장음표시 사용
31쪽
Ηaec, quoad merum hospitium sunt et leges tiuae aliis quoquo modis cives a militibus vexatos fuisse satis demonstrant; nam ab hospitium pra bentibus, annonae instar pecuniam quamdam accipere solebant milites, cui quidem rei prospexit imperator Iustinianus in cap. 4 nov. CXXX.
Cum autem transeundum esset per urbem, aut
per brevissimum temporis spatium eodem loco commorandum, a provincialibus item exigebatur quaedam pecuniae summa comaticum dicta i)
civibus quoque oleum, lignum culcitas, imo balnea, exigere solebant milites, de quo abusuloquitur Imperator in tit. I lib. VII Cod Theod. de ea lomo ovilibus non praebendo. )Ex ullatis legibus satis, ut nobis videtur, constat, Romanis argumentum nostrum minime suisse ignotum habemus enim metatores hospitii prae
na, neque ab angariis , neque a veredo, neque ab hospit rectapiendo, neque a navo , neque oapitatione, exceptis militibus et
I AEL I. III. cod. de rogationes Iliaris annonao. Eh a. l. Cod de metatis et epidenteticis. 3 L. Cod Th. a Solam sane hospitalitatem sub ha o servatione concedimus , ut nihil a hospite quod vel hominum, vel animalium pastui necessarium creditur, postuletur, omniumque sit acceleratum iter a continuum, ne ulli liceat residere, ne diuturnitas commanentium ulla ex parte praedium vexet.
32쪽
parandi munere langentes: indicantur rationes, ob quas excusari poterant cives; modus, quo milites essent recipiendi, quidque iis praestandum esset, vel denegari posset sanctiones de expensis solvendis imo tota circa nostrum argumentum definita jurisdictio. Leges igitur, quibus hodie utimur, hac in re, ut in multis aliis ex Romanis institutis originem repetunt quae cum ita sint, non possumus non facere cum vir consultissimo, institutorum cum avitorum, tum recentioris aevi investigatore sagacissimo Raepsa et, ubi ait: En parcouranteea lota relative a a polio et diadministration Romainea, doni si e dijuriaconsultes Hoecupent, et que ἰα ἰυpar Uoritjamata lues, Pon doliis eonnainora que es hos et ea a miniet leura rotaveraten do hien horis principes our vide maintea dissicultes, qui es embarragaent oua ea oura, et ea eltent dans Parbitraire, aut δε eonnaitzs es principestri otio legislation
33쪽
Superiori capite Veiorum, inprimis Romanorum,
attulimus de munere recipiendi hospitis constitutiones, quae Omnes fere ad illam periodum periinent, qua Romanum imperium , undique a ba baris gentibus petitum, antiquo robore prorsus destituebatur. Regni sedes Bygantium translata erat veteris gloriae non nisi vanum manebat nomen ; luxuria , morum lascivia, Omnium regnandi cupidorum venalitate, labefactum imperium corruit nulla legum vis, nullus juris honor. Ea hospitii militaris est natura, ut constitutiones, ad hocce munus definiendum latae, vix cogitari queant, nisi in civitate, ubi seges a summo Imperante observentur; neque igitur est, quod miremur, hujus aetatis scriptores de argumento nostro tacere, frustraque ejus vestigia quaeri per integrum
34쪽
26sere annorum spatium , quod Caroli magni seculum praccedit. Hic imperator primus fuit, cujus magnum ingenium et amor, quo agrabat subdit rum, regni vigorem aliquantum firmarent, ac Iegibus constitutioniliusque ualemcumque libertatem
Quum jam in Caroli instituta de hospitis reci
