Disputatio inauguralis, de admixtione profanae causae in dispositione suprema ad pias causas. ... Praeside praenobilissimo, consultissimo atque excellentissimo, dn. Wolffgango Adamo Schöpffio, ... pro licentia summos in utroque jure capessendi honore

2쪽

6. I.

Editanti de themate Inaugurali, quod ex juribus testamentorum desumtum D set, varia sese obtulerunt Inter illa materia de admixtione non piae s. promis e causae in dispositione ultima ad pias causas haud displicuit, elegi igitur

illud, ceu discussione haud inuignum. Etenim haec materia de admixtione extraneorum inter Ilias causas non caret magnis dissicultatibus, ac expressauris communis dispositione destituitur, ita uti Drea magis ex analogi Juris ac per argumenta illam sustulcire e stabilire magno annitantur conatu, Se passim ad communem Doctorum opinionem, usumque forensem provocare haud desinant, denique vero Iura Pro vinci

lia in subsidium, auxilium trahere haud negligant. Si

stimus igitur, missis generalibus statim de riptionem, quod nimirum nostra admixtio in dispositione ad pias causas nihil aliud sit, quam declarat o suprema voluntantis, qua testator, quid post mortem suam ad pias causas

Α, fieri

3쪽

fieri velit. omissis solennitatibus, ordinat, simulque etiam Hiis non piis seu profanis causis, titulo, modo in legi-hus praescripto, aliquid relinquit. Quoad divisiones notandum, quod in publicori privato testamento, ac aeque per nuncupationem ac scripturam pia causa haeres institui, substitui, hincque etiam admixtio oratis vel scripta ita fieri queat, id quod jura generalia confirmant. Neque negari potest, quod in codicillis ad pias causas, extranea legata relinqui possint.

f. MEx quo autem Iure hoc ius admixtionis derivandum is eruendum sit, obscurum, admodum contro versum est. De Jure Civili Romano, quod dispositiones ad pias causas minime privilegiariae sint, sed legitimum potius numerum testium omnesque reliquas ordinarias desiderent sola nnitates, docet L. II. C de SSEccles hisce verbis quod tamen omni alia ratione juris munitum sitis e

subscribit communis D Drum schola PETRUS II KENad L I. num vi de SS. Eccles STRY QT eap. II. g. I. Bb Dn. Antecessi. D. HARPPRECH in Trall. Acad. M

MD GRASS in Ddp. de legat adpias e fas missiditate ex risinu duorum testum ib. I. V a. D. JOΗ. CASP HEIMBURG Disp. sem de his, Me in ult mo per scripturam primatam declarata piis ausis relinquuntur g δ eum seqq. cum igitur dispositio principalis ad pias causas ure communi romano privilegio careat, multo magis de admixtioneia accessbria dispositione, quoad profana legata, idem statuendum , cum solennitates testamentariae nullibi relaxatae, hincque deficiente privilegio ordinarius testium numerus exigendus erit. Aliud e contra de jure Canonico

4쪽

nico, quoad dispositiones ad pias causas, in terris quoque Imperii recepto dicendum, per firmata,in D. HARPαPRECHTI m est. Disp. g. 28. n. f. Confit. I. n. sa. D. D. GRASS asset. Dup. A. o. ubi remissis solennitatibus nonnisi duo vel tres testes ad subsistentiam testamenti ad pias causas exiguntur, c M. m. de resam. COUARRUU. t. I. c. II. n. a. de te m. ANDR TIRAQUEL depretia leg piarum avfyrim. r. V 2. LAYMANN, Theol. monii a. t. i. c. a. rLIL MOLINA de l. es Lur a Dip. 3 ΕNGEL insere Cansn lib. s. t. 26. n. p. FLEIS E mder Eintestans gum Gessichen Recbi lib. I. c. 23. g. f. seqq. Cum autem nullibi nec indure Civili nec in ure Canonico expressa mentio injiciatur, quod in tali privilegi

rio testamento ad pias causas etiam profanis Se non piis causis seu extraneis personis accetari quid relinqui valeat, tu quaenam solennitates observandae,m quot testes necessarii , ut talis admixtio simul subsisterea valere queat, magnus inde dissensus D Drum exortus Se ob v Das allatas rationes, plures opiniones, uti fieri adsolet,

enatae.

