장음표시 사용
191쪽
sed effecit urbis dignitas,ut in praesecto,& Vicario
constituedo sola tantae ciuitatis ratio habita vide, hinc dioecescos Italicae nomen retinuit ea tan
tum Italiae pars,quam Praefectus praetorio admini- strabat. Quo fit ut frequenter in Imperatorum constitutionibus suburbicariae prouinciae, quae Omn in Italia sint, ab Italia tamen separetur. Quod cum ita sit, nemini mirum videri debet, si earum Ecclesis a Rufino cum AEgypto conserantur: amplissima enim fuit aegypti dioeccsis,sed multo illustrior illa pars Italiae,in qua Roma ipsa augusto auspicio condita, Imperium terris aequauit, & quam in dioec seos quoque formam redactam propriam urbi dicarunt orbis moderatores. Rufini igitur haec sententia, AEgyptiacas prouincias ab Alexandrino administrari, ut suburbicarias ab Episcopo Romano. Nam quamuis aliae quoque essent in patriarchatu Romano dioecesies qua de re nemo unquam dubitauit istis erat nihilominus urbicariam, qua plures
prouinciae & metropoles comprehen batur cum
AEgyptiaca conserin:quid clarius quid apertius nuhil de summa hic dignitate totiusque Ecclesiae procuratione detrahi vides. Atque hoc sensu accipi oportet quod apud Iulianum legimus Novell. cix.eArchiepiscopum Iustimanae primae eadem iura su per Discopos sibi sub ectos b.ibere , quae 'Tapa Ro
192쪽
bus sane non aequalis utriusque statuitur authoritas; nemo enim qui sanae sit mentis, cum aeternae urbis Pontifice nouae & ignobilis ciuitatis Episcopum conserendum putet, ne quidem insolens illa Graecorum natio.Suam Metropolitanus, suam habet Episcopus paroeciam, in qua pari iure utuntur; sed uniuersi tamen prouincia Metropolitani curae
subiicitur: quod dici similiter potest de Metropolitano, Patriarcha seu Primate,& summo etiam Pontifice:nam & is Patriarcha est in dioecesi certis definita prouinciis, specialem vocat Hincinarus epist. vj pluresque, sicut alij Patriarcha', habet Metropolitanos , in quos exercet non dissimilem potestatem. Verum alia est Pontis Max. dioecesis quae orbis terrae regionibus terminatur. atque inde est: quod uniuersales cogit ille jnodos;& Patriarcharum Episcopus appellatur a Calliodoro lib. ix. epist. xv. Ideoque Patres , qui primo Arei tens Concilio intersuerunt, haud temere in epi stola ad Si iestrum scripserant non unam ab eo
dioecesin administrari: Placuit a te qui maiores dioeceses tenes poti mum omnibus insim
Foelices nimium Christiani, si nihil unquam de Emma illa authoritate delibari permisissent: equb
mum induco meum non sine praecipuo Dei nu-
193쪽
PITHA NON DIATR. II. r 7 Imine Orientem Occidentis viribus expugnatum
quae Francorum pietati & virtuti laurea maxime debetur ut illa pars orbis Patriarcharum sedibus inclyta Ecclesiae Romanae fasccs submitteret, &eius amplitudinem , dignitatemque agnosceret. Quamobrem & lego, fateor quamlibenter, quae Innocentius III. de electione Constantinopolitani Patriarchae deo tempore decreuerat in cap. scriptum de election: quod ut illustrem, & quaedam rei pene iam obliteratae vestigia ostendam, a proposito paululum deflectere non pigebit: mandantes ait Innocentius quatenussuper his s alijs
inquiras ditigentissime veritatem de meritis electi, in postulati apud Venetias, rubi nati fuerunt, αρ . diutius conuersati. postulatum hic,& electum V netijs; natos & educatos audis: quoniam iunctis ante Gallorum Venetorumque copijs Constanti nopolis obsessa,& eapta fuerat,totiusque exercitus
consensu sancitum, ut si Gallus ad Imperij quod
