oxe latebras TIlli aliter visum , ne viscera sorse cxuenta Ilumaniti horreret genus, attactusque Pa eret, Dum premeret tremulam mandens sub dentibus escom.