Disputatio inauguralis, de admixtione profanae causae in dispositione suprema ad pias causas. ... Praeside praenobilissimo, consultissimo atque excellentissimo, dn. Wolffgango Adamo Schöpffio, ... pro licentia summos in utroque jure capessendi honore

발행: 1743년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Dis urs promneseia Parisment de Promence tom. a. Disci VII ubi varia praejudicia adducuntur, quod relicta in testamento paterno holographo pii causis absque testi-hus annullata sint, vel juxta aliorum opinionem, de qui hus infra agendum, scriptura indubitata adsit, B EmMER J. B. P. s. o. de te tam quae opinio in Ducatu quoque urtembergico recepta, ita ut legata ad pias Causas, licet nullo teste adhibito, in testamento intercli.

heros scripto relicta, ob summum, quem ista merentur, favorem, valere debeant, I PIV. p. s. t. s. g. Wie aueb,

Quonam autem titulo haec admixtio in dispositione ad pias causas fieri queat, jam exponendum notandum, quod haec admixtio titulo honorabili institutinis fieri neutiquam possit, ita ut pia causa simul cum profana aeque haeres instituatur, cum aequalis institutio naturae admixtionis repugnaret, Se ubi dispositiones prarum cproranarum causarum aequales adsunt, ibi cessaret principalis Maecessoria voluntas testatoris, neque ad hunc casum forensi usu extensio facta ulla, MOLINA G1p. 34. u. a. neque, ob identitatem rationis, titulus substitutionis, quoad profanam causam admittendus, cum substitutio,

ceu, ipsa institutio, pari ambulet passu, L I. V I. g. a. de Het P. S. quamvis pia causa piae bene substitui queat: neque aliud dicendum de fideicommita universali, ne per obliquum M per indirectum honoratus conseqUatur, quod jure directo prohibitum, principale vel aeque

magnum

22쪽

magnum emolumentum ad substitutam profanam causam perveniat. Quae omnia in admixtione extraneorum in testamento parentum inter liberos itidem obtinent,

per latius deducta a B. D. D. HARPPRECHTO est Traff.

s. I. cum seqq. Titulo e contra particulari sive singulari, nimirum legati, fideicom m Mis c. donationis, quod in dispositione ultima ad pias causas extraneis personis e causis profanis quid relinqui, illaeque admiscerirat conjungi queant concedunt communiter Doctre, EIMBURG est. Disp. g. ys. seqq. Sicuti in J. P. IV. p. s. t. o. s. Hienebrata seq. Jure Palatino p. s. D. I. g. a. I. March. Badens pari f. tit. I. ita dispositum, quod nempe legata extraneis valides vi admixtionis, in dispositione piarum causarum relinqui queant, uti in testamento parentum inter liberos. f. G. Quinam ver modus in admixtione extraneorum in dispositione ad pias causas observandus u quaenam solennitates adhibendae, M quot testes necessarii, jam discutiendum restat, id quod eo magis controversum est. quod Doctores de numero testium in testamento ad pias caulas adhibendo itidem varienti dissentiant. Nonnulli Doctores septem vel quinque exigunt testes, prout ex

Argelo, Iulio Claro refert STRY in C. T. c. a. g. 8.quae sententia sua radiat luce, juxta jus Civile, quod testamentum ad pias causas pro non privilegiato habet, Senumeriam ordinarium testium exigit, iuxta l. s. C. de M. Ecelestisi tradita in s. a. sed cum haec controversia ex jure Canonico decidenda, traxis in subsidium sumenda, ideo jura Civilia tantisper hic seponenda,' ad ius Canonicum recurrendum. Secundum quod plurimi

23쪽

Doctores hanc generalem formant regulam, quod eae dem solennitates, quae ad dispositionem ad pias caulas subficiunt, etiam ad sustinendam admixtionem profanae causae in dispositione ad pias causas lassiciant, illamque conra lident, cum profanae causae u extranei saltem admisce antur, haeque admixtiones ceu accellariae esse suum berobur a principali dispositione ad pias causas accipiant,&de illarum solennitatibus participent cum accestarium sequatur naturam principalis l. 78. de R. J. l. 43. de solui. c. a. de R. I. in sexti ita ut omnes rationes pro subsistentia dispositionis ad pias causas ad hanc admixtionem trahere, vimque earum huc porrigere Doctores haud dubitenti BRUNNEM AN A ME. L. a. II. g. a. EN GEL

