In l. secundam de origine iuris catalexis, Ventura Caeco avthore Bononiae in alma Academia humaniores literas profitente. Bononiae excudebat Ioannes Rubeus auspice Mercurio. 1563 Bononiae

발행: 1563년

분량: 246페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

pore se prohibitum quaereretur Tubero;mox ostendit si Prouintiam obtinuisset non taesari, sed Pompeio retenturum Tuberonem fuisse. Postremo ad Caesaris clementiam transfertur oratio,iatamq; vim habuit oratoris eloquentia clarissimi, ut non solum vitam Ligario concesserit, sed in patriam exulantem Caesar restituerit,quo ex tempore beronem Pomponius asserit relicto foro,operam iuri dedisse, & in publico, simul ac priuato iure magnopere prosectLie. In hunc.9.haec duximus colligenda non libuit om. nia sectati,ne undiq; omnes colligere flosculos,o nem aucupari dicendi materiam tametsi ad iriquod agitur minime necessariam existimaremur. ξ γ , O CI

D O s T bine maxima authoritatissuerunt Ateius Cap - D, in Ofbumsecutus es.ψ missius Labeo, qua omnes bos audivit,insitatus vi autem a Arebatio. Ex his Lincluscin uisuit.Labeo misteum seerretur ei ab Augusto consitatus,quosi stilis erat,s bonorem Auficiperet ed plurimum fiudiis operam dedu: ω rerum annum ita diuiserat, ut Romae sex mensis cu- λῶ s esset, sex mensibus secederet, ου conscriboctis libris operam daret.itas reliquit quadraginta volumina, ex quibus plurima inter manus uersantur.H duo primum vel ti diuersa sectas fecerunt.nam Atrius Capito in his, quae ei tra i a D D dua

232쪽

rio CATA LEX EOS IN L. II.

Ata fuerat,perseuerabat: Labeo in mi qualuare Muciae ctrinae 'tus,quod prae ωteris sapientiae operam dedera pluriam innovare insituit. ω ita Latrio Capitoni Alaserius Samnus successit. Labeoni Nerva, qui adhuc eas iussiensiones auxe νunι. mafamiliarisimus Caeseris sist Maserius Sabinus iis equestri ordine fuit, V pablice primus respondit, posteaquam hoc beneficium coepit a I berio Caesare. Et ut obiterfiamus ante tempora Augusi publice respondendu ius non a principis bus dabatur sed qui uri fludrum usum balebam, tam flentibus reseondebant: mqs resiponse utiq; signata dabant dplerunq; iudicibus is cribιbant,aut testabantuar, qin illos consuluerant.

D Osae seruium, quem supra memorauimus Ateius Capito & Antistius Labeo maximam authoritatem habuisse dicuntur, diuersis tamen ut opinor rationibus, nam Ateium pneter doctiinam Gesaris fauor extollebat. Labeonem praeter studio sapientiae, in quo multum, dius versatus erat usu pata libertas clarum faciebat. itaque Consulatu geosit Ateius. Labeo cum ab Augusto deserretur vltro neglexit , videbat enim vendedae libertatis pretium Consulatum ostendi, ut suspectior populo fieret, quassi degenerasset a se ipso,& non temporum ratione,sed honoris cupiditate, libertatem sibi vendica re desiisset.Pulchrius enim erat temporibus cedere

quam

233쪽

DE ORIG. IVR. LIB. III. 2II

quam Consulatum taciturnitatis in rebus, quae non ex sententia fluerent, mercedem accepisse putari. sed quacunque ille de causa Consulatum contempserat,optandam mediusfidius, si Pomponio credimus, vitam vixit. Etenim sic mihi persuadeo,hac anni partitione nihil excogitari potuisse diuini .seu batur Romae Labeo doctissimorum viroru sex menses comertio, consuetudineq;, totidem recessu ga debat , conscribendisq; libris operam dabat. itaq; &animum explebat praeceptis sapientiae,& posteritati scriptis consulebat. est autem Pomponius in sectas diuisos esse Ateium,& Labeonem, cum alter, quae tradita fuerant tueretur. Alter magnitudine doctrinae fietusquaedam institueret innovare.Et quoniam in sectarum mensionem cecidimus de sectis pauca memoremus. Principes quidem sectionum omniuexistimatur philosophi ,& hi maxime qui Socratem sunt sequuti. Cum enim sententiam suam nunquam Socrates explicaret, sed in omnes disputaret partes. Accipiebant auditores quod cuilibet veri videbatur similius, idq; tuebatur, unde tanta varietas opia intonum dicitur nata,vt vix quid probes, quidue reprobes in promptu sit inuenire,ut nonnunquam ve iram illorum sententiam credi par sit, qui negant robus assentiendum, cum lateat omnino veritas tei

