Physiologia medicinalis

발행: 1816년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

SEc T. I. DE coRDE. 423 quin proveniente. Fibrarum muscularium dispositio difficilis est descriptu p). Proficisciantur

in pulmonali ventriculo a Posteriore et inferiore margine, tortuo Se Circumvolutae, sequo adplicant margini superiori. Transeunt quidem fibras aliquae in aorticum ventricUlum , multae tamen sunt, quae haud coalescunt, ut adeo VΘntriculus quivis suas habeat fibras. In extima Pulmonalis ventriculi facie fibras plurimum

Sunt transversae, mus Culorum Constri torum munus fungentes. Ceterum disserunt a sinistri ventriculi fibris, quod latas, tenuos, ViX e XtriCR-hiles, diversae figurae et magnitudinis forment Strias, carnem quasi continuam exhibentes P ). Ventriculi uortici autem fibrae teretes Potius et Crussos constituunt fasciculos, interstitiis satis amplis, lextu collutoso pingui et vasis refertis, separatos. Color ventriculi derifri Profundior ost; citius quoque in cadaVere putrescit quam Sinister , qui laetitis rubet. ΜaXima Ventriculorum Pars intUs inaequalis est, et musculosis, tereti-Bus lacertis, seu trabe Culis carneis variae longitudinis et crassitioi implicatur; relinquunt

Carneae hae trabe culae , qURe Varia invicem complicantur ratione , interValla varia , suntque crassiores in dextro , minores et nUrigerosiores

in sinistro ventriculo. Promunt Praeterea Ventriculorum parietes carneas ob Iongas Portiones, quas musculos Pasilla res dicunt, squorum rotundatis finibus, fila tendinea prodeunt, cum valvulis mOX dicendis cohaerentia

Septum ventriculo Dum carneum lotum eSt, Crassum a Basi Oritur, sensimque extenuatum in apice terminatur. Eminet magis in dextrum ventriculum; fibras tamen habet ab utroque, rectiores et reticulatim comPlicata ,

442쪽

eet4 LIB. I. CAP. VI. DE cIRcUITU sANGUINIS. Intus densiores, in superficio utrinque lacunas formantes , ad aliquam saltem profunditatem

senetrantes, caecas, ut adeo nulla sit communio

in normali saltem statu, inter ventriculos r). Accipit ventriculus pulmonalis Sanguinem αε inu Venariam Cavarum Per ostium VenΟ-

sum, quod Iimbo elliptico , albo, calloso et fere cartilagineo formatur. Concurrit in eo limbo

membrana interna sinus cum tUnica Ventriculum vestiente, efficitque duplicatura haec an- muli fluctuantis speciem , inferius in Iacinias tres, insignis magnitudinis et inaequales productam , et dicitur vaΙvula tricuspidatiss). Arcuatus et libeae , VentricuIum iPsum res Pi- Ciens earum laciniarum margo , ope fibrarum tendinosarum dictis firmatur papillaribus muscUlis, quo impeditUr, ne laciniae eaedem subvontriculi contractione elevandae, in sinum revolvantur. Lacinia maxima, dimidiam fere valvulae partem efficiens , summum occup&t Io- Ciam , ipsumque tegit ostium arterio sum, quo efficit , ne sanguis e ventriculo , dum relaxatUS est , in arteriam pulmonalem transire Possit. Lacinia media septo Cordis respondet, estquΘTetrorsum Posita; et minor inferiorem tenet Iocum, adjacet acuto cordiS margini, estque sat Ionga, angustior ceteris t). Promovet ventriculus dexter systole sua sanguinom contentum in arteriam pulmonalem per ostium a P t e r i o s u m , quod summo et ante-- Tiore ejus loco, ubi arteria pulmonalis nascitur, Existit. Cingunt fibras musculares vontriculi id Ostium annulo carnoso et linea alba tendinea, quae coni arterio si nomino venit. Fibras carneae ventriculi in arteriam haud producuntur ; intima Vero tunica in limite eo albam et

