Decisiones Sac. Rotae Romanae in re commerciali post legem diei 1 junii 1821 ad anno 1842 chronologico ordine dispositae, additis argumentis, summariis, et indice locupletissimo

발행: 1842년

분량: 530페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

έ9έ . . e Quod si iam ambigi profecto nequiret,

quin negocium ab Leone susceptum Praepositionis lega haud prohibitum in fla-

tulis suisset, nec minus compertum Pa tribus alterum modo visum est, quod εο i. Ite et negociuin vel ipsum ab Leone qua

mensae institore suisset revera suscepium. Quemadmodum namque, quae ex acti Veliti indole ab initio erupit contraria Prae sumptio plurimum apud Patres in priori potuit periculo . ut quod velitum insti .

tori erat, nee ei ab Angelo commissum . nee ab eodem gestum suisse putarent ;postquam ita negociuin ab Leone susceptum haud praepositionis legi adversum

gnoveriant, praesumptionem e contra illi eo vehementem urgere observabant, Leoni revera haud qua privato, sed qua iustitori negoei utri fuisse commissum, idem inque Leonem qua institorem revera exce- Pisae , adeo ut, nisi contrarium conclu. denter Probetur . negociuin ea dumtaxat quali tale gestum relinendum esset, qua ipse, qui alienigena erat, parvique censu 1.

publieam sibi poterat fidem conciliare; ceu tradunt Dociores ac praesertim Mρ-noch. in lib. 3 de Praesumpt. CV. 46num. 9. to et seq. . et Ista in Romana

Pectiniaria diei a martii t 3 7 S 4 coram Cesarei . et in Romana Pecuniuria diei αέ Uritis i8i3 cor. Tiberi, et in Romana

coram R. P. D. Zacchia. 3 Iam vero longe quidem aberat . quod mensa hujusmodi munus, scilicet contrarium probandi impleret. Constabat namque e contra Angelum, duin Leoni scribebat ae de literis collybi loquebatur , eidem haud qua privato epistolas perpetuo misisse, sed qua Diret toro . Ita succur. sale , alque commerciali methodo omnia vel literis, vel ope procuratoris Bononiae ita composuisse, ut Leo qua mensae per petuo institor negocium facillime ad sinem Perducere posset , ac pecuniam ei deinde traderet. notario scilicet, eui lamquam privato solutionem literarum collybis a quodam Mielio iras missarum commisit.

apertissime eum institore agere voluisse ostendit, nil quidem aderat in themata unde emergeret, Leonem haud aeque qua institore negocium suscipera voluisse. Et revera haud quidem in is emate reserebat,

quod epistolam in qua de literis Ρarisiis exigendis loquebatur, ipse, nulla adjeeta

institoris qualitate . suo nomina tantum subscripsisse l. Praeter enim quam quod ipsum hoe modo literis subscribere consuevisse constaret, obiectio suapte natura

ruebat, modo perpenderetur, Leonem inro eadem litera, qua de negociatione lito rarum Parisiensium agebat, de negociis quam plurimis eo ipso egisse, quae, qua insilior absque dubio susceperat, mandaliaque ac Iolia remisisse , ut ea fingelus in eam formam redigeret, qua ipse inde negocium Pro mensa tulius ac melius eomparare valuisset. Subscriptionem igitur xx sine institoris qualitatis mentione, literis

hujusmodi appositam, nullam quidem prae .

bere causam posse manifestissimum erat, unde negocium, de quo est controversia, ae de quo in eadem litera est mentio , eodem modo ac mente minime suisse Susceptum, quo et caetera fuerant ad sinem perducta. Neque rum rursus mulare posse patrihus videbatur quod Leo in mensae codi. et bos adnotationem nullam procurasset.

Qui enim adnotalionis desectus sorte valuisset quoties de institore ageretur, cujus diligentia ac honestas esset in compertis, nil quidem operari pol erat in themate quo agitur de institore, quem pessimo consilio omnia pro lubitu accommodusae, irregu larique modo ad fraudem faciendam eom. posuisse liquebat. Hoc enim casu negocii de quo agitur in libris omissionem , vel negligentia vel fraude obveniam , Praeponentis obligationem excludere non posse

apertissimum erat.