MOLINA tr. a. di1p. 34 Cardinat da LUCA L cumautem Doctores in eo quidem conspirent, quod in ultima

voluntate ad pia causas nuncupativa duo vel tres testes sussiciant uxta c. II. A. de testam circa testamentum autem ad pias causas scriptum magna controversia agitetur, an nimirum sola scriptura certa M indubitata defuncti testatoris, vel sola haeredum relictorum confessio absque testibus valeat, ita ut haec probatio per scripturam vel confessionem, ad probandam hanc ultimam voluntatem, ad pias causas aeque sufficiens sit, ac testimonium duorum testium in nuncupativa ita ut, salvis legatis extraneis relictis, testes abesse queandi Neque minoribus disescultatibus inde dependens quaestio prematur, an illa, quae de ultima voluntate scripta ad pias causas interpretes docent, ad admixtionem hanc extraneorum in dispo stione ad P. C. tuto extendi queant, ita ut haec adjectio extraneorum in scriptis facta ad suam validitatem duos vel tres requirat testes an vero sola scriptura certa Mindua

24쪽

indubitata, consessio haeredum, vel alia in iure recepta probatio itidem admittenda sites Ideo brevibus recensenda sunt argumenta potiora, quibus hanc quaestio nem optimae Notae Doctoresu magni Iuris Consulti ne gare haud dubitant, u licet de indubitata mente testat iis aliunde constet, scriptura evidens testatoris adsit, nihilominus duos vel tres adhuc exigunt testes, Cum c. I. κ detestam generaliter duos vel tres testes exigat, neque distinguat inter testamentum nuncupativum, scriptum, ita ut capitulo non distinguente illud generaliter sit e audiendum arg. L. δ. de publicis rem amone 9 cum jus canonicum nullibi disponat, quod sola testatoris manus, quoad d. spositionem ad pias causas, valere debeat, neque alios modos probandi exprimat kadmittat, eo minus hoc concedendum, quod c. I. x de sam sit lex correctoria uris Civilis, ita ut in dubio nulla extensio unulla differentia inter haec duo jura statuenda, sed talis lex correctoria, omnes testamentarias fere solennitates evertens,

strictissime potius sit interpretanda , prout hanc sententiam, quod nempe in testament ad pias causas scripto, duo testes necessarii sint, ex pluribus rationibus late de

cuntur, Scie communi sententia, praxi testatur. D. D.

GRAS in Disp. de legat adpias ausas invaliditate ex defe- his duorum tesium, per totum, qὐibus addi ptissu THOMASIUS in no ad&raunii dis exere. ρ tb. II. TITIUS mJur. Prim L. I. e. Io. g. ao MENCΚENU. Io ad tu de te-yam misit ubi hinis vicibus pronunciatum ita esse refert

25쪽

testam. mi R. pag. FIO HUBER n. s. decisam misit. n. GOTTLOB AUG. ENICHEN Conjectur de tefamenti ad pia causas origine g. Is es 4 ubi plures allegat Doctoresia hanc opinionem late constabilit. Quod si autem ne dispositio quidem scripta ad pias causas valet absque te stibus, multo magis idem judicium de admixtione extra. orum ibidem facta ferendum , duo vel tres testes exigendi cum argumentum hoc a majori desumtum

itionem

ptam ad pias causas pugnantes, Mirassentiam duorum testium exigentes recte, M cum majori fructu contra admixtionem extraneorum in ultima voluntate ad pias causas allegari queant,auibus porro pro suta addi potest, quod e .II., de sam plane nihil disponat de traneis personis,sed unice de ultima voluntate ad pias causa gaga ita ut favor piarum causarum ad profanam cauiamia extraneos, ob naturam privilegiorum, minime extendi queat cumprimis, cum e Io. . de tesam in testamento ad profanas causas parochum induos vel tres necertarios dicat testes, conceptum sit de testamento scripto nam ab initio mentionem injicit subscriptionis septem vel quinque testium, jus civile autem ordinarium plane numerum testium requirat. Et cum porro in testamento parentum, inter liberos scripto, quoad admixtionem existraneorum, testes exigantur in No υ IOZavo. quod me C. de testam uti tempore pestis condatur testamentum scriptum, itidem testium subscriptio necessaria, prout deis

proinde etiam Doctores communiter de hac admixtione extraneorum in dispositione ad pias causas scribentes.

non solum indistincte duos requirunt testes, LAUTER BACH.

