De Isocratis doctrina rhetorica et ethica [microform] : dissertatio inauguralis...in publico defendet Robertus Schandau

발행: 1869년

분량: 34페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

BS partis the Foundations of estern Civiligation Ρreservation roject Fundedi the

NATIONAL ENDO MENT FOR THE HUMANITIES

Reproductions a noti made ithout permission rom Columbia Universit Library

2쪽

States Cod concem me makingis photocopiesimother reproductions of copyrighted materint ...

Columbi University Librata reserves the right to refuse toaccepi a copyirde is, in iis udgement, ut liment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

SCHANDAU ROBERTUS

DE SOCRATIS

DOCTRINA...

PLACE:

4쪽

COLUMUI, UNIUERSIT LIBRARIES PRESERUATION DE PARI MENT BIBLIO GRAPIIIC MICRO FORM TARGET

Master Negative Origina Male ita a I ili neu ci xistin Bibliographic Record

5쪽

Conti meter

l. 4

2.5 2.2

6쪽

QUAM SCRIPSIT

7쪽

ATQUE

8쪽

λων, καὶ πειρω γνωριζειν αμα ους τε λέγοντας, ποῖοί τινές εἰσι, καὶ περιων α λεγωσιν. Isocr. ad Nicoclem 28.

Praefatio.

Si quis sorte miratur cur ii talem ampum descenderim, in quo spectatissimi homines palmam non tulerint, ei in lac me ipsa quae Stione mentis contendisse vires respondeo, ut Socratem contra Sententias a B. G. Niebulirio , Sauppio 8), Spengelio δ), aliis virisq)doctissimis non in summa reverentia nominandi eX90Sita S, qui tela infesta, ut ita dicam, in liet 0rem nostrum tulerunt, defenderem. Cuju in opera accuratius perspicienda quum peram et Studia convertissem ex l0ng temp0re iis usus uiui medi0crem rerum tum ad el0eutionem, tum ad inventionem pertinentium thesaurum in iis esse reconditum Satis intellexi. Sed animo meo cum reputa 8Sem quaenam quaesti0num Is0eratearum partes adhuc neglectae aut certen0 satis idonea cura ac diligentia es Sent tractatae, pr090nendum

in Niobulir: scholae hist et philol. Bonnii habitae ed Belol. 1847-185 I. R es commenti. ant. litt. 835. pag. 403 II. - Leontiar Spengel: συναγωγη τεχνων. tutigardilae 828. - Barilielemy Anach per Graeciam iter interpret. III pag. 145 162. Hardio XII disserit in Memoires de a litterature de 'Λcademi de Inscriptions. C. O. Muelle liti. gr. Ol. II. 857.

9쪽

milii vi ul)ὶ est, ut omnibus iis, quae accurata jam testimoniorum veteruli et recentiorum littol0gorum eriti coriani lue observatione et comparatione contineantur λ), omissis quaestionem hucusque sparsimae tantum in transeursu ad lini bratam instituerem. Socrates enim

I. quid de dignitate consilioque artis rhet 0rica seu lihilo sol,lii a Senserit, II. quid de thicis notaverit, ieculiari opere plenius ac dilucidius, quam h0 factum est, illustrem et tuam maxime abSolvam. Cujus rei disii cultatem perspiciens et mea ipse te liliitati conscius tantum abest ut mihi utpote juveni neque in literis admodum versato neque ad hane quaestionem perficiendi Spe aggresso, laudem minimam temere indicent ii lectores, Si forte errant m me tentandi Soliani cupiditate captuni deprehenderint, ad igno Seendum proliensiores reddito Velim. Jam ad ipSam quani proposuimu rem ut eum ruet accedere 90SSimus in Stituta, ni Ore aetati illi uri, qua vixi I, Ocrute S, et O runt qui HUS aequale suemini. ligonium pioque habere nos oportet c0gnitum et erSpe et una: Blque hoe piidem eo magi falisendum, tuo

certius est his insigno in iluandam inesse esseaeitatem ad perspieiendam seri litori indolem, suam natui ei tribuit, Studium auxit et

