Philippi Berterii ... Pithanôn diatribae duae. Quibus ciuilis imperii Romani notitia & ecclesiae politia illustrantur

161쪽

PITHA NON DIATR. I. I 39derandi & regendi orbis a Deo potestatem, quasi habenas quasdam acceperint; id pro ratione temporum exequuntur quod e Republ. visum fuerit. Quamobrem recto Strabo lib.iiij.prouincias aliter φωναῆς , se ἐθνικωo aliter a Principibus distingui ; &Principum diuisones, quia variae & incertae sunt, parum ad Geographum pertinere censuit: ο-

ωπη. Taceo prouincias quod alio loeo attigimus)ex Proconsularibus Φpe in Praesidales,& ex Praesidalibus nonnunquam in Proconsularcs mutatas

fuisse;idque ab ipse Augusto,ex cuius instituto liscprouinciarum distinctio originem ducit, factitatum

docet Suetonius in Aug. cap. xlvij. obseruandum tamen est temporariam permutationem iuS prouinciae non innovare l. nemo. I 23. de reg.tur.

Iam in hanc Imperij potentissimi imaginem si

quis acritis aciem ingenij intendat, non deerunt quae reprehendere sortasse possit. Diuisum in quatuor praetoria Imperium, & constitutis militum magistris imminutam Praesectorum porestatem conqueritur Zosimus lib. ij. cui temere tamen non subscripseris optarem certe ut omnia essent apta, & inter se conuenientia Proconsulibus, qui paribus auspici js cum Vicarijs Rempublicam ad m, S a

162쪽

I o P Η. BERTERII nistrant,integras potius dioeceses,quam prouincias tribui. Duas in eadem prouincia,ut in Bithynia m tropoles s πού σιας os εα non admittebat: hoc tamen exemplum Iustinianus sequutus est Nouell. xxviij. & xxix. Curias certe & magistratus municipales munerum ciuilium oneribus obrui grauiter& acerbe ferendum est. Caetera morosis & discilibus,qui nihil satis affabre factum putant, inuesti ganda relinquamus. Sit ita sane,fateamur quaedam in Romana politia paulum discrepare; quae, ut in tibi jς & fidibus fieri solet, non nisi a perito artifice intelligi, & animaduerti possint. Nae ille tamen ineptus & insolens, qui se nimis seuerum & fastidio. sum hac in re iudicem praebuerit.Tu,Censor egregie, Reespubl. a Principe, ut imaginem ab optimo picteire,tu tot Impcrij omnium maximi prouincias, ad unius Spartae effigiem effingi posse existimes

η ἐωe H εατεροι. Sed agesis ; compara cum Imperio Romano omnes Graecorum Respublicas & regna: haec ut magnitudine & diuturnitate, ita certe insti

tutis, legibus, maiestate, & splendore inseriosa facile despicieS.

FINIs DIATRIBAE PRIMAE. Disiti sed by Corale

163쪽

ΡHILIPPI BERTERII

PITHA NON DIATRIBA

Ecclesiae politia, vel de Ρatriarchis de Pri

DIVISUM OLIM J MPERIU M,

non Fcclesia. Huius Frinceps Sacerdos Tontis, T manus. Ῥignitas Fatriarcharum. ygnis ymperatori , ω Patriarchae praeferrι se lebat. Tres primum Fatriarchales Ecclesiae. Vopiscus istustratur. . Tatriarcha Judaeorum. - λη tributum Iudaicum. Diphanii locus

exponitur, rete Ia metera interpretatione. --

triarchales Fcclesiae authoritate Apostolica in praecipuis orbis Romam riuitatibul constituta.

Ambitio Episcopi Constantinopolitani , qui ex quartasedem secundam inuasit. aeuinta Fa- triarcha Hierosolymitani sedes. AEuo tempore instituta. Fatriarchae sor Trimates non dignia eate,sed authoritate aquales. Archiepiscopi,

164쪽

dioecesion Metropolitani,Principes, , Fxarchi omnes appellati. alui fuerint in Orιente ρpraecι-pitante Imperio , orchiepiscopi. Extraordinarius Tyrensis Di copi Primatus.De potestate Patriarcharum, or Primatum. ιlli in Oncilio Oalcedonensi Patriarchatus instituti.

