장음표시 사용
221쪽
bo istum de quo loquimur. ενα ς, inquit παγω αι, ν Teum M - . recentem fuisse poetam
duplici ratione ostendit eruditissimus scriptor: & quod pene ultimuinter ta multos enumerat: & quod Tarsicorum poetarum unum ait fuisse. Sicut inter oratores extiterColim, qui a genere dicendi multis in Asia familiari, dicebantur A siatici: item qui similem ob caussana Rhodiaci, de quibus Graeci Latinique rhetores multa: sic poetarum genus fuit, qui propter certum poeseos characterem quo plurimumvsi Tarsenses, dicti sunt Tarsici. id eam eius poescos ex solo nomine velle diuinare, fanatici sit hominis, aut oppido confidentis. hoc tamen scimus, quod ad rem maxime facit,aetate Strabonis, quo tempore studia literarum mirum in modum
222쪽
Tarsi sorebant, extemporale genus dicedi Tarsensibus proprium fuis. se, tam in soluta quam in astricta
paullo post de poesi Tarsensium
extemporali, dc quidem tragicar O
ταλα sed praeter extemporalitatem, quae & aliis in locis μάλισε3, potuerunt aliae quoq. esse notae huius ideae. Qui igitur Tarsensium characterem imitabantur, siue oratores, siue poetae,Tarsici sunt appellati . Toc εις & π αος, qui Tarsi natus est, aut Tarsi ciuis . at Tovoim, qui Tarsenses aemulatur, Vt Aci vis &
223쪽
PO m. Ita interpretamur Diogenis Verba, M s, kν in
quibus exponendis clarissimi viri nihil quam laserunt hactenus operam. Lilius Gyraldus, & Hadrianus
Turnebus pro Teum se emedabant I: ac quonia Bioneos sermones apud Horatium legerant, NpMυυς poetas tragoediarum ab audacia dc insoletia sic denominatos putarui, in quo viros summos vehementer ratio fugit. repugnat enim helle-nismo atq. analogiae, ut a derivatur αραγ . quum λαρσυς aut θ - σαλέος dicant Graeci. At qui pro Tisi otiose scribi imperant σα meam, ab ipso Diogene satis refelluntur: cuius verba libro v. de Demetrio:
dubitari no debet,verum esse quod diximus: extitisse olim genus & oratorum S poetarum qui Tarsici
224쪽
dicerentur: inter quos hi duo numerandi Bion & Demetrius, tragicorum & satyricorum dramatum poetae no ignobiles. Bionem hunc
AEschyli filium Gyraldus appellat: ego non ambigo multis post seculis natum: quod Tarsici appellatio
manifesto arguit. sero enim , nec multo ante geographum,coepere literarum studia apud Tarsenses florere: a quibus postea οἰ γυάυοιTαρα- nomen inuenerunt. Postremo
sciendum, quo tempore vigebant Athenis tragici illi poetae de quorum Satyricis diximus: nonnullos etiam extitisse comicos, qui fab las a se scriptas Satyros nominaret. Anaxadridam laudat philologus Naucratita libro 1ir. &statim Ecphantidem --: paullo prius Phrynichum similiter ε--πήγι: estque in scholiis comici fa-
225쪽
bulae illius aliquot locis mentio. Timoclis fabula Δ σαπω, qua si dicas Satyrorum populum,nominat idem Athenaeus libro iv. & lib.
IX. σατυροκ poetae eiusdem. Omnia haec dramata istorum co
micorum, & si quae alia his similia,
toto genere fuerunt diuersa a superioribus Satyricis tragicorJm poetarum. Verum ita soliti eius aetatis comici tragicis personis & argumetis comicos soccos interdum aptare: ut dicebamus ad Athenarum libro VII. capite xxm. ubi plura eius rei exempla a nobis allata. Quare, non magis existimare debemus σα--υμ inscriptas horum comicorum fabulas, similes fuisse tragicorum Satyricis: quam alias eorudem quae tragica argumenta titulo praeferebant, tragoedias fuisse.