Quod si vero nil occurrebat unde ne goetum haud institoris, sed privato nomine susceptum a Leone suisse retineretur , ideo magis magisque ex iis excludi posse videbatur quae vel Nolarius, aliive testes modo sine erissimo resurebant. Alter nam

492쪽

que, Notarius scilicet, quem sibi in hoo

negocio procuratorem Angelus elegit . dum omnia mensae nomine gesta se putasse retulit, a Leona fidem se recepisse narra v it m che PoteDa accellare tali traite . Potendo star' certo che dalla banca

Parigi, Quod si perspicue haec quidem

ostendebant, negocium, unde modus com parabatur paeeuniae suppeditandae Notario , eodem nomine Leonem suscepisse quo vicissim peeuniam ipse suppeditabat; em mutare non poterat litera, qua Ν - tarius Angelo seripserat, Leonem de non saeta adhue negociatione literaru in Parisiensium cum eo loquium adjecisse m che

Mostro conto corrente colla succursati mper inde, si hoc modo institor se haud prius

Pro mensa contrahere velle ostendisset ,

quam negocialio literarum privato nomine ad exitum perduxisset. Hujusmodi enim verborum sensum , quem dum negocium ausceptum statuto vetitum patres judicabant . in priori judicio pronius exceperunt , modo potius respuere ipsi sunt ra. ti ; quia negocii non modo indoles aliter

uadebat, verum ex eo etiam quod, si momento temporia Notarii epistolae eum te .stimonio conserreni, ab ipso jam in iudicio

exordio emisso ac de quo superius dictum est, id potius eruere observabant, Leonem, qua perpetuo institorem literarum quoque munus suscepisse . neque alia qui dem ratione verba edixisse quando Παννὰ ne metiati, li ρOrris at vostro conto codirente , nisi ad hoc ostenderet, se iacta vix literarum venditione , pecuniam ex venditione plus minus reda elam Angeli eredito in eodices adducere voluisse . ut tutius inda Notario modum concederet obligationibus erga Mielium contractis sa . tisfaciendi. Quod sane eo pronius Patres excipiebant, quia Notarius, recentiori te stimonio, rem eo magis magisque confirmare non dubitavit. alsirmavitque Leo-

sta medesima douea ρortarsi at termine madiecitque is che cosὶ ι' intest io Pure , ne PoteMO intenderia altrimenti Per Ieemressioni usa te dat Descrin . quant perchd e i non a eoa futto Periana γc raetione simile per conto PΠομπω es, mi a Quin fides testimonio huic detrahendae asset quia unicus et Angelo familiaris. Cum enim vir ipso sit ae negociator , quem omnes propter sdem , integritatemque commendant, ae in negocio omnis equester adhibilus ; eum etiamsi unicum, ad rem lamen dubiam explanandam fidem omnem moereri posse trala lilii tu ris est , ceu in similibus casibus tradunt Doctores ac Rota praesertim in decis.

3 coram Zin anni. et in Romana seu

Fulginaten. Pecuniaria diei 3 Iuniis io coram Piccolomini , et in insina

Reddit. ration. diei 4 Feb. 1835 S s

coram fimo P. D. meo nosendi. 13 Fortius vero quia nec deerat unus vel alter, qui licet omnia quae ad Angeli

commercium respiciebat optime novissent, quod Notarius dixerat confirmara penitus non dubitarunt. ac Angelum inter aein stilo rem gesta omnia fie putassct narrarunt, succursalis mensae ratione quae An

gelo pecuniam quotidie dabat respieiebatque vicissim. Λ e lutius oppido in tho mate quo Angeli quaerimoniae ae minas post vix Leonis fugam vel scripto vel Ter. bis accessisse coia,taret. It si enim hae equidem per se haud plurimum in re de finienda eonferrent . haud lamen in re dubia aspernenda videbantur, ut contraheta. tium mens faciliorem reciperet explicationem : Praesertim quia Ille rae hujusmodi vel eum illis quoque optime congruerent , qua o Angelus anteo reque penitus integra omiserat, vel ab negociatore scriptae sint , quem honest tam a Probum o innea testantur, et cuias fidem

493쪽

nee mensa recentiori etiam tempore indiscrimen adducere visa est, quando nouo nulla cuin eodem gerere negocia sidentissimo non dubitaverat. Haud enim, salva iustitia praesumi, quidem posse vide batur , negociatorem Probum epistolas, tot verba , minasque haud veri conscientia, sed tantiam damni vitandi gratia protulisse ut scilicet negocium cum amico nimia negligentia susceptum, Cum mensae Ompositum iniquissime Potius confingeret, contra notissimam regulam unde ne ismo bonus repente pessimus seri praesumitur, ex communissimo adagio. Et ita jus reditum est utraque et c.

Veneris 10 iunii 1842ARGUΜENTUM Perseetus diei nequit omptionis v nditionis eoi tractus si alter ex contrahentibus sive in pretio sive in alio quovis modo dissentiat.

1. Perfoeta haberi n quia emptio D nditio, nisi aetor Probot singulo intercessisse, ae ad hujusmodi contractum constialia niliam requiruntur. 2. Testes Mevti Ontatis obnoxia non P Bant.

3. Nec qui Ob patratas fraudes in Min lacovecti fuerunt. 4. Nulla sides testi , qui sua duositiones Meldamnum αὐEricto, Mel lacrum consequiveret. S. Praesertim si agatur de Proxenetis, qui non des e licandis initi contractus con--nιιonibus , sed do sesa contractias Perseetione probando trestimonium Aerhiabeant. 6. Testis ei alναι s pro quo restimonium dieit, sum otiari s hab tiar. . Seernendus tostis , qui minus rem refert. 8. Lx duacta cirrha non miata, ας men-lum exsurgri non persccti contractus. s. naitor nos in ima en tions dissentiat, sises in pretιο, si ct in alio quoris modo, . JemPer impersccta est e lio.

