장음표시 사용
21쪽
π- causa tibi librum pro- conserre,' tune pretium praebere deis mittere qui tibi convenit, quod non bet, si rem non potest . Adhuc recte ea lit in pretium ejus. Quare in quae, ita judicat Auctor de promissionestionibus hisce judicandis, quoad pro- mercedis & gratiae titulo facta . tune missiones gratuitas mens promissoris enim rei pretium prineipem 'lotum penitus spectanda . Si enim praecis tenet. puum ejus studium erat benefietum
3. 63I. Si quis rem tibi promissam denuo alteri promisi ii premissis prior valer, nou poserior.
Uritim νὸι Fρrtasse non inutile se animadver- est ex eo genere , ubi rei pretium uni pro istere , promissionem primam re ipsa spectatur; quod si res ipsa spectetur. vero eom. promissio nulla est, quia adimpleri pensatione quadam, si haee posterior non potest.
f. 697. Si unus Correorum promittendi vel debendi , promissonem roram solus adimpler , vel debitum rotum solus δει. viM, ceteri correi ips in nibit renentur.
qui solum , - . tam G. Hoe iudicium neque probatur in birωes in demonstratione, neque omnino rectum summam quandam ae perunt , unus.
quisque autem partem suam , seque simul debitores constituerunt , nonne solvere debent quisque partem suam λNonne vero si unus totum solvit . huic taei te pro rata sunt obligati PNum quia creditor singulos non conis venit, jure totum onus solvendi in M.
cium refunderi possunt λ Cum sese obli garunt in solidum , hoe ipso testati sunt singuli se confidere uteris adeo, 't ab ipsis restitutio em sbi iactum
iri non dubstarent , si eorum nomine eoacti solverent.
verum, ubi plures simul promiserint se facturos beneficii nomine tan. tum , ae sine mercede aliquid , Auctor recte judieat a quia tum singuli censentur sponte facturi quod proinmittunt , ii adigantur. Qui promisi sum recepit, potest ex illis quemlibet convenire ' sed promita effectoeeteri soluti sunt ab omni vineulo. Vide Wolfium T. q. g. 8 ID
f. 773. Si remeritas premisseris fueris manifesta ; promissione
aereptare non debemus , o ubi post aeceptationem ea nobis δε- mum innotescit, ea remitrenda , nisi tua intersν promissum esse. Idem renendum de promisono animo indeliber
7 - .ipsam exceptionem nis tua effectio huiusmodi promissionis ma,taris . circumscribero Vellem; nam si siro damno sutura esset promissori
22쪽
mihi vero cedenti parvo . xedere deis
Ceterum etiamsi concedam , renunis ei andum esse promissioni, quam deprehendimus temere factam , tamen ravi nem Auctoris non probo ' neque enim
verum est , nos hujusmodi promissum urgentes peccati alterius participes fieri. Peeeatum jam admissum est statim, ac temere promissum suit, neque me tangit, qui promissionem temere conoeeptam ignorabam. Peccatum hoc est promittere sne causa & sine ratione; non efficere quod promissum i modo liceat ): eulpa revocari nequit z tantum dubitatur de iis, quae consequuntur nempe promittentis damna. Et aliorum quidem damna vitare & ea. vere debemus, modo sine gravi damno nostro, neque abuti debemus alio. rum culpa ut noxam patiatur, 'si quidem nos immunes smus . Ex hoc prin.
xxiii ei pio res judicanda est . si Auctoris
principium valeret, exclusa esset ex.
ceptio nis fua ἰηtest promissum esse,
nam si ut ait n. a. urgere promissum, postquam temerarium compertum est, idem est, ae illud aeeeptare, adeoque peccato alterius concurrere; renuntiana dum est, etiamsi damnum inde in nos redundaret; neque enim fas est eon. currere peccato alterius ad damnum
vitandum. Promisit mihi quis iter se
suscepturum negotiorum meorum cau
sa; postea eomperio ipsum relicturum filios, & alia officia ipsi sacra: nefas erit me abusi promisso illius, etiamsi
damnum inde in me consequatur.
