De coniunctis particulis me ou [microform]

21쪽

declara lingua vernacula loes fere modes dicitur: sit ibi, si das dirini emand dies That versproelio. Unde

vo indicatur, non potest non Versari magno line eulei chi mich Iane iii elit oti vertilite, inuit dies, That versi procho. Animi rigitur inur ordinem, est exspectatio mali

Praecedit Ed suod hoc coniunctum est

rari

in laniati I III IUUOrUm Partie III ii Sen Sit S ab Soluto, cum coniunctivus negatus revera reiciatur. Non idem sta-

hoc loco videamus, quid verba si h νδ οσιo lisola significent, quo tacilius cogno Sentur appo Sita est Principio suisse, non supposita Coniunctivus autem ili et particulae ita Loia coniunctae eodem modo videntur intellegenda esse quo, id vis, commemoratum est, Thebanorum

diant, a noe loco Plato exspectat, cum intersimus alicui, qui iniuit opprobriis afficiatur, nefas esse deficere ae non P Ut ius opitulari, quod quidem addita tu particula prohibi-iiva ita ut modeste, ut quodammodo res in dubio relinquatur: Iellelelit ir es nichi rech Aetii. Sed cum X- spectet Plato, quod vult prohiberi, timore quodam Stygi- in Ut l. Ol Ire Si animi motus lingua exprimere conabimur eodem quo oriuntur ordine, hae sere ratione dicemuS: Dr-lasse nefas erit et hae quidem de causa metuo. lia persona singularis cum phirali coniuncta reperitur hoc loco Thuc. III, Iob: d. Ihσιεμαν δ καὶ ἐγγελον

22쪽

liis quinque locis Thuc. II id.

filius omnibus d UUil Sententiam coniunctivo megatos ab Solute atque perfecte repudiari nimium , Et quod

Secunda persona est Eui . . Dum i 2d:

23쪽

Primam personam singularis diabetes Xon an ab a s et:

li OrSonam plurali invenimus Plat Thohet.

lia artae olim adiunctae

i ius in numero aenali

verba apparet Sol:

li au

per grammaticam rationem JSurpari Rufi Verba III IECedunt talo D dia duae appositae sunt enuntiationes

primariae. Nulla enim alia lege coniuncti sunt nisi servato ordine Sententiarum. En vero nuntiationes prohibitivae Ubiem prae Se ferunt quaestionum secundariarum e f. L. antro l. d. I 23). Facile enim verba supra dicta Oυ-AE T -- ii ii , Ict Si POSSunt aecipi hir isse nicht, ob Sie edentien. Quare cum veritate dictum esse videtur illud I uelineri l . vehiter, nus G r. p. id qq.), qui direpta particula liti duas Statuit voce QSSe, alterant negatiVam alter NI Interrogativam. Ab hae Sententia quantum recedamuS, Supra demonstrn Vimus. Sed post verba sentiendi ab I Omero non modo Sola particula prohibitiva aeri ut exemplo D pracommemorato ita aliis locis multis dicitur, sed etian n- iunctae particulae lini P reperiuntur duppiter Neptunum ut deterreat de pugna nuntia i dimiSE ho monet Il. O. L .

Enuntiatio prohibitiva, cuius verbum Si negatum, continetur vocibus lini - μειναι. ae verba autem et SenSuet sorma Simillima Sunt verborum II. . I. Ut enim illo loco Agamemnon opibus Suis atque potestate retus en, n iam ironice ab se reicit eam tibi non erit ulli com-liis Sceptrum et orona dei, Si no Stro exemplo deorumnici ueras ominum rex ironia usus ab Eripudiari simulat hoc: su Stinebit impetum meum. Quae enuntiationes prohibitivas . tuarum alteram Il. it Esebo Stro more in primariis, luctati l IH in Secundariis referimus quam sint simili

illan

24쪽

li Uitai lior ultio IIuli locorum enuntiationes negativae non

σφισι

o. si quo pollinus locus I l

25쪽

untur: da miti ero die libi elitae mortio. Dibo iuuari investigamus, haud quaquam nuntiatio finalisn nitimi c*e, sed prohibitiva cf. I. ange l. d. p. Idy; lo i iiii Aindispli, d. p. 22 dic Piter enim, quod lue tacto melli Iρη σε νοi Uri resormidat, proli ibitiva utituri R. ut hanc rem Sibi molestissima in rub se reiciat. IUSIM UIR ratione paratactica locus dii hunc modumrpndu est: Melie ori voti hier, II ore soli dich ni elu

