Canones et decreta sacrosanti oecumenici Concilii tridentini sub Paulo 3., Iulio 3. et Pio 4. pontificibus maximis cum appendice Theologiae candidatis Perutili

발행: 1845년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

HORATIO HABITA

IN SESSIONE NONA ET ULTIMA

SACRI CONCILII TRIDENTINI

CELEBR TA DUOBUS CONTINUIS DIEBUS , TERTIA ET QUARTA DEC. M D LXIII.

A R. P. D. Hieronymo Ragasono veneto, episeom. Maianaeno, et coadiuιore famangustam. Audite hoc, omnes gentes, auribus percipite, omnes qui habitatis orbem. Τridentinum concillum tam diu coeptum, aliquando intermissum , distractum varie, atque divulsum; nunc demum, singulari Del omnipotentis lienesiclo, summa , atque ineredibili omnium ordinum, ne nationum voluntate connectitur, alime perseitur. Dies haec quidem felicissima christiano populo eluxit, in qua templum Domini disturbatum frequenter, ac dissipatum restel-tur, et absolvitur, et navis haec una honorum omnium ex maximis ac diuturnis turbinibus, atque fluctibus tuta in portu collocatur; quam utinam conscendere nobiscum ii voluissent, quorum in primis gratia haec ipsa navigatio instituta fuit; atque aedificii huius construendi Participes existerent, imi hoc nobis negotium exhibuerunt, maloris nunc profecto laetitiae causam haberemus. Sed nostra id certe culpa non necidit. Nos urbem hanc in Germaniae saueibus, id est, in domus illorum sere limine positam elegimus; nos custodiam nullRm Dinbis, ne suspicionem illis aliquam minus liberi loci daremus, adhibuimus ; nos eam fidem publicam illis concessimus, quam si hi ipsi composuerunt, nos hic illos perdiu expectavimus, neque hortari , ac rogare unquam destitimus, ut nd veritatis lucem cognoscendam accederent. Verum illis etiam absentibus satis, ut Puto, a nobis eonSultum est. Etenim cum duo essent in quibus negris, atque infirmis illorum animis medicina luit adhibenda, alterum 1idei catholicae, ac vere evangelicae, illis in rebus , quae in dubium ab ipsis vocantur, quaeque opportunae his tempori- Dissiligod by Cooste

262쪽

ORATIO HABITA IN ULTIMA s EssIONE. 243

hus viderentur, explicata, et consumata, disiectis omnibus, ne dissipatis errorum tenebris, doctrina; niterum disciplinae coelesiasticae , cuius potissimum depravatione illi se a nobis defecissenae ant, restitutio; utrumque quantum in nobis suit, pro temporum horum ratione, cumulate praestitimus. Principio enim saneta haec synodus saeta, ex laudabili malorum nostrorum e Suetudine, suae fides professionein, ut quoddam quasi fundamentum futuris netionibus poneret, et quibust timoniis, atque praesidiis in dogmatibus sanciendis nitendum Se Ostenderet, Veteris ac novi testiamenti libros, qui essent Sine ulla dubitatione recipiendi, nntiquorum conciliorum probatissimorum exemplo, pie, et prudenter enumeravit; ne, ne de Verbis quidem ulla ex variis versionibus oriri posset dissicultas, certam, ac desinitam de Graecla, et Hebrastis translationem approbavit. Hine omnium haerestum caput, nique arcem aggrediens de humanae naturae corruptis initiis ea statuit, quae Veritas ipsa, Si loqui posset, exprimeret. De iustificatione deinceps res magna, et cum is antiquis, tum n nostri temporis haereticis mirum in modum oppugnata in ea definivit, quibus, et perniciosissimis eo in genere opinionibus occurreretur, et recto sentiendi ratio miro quodam ordine, atque admirabili sapientia lut in illis Dei spiritum laeti e ngnoscast demonstraretur. PraestantisSimo hoc post hominum memoriam decreto haereses sero univereae iugulantur, et quasi caligo solo, discutiuntur, ne dispelluntur: eaque claritas, isque splendor Veritatis npparet, ut, tantum lumen quin videat, dissimulare iam nemo possit. Subsecuta est