Cur quia premissio ejus non solum temeraria est, sed etiam improba. Non licet ei promissum implerer ego vero effectui consentiens , cum ipso Pe
823. Si pactum tacite renουarur ides f. 8eto. Si quid ab
uno contrahentium Pacto temporario finito fiat, quod nonnisi vi ejusdem fieri poterat , altero conscio, nec dissen
tiente) per tantam inemporis inrervallum valet quanto antea duraverat. Videtur mitii pactum potius pro tendi & eontinuari ad libitum , idest quandiu paciscenti utrique videbitur, nisi sorte rei natura , vel usus . vel
consuetudo finem non praeseribat 4 L eo tibi domum ad sexennium, pretio annuo . Exacto sexennio pergis eam habitare, me taeente: pactum hoc non renovatur nisi ad annum . Silentium enim nostrum hoc tantum significat, te domum meam occupare eodem pretio annuo eui consentio: sed nihil de spatio temporis.
q. 872. Si iηrans moraliter falsum loquisur, menrisur , perfidus es , O gloriam divinam obscura .
Iusiurandum validissimum pignus est bonae fidei quam quis ostentat, cum enim Deum testem appellet verum esse quod ait, seque divinae ui. tioni devoveat, si salsum iurat, pro. in udo fitetur se optime intelligere quanto. pere verax esse debeat , sue affirmitquid sive promittit, ergo summum prae
23쪽
stat, ut deeipiat pejerando, ergo per- pol tuit . Quid magis execrandum . fidus est perfidia maxima . Ad haec , quam augusto hoc nomine abuti ad execrando sacrilegio nomen divinum homines facilius decipiendos λ
, 935. Periurium es perfidia hominum maxima.
ctio com Ait Auctor in demonstrationet tua, 7 6. νans Mem suam ei ad Iringis eui jurmro promittis . suamobrem se contrariam
ejus facit, quod se facturum promisit. Consequenter etiam , si non iacit quod se iacturum promisit : perfidus est .
Haee verba consequenter me. non con
veniunt eum definitione perfidiae g. 65. Perfidia es visium faetendi contrarium eius , ad quia facie sum quis fidam suam adfrinxis r & in adnotatione , ad persdiam praeesse requiritur , ut quis sidem suam adBrinxerit , m hoc
non obsante sciens ac volans contrarium
Uus facit, ad quod faciendum teneba. tur . Differunt inter se , non facere quod promiseris . & eontrarium faee. re. Aliquid ergo immutandum aut in verbis demonstrationis allatae , aut indefinitione perfidiae, ut ha e duo loea conveniant - Mutatio sorte adhibenda
definitioni. Wolfius distinguit inter per. iam , m sedem fallerer ad perfidiam
autem constituendam ait duo requiri. I. ut quis fidem suam adstrinxerit , quod plus est simplici polite latisne . z. ut contrarium nat ejus , quod ita promissum est . verum in sensu comis muni alterutra harum conditionum peris
fidiam eonstituit , ita ut , qui fidem suam adstrinxit se aliquid facturum , non faciens perfidus sit & qui sintipli ei pollieitatione prosessus est, fidem dedit, se iacturum, deinde contrarium prorsus agat perfidus item sit. Ex. gr.
Pollieitus est aliquis t quod vulgo de simplici pollieitatione intelligitur j se
magnati me commendaturum . Si negligit commendare fidem fallit : si a contra etiam agit , de me male apud magnatem dicendo , perfidus est. Astsi fidem dedit, seque vera promissione obstrinxit commendaturum , ae deserit, adhue perfidus est. Tamen iuxta Wolfium secundus ex his tribus ea sibus, ubi quis pollicitus
commendationem , contra adhibet vituperationem , non est perfidia . Ap. pellat hoe eontra Mem datam vers Si pollicitatis tantrariam ejus
facit quo se facturum polite ius seonιra 'dem datam agit , sed perfidus non est. videtur ergo ex Hothi prinis et piis ille tantum perfidus esse posse , qui Mem a friaxis. Sed perfidus erit sive sacere negligat quod promiserat,
sive etiam contrarium agat I haec auistem maior perfidia erit. Videtur haec esse Wolfili mens . quam indicat etiam s. 766. cum ait, esse. diversor peris friae gradus. Ergo adhuc nonnihil mu. tanda perfidiae definitio, dicendumque: perfidus es, qui contraνium ejus facit, ιιι qui id non facit , ad quod faciendum fidem suam adfriaxerat.