es ibtinua ne Lim an oprie atque principio nihil aliud linit Iulla Mi milibitiva, eam hoc loco in ei inunctionem Hlla inlli videmus Contata liue line rus host loco Auscp IMI ullo ut sarticulam pli Illi Erro gut ni OSSEli ellipticam quandani dicendi ration mi ES Se ratusta in avi teli Euri isti nus Besorgniss ob dicti nichimorat Dio in re quantum n veritate absit, Satis constat. l nuntiis litanis autem, quae est et Drohibitiva et negativa

imploratus, ut fili urn ne eatum red- thetore redempto Senem abire iussit, in haententia: non abibit, me ipsi qui dom, voluntatem autem Jovis violabo Quani rit C recednt ut, utraque re particula laea addita lunae non Solum ad coniunctivum 'άσω rese etiam ad ἀλίτωμαι tuae cum ita Sint prior utiliatio negati Va St, o Sterior positiva, utraque prohibi in lare huius loci sensum iroprium et pristinum esse

trita

oniunctae Sunt iam enuntiatio neci Gen.

sti lusis fit undantibar alten, nichi Gutes thun mollen. Platonis unus locus est hic reipubl. p. II A

io inti l l nisi latione prohibitiva huius loci res sunt, cum Particula ta Et uti tali Et ad 'ιχεερνσs et ad Uiltimo puni e serori sit , quod et Aili Degationen ii praOPOSI tam

26쪽

Da eo te is locis hic Xon

tata v iti mus In afferendis locis hue pertinentibus evn

eam ipsa ni P paret volun

repudiari et Lange, i d.

ubiectum, quod sibi sit molestus, prohiberi Lange, p. b, 233. Potentiali autem si

o Eii unitationes primariae. eclor cum Achillem effugere iam non poleSi, cum alia oueritur tum haec verba facit Il. . sed: in IIον σπονδι καὶ σκλεis et sλοίμην. quis, ut particulam prohibitivam explicet, ante ui verbum timendi addi volet, ellipticam statuet dicendi rationem prorSu non neceSSariam. Ut enim, id quod supra conat Sumus docere, Sola particula in Sequente coniunctivo exspectatio dicitur prohibitiva, quae timorem conti TEt nullo addito verbo timendi simplectas et optativus hoc loco significat optationem prohibitivam eaque de causa timorem exprimentem et Lange, p. o. . Quam optationem prohibiti vana noStro sermone te dicimus hi vertilite, cli mogeolineruam ps undisiilimios uniergelion. Aliorum usum optativi cum particula lari coniuncti hic

e in tamen meliorem Sine dubio en Sum praebent, Si Sententiam positam

reici iis putamus fer se de Fall, de Gedanke os insolitodiosos doni Zons liel, sein os Lange l. d. p. 1233.

degationem auteal u additam S se ad hunc optativum cum ae eoniunctum enuntiationum primariarum exemplis, ilia quidem nobi adSunt, probare DO POSSUmUS. Euri monimitationes Secundariae particulas tin si Poniunctas ha- triani Sequitur, ut etiam in enuntiationibus , mrta haec coniungendi ratio fieri po3sit. Quare per agum quendam tactum es Se putamus, ut eius rei nulla exstent exempla. Quod IIII mirum Sse videtur, cum particulae In D l CUD- iunctae et optativus in univerSum non Ila reqUEnter C Cam

erres Qitares illud Neptuni ies iis, qui iugna destiterint

27쪽

si pro is tui inseri nυκ-ι, optime dici poterat a Telemacho, ut later noceat, ad deo precante. b Enuntiationes coincidonte S.

Particulis usi ob praecodit verbum 'imendi en anab. III

llet qui ex consecutione quadam tempollicunt, in eo peccare mihi videntur quod

ex commutatione quadam Diodori ni Vnil cum ipsa modorun IV lue Signi II in discli und Delbrueli l. d. p. id sq. hNam Cui nuuti QSpondeant eius mai dicat alle trii miluBanimi. qq, in illos non po3 Se commulctra nisi cum mei.