salutaris Septena divinorum ecclesiae sacramentorum tractatio:

primum simul de omnibus, post de unoquoque separatim. Hi e Vero, quis non Videt, quam distincte, explicate, abundanter, illuminate, et quod caput est j vere tota caelestium horum mysteriorum ratio contineatur 7 Quis in tam magna, multiplicique Metrina, quid nut sequendum, aut fugiendum sit, potest ullo modo desiderarer Quis in illis omnibus errandi locum, nut casionem inveniet 7 Quis denique de sacramentorum horum VI atque virtute dubitare in posterum poterit, cum gratiam illam, quae illis ipsis, quibusdam quasi stillicidiis in fidelium quotidie mentes illabitur, tune nobis adfuisse tam copiose perspietatur 7Accesserunt ad haec de sacrosancto missae sacrificio, et de eo-munione sub utraque specie, et parvulorum, decreta: quibus quidem nihil sanctius , nihil utilius, ut de caelo lapsa , non stb ho-Disii iam by Corale

263쪽

ORATIO HABITA

yninibus composita videantur. Adiungetur his hodie eerta de indulgentiis, de purgatorio, de sanctorum veneratione, invocatione, Imaginibus, et reliquiis doctrina, qua non solum haeret, corum fraudibus, et calumniis obsistetur, Sed piorum etiam catholi eorum conscientiis plane satisfiet. Haec de rebus ad salutem nostram pertinentibus, quae dogmata appellantur. sauste, ac seliciter fuerunt peracta: neque aliud quidquam praeterea eo in genere a nobis hoc tempore exSpectabitur. In eorum autem, quibusdam administrandis cum nonnulla Ment, quae nou rite omnino, ac recte Servarentur; accurati MSime, patres amplissimi, curastis, ut pure illa, et caste, nique ex more institutoque maiorum tractarentur. Ita omnem superat, tionem, Omnem quaestum, omnem lut dicunt in irreverentiam a divina missarum celebratione abstulistis: vagis, ignotis, et eriminosis sacerdotibus sanctum hoc offerre sacrificium interdixistis: rei huius sacratissimae usum a privatis domibus, et pro- sanis, in Sacra, et religiosa loea revocastis: molliores cantus, et symphonias, deambulationes, colloquia , negotiationes a templo Domini summovistis. Ita ecclesiastico unicuique gradui leges illae a vobis praescriptae sunt, ut tradito illis divinitus ordine, abutendi nullus utique loeus relinquatur. Ita nonnulla matrimonii impedimenta, quae ansam quasi quamdam ad violanda e etesiae praecepta dare videbantur, removistis; facilem veniae eonSequendae viam minus legitime connubii foedus ineuntibus interclusistis. Quid de surtivis tenebricosisque matrimoniis eommemorem 7 Equidem ita sentio, si alia nulla causa convorandi concilium fuisset quae multae , et maximae fueruntὶ , propter unam hanc id omnino fuisset faciendum. Nam cum res haec

ad omnes Spectet, neque ullus in orbe terrarum universo angvilus reperiatur, quem labes haec non invaserit: curandum merito fuisset , ut communi huie malo communi etiam consilio provideretur. Immemorabilium, patres Sanctissimi, et gravissimorum delictorum, ae scelerum Occasio, prudentissima lata ve-Stra, ne prope divina sanctione penitus ablata est, et chriStianae reipubl. gubernationi sapientissime consultum. Aeeedet ad haec utilis in primis, ac necessaria multorum in purgatorii, Sanet rum venerationis, in vorationis, imaginum, et reliquiarum, atque etiain indulgentiarum ratione abusuum interdictio, qui rerum ipsarum pulcherrimam faciem inquinare, atque turpare mi, rum in modum videbantur. Disit eo by Cooste

