장음표시 사용
91쪽
De veritate istius opinionis, quod valeat coia
6s eessio seu di vastilli viventis in genere t nullo
certo uassatio demonstrato videndus est Andrdias Fachin lib. I controuers iuris.c. 28.RC. Num. 38.
De natura huius laudi euius hie memini, viis 4έ de quae dixi iusia in consilio 16o. laudare. nu.
Debile satis est hoc sundamentum quod Margarita succedens in laudo Marchiae Montis seriarati non susceperit in uestituram i mee Sahauadiae in tril annum, H diem . namque s intendit nullum ius directum potuisse transferri in ipsuSabaudiae Ducem, quomodo debuit pendentctarticulo sbi praeiudicare, sttique non est vide-Ias rest per regulam, quod pendente disputationest per eo, quod prius expediendum est nullum
currit tempus, etiam quod inde eo tingeret pronuntiari eo utra eum ad euius commodum penis det dilatio temporis, ne iunt notata per Alexandrum in conflici a. In caussa, S lite. libr. 3.ει per Nattam in consilio i a. in caussa, di que sione. num 36. vol. I. ubi dum disputatur super articulo non currit terminus . facit etiam quod ubi lex unum disponit, alterum praesupponen
'iset M. t non procedit dispositio . nisi prius veriscetur presuppositum. glo ad i. Mancipi a. in verho aduertendum, de seruis fugitivis. R C.
Fodem numero. verse. Non obstat nunc sae il/ eorruunt eaqus hoc loco scribit Menoch. si dixerimus, quod omni casu, vsq. de anno I 3 Q. S ita longe antequam fierent ea pacta quae supis 3 ponuntur sui se de anno i 3 3 o. t Marchia Montis serrati fuerat seudatis , vi ex in uestitura primi Theodori suscepta per eum. S concessa per Henricum septimum, visu pri in observatio. adnumerum 438. dictum fuit. ει ipsemet Men chius prohat in figuratione casus consilit iso.
Dieitur hoc loco. quδη in seudo haereditario nemina non est ea pax, quod dictum probattis in consito xa o. Respon lendum hoc de conistrouersia. num. 3.libr a 3. ubi in hane sententia numerat trisintaquatuor Doctores, pro priori tamen opinione tenuit idem Menochius in consito 3ς i. non ignoro disseilem, Be dubiam .numero 3 s. lib. . vi in consi- . Peregregiis his
propositis num .6'. libr. 3 in consilio I s. Cum
grauis haec controuersia. num. I s. lib.8. in consis
ios 86. De prima proposita dubitatione .numerus,& in consilio psy. De peregregiis his mul
bant masculi comprehens in investitura, quoia ire rum existentia i seminam Blancam dicebatur excludere,ut superius dictum suit. R. C. Super hac caussa in qua diu elaborando seripsit Menochius pronuntiatum fuit per Carolum
x x 4. Quintum Imperatorem inuictissimum f. N uembris Isis In Ciuitate Ianuae pro serenissimis Duce Mantuae, aduersus Sati audiae Ducem . et contra Marchionem Saluciarum, cuius Pr inde tenor connectitur inserius.
- CARotus diuina fauente elementia, Roma ianorum Imperator Augustus. Desian fici illustr. Ioan . Georgio ultimo Marchione Montisset rati ex linea paleologa Marchiam , & statum Moti sistrati sub nostram imperialem manum reduximus; thm vi quod Caesareae dignitati. NIustiti di e ueniret praestare possemus; tum vel prouideremus ne quis de facto , di vi attentaretur . uoces Italicae paci 5 Tranquillitati λ-s steret eumque pro more nostro nihil magis cu'
peremus, quam in hoc negotio de plano procedi, S eum snmma aequitate S iustitia pr pici
ut cibus volentibus de iure suo experiri equa lance vera &breuis iustitia administraretur taussam dictae Marchiae quondam Antonio ceLeyua Principi Astuli Marino Cartacciolo Proto notario tu ue Apostolico nunc Cardinali alijs condelegatis cognoscendam , &vsoue a clsententiam edici uiuiis instruendam eommisimus,' ut illam legitime instructam cum eorum cons-lio. S sententiis nobis decidendam remitteret. Coram quibus delegatis comparuere. 6' Procuratores illust. Principum Ducum Sabaudie. ειν antile. ac Marchionis Salueiarum pretendentes ius uniuersale, Δ particulare ad Marchiam praedictam, ae nonnulli alii praetendentes ius particulare super aliquibus locis . R Castris dictae Marchidi . N tam eoram ilictis delega 'tis quam coram aliis nostris delegatis in dictaea uisa Neapoli videlicet Maio vice Cancel fic. sque ad conclusonem in ea uisa ex elusuὸ processerunt, ct ita caussam instruxeriant, ut merato illius decisoni in eum here illique ultimam mansi inponere. N i A pra stare debeamus quod huiusmodi causis, S personarum grauitati, retemporibus istis conuenire arbitramur. 'ci eo habita prius, S audita a dictis nostris del8 satis diligenti causae relatione S intellectis eorum iuditiis,& sufisagiis, ac visis, di omnibusqrdilistenter di mature discuuis di ediaminat s. Accedente etiam consilio, S narura delibera tione aliorum procerum nostrorum, partibus
pro hae die, fi hora ad audiendum sententia coram nobis legitim/ citatis .. Atite omnia exi suprema nostra potestate, 6 Caesareo Oiscio icausam hanc inter dictas partes, tam ius uni.
uersale quim particulare super dicta Marchia Nontis serrati, & bonis locis, di castris di
Marchiae pixtendentes , tam in pollessorio qua in petitorio concludentes , & pro eonclusa ha bere volentes C RisTi nomine inuocato in
hunc. qui sequitur modum disgnitive pronunciamus, di declaramus . In primis , quoad petitionem uniuersalem illustr. Francisci Marchionis Saluciarum petentis sibi Marchiam adiudicari causa de quibus in prochssu . Pronunciam mus & declaramus. nullum ius dicto Marchio ni Salueiarum competere in dicta Marchia Motis serrati, ει statu, di bonis per eum petitis. Adpetitionem autem particularem dicti IIIuste Marchionis Salueiarum re integrationis posses. sonis, S ad iudicationis eluitatis Athae pronunciamus, R declaramus in iuditio possessorio nullum ius competete dicto Marchioni salueiarum in petitolio. tam dicto Marchioni salutia-
.rum quam Civitati Albae. lus, quod eis com Petere pratendunt reseruando . Ad petitiones vero uniuertales illini. Ducis Sabaudiae tam ra
92쪽
In Primum libr. Const. Menoch.