R v M est prosecto quod ab Isi- .doro Pelusiota' dictum memini

γε . sed ipsas ctiam rebus diuinis addictas, & consecratas mentes hoc veneno quo nullum sempiternus mortalium hostis habet praesentius ) aliquando corrumpi, & contaminari potuisse maxime dolendum est. Incredibilem Epis copi Constantinopolitani ambitionem norunt. omnes: dabat animos, ingentesque spiritus adserebat nationi contentionis cupidiori quam ver, ratis , splendor urbis regiae; quae augusto Romae nomine ornata, eiusque spolijs & honoribus cumulata sentim intumuerat. Sedenim quoties ad arma Vulcania ventum est, vanum illico nouae Romae nomen, seu futilis glacies, ictu dissiluit, &inuicta permansit Pontificis Max.authoritas. Capitoli immobile saxum semper accolet Pater Roma

165쪽

nus,& dum hominum genus erit, sanctis mundum. .reget imperijs. Quin nunc ctiam Dei Opt. Max. beneficio immortali, in extremis terrae, Oeeaniqu

finibus ubi populi rerum domini nomen auditum nunquam suerat clarissimum Ecclesiae Romanae iubar effulsit.

Vnum erat primum in toto orbe Romano Imperium,cuius author Augustus: υωω πινύο ΑὐGς9, inquit Origenes contra Celsum lib. ij. δ μυῆ βαn- λεὼς τους m ς σἐπι γῆς. Sed Oriens tandem ab

Occidente diuisus est: quod ab Antonino & Getaerius, ut scribit Herodianus, frustra tentatum sue rat.Ex illo fluere, fractisque viribus,de incisis veluti neruis labi res Romana a quamobrem eleganter Andreas Caesariensis Episcopus in Apocalypsim:

Αυ μου Κασαρος. Nec ob id tamen diuisa est Eccle sa; quae cum una sit unius fidei consensione,& religionis conspiratione coniuncta', Vnum quoque semper habuit summum Sacerdotem, Christi V, carium, Petri successorem, urbis & orbis Episco

pum. e .

Huic proximi Patriarchar in quorum Pontifex ipse numero est sed longo interuallo proximi. e sum tamen praecellens semper fuit dignitas: ἐμ

166쪽

t ΡΗ. BERTERII . ο-ει-ση, ait de sede Alexandrina Synesius epist. lxvij. sub qua mirabere proculdubio AEgy- ...ptiacete dioeceseos Episcopos, nec vi, nec ratione ulla cogi unquam potuisse in Concit. Chalced. vi sanctissimis eius decretis subscriberent; quia damnato Dioscoro Alexandriae Episcopo,Patriarcham sententiae principem non haberent. Petimus

inquiunt illi act. iiij. mestram sublimitatem, j

hanc sanctamet magnam Synodum , mi mferesenum nobis, X expectetis nostri- Archiepiscopum, it secundum antiquam consuetudinem illius se quamur sententiam : quia si extra molinitatem,raesidis nostri aliqui acimus ,sicut praesumpto

res, no eruante ecundum canones antiquam consuetussinem, omnes ala tiaca regiones inlumgent in nos. Verum illustriora his subijcio: Imperatori solebat olim ignis praeserri, res peruagata &Vulgaris ; addam ego , ut morem istum strictim attingam , & praenunciam Principis aduenientis quod obseruatum non)um memini θ fuisse lucernam.Corippus lib.ij.de Iustini ad circum adventu:

Praenuncius ante

Signa dedit cursorpsita de more lucerna. Atqui Patriarchis quoque -ο faces praeserebantur, ut author est Balsamo in respons de Patriarch. priuileg. qua de re verba faciens sic ille Imperatori Patriarcham componit:

167쪽

iEX- έκια, pallia,& caetera huiusmodi; quae fere omnia tandem Metropolitanis etiam concessa sunt. Ecclcste vero Patriarchales tres tantum primosuerunt: Romana, Alexandrina, Antiochena; quo &videtur mihi respexisse Hieronymus in epist.ad Vigilantium: Et id facient Orientis Ecclestae P quid Ipti , 29 Sedis Apostolicae ' De Patriarcha Alexandrino meminit Hadrianus Imperator apud Vopiscum in Saturnino, ubi turpes in Christianos& Iudaeos calumnias congerit: Ipse iste FBriarcha, rum ala pium tenerit , ab aliis Serapidem adorare, ab aliis cogitur Christum. Sed haec parum Alexandrino Christianorum Patriarchae conueniunt; quem propter mune is necessitatem in AEgypto , imo in ipsa etiam Alexandrina ciuitate alliduum fuisse oportuit: & vulgo forsan ignotum eo tempore,quid Iudaeus aChristiano differret. Itaque fatius est Iudaeorum Patriarcham hic intelligere.

