Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo : In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

141쪽

pite libri huius sexto dicturi sit, mus. Graeci critici hoc differre Satyricam a Tragoedia scribunt, quod haec tristia solum & planctus contineat: illa planctus hilaritate quadatemperet: ac fere quum sit initio tristis & impedita, in gaudium tan

Phalereus Satyricam appellat se b-MM γωδώω: tragoediam quidem, sed ludentem: quum a vera tragoedia sales&risus penitus exulent. Origenes contra Celsum tomo vii. detragoediam & Satyricaru poetisvel histrionibus: οἱ-της em ς, τῆς

142쪽

moediae propior quam tragoediae vulgo habita. quamobrem Latini cum Graecorum satyricis non alias componunt fabulas, quam Attella nas,ut libro sequente dicetur. & do-issimus vir Athenaeus fabulas a Sulla compositas, quae vel Attellanae fuerunt,uel tabernariae, aut certe

mimi quidam,appellat

μαίοις, libro sexto. inde etiam est, quod Gτυρ ξν & κώμωαν,Vt cognatae notionis voces ab optimis scriptoribus pro eodem usurpantur. Clemens Alexandrinus in Protre

143쪽

DE SATYRICA POESI L. I. 123

τες. pro traducere & in argumen- tum contumeliosi risus vertere, V-rrumque verbum posuit. sic etiam pro inhonesto ac turpi Gτυρους, aut dicunt Graeci: quum contra iisdem παγι- idem sit atque honestus&grauis. Plutarchus de discrimine adulatoris & amici: ta ολατ,

inquit, de vero amico, τ 1ν, ου Gτυειυς φιλιας - et i κωμα- οι. idem in vita Galbae: ο εας αύ-ώηλὼram, οἱ πλε πι est I εοπων,ἐφηιαεροι, - .mριηθι Uς βιοις α γοα ι. at in Catone Censorio eiusdem, quo loco dicitur Socrates σατυροκος --, longe aliter ea

vox intelligenda. respicit enim ibi ad Pi tonis locum, que superiuS attigimus, cum de Satyroru ingenio loqueremur. Proprium carminis huius ante omnia fuit,quod sempero S tyris chorus constabat, qui in

144쪽

tragoediis pro argumenti diuersitate variabatur. personae etiam plera que ut plurimum ridiculae, etsi non omnes: velut in Euripidea Cyclope Vlyssies. Diomedes: In Satyrica fere Satororum personae inducuntur, aut si quae sunt ridiculae similes Satoris, Auto-

heus , Burris . fortasse scribendum, Busiris. nam Burris iste ex Graecorupoetis mihi non est notus. Propria etiam Satyricae videtur fuisse fabulet simplicitas, & breuitas: quum contra in tragoediis necessariam esse magnitudinem , tot libris repetat Aristoteles. id nempe fuit tragicorum poetarum at satyrica dramata velut pictorum parerga. Tragoediam philosophus laudat, quae

argumento constat non simplici, sed implicito: vult enim esse etην τοῦ

χ quae locum facile praebet

145쪽

nim laudi poetae adscriptum, si fabulam,quae tragoediae anima,sic co- texeret, Vt longe quaesitis epis odiis opus non esset. quando enim ex ipsa fabulae constitutione casus insignes prodibant, & agnitiones imsperatae, crescente episodiorum numero simul tragoedia crescebat, quupopulo Atheniesium, otio &ignauiae assueto,eo gratior erat quo longior. at in Satyricis tanta non fuit: sed ML ατείας, - αἰαγω εγισμός απώῆ -mειαας. certum eius rei indicium facit nobis Euripidis Cyclops et qui eam ob caussam vix septingentorum est versuum,quum pleraeque veterum tragoediae altero tanto sint longiores: quςdam etia

cul absint. Propria quoque Satyri-cς fuit sua quςdam dictio ac dic

146쪽

citas: qua de re quum nulla extent apud Aristotelem prςcepta: Horatius contra in Arte,hanc partem di ligentissime est executus: elocutionis purae sed negligentius cultae ita meminit: Non ego inornata oe dominantia nomina solum Verbaque, Piones, Satyrorum scriptor amabo.