tione pacti dotalis , quam ratione successionis ex persona. di iure violantae filiae Theodori primi Marehionis Montissereati ex linea paleologa quam ex persona. di iure haereditario Blaneae filiae Mare hionis Culielmi. pronunciamus ecdeclaramus nullum ius uniuersale ex dictis causs. ει petitionibus dicto illustr. sabaudiae Duci in dicta Masellia Montis serrati, S bonis supra
dictis competere . At in petitione particularidotis ociuaginta mille ducatorum dictat Blaneat de elaramus dictam dotem deberi praedicto Duci Sabaudiae ut haeredi dictae Blaneae eamque sibi adiudicandam esse, prout adiudicamus super honis allodialibus mobilibus. Ed immobilibus, ct super melioramentis factis in Marchia Castris. & loeis per tune Marchionem Cullei mum dicta, Blaneae patrem possessis ratione hypothecae S iurium dotalium saluis exeeptionibus, tam solutionis quam aliis si quae eo petulin executione reseruatis.In petitione vero uniis
versali illustr se trici de Gonraga,& Margarite
Paleolona coniugum meum Mantuae, tam circa poscitaraum. quam petitorium . Pronunciam
mus,& declaramus dictam Marchiam Monti iaserrati.& Castra S loea seu dalia. S alia y Marchiones Paleologos possessa sore , Ed esse illis ad iudicandam, di adiudicanda. prout illa eis adiudicamus. Resematis locis bonis, S castris, de quibus in donatione facta a Ioan. Iaeobo Marchione Montis serrati illus r. A med eo tunc Duci Sahaudiae ut infra super quibus pronunciamus. ει declaramus quoad dicta bona de quibus est
contentio inter dictas partes ratione, de causae
dictae donationis, A in laudationis per dictum Illustr. Ducem satiaudiae praetensatum pr dictos Duees Mantuae immittendos esse in possessione dictorum locorum honorum, di castrorum,& totius Marchidi. Reseruata in nobis diffinitione petitorii ex eisdem actis super honis. de castris praedictis . Ita in . quod praedicti illustr. Duces Mantuae in praedicta possessionem non immittatur, nee illam quouismodo assequi possint, quin
prius praestiterint ad manus nostras idoneam susscientem cautionem pro arbitrio, Re satis sa-ctione nostra de relaxatione, ει dimissione reati,& effectuali possessionis to eorum, S castror si prae licto tu fi se submiserint sub pina amissionis omnium iuri ii, quae praetextu huius sententis dictis Illustr. Ducibus Matuae in dicta Marchia,
ει honis copetere posset, easu quo repertu sue rit,& pronuntiatum praedicta loca, di eastra. dehona ad illustr. Duee Sabaudiae spectare S pertinere . Quam quidem sententiam intendimus proferre infra annum,& interim quandocunq; S ad dictam sententiam audienda partibus maὰamus, ut suos idoneos procuratores in curia nostra habean t prolaturi sententiam eorum co-tumaei a no obstante. Quantum vero alti fiet adsuctus perceptos tye sequestri de dicta Mat-ehia, locis. 6 honis Illus r. Ducibus Mantuae ad iniudicatis trucius omnes praedictos prae satis illustr. Ducibus Mantuae adiudicamus. Ita tamen,qd habeatur ratio impensaru, S sumpturum gubernatione, conseruatione, & manu tentione
praedicti Marchionatus tempore dicti sequestritationabiliter factorum per Ministros nostros. quas quidem expensas praedicti Illustr. Duces
compensare,& soluere teneantur. Circa petitio
nem dotis, Se astrorum per Illustr. Annam de Alen conici factam, quia plenὰ non constat de
eius intentione reseruamus iura quae sbi eomia petunt in alio iuditio . In petitione vero dotis.& donationis propter nuptias quatuordecim mille scutorum illustr. Domine Iuliae de Aragonia pronunciat s . 6 declaramus dicta summa quatucirdecim mille scutorum dictae Illustr. Iuliae deberi .di pro illis fore, di esse sibi obligata, Be hypotheeata bona omnia seud alia dictae Marchiae. N alia eastra omnia. d. hona per dictum Ioannem Ceorgium eius vimim tempore obitus
possessa. Ad petitionem, de supplicationem Caia tensum diei mus, S declaramus dictos Duces Nantuae esse immittendos in possessionem dictet Ciuitatis Casalis a ad alias vero petitiones particulares dictae ciuitatis Casalia, de quibus in processu,quia non plene constat de iuribus per eos praetens s dicta iura si que eis eompetunt in petitionibuς praedictis fore.& esse eis reseruanda . In petitionibus etiam , di supplicationibus vasta oris dicti status,& Marchiae, Declaramus illorum supplicata locum non habere. Ad petititiones vero partieulares Ciuitatis lanuenss. Vercellens s die. Qin processus causatu predictarii non sunt plene instructi earu deliberationem nobis reseruamus , comittentes eam cogniti ne S diffinitione admodum Reuer. Card. Marino Carrateiolo, &ita in omnibus supradicti pronuntiamus, S declaramus, di ad maiorem corroborationem manu propria scripsimus Sc.
Ad Consib a. magni ponderis controuersia.
s Imperator uetatur Iadex competens omniam eontν
uersitarum, o dicitar ordanarius legatus in pro- . cc vii Dei. 4 Iurisdictionem qui exerceat, vel mediat/, vel immediat/ a Deo dependent. 3 Finarium dιritu ν esse eius natura, cuius es Montis
ferrat, Marahia nunc ducatus. vi Extrema spiunt naturum extremoram.
1 Trioreps se cone seris aliquid in prata rictum sua di
Is Imperator commanicans alteri meram imperium .
im. maximum,non aia cat asea ostiper oritat quam baset ratisae imperj. Is Persona concedentis non comprehend ιαν insone
93쪽
33 Erant consitam 3 i. improbatam a Menoebio par au
37 Imperaιον reisecta iurisdictionis hab/ι praesumptionem pro se.
38 Imperator regulariter non deelarat se radicem is compelcntem omnino priuasiti/.3ς Ereeptio frausia cuκον est ν, quondoque ex sia de ductione.
i spoliam fortitur forum spoliara. 1 Imperatori intereri seudurariam suum non opprimi. 3 Imperator es Iudex omnium itiduum. Imperator an sit dom sui totias mandi, o quomodo ιd intelligastir respectu eorum, qaι a subfunt ei.
ditur, O deflaratur. 33 Franra precibus ιmperrumas, quod iure eammuni conceditiar. 3s Uerba enuntiatiua Principis, an probent. 3ν Masard. de probationis. concivisione I 228. num. 97. O 98 .non recipituν .s8 Verba entineristitia Frincipis, an inducant tantam prafumptionem , ut onus probandi contraratim in aduersan lem transferant.
o Decisio sis. capella Tholofana perpenditur eontra
a Iadicare non potest quis in ea a eitis a quo depitit. 3 capus disi Histispectiam caetera mebra funi suspecta Qui non utiιών ρνι uilegio non potest attigare, qaodsi validum. 3 Priailegioni riuitatem non videtuν dedisse exemptionem a se ipso quaηdo in data apposita est clauo ista iti cultate nonra. 6 Triailegia coacessa et Mnemerita , an φι reuoca
Imperator pote i supprimere iurisdictit,m sutilo
ν iam, ac etiam ciuitatum, declara nam. 3.