f. 938. Falsiloquium Iisitum iuramento confirmare non sicer.
Non liciis Hoe longe verissimum t sed an iniadis scio quid supervaeanei & eonfusi. A fμδ- verto demonstrationem M. 884. a qua ctor ait: jurans sese obligat ad verum
24쪽
obligat obligatione interna , ut patet
ex eadem demonstratione. Ergo non poterat Auctor concludere: eonsequenter in eum ινanderι ius a se exigendi,tit verum dieat. Neque enim jus transis fertur nisi eontracta obligatione exterisna . Ceterum haec conclusio in eum transfera ius &e. supervacanea est .
Satis enim erat dicere, pacto jura. mento pactum etiam intelligi, eum , qui jurat, vera dicturum. Poterat editam haee propositio 384. probari ex pro p. 88r. Iurans Mem suum adflνin.
ρίν ei eui juras de veritate dictorum. Etenim eum juramentum iit vinculum saerum vera dicendi, quoties j Tamentum offers te vera die ere , eo ipio obstringeris , te vera dicturum ilpactum inis, quod servare debes Ita noeerure a abloluta erit demonstratio propositionis hujus ps 8. Tamen adhue animad. vertendum . ex his principiis demon. strationem non esse universalem : acaeidere enim potest, ut quis jurejurando confirmet quae sunt veritati conistraria, quin alter eum roget, aut coninsentiat; hie autem nullum pactum in. tervenit veracitatis . Quare ut hujusmodi sententia recte ac generatim constituatur , eon sugiendum est ad os.ficia nostra erga Deum, quae nomen ejus polluere vetant. Neque enim liticet augustum hoc nomen adhibere ,
nisi temporibus gravissimis ad verita
L p64. Vovens se Deo obligat ad istum servandum.
Nonne promissio aeceptanda est, ut erius implendi, eui deereto addita sor. De istis. obliget Τ Quod in adnot. objicitur , ma voti vim addit ac memoriam reis etsi responso quodam solutum , adhue plicat ae mentem armus obstringit. turbat . Fortasse igitur rectius consi. Ipsa Philosophia plura hujusmodi ara derabitur votum tanquam deeretum tifieia suppetere potest quibus utamur firmum hoe aut illud quod laudabile ad ossicia nostra studiosius implenda. sit agendi, aut ossicium debitum at
S. Io I 8. God in eao dubio , quando certisuri haberi nequis , praesumirur , id in negotiis human;s con/ra eum pro vero habetur contra quem ' praesumptis. Haee regula , qua Auctor ius γι-
capionis , m PraescrUtionis confirmat. admitti non debet , nisi explicetur . Nam quoties quis ultro praestim tionianiam dedit , jure quidem pro vero sumere possumus eontra ipsum quod praesumimus , & vis praelumptionis tota manet, quoties per ipsum stetit,
ne verum cognose eretur . Alias , ubi quis verum patefacere non potuit, et sm . praesumptio certitudinis locum tenere debeat ubi haec locum non habet; tamen effectus praesumptionis durare non debet, nisi quandiu durat incertitudo rveritate producta eessare debet. E. g.