DEcisio CXXXIX. Lil foenum servandum quod in Con

dueto latifundio m dolia Maraiana ae anno iis io Franciseus Massa collegerat, quatit Or ipse extruxerat foenilia que nostri in re agraria negociatores vulgo audiunt ei senilesse is Ex his duo ineunte Septembri mense vendiderat Antonio Vatinio pretio convenio obuiorum quinqua sinia septem cum dimidio pro qualibet sarcina , et in eodem statu , quo foeni lia repertabantur. 1Iaud multo post, die scilicet vigesima prima . et secunda Septembris proxeneia Franciscus Zaret lus , Una cum altero proxeneta Michael e Gratiosi . caeter uin duorum v nditionem a Massa pro Carolo Mandole si requisivit. Hujusce emptionis venditionis conditiones, quas scripsit Cratiosus, et quibus deinde nomen suum apposuit emptor , sum mali in erant, ut pretium consisteret in

obolis quinquaginta quinque pro qualibet

sarcina ; ut hori ae loco solverentur venditori argentea bis centum, et reliquum Pretium mense Ianuario, vel Februario insequentis anni: ut denique deteri orationes

foeno Obventurae ante persectionem Con. tractus, damno cederent venditoris, posteriores vero ab emptore Persei rentur.

Quin tamen constaret singulis hisce paclia assensum suu in vendit Orem praestitisse , negotium uti per seclum apud Commercii Cameram a proxenetis relatum fuit. Ex quo laetum est , ut Carolus apud juridi eos Commercii triumviros urgeret Contra elus executionem, nec non deputa- lonem peritorum, qui . metito foeno, hujus inde traditionem perseerent. Verum resistente reo convenio, iussoque formali estium examine, demum rejecta est Caroli petitio. Nec ei iuvit ad Saerum Nostrum ordinem Drovocasse. Cum enim h

die quaesitum sit de viribus lati iudieii,

prodiit rescriptum m non constare de ρeΠ-fectione contractus, et extenda tun De cisio. Et recte quidem. Nisi enim Actor con. I cIudenter ostenderit, singula in thema

494쪽

intere essisse , quae ad emptionis venditionis contractum constituendum requi runtur , nequibat oppido contractus ipse

uti persectus haberi ; Ad text. in l. a etai y de probationibus. Quod sane in

iure exploratissimum ut Carolus praesta. ret , in medium asserebat proxenetarum testimonium verum missa indagine rium ex proxenetarum dicto argui jure valeret cona tractus, de quo res est. existentia , negOcium plane conficiebat quod testes hujus modi nullam sibi conciliare poterant fidem, non modo quia pluribus exceptionibus erant obnoxii, sed quia in manifestas eos incidisse contradictiones compertum est Ex proxenetis enim alterum Zaret tum , qui de absoluta foeni venditione deponebat ,3 constabat ob patratas in eommercio fraudes bis in eapitolina vincula suisse detrusum , et perditi omnino nominis publica opinione renunciari. Accedebat tam laute , quam alteri proxenelae Gratiosiodo persecto contractu testimonium sua maxime interesse. Nam praeter quod utrique ex hoe poenam estu gerent , cui ex

commercii legibus subjei quandoque Pos aent . nisi extitisset venditio, quam ipsi, 4 uti conclusam, ad acta detulerant statimae eorum opera , et cura foenum divenditum fuisse asserebant , spe etiam adducebantur assequendi proemium Proxenetia constituto ob absoluta ab iisdem negocia. Porro testibus qu; eorum de positione vel damnum avertere , vel lucrum consequi sperant , nullam fidem

adhibendam esse docet textos in L. 9Cod. de testibus, ibiqiae Glassa verb. inrct Proρria , et altera ad L. a V quanti. Greeitan . in re ρrνria α Praesertim 5 vero testibus proxenetis qui non de expli

eandis initi conliaetus conventionibus , sed do ipsa contraetus persectione pro handa ter limonium perhiberent, ceu traducit Zanch. de societate Part. I c P. Io n. 7 a Stracca de proxenetis Part. 4Quaest. Illa etiam n. i . Mascard. de probat. --I. r 232 Π. 33. Constant. I bi. 438 n. r. Quibus consonat Sacer noster