94쪽
In Primum libr. Const. Menoch. Is
Ira Potenιior in quem prohibetuν alienatio, quomodo intelligatur.
sl mjs o in possessionem ex secundo decreto. n.
sula Ditis iure iisper ruentium, o non admitis endorum, quid spereιών. 1 s clausata sistas iure impertinentiam, O non admi isien/orum quid operetur. Iso cap tula bisoνis desumantur ex eorpore i belli. III capιta ονώm peνtinentia, o impertinentia, quomodo eognoscatur. 13a Aedificans scienter in re aliena, perdit melior menta,non tamen necessaria num. III. 34 Trada ρινdit impensas. O meliora menta facta in re de facta occupata. timitanum. III.
is 6 Mala fides attenditur eιiam at frigine. Consultationem hane ad eum sinem tende iatem, quod imperator non si dominus di 1 rectus seudi ' finaris, haud tutam semper ereis didi. cum illud per antiquissima tempora recognouerint Cenuenses in seudum dependens ab Imperio prout ipse Menochius etiam passim meminit, unde Ee ab istis recognitionibus scienter lactis petitis. scilicet, di eoneeius visum fuit per declinatione lues icis non posse recedi. quia a iudicanda st res in leo statu in quo reperitur. tum praesertim in iudicio intentato . ει in dubio negari non potest quin Imperator si Iudex
a competens omnium t controuersarum.& dieitur ordinarius legatus, sue procosul Dei. Bald. in commentariolo super pace constantiae. num.1 .di isto casu satis dieitur Imperator habete in . tentionem suam landatam videlicet, quod omisnes iurisdictionem exercentes. eam eius nomi- ne mediate, vel immediate ' exeleeant, vi pro h at Hericus Rosen talis in Synops seudali. cap. Quinto. conclusone η. num. i. Ee eum hoc loeor dixerit Menoeti ius seu dum hoc Finarii fin omnibus assimilari Edesse eiusdem naturae, cuius fuit Marchia Montis serrati, satis planum est eodem iure censeri . Locum illum Finarii esse seu dalem, prout talis suit Marchia Montis ferrati, quod etiam locoru vicinitas probat, quia
dicantur extrema saperὸ naturam extrem ru. Arbor quae . s. commvn.diuid .Rolan. Cauagnol. Num. I.
Poterat longus hie discursus ommitti, quia esto,quod Cenuenses exempti suerint i subie--γ ctione imperatoris , t attamen quia agebatur de spol io commisso in seudo Imperiali poterit iudicium es erceri etiam in non subditum, qui ratione spoliationis forum sortitur. l. i. C. de Iurisd.omn. Iudic. Auth Qua in prouincia. C.de
Quod illud diploma Cisareum Caroli Quin
ti, loquatur de exemptione 2 iurisdictione imperii hoc opus hic labor, non enim hoc ipsum ibidem legitur ι Qu in imo cum Imperii iura sint reseruata in ipso diplomate,non licet ab eo de sumere vim aliquam exemptionis, licet enim ut Menochius infra loquitur. num 3 c. Ac sequentiis 3 bus reseruatio ' nihil tutis tribuat, attamen per hoc ipsum uoti insertur, quominus apte debea .raus arguere per ipsum diploma Caesareum C a Cais
95쪽
Carolum quintum nihil iuris respectu praesuppostae exemptionis tribuisse Reipublicae Genuens, quia seu ri reseruatio nihil iuris tribuit. ata ius sbi competens seruat illaesum . Ruinus
consito ηο. pro euidentia dicendorum . numero . lib. i. cum multis aliis relatis per Menochium in eonflio ais. Respondendum videbatur hanc missionem. num. a 2. lib. . quod etiam
probat idem Menoch infra hoe eodem consito a. num. 3. dum inquit nihil Carolum Quin tu, nihilque caeteros eius antecessores transtulisses an Rempublica mi Genuensem, sed tantum declarasse eam liberam, quod die tam extendit, et aduersus Imperium, verum virum hoc istud ita sit. Eodem numerci . dimniemus. R. C.
verse. Nee quoque supernaeanea videtur haec disceptario, an possint iura Imperii in aliu o alienari 1 per Imperatorem, clim appareat per reseruationem factam per ea verba saluis Romani Imperii iuribus. Eadem Imperii iura suisse retenta, ct reseruata , ut supra dictum fuit . Rol.Cauasta. Num 7 . Co nita Menoch tu hoc loco tacit, ν superi 'II ritas maioritas de Imperii maestas. S honor. nopossint in alium transferri. cum nullus inferior sit capax, nec possint euelli de corpore Imperii, unde non potest inferior se acquirere. ut videatur exemptus a suprema potestate de si quoda-
modo acephalus,quia quae sunt freseruata Principi in priuilegium. Be in signum uniuersas is dominii se soli Imperatori uel ordiui papali competunt,ut quoad alios non sint quas bilia. 6, sic in haret superioritas ossibus Imperrii, ut separari non possint. ita post multos . quos allegat probat Ioannes Baptista Caceialupus tu repeti tione. l. Imperium .ff. de iurisdict. omn.Iudicum.
Dum inquit hoe loeo Menochius, quod de-elaratio iacta per Carolum Quintum . 6 coeteros alios Caesares antecessores, Genuensem Re
publicam esse liberam trahatur etiam ad liber talem erga imperium , visus est mihi non ben Eargumentari. Namque dum inquit , quod alias Imperatorum assertio nihil operaretur . Tolli posse videtur s dicatur mihi libertatem predi- 'as ctam a caeteris omnibus t Italis Principibus, tu praesertim ab his , qui eandem Rempublicam diu occuparunt, ut inter eaetetos secit. Philip pus Maria Dux Mediolani, qui s militer Domi-
η num t Ciuitatis Centiae, et illius ditionis se ipsum vocitauit. vi constat pluribus inuestituris di publicis instrumentis conscriptis , usque de anno 143 I. in investitura concessa q D. Antonio, S Dertola meo fratribus de Carreto die . Nouembris, de pluribus aliis, quae venerunt ad manus meas, ex quibus insertur, quod per aliqua tempora ante annum I a1. dominium Reipublica Genuensis retinuit, ut probat eruditi Gsmus I.C. Dominus scipio Casanoua inter Decisones meas consulti uas in secundo libro post
decisone in 7 I. nume. r. per quos aetiis occupationis ne videretur ille Princeps , ee qui uis alii dependentes ab eo aliquid iuris aequisuisse , non es mirum, quod Genuenses procurauerint apud Caesares eas declarationes quarum memiIue nil hoe loco Menoetitiis. enius 'propositio per hanc instantiam ad nihilum reducitur, quia satis est, quod operetur in aliquo.Nec quidquam lacit consideratio, quod verba illa liberam, de
exemptam sint generalia. seu .erius indesnlta, quia si videir us.quod regalibus in genere I 6 cessis non veniunt reseruata ' princini in spina supremae auctoritatis, ut diligenter aduertit Osascus decisas. de itii. num i a. quanto magis id
ipsum dicendum erit in casu sectae smplicis declarationis . Faciunt ad hoc propositum notata per Grammaticum in decis et s. nu. I . per quae
dicitur. quod si princeps coneesserit aliouid in 17 praeiudicium suae dignitatis , seu auctoritatis tsuprema potest illud reuocare, di non tenetur obseruare. Huc etiam pertinent ea per quae dicimus,quod Imperator communicas alteri merum imperium. Quinimo etiam maximum non
I 8 abdicat' a se ipso maioritatem, eo superior ita rem,quam habet ratione Imperii .ut supra diximus num Iabee probat etiam Ioann. Cacciatu p. ad i. cunctos populos .num. ir. C. de Summa Iri
Declinare intendit obieetiim, quod personars concedentis i non comprehendatur in eone es sone. sed declinatio satis est debilis , namque dum inquit, quod in dispositione favorabili, persona disponentis compreheditur id ipsum agit, quod obiectum firmat . quia si per dispositionea o superioritas tolleretur ' imperii non utique fa uorabilis esset, nec respeetii rei; nee respectu
personae in cuius Rei fidem perci Crauetiam inconstio a .lii hac caussa Monasterii . numero I a libro I. a quo simul fi a Socino sallentIam ipsam desumit. is enim dicit. quod in fauorabiliai busi censetur quis potius loqui de se ipso, quaa a de alio quia prima: eharitas incipit a seipso l.