264쪽

Altera vero pars, in qua de labenti, ae prope eadenti molestasti ea disciplina sulcienda erat agendum, diligentissime etiam absoluta fuit, atque persecta. Eligentur in posterum ad ecclesi Stica munera obeunda, qui virtute nou ambitione praestent; quique populi commodi, non suis inserviant; et prosint potius, quam praesint. Εnuntiabitur, atque explanabitur frequentius, et studiosius verbum Domini, omni ancipiti gladio penetrantius. Aderunt suis gregibus, et invigilabunt episcopi, ceterique,

quibus animarum eura commissa tat, neque extra creditam sibi

custodiam vagabuntur. Nihil cuiquam proderunt, aut ad impure, et nagitiose vivendum, aut ad male, et perniciose docendum privilegia: nullum sine poena crimen, nulla sine praemio virtus relinquetur. Pauperum, et mendicantium sacerdotum multitudini Optime provisum est: eertae unusquisque ecclesiae, Statuisque operi, unde ali possit, adscribetur. Avaritia, quo nullum vitium est tetrius, praesertim in domo Dei, ab ea omnino tolletur : gratis sacramenta omnia , ut par est, conserentur. Ex una melesia plures, ex pluribus una, ut populi commodum, et ratio postulabit, constituetur. Eleemosynarum quaestores ut appellant , qui sua, non quae Iesu Chri-Sti, quaerentes, magnum nostrae religioni damnum, magnam infamiam asserebant; ex omni hominum memoria i quod summae felicitatis loco ponendum est j penitus evellentur. Hine n Stra praesens calamitas sumpsit exordium: hine serpere infinitum malum, manareque in dies latius non desistebat: neque occurri illi adhuc mullorum conciliorum cautionibus, ne provisionibus potuit. Quamobrem quis non nisi sapientissime lactum dixerit, ut membrum hoc, in quo sanando diu, ne multum laustria laboratum est, ne reliquo corpori noceret, excideretur ΤPorro Deo eultus tribuetur purius, et amuratius , atque ita . qui serunt vasa Domini, mundabuntur, ut ad sui imitationem alios trahant. In quo praeclare illud fuit excogitatum, ut, qui sacris essent initiandi, iis moribus, atque litteris in unaquaque ecclesia a prima aetate instituerentur, ut quoddam quasi viri tum omnium seminarium illud existeret. Iam vero provincialibus synodis restitutis, ulsitationibus ad populorum utilitatem, non ad querelam, et sumptum renovatis: tradita pastoribus regendi sum, atque paseendi commodius saeuitate: poenitentia publica in usum revocata: hospitalitate tum ecclesiasticis hominibus , tum piis locis indicta: in curatis sacerdotiis conserendis

265쪽

memorabili, ne pene caelesti ratione constituta: Mnestelorum ut alunt j pluralitate sublata : hereditaria sanctuarii Dei possessione prohibita: modo excommunicationibus imposito, ne terminato : primis Iudiciis iis in locis, ubi lites oriuntur, nMIγω tis: singularibus certaminibus interdictis: omnium hominum, ne saerorum in primis luxuriae , cupiditati , atque licentiae freno quasi quodam , quod excuti non lacile possit, iniecto e regibus, ae principibus sui muneris diligenter admonitis: alii

que rebus huiusmodi prudentissime sancitis: quis non videt vestras VOS, PP. Optimi, hac etiam in re partes cumulatissime e secutos 7 Actum saepe est in superioribus conciliis de nde nostra explicanda, moribusque corrigendis: sed Deselo, nn unquam diligentius, atque distinctius. Hic praeserum hoc biennio, omnium Populorum, ac nationum, in quibus entholicae religionis veritas agnoScitur, non solum patres, sed oratores habuimus. At quos viros 7 Si doctrinam spectemus, eruditissimos; st usum , peritissimos ; si ingenia, perspicacissimos; si pietatem, religiosissimos; si vitam, innocentissimos. Numerus is quoque suit, ut, si praesentes christiani orbis considerentur angustine, frequentis- Sima haec omnium, quae antea suerunt, synodus nppareat. Binc singula omnium Vulnera detreta, mores expositi fuere: nihil di