Recene. Decis. 9o3 n. x3 eor. Molines Decis. 3245 n. 9 cor. Lancella, Et De eis. 4 i5 n. a cor. Coccino. Nee maiorem fidem promereri pol erant reliqui duo testes Raphael Gratiosi , et 6 Bernardinus Capotondi , qui pro Mando lesio testabantur. Quoad enim Carolondium , praeterquam vel ipse in formali

examine de elarabat se levirum esse M-7 dolesi , ideoque suspectissimum , minuaquoque vera reserebat. Siquidem per Libebat , se labente a ptembri mense audi. visse a Massa . quod jam venditum suerat foenum opera proxenatarum Gra Ei ai , et Zarelli , dum e converso vel iidem

proxenetae consentiebant die vigesima secunda restitulum fuisse a Massa conistraetus solium , quia ibi aeriptas conditiones accepto serre recusabat, et certum undique esset , usque ab eo tempore insectam constanter habitam esse a Maasa foeni venditionem. Quod vero Cratiosum spectat, animadvertebatur, in manifestam eum incidisso contradictionem. Dum enim asserebat, conditiones contractus verbis tantum Massae suisse pro-Positas , nec scripturam unquam suisse

exhibita in . eo ipso a Mandolesi Procuratore interrogatus propria dicta revoca - it , responditque che ii rio Mie heles crisse Ie condietioni. che aMEMG PDνο-ata Mer Immee ial mssa , Ie Iesses αν- aIta at med. Massa , a quora Ie rites φe da se . Soggitingendo , che ii contratio era bello chs futto α. Nec caelera deerant ad excludendum istiusmodi

testimonium. Prout enim contra verita. tem esse patebat quod Massa litterarum omnino expers conditiones contractus

Perlegisset , si e veritati aeque resistebat, ipsum die . de qua loquitur testis , assentiri potuisse conditionibus contractus, eum ab ipsis proxenelia palam erueretur , nonnisi in sequenti die de abso uvenda venditione suisse aclum. Verum neque probata diei posse videbatur persectio contractus emptioni a venis ditionis foeni, licet testium diuta attendi valuissent. Missis namque Baphael a

495쪽

Cratioso , et Capotondio utpote fidei nimis guspectae , et de mendacio , vel e rore convinctis, integrum institulae acti

Dis sundamentum depositioni utriusque Proxenulae videbatur inniti. Quidquid

autem hi de absoluto negotio assererent, ex eorum etiam testimonio quae esset Massae voluntas clarissime apparebat, ut scilicet foenum aequireretur, prout erat

absque ullo onere venditoris , et uti di eunt m Per Mn sacco d' ossa is quin ulli subjiceretur peritorum examini. Atque id summum in modum collimabat eum alia foeni venditione paulo ante erga Vannium

in ita , in qua licet gravius pretium Per

solveretur, Constabat tamen venditum, et

emptum fuisse foenum in eo flatu, in quo illud reperiebatur. Neque caeterae in reprobationes dubitari sinebant , quod in

hac etiam venditione tractanda hoe semper voluerit Massa tamquam praecipuam

eontractus conditionem, ut nempe foenum venderetur absque ullo suo onere.

Hi ne si undique constabat tum tempore quod tractatum venditionis praecessit , tum altero, quod immediate subsequutum est, Venditorem continuo, Constanterque hac mente fuisse , ut peritorum examen super qualitate foeni removeretur , haud credibile erat. Massam ab hujusmodi vo luntate recedere potuisse, ut diversis sub conditionibus venditioni consensum Suum accomodaret, ex quo contractus Persectio

oriretur.

Revera autem propositae foeni vendi- 3lioni numqua in consensisse Massam , non leves aderant in casu probationes. Siquidem testatur Angelus Berret ii, qui praesens erat in taberna, cum de contrahenda emptione Massam inter, et proxenetas actum est, neque ab initio tractatus. neque deinde eosdem convenisse vel in

tempore solutionis pretii, vel in modo venditionis. Deponit imino idem testis

prout antea , sic eadem die, qua conclusus foeni contra eius refertur, continuo Massam propositi tenacem fuisse ut foenum venumdaret prout erat. Ita quidem

tu formali examine de colloquiis tu reliabilis die vigesima seeunda septembris perhibet Berret tua re Sentioo dei contra. sti vectaImente sult' articola , da cui non Doles a ii Massa'dmartirsi, di om-ders Ie senilesse nello stam in cui si

troyaitano Per un sacco T ossa m. Nee aliter testabantur negociatores honestissimi Augustus DelaroZiere , et Numa Parai se utrique formiter examinati. Ambo enim confirmabant se audivisse Massam que rentem eum Proxenetis eo quod conditiones contractus continuo immutabant, nec amplius cum eis agere velle , nisi inseri plis redacto contractu , ae constanter eum profitentem α di Mendere se seni-lesso nello stato in cui erano, che intendeua oendet Ie come tin sacco ae ossa αidque ob eam rationem ra che una Dolauconcluso a contratio, non Mi Iossero ρia questioni m. Et quamvis Proxenetae Proponerent ad rem componendam, quod Post absolutum contractum periti viri sa cernere quivissent damnum laeni antecedens , ab altero quod deinde obvenistet, patebat tamen ex Paraige testimonio numquam huiusmodi eonditioni Massam assentiri voluisse. m Ma a Massa si Ῥ-ρsse sen re a queyta Pro Osirioris attera n dosi alia sua , Wrete a dire per MDorifica Prima deva scitoscritione delmntratio, che sarebbe rimusto in Ioro