26쪽

La. tu. . s. s. not. . sed etiam solam scripturam testium subscriptione haud firmatam rejiciunt, M statuunt, quod talia legata profana admixta in dispositione ad pias causas absque testibus scripta corruant. HARTM PISTOR La. q. a. n. FACHIN. l. o. e. s. n. m. BESOLD confι . m

Alii econtra Doctores indubitatam, claram testa . toris voluntatem ad pias causas, sive ab ipso testatore scriptam, sive saltem subscriptam 1 ElMBURGg. II. N I seqq. STRY C T c. V. s. s. absque interventit stium declaratam sulficientissimam, validissimam reputant cum testamenta ad pias causas ad simplicitatem Iu- ris N. M G. redacta sint ita ut omnis probatio in jure naturae fundata admittenda sit. HE BURG. s. Io. cum primis cum indubitata stris tura majorem fere certitudis.

nem in se habeat, nullibi alii modi probandi rejecti: Hincque militis, patris Testamentum scriptum absque testibus valeat LAUTERB. g. 6 escia de testam misit. l. neque Lex. m. Coae de fidei m. incognita sit: tum pontifex haec testamenta piarum causarum non secundum leges positivas civiles, sed ius divinum tractanda velit, ita ut in ore duorum vel trium distium omne consistat verum ac insuper ad decretorum statuta proVocet, quae Praesentiam testium haud exigunt, sed scripturam admit a tunt,

27쪽

tunt, iuxta allegat D. IOECHE S. II. ΗEIMBURG. F 4. e. l. contrariam consuetudinem septem vel quinque testes exigentem rejiciat ideo eo magis talis scriptura certa testibus destituta admittenda, quod generaliter testes non solennitatis, sed piobationis gratia necessarios cicant, ita ut una probatio in locum alterius, haud invita Iurisprudentia, substitui queat, eoque magis, quod testamentis ad pias causas semper favendum sit: Ἀδ. C. de M. Eccles neque scriptura ad pia causas, ob defectum t stium ullibi nulla pronunciata quam sententiam in te minis tuentur plures Doctores allegati a D. D. HARPPR. D. I. ubi sicut in praecedentibus Las Ucio omnes a

Ieqq. ubi LI6 testatur, quod Facultates Francos ad Ode ram, Ertord Jen. Witteberg. Mmallensis ita respondeis

tali dimςndice ad ιε, ex praejudicia exhibet.

HEIMBURG g. II. cum seqq. NGA in Elemensis Jurison. L. a. tit. o. g. fv. FLOERCΚ a Schilteri Insit. L. a. L6. g. r. ECRARD ad chilteri instit L a. t. o. g. 6. n. a.

VN. Et quamvis hi Doctores de testamentis adpias caulas, sicuti c. II. x. detesam. loquantur, ita ut ob diversitatem rat,inus nὐtoriam ad admuxtos extraneos contra natu ram

28쪽

ram privilegiorum , extensio Omnis exulet, tamen pluriam exinde, quod principale ad se trahat accessorium, iunio nigrae conjunctionis, idem in admixtione profanaaeausae in dispositione ad pias causas admittere, talemque adiunctionem scriptam absque testibus validam adstruere haud dubitant Doctores supra allegati in s. IL*. I 3οHisce omnibus probe consideratis, praemittendum, quod supra in I. a. satis evictum sit, quod admixtio extraneorum in dispositione ad P. C. neque dedure Civili, neque de Iuris Canonici veritate privilegio gaudeat, sed Jura communia observanda sint, si talis admixtio in judicio pro valida judicari debeat; ita ut rationes supra allatae

lassicienter demonstrent, quod a testamentis ad pias causas fundatis in α II. at detestam quocunque modo tandem valeant, ad admixtionem profanarum causarum, ob notoriam diversitatis rationem, M deficientem legis expressam dispositionem, nulla valeat illatio ., natura privilegiorum omnem respuat extensionem . adeoque frustraneumi supervaeuum si de iuris Cirilis la Canonici veritate quaerere, an duo testes iussiciant vel sola scriptura, aliaque probatio idonea, legata extraneis ibidem relicta convalident' neque rationes plausibiles , quae multum quidem aequitatis, sed nihil sanctionis legislatoriae in se Continent, contra leges ordinarium numerum testium exigentes, validitatem legatorum extraneis relictorum

