Cursus mathematicus noua, breui, et clara methodo demonstratus. Per notas reales & vniuersales, citra vsum cuiuscunque idiomatis, intellectu faciles. Cours mathematique, desmontre' d'vne nouuelle, brieue, et claire methode, par notes reels & vniuerse

발행: 1644년

분량: 574페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

71쪽

ententia ex multitudine Insularum , quibus mare: tiam procul a continente :st respersum, ex profundi a te maris quae non perpe-ub una cum distatia a con-

inente crescit, ex magna lxtensione sinuum mari supra continentem, eX Da-aigationibus recentiorum Iautarum circa terram, S

ex eclipsibus Lunae: umbra nim imitatur figuram Corporis cuius est umbra, sed in efectione Lunari, umbra errae semper apparet sphae ica in corpore Lunae, ergo

erra Una cum aqua consti-

uit unum globum.

De ordine Calorum.

Ordo cariorum respectu terrae colligitur ex velocitate propriorum motuum, ex eclipsibus,ex magnitudine umbrarum, dc ex paralla-xibus. Ratione velocitatis, Lunae infimus locus est tribuendus,firmamento octauus, Saturno septimus,& itanifeste de la mώltitude des es qui se trausent dans la memme me, UDignees de la terra. de la profondeurde la meriquine cros pu cotinuestimenta me sere quon s'esigne de laterre, de lagrande essendue des'ins dela merser la terre, de

nauigations des modernes

de la terre, se collige de la mi tesse des mouuemenu propres. des ecli es,delarranisurdesombres, o par os parallaxes A risisen de la vitesse, la Lun. Gitauois le premier lieu, te Firmament se huimesine, δε-

deinceps

72쪽

deiciet ps ordine supra ex-isite sesin totare Ponne cyposito. Ex eclipsibus certoides M. Partes eclipses se coco instat illud astrum esse in-Jgnos assurenient que la pu- fericis quod asterum nobis sitecti ervneautre OCCUltat; cum igitur Lunal nobis e visu eripiat omnes laIios planetas , solaque in Vmbram terrae ingrediatur, necesse est ut ei infimus lo-

Cris Concedatur.

Ex magnitudine Vmbra-ilam colligitur corpus lucidum, quo altius S remotius est a terra, eo minorem prO- es pluspres de la terretpartant

pus que la Lune fati eclipsis

totites os autres planetes, s

lita hac figura, icturo,

in qua utrumque astrum Flen laquestiles anetes FODD, eandem habet altitu-iqntia haut ryur Pho-dinem supra torizontem s neantmotas laΑ3 , & tamen inferius al-lptas prochaine de la terre sa

73쪽

DE SPHAERA MUNDI. strum F, longius projicit

umbram gnomonis C E, puta in punctum H , quam superius D , quod umbram eiusdcm gnomonis proiicit tantum in punctum G. Igitur duorum planetarum subi

adem altitudine existan tu ille minus distabit a tera cuius maior erit umbra. Verus locus planetae estia recta ducta a centro terae per centrum planetae ussiue ad firmamentum, locus p parens planetae est in re-ha ducta ab oculo nostroier centrum planetae usqued si linamentum.

Parallaxis, siue diuersitas spectus , est arcus circulier ticalis inter verum lo-um & apparentem intereptus: unde patet quo pa-illaxis est maior, eo terra iciniorcm esse planetam:

t in hoc paradigmate, sit

nirtam terra: C , circulus taximus per Verticem ca-

G. Partant des planetes qβions meseme Muteur , celis quia plus grande Ombre es pluriproche de la terre. Le et rast lisu Pone pianeteles en la ligne droite tirae ducentre de la rerre par te centis de la planete inisues au mamen te lisu apparent de id planete es en la ligne duisAtirae de noWrearilpar is centres de la planete iuriques au ma

ment.

Lepara axe es tarc du cerarie vertical compris enire te

onparallaxe e rade commeen cet exemplet seit is coire de la terre C, o te grand cem

74쪽

in recta vero C G ducta a centro terrae sint duo planetae E & F,verus locus horum duorum planetarum erit G : locus apparens planetae E erit in L, S planetae F in H: parallaxis planetae Eerit GL, vel angulus D EC maior arcu G H vel angulo DFC , qui est parallaxis

planetae F. Itaque constat planetas terrae viciniores maiorem habere diuersitatem aspectus, caeteris pari

bus.

Caeteruri, nullis harum rationum conuincitur Venerem & Mercurium esse supra vel infra Solem. Plato supra Solem eos collocauit, quod Sol ab ipsis non pateretur eclipsin. Ptololes Hux lanetes E=Fsti

vrast lisu de ces deux planestra Gres se lim apparemia planete Esera en Lia planete F en Η: leparasta de la planete Estra GL ou l go D EC, qui esplus graque lare GH,ou tangu DI qui es o parasiaxe de lapia te F. Partam A es mani j que les planetes plus proche

75쪽

DE SPHAERA MUNDI.strum F, longius projicit

umbram gnomonis CE, puta in punctum H , quam superius D, quod umbram eiusdcm gnomonis proiicit tantum in punctum G. Igi

adem altitudine existan tu ille minus distabit a tera cuius maior erit umbra. Verus locus planetae estia recta ducta a centro terae per centrum planetae ussiue ad firmamentum, locus p parens planetae est in reta ducta ab oculo nostroier Centrum planetae usqued firmamentum.