Balduino postea obtigit 9 culmen asccnderet, Veneto patriarchatus deserretur ; idque Egnatium, Blondum, & Cuspinianum cum non latuerit, a Villarduyno tamen,Niceta,& ab ipsb etiam Imporatore cuius epistolam edidit annalium scriptor Gothostedus praetermissum est.An quia palam,&in oculis omnium actum non fuerat de his pactionibus, quas nemo extitisse inhiabitur, qui co rem . Υ Σ
194쪽
perductam intelliget, ut soli etiam Veneti ad re liquas Ecclesiae Constantinopolitanae dignitates,& olscia admitterentur: quod iure optimo Inno, centius prohibuit scripta ad legatos suos epistola, cuius pars cst cap. v. de institui. Sed apertius ad ipsum Patriarcham: AEuod si de caetera binqui Uosis Venetos in Fcclesia sanctae Sophiae Lanonicos instia
tueris , aut ad hoc operam impenderis, semper in eadem Fcclesia sit Venetus Tatriarcha s nulla ' deinceps ratione poteris excusari , nec iliad ob serues , mi nem ιnem Archiepiscopum praeter V netum ιn tota facias Romania. sunt & aliae eiusdem argumenti epistolae in codice M S. Collegii. Fuxensis Tolois, ex quarum una ea tantum hIcappingam , quae Francos potissimum ab illius Ecclesiae dignitatibus & osscijs remotos demonstranti.Solos Venetos melJubiacentes eis in Ecclesia tua promoues, Francos, Ir alios probos iros alterius nationis promouere contemnens s et olumusit ab huiu modi reuoceris abusu. sed de his satis. Multa erudite de Pontificis Max. potestate a viris pietate, & literis praestantibus sunt scripta, quae gratius erit ab ipsis fontibus,quam ex arenti hoc riuulo haurire.Ego de re omnium grauissma breuiter tantum, simpliciter , & sine fuco egi,
195쪽
spiscopus. ediolanensis Sirmiensis Epricopi- elemona praefuit. J- Γoncilio Aquileiensi pra
mas tenuit Episcopus ediolanensis necramen Trimatis aut Patriarcha sibi honorem πυn-- quam arrogauit Metuentia Urbs negia, Flamι-niae primis metropoliis , AEmiliae postea attributa. 2 ultam eius Oscopus sibi primatur tu indicauit S cclesiae I auennatis autocephatia..Aquileiensis Spiscopus. Gradensis tr Foroiu
mo Frimas. Larthaginensis Episcopus Asticae
primatum obtinuit. Fim authoritast ιn omnes
a icana Haec eos prouincias. Faschatis iues seruptis a Fontifice literis solebat quotannis publicari.Treuerensis primatus. Veterum fcoporum modestia. Arelatensis primatus. 'Tri mates a Sedis Apostolicae vicariis differunt.
196쪽
. Suas tamen Trimatιbus πιιces aliquando Pontifices imponebant. Legatι ὰ latere. Eorum no
men ab Imperio ad Scclesiam translatum. Σrι- tannia Trimatem ab Arelatensi Disivo consecrari motait Gregoritis. Synodi cogendae ii Arelatensi otim Spiscopo concess-. Lius cum Spiscopo Viennensi de iure metropolitano in Taurinensi oncilio controuersia. Viennensis prouincia inter eos divisa. fmiles ,-sces Distici Septem prouinciarum conuentus in Ar latensi riuitate fiebant. Hinc mari sententia deprimatu Uiennensi in dubium reuocatur. Z mi, dgr Soni acij de Arelatensis Episcopi auctoritate diuersa decreta. Hilarius Arelatensis spiscopus Galbarum Trimatem se asserebat, cui restarit Leo Fontifex gmax. Aucta nihil minus postea huius Scclesiae dignitas. Sed ex
tiscia tandem. Toletanusprimatus. Unde eius
origo. Gallia A arbonensis is Gotthis in Hιθα-yiae prouincθs numerata. Depta Hifflaniarum diu sto,quaefatio Γonstantino tribuitur. 3rofi,gato, aest extincto Miarico regnum Tolosanum funditus deletum. astu' tempore celebrata fuerit . prima eAurinanensis Synodus. Tolosa Gotthu' .a cum Aquιωnιa co cessa metropoleos nomen accepit.Duae in eadem prouιncia metropoles. Vetus . iv Nocaae eum Nicomedia visi contentιο.
197쪽
PITA A NON DIATR. II. II Duae Tritanniarum metropoles a Gregorio Magno constitutae. 'De primatu inter Spiscopum cantuariensem is Eboracensem controucrsia.