443쪽

SFcΤ. Ι. DE CORDE. da Iundulatam format lineam , continuatur in arte- viam ipsum, formatque Plicas tres, quae VaI-vulae semit Una res dicuntur u θ. Margo ha-Tum Valvularum fixus, cor respiciens , dimidiam Exhibot circulum; liber autem margo, arteriam Spectans , duriusculus et Crassior est, nodulum gerens in medio lentiformem et cartilagineum, non quidem ita constantem , ut in a ortae valvulis est nodulus Aranti i), ipsum qiae marginem in duas somi lunares excisuras dividentem x . Admittunt se milunares valvUlae sanguinem e ventricia Io in pulmonalem arteriam, qui cordo Contracto cunei instar eas pervadit, et marginem Ithorum arteriae parietibus adplicat; redeunti

autem humori, cum ab arteria remo Ventur,

Bursaeque in modum intumescunt, et ad se invicem adcedunt, omnem Praecludunt Viam, ut adeo nec Ceram in cadavere eX ramo arteriae Pulmonalis impulsam , nec aerem inflatum ventriculum subire videas y . Augent earum plica- Tum viros physicas fibrae splendidae, tenaces, tendineae, transversae Plerumque, Saepe Palmatae, in homine adulto Praecipue ConSPicuae III. Sinus Pulmonali S. Quatuor venariam pulmonalium congressu ac dilatatione sinus iste , qui etiam Posterior s. sinister dicitUr, formatur, Posteriori sinus venarum cavarum parti adfixus, Cumque Ventriculo aortico Cohaerens , Sinistra et superiore

parte in auriculam productus Z). Figura ejus, si auricula dematur , fere cuboidea est, facie POQsteriore lineis quatuor arcuatis circumscripta Auricula triangulam exhibet figuram, his aut ter serpentino modo nexam, crispatam Vel sulcatam, apice antrorsum et Parum deorsum

versam. Est id atrium dextro, ut diximus , an

444쪽

4 a 6 LIB. I. CAP. VI. DE cIRcUITU sANGUINI g. gustius, et firmius, siquid om et venae pulmOnaleS , qVarum tunica interior internam ejus constituit membranam, robustiores Sint 3. 322. II. n. 3. . In ire liquo congruit fabrica sua cum sinu dextro. Respondet foveae ovali septi afri orum in hac parte Valvula fora minis ovalis, in adulto homine limbo carneo plurimum

adcreta, nullamque relinquens inter sinus communionem, et Sola Crassitie minore, ac majore

polluciditate semet distinguens. Non tamen admodum rarum est, ut infe a arcum ellipticum in adultis foramen invenitatur ; vel ipsa valvulatam sit brevis, ut adeo foramen o ale claudi nunquam Possit, serPetureque Supersit atriorum Communio act).

IV. Ventriculus a orticus.

Convenit iste, posterior S. Sinister quoque dictus, in multis cum pulmonali ventri cul O ; praeter robur triplo majus et capacitatem minorem , aliqua adhuc sunt ei propria. Occusat sinistra magis et superiora, ita, ut ParieSejias lateralis conveXam cordis Partem praecipuo efficiat. Constant parietes ejus stratis pluribUs musculosis, inter se firmissime nexis. Stratum externum chordas teretes et firmas , fibris obliquis intertextas, et minus, quam in dextro est ventriculo , obliquas habet. Circa apicem cordisteretes et discreti fasciculi segmenta quasi ossiciunt duarum stellαvum, quarum radii incurvati invicem confunduntur. Stellae inferioris centrum apici fere est sinitimum , et mittit radios versus basin; Superioris a mucrone parum distat. Sub eo strato alterum est, magis obliquum, rana OSum et intricatum, Cum priore fortius cohaerens; rectiuS tamen et istae decurrunt

quam in dextro ventriculo. Internum denique

445쪽

stratum columellas et Iacertos dictos offormat, Iacunulis multis interpositis. Accipit ventriculus iste sanguinem e sinu pulmonali per ostium Veno Sum, quod Perinde sic se habet, ut in dextro corde, Paulo tamen angu Sti Us e St. Annulus , o duplicata cordis interna membrana compositus , firmior est et CraSSior, excurritque in duas nonnisi majores, inas quales et irregulares Iacinias, copiosis silis tendinsis adnexas , Sicque constituit valvu- Iam hi cuspidalem s. mitralem. Lacinia Suserior major Semper est, clauditque ostium arterio sum dum tenditur, ut adeo nihil de sanguine ante Sy Stolen e Ventriculo in aortam illa hi possit. Lacinia inferior est minor tib). Praestat haec valvula idem cum tricuspidati officium. Simili se habet ratione ostium arteriosum ventriculi sinistri , ad a ortam ducens:

formantur nempe tres Perinde s e m i l u n a P o svalvulae, majores tamen et robuStiores, Porintimam ventriculi tunicam, nodulis cartilagineis quoque , eminentioribus quidem et constantioribus , instructae , idem munus, ut in pulmonali arteria fungentes.

) Auriculae nomine plerique anatomici totum sinum intellexerunt, cum alii appendicem tantum atriorum ita

fig. 1. n. 9.

446쪽

mammatibus et avibus ventriculum dextrum sinistro haud majorem, imo fere minorem reperit l. c. p. 45. 58. .

communio inter dextrum et sinistrum cor, Sive Sinuum, sive ventriculorum pervium sit septum , Vel ubi arteria pulmon lis ostium ut nuper ipsi vidimus 'admodum est angustum, vel reditus sanguinis in Sinum venarum pulmonalium est difficilis , aut denique imperfecta cordis est sormatio, ut adeo Simplex fere appareat, respirationis perturbatur Processus, et morbo caeruleo practhetur occasio. coni. Meche I apud Cii vi ex I. c. IV.

447쪽

g. 388. Vasa cordi Propria.

Adducitur cordi larga sanguinis copia , et quid om brevissimo a pulmonibus itinere , quo

irritabilitas ejus, Persetue activa, adsidue re- atauratur. Etenim arteriae coronariae duae, Ex aortα illico ad originem, supra liberum valvularum Semitu narium marginem F. 387. IV.) , Sub angulo obtuso, Ostiis constantePapertis ot nulla valvUla instructis, nascuntu P : procedunt Via retrograda ad cordis superficiem, arboris ramo Si S sim αe instar distribuuntur, mittuntque surculos innumeros in organi vitalis Suhstantiam ). Arteria coronaria de X tra s. inferior, si ii nistra Plurimum craSsior, SVPra valvulam ante- riorem a ortae nascitur; Prodit inter arteriaeq Pulmonalis ortum et auriculam dextram ; ince-h dit in fossa, quae sinum et ventriculum dextricordis dirimit, usque anteriorem cordis margi- nem; reflectitur modo ad faciem inferiorem, Dergitque eo loco, quo uterque cohaeret ventri culus, Usque cordis asicem, ubi ad convexami faciem reflexa, et arteriae sinistrae in osculata, a dos init. Μittit sub hoc suo itu ramos ad adipem. vicinum, arteriact pulmonalis origini, 4-6 ra I mulos ad sinum VenarUm cavarum , qui in septot sinuum disperguntur. Crassiores autem eius ra-

448쪽

43o LIB. I. CAP. VI. DE cIRcUITU SANGUINIS. mi totum ventriculum pulmonalem ad apicem luSque Provident surculis. lArteria coronaria sinistra S. superio PDX a orta inter arteriam pulmona Iem et auriculam Sinistram oritur, moxqUe in duos aut tres dividitur ramos. Ramus anterior du tu Serpentino per conVexam cordis faciem in Crena, utrumque ventriculum intercedente, ad apiremusqUe excurrit; reflectitur in ventriculorum Apices , et init anastomo Sin cum Coronaria dextra. Largitur ramos ventriculo uortico , mittitque Aur Culo S in reortae et arteriae pulmonalis tunicas , qui cum coronaria dextra et bronchialis arteriae ramis inosculantur. Ram US POSteriora. Circumflexus inter sinum et ventriculum sinistrum versus obtusum cordi S apicem progreditur, et mittit ramos sinui pulmonali, sinu ideXtro , Venae cavae inferiori et a ortae tunicis , ubi arteriae cor. dextrae in osculat Ur. NonnUn- quam tertius est Peculiaris ramus, qui Perseptum cordis ad apicem usque excurrit, rarius ex ipsa αorta obortus a). Capillares arteriarum surculi fibras muscu- Iares cordis tortuosa sequuntur directione , ah euntque tandem in Venarum Primordia , quae simul in superficie cordis Colle Ciae , V e n RS Cardiacas constituunt majores et minores, Sanguinem eo reducente S , unde ad pulmones via Brevissima mittitur , novitus restaurandus. Maxima cordis vena , a Galeno coronaria Proprie die ta , ramis minoribus in facie convexa oritur , cohaeret in mucrone cum venis mediis, procedit penes ramum anteriorem arteriae Sinistrae usque sinum sinistrum , ubi dein ad marginem posteriorem in Planam cordis faciem r nectitur, proprioque Sulco, sinum pulmonalem