aliquid occupo quod praesumere posisum
25쪽
sum a domino relictum , eo legitimes uor dum res ira manent; ac ipse dominus Iegitimus habeor et at si v
rus dominus prodit, repetit rem , probatque a se nunquam reli Elam; lex naturae pinet, ur restituam . Foratasse restituers fructus non teneor,
nisi sorte id, quo ditios sum sinus, hono alieno; possessio enim legitima
erat, praesumptione legitima duranter praeterea si dominus indirecte praesum. ptioni rei relicta ansam dederit cutipa sua; ego autem ab ipso in erro. rem indusias, dum illam oecup , alterius boni acquisitionem neglexerim, repetere non potest sine compensatio. ne. Si inquam indirecta praesumpti ni ansam dederit; nam si ultro dedit, cum veritati patefaciendae nihil obsta.
ret, praesumptionis effectus manet to.
ius, ut statim dixi. At si onini eulispa vacat , nullum damnum pati debet: & ipse potius illud pati debeo, cujus periculo me objeci praesumptio.
nem vanam secutus . Regula aequita. tis postulare videtur hie, unam quemque de facto suo teneri. Hisce constituris, consequitur etiamsi res occupata legitima praesumpti
ne non amplius ex rei apud me, eum dominus illam detegit, neque ego pe mutationis loco quidquam acceperim,
me nihil restituere teneti, quia nihil alieni possideo , & iure alienare potui
quod ita occupaveram . Praesumptio enim vim habet veritatis , quoties haec agnosci nequit. Eadem de causa, si rem vendidi, tan. tum reddam quod percepi . Emptor autem jure externo non tenetur restitue
re, neque adigi, potest a quia gaudet legitimo. titulo , juret enim poteram
Vendere k quamdiu praesumptio per st M.
Sunt hae dictata legis nauualis in
hoc genere , di hamnus tantum da ure Naturae externo ; sed jus inte pum, lex conscientiae , secus istituit. Hoc tenendum, non licere nobis diutescere damno alterius ideoque quamlibet legitima & fundata fuerit pra svinptio , qua bonum alterius quod reli Gum credebam occupavi ,' quotiescumue rescire datur , meritam domini ipsius hane non suisse, ut reli quersi, teneri me jure interno resti. tuere . Fingamus hominem ita b num, ut te rem suam possidere pausus esset sine querela. neque unquam reclamasset, idque diu g tandem rem repetere, & ostendere , nunquam se serio rem reliquisse e per fidem suam liceret ne tibi abuti stultitia ejus, ut
spoliIs ipsius ditesceres Quis probus non is obstrictum ad restitutionem fatearu νδ Tamen, si quid damni pabfueus fuisset, aut propter expensa S aut propter aliarum rerum neglectum , aut alio quocumque modo , certe jus esset eo ensationis. Valet hoc de polia
litare bonae fidei, qui eulpa domini
possidet. Ceterum etsi ita de prineipio usu - ωμοκis σpraescripunissentio, tamen non dissiteor aliter iuste statui posse in societate , ad tuendam tranquilli. ratem, dominia firmanda , fundorum persectionem promovendam &e. sed hoc est Ius civile .
26쪽
xviis Io 37. Si inviso rempore rem alienam possider , domλnus .... prorsumisur fi res mobilis fueriν, deis rare, quod ad noti iam suam sit perventurum , quiuam eam possideat.
Nunquam milii videtur quisquam spem ut saepet e tingit. Quare praesumino D, his o rem amittere posse rem suam recu. quit, si res pretii est satis magni, domi. peeaadi fortasse expectat a fortuna, num jus suum proprietatis abiscisse. Dς
6. Io s. Praesumptis derelictionis rei adversus nebigentem is inquirendo in res stias es prasumptio rubsoluta, seu iuris, ex de iure.
Demonstratio videtur parallogismus. Patet Auctorem propositionem hanc et lex naιurae dat ius ad eos actus. qui bus domin Iorum eertitudo obtineri nequἰt, ita accipere ac si lex naturae justribueret in omnia, quae nobis domi. nium & proprietatem sartam tectam. que reddere possunt. At nullam aliam vim habet, nisi legem naturalem tribuere jus cognoscendi. quae possidemus nos juste & legitime possidere :& hoe tantum sensu demonstratur s. I 8. & seqq.