bris obumbrata. huius tame disputationis alius eritDD χ locus

234쪽

xa CATALEx Eos IN L ILlocus accommodatior. Itas repraehendunt Socrate multi, cum enim inquiunt quid sentiret non exposuisset, varias confecit opiniones, fuit autem necesse unam esse veram, errareq; omnes aliter opinantes, quorum errorum omnium penes Socratem culpa

fuit, sed ipse apud Platonem,& in Clitophone dialogo,& in Apologia se defendit,primum asserens se nemine instituisse docere,cum intelligeret se nihil omnino scire, examinare tame omnes partim ut ipse disceret,partim,ut quid illi scirent,qui se sapientes profiterentur intelligeret, iuuentutem semper ita a se eruditam fuisse, ut ad virtutem,& honestatem fieret propensior. Sed Socratem quidem valere sinamus hoc tempore, nihil enim refert laudandus, ad accinsandus sit diuturniore disputatione quaerere, cum ab eo sectas in philosophia inchoatas esse constet. t

Ab iis igitur, qui de moribus disputabant ad physicos transiere sectata nam ante ea tempora nemo phulosophiam audebat profiteri aduersantibus populis,omnesq; philosephos, & praecipue: physicos diis aduersarioS, atque ab omni penitus Religione ali nos existimantibus. Inde ad oratores etiam sectio peruenit au thorib us ut Quintiliano placet Theodoro,& Apollodoro,quorum sectatores Apollodorei , & Theodorei sunt appellati, in quibus Apollodorus solo iudiciali genere coutentur caetera dice

235쪽

di genera ab oratore putauit aliena. cum caeteri Arbstotelem sequuti tria causarum genera posuerint omnium ore celebrata, unum quod in laude, de vi, luperatione positum esset. Alterum, quod suasione, dissuasiones constaret siue Senatui constitem

dum esset, siue populo. Tertum, quod in iudiciis

versaretur. Cicero etiam in sermone familiari vim desiderat oratoriam , quam Apollodorus exiguis iudiciorum terminis , quasi cancellis circumde 'dit. postremo ad iureconsultos contagio perue nit, quemadmodum in Italia patres, maioress V, derunt nephariis factionum nominibus omnia suiΩse contaminata , nec aetas quidem nostra perni ciosis omnino vacat dissentionibus. Sperare tamen licet, iuuantibus superis, & Principum pruindentia fieri, & aequitate posse, ut flagitiosissima

fictionum cognomina prorsus obliuione delean tur. Sed ad rem redeundum. Ateio, Labeonim Massurius Sabinus, & Nerua Cocceius successisse dicuntur. Nemo existimet hunc illum Neritam

suisse, qui postea imperauis, non enim tempora congruerent, cum Nerua si ab Augusto sumatur imperium duodecimus, si a Caesare Dictatore te tius decimus imperauerit, successeritq; Domiti no . Massurium Sabinum sunt qui descriptiones omnes iuris ciuilis in volumen collegisse trandant,

236쪽

8c in equestri ordine perseuerasse, & a Tiberio Caesare publice respondendi authoritate donatum. Nemuam Caesaris etiam familiarissimum extitisse confimmat Pomponius, sed quae de respondendi authoritate dicuntur obiter quemadmodum Pomponiu vel le videmus dispiciamus. Vrbe Roma libera accidebat plerunque ut litigatores ambo diuersa iureconsultorum decreta proferrent, nonnunquam etia resi a tractabatur,ut aequitateiuS opugnaretur. Itaque

oratoriis lacertis,ac viribus viait Cic. primo de oratore volumine ametatae iurisperitorum hastae tota quinantur, isq; vincebat,qui cotorserat sortiusdinq; non legum authoritatem obtinebant prudentiu r sponsa,admittebantur tamen si nihil erat controuersiae. Augustus primum prudentibus, eorumq; resp5sis authoritatem dedit, uteorum decreta pro scitis haberentur Imperatoriis, vel quod iuri authoritas adiiceretur, vel quod existimaret Canar hac ratione controuersias facilius tolli posse. iurisi prudentes

accuratius responsuros ne si deprehenderentur e rasse, & respondendi authotitatemammerent,& omnium iudicio perpetuum sibi dedecus compar,rent . Crediderim ego tamen, si controuersum ius esset, authoritatem vel a respondentium opinionestientiae recipi solitam, vel a multitudine idem sentientium,vel ab eo certe,quod plures, melioreSq; re