prasis C. te te ruituti biis de aqua, sed ubi tracta inr ese eoncessone extrudenda in praeiudicium concedentis, tune versamur in odiosis, quo ea as se persona loquentis non includitur,tqima non est veros mile. quod concedens voluerit sibi prqiudicare. ει ad hoc est aduertendum, thm praecipue,quia repugnat clausula reseruatiua cuius supra meminimus quae in dicta concessione reperitur apposta ibi saluis Romani Imperii iuribus. per quam sic urgens mihi resultat argu
mentum contrarium , quod persona concedentis in concessone non comprehcndatur, ut ni-a his nugis,cui et illud est amne quod ex t l. lnquisitio. C.de solutionibus dicimus quod prin-23 ceps confirmare statuta non dieitur t ea cons mare contra se ipsum vi post Cardinalem abarella Drunum, δὲ alios seribit idem Menoch iuxin conssio 1 so Cum interrogatus sim .vt hac de percelebri . numero is .it 33. libro 3. Cui rei ac cedit ea vulgaris paramia iuris, qua habet pria26 uilegia separationis eo exemptionisi esse odiosa ed strisissimam pati interpretationem . cap. Priuilegia de priuilegiis Abbas in cap. eum dialesus de donationibus. Menochius in cons. 3.Haee iamdiu controuersa dubitatio. num. 28. fit
sequenti lib. i. te alibi dixit idem Menothius 27 quod nemo 'prasumitur concedere priuilegiucontra se ipsum, ut in consilio Iccy. numero A lib. I i. de in hane rem facit id quod in s mili di cunus de Comite Palatino legitia .ante naturales
96쪽
In Primum libr. Consit. Menoch. 2I
les ad seuda, qui nunquam censetur legitimasse ad senda sui su petioliis , S se ad seu sa conme edentis facultatem, per ea quae dicit Marcus Anton. peregrin. in consilio ue . Ad sngula dubia.
numero 13. libro I. R. C. Num 8 s.
Argumentatio quam iacit hoc loeo Menoch et 8 Finarium est i in Liguria. Ergo sub ditione Genuensium reperitur seu praesumitur esse, nimis lata est, ct peccat eonsequentia per negatione termini antee edentis quia non omne, quod est stum in Liguria diei me sub iurisdictione Genuensium, namque in primis erat probandum Genuenses sui se dominos totius Liguriae, quia tunc s snatium probabitur pars Liguriae, dubio procul intraret praesumptio, di ita isto casu loqueretur Doctores allegati per Menoch tu. tum praesertim Socinus senior in conflio ge . In cauia
a communitatis . num. 6. lib. i dum arguendo dicit,quod id omne , quod reperitur intra snes, Praesumitiir esse de finibus, vel illius cuius sunt fines ex Baldo in Rubr. C. se contrahenda emptione. En igitur. quod prae ambulum ad istamc'nclusionem illud est, quod dominium suppo-so nitur de finibus, & se militat i a re umentum de parte ad totum . Porro cum nulli bi docea tur,quod Genuenses fuerint Domini totius Liguriae, non procedit deductio iacta. R.C.
Quod dicit hie Menochius, ex Episcopo Ni-biensi non videtur mihi concludere , vel quia 3 r Historiis non est tantat fides adhibenda. visu
per eis posse constitui aliquod ianda tractum, quia nee etiam Cronicis antiqnis credimus nis tune demum eum illarum s dem esse de publico i receptam apparuerit, ut cum Decio in ca . cum caussam . numero s de probation. scribit Idem Menochius in consit. ii 1. Propostae consultati m.numero o. libr. a. ubi cum pariso in consito a a prima in huiusmodi consultatione. numero as a. versiculo Prout etiam lib. I. inquit
33 Historicis tantam ' sdem adhiberi. quantum auctoritate publica comprobati sunt. R.C.
Dum inquit. quod suspectus in cognoscendo non sit suspectus in delegantio . Adde quod ista proposito se indistin die sui pia non est . era, per ea quae lato calamo scrips in decisione mea consultiva II . Quae iudicialiter terminanda . numero a I. ει sere per totam. libro 3. ubi di se articulum examinaui & probaui cons-33 liuml Brunt 31.quod Menochius improbat hoe loco,& docui recipi per Nattam fi alios,ut ibidem putet, S constat. in obseruationibus meis ad ea loeci Bruni S Nattae, qui in eau m causesa consuluerunt, & secundum istam opinionem
3s solet ad simplices preces cuiusuis subditi l EY-eellentissimus Mediolani senatus decernere, di mandare Iudici parum distanti a seudo, in quo
pendet controuersia respectu inimicitiae eum seu datario, quod constito de inimicitia, praeeipiat nedum seudatario, sed omnibus ossiciali hus eius , ut in omnibus caussa, tam ciuilibus . quam criminalibus abstineat a cognitione , α quod ipsemet tamquam delegatus Excellentitas mi senatus causas ipsas cognoscat. R. C. Eodem numero sta .in vers culo, Tertio dato. ibi attamen adhuc eonsat clare,debet legi A tamen adhuc non erinstat clare, alias destruis tur argumentum, quod etiam ego credidi alia ratione corruere, quia constito quod illud se u-idum non sit Genuensum clarum est . Eisdem,
prohibitam fuisse spoliationem. de qua agitur, 37 vltra quod imperator i habet prΣsumptionem pro se, cum omni casu pateat ab eo prouenisse studum ipsum. Ultra quod ea eadit interpre-.tatio praesumptiua, quod imperatot si illius dominus. R. C. Num sq.
Frustra, ct gratis coqueritur Menochius hoe loco, quod D. De Nigro delinatoriam opponens. In Camera Imperiali non fuerit auditus, 38 quia nullot iure debuerat imperator decernere se Iudie em incompetentem, & ex sola dedu-3s ctione visa suit satist friuola exceptio,quae proinde poterat reiici. R.