Praesens autem propositio Ios p. per se vera est, quoad jus eXternum, etiam naturale e neque enim tranquilli. tas hominum patitur, nec proinde lex
naturalis , hominem in praesenti casu in possessione sua ab ullo turbari. Atius internum , nonne secus praeciapit ρ Possetar certe omni studio e rare debet ut certus sit de justitia do. minii sui f. io 9. Si ergo deprehenis dat , bonum quod possidet , legitima pertinere ad alterum , qui ob incu.eiam illud amisit, poterit ne tutaeon. seientia illud retinere Nonne ergo restituere debet, modo dominus indi.
ligens ipsi compenset damnum, si quod accepit ex incuria ejus ex. gr. jacturam
temporis, aut operam , quam alio in negotio collocare potuisset' stimitia deis Finem imponam animadversonibus reii Mionis meis aperiendo sundamentum legiti. ιn negligen
mum praescriptionis , quod est hujus. gmodi. Dominus reclamans , diuturno silentio usus, rem eo duxit , ut cum
possessor bonae fidei manifeste amplius probare nequeat jus suum proprietatis, Ani reclamat proferre possit aris gumenta speciosa , etsi falsa , quibus tamen ob diuturnitatem temporis elapsi , desunctis ex. gr. optimis testibus , respondere non possit. Quare posse tarbonae fidei non tenetur periculum subire examinis, in quo justitia laeeum. bere posset, vitio reclamantis o ideoque jure & tuta e scientia retinere potest usucapionem , praecipue si nita. tur praesumptione absoluta , seu iuris oe de iure , quamdiu certa & manifesta indicia ipsum erroris sui, si quis
subest, non moneant. Exemplum rem
illustrabit. Caius iundum vendit Tito, testibus Μ-io & Sempronio , atque in Indiam profieistitur . Titus autem interea perit eum titulo suo , neque haeredes relinquit. Testes ipsi obeunt, antequam quisquam contractum cumGajo initum reiciata hie in patriam
27쪽
xxvi ireddit , ibi moratur , neque landum iam alienum repetit I iterumque disce.dit: anni viginti labuntur, nec quidquam novi is Interim Lueas qui agrum colebat illum sibi sumit & adscribit utpote derelictum . Cvus autem ceratior iactus, redit, tundumque suum repetit, nonne post mortem emptoris& duorum testium facile demonstrare potest specie, atque exterius, se esse verum & unum fundi dominum λ Nee tamen est. Μodo fingamus landum suum non vendidisse Tito; maneantque
reliquae partes hujus fabulae; nonne Caius dignus est qui a judieio reis
pellatur Z Aequisitor autem sive pri. mus Occupans, tenetur ne subire cum
judieio periculum injusti damni, quod ipsi Caius inserre posset multa vera aut salsa ex ignoto tempore eommioniseendo Quare si quis perieulum subire debet amittendi sui , is est, qui est in eulpa. Contra si possessor certo sciret, bonum, quod Uucapione possidet, spectare ad alterum . qui illud reclamat, neque illud vere deis reliquit, judico iure interno & eon. scientia eum ad restitutionem teneri.
28쪽
De Modo Aequirendi Dominium 3c Ius quodcunque, praesertim
CAPUT PRIMUM. De Modo acquirendi derivativo in genere . I.
I ouis aequirere debet damixtum vel jus quoddam proprium ab QMmia. alio , neeesse est ut hie dominium vel jur sua in sum trans. ferat. Quoniam enim nemini dominium rei suae 338. mrt. et ει ,1 ma. a Iur. nat. , nee ius quodcunque aliud acquisitum invito au M. ferri potest S. 336. para. a. Iur. nat. dominium vel jus , qui ιαν quod alteri competit , tuum fieri nequit , nisi is velit, ut alis . jus sibi competens sit tuum , consequenter verbis ves factis hanc voluntatem, quae sibi est, sumetenter declaret . Enim. vero qui verbis vel tactis suisicienter declarat, se velle ut jus, quod sibi eom. petit, sit alterius, ius suum in alterum transfert l. εε . para. Σ. Iur. nati . Quamobrem si tu acquirere debes dominium , vel ius quoddam proprium ab alio, neeesse est ut hic dominium vel jus istud in te transferat.