piendi munere accuratius inquirere velimus, ante omnia monendum videtur, mores veterum Germanorum et Francorum magnam vim in leges hujus vi starmandas habuisse. Jus deinde Romanum minime negligendum est, e quo saltem ex parte, leges Regum Francurum sunt conflatae. Constat enim, non evom Caroli tempore auctoritarent Codicis Theodosiani uisse, quem cum ΑIliati Br viari et lege Salica, unicum fere jus scriptum istius periodi lures, iique gravissinii auctores statutini. I cs moi vorari ii ii v. Euri de Lois XXVIII. c. . an Ie pieret, Uerhundo g. re domorumn en o Historie derra adoriariiacho Regiam p. 23 77, 78. Spiraelius contendit corpus jiuis du, liuiuneum Caroli tempore ignouitu sui se dial: num iu BellIi i uoque auctoritatem Capitularibus tribuit, et putat proavos nostros illis usos fuisse a C ioli iud ac:atu a per Priorem periodi artem, qua Comitum imperio an rogi otios subernabantur. pag. 65. A qua opiniono, bontinuo sero it a viro sultimo sui Diuitiosis disqon it Con
35쪽
Praeter elementum ilhid Romanum, inprimis, ut jam liximus, habenda est ratiocinorum Germanicorum. Iam autem novimus, hospitalitatem inter primas veterum Germanorum virtutes celebrari. ra es t in audiamus D Convictibus, ait, et hos
pitiis non alia gens est usius indulget quemcurique
mortalium arcere tecto nefas habetur pro fortuna
quisque apparatis epuli excipit; quum defecere,
qui modo hospes uerat, monstratoris Ditii et comes proxima in domum non invitati adeunt, nec interest, pari humanitate accipiuntur. Otutii
ignotumque, quintum ad jus hospitis, nemo discernit. Abeunti, si quid poposcerit concedere moris et poscendi invicem eadem facilitas. Gau-
sulti iiiiii Bar eis: anmeriangen ore hue osonaemu enhelcis uve Vorbund Amst. 1772. p. 36 sqq. is,ians Versiundelingoner de Oarapros der adoriandaeha remen, mi ears ondor hoι schribis deae is ter hanu gestamen. iopinatur ureta Capitulatium auctoritatem exolevisse Caroli stirpe exstincta, E Conratis Franconiae comito Germania Rogo electo. Vid Brunquult, ist. Jur P. V. cap. 4 9 I. Cum viro consultissimo Barela laci quoque de rius: Iuris. Iur. Mug. Vialoria intro et in Provincias, quas deinceps Respublica Bolgii ιniti comprehendit, juris Romani Lugd. Bat. IS39. p. 16. Ceterum pie gelii opinio de juro Iustiniane rejicitur etiam a I. v in Savigny, Ginachichia de RUmischeia noesita. D. M. Videatur quoque hac de re an licter, Disa uiat.
36쪽
d- muneribus; sed nec dat imΡutant, ueCacceptis obligantur vietus inter hospites comis.
Eadem in hospitibus suscipiendis benevolentia apud Burgundiones aliasque gentes diu mansit; leges ibi peregrinis et advenis maxime avebant;
severe quoque animadvertebatur in delicta, inhospitem admissa a)Institutis Caroli Magui de re bellica cognoscundis inservit praecipue collecti legum, quae venit Domine Capiιularium sum Francorum et Germanorum. Regina inis quoque Orma optime
ex illo urisciunt cernitur. δὶ
I Germaniae Cap. XXI. 2 CL Nerer, spriι, Orion et Progres de Institutions judiciatres. Tom. I. p. 37 sqq. 37, 3s. Legendus inprimis
vir acutissimus, ubi a Tacito, Germanorii laudes extollente dissentit si a to0-ra ovcorin est historian, inquit, ara- voi exugera catuli amitur τέ de Ioviabia dans D moetira des Germains, our is uir contraster avo lectisve de Romui de so tempa, et laur servi de reproche.' p. 37.
37쪽
Quomodo , Carolomagno regnante, copiae instruebantur 7 qui, et quomodo selecti, ad servitium militare praestanduim erant adstricti Z Constat, tempore Caroli Magni nullos fuisse
statos exercitus, qui ad periodum multo recentiorem pertinent quibus delicientibus, norma tamen adesse debebat, secundum quam militum essent habendi delectus, cum ad regnum firmandum, et a barbararum gentium invasionibus tuendum, tum inprimis ad perpetuas Saxonum, pristitiae libertatis amantium seditiones coercendas.
