Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo : In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

151쪽

bri mens, stilo hilari: exitu plerun q. laeto. breuius ita non male definias:

λία ῶ ώπω ογω, γωδε - . diximus tragoediae adnexum: quia de veteri Attica Satyrica heic loquimur neq. posteriorum moramur inue

ta, si qui Satyricas a tragicis fabulis

separarunt: qua de re suo loco inferius.amo vero non actiones: quoniam una fabula unam actionem continet τελεLὸ ψ ολίαν, ait philosephus: pessimae enim sunt αἰεταπιαύ- quod multis rationibus idem demonstrat . . , si pota est, Satyris interuenientibus t neque enim seli illi Satyricum drama constituunt. est vero corum mentio in hac definitione necessaria: ut a tragicocomoedia, & Rinthonis phlyacographia, quae fuit alia tragoedia: Og - βαιας, &-ἴ γε ον m ρομυας, haec

152쪽

poesis separetur. Vide amplius quae ad Cyclopem Euripidis obserua

CAPUT IV. Po vagos illius quae vulgo dramatica dicitur, philosopho μα-

in 1 G τύα e proprium est, Vt praeter poetae industriam, alioruartificum opera desideret. Vt enim

medici artem quondam simplicem atque unicam, postea in plures diui-

153쪽

DE SATYRICA POESI L. I. 133

serunt, manuum ministerio aliis demandato : sic poetae huius generis, quum initio instruerent agerentq. ipsi suas fabulas, postea aliorum Opera uti coeperunt, cum in instruet dis personis ac spectaculis, tum in fabulis ipsis agendis. quare etsi vere scribit philosophus, constare dramati tragico rationem, nec minus drama esse cum legitur quia tamen ideo componuntur fabulae ut agantur, nondubitauit idem inter tragoediarum partes qualitatis etiam illas recensere,quae proprie ad poetam non per tinent : sed ad artei s alias ipsius ministras. eiusmodi partes sunt, i Osi apparatus & ornameta: quod ad artem του - ο tata spectat: dc ι--λπιιία,quq ad τ Q κρακω : illa personas concinnat & locum parat: altera, quae histrionica est, paratis a

. . . .

154쪽

i3 Is. CAsAVBONI poeta & mechanico utitur, fabulam docens: in quo praeter sermonem, catus, harmonia & saltatio veὶ antur: quae omnia μαγα- si appellatione eo loci complecti placuit philosopho. Quum igitur naturam Satyricae priore capite pcr illa ostenderimus, quς propius ipsam contingunt , & ad poetae partes proprie

pertinent: nunc de istis quae extrinsecus, ut sic dicam, illi accidunt, quaedam restant dicenda. Quoniam vero satyrica tragoedia quq dam est, Vt probauimus,lis omnibus omissis, quae sunt ipsi cum tragoedia communia sola illa commemorabimuS, quae fiuisse ei propria ex veterum lectione cogno 'imus. Porro omniS haec quam diximus diuersitas, in his fere tribus posita, personarum ornatu, scenae apparatu, & saltationis modo: de quibus ordine pauca. Pem

155쪽

sonae satyricae diuersorum generum erant: si pe heroes, ut in Euripidea quae extat, Vlysses, in alia Eurystheus: apud Sophoclem Achilles, apud Astydamante Hercules, apud Acharum Omphala: interdum siue

maiorum, siue minorum gentiu dij nam & Irim Satyricam, & Vulcanum Satyricum Achaei infra recensebimus. aliquando semidei ut Cyclops, Proteus & similes. hae omnes person ς quia etiam in tragoediis locum habere poterant, ad tragicum potius quam Satyricum apparatum pertinent : non enim aliter heicquam ibi ornabantur, proprij Satyricς sunt Satyri & Sileni: de quibus propterea Iulius Pollux in ea parte