inducere valent prout Dn HEIMBURΗ, IOECHER

in Aeg. Disp. hanc disparitatis rationem optime agnoscunt. Recurrendum igitur hoc passu denuo est ad communem Doctorum opinionem in praxi receptam, qui admixtiomem causae profanae in dispositione ad pias causas in casu, si coram duobus testibus hiae relictio fiat, absque dubio

29쪽

admittunt, in eatenus omnes conspirant octores

passim allegati ; sed an etiam sola scriptura Sc scheda

testamentaria extranei admixtionem in se continens, ahg-que interventu duorum testium confecta valida pronuntianda sit, si h listimus quam mamme Sc cum dispositio scripta, M sola scriptura, quoad testamentum ad pias causas, a multis Doctoribus rejici tur haecque sententia de iure verior habeatur ac praejudiciis suffulciatur, lo ge citius, quoad admixtionem extraneorum in dispositione adl C scriptura sola testatoris rcjicienda ,, duo vel tres testes ad validitatem legatorum extraneis relictorum de necessitate exisendi sunt, Cumprimis Cum praejudicia, legata extranea in sola scriptura relicta convalidantia, haud adeo obvia sint, neque certa praxis hac in re probata, Si jura quoque provincialia varient, ita ut tutius praesentia duorum tellium exigenda, sicque a juribus non

nimis remote recedendum.

Aliud tamen in Iure prom. IV. p. s. t. o. g. uni mich. sngulariter sancitum, quod nempe non solum legata ad pias causas, licet nullo adhibito teste, relicta ob summum quem illae merentur favorem, valere debeant BE

ad P. C. g. II. sed etiam haec admixtio extraneorum coram duobus testibus vel in scriptura privata facta pro valida reputanda sit. I. P.M. p. 3. t. o. g. immassen auch, da

Indure autem March Badens. p. i. t. I. g I. econtra, quiruntur indiuincte duo testes cum actuario ad dispositionem

30쪽

- - --.tionem ad pias causas. n. D. HARPPRECHVm dissens in B. . . o. s. subsequente . . simpliciter haec ordinatio ad legata extraneis in illa relicta extenditur. Utiquoque in jure Palatinos. s. t. I. g. I. duo testes ad validitatem testamenti ad P. C. admittuntur,m in s. a. iisdem verbis, quae in jure Narch. Bad occurrunt simpliciter extensio fit ad admixtionem profanae causae in test mento ad pias causas, uti verba adducit D. HEIMBURGincit disp. I. ast V M., hunc textum ad admixtionem nuncupativam restringer conatur, insecundum suam hypothesin scriptam ultimam voluntatem sine testibus validam esse habendam contendit Neque differentia facienda, sive masculi sive sceminae adhibeantur, sive no-gati sint testes, nec ne juxta I P. N. p. s. t. 6. g. undes--b I. M. Badens. p. f. t. 7, 9. I. 8c communia jura: LA

Is . n. . STRY C. T c. II. g. 6. BERGE in Disp. de te-sam mulier. g. 3 JOECHER Heu Disp. g. Iδ Dn a LYNCKER Resp. δή. n. 8. Hi cum in ultimis voluntatibus minus solennibus, codicillis foeminae haud repellantur: LAUTERRA CH. g. r. de codicillis uti in testamento pater no HARPPRECHTy.1ρ. c. l. ubi tamen .fδ requirit ut

uno eodemque tempore congregati esse debeant, id quod in nostra admixtione extraneorum in dispositione ad pias causas, ob deficiens privilegium, secure itidem asserimus. RICHTER decis 28. n. II. neque praetereundum est, quod dispositio ad p. α cum admixtione absque testibus apud acta fieri queat CARPZ. p. g. e. . Ursa. M si caecus vel qui litteras legere M scribere nesciat talem dispositionem ad p. ta condere velit, plures cautelae necessariae adhiben

p. addatur D. HARPPREChirem disp. g. n.

SEARCH

MENU NAVIGATION