449쪽

SEcet'. I. DE cORDE. . II et ventriculum aOrticum intercedent . recondita Et adipo copioso tecta, cor in Star coronae Cingit, inque sinum de Strum ProPe ad Septum atr Orum ostio amplo , Ualvula Thebesii munito g. 347. I.), aperitur. Suscipit magna haec cordis

vena potiores universi Cordis VenaS, atque surculos tunicarum αortae et arteriae pulmonalis, et subinde etiam Pericardiacae ramum. Vena media cordis ramulos recipit ab utroque Ventriculo, procedit ab aPice cordis in plana su- Persicie iuxta decursum Septi ventriculorum ad I imitem , qui Ventriculum pulmonalem a sinu dextro dirimit, offunditqUe sanguinem vel sep α-

aedito ostio , Vel Vero jungitur cum Venα magna. Aliae minores venae , numero, CurSu et magnitudine differentes , a variis cordis partibus venientes, in sinuet auricula dextra aperiuntur Denique sunt Venae minimae, e Profunda cordis Substantia emergentes , Sanguinem O Stiolis iam majoribus jam minori blas , quae foramina Thobesii dicuntur, in si DUS in qUe ven- riculos cordis effundentes c). Destituuntur Venae Cardiacae valvulis, ut adeo rami e truncis

injici facile possint d9.

Copiosa sunt cordi, Ut rapida materiae ojus organi exigit reproductio, Vasa lymphatica,

verficie cordis in duos Ρrincipales colliguntur truncos; procediant ab apice versus basin, et tendunt ad glanlulas Bronchiales e .

450쪽

pliari, ubi cor dextrum ob perturbatum circuitum per Pulmones morbose ampliatur, quo circuitus Per cor in Suo Servatur ordine, morbique vitalis ejus organi praeeaventur Phil. Trans. V. 1780. l. Ρ. 1O3. - Reil's Arch. V. P. Ia3. sq.). - Cons. HALLER I. c. P. 38a. - AU

389. Norvi cordis. Vitalitas.

Erant nervi cardiaci Veteribus anatomicis iam noti ; celi. aUtem viri, HALLERO, ANDER ScΗ , NEUBAUER, SCARPA etc. ab recentioribus temporibus ostenderunt , cordi nervos te nyies quidem eSSe , satis tamen Copiosos. Nimia vero subtilitas ot mollities hucUsque impediverunt, quo minus determinari potuerit, an nervi iidem ad arterias tantum spectent Coronarias , an Vero ipsam subeant cordis carnem. Per analogiam voro concludi Potest, in corde, Summe Cetero quin irritabili , nervos non desiderari , ipsis 1i-hris carneis, ut in aliis est musculis, destinatos,ot ponunt sententiam hanc extra omne fere dubium experimenta Fo Ieriana Et Humho1dti-a n a , quibus didicimuS , stimulum GaIvanicum, Solis tantum nervis cardiacis- applicitum, cordis suscitare motum b). Tendunt autem nervi cordis ad plexus cardiacos, SuperiuS g. i8O. n.

xo. descriptos , qui cum gangliis cervicalibus

et cum nervo Vago Communicant c).

Gaudet cor sensibilitate solum organica, siquidem ner Vi ejus gangliorum ope asystemate cerebrali sint Seiuncti. Docent praeterea

SEARCH

MENU NAVIGATION