Igitur bello orto, et solemni facta indictione, omnis homo liber arma suscipere cogebatur exheribanno, quod institutum promiscue vocibus heribanno, eerbari, here hri, heeroaar significatur. Nec tamen perpetuo eundem omniti rem indicat contra hoc nomine veniunt a. exercitus tali modo compositus h. ipsum Omcium, munus, vel juramentum, quo homines ad militare servitium praestandum cogebantur e mulcta, Seu compositio, quae, contemto heribanno, erat Ol-
38쪽
30 Erat ver heribunnus duplex ; vel bellum erat defensioui quod dicitur, ad provinciae fines printegendos, vel bellum extra regni terminos gerendum erat. Veniebant ad generale placitum p tentiores et ditiores, per δε id est, propriis s cultatibus ad bellum idonei, aut sumtibus alienis.
Ratio semper habebatur atatua seu conditionis)et bonorum qua de re inprimis Otisu Ienda sunt Cupitulare de exere tu promovendo alterum anni 807, duo anni 811 et pars Capitularis antii 813, 3 in quibus ita sere praecipitur: Ι. n Omnis liber homo , qui quatuor mangoδvestitos de proprio suo sive de alicujus beneficio habet, ipse se Praeparet, et in hostem pergat. 'II. Qui vero tres manso de proprio habuerit, huic adjungatur unus, qui unum mansum habeat, et det illi adjutorium, ut ille pro ambobus ire possit.
I Eich horti, mixtae lauis una ochiseschiclite. Tom. l. pag. 65 sqq. editio quinis. 23 capitularium commentator Baiugio ad annum II reseriur rectius autem Pertet, Leg. Tom. . . t indicul
39쪽
3IIII. , Qui autem duos mansos inritum de proprio habet, jungatur illi alior, qui similiter duos
mansos abeat, et unus ex iis, altero illi adjuvante , pergat in hostem. IV. Qui etiam unum manaeum tantum de
proprio habet, adjungantur ei tres, qui similiter liabeant, et deut ei adjutorium, et ille tantum purgat. res vero, qui illi adjutorium dederunt,
domi remaneant. J o armorum genere et numero simili cura erat
cautum; nam in Capitulari anni 13, cap. 9, iri ungitur Comiti, ut raevideat quomodo sint parati homines habere debebant lanceam, sc tum , et arcum cum duabis cordis et duodecim sagittis ut et loricas vel galaas. Omnis homo de XII inansis insuper bruniam habere debebat. Τη)Mulcta sexaginta solidorum honigaban statuta erat tu eos, qui contemta imperantis jussione, domi
De eo, qui sine licentia principis de hoste reversus fuerat, capitis poena sumebatur. )I Brunia Vernaculo sernaoue harnus, id os lorica et galea terreae opponitu levi amaturae illorum, qui quatuor tantuni mansos hahebant. 2 Capitulare ad Longobardos cap. . anni S0I. Moy er, Dii laud. I. p. s. 3 Cayituture anni SI cap. 2. I es rii u Francia propriti
40쪽
Quinam ab hae militia erant tiberi pΕxpressa fit mentio immunitatis ordinis ecclesiastici. Sic piscopi, hhates, ae generaliter omnes clerici heribanno eximebantur. 3 Quin pro hibebantur in exercitum vel hostem ergere, in nisi officii causa, tamquam verbi divini interpretos, religionis solatium morientibus allaturi.
iribus piscopis unus tantum cum omni auo να- ealie 3 exercitum sequebatur ceteri domi remanebant, alos honore. Haec sormula alvo honor indicat, immunitatem in sacerdotum favorem introductam fuisse. Qui enim annum contemsisset suo Marte, hon
rem ac beneficia amittere periclitabatur. )vocabulo dicebatur herialia. CL. Bippo di, Leben Misis ris. p. 70 et IV. I capstillare anni M. CL etiam te hhorn, p. laud. Vol. I. pag. 667 sqq. 2 capitulare Car. agni anni 76s, cap. I. 3 Vii S. Bernwardi cap. 28.4 CL Moser, sanabrue taeha Geschielite Berlin 1843. Tom. I. pag. I97. Eich horn p. laud. Tom. I. pag. 61. Walter