Nonne cnim poterat ille cuius sedes & domiciliusuit Hierosolymis celeberrima aliquando inuisere urbis copiosissimae Synagogam, in qua tot centena Iudaeorum millia fuisse prodidit Philo Parebant

certe Patriarcharum iussis totius orbis Synagogae; ita ut tributum eis exsolverent l. vlt. C. Theod. de

168쪽

γρ- -' Ιωσηπω - ο λῆς δου, F G ρογαν. fallitur Interpres , qui γρος simul & ἡ ωτο λης - μάαν, praemium & remunerationem apostolatus reddidit : nam - λἡ Iudaeorum tributum est, quod a

Iosepho percipi sic enim tantismo verto voluit Patriarcha ; atque ideo haec statim Epiphanius:

sed & - λία, tributum fuisse docet Iulianus in

κωλυκω . deportationis functione explicat The dosius in l. I C.Theod.de Iud.cuius tributi Quaestores Apostoli vocabantur d.l. I 4. & I8. eod. titiliorum munus suit Patriarchae mandata exequi et heriles rvel dominicos Apostolatos dixit Aymo lib. j. siccitast. cap. V. Tres autem illae sedes amplissimae, quarum prima est Romana, secunda Alexandrina, tertia Amriochena , authorem habent Apostolici ordinis Principem 'um m s βάθρον ἡ -- ας , omneS ut, que in primariis ciuitatibus, quo illustrior esset e rum dignitas, collocatae: nam ut Roma lux orbis terrarum primas semper tenuit, 'Prima mi es inter diuum domus aurea Romao

169쪽

PITHA NON DIATR. II. I Tita Al exandria secundo, Antiochia tertio quondam loco , cum armis opibusque Romanum vigeret Imperium, positae sunt. De Ale andria, quae non tum ηοηr c πολια, sed μγ -λα appellata cst, haec Dion Chrysostomus in orat. xij. ad Alexan

& Aristides in orat. de urb. augustae laud. ubi Romanos sic alloquitur: 3 3 magnus Alexander

te tertiam facit Iosephus lib.iij. de bell. Iud.cap. iij.

concessit. de utraque ita Herodianus lib. iiij.

socias statuit Ausonius, 4Ambarum inquit locis inus. verum his anteponit Carthaginem, quae T mam vix pasta priorem. Demum-δ ρέων, ut ait Herodianus lib. vi j. T Σ

170쪽

1 8 P H. B E R T E R I Icum Alexandria certabat; at nullus tamen. inter

Patriarchas Carthaginensi Episcopo locus: quod cum ita sit, tu fac existimes non amplillimam ciciuitatem,& tanto sacerdotio dignam,sed Apostolicam defuisse authoritatem. Postea nihilominus Alexandrinus & Antiochenus in tertiam & quartam sedem reiecti sunt, ubi in secundam inuasit Epistopus Constantino politanus sela urbis regiae dignitate subnixus; quem exploratum cst occulte primum, mox luce, & palam nihil non molitum, ut quem asipuerat honoris gradum,retineret Praecipuum autem noui huius Patriarchatus praesidium, & firmamentum in Constantinopolitani, & Chalcedonensis Con-ciiij decretis situm est. Tunc primum cognita

mus Leo , ipsius etiam Synodi precibus induci nunquam potuit.Nimirum praesenserat vir septentissimus & plane diuinus,quantum detrimenti noua haec dignitas nomini Christiano esset allatura: hinc arroganter usurpatum Oecumenici nomen. De Sergio Patriarcha Constantinopolitano sc loquutus est Theophylactus Simocana in dialogo quem historiae Mauritaniae praeposuit : ουκ-

quod Anna Alexij Comnent Imperatoris filia inepte nihil grauius dicam ad Synodum Chalc