226쪽
Sauricam nota. Euripidis esse ostenditur. Ἀπις ἀναπιάειν. Athenaei locuου animaduersus. Sauricam esse probatur, ex choro incena, ornatu, tempore quo LEM fuit. veris principsum in Anthesterione. alia argumenta ex natura ipsius fabulae. exitus illius, tristis an laetus sis censendus. Obseruatis super inscriptionibus dramatum. hanc fabulam esse ἰθιών. isti in ea multi illustrantur.
CAPUT VI. OVAE de natura Satyricae in superioribus disputata fiant , admonent nos, Ut prius quam huic ii bro finem imponimus, aliquid de ea fabula dicamus, quae sola e tot
Veterum tragicorum Satyricis ad nos peruenit: illustrari enim &co
firmari quae docuimus non possunt melius,quam allato in medium hoc exemplo & pensius parallo exami-
227쪽
nato. Ea fabula CYCLOPS est cuius patrem esse Euripidem, praeter consensum codicum, manifesto arguit vel sententiarum crebritas, emedia interdum philosophia petitarum: qui proprius semper habitus poetae huius character. dictio quoque plane Euripidea, & qualis in aliis eius fabulis: nisi quod propter
genus poeseos maioris licentiae solutior est, interdum & ad plebis se monem propius accedit. notat in Rhetoricis Aristoteles , ut durius
dictum ab Euripide in Telepho,
κώπινις αὐάωειν. quod genus loquendi etiam heicinuenies: nam ait Silenus:
Veteres etiam non alij quam Euripidi attribuisse,facile probatur. Athenaeus libro 1. de voce πιι α
228쪽
loquens: Eυει ria ς Κύλλωπι, Ανεπισσι τα ρυμος αδψ α ξυιεκ covi . hodie in libris editis casu: caetera eadem. Verum Athenaeus, qui Laim , heic a cepit pro ad mensam accubuit, parum videtur cauisse . neque enim ad cibum sumendum accumbit menta eo loci truculentus Cyclops: sed post voratos duos ex Vlyssis sociis, epulis vinoque obrutus, grauia me-bra humi deponit ut quiescat. praecedit hic versus: Eοαὶ F λα,--ν ά- ἴ ς es. Ge ἰς Αν . &statim: OF - ὼς Δ της αραχυ πυmelius igitur accipias pro supinus cecidit, iacuit . vel pro verbo εκλι-: quo infra utitur in eadem sen
ανώ. idem Athenaeus libro xiv. Eυ
respicit istum fabulae illius versum:
229쪽
- . meminit & alibi. Hoc drama Satyricu esse, quamvis de eo nos Α-thenaeus non admonet,recte eruditissimi homines pride obseruarunt. quorum sentethe qui non acceduli verbo refelli abude possunt: quum ut saepe diximus , Satyros, e quibus constat chorus, tragoedia in totum non admittat. quid scenaZan negari potest Satyricam esse, & agrestemὶ erat ab una parte Polyphemi antrum,ab altero colles & pascua cum Palcente grege. Iolum totum glebis herbae virentis costratum: quod ille versus ostendit: μυροῖ ὐαι 'α Saltatio Satyrorum, qualem ante descripsimus: si cinnis nempe: ita Silenus ipse no
natus item Satyrorum , qui nobis dictus, pellis caprina humeris circumposita. O i
230쪽
tempus praeterea congruit ante di ctis. principio enim veris doceba-χur haec fabula : quod manifesto probat Cyclops, cum inuitari se ait, ut ad fratres Cyclopes comissatum eat , ab ipso anni tempore: quoniaveris aduentu nouo gramine terra vestiatur. sic ille: Υπάμ μ ο
Horatius eandem sententiam pluribus persecutus est in oda ad Torquatum libro IV. Diffugere niues: redeunt iam gramina campis. Arboribusipue comae.