Plurimi sane Interpretes hanc admixtionem profanae seu non hiae causae in testamento ad pias causas si non Jure Civili, ad minimum Iure Canonico validamin uri

conVenientem reputant, ex eo, quod . subsiliente

principalii institutione haeredis, quae hasis, caput cujuslibet te ita menti, etiam illud quod tantum accellorium est, subsistere illudque quoad minorem quoque partem honorumin legata valere debeat eoque magis cum 2.3absonum sit dicere, testamentum pro parte valere, prosa te vero non Valere L nde R. I. Et insuper c contra

5쪽

rium nullibi cautum occurrat, neque haec admixtio speciatim in legibus reprobata reperiatur, imo hinc. II. x de testam dispositiones ad pias causas simpliciter, absolute, absque exceptione profanorum legatorum confirmatae, adeoque principali generaliter subsistente; neque legata profana accestaria reficienda, pro nullis habenda cum f. insuper omne testamentum coram parochoae duobus vel tribus testibus confectum valeat de Iure Canonico αι o. x de tesam addunt . quod ea, quae in favorem liberorum disposita sunt, in No IOI. etiam obtineant in piis causis, imo major vel saltem aeque magnus favor piarum causarum quam liberorum sit, neque rarum, quod actus invalidus propter per sonam privilegiatam sustineatur ita, ut etiam personae non privilegiatae prosit ac vi unionis quis aliquid conis sequatur, qu siti alioquin non consequeretur HIERON.

omnis interpretatio circa testamenta ita in dubio cienda, ut valeat potius quam pereat L. δ. C. de Episc. UClerici TIRAQUEL de primitu piar caus privileg II,

Denique . varia argumenta cumulatat ita ratiocinatur

Joh. Baptista Cardinalis de LUC in theatr. Iustit hue m

rua disic Ia. n. . Disc. p. n. II. V observat. 4. de testam,cluod, si legata ad non pias causas in tali testamento pri. vilegiario ad pias causas invalida fierent, sicque accrest rent piae causae pro herede institutae, ratio sane postularet, ut quae solennitates in commodum haeredis S piae causae sumcerent, ita ut validum sit testamentum, sulfi .ciant quoque, ut valida sint legata in eo relicta, sicque ut onus illi incumberet propterea quoque legata praestandi. Quod si autem pia causa hoc recusaret, asperitatem .ioque irrationabilitatem id redoleret, contrariam veritati

6쪽

ritati v aequitati, quam Ecclasia Se pia causa servare profitetur debet, aliosque monet,ut lar Vent neque Ecclesiam attendere, pergit,in curare iuris positivi solemnitates 1e formulas sed attendere potius veritatem natu

ratem, ligari magis obligatione servandi ustitiam Maequitatem, quam secuIares , quibus in earum cultu exia emplar esse debet. Hinc proinde ait videri naturalibusae divinis principiis nimium repugnare, ut ultimam Criiuntatem , quam ipsa Ecclesia vel pia eausa pro se veram, perfectam, validam atque sinceram ac a fraudis 1 mainthinationis suspkione alienam reputat, tamen in aliorum Se legatariorum exclusionem dicere debeat suspectam, invalidami impersectam cita Veritatem dividere, id quod sane esset allegare contradictoria atque locupletari cum aliena acti ra, invito domino, ideo potius Caluntatem disponentis in omnibus servare debere ex nais turaliae aequitatis regula, quod quisque juris in alterum statuerit, ut ipse eodem utatur. Quam opinionem Io. communem, in praxi receptam unanimiter adstruunt.