Artem dicendi aliud omnes quicunque lium anitati fuerint dediti

popul0 alii luo in Su Semper fuisse luis est qui neget uuali Seu nilue fuerit civitatum status et condicio nunquam rorSu evanuit eloquentia illa, tuae quidem in causis privati agendis verSatur. Quod quum Verum Sit, per Se tamen facile cogn08 eitur et id hi St 0riae stirmatur, arteni 'hetori eam univerSam hiete efflorescere Omnibusque partibu e Xeuliam Iigere ac florere non p0SSe nisi ili civitatibu aut

liberis aut, ut ita dicam, in quibus principis potestas certis sit terminis circumscripta. Quibus in civitatibus quum omne Salutis e0m- in uni teneantur studio neque cuiquam quid sentiat de publicis rebus libere ingenueque dicere crimini sit, uininam is inter cives obtineat auctoritatem. qui optima possit probare, nece S Se 8Se qui est quin habeat persuasum Qua de causa minime mirandum est quod ab Atheniensibus inde a Periclis aetate, ex quo temp0re Summa utebantur libertate, tum etiam a natura insignibus ingenii facultatibus essent l,raediti, tenes dicendi scientia summo Studio pr0sperrimo ituri eum Succe88 culta, perpolita brevit lue temp0re Summam ad persectionem est adducta. I'rae omnibus enim Graeciae civitatibus Athenae per victorias illa. des Persis irae charissimae reportatas. horum Ρ0litS locupletatae, copia viribusque florentes ad Se allexerunt qu0tquot sibi alii luid valere videbat itur in artibus atque omni doctrinarum genere. Quid A qu0d populari imp0ri dilia talo etiam inferiores civium ordines quum reipublicae administrandae facti 8Sent participes, inter omne Sartes ac studia et forensia et domestica ars oratoria ad eum usque gradu in provecta est, ut in h0diernum diem summa cum admirati0ne

efferatur.

Effrenatus enim libertati anior in omnes rerum civilium conditi Oiles effusu magnam illam exsuscitavit virium fiduciam, ut omnes e0gnitionis loci mira Sagacitate Xquirerentur. Nec mirum igitur,ilu0d etiam a pristina phil0S0phandi e0nsuetudine deflexerunt iique,

illa antea naturae iiive Stigandae et indagandae totam navaVerantidieram, tum ultra eam pro Spicere tentabant. Quod quidem studium eo ,roce SSit, ut paulatim mutaretur in ea contentiones, qua more

phil0soph0rimi sophi Sticas Significari licet. Nomen Sophistarum, quo ab initi viri tantum docti 0 minari 80lebant, sub finem seculi a Chr. iluinti in omnium e0rum virorum Significationem abiit, quibus novam doctrinam iii Seholis publicis tueri causa juventuti mandare et in

diversissimo vitae genere tum patroni auSarum, tum rhetores Opiniones istas divulgare in negoti erat. Quamquam n0 nescio, t0tius antii luitati testimonium et laudes Sophistis haud raro tributas, ut apud Xen0ph0ntem, Di0nysium ΙIalita, Ciceronein ali08, 0nVincere, exstitisse inter eos, qui laude et existimatione h0minum suerint digni,

10쪽

quainquana milia non contemnenda protulisse eos consentiens nunc eruditoriani Vox est eorunii lue ierit de rosae rationis c0nsormation liaud exigua suisse i), tamen ilurimo in arte lietorie non ut rerum seritatem effingoront, sed ut de unaquailuo se in utramque partem ad persuadendum apte dicerent, eorum lue, si audirent, animi S, qu0eumpie Vellent, flecterent, imprimi eXpetendum 8Se censuisse ego quidem contenderim. Quidiluid enim inest boni in 0rum Studiit, fuisse e0 die liominum genus allidum ae male disertum, ii rebus cognitioni subjectis speciem amplectentus pro veritate. Quid quod ad Varia, quibus hominum animi capiuntur et irretiuntur, deScendentes artificia quod sibi pr0posuerant fallacibus conclusiunculis confirmabant, in aptione sese induebant et sermone blando ac ei polito multisque orationis himinibus pl0ndidissim exornat et adnumeros diligentissime alligato utebantur. Omnem Vero cognitioni Sueritatem negare non dubitarunt, ita ut ex notissimo illo Protagoraeo: λανθρωπος παντων χὐηματων μέτρον redundaro Gorgia Leon