Parallaxis, siue diuersitas spectus , est arcus circulicrticalis inter verum lo-um & apparentem intereptus: unde patet quo pa-illaxis est maior, eo terra iciniorcm esse planetam:

t in hoc paradigmate, sit

ntrum terrae C , circulus taximus per verticem ca-

itis M, planctam, trans-ns sit AMB . locus terra

Moir F, jette vae pisu grande Ombre δε baeon C E ,sauoiren H,que la plus esDignee D, jette tombre A mesenebastin solement i ques en G. Partant des planetes q*itur duorum planetarum subisnt mesme hauteur , celli quia plus grande Ombre es plus proue de la terre. Le vrast beu d'one planet es en ta ligne droite tirae ducentre de la rene par te centret de la planete in ques au Ammament e lisu apparent de laplanete es en la ligne toties tirae de nos stilpar te centia de la planete iuriques au ma

ment.

sonparallaxe e rade commeen cis exemple , soli te cenire de la terre C, o te grand ce

76쪽

in re ista vero C G ducta a centro terrae sint duo planetae E & F,verus locus horum duorum planetarum erit G: locus apparens planetae E erit in L, & planetae F in H: parallaxis planetae Eerit GL, vel angulus D EC maior arcu G H vel angulo DFC , qui est parallaxis

planetae F. Itaque constat planetas terrae viciniores maiorem habere diuersitatem aspectus, caeteris pari

bus a

Carteriim nullis harum rationum conuincitur Venerem 3c Mercurium esse supra vel infra Solem. Plato supra Solem eos collocauit, quod Sol ab ipsis non

pateretur eclipsiin. Ptolo

77쪽

',2 - DE SPHAE naaeus eos infra Solem collocauit, ad ingentem distariam a Luna ad Solem implendans Sed verisimilior

lententia est eorum qui asse- unt hos duos planetas mo- aeri circa Solcm. Me reu- . ius enim nunquam recediti Sole plusquam gradi- Ius, & Venus plusquam 48 Iradibus. Doctissimorum quoque

ecentiorum sententia est aullum esse caelum solidumisque ad firmamentum, re-;ionemque caelestem esse iuram aetheream , in qua lanctae suos circuitus du- unt , atque cometae in ransuersum propriis motitus, supra Lunam in Planearum. regione gradiuntur: ec Hipparchus, Ptolonaeus, aliique veterum Afronomorum doctissimi aDeruerunt caelos esse solitos, sed per solas lineas, aut irculos, motus planetarumiptime explicarunt , Ut inorum monumentis videre

Vopinion de la plussari des

78쪽

Terram e se in centro sim

mamenti.

DE L A SPHERE DU MON DE. 1 Qils la terre est au centridia firmament.

Terram esse in centro firmameli, vel extra centrum

firmamenti, esse immobilem vel mobilem, nulla demonstratione geometrica potest convinci: praecipuae rationes physicae quibus

probatur eam esse in centro firmamenti sunt hae. Stellae ubiuis terrarum,& quolibet tempore in eadem magnitudine 5c distan tia a se inuicem conspiciuntur ; ergo terra ab eis aequaliter abest. Testantur obseruationes

quod stellae tam fixae quam erraticae e diametro sibi inuicem oppositae, soleant

ortusvi occasus suos exquisite permutare: sic ut nunquam vel supra vel infra horizontem simul sint, sed

oriente una, occidat altera.

Ex quibus manifestum est medietatem mundi suprati terre es au centre d

xes qu errantes euans oppisees diametralement,se leue o couehent alternati en ensorte quellas ne peuuent l. mau obe toures iux au H

79쪽

DE SPHAERA MUNDI.

ior irontem esse,ac proinde erra in medio est. Arcus circulorum in tera descriptorum,deprehen-luntur proportionales ad ircus circuloru caelestium, ioc est,recta CX centro terae auferunt tam de caelesti- us, quam terrenis circulis ircus similes; ergo habent

dem centrum cum terra. '

Si terra non esset in melio mundi sita, non ubique ocorum mundi medium,

Jed vel plus vel minus supra

norizontem conspiceretur, nec Sole in aequatore exi tente 'ebique fieret aequi- nodi tum, nec eclipses luna

es fierent in Zodiaci locis appositis, aliaque infinita absurda sequerentur; terras gitur est in centro 'niuersi.

Terrum e se immobilem

rizon,spar consequentia terre es au nutieu.Les segments des cercles deseriis fur la terre soni proportionaux aux segments descereses celses, clas a dire , letares des cercles terresres se celses compris entre les lignes droites tirees ta centre de laterre soni simbiabbi,par consequent iis ont meme centreque la terre. Si la terre n'estiit au centre dumonde, on ne verrois paου detous coset de la terre la molliedumonis,mais on verrois pia

Me la terre est immobile

Vni corpori simplici v- A chaque corps simple V

nus tantum motus natura Jpartientsulementvn mouue-

80쪽

DE LA SPHERE DU MONDE. iter conuenit , sed motus

naturalis terrae est ad centrum, si extra ipsum reperi-riar, non igitur terra mouetur Circa centrum.

Si terra volueretur Circa suum axem ab occasu in ortum, ut vult Copernicus, nubes, aues, & o iaquae in aere existunt,in Occasum moueri cernerentUr, neque auos ad suos nidos postent redire: omnia aedificia propter nimiam celeri

tatem motus Corruerent,

nec diu consistere possent; apidem seu sagittam aliquam magna vi sursum diareel ἡ proiectam, non pos- et in eundem locum redire i quae omnia falsa esse , liquet ex quotidiana experientia ; ac proinde falsum

est terram moueri circa suum centrum. Nis,mais se movumeι

naturei de ia terre es ers hcentre, sVl n's a centre , L terre ne se meut donc potat . I entour deson centre. Si la terres mouuoit de

I'Occident a Porient a tentomisson axe, comme dit Coperni

rience ordinais smanisesque la terre ne se meat a Pentour de centre. SD iiij

SEARCH

MENU NAVIGATION