장음표시 사용
271쪽
verbo utisses Adcommodum, ad voluptate M delicias, omnia: utiliis usus fuerit vel matantum nocte orto iam sese,& stratis equis nonillubens abit, sed, volens, de nil ris: quia meminit hospitium esse, ea bona de via tantum M atque ad se nihil pertiner nisi sorte ad usum exigui teporis; Dd,
siquis illius diuersiri eommodis,axque opule Hylactus agressabem melli pateretur; omnium iuduc Ginrudens, de insanus habe a muri Et is est qui rimare o dolet sibi somnae bolia eripi: non m i icilli sibi hunc minta, qua tusisest, pro diuerserio esse, &ilutius bona, omnemq; opulentiari, majestatemseruire hospiti unius diei qualis est vita nostra vito
272쪽
gissima sit cum aeternitate composta Non meminit,inquam, minem, id est hospitem esse, imo
Dic age, peregrinus aliquis devia fessus adultatim die, impe dente solis aestu, ut eum declinet, ac fallat sese recipiat sub arbore pomifera, subque tecto viridi, bram captet quamdiu credis eastu volet,certe dum viresrefecerit, dum ab alto die respirarit ,sibienim paululum,&quieti redditus, ab iula mox surgit, & viam init, per γque leuiore gressuri quod si captus amoena illa fiondiu viriditate,su uitate fructuum . umbraculi co- modis,ad solis occasum, primas'; tenebras immorari velle profecto parum sui memor, & compos ha
273쪽
Sic est omnis homo,quem Vm- bravitae nimium capit, ac delinit, quem nimis distinent pendula ex arbore poma, hoc est huius saeculi bona,quae sibi,utpote viatori relinquenda, no nouit vere tamen sunt relinquenda, vel ipsa probante ac
tura audi de illis, ut selet,elate dis
Mortale est omne mortalium bo ' num Vnum est verum bonum quod non moritur. Certum est illud sempiternuri nempe apientia, Θ,irtus me Iuum contingit immortati mortalibus. Caeterum tam impro'
bisunt, tam obliti quo eant quo eo quis dies tradant, ut miren tu aliquidse amittere amissuri et=m die omnia. Quidquid est,cui Dominus inscriberis, apud te est; som
274쪽
est Nihil umfrmo,nihilfra gili ternis Ninui tum est. Tam necesse est perire,quam perdere. Et hoc
θ' sintelligimus solatii est,aequo
animoperdere, quodperiturum est. Multa hic tibi sub oculos ponit Philosophus t primu mortale esse omne mortalium bonum, quid igitur quereris, si tibi quodammodo moritur, atque occidit, quod natura sua est tale, uia1nὸti visit,
plerumque adeo sui immemores sunt pusilli homunciones.ut stipean querantur, geman cum ali quid amittunt, & non cogitant se uno die,imovi momento amissi ros esse omnia Se dominos creta eoq; nomine sibi illudunt improbe: tamen ex vero,bonoq; D
mini non sunt apud se quidem habent bona,villas possessiones amplas,
275쪽
Mi illum TITvDINE .pla , aliaque fortunae blandientis dona sed ea c5modato possidenr, tanquam aliena, non sua vellent illa esse firma stabilia, aeterna, &non cogitant ea minus conuenire
infirmo, fragili dolcnt cum ea perdunt,& non dolent,cu pereunt. Certe si necessum est ea aliquando tandem, osorte post paucos dies tibi perire, quid adeo lugendum putes, si modo perdas cum inter perdere, & perire sit tantum discrimen. interuallum modici temporis; hoc quidem constitutum
ex ipsa rerum externarum natura
fortunae perfidia,a qua nemo est indemnis, de hac diserte Seneca lubro de tranquillitate animi M. sum, inquit, diuitia, quas non sas, b fames, endiei a tergosequaturi ignimis, cuius non
276쪽
Paetextam inaugurali loriclatritia,sordes comitentum utemportatio, otae,ir mille maeuia, ἐν extrema contemptio quod regnum est, cui non paratas ruina, o proculcatio, o domisu ,ωca ex ' nec magnis ista interuauis diuisa sed hora momentum interes intersuium, νωιmagenua. Haec ubi dixisne verbis tantum
addieatur fides, exempla profert, quae versatilis fortuna dedit ad im& stuporem uniuersi 4 ad
Locuples es, inquit nunquida, rior Pompeio, qui cum tot sumina sideret insuo orientia, oransuo adentia, mendicauit illicidia.' Honoribus=ummis fundis,es nu- quid aut tam magnis,aut tam insteratis, aut tam niuersequariSM
277쪽
3M DE FORTITU VINE Ganus Lot tamen quo die illam Se
vatus deduxerat, populumlinui dimisit In quem quidquid congerim
ierat, Diy,homineris conlustrant,ex eo nihil juperfuit, quod cani extraheret. Rex es ad Croelium te emittam, qui rogumsu iusta cendit uissu , b extingui missit,factus non regno tantum, sed etiam morti Vbi hanc sortuna ui linat no inimo subiecit, tun ano tutiu . iam expectenuis ipsi , de in tanta rerum sursum , ac deorsum vers tione pro tum habeamus quid quid fieri potest; sicqm necessitati pareamus, ierum humanarum cotiditioni,quam mutare hon pol shhEe semus adpossumus magnumsum vi syrtiri animum, 'miro bono dignun
278쪽
CHRIsTIANA. 3, naturae consentiamus: tura autem scut uniuersa mutationibus te
perat, ita: singula. Nubilabere succedunt urbantur maria, quieueruntolant imuicem venti noctem diessequitur, par o sim surgit pars mergitur, a tram rerum aeternit constat; adhanc legem animus noster aptam est Bancsequatur,tais pareat,
ἐν quaecum sunt debuisse seripse
rat, nec melit obiurgare nisam
optimiim spati , quod isendare
no possis,.Deum quo auctore cuncta proueniunt fine murmura tione comitari. Et hic es magnita animus, quis Deo traiussit. At contra illa Hyllus, ac degener, qui obluctatur, de ordine mundi male existimat, emendare mauia Deos, qua G
279쪽
-- deduxerat,populiniustusta diui In quem quidquid congerip terat iij hominesi conlustrant,ex eo nihil Dperfuit, quod carnifex
traheret. Rex es ad Croesum te emittam, qui rogumsui j a cendit iussiu, ut extingui miit,factus non regno tantum sed etiam morti superstes. Vbi hanc Anunae inclinatione animo subiecit, uim monet utib . lam expectimus ipsi, de in tanta rerum sursum ac deorsum vers , ione pro futuro habeamus quidquid fieri potest; sicque nec tali
pareamus de rerum humanarum cotiditioni,quam mutare non possMEL furnus adpossumus magnumsem animum, Et viro bono dignum,
280쪽
scut uniuersa mutationibus4-perat, itavi singula. Nubiissere succedunt urbantur maria, huisu rantolant imuicem venti. noctem diessequitur, paros o b consurgit pars mergitur,
intra rerum aeternitas constat;
ad hanc legem animus noster aptan-- est Ban equatur huic pareas, i quaecumssunt debuisse seripserat , nec aulit obiurgare turam.
Optimum spatii , quod mendarem p . , remum quo auctore cum M prouentiunt fine murmuratione comitari Et hic est magnin animus, quis Deo tradidit. At contra ille pusillus , ac degener, qui obluctatur, de ordine mundi male existimat,b emendare mauult Deos, quamst.