Verse.quarto dato. Non est videre. quomo do subs stat argumeratio sub eo praetextu, quod Genuenses non snt subditi, quia non ip uoramus,quod etiam non subditurus ex origine fidi o subditus saltemi ratione spoliationis, &des icti. ex communi iuris axiomate quod ratione deli- , cti,quis sortitur sorum . ut idem Menochius aie
num et . lib. I a. unde scuti is qui spoliauit sotum sortitus suit, ita sub eius censura stare cogitur.
Mira kidetur ista deductio ex eo. quod Imperii seu datarius spoliatur,& quod spoliatus spo- i liantis i iudicium,S sorum subire teneatur. Interest enim Camerae Imperiali decernere na a seudatarius opprimatur,t quisve futurus sit verus, di iuridicus seu si possessor cui nec esse prohibitum video causas ipsas, ad suum tribunal 3 auocare dicitur enim Imperator i Iudex omnium iudicum, undὰ di cum omni magistratu in iuri sui ctione concurrit, ut ex Bariolo, S Baldo notat Ioannes Caceialupus ad i. Cunctos populos num. y.C.de Summa Trinitis fide Catholi
Dicit hoc loco Menochius non esse veram illam propositionem, quod Imperator si totius mundi Dominus, i quod di numeris sequentihus probare nititur allegando plures e se munis di partes , quae non subiacent Imperio, sed ista propositio Menoe hii aduersa tui. l. Deprecatio. si ad legem Rhod de iactu. ibi ego quidem mundi Dominus, quod dictum etiam in proposito probat Petrus de Beli apertica, ad i. nctos Populos. C. de summa Trini tate 'di fide Catholica .
numero s.cum quo placet arguere. Verum esse,
quod de iure Imperator cutiorum est dominus, s licet plures nationes sint, i quae de sacto nomaue reguntur. α ideo bene dixi superius,' quod Imperator habet iuris praesumptionem pro se cum a Deo data si ei potestas in temporalibus. R.C.
Ibi sen fit Purpuratus in Rube. s. de iurisdict.
Omnium iudicum. num .dio. Adde quod Plirpuisque ratus ibi lucio dicit Serenissimum Ducem Sa haudiae non recognoscere Imperatorem .sed inis qui tantummodo aequiparati porto longe di.
γ uersum est non recognoscere 1 α aequiparari.
97쪽
nee ab uno termino possumus ad alium in serre, dicimus enim a qui parari in pluribus caussis , nempe ut quoad subditos suos possi sacere ea quae potest imperator, ει quilibet Princeps in suo, ut dicit Osascus decisone 133. Thesaurust in proeemio suarum decisonum . num. I 4. De 8 Serenissimo Duce t Nantuae, S Montis serrati, set ibit D Raudenss de Analogis .cap as nume ro 6 Ros Cauag. Eodem numero non visum fuit ex omni parte tutum illud argumentum quod desumit Menothius ex verbis, S Uausula quae praeponitur di-4ρ gnitati videlicet Dei gratia ' Dux Rc. nemp/vt tunc Deum latum cognoscat in superiorem ,
quia non procedit hoc ubi titulus ille fuerit datus ab Imperatote, unde potest intelligi Dei gratia lege diuina dante ministerio illius superioris Imperatoris se ilicet, qui ab ipso Deo dependet prout in simili dicimus de Episcopo,eui pariter videtur concedi, quod in epistolis,&edictis. Vocet se Dei gratia Episcopum ministerio sacrosanct di sedis Apostolicae quod se ipsum
corrigendo probat Menochius hoc eodem loco ibi, sed verius arbitror esse; Ducem Sabaudie Imperatorem recognoscere, quamquam Imperii iura in suo dominio habeat. R.C.
so Dieit Menochius Dueem Mediolanil non recognouisse superiorcni, di citat Curtium seniorem in consilio ης. memoria repeto consuluisse, in consiliis sequentibus, ae Ludovic. Bolognisi num i tu costio a .sed pace. dictum sit nec Cur 3 i lius t nec Bologninus, nec alij allegati.& citati per Bologninum , & Curtium dicunt hoc squidem dictus Curtius iii consit. s. numero 3 di cit, quod Dux Mediolani in suo Dueatu obtinet locum supremi principis , S pro supremo Principe censetur virtute dignitatis perpetuat. quae annexam potestatem habet, inserens , qa similes Duces faciut in suo Ducatu cum subditis eorum ea omnia, quae potest Imperator in toto orbe, quod etiam firmat Bolognitius loco citato. numero a 3. qui multos allegat, ex quorudictis non possumus inferre, quod no re cognoscat Imperatorem,quod an verum sit inde prohatur, quod ad Cameram Imperialem deuolutusuit teudum, S exinde Diuina sauente clemenia etia in Potentissimum Hispaniarum Regem ob
Obiectum, quod hoe loco tollere intendit 33 Menochius ad id quod priuilegii concesso'superioritatem arguit ex Doctrina Riminaldi Senioris in consilio a 68. visa tacti narratione . numero Al. libro amo remanet ex omni parte .h-s Iatum, quia non est verum, quod ' Riminaldus ibi dicat conclusionem illum procedere in Priuilegiis, quibus lex imponitur priuilegiato, sed
quarens ue validitate statuti secularium , quoad clericos dirimit eam distinctionem , quae stinter statuta priuilegiativa, quae continent prohibitionem, vel arciationem, di ea quae merὰ priuilegiatiua sunt, ita enim hoe ultimo easu superioritatem argui . Pro ut in primo supponit Riminaldus, prout colligitur ex verbis illius, paulo ante numerum 4 I. ibi, fi sic patet, quod rationes praedictae conueniunt intelligendo non
solum in statutis praeceptiuis, di arctati uas , sed etiam in statutis mere priuilestiatiuis. Vire; et retiam in proposito ea dii praesumptio. quod ubi iure proprio habuissent Centienses libertatem. de qua agitur utique non suissent sollieiti desa isto priuilegio quia frustra ' precibus impetramus. quod iure communi coneeditur. l. i. g. ad municipales.& l unica. C.de Thesauris . lib. o.
Idem Menochius in consilio 3 a. Dubia semper qu stio suit, lib. I. R. C.