Cohaereat cum c οβαιτο , sed aliis rebus separatis tamquam

aliquid novi atque absoluti sit appositum. Simillimus locus est Plat Charmid. p. liTE: ἐγχανθα καὶ ἀρτι αποβλεUασ

verba locis his:

Xen an ab Ill b, 3:ἐνταυθα ισσα φ ovi: καὶ οἷ συν αντι καίειν ἐπ xyx iretrai τὰ κωμασ. καὶ των 'Eλλὶ νων μάλα χiθυμασάν τινεσ, ἐννοου- - , μὶ τὰ ἐπιτLidεια, εἰ καυσειεν, υχ εχοιεν ποθεν λαμβάνοιεν. 'Tun Si non iterum optationem continet, immo optativus est concessiva significatione Graeci igitur ponunt se non habere necessaria, id quod particula laeti reicitur. Quare Si, quod singulis verbis μὴ τὰ ἐπιτλiόεια υχ χ Othi continetur, enucleate interpretamur, Si sero vertimus Viern Sei die Setgungdes Fallos, si mo cliten nichi Lebonsmitte haben Athenienses autem ipsi non aliter dixissent sic: μὶ τὰ ἐπιτλidεια υχhXOl te in tern ei die etZian des Falles, ni mocliten nichi

Lebonsmitte haben . Uue pertinet locus similis Plat Euthyphr. p. ISM:

Ipse Euthyphron dixisset laeti ονψορθω αυτ ποιησοιμι. En enuntiationes mi Oi et optativum praebentes, id quod iam de coniunctivo Statuimus, videntur SSe queStione secun

e Enuntiationes subsecuti V a Q. Enuntiationes subsecutivae eadem qua primariae rationelii et optativit ut si raebent ea Significatione, ut optatio quaedam dieatur, quam enuntiationis primariae Subiectum reicit.

28쪽

Ηa enuntiationes in finalibus numerari Solent, OptatiVUS EI I

modis commutatis declaratur. Sed illud iri acin iis et

ps Plata Sed optationis Si cuiuSdam et Lange l. d. i tatvno dam coniunctas particulas invenimus in Iliade. Post- qua is Priamus impetravit ab Achille, ut Uectorem interfectumo ili in i castris Ilion transferret, is cadaver ornandum

ti si vis collocari, sed eundem quem O lUE III tenet. tationes ex animo Achillis sint fictae, Iteri

qui, persona, mutentur Achillex enim , si ip*ius vel in a usus esset Ilomerus, rates dixi Sseth pii . a

sua rostris vi et significatione usurpatum. In verbis i ii ni iam, in quomodo finis quidam IIIESSE POSSit, noni in Sot cupit u ludos, it iracundiam Triamust Ulc quidem re quippe quae moleStissimauit ei EIU E particula ostendit Quare si Oraecam

locus hue pertinens est Thucydidis tu illi

ipsius dicentis haec est:

etiam apud Platonem reipubl. 'SE:

Ηonterus As amemnonem inducit dicentem sic: μη νυτο ου χραίσμ σκ 'τρον καὶ στεsist θεοῖο IL, 2 Quibus verbis usus Agamemnon, id quod Supra explicavimus, exspectationem molestam reicit, Cum nostro loco Agamemnonem cupere atque optare finxit Plato, ut illud si/κ παρκεῖν prohibeatur. Ceterum utrumque laesi ironice dictum Sse constat. Quod si conserantur hi duo loci, facile cognoscitur, quomodo e parata i hypotaxis acta sit. Mi eum alter locus enuntiationis primariae sormam retineat, alter ita Stappositus, ut appareat eam SSe enuntiationem Secundarict m. Locus paullo disiicilior est Plat Phitob. I 'ID: reis Iu i dorcs i id Oxῆ μη ον ομοιοτατον - ειη, TOυῖοαντο αυτ ο, μάντων χρηFlατων; Nullo modo particulae a ibi ad optativum reserendae sunt qui, cum sit potentiali significatione, abhorret a particula stή cf. Lange l. d. p. 18bj. Quare fieri non pote5t, quin verba th υχ μοιοτατo artissime cohaereant Particula vero prollibitiva addita est, ut leIHaUtur Verba tri Xομοιοτατον, non Ut rorSUS reiciantur. Lingua vernacula autem Si hanc particulam optime mittimus cf. Κueline l.

lli Superest ut de ait o sequente indicativo agamUS. EXemplorum autem Septem particulas coniunctas iri si et indicativum praebentium unum S XenophontiS, sex sunt Platonis, qui, id quod est Sermonis urbani, ut rem aliquam cautiSsime repudiet, vocibus iii o utitur. Quae particulae quamvis paullatim in formulam quandam loquendi abscederent neque sere cuiquam, quid principio ignificarent, ante oculo ver8aretur tamen, qua ignificatione cum con-

29쪽

iunctivo et optativo coniuncta Sunt, eam his quoquo locis praebeDt. HAE nuntiationes primaria C.

t rhabor vielleichtri uri habe ni dari nichi oti mitstimini Quae dicendi ratio quantum disserat ab