e. 8o LAYMANN neo mor lib. 3. . f. eap. a. n. o. ubiva Aquitur Ratio est, quia subsistente principali, convenit etiam lubsistere accersorium. Et cum alioquin legata si irrita forent, causae piae tanquam haeredi accre Icerent, aequitas non permittit, ut idem testamentum, cuius iurei valore se pia causa defendit, in ejusdem fovorem oppugnetur, infirmetur, contra illud Praetoris

Edictum quod quisque juris in alterum statuerit ut ipse eodem jure utatur MOLINA de s s. t. a. Disp. Is .ENGEL, Cosse. unimers Iur Canon lib. I. t. Io. g. 9. Cardinal de LUCA . . ubi dicit hanc opinionem veriorem, magi Communem ti receptiorem GASON ad

7쪽

L. II g. I. i. Io C de ullam, ubi scribit communem esse lese neminem ab hac sententia discrepantem reperisse LAU-TERBACH s. si detestam misit. SCHILTER Exere. 38. GaI LUD EL de ultim molin p. 3 I. scin ubi herum communem appellat sententiam STRY C. Tc. II. g. Ag. 4Quicquid huius sit. Alii DDres h contra talem adis mixtionem non piarum seu profanarum causarum sim plicite rejiciunt, illamque Iuribus Civili manonico minime convenientem sed potius contrariam adstruunt. Utuntur . hac ratione , quod haec admixtio profanae causae in dispositione ad pias causas neque in Iure Civili, neque in Iure Canonico expresse approbata sit, ita ut alencientibus illentibus textibus u juribus, juri communi inhaerendum Sc legitimus numerus testium exsegendus sit, cum erubelinendum sit, sine lege loquii navigare addunt a. quod nec in testamento inter tib ros condito legata extraneis relicta valeant, sed in L. fCfam hercise L. ar. g. I. Q de testam expresse decim nextet, quod, si in testamento minus solenni patris irrier liberos persona extranea admixta sit, testamentum tamen quoad hanc admixtionem non subsistat, ita ut dehinc simile judicium de testamentis ad pias caulas ferendum sit, cum argumentum a testament paterno inter liberos ad tale testamentum ad pias causas multi admittant TIRAQUEL de primitet piarum auf. privileg. 4.

Et quamvis Iure Novellarum admixtio personae ex. traneae in testamento paterno inter liberos suo modo admissa sit Nov. IOI α I. auo quae me C de resam tamen , quae de legatis in testamento parentum inter liberos

8쪽

extraneis personis relictus singulariter disposita occurrunt, sine textu in consequentiam temere trahi nequeunt, ne que argumentum a dispositione parentum ad testamenta ad pias causas, ceu a simili desumtum, in materia privis legiaria, ita facile nectere licet LUD EL de vit et olunt. pag. 3 6 FABER Dec. si error. 3. Cumprimis . ob intercedentem diversitati rationem, cum in paterno testamento expressa existat permissio Latoris M admixtio certa lege habeatur ratari ast adjectio profanae causae in dispositione ad pias causas facta nullibi expresse approhata, insuper majorem favorem liberorum esse comtendunt, qui alias omnino ab intestato successuri sunt,

quam piae causae LUD EL pag. 3 ρ. PANTSCI MANNlib. a. q. s. n. 4. 4. δ. n. . . pergunt, exi II. x. detesam satis patere, quod Pontifex unice in piarum causarum favorem hanc sanctionem privilegiariam Mingularem condiderit4 adeo ut nulla suppetat ratio , ex qua flamiter concludi queat, eum etiam voluisse, ut iis, quae in dispositione ad pias Causas ad extraneos collata, idem valor tribuendus fit c quare ultra piam caulam illa extendenda, sed potius Concludendum , talem dispositio. nem ad pias causas cum exclusione extraneorum saltem valere, maxime cum . diversa quoque ratio hic adsit, nam piae causae privilegio concessis subnituntur, legata vero profana tale pro te allegare nequeunt, sed manent sub regula be ob omissas solennitates corruunt, neque 7. tacendum, quod alias facile fraus legi fieri, M id, quod ad pias causas favorabiliter constitutum , contra mentem constituentium ad extraneos, profanam caum

lam porrigi queata neque etiam . yillud axioma de principaliae accessorio huc applicari posse praetendunt, cum hoc modo sententia fingeretur, quam placitum