Quod Alcit hoe loco Menochius verba enun-3 6 elativa Principis i non probare dicas contrarium voluisse Alexandrum in eonssio is visis narratis in themate. nu. 3.volo. ubi dieit quod verba enunciativa principis, esto etiam quod in eis iurentionem iundare non dieatur faciunt eam qualem qualem probationem sicuti tacit sama. cui enunciationi s temporis antiquitas ae cesserit plena probatio insurgit. Butr. in cap. s-nali desue cessi ab intest. Ioannes Andr. in cap. Non licet. de regul. iur. in sexto , di firmat Alexander ioco citato hoc ipsum probari eommuis niter etiam si verba essent de facto alieno. Soc. sen. in consito a 65. in caussa quae vertitur . nu. mero 38 libro a di licet in isto proposto soleat 3 Mastardus de probationibus .conclus i Iag.nuia mero si . 6 s8. ubi praemiissa retulit ea . sub nia mero . conciliare sub eo praetextu , quod illa qualis qualis pra sumptio non inserat ad praerogatiuam transferendi onus eontrariae probationis in aduersarium. Ea tamen conelliatio satis est si igida . di ieiuna, quia s dicta verba enunciat tua per Principem prolatam damnum teristit, etiam in his in quibus liberὰ disponere nopos si eam prasumptionem inducunt ut venies aduersus illam grauatur onere contrariae probationis,multo sortius procedet concluso in isto casu ubi alias dabatur oraesumptio pro dictis verbis enunciati uis, visi perius dictum suit Bede praesumptione in damnum tertia se sentie
Menoch. in conss. io o. Quae nunc discutiendruproponuntur. num. α 6. intra hoe libro primo. 18 quem locum ' prohat Nascardus JOeo citato. num. I . o. ubi dicit induci tantam praesumptionem, ut onus transferatur in aduersarium probandi eontrarium. Rol. Cauag.
Non videtur pace tamen tanti viri dictis si, quod susscienter hoe loco respondeat Menoch. ad Ohiectum iacium de ommissa protestatione aduersus assertiones imperatoris Caroli Quinues ti ibi dat. in Ciuitate ' Nostra Ianuae , in xta n oci tatam l .s filius familias iss. ad Macedonianum, quia deelinatio,quam facit Menochius hoc loco , tantum abest, ut per eam tollatur obiectio . quod potius redditur simior, dum enim inquieeum textum, &l octore sibi loqui eum alicui si datae sunt i litterae, quae alicui detrimentum a ferre possunt quibus is non contradicit hoe ipsum supponit . quod taciturnitas ei noceat, es consessonem saltem tacitam indueat. Porro si hoc verum est, quanto magis procedet conclu-io in eo, qui ne dum Imperatoris litteras receisca pit,sed eas insuper producendo: probat, di eis. dem utitur, utique tanto sortius militabit obie cium , quanto solemus dicere maiore virtutem 6s esse in f expresso, quam in tacito. l .cum quid de ibi notant omnes .il. s.cert. petatur. Are civ. in I.
98쪽
In Primum libr. Consit. Menoch. 23
ex Anobus col. a verse. tu autem adverte'. s. de duobus reis. ROl. Cauagn.
ibi sed de facto posset diei de facto, quia erat
Noe idem dixit Menochius in eostio primo.
ε Dictum illud, ubi te inuenero,' ibi te iudica-ε bo potest i commodὰ retorqueri dicendo,quod Imperator poterit iudicare alibi. quam in loco flelicti; Ultra quod per istud cibi e Etum non potest impediti proe esus instructio. R.
Dum inquit, quod Iudex ratione originis, vel domicilii non cognoscit de delicto perlah-ditum commisso in alieno territorio non mili- tat quia scutisnarium t est sub imoerio, itation potest censeri delictum commissum in alieno territorio. ut iam dictum fuit. .el etiam pro eo quod ad regulam pertinet. non ita de plano procedit, squidem prima intelligentia est 6 ne procedat ubi ludex i delicti hoe est offensae iurisdictionis non procedit. Rol. C.
Quod dicit hoc loco Menochius non potuisse eriminaliter, sed ei uiliter conueniri non revicte probatur, & contrarium de eernitur t in t G i .i C ubi de crimine agi opport. Deciso autem 3Is. Item fuit quaestum quidam de Narbonaro Capellae ' Tholosanae , non probat id ad quod
allegatur, sed dicit tantummodo una cum Cyno,& Colleti. adductis per Menochium , quod quando ciuiliter agitur ex caussa delicti: non fieremissio instar elus, quod die imus obseruari quando agitur ex contractu, iuxti t. sanalem. Edelibero homine exhibendo, ubi in loeo conis ri tractust quis conuenitur si ibi teperiatur. R. .
Non henὸ concludit, quod Praeses prouinciae sit Iudex ordinarius Centiae. qui cognoscar, an Cenuenses a quibus dependet spolium commis L serint,vel n/, cum non fit vero similet quod inferior velit iurisdictionem exercere insuperio res S in eos a quibus depentiet, eum sit unum, a di idem tribunal, quo ea su suspecto f capite omnes officiales ab eo dependentes sunt suspecti, ut alias dixi abundὸ in decisione cosultiua it . quae iudicialiter terminanda per tot. lib. I. R.C.
Ad versculum, Respondetur primo dicas, ista responso non tollit obiectum reuocationis, namque si alio iure praetendunt Cenuenses se exemptos, quam ex priuilegio satis est in a- 4 perto de priuilegio non esse ' habendam rativnem, quoad eos, qui pro eo, quod allegant suci iure esse liberos non videntur id ipsum probasse ex iuribus supta citatis. R. C.
Frustratorium videtur examen . quod hoc lo- eo faeit Menochius in materia reuocationis Priuilegiorum, qus dicuntur per imperatores coneessa, quia ut iam ictum fuit. numer. II. 9. 26.s . N initi ea priuilegia nullo modo se exten-out ad libertatem ab imperio, cui rei vitti iam dictum illud accedit, quod si imperator Caro lus Quintus in eius diplomate Cisareo vestitia set liberare Cenuenses ab imperio utique non dixisset in eo priuilegio. Datum in Ciuitate 3 nostra Genuae . cum per istam ' clausulam retinuerit Imperator imperium in ea, und/ concesso se facta suit, Qt induceretur declaratio nulli alii suppositos censeri Genuenses iurisdictioni, sed tantum Imperiali, ut diximus supra numero
Quod priuilegia eon cessa ob benemerita nors snt reuocabilia i sine iusta caussa quia delaenisdunt ex titulo oneroso, probat idem Menoch. in consti Hre iam diu controuersa. numero S 4η. hoc eodem libro primo . Hine licet in materia concessae iurisdictionis ad sui libitu
6.ubi dicitur, quod non solum potest imperator supprimere iurisdictionem singularium personarum, sed S ciuitatum , t imitatur tamen qu
8 eoncessio tacta i suit in praemium seruitutis, ut
ibidem notatur saeiunt tradita per eunde Cra-mat. deci 63. numero 18 S a . Capirium decis. I76. Nattam in consilio in . concluso Vide tuevera. num. . N in consilio 66o. ad euidentiam dicendorum di per ca illium obseruat. 6ci. Circa ammissionem priuilegiorum. libr. a. ubi plures declarationes adducit. In proposto tamen eredideram benemerita no esse tantae virtutis, ut firment eam concessionem, quam Princeps
s secerit in praeiudicium suae dignitatis, ' ae auctoritatis supremae, quia potest illam reuocare, di non cogitur obseruare. Crammat. dicto voto 28 numer. 14 pro benemeritis tamen erediderim aliter esse statuendum respectu satisfacti iago nisi quam per traditionem' dius quod imperium inuit, fle quod uti coronae imperiali affixum amoueri non potest quia nullo modo princeps si potest concedere t regalia in praeiudicium sucia cessoru in . Osaseus decisione lol. In hac quaestione litis motae. num. I l. ROl.C.
