Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo : In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

발행: 1605년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

lenorum proprios scriptores omnes faciunt, videntur primitus esceno contexi soliti t id enim est

: postea facti e villosis pelli

bus. idcirco χιτωνα Dionysius appellat: AElianus αμ φιμίλλους viri que villosas. & ait AElianus eo genere vestis hirsutiem aenigmatice designari foliorum vitigineorum in memoriam- plantatae a Baccho vitis. locus est IIοιnλ. lib. m. cap. XL. haec de personis. Loci apparatus in ornatu scenae positus. nam aliter scenam ornabant cum tragoediam erant docturi,& aliter cum prodituri erant comici :item aliter cum Satyrica fabula erat. Vitruvius libro V. cap. Vm. Genera sunt scenarum tria , unum quod dicitur Tragicum, alterum Comi

cum , tertium Satyricum. Horum autem ornatus sunt intersie disimiles,dista -

162쪽

rique ratione : quod tragica deformantur , columnis , fastigiis oe signis ,

reliqui ue regalibus rebus. Comicae autem aedificiorum priuatorum , O me-nianorum habent steriem, pesectu fenestris dispositos simitatione ') comunisi

aedificiorum rationibus: Sauricae vero ornantur arboribus deluncis , montibus, reliqui ue agrestibus rebus, in topia joperis speciem deformatis . Superest actio: quae ut diximus continet sermonem, cantum, harmoniam, &saltationem. Plato &Aristoteles dicere solent Ps yν, μαλοίου, α' silcm dc sub ἰν sive οργαν : etsi propter rerum assinitatem varia est apud veteres, Aristotelem maxime , illaru vocum acceptio. in Satyrica actione omnia ad hilaritatem comparata. dis crimen prccipuum in numeris saltationis. olim quot erant genera poeseos quae publicabatur in sacro .

163쪽

DE SATYRICA POESI L. I. I 3

rum solennitatibus, aut theatriS, tot crant saltationum species diuersae: Athenarus libro xiv. τροῖς εἰm s σκηνιῶς

ubi chorus, ibi semper saltatio: Satyrica vero saltatio antiquissima est: nam primς tragoediet chorus e Satyris constabat e ideo Grem aim ορχQκατων appellat Aristoteles, ut primo capite diximus. Athe

ύχν. Satyrici generis nihil magis proprium quam saltatio: propterea Virgilius:

Saltantes Satyros imitabitur Alab Harus.

& apud Euripidem cum dixisset Silenus Baccho, ederet quidquid vel-

164쪽

74 Is. CΑsAVBONI vellet, modo a se dentes abstineret: facete Bacchus alludens ad Satyro-Hri ι ' inquit: επιι ν ά; όν μίση τῆ

nam se in sunt saltationes. propterea Satyros nonnulli sunt interpretati qui in sacris literis ram)ν nominantur : de quibus dixit propheta Isaia αυ Ορυ-hoc est, Aqui-

Gκει : cui vulgata consentit : pilosi Ialtabunt ibi. ex hoc Graecis Satyri dicti etiam σόβοι: quia saltabundi semper incedebant. quin & ipsis datae ut plurimum A g in manibus,

quod flagelli genus quoddam fuit. atque ita plerumq. pingi soliti. VL

165쪽

γ e Gν ό su-Uκ G-γκάφουor . Vi detur Vlpianus Gβας appellare id quod diximus. Demosthenes in eadem ex ς hoc est scuticam nominat : de quodam loquens, qui scuti-Cam manu tenens in pompa Dionysiaca inimicum caeciderat. Fuit

& 6βia saltationis species, ut puto

σατυρώ, ait Hesy chius. sed illa saltatio quae satyricis fabulis fuit propria, Miamς dicebatur: vel quasi iani- ας, transpositis mutatisque literis nonnullis, ut scribit Athenaeus: vel a Sicino inuentore, ut idem in primo & xiv. atque alij. hinc Satyri ip si dicti ouu,νι auctore eodem. prae termittimus hoc loco referre quae de hac saltatione Plato in Legibus, Lucianus & alij veteres scripserunt.

166쪽

ναχ α . haec lectio mendosa est: ac nescio quomodo 'fugit nos hic locus , Ut alsi non pauci, quos alias si

Deus volet, recensebimus: Legendum vero, vel Vt ex coniectura pridem emendaueram, i, l. ab instactis deliciis es aliena: utitur eo verbo Lucianus in libro De saltatione: vel potius, G linam profecto verbum Uangi non magis habere heic locum potes, quam interpretis versio. ita autem emendamus ex Epitoma doctissimi atque amicissimi Hoescheth. Sunt,auit, qui dicant sicinnin appellatam esse , άπὸ τῆς κινήσως, id est a motu saltationis Saororum,qui est concitatissimus : haec enim saltatio caret affectu: idcirco etiam

167쪽

lentitudinem nullam admittit. ας Athenaeo heic est , quae in arte illa dicebatur iram, contraria τηφοὶ quod negat Athenaeus saltationem satyricam habuisse confirmat Plutarchus libro vi I. problem. Vm. ubi Pyladeae saltationi πα-α i& affectuum plenae,Bathylleam opponit: de qua scribit: δε,-- Βα-

αὐ-3 ID. deprauatissimus est hic quoque locus: ex quo nullam bonam sententiam expressisse eruditissimos interpretes non sit mirum.

quid enim heic facit vox - aut quis in postremis verbis Hellenis

mum agnoscatὶ & tamen non aliter in regiis codicibus scripta haec in uenimus . nisi quod ab ultima voce litera secunda abest. censeo cor-

168쪽

hoc est, imbo Bathitiam saltationem, quae simpliciter ludit, cordari a Lnis, hyporchema edens Echus aut Panis aut Salmi cum Cupidine commissantis. hoc vult Plutarchus: saltationem Bathylleam hilarem & lasciuae similem fuisse potius, quam obscenam. cum ait, vi x rati bisse simplicitatem denotat, & opponit Pyladeae,

quam modo Vocabat, οπιάδη -

rium personarum argumenta continentem. Satyrica e contrario simplex , minus operosa, facilis & paucarum personarum, & quidem rusticarum ut plurimum: quales illae sunt quae heic nominantur. Athe

169쪽

ρωτευς' m γγ Q ἀωμώ etinτον se ει αι ex hoc Athenaei loco certissimum est, postrema verba Plutarchi ita legi debere, ut sunt a nobis correcta. voces propriae sunt

eius artis & δωλα, de quibus Plutarchum ipsum adi libro

dacem in lituens: id enim per pe estor πkQ-ῖν . alter u maluimus: quia cordax non est satyrica, verum comica saltatio. cui quidem satyrica ita est assinis, ut poesis satyrica comicae: de quo satis superius. Mirum vero dicere Plutarchum & Athenaeum carere affectu Satyricam faltationem, quae quidem concitatis sima est, & plurima utitur φο . na pis, indiciu facit affectus teste eodem Plutarcho: ἡ φο , inquit, Lος ἐμφαίοιον, ς me αεως ς λωάμεως.

170쪽

eoque saltationis modo plurimum esse usos veteres in Liberalibus MVeneralibus auctor est Lucianus in commentario de saltatione. χήματα et Esια ἐμβαι

μης. ambae sanae temulentorum 6c

lasciuorum propriae r sed diuerta tamen species illius saltationis, qua Plato appellat οωπι βοι, ε ut . nam κώμος, nihil aliud nisi conuiuantium

SEARCH

MENU NAVIGATION