Vos etiam Patriarchas & Primates Occidens coluit: sed cum Ecclesiae 1 Sol propius ex arce Romana eam orbis partem aspiciat, mirum non est si obscurentur tanti luminis velut fulgore vicina jdera: D,κ ait Basilius Seleu
de suburbicariis prouinciis supra, sequitur Italia praetoris Italici dioecesis prima, cuius metropolis Mediolanum; sed quis olim & totam Italiam in patriarcham Romano sitam denegauerit quanquam si suprepam Pontificis Max. authoritatem respicimus, haud valde necessarium videatur de patriarchatus finibus disputare. . Vt ergo ad rem , nemo sibi persuadeat ciuiles dioeceseon, & prouinciarum formas in Ecclesiae politia semper obseruatas ; nec enim id res ratiove suadet, quemadmodum suo loco plane & dilucide explicabitur, hic tantum fas si sagaciter od rari, & inuestigare, an Mediolanensi Episcopo ex
198쪽
eius urbis dignitate aliquid olim authoritatis acceOserit, ut de Thessalonicensi ait Iustinianus Novell. xj. quod ita facillime exequemur, si in hac quar- 'stione Italiae adiungamus Illyricum,cuius aliquan
do duas fuisse dioecesses, alteramque cum antiqua metropoli Sirmio Italiae praetorio alcriptam perspicuum est. Sed vereor cgo, ne ut Daciam alio loco Macedoniae adiunctam ostendi, ita & haec Illyrici pars dioeceseos nomine seruato. tunc Italiae fuerit, nec solum eundem Praefectum,
sed& Vicarium habuerit , prisco & illustri exemplo legis Vatiniae; quae, ut Suetonius scribit, Illyricum cum Gallia Cisalpina in Caesaris gratiam
coniunXerat. nec certe mirum; quippe Italiae imminet tractus ille. Ausonius in Aquileia: Dalaad Joricos obiecta colonia montes.
Quin & fines,quibus inter se disiunguntur, parum certi:squidem Aquileia ipsa Italiae urbs, Dalmatiar quae Illyrici prouincia est aliquando tribuitur, ut probat hic primae Synodi Arelatensis locus: G. prouincia Dalmatiae riuitate Aquileia Theodorus Episcopus. & confirmat etiam prouinciale Romanum,in quo Pontifex Max. longo post tempore id ipsum sequutus videtur ; atque ideo nullus, si quid coniectura assequi possum, in Occidentis Notitia Illyrici Vicarius. vir doctissimus, qui commentariis utramque Notitiam illustrauit ' occupato iam a. bar
199쪽
barbaris Illyrico, magistratum , qui fungi munere suo non poterat, praetermissum existimauit: sed profecto nondum in Illyrico funditus deletum
erat nomen Romanum; & quod caput est, cima omnes huius dioeceseos prouinciae , earumque Rectores hoc Imperi, breuiario comprehcndan tur, non occurrat facile qua ratione omitti potuit Vicarius. Itaque Sirmium, nisi frustra sum, pristi num quidem honorem retinuit ; sed vera tamen Italiae, & Illyrici metropolis eo temporc Mediolanum. Huius sententiae non leue argumentum in
electione Anemij.Sirmiensis Metropolitani, cui Ambrosius Mediolanensis Episeopus praefuit, ita
paulinus in eius vita: um Ombrosius Sirmium ad creandum Discopum Anemium perrexisset, 3bique Iustinae tunc temporis Regιna potentiabo muteιt-dine coadunata de Fcclesia pesteretur,Nino ab Uso, sed ab haereticis Arianis Spiscopus ordinaretur, essetque constitutus in tribunali,nihil curans eorumquα a muliere excitabantur ore. An permisisset
scilicet Augusta, nisi sedis Mediolanensis haec sutoset authoritas, ut Ambrosius, cui illa pertinaciter erat insensa,electioni Epistopi in alia dioecesi praeficereturὸ Non Ariani quoque,qui ab Illyrico prinsecti, ut incet Maximi tyranni epistola ad Vale
tiniantun Augustum,iam Occidentem insanae prauitatis opinione insecerant, viro sanctissimo, quem
200쪽
hostili odio prosequebantur, restitissense Haec si fuit Mediolanensis Episcopi authoritas in Illyrico, qui minor eadem esse potuit in Italiae dioeces, cuius Mediolanum propria fuit metropolis sane in Concilio Aquileiensi quod potissi- mlim ex Italiae prouincijs conuocatum docet Gratiani ad Praefectum praetorio epistola ipsum Ambrosum primas tenuisse ex serie actorum liquido satis deprehcnditur; neque vero Italiae statu post
crebras illius vastationes immutato pro sus euanuit liaec potestas,ut subindicat vetus moν in Aquileiensis Episcopi electione obseruatus can. istud. II .quaest. I .& can.pudenda. 24. quaest. I. Sed merum fateamur mat 'Pol mnia merum. Nunquam ille sbi tantum arrogauit in Patriarchae aut Primatis nomen usurparet;quod Gelasius etiam non obscure innuit in epist. ad Dardanos. Iraque unus adhuc totius Italiae & Occidentalis Illyrici Patriarcha,vrbis aeternae EpiscopuS.
Arx demum Imperij & propugnaculum fuit Rauenna, Urbium sipi Paulus Diaconus nobilis-ma,ita Vt regium nomen consequuta sit.Iornandes cap. ix.de rebus Geticis: Tertio missiario ab urbe erat regιa Rauennate. nec ad summum decus es
defuit splendor Ecclesiae. Nota satis valentiniani constitutio , quam Hieronymus Rubeus rerum