237쪽

P R i Μ v s diuus cavunus, ut maior iuris aut ritus baiaberetu oblituit, ut ex authoritate eius resiponderent. οα illi tempore peti hoc pro beneficio coepit. V ideo optimus princeps Adrianus,cum si eo uiri Praetorii peterent,visibi liceret redondere,restrisit eis hoc non peti, sedpraesitari solere. Et ide,

d lectari ses quifiducia sui haberet, populo ad respondetam

spraepararet. Ergo Sabino concessum νὶ a Tyberio Caesare, ut populo responderet, cum in eques irem ord2nem iamrandis na-rri; re annorum quanquaginta receptus esset.huic nec ampulfacultates fuerunt, sed plurimum a sivis auditoribususentatus M. Hui uccessit Caius Cassius Longinus, nutus ex sua Tui raras,quae fuit neptis Seruit Sulpitii.Uideo pro x uum Seminum Sulpitium appellauit. is ω Cosul fuit cum auarilarit poribus I bern 2 plurimum in ciuitase authoritatis habui donec Caesar eum ciuitate expelleret.expulsas ab eo in Satarnia reuocatus a Vespasiano,di suum obiit. Ier siccesiit Fra culus. suit eo tempore U Nemolius. Fuit m alius Lonenus ex equesilai quidem ordine, qui postea ad praeturam umemyu

rit sed Proculi authoritas minor fuit. nam U Eseplurimum potuit

238쪽

vs C ATA LEX EOI IN L. II.

potuit appellat' sunt partim Cassiant,partim Fraculiani: Morigo a Capitone et Labeone coeperat. Casilo Caelius Sabinus successit, qui plurimum temporibus Vespasiani potuit: Fraculo Pegasus, qui temporibus Vespasium praefillus urbi fuit: Cesis Sasino Priscus Lubolinus, Pegasi Celses pater: patri Celse OLF oibus, Us Frisius Neratius, qui utraq; consiliouerunt. Ceseo quidem et item Lubolem Frisio Aburnius madens, e aanus item Saluius Iulianus. - Τ l,

S s a R v N et v R & alii magnae authoritatis iuris ' periti, quorum ea memoria contenti erimus, quae fit a Pomponio.iis.n.temporibus florueruli quibus Imperatorum mores gesta domi,atq; militiae cognoscendi maior fuit cura,quam eos, qui consulerctur in iure,perscribendi. Annotabimus tamen sectionem factam inter Labeonem, & Capitonem, nouas, peperisse sectiones, inter Proculum, & Cassium vi de Proculiani quidam,alii Cassiani sunt appellati.serpitin.latius, ubi semel coepit dissentionum origo, &homines quod verum uisum est opinantur, nec veritati postea cedunt, turpe putantes sua non potuisse tutari, quod sane maximii vicium est. notabimus

illud etiam Saluium Iulianum,quem edicti perpetui pleriq; faciunt autho rem iuxta Aelii sententia Da tiani proauum Didii Iuliani suisse, qui duos menses adiectit aliquod diebus imperitavit Romae, quem

etiam

239쪽

etiam Herodiadus mollissi urn homine atq; eskeminatisiimum scribit, Imperium etiam a militibus emercatu asserens. Fuit de alter Saluius Iulianus eius, na salutare,ne dum in ipsam aede prorumpere. Ipt mo tibi tamen animo tradita : unde quid ab hoc ingenio sit sperandum intelligas, nosq; vel ad labore horteris, vel certe deterreas. Illud habeto si gratum tibi senserimus munus, non sit licet Phidiae manibuς

elaboratum, maiora a nobis propediem expectada, quorum non minima pars tuis titulis accesserit.Omnibus faustis, elicibusq; auspiciis imploratis te valere, agere prospere,cuncta tibi ex sententia quaecumque optas euenire 3c volumus, dc precamur, e cursionibusq; paruis extremam manum im

ponimus, quae quoniam exire lar, bus incomptae properant tuo certe numine protegentur.

240쪽

pag. Versis. Errata. Correctavit Io Ia 3 reliuquunt relinqnunt i a 7 eto muruatur mutuatur.3s quinqua simum quinquagesimum 3 coniecturae eoniectura

et 6 quinque

I 2Ia 3 im medium 3 3 24 Liuius 4 4 peragendum 3 6 1 coeperit

κ ρηινοι septem ciues: efficit uiniuriam sua in medium Licinius Pergendum ' .

cis claudemus

SEARCH

MENU NAVIGATION