Ex. te. Si liber metra est , tuus fieri nequit , neor , ut tu eadem me invito ut iris t*.iat. nisi elo velim . ut sit tuu ,. adeoque lassicien pari. Iur. - . . Quamobrem si tibi compete. et indicem . me hoe velle , consequenter nisi re debet jus eadem utendi . neeesse est . ut ego eici dominium ejus i e transfero Velim, tibi esse dedere ius re mea utendi. eou. Ιων. nat. . Similiter mihi competit jus re mea sequenter ia. Mendi in te transferam Gia utendi L Lissi paria adur. t. , linc Pati l - μυ. x ν. e. 3 .
, , , MAeeipere vel aeeeptare diei mur, quod ab altero offertur , si verbis Vel sactis aeso isAt sub quibus etiam non facta comprehenduntur suffieien er declaramus. quod si . dari vel fieri velimus, quod alter se dare vel fieri velle lassicienter verbis vel
29쪽
Em tr. si d e s. te mihi ὁ re velle nummum ut des . munus hoe aee tire duor . seu me aureum . & ego lassicienter indico me velle , nummum accipere velle dicendus iam.
Voluntatis mimitas expressa dieitur , quae verbis sumetenter deelaratur ; taeisa vero , t , fae . quae ex factis vel non factis, aut alio quocunque modo colligitur. .lues ranu . expleta voluntas est . quando dieis , re taetra vero . si roto sit dra . de ea mihi sileas mihi nummgm aureum, quem Porri sis , dare t eandem Porrigu. S.
Quoniam voluntas praesumta probabiliter eκ quibusdam In dieiis eolligitur
a F. pari. 2. Iur. nati , voluntas vero, quae verbis non declaratur, sed aliun-
de quocunque modo colligitur, tacita est . 3. ἱ omnis voluntas praesumta ta-μ eita est. Quoniam tanten voluntas, quae verbis non declaratur , sed aliunde 'colligitur, non minus certo, quam probabiliter colligi potest , voluntas vero praesumta non est, quae certo colligitur f. a. Iur. nat. ἰ vεIuatas tari ta omnia non est praesumta. g. s.
, . Similiter Notantas evressa est, quae verbis lassieienter deelaraturitaesta veis colligi ur.
expressa noluatis est . si quaeris ex me . dare velim, εc ego respondeo . quod non ι stν nummum aureum , quem nunu tenes . tibi si eundem capio & sepono. noluntas tacita est.
Dominium veI Jur euoddam ρνυrium isansferri arepuit nos in aereptantem. Ῥεἴ σε 'enim dominium vel jus quoddam in alterum transfert, is verbis vel factis de clarat, se velle. ut dominium vel ius quodeunque sibi competens sit alteri ux--ώ-εον pari. 3, ur. nat. . Quodsi ergo alterius heri debet, neeesse est , ut ve-iis,i, ν , iit . e e suum, consequenter ut alter ius suum in se transferat β eit. . Etis p si misi. si vel ponamus, jus quoddam proprium , veluti dominium rei, in te transferri. sola voluntate transferentis . quamvis ipse id habere nolis . dum non vis, id statim derelinquere dicendus inres s. para. a. Iura nat.ὶ , adeoque dominus esse desineres, dum esse incipis i L aso. pari. a. Iur. nati rQuod utique absurdum. Quamobrem si ius, quod alter in te transferre vult, aetu transferri debet, necesse est ut verbis vel factis lassicienter deelares, taeves le .ut hoe saeiat, seu ut jus, quod ipsi competebat, sit tuum. Qui vero voluntatem suam hoe modo de elarat, ius, quod sibi offertur, aeceptat s. a. .Patet itaque dominium vel jus quoddam proprium transferri non posse nisi ita
30쪽
De modo aequirendi deAvatiso ia genere.