Non videtur. quod si hona solutio namque licet negatum suerit finarii seu dum pendere a Dominio dilecto Camer Imperialis, non lineideo insertur ad oppositam exceptionem deest natoriae, quin imo stando an puris terminis exceptionis, quod seudum non pendeat ab Imper a ratore non die untur recusasset Imperatoris iudicium, nec ab eo declinasse, quin imo approbarent forum, eoram quo videntur aequievisse ad eum effectum, ut cognoscatur. an istud seudum ab eo pendeat, vel ne, S ita subsistit obiectum,
83 quod si de t l. sed rus sulae perit. F. de iudieiis 8 Iudieem,sei licet semel approbatum non 'posse
Dubium stat contra Menochium qui a d sen gs tentia Imperatoris ' non datur appellatio , sed recursus di retuso apud eundem, ut notatur in Auth. quae supplicatio C de precib. Imperatori. offeren d S ibidem seribunt omnes non proce-2s de re t edictum appellatione pendente nihil mis
Qia Ad omnium plenissimum,& tutissimum re83 medium sit ' can. redintegranda. 3.q.1 Hinc deducitur, quod illud conuenit omnibus aliis te
99쪽
nee ab uno termino possumus ad alium inferre, die imus enim atqui parari in pluribus caussis , nempe .ut quoad subditos suos possit facere ea quae potest Imperator, ει quilibet Princeps in suo, ut dicit Osastus de ei sone lues. Thesaurus ''prooemio suarum de ei sonum . num. I 4. De 48 Serenissimo Duce 'Mantuae , R Montis serrati, Ieribit D Raudensis de Analogis .cap a 8 nume
Eodem numero non visum fuit ex omni parte tutum illud argumentum quod desumit Menochius ex verbis,le clausula quae praeponitur di-4s gnitati videlicet Dei gratia i Dux, Eee. nemp/vt tunc Deum latum cognoscat in superiorem ,
quia non procedit hoc ubi titulus ille fuerit datus ab Imperatote, unde potest intelligi Dei gratia lege diuina dante ministerio illius superioris Imperatoris scilicet, qui ab ipso Deo dependet, prout in simili dicimus de Episcopo,cui Parater videtur concedi, quod in epistolis,&edietis. Vocet se Dei gratia Episcopum ministerio sacrosanct sedis Apostolicae quod se ipsum
corrigendo probat Menochius hoc eodem loco ibi sed verius arbitror esse; Ducem Sabaudie Imperatorem recognoscere, quamquam Imperii tutam suo dominio habeat. R.C.
so Dicit Menochius Ducem Mediolanil non recognouisse superiorem, eo citat Curtium seniorem ala constio s. memoria repeto consuluisse, ee in consiliis sequentibus, ae Ludovic. Bolognis a num i tu costio i .se 8 Pace. dictum sit nee Curis 1 a tiust nee Bologninus, nec alii allegati ει citati per Bolominum , S Curtium dicun t hoc squidem dictus Curtius in consi. s. numer dicit, quod Dux Mediolani in suo Ducatu obtinet locum supremi principis , Ee pro supremo Principe eensetur virtute dignitatis perpetuae quae annexam potestatem habet, inserens , qd similes Duces facitit in suo Ducatu cum subditis eorum ea omnia, quae potest Imperator in toto orbe, quod etiam firmat Bolognitius loco citato. numero a s. qui multos allegat, ex quorudictis non possumus inferre quod no re cognoscat imperatorem,quod an verum sit inde proinhatur, quod ad Cameram Imperialem deuolutu uit seudum, S exinde Diuina fauente clemen
ei a in Potentissimum Hispaniarum Regem obt
Obie ctum, quod hoe loco tollere intendit Menochius ad id quod priuilegii concessot superioritatem arguit eti Doctrina Riminaldi Senioris in consilio 168. visa iacti narratione . numero 'I . libro 2.no remanet ex omni parte subis34 latum, quia non est verum, quod i Riminaldus ibi dicat conclusionem illum procedere in Priuilegiis, quibus lex imponitur priuilegiato. sed
quaerens de validitate statuti secularium , quoad cleri eos dirimit eam distinctionem , quae fit inter statuta priuilegiativa, quae continent prohibitionem, vel arciationem, de ea quae merEpriuilegiatiua sunt, ita enim hoc ultimo ea su superioritatem argui, prout in primo supponit Riminaldus, prout colligitur ex verbis illatis,paulo ante numerum I. iba, S sic patet, quod rationes praedictae conueniunt intelligendo non
solum in statuus praeceptiuis, di arctatiuis , sed etiam in statutis metὸ priuilestiatiuis. Vltra qδetiam in proposio ea dii praesumptio. quoes ubi iure proprio habuissent Cenuenses libertatem, de qua agitur utique non siissent sollicit, desa isto priuilegio quia frustrat precibus impetramus quod iure communi conce Aitur. l. I. g. ad municipales. fel unica. C.de Thesauris . lib. io.
Idem Menochius in consilio sa. Dubia semper quaestio fuit, lib. I. R. C.
Quod Alcit hoc loco Menochius verba enun-3s elativa principis ' non probare dicas eontrarium voluisse Alediandrum in consilio is visis narratis in themate. nu. 3.volo. ubi dicit quod verba enunciatiua Principis, esto etiam quod in eis tutentionem landare non Aleatur faciunt eam qualem qualem probationem sicuti saeit sama, cui e nune lationi si temporis antiquitas ac cesserit plena probatio insurgit. Butr. in cap .s-nali de sue eess. ab intes . Ioannes Andr. in cap. Non licet de regu l. iur. in sexto, fi firmat Alexander loco eitato hoc ipsum probari communiter etiam si verba essent de iacto alieno. soc sen. in consilio a G. in caussa quae vertitur . numero 38 libro I .fle licet in isto proposto soleat 3 Mastardus de probationibus . conelus ia a g.numeros . di s 8. ubi praemissa retulit ea . sub numero . conciliare sub eo praetextu, quod illa qualis qualis praesumptio non inserat ad praero, satiuam transferendi onus contrariae probationis in aduersarium. Ea tamen conciliatio satis est 1iigida . et ieiuna, quia s dicta verba enunciat tua per Principem prolata in damnum tertii, etiam in his in quibus liberὰ disponere nopossit eam prasumptionem inducunt ut venies aduersus illam grauatur onere contrariae probationis, multo fortius procedet conclusio in isto casu, ubi alias dabatur praesumptio pro dicti a verbis enunciativis, ut superius dictum fuit flede praesumptione in damnum tertis se sentie Menoch. in consit. Ioo. Quae nune discutiendae proponuntur num. 26. 6 insta hoc libro primo. Os quem locum t prohat Nascardus loco citat .
num. I . o. vhi dicit induci tantam praesumpti nem, ut onus transferatur in aduersarium pro-handi eontrarium. Rol. Cauag.