156쪽

α ίπου in Θηριωδώ ρος. proprie Satyricas per nas agnoscit Satyros &Silenos: quorum appellationes pro ratione aetatis diuersis ab co enu-

merantur. Satyrus canus, Satyrus

barbatus, Satyrus imberbis. de Silenis ante dictum, eos senes esse sa-

tyros, Satyrorum epistatas. itaque Uni Satyrorum gregi prae est Sil nus, ut apud Euripidem. Sed fuere poetae qui plureis Silenos inducerent. ergo etiam inter hos quaesita ab aetate disserentia. inde illa nomina apud Pollucem Silenu S et ι πω ς , hoc est avus. ad longam senectu tem denotandam ita vocabant. sic inter comicas personas aetate, pro uectissimi παππποι dicebantur: erat que πιαχως ης, & -παος

157쪽

quoruni describit Pollux. Silenus omnium vetustissimis, quando plures erant, Παχω ληγος qua si dicas ipsius Sileni apος fuit dictus. quemvis senem honoris, caussa Vocabant παπων : & quum illi blandiebantur οππιδον, Vt apud comicum non scmel. sic apud Iulianum in Cesaribus Bacchus Silenum compellat: - Ο Δ -, ΓΙ -

Pappo sileno vultum concinnabanta longaeuitate horribiliorem & prope ferinum. De ornamentis Satyrorum & Silenorum idem Pollux

vestis est hinnuli pella, vel caprina quae

158쪽

vestis disia α γῆ γ νη, m παγη. in terdum m pardalinam textilem gerunt. item Liberi patris statum , quod

foribus, pallium puniceum, tunica densa, samen Silenorum, qua πιταγος appellatur. hec Pollux: in cuius verbis quςdam sunt nobis animaduertenda. na pro ἰθύη, quae vox alibi quod sciam non extat, scribendum suspicor vel ι-i,i,quς vetustissima deprauatio est vocis iξαλη. αλος est hircus ἰξαλῆ, ut αἰ , pellis hircina, siue et λε- α γ=ς, aiunt grammatici. sed vulgo ἰσάλ dicebant, ut testatur Aristophanis scholiastes. estque hqc nominis istius deprauatio ad coantiqua, ut apud Hippocratem in libro Pael αγα utramque scripturam agno scat Galenus. si cui vulgata lectio Pollucis placet, auctoritate illustrissimi atq. in omni genero

159쪽

eruditionis eminentissimi viri, Iulii Caesaris Scaligeri eam tueri poterit: qui putat dictam it οἱ υἰν, subsidere: quia sine rugis tota asti-debat corpori, atque adhqrescebat. de Satyroru ornatu Dionysius Ha licarnasseus lib. vis. αὐ- - ε- Σὸι-

tabis galericulos pilis sellii siue hom

retes Satyroru capitibus aptari solitas: quarum Pollux non meminit, neque in ea quam exhibuimus genia vllum vestigium. inc ματα VΟ-cat Dionysius hircinas pelles, quibus partes infra umbilicum tegebatur. Satyrus apud Euripidem ami-inim se ait παγυ μίνα μελεα. deest aliquid in istis Pollucis, 'λιλ ί ἰφασμενίου. nos vertimus quas desideraretur verbum εφ . & Pan

160쪽

therae pellem Θα αἰνίω accepimus de peste liciorum varietate distincta ad instar pantherinae, Opera teX- toris polymitarij. quia enim veram non habebant, quod in Graecia illis temporibus dissicile erat, arte picta eius loco substituebant. fortasse tamen scribendum , V Ρ

Bacchi scutum in nominant Veteres, non θήρειν. a similitudine λ appellatio indita: neque corrigenda scriptura, quam tot locis inuenimus. Chlanista , no est vestis sorida a varietate solum colorum sic dictat sed est vestis e floribus co- texta: qui erat proprius Silenorum amictus: hos enim vetustas sorum

amantissimos finxit, ut suo loco dictum est : ideoque tribuere illis O M , inquit Dionysius. quos Si-