Contraim, soneta Ia quale condietione non intendeoa di aderire at contratio m. Neque hie sistebant argumenta ad conistractus persectionem excludendam. Etenim aecedebat quoque, de paclam arrham haud umquam fuisse persolutam, et Pluries delude lum proxenetam Gratiosum .lum Zaret tum de eadem foeni venditionarem cum Massa habuisse. Porro si absolutus reapse contractus suisset, intercessisset profecto arrbae repraesentatio, ne isque ratio ulla aderat, cur proxenetae ad Massam redire ut, et cum eo de foeno rursus agerent, statim ac res erat de jam perfecto, expeditoque negocio. Cum itaque ex testibus utrinque adductis extra controversiam positum esset, sermonea

496쪽

proxenetas inter, et Massam habitos suisse longe post diem, ad quam contractus

perseetio serebatur, cumque et alterum, gravius conssueret, scripturam scilicet a Mandolesto signatam super venditionis conditionibus minime apud Massam repertam fuisse penes quem neceAsario ex .iare debuisset pro obtinenda pactorum observantia si persectus suisset contractus,

haud probari posse Ρatribus videbatur ,

quod Massa assensum suum praebuerit singulis conditionibus , quibus absolutum negotium proxenetae reserebant, proin deque do illius persectione non consta-9 re merito responderunt. Sive enim venditor in ipsa emptione dissentiat , si va in pretio , sive in aliquo modo , semper i m. perseeta dicitur emptio ad textum ex inpressum in L. 9 re da contrahenda em

ABGL MENTUAE Habes ex Summario.

. Debitor, qui in de etionis statum inc dit , qua, is contrahendi faculanis earet, et ianiscrsa ejus bona in com-nem creditorum titilitatem cedunt.

2. Hinc jure vindicatur Penes quσmcumque

detentorem.

3. Vilis ea aspectatus testis, prorsus verni debet. 4. Itemque ille , qui in Proyriam σαOnera tionem ut utilitatem de nat. S. Iuramento nostimatoris numquam sit I eus, xi probatis quantitatis G Maloris non dulciat ex dolo Mol cu*a alteritis parti . e. Ls tantummodo deferri Potest juramen tum aestimatorium , qui Positisam habeant certamqv retentiam rei litigiosae

iri a fereti legitimae probationis.

7. Non enim praestari illud Potest ex meis

ra credulitate. 8. Retardata mercium reportatione in δε- eoeti debitoris patrimonium , Praestari debet maximum carum Protium , quo ab dio traditionis nae diem contestatare litis Mendi ipsas Potui cne, ne creauOres Qx alterius eu*a damnum entiant.

mae Innocentianae patroni animum ae benevolentiam Petrus Rosse Ili seri eorum laneorumque textilium in Urba negociator adeo sibi conciliare valuerat, ut huic plenam ille fidem adhibere , et opem in omnibus necessitalibus serra jugiter eouaue erit. neque vera non modo iudiciales ejus controversias aere proprio sustinere Buamque pecuniam plus semel ipsi suppeditare non dubitavit; sed et vim scutorum sex mille a Iosepho Borgnana, et Paulo Luai clientibus suis mutuo illi dari sategit. Ambiguae subinde voees dei ne linata Petri fortuna in vulgus se Ῥero coeperunt. Is tandem die decima qua Nia mensis Iunii anai 33έo Roma improviso discessit. Quamobrem Regina idus icidiscriminis suspieionem adductus , POSte ra die sollieitus ad Petri tabernam ae-eessit , ac de prodita ab eo sile eum

Angelo Dalro , ejusdemque tabernae in-εlitore graviter conquestus , quicquam 3altem tum proprii nominis ad vim scutorum viginti quatuor assurgentia , tum no minum Borgnana et Lueti, quae ad summam scutorum circiter quatuorcentum sumpra term ille reliqua tune temporis erant, recuperare curavit; nonnullaa propterea merces tribus sarcinulia congestas,

quibus Ioseph Farsa relli tabernae administer pretium proprio charactere attribuit , pignore albi tradi obtinuit. Couciliationis tractatus Angelum interae Petri creditores instituli deinde sue

runt , eisque mereatoriae tabernae administratio ad ipsorum ea ut helam comm

ni placito eo ne redita interim suit. Sed conciliationis traetatus in irritum cessa

497쪽

runt; et Petri decoctionem ex praedicta die decima quinta mensis Iunii , Commerciales Iuridici per sententiam die septima posieri mensis Augusti latam, declaraverunt. Non ideo lamen Petrus absolvendae cone illationis propositum dimiserat; quin imo Romam quam primum rediturum,

cunctasque controversias compositurum solare, epistolis datis, jactabat. duum autem spes quoque ista sublata penitus fuisset,