εστιν καὶ γνωστον αλλ' υ λ λωτον αλλοις. Gorgiam rhetorem imprimis elocutioni operam dedisse constat, ita ut verborum delectui orationique polienda ut legibus lolluentia e0nstituendi magis, quam rerum veritati consuliterit p).S0phistic igitur ars praecipue artificiis, qua laeti addiscip0terant, rhetoricis adversarium impugnandi et sup0randi saeuitate constabat, quam disserendi agilitatem nactus rhet 0r et pro et c0ntra dimicare pari eum virtute calleret pr0baretque veritatem in Specie tantum c0nSiStere rerum, qualescunque ea redderet. Quo factum est, ut 80phistae omnes lege civitatis atque instituta c0ntemnerent. Qua utp0te privatae libidinis positiones simul cum edit0re et rogatore commutabiles contra naturam laeta eSSe Statuerunt, quo quidem argumento et jura et privil0gia larti0ribus a natura tributa et saneta

abStulerunt. Quum vero res omnino eras esse negassent, tum de0Sin dubitati0nem v0eare. religionem ipsam aspernari ausi Sunt, ut

Critias, Polus, Thrasymachus Chalcedonius, qui cum Gorgia orati0ni

concinnandae studuisse reperitur. Ex quibus, utilia doctrinam sophistarum via ac ratione cogitandi proceSSiSSe 0n negandum Sit, apparet totum Drum Studium, quamVis n0n Omnino Sit Vituperandum, tamen in specie s0him philosophiae et ingenii Stentati0ne versari ita, ut cum in agendo, tum in Sentiendo cogitandoque Summa singuli rum licentia tisue arbitrium datum Sit. Huc accedit, quod exstiterunt qui, quum omni indole et eruditione carerent, tantummod aliena res omni studi c0nsectati a vera eloquentia tam longe discederent, ut ne umbra quidem artis remanere Videretur. Quae quum ita essent, S0phistae, qui HuSm0di rebus publicam et privatam evertere conarentur vitam, ab iis, qui pristinae Salutis restituendae cupidissimi erant, pro pernici0Si habebantur et praxis corruptoribUS. At hi et temporis audatore non neSciverunt, longius jam rogressam duiSSe eruditi0nem, quam opiae ullo modo recedere atqueropelli 0SSet. Verunt aliam viam ad eundem finem iniit praeclarus ille S0crates, pii pernici08issimis s0phistarum in phil0sophia institutis quasi molem et aggerem objecit, haud ita multo p0st lato, S0cratic0rum longe

princepS, illa eloiluentiae ad inanem verb0rum strepitum depressae quasi iudex et ultor Xstitit. Socrates enim ab ea, quam S0phistae sibi vindicaverant, Sentiendi ratione profectus in eo plane ab iis dissensit, quod non tam pini0ne et externa rerum 110titia, quam vera scientia ductu germanam veritatis Speciem quaerendam SSep0tissimum in c0ΠS0cianda rerum natura cum hominum, c0nStituit. 3Itaque unicuique homini insitam esse et inhaerere c0nScientiam quandam intima c0njunctionis inter veritatem et universalitatem intercedentis status hoc ipso sibi innato veritatis amore usus est in perfid0 80phistas, qui lege ad 0re Spectante c0rrumpend loqua-λ ap. Cic. orat. c. 2. Thrasymachum in numeris esse secutum Isocratem Cic. commmemarat orat. c. 52. de r. III. 44. cs. Dionys I. I p. 38. η Socrates apud Diog. Laert. I. 2 3 unicum bonum SSe scientiam jebat, unicum malium inscitiam. Quamvis enim scientia, ut ait Seneca ep. 89 Virtutem dare non possit, innimum tamen ad accipiendam illam praeparat.

SEARCH

MENU NAVIGATION