Dominium rerum eommunium . quamPrimuin sunt propriae , occupando acquiritur re 1.Iur .H i. Sed ad meupationem non actus , quo res redgitur in statum.
ut tua esse possit ι veram etia in reqairitur actus, quo declaras te velle . ut tu fit cf. γε .F. A. I-. t. In modo acquirendi derivativo , qui, quando res non sunt amplius eon naunes , sed Propriae . in locum occurationis , tanquam originarit Imodi aequirendi succedit. translationis actus succedit in Iocum Iuvia , Quo res reducitur in eum statum : ut tua esse possit ἔactus veto aceeptationis in Ioeum istius, quo animus rem sibi habendi declaritur. Sine ace pratione ad eo non intelligitur actualis dominii translatio . quemadmodum sine animo tem sibi habendi non coneipitur oceupatio . seu originaria dominii aequisitio. I minus adeo rei, quae est alterius . nemo effieitur nisi & domini, ει Propria voluntate: neutra sola suffieit . ut d minium vel jus quoddam proprium acquiratae in alis.
f. t. Aereptatio ea νessa est, quae si vo Iuntate expressa: tacita vero, quae volun- Me o, tale tacita absolvitur, ac praesumta denique, quae voluntate nititur praesumta. ruaι usis, Nimirum quia voluntas diversis modis deaelarari , vel etiam praesumi potest , voluntas alia expressa, alia tacita, Mia denique Praesum. in est Quam Brem eum aeceptatio in deela ratione v luntatis consit at a. γ , ipsa quoque in expressam εc taetram stadividitur, ae tacitae quae-dini species praesumis habetur.
Ad a malam ινσκιωtionem dominii vel juris cuiusdam requirimr domini, 'per C. , sui fonae , in quam dominium sise jus transfertur, consensus. Etenim qui dominium vel jus quoddam in alterum transfert, sufficienter significat se velle, ut domi-- ι ὰ-ι. nium vel jus sibi competens alteri competat is. εε r. pari. 1. Iur. nat. . Et ac-iatione- iis ceptans, in quem transfertur q. 7. in , sum cienter declarat se velle , ut sibi mi, re αυι competat dominium vel jus, quod competit domino g. a. , consequenter do-ιω. minus & persona, in quam dominium sive jus quoddam transfertur, idem fieri volunt. Quoniam itaque consentit, qui vult ut hoc fiat , quod fieri vult alter f. 618Θart. i. PHL pract. univ. ; ad actualem dominii vel auris cuiusdam translationem omnino requiritur domini & personae, in quam dominium sive
jus transfertur, consensus. - Nimirum ad trinxixtionem dominii vel juria tire debet . Quiequid istitur ab altero aequieuiusdam requiruntur duae Personae . una. quae ritur . voluntate alterius tibi volenti acquiridon inium vel jus transfert . altera , in quam tur. Quamdiu yars altera non consentit . nia. aransfertur . Utraque in translationem consen. la fieri intelligitur translatio.
Si quia petis a domisa, ut dominium vel Jus quoddam in se transferat , ef δε--- minus petenti anuuit , aereptatio praecedit: si vero dominus sua sponte offert trans. V., .lationem dominii vel iuris cujusdam sui in non petentem , Θ bic in Iranslationem
consentit, acceptatio sequitur voluntatem domini jus suum transferendi . Etenim cum acceptatione declaretur, nos velle ut ab altero dominium Vel jus in nos aιὼν ... transferatur s. a.); si hoc fieri a domino Petimus, petito annuenti jam con-ιώntalom rasat, nos translationem velle, consequenter non Opus est , ut denuo volunta- dismiat 1 atem nostram eidem declaremus. Quamobrem acceptatio in hoc casu praecedit reams mavoluntatem domini bus suum in nos transferendi . suos erat unum. H. Si vero dominus Hia, sponte nobis offert translationem dominii vel juris , denos eandem acceptamus, per se patet acceptationem sequi voluntatem domini jus suum in nos trans serendi. Quod erat alteram. R a