Begina idus die α4 mensis Maii anni 184t

occultam praedictarum mercium traditionem patefecit, illarumque notulam exhibuit ; nonnullas Praeterea , quae deteriores fieri quam facillime potuissent, pretio scutorum Io et obul. 9έ vendidisse; hanc denique summam, et tu Per.

exlantea mercet pro commercialis tribunalis arbitrio numeraturum, et respective restituturum ae fore, ingenuus decla.

ravit. Et hujusmodi declarationem Beniamino Gabriach , et Augusto Delaro alere decoctionis a Indicis postera die n tificavit, eisdemque praedictum pretium,ac auperextantes merces tradendi saeuitatem a commercialibus Iuridie te implo. ravit. Quum autem decretum prodiissetnello stam degli alti non δ ltio a procedere . olemne damnorum Prote lati nem Regina idua e ait.

Verum de eoctionis SIndaci, licet pra dieium docretum ideo provocavissent . quia Reginaldum illegit timum contradictorum esse contendebant, immutato conisi silio die tertia superioria mensis Martii beevem illi terminum ad merces reportandas praes gi , quo inutiliter elapso ad solutionem pretii per juramentum aestimatorium constituendi ipsum condemna. xi postularunt. Tum superextantium moriseium , tum pretii ex divenditis me rei bus retrae ii realem oblationem sequenti dio quinta ejusdem mensis Regina idus seeit. Sed illam Syndici recusarunt, qui mee ees Reginaldo ira dilas ad vim circiter sculorum quatuor millium, potiusquam ad

summam sculorum quingeritum, quemadmodum ille juxta exhibitam notulam contendebat , assurrexisse declararunt, et per aestimatorium juramentum eons mare paratos esse , protestati fuerunt.

Verum huiusmodi iactationes Commer elatea Iuridi ei post habendas omnino e se duxerunt; ac die 29 praeteriti mensis Aprilis instantiam a decoctionis Synia die is propositam per definitivam sententiam rejecerunt. Ob interpositam appellationem . Causa ad S. Ordinem Nostrum eo nacendit. Et bodie mane Ρal res responderunt Usρ locum reρOrtutioni juxta modiam in Decisione e trimendum ; et modus est, quod pro mercibus a Regi. naido venditia maximum pretium, quo ab traditionis die ad diem eontes latae litis super reportatione vendi potuissent .

praestetur; superextantes autem merees ad de ela rationis normam reportentur, ita tamen ut valoris decrementum , vel iro.

pter illarum deteriorationem , vel propter commercii vicissitudines interea tem poris fortassis obventum, in pecunia nu. merata compensari debeati Quum enim Petri de eo etionem ad diem decimam quintam Iunii anno I 8έ retro- serendam esse Commerciales Iuridiei eonstituerint, sericas laneasque merces Praedicta, ae postera die Reginaldo traditasa in decoeti patrimonium reportari debere . manifestum est. Quandoquidem debitorem , qui in decoctionis statum inciderit , qualibet contrahendi facultato

destitutum esse , et universa eius hona in communem creditorum utilitatem e eiadere debere ; proindeque a decoctionisS1ndicis penes querneumque detentorem vindicari posse , ex commercialis iuris

censura exploratissimum sit. Et sane suam reportandarum mercium obligationem no

Begina idus quidem inficiari ausus unis

quam fuit. duin imo die αέ Maii anni

i 34t mercium ipsi traditarum Dolutam exhibuit, earumque reportationi paratum se omnino esse explicite declaravit, congruamque instantiam apud Commerciales Iuridi eos pri posuit, realem subinde Oarumdem mercium oblationem fecit; alteram denique declarationem nuper em sit . ad cujus tramites rescriptum pro r.-

498쪽

portatione mercium a S. Ordine Νostro hodiernia in comitiis postulavit. Quamobrem de reportationia iure nulla penitus erat

controversia.

Sed praedictas merces in ea specie et quantitate , quam noluta ab eodem Reginaldo exhibita praeseserti reportanda Sesae , Patres prudentissime censuerunt. Etenim quodvis aliud documentum de Iderabatur , ex quo traditarum mercium qualitaa . et quantitas in eompertia esse a valeret. Indicia autem et argumenta , quae ad majorem traditarum mercium quan

titatem probandam a decoctionis Syndi- eia asserebantur , tanti seri nequibant, ut ingenua Reginaldi declaratio postha

heri deberet. Et re sane vera ex quo ite aericarum aliarumque Pretiosarum mercium sarcinas haud modici ponderis aevo luminis Reginaldo traditas fuisse, tum Ioseph de Laudi mediastinus Neapolitanus , qui merces illas Reginaldi domum

a portaverat, tum Λngelos Bosselli, tum 3Ioseph Farsa relli declaraverint . inferri prolaeto nequibat , quod tot tantaeque mercea traditae Reginaldo suissent , ut valorem acutorum circiter quingentum , quem Regina lili notula praeseseri, longe

