De coniunctis particulis me ou [microform]

발행: 1875년

분량: 34페이지

출처: archive.org

분류: 어학

1쪽

IS pari os the Foundations of esternis viligation reservation Project '

NATIONAL ENDOWMENT FOR THE HUMANITIES

Re productions ni a not be niade ithout permission rom

Columbi Universit Library

2쪽

photocopus reproduction for puroose in excessis Ulairuse, Instruser may basiatile formopyris ni infrin sement. Tnis institution reserves in risnt to refus to accept acopy orde is, in iis judsement fulsi liment of the ordorino ut involve violation os in copyrisnt lain.

4쪽

COLUMBI UNIVERSlΓY LIBRARIESI' RESERVATION DE PARI MENT

Origina Materia a Fil me , Existin Bibliographic Record

5쪽

lis si iiii l

ffitii si si silis fi

is illi

ira iiii

7쪽

QUAM

A IPLISSIM PIIILOSOPHORUM OBDINIS

PITE CAPESSENDOS

ACADt, ML GJ, ORGIA AUGUSTA

SCRIPSIT

TYPIU EXPLESSI OFFICINA OFERIANAM DUCCLXX

8쪽

auctor.

9쪽

ieulis coniunetiv

Dionysius Thrax in arte grammatica de adverbio(Be Cher, necd. II p. 6 I sq. Selio e mann Redethei lep. 16 sq. hoc Statuit inmeriμ εστ μερο λογον κώτον κατὰ χματοβ λεγομενον ὴ, εγομενον ρὶ ματι. Enumerat deinde eum alias adverbiorum lasses tum has: τὰ δε ἀρνὶi-

μαγορ σεω οἰον χη μη δῆτα, μηδαμωσ. Et recte quidem duas esse rationes Dionysius significat, quibus adverbium coniungi possit cum verbo aut κατά )ηματο λεγομενον, cum id quod dicitur verbo respiciat atque moderetur, aut επιλεγομενον χ ματι, cum novi aliquid atque singulare adiciat ad verbum. Quae duplex coniungendi ratio quomodo appareat in particulis si et laeti acile cognoscitur. Nam si coniunguntur cum copula praedicatum abiudicatur is subiecto, si referuntur ad verbum ipsum, praedicati significatio tollatur necesse St. Quantum vero distet αργὲ σι et cποφασισab ἀπαγορευσι Diomedes scholiasta nos docet, qui ad illum locum haec ad uotat Becker, necd. II. p. di q. uοσασι γγ ἀπαγορεχσεω διαλλάσσα. με γαρ,πόφασισαρνiησιν λύι, τουτεστιν ἀνάνευσιν, ή δε ἀπαγορευσι συμβουλίαν ἀποτροπὶi εχει. Quae recti ορενσι quamvis duci solet parti gula sti, tamen omnibus locis, quibus iri legitur cognosci non potest. Dionysius igitur cum naturam atque significationem Articulae si recte oognoscat in describenda

10쪽

particula laxi usum premit Singularem, non complectitur totum vocabulum. In eodem peccare mihi videtur alter scholiasta, qui deuSurpatis particulis υ, υχί Becker . necd. II, p. 8 83 observat hoc: oli tori Aεω ἐπιρρὶ μασ χρ ομεθα, οἷαν ελκο-

est si in Duseoli, qui in libro περ ἐπιρρrisauro scripto quamvis de adverbio finiendo a Diony Si discurrat, tamen cum eo consentit in hoc, quod particulas O et laeri adverbia

ri ram ex iσιν i D. Q δισταγμον, συλλογισμοin iειθε. elae significationes cum fieri non possit, ut eodem tempore ortae Sint atque auctae, aut quinque earuma in prior sit DECESSE St, ex qua eterae fluxerint, aut sexta aliqua reperienda St, ad quam quinque illae redeant. De qua re tantum abest ut nos doceant veteres grammatiei, ut in eam queStionem omnino non inciderint. Recentiores autem ut hanc rem inveStigarent, peram dederunt. In duas autem l artes discedere mihi videntur viri docti, quorum quiden is Uri inihi praesto erant. Alterius ordinis princeps est Godoliedus Uermannus, qui paucissimis verbis de parti Culld Ot et tiaei Ad Ligerum, ed is Lapsiae ISIS P. t instat si Stetuit O rem insa I simpliciter legat, it Ut COguatnm. EDE, Ut Solet, rbi u3us Jescribit in quem particula aeri paulatim abiit, non dicit, qua significatione illa particula initio uerit. Et Hermannum quidem alii alio modo sunt secuti Mathiaeus enim nihil novi praebet ita ut Hermannum explicare atque interpretari videatur. Di it autem Austrariecti strii lil nisi lii I sti n8 hoc in verneint in Sache an uri fur sicli, Otahui lilii, iij ingege It Ur in Begieliun au ENIE vortiernusgedriichte de dem sine nach in dom Vorhergelieni i

fundamento ermanni nititur Gaylerus Particularustrae ei sermonis negativaru i t et lχή. inradi ua a fit. Tubingae et Lip Si P. II sq.): qui cogitans rem Simpliciter non es, pro Duutiat, negatione si utitur; qui cogitan de re, i. e. cogitans probabilis si improbabilis ea sit, facienda an non acienda iudicat . IntIta tiri L i. ButimanDUS quoque, quamvis, quod

SEARCH

MENU NAVIGATION