de charactere inter tragicum & comicum medio, sic: Ne is enitar tragico disserre colori, in nihil intersit Davusne loquatur,m audax Olbias, emuhesio lucrata Simone ta

lentum,

An cinos famulusique dei Sile us

etiam de genere dicacitatis & modo in hac parte seruando, ne ad Vilitatem comoediae tabernariae acce-

147쪽

datur, aut obscoenitatem mimicam

multa prudenter ibidem prςcipiuntur: quae inde petantur. Hoc amplius habuit Satyrice & generaqusdam versiuum sibi propriorum,

non secus ac tragoedia & comoedia. Satvricorum autem metrorum hic fuit character,ut tragicis remissiora, comicis astrictiora, inter horum solutam licentiam & illorum obsieruationem exactam, medium seruarent. Sic differt iambicus qui dicitur satyricus, a tragico & comico. Graeci metrici : ἰ δεον Gom υ ἰαμβι- κου ε μεσον εἴ τραγιυυ j κχωρο-' ς νώχολη Ρ- τωσμ αλια splures intellige in uno versu: quod aegre in tragico iambico licitum in una se

iambico vel saepissime pedes trisyllabi admissi: comici enim,ut ait He-

148쪽

tissimam. eadem ratio est aliorum versium, qui ab auctoribus δμωαι-- Satyrici nominatur: ut est trochaicus tetrameter satyricus. de quo Marius Victorinus libro It. in cuius libri fine notanda haec verba : Exe-plum proceleumatici dimetri catalectiaci, H Agite iuuenes. hoc metro veteres Moricos choros modulabantur: quoa

Graece εισόδον ab ingressis chori Satyrici lappellabant: metrumque ipsum εἰσό

dixerunt. est & aliud metrum satyrucum, alio nomine Priapeium dictu: de quo etiam Victorinus multa libro 1v. Postremo illud satyricae proprium, quod non per se docebatur, sed vel interliciebatur tragicis fabulis,vel easdem sequebatur. fuisse aliquando interiectam, suadet locus Diomedis ante allatus. Marius Vbctorinus

149쪽

DE SATYRIC A POE SI L. I. I 29

ctorinus libro 11. de iambico metro : Haec apud Graecos metri flectes sequens est , sub hac conditionis lege, ut non heroas aut rege ed Sat ros inducat ludendi iocandique caussa, quo 'eciatoris animus inter tristes res tragicas Satyrorum iocis relaxetur. Notabis eade. verba tam apud Diomedem quam apud hunc, inter res tragicas : Vnde

colligimus fuisse aliquando pluribus tragicis dramatis interiectas Satyricas fabulas. quod autem mos obtinuerit, ut iisdem subiicerentur, certa res cst. idque videtur non obscure Horatius significare cum de Saty ricis salibus praecipiens, his verbis utitur: Ne quicumque Deus,quicumque adhibebitur heros, Regali constectus in auro nuper σostro

is obscenas humili sermone

150쪽

Graecorum morem tangit heic poeta, Neoptolemum Parianum,Vt puto, secutus, ex quo multa in Artem suam transtulit. mos autem tragicorum Graecorum fuit Athenis, ut modo singulas committerent fabulas , modo plures. unde λο &

pellatae: semper autem postrema fabula Sytyrica fuit. qua de re plura inferius erunt dicenda. Ostendimus Satyricς poeseos quodnam genus esset, eiusdemque prscipuas differeetias , ac proprietates, saltem

ως -- , recensuimus. quare ex iisquς dicta sunt definitionem huius modi colligimus: Satyrica est poema dramaticum, tragoediae adnexu, chorum e Satyris habens, personarum illustrium actioncm notabile, partim seriam, partim iocosam ex-