Unullam ictibus coniunctivum praebentibus, ex ipSorum modi i lii, linulta petitur. Quare apparet non dee58 locos,

in quibus et indicativus et coniunctivus Satis bonam praebeat Sententia iit. Sed cur Plat Men. 8s C non stolor cooμεν dictum sit, iam p. 23 apparet. Deinde Vero cum Oniuirili Via mi isti rem finitam atque tranSaetana 33 significaret, indicativus eo consilio dictus est, ut illud stoλοrεῖν tempore praeterlapSo actum esS intellegeretur. liniis 3 locus hic Plat. Lys. p. Id D:

haben An das Gange nichi ricliti orsorschi Videtur autem etiam hoc loco coniunctivus praesentis vitatus esse e conSilio , ut tempus praeteritum urgeretur. Quodsi indicetivus praeSentis particulas tibi Sequitur, rea dicendi

Exspectamus pro 'ολαμβάνει potiu coniunctivum no- λαμβάνη . Indicativus vero hunc praebet SEIISum aptiSSimum: abor vielleicht glaubst dii gar nichi, derinterrichi boim Protagoras erde ei solcher Sein, Sonder Wie der etc. Quare neglecta recentiorum librorum manu Scriptorum lectione 1πολαμβάνη (U si , , , , , Leodicem Claritianum AJ Vaticanunt Parisinum regium Ud(C secuti indicativum timoλαμβανει retinendum CSSe puto. CeteruIII liae tria exempla Sola formam praebent quae5tionis, cita nosme in coniunctivo neque in optativo occurrebat. Ex reliquis locis simillimi sunt hi: Plat Men. p. ii A. Σ ἀλλ ita j est D ID Duασ V ουδεν ἀπολειψω καὶ Λου

Si retinemus, id quod supra Statuimus, particulam recognihil esse nisi adverbium relativum, loci nostri nihil sane

OlIEIId Di Praebent. I idus enim ratione habita originis is est: l. alii lii so welpho Se Nerde ich vielleicli nichtim citando Sein Nam partiCUla praedicatum non abSoluto reici satis constat. Indicativus vero suturi cur his locis poSitur Elt, iam X particuli Omo cognoscitur, quae cum hoc tempore huius modi SaepisSime coniungitur. Deinde vero cum particulas in D in univei Sum Sequatur rariSSime prima persona Singularis coniunctivi praeSenti8, nullam invenimus formam niti durωμαι.

30쪽

D nuntiationes coincidente S.

l l El, Si Sola pectemu8, abhorrere itationum Platonicarum nemo St, 'uiui aut IT Socrates, cui a Platone hae verba attri- m prae Seriori Soba tamquam molestissimav tu repellere L quod tu idem revera non iacit. liter vielleicht μὴ ,erhiil sicli dies michi so. Uρα, Sequente indicativo nihil sit nisi onig - li ratio, eadem formula, si Coniunctivi sol lud et 2pPO-Umor quidam Xprimatur, Iolet dici cf. Curtius,

ri nuntiationes subsecuti Uae.

II l,licatur illo Thucydideo Ill , , te quo

t, ii ila luit S. dam hi locis duobus collatis si quaerimus, mi TX uplum priorem Sion dat USum, non potest

dubitetit L sin mi pria dicendi ratio sit Thucydidis, qua libortu ugus iri sila Dhon. Quae Structurae quomodo di8tent, a uil id ellet in aeris et Echulgr. s 33 A legimus. Ah DI nc omiSi8Se videamur, duo loci commemorandi

Ηoc loco cum coniungenda sit particula liή cum Uin, ob vero pertineat ad dῆλον, nihil iam St, quo offendamur. B. MV ού eonii inclitii cilii Ierbo infinito.

Loci particulas si aei sequente verbo infinito continentes aliter non possunt explicari atque qui has particulas cum verbo finito coniunctas praebent. Nam etsi aeri i ut ante indicativum rei: ante verbum infinitum Io Situm formulam quans Am liaeci UpDd purum se Di paret, tamen, quid singulae articulae T virent, etiamnunc licet cognoScere. num autem infinitiali neque modo neque perSona Stendit,

tamen Iri Edia Ut II tari tatione Par taletlea, cuius modi loco sit

. I ii

erbo tufinito canue ito, quem SonSum loci praebeant, explicabimus i l l . a Belirago ratis Aritili in V Er-hlarun de o hocles diligungsbericlite, uando Acad Erui clor iSSE DE Chaiten 286s d. s; in i Sqq. . EX X-emplis lὶ laeuo pertinentibus cum II inlinitivum contineant, nartici Davus, priore loco de infinitivo agamus, posteriore de participi O. I. ni o et infinitivus. Verba, quae equitur sti et coniunetivus reptativus, indicativus longe alia riunt atque quae moniUDETHItrum Cum