excederent , et ad conspicuum valorem cutorum fere quatuor milium , quemadmodum a sIndicis contendebatur, assurgerent. Non modo enim ex serieis laneiaque testilibus, quae valorem scutorum quingenium praeseserrent , tres haud ex iis gui ponderis ac voluminis Rarcinulas probe componi valuisse , sed imo sericas laneasque merces valoris scutorum quatuor mille tribus dumtaxat sape inulis conistineri nequivisse . Patres cous ultissime animadverterunt. 4Nee item maior traditarum mercium quantitas ex eo praesumi valebat , quod Ileginaldum supradiet a die decima quiti que Iunii ejusmodi colloquium cum An. gelo habuisse. mediastinus testis retulisset; is so e sono certo , che a tuo Ira tello Pietro e Iuggilo Senzα verunzacho ritorni in Roma: dunque Angelo δte o Ed s necessaris che Pensi monsolsolo a te stesso, ma ρiu ancora at di fgratiato tuo Pa e. perfeltamcnte cie. CG . ed anche bisogna cho tu abbi quatache riguardo alli creditori che io raρ- ρ sento come legale in Roma, e me cloimente Per il ρOMero Borgnana. Per. cio ritorniamo ad urire it ne ais, e Prendiamo te ito quello che si ρvo . mapero te migliori mercanale, e queste tele metiero in serbo in casa mia , e Ieriterris per te , is quali ii ροtranno gisoare ed furare nella tua infelice sit et tono . e quella dei comρassionstocilettio Padre. Fidiati pur di me, che io ti

utero , anzi ii faro urine tin nego rio di minutami, ea it uanaro necessa rio te Io fano dare da Bor ana. Unius namque et vilissimi testis depositionem

apertiendam omni nn esse nemo non scit.

Eoque sortius praedictum testimonium posthaberi debebat , quia nimis assectatum, proindeque suspectissimum. Quandoquidem Reginalduin arcana sua vilissimo meis diastino pandidisse , hune autem ae cretum eolloquium ab illo cum Angelo ha bilum memoria feliciter servare ; et ad verbum seri ne referre valuisse , ne praesumi quidem valeret. Quin Oh sit quod Angelus metipse declaraverit, che asSentiatosi da Roma iI mio Friatello Pio ιν O ROsselli con aνermi Ia- sciato H ne Ozio e εue chia Mi. duo

499쪽

Soa Nee enim ulla fides Angelo, qui praedictum testimonium in propriam exonerationem, propriamque utilitatem perhibuit , adhiberi unquam posset. Praeterea eo ipso, quod tres dumtaxat sericarum lauearumque mercium sare inulas Reginaldo traditas revera suisse , constabat ,

Angeli, et Iosephi testimonia posthabenda penitus erant. Quandoquidem fieri pro .

secto nequibat, quod tot tantaeque fieri cae lanea qua meroea tribus sarcinulis continerentur, quae ad ejusmodi valo Tum assurgerent, ut non modo Reginal di , et Borgnana ac Lugi nominibus dissolvendis , sed novae tabernae instruendae et Angeli patrisque substentationi par esset. Quamobrem ex praedictis declis rationibus majorem traditarum mercium quantitatem argui non posse. manifestum Patribus erat. Haud roseagante, quod praedictas merces ad cauthelam nominum Borgnana et

Luiti postulavisse , Regina idus mel ipse declaravit; perinde si illas ad illarum nominum summam , nempe ad valorem seu torum term ille et quatuor entum, a fur

gere debuisse, inferri exinde valeret. Nam utique pignus pro sui suorumque clientum nominibns postulavisse , ast non item

tot tantasque mere ea, quae Pares Prae

dieita nominibus eas. ni oblibuisse , Regina laus de elaravit. Sed imo merces ideo traditas sibi fuisse ingenue asseveravit Perincia apesse aὐtito su di esse una gay an-ria reaia di cio che Poteoa veilargIi,con ritenere ii di ρiis in Paratale garaneia de' erediti des' susi elienti Bor-ςnana , u Luzi. Quum itaque nonnullas dumtaxat merces ad partialem caut helam nominum Luiti et Borgnanti obtinere Regina idus potuisset , ex illorum nominum umma , traditarum mercium valor et quantitas argui profecto nequibat. Et perperam in probationum desectu aestimatorium juramentum ipsis deserre debere de eoetionis Syndici contendebant ex eo quod in para grapho 759 ne ο- teriei eo die is judiciarii constitulum est D giuramento in litem O estimatorio Sis deserisce a quella parte che ha propato