Non videtur pace tamen tanti viri dict5 st. quod susscienter hoc loco respondeat Menoch. ad obiectum laetum de ommissa protestatione aduersus assertiones imperatoris Caroli Quinis ues ti ibi dat in Ciuitate t Nostra Ianuae , in xtan oo lata in t .s si iussa milias 'Κad Macedonianum, quia declinatio quam facit Menochius hoe loco , tantum abest,ut per eam tollatur obiectio . quod potius redditur firmior, dum enim inquieeum textum, ee Doctores ibi loqui cum alicui si data sunt' litterae, quae alicui detrimentum a ferre possunt quibus is non contradicit hoc ipsum supponit . quod taciturnitas ei noceat, et consessionem saltem tacitam inducat. Porro si hoc verum est, quanto magis procedet concluso in eo, qui nedum Imperatoris litteras recein ca pit,sed eas insuper producendo: prohat, de eis. dem utitur, utique tanto sortius militabit obie et um, quanto solemus dicere maiore virtutem 6s esse nil expresso, quam in tacito. l .cum quid,de ibi not ni omnes.st. si cert. petatur. Α recis .in I.
100쪽
In Primum libr. Consili. Menoch. 23
ex fluobus eoi a verse. tu autem aduerte. g. de duobus reis. Rol. Cauagri.
abi sed de secto post diei de facto, quia erat
Hoe idem dixit Menochius in eo silici primo.
Dictum illud .hi te inuenero.' ibi te iudiea 6 bo potest i commode retorqueri dicendo, quod Imperator poterit iudicare alibi. quam in loco delicti: Ultra quoΗ per istud cibi eistum non pintest impediti processus instructio. R.C.
Dum inquit, quod ludex ratione originis. vel domicilii nona cognoscit de delicto per subditum commisso in alieno territorio non mili- tat quia scuti finarium test sub Imnerio, itation potest censeri delictum commissum in alieno territorio. ut iam dictum fuit, vel etiam pro eo quod ad regulam pertinet. non ita de plaiano procedit, siquidem prima intelligentia est, 6 ne procedat ubi ludex t delicti hoe est offensae iurisdictionis non procedit. Rol. C.
Quod dieit hoe foco Menochius non potuin se criminaliter, sed ciuiliter ecinueniri non revicte probatur, & contrarium deeernitur t in la i . t C ubi de crimine agi opport. Deciso autem 3as. Item suit quaesitum quidam de Narbonaro Capellae: Tholosanae . non probat id ad quod
allegatur sed dieit tantummodo una eum Cy no, fit Colle El. adductis per Me mochium , quo lquando ciuiliter agitur ex eatissa delicti: non fit remissio instar eius. quod dicimus obseruari quando agitur ex contractu, iuxti t. finalem. s. delibero homine exhibendo. ubi in loco con- tractust quis conuenitur ii ibi teperiatur. R.C.
Non benὰ eoncludit, quod praeses prouinciaest iudex ordinarius Genuae. qui cognoscat, an Cenuenses a quibus dependet spolium e minis a serint,vel n/, eum non fit vero similet quod inferior velit iurisdictionem exereere insuperio res di in eos a quibus dependet, cum si unum. 3 di idem tribunal quo casu suspecto t capite omnes officiales ab eo dependentes sint suspecti, ut alias dixi abundὸ in decisione cosultiua ii . quae iudicialiter terminanda per tot.lib. I. R.C.
Ad versculum. Respondetur primo dicas, Uista responso non tollit obiectum reuocatio nis. namque s alio iure praetendunt Cenuenses se exemptos , quam ex priuilegio satis est in a-τη perto de priuilegio non esse ' habendam rati. nem, quoad eos, qui pro eo. quod allegant suo iure esse liberos non videntur id ipsum probas
se ex iuribus supta citatis. R. C. Num. I ss. Frustratorium videtur examen , quod hoe lo- eo facit Menochius in materia reuocationis priuilegiorum, qus dicuntur per imperatores concesta, quia ut iam dictum fuit. numer. 3. I9.26.
initi ea priuilegia nullo modo se exten- diit ad libertatem ab imperio , cui rei Qitri iam dictum illud accedit, quod si imperator CatOlus Quintus in eius diplomate creareo voluis set liberare Cenuenses ab imperio utique non dixisset in eo priuilegio. Datum in Ciuitate 3 nostra Genuae, eum per istam ' elausulam retinuerit imperator Imperium in ea, undὸ concesso sic facta fuit, ut induceretur de elaratio nulli alii sippositos eenseri Cenuenses iurisdictioni, sed tantum Imperiali, ut diximus supra numero
Quod priuilegia coneessa ob bene meritano 6 snt reuocabiIia i sne iusta eaussa quia descen
dunt ex titulo oneroso . probat idem Menoch. in eoiislso 3. Hac iam diu controuersa. numero 3. fit 44. hoc eodem libro primo . Hinc licet
in materia eo neessae iurisdictionis ad sui libita
vis .ubi dicitur,quod non solum potest Imperator supprimere iurisdictionem singularium personarum, sed di ciuitatum, limitatur tamen qn 8 eoneesso tacta i suit in praemium seruitutis, ut
ibidem notatur iaciunt tradita per eunde Gra-mat. deci 63. numero is di dis . Capietum de eis.1 6. Nattam in consito tar. Concluso videtur vera.num. 34. S in constio εω . ad euidentiam dicendorum, di per Catilium obseruat. 6ci. Cirisca ammissionem priuilegiorum. libr. a. ubi plures declarationes adducit. in proposito tamen crediderim he ne merita no esse tanta virtutis, ut firment eam concessionem, quam princeps
s fecerit in praei iudicium suae dignitatis, t ac auiactoritatis supremae quia potest illam reuocare S non cogitur obseruare. Crammat. dicto voto 18. numer . t . pro benemeritis tamen crediderim aliter esse statuendum respectu satisfactio-8o nis quam per traditione mi rus quod imperium inuit, ει quod uti corondi imperiali affixum amoueri non potest quia nullo modo Prineeps si potest concedere t regalia in praeiudicium se cessorum. Osastus decisone lol. In hae quaeis stione litis motae. num. I ROl.C.
Non videtur. quod sit bona solutio namque licet negatum fuerit snarii laudum pendere a Dominio directo Camerae Imperialis, non hoc ideo insertur ad oppostam exceptionem declinatoriae, quinina 4 1 ando an puris terminis exceptionis quod seu flum non pendeat ab impe- a ratore non dicuntur recusasset Imperatoris iudicium, nee ab eo declinasse, quinimo approbarent forum, eoram quo videntur aequievisse ad eum effectum, ut cognoscatur an istud seudum ab eo pendeat vel ne, S ita subsistit obiectum,
83 quod se de t l. sed & s suseeperit. F. de iudieiis 84 Iudieem,scilieet semel approbatum non i posse
Dubium stat contra Menochium, quia a sen-gs tentia Imperatoris ' non datur appellatio, sed recursus, te re' sio apud eundem , ut notatur in Ruth. quae supplicatio C de preeib. Imperatori. offeren d S ibidem sedibunt omnes non proce
Is dere t edictum appellatione pendente nihil in
Qithd omnium plenissimum,& tutissimum regr medium si 'can. redintegranda. 3.q.3 Hinc deducitur, quod illud conuenit omnibus alijs te-