9쪽

Pontificis non habet, sed ob evidentem diversitatis r tionem, illud cessare; nam favor ille, qui pro pia causa, ceu principali, singulariter militat, haud quaquam obtinet in acces riora extraneis, quare itaque subsistant legata extraneis in tali testamento non solenni relictat HIERON PANISH IANN Lib. a. q. R. n. II. Similiter s. timor ille , ne quis pro parte intestatus decedat, ex eo inutilicia supervacuus est, quia tale legatum cxt a neo relictum piae causae accrescit, ita ut status intuitsi plane esset, neque talis pro parte intestatus decedacPANTSCHMANN AE . S. n. s. seqq. o. Non den cere asserunt reprobationem hujus admixtionis, sed eo ipso exinde apparere, quia nulli bi approbata 3c jura communia ordinarium numerum testium, quoad extraneo S, exigant. Ut quoque II. cap. II. . deusam ne ver-hulum quidem de extraneis personis Megatis profanis habeat, ita ut in solum favorem piarum caularum disposita, ob dive tatem rationis notoriam, ad plane di Uersum casum extraneorum extendi nequeant. cum interpre tum potestatem multum excedat, si quis hanc lingula rem, exorbitantem dispositionem ad pias causas, ad personas extraneasi causam non piam extendere velit. Qtiid vesci Ix. ad . U I x de testam respondendum

late legi potest in binis Disto Argent. STEIN IIS AElas.

KRIEGERI de tesam coram rarocho H duobus tesibus condito neque quae ibidem de testamento in genere statuta ad terras imperii extendi queunt, sed in Imperio Germ. Ius Civile in Recessu Imper. liis A. IIII mon Notarien. tu mon Te amente confirmatum observandum est. D. D.

Neque

10쪽

Neque 3. argumentum a testamento paterno hic pro fidimo agnosci potest, prout ulterius tradit LUD EL de ultim.

dividuis Sc inseparabilibus interdum quis ex alterius persona quid consequi potest, aliud vero dicendum in dividuis Ze separabitidus ubi divisio absque contradictione locum habet. Nam legata bene separari possimi ab haeredis institutione, utpote quae valida manere potest, I gata autem inutiliter relicta piis causis institutis accreostunt PANTSCHMANN n. I lib. a. q. δ. Insuper s. tunc demum pro validitate testamenti ludicandum, si dubium sit, an valeat nec neci ubi autem nullitatis certitudo adest illud annullandum et L Neque I 6. regula,

quodquisque juris se heic quid patrocinari potest: cum

pia causa jure canonico nitatur, dure accrescendi propitio jure utatur, quoad profanam causam, extraneam personam autem jura silent, adeo ut qui jure suo utitur alteri non faciat injuriam, neque ab altero , cui nullum ius competit, locupletior factus dici potest. Hanc d nique 7. sententiam defendunt JUL CLARUS, Isam. q. 6. n. f. VASQ Lib. I. de success. creatur. g. 22. n. i. HIERON PANISCHMANN Lib. s. q. 8 ubi op rose evicit, falsum esse, quod in testamento, ubi pia causa haeres instituta, legata Laicis relicta subsistant, Se raticinnibus, quae pro confirmando hoc asserto allegantur, nihil succi in esse refert B. D. D. HARPPRECH est. Dip.

o. an. D. GODOFR LEONI ARD JOECHER Disp. Lips deissam ad pia causas me testibus malido ad explicat.