in genere la sua Gione, ma cha non Puogitistiscare it Malore , o lia quantitis do puta a motioo di tin futto doloso e col-ρoso deu' altra Parte. Nee enim quantitas et valoris mercium Reginaldo traditarum probationem ex ejus dolo culpave , sed potius ex Angeli negligentia vel fraude defecisse , Patres in compertis habuerunt. Siquidem ille ingenuamaeceptarum mercium declarationem . quod unum prae tare poterat, ultro et religiosissime fecit. E converso Angelus traditarum mercium accepti talionem a Reginaldo subscribi , vel saltem illas in tabernae codicibus tempestive adnotare neglexit. Ex quo autem praedicta de elaratio a Reginaldo citius fieri sortasse potuisset , valoris et quantitatis saepe dictarum mercium probationem ex ejus eulpa vel fraude defeeissa , inferri nequibat. Nam serius ocius saeta illa suisset . eadem ipsi sdes non adhiberi nequivisset. Et si propterea traditarum mercium probationem ex Reginaldi dolo culpave revera defecisse censero tur; attamen juramentum aestimatorium doeoetionis Syn- diei a deseret prolaeto nequiret. Quum 6 enim de rebus sibi ignotis nemo jura

mentum interponere valeat, aestimatorium juramentum iis dumtaxat, qui Positivam certamque litigiosae rei scientiam habeant in legitimae probationis desectu, deserri exploratissimum est ad legem Marcellus s r Dig. de action. r. am Di. et ad ea quae tradiderunt Platus tract.

de in litem jurando S i 3 n. c, Paesa

S 3 cor. Tiberi. Quamobrem decoctionis Srn dicis, qui diu post merces Beginaldo traditas decocti patrimonii admi-

500쪽

nistrationem susceperunt, nullamque traditarum mercium indicationem in commercialibus tabernae codicibus invenerunt ; proindeque nullam de earumdem qualitate , quantitate et valoro seientiam habere potuerunt, citra manifestam absurditatem deseret nequiret. Nec ipsorum scientia eum indiciis et conjecturis, quas de traditarum mercium quantitate et valore ex testium depositionibus sare inularum numero et pondere , ac Borgnana et Luai nominum summa prodire jactahatur eonfundi poterat. Eo namque ipso quod ad traditarum mercium quantitatem et valorem praefiniendum , praedieta indicia et argumenta ineptissima Patribus visa suerunt; inepta item ad positivam certamque Syndaeorum scientiam prae-7 sumendam non censeri nequibant. Nisi ergo aestimatorium juramentum ex mera dumtaxat e redulitate a decoctionis Syndicis praestari posse censeatur, it

Iud la themate deserri haud quaquam

debere manifestissimum erat.

At vero quum Regina idus merces ad Petri patrimonium pertinentes absque legitimo titulo retinuerit, nonnullasque pre 3 tio scutorum. Ioέ, et obol. 94 Proprio arbitrio vendiderit, idcirco , no coeteri supradicli patrimonii creditores ex illius negligentia levissimaque culpa, quidquam detrimenti patiantur . maximum venditarum mercium pretium, quod ab die traditionis ad eontestatae litis diem vendi potuissent, ab ipso praestari: quid minus praeterea eae terae merces , Vel propter obventas deteri orationes, vel propter commercii vicissitudines aestimari nune possent, rependi debere Patres , modo adjecto consultissime judicaverunt. Iniquum siquidem visum est, quod creditorum coetus, ex retardata mercium reportatione, damnum vel propter illarum deteri orationem . vel commercialis valoris decrementum sentire deberet. Et ita etc. Utraque etc.

n. v. n. - -- ROMANA OBLATIONIS BLALIS

Argumentum ex Summario.

1. oblatio realis, quas integra non sit, nee Malida conseri, nec probari Potest.

raeter controversiam , quae de sericarum lanearumque meretum Reginal

do Naseimbene post Petri Ros selli sugam traditarum reportatione eum inter,

decoctionis Syndicos consta gravit, de qua

in contemporanea mea Decisione res est;

altera quoque controversia de validi lato oblationis realis pretii seu torum εος et obol. 94 ex venditis mercibus retracti , et superextantium mercium quam dioquinta superioris mensis Martii Reginal

dus praedictis Syndicis secerat , proposita apud Commerciales Iuridi eos suit ,

qui illam nullam et irritam renunciaverunt. Nec secus laodie mane censuit S. Ordo Noster, ad quem Reginaldus provocaverat. Siquidem responsum dedit α Non constare de validitate oblationis realis, est extenuatur Decisio m. Licet enim declarationem qua de tra dilatum sibi mercium qualitate et quantitate Reginaldus emiserat, et ad cujus

tramites realem oblationem secerat, proin handam servandamque esse, et ad illarum dumtaxat reportationem eum condemnais ri debere , in coaeva Decisione con Stitu tum prudentissime fuerit; quum tamen modus suerit adjectus ut nempe maX mum venditarum mercium Pretium, noni item illud argenteorum io 4 et obol. 9έ,

quod ex arbitraria illarum venditione assequutum fuisse , Beginaldus declaraverat , ab eo praestari, valoris autem decrementum , ob superextantium mercium deteri orationem, vel commere ii vicissitudines fortassis obventum, compen 1ari de

SEARCH

MENU NAVIGATION