Simulatum est. Nostrorum adVersariorum nrgumenta, et rationes ita tractatae, ut eorum tum causa, non nostra ngi Videretur. Tertium nonnulla, atque etiam quartum discussa; summa Saepe contentione certatum: eo Seilicet consilio, ut, quemadmodum

igne aurum, ita quibusdam quasi luetationibus, veritati viresne nervi probarentur. Quae enim inter idem sentientes, idemque spectantes, di Scordia potuit existere Quae eum ita sint, licet optandum sui initio dicebam in summopere suisset, ut una cum illis haec ngerentur quorum potis-Simum causa tractata sunt, absentium tamen citam inculumltati, atque saluti ita provisum est, ut nila ratione provideri, Si adfuissent, non potuisse videatur. Legant illi, quae de fidon ira statuimus, ut christianum hominem decet, humiliter: et si lumen eis, aliquod fulserit, ne laetem avertant: et, si v em Domini audierint, corda sua non obdurent. Ac si ad communem matris ecclesiae complexum, unde se illi distraxerunt, redire voluerint, clementiam sibi omnem, ae misericordiam tribuendam non dubitent. sed praecipua illa ratio est, P. A., dissentientes a nobis animos conciliandi, consentientes in fide atque Diuitiaco by Corale

266쪽

IN ULTIMA SESSIONE.

25 lossicio retinendi: si, quae hoc in loco verbis Sanel imus, reipia in nostris ecclesiis praestemus. Leges etsi optimae sunt, muta tamen res est. Quid hebraeo populo Del ipsius ore latae

leges profuerunt 3 Quid Lycurgi leges , Iacedaemoniis, Solonis

atheniensibus, ad libertatem retinendam, quam ob causam erant conscriptae, utilitatis attulere Sed cur externa, atque antiquanΙmis commemoror Quae ad bene beateque vivendum instituta,ntque praecepta ex unius Christi domini nostri vita, atque doctrina desiderare aut possumus, aut debemus 3 Quid item fuitu maloribus nostris omissum, quod cum nd recte Sentiendum, tum ad praeelare agendum pertineret Τ Medicamentum quidem Salutare compositum, ne paratum tamdiu habemus: verum si morbum debet expellere, sumendum est, ne per Venas in omne corpus diffundendum. Poculo hoc salutis nos primum inebriemur,chnrissimi, ut ulvae, atque loquentes leges simus; et norma quasi quaedam ae regula , ad quam allorum Retiones, et studia dirigantur: atque ita sibi, unusquisque persundeat, nihil echristianae rei p. commodo, ne dignitate succesSurum, nisi quantum in se sit, studiose praestiterit. Id curandum nobis cum antea suit, tum multo erit in posterum necuratius. Etenim , si magistri nostri , ac Salvatoris exemplo sacere prius debeamus quam docere: postquam docuimus quin laetamus, quae esse poterit excusatio 7 Quis serre nos ae pati poterit Τ si, cum non iurandum esse demonstravimus, ipsi

laremur Τ si cum non moechandum, moechemur Sanctos a sancto concilio; innocentes, atque integros ab integritatis praeceptis, et innocentiae; firmos in side, atque constantes a fidei nostrae firmata doctrina diseedere minime eonvenit. Ae inles quidem e pectant nos populi nostri, qui nostrorum tamdiu reditum sustinentes , ea se ipsi ratione consolabantur, lare, ut hanc temporis usuram maiori praesentes studio sarciremus. Sed siet id a vobis, ut spero, patres sanctissimi, diligenter: et quemadmodum hoc in loco secistis, ita etiam domi satis Deo, atque hominibus facietis. Nunc quod huius temporis est j Deo primum ipsi mammo , atque immortali, maximas, atque immortales gratias, et Mamus , et habeamus: qui non Secundum peccata, quae seelmus nos, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis: sed diem hunc laetissimum, quem videre multi concupiverunt, nobis non Solum videndum, sed etiam celebrandum, ineredibilicum totius christiant populi assensu, atque approbatione, Fua Distiir orale

267쪽

ORATIO HABITA

magna henignitate tonoessit. Pio deinde IV. summo nostro, atque Optimo pontifici gratiae perpetuae, ae singulares habendae Sunt: qui, eum primum beati Petri sedem ascendit, tanto synodum hane instaurandi desiderio exarsit, ut in eo suas omnes eurus, et cogitationes defigeret. Nuntios statim viros probatissimos ad indicendum illis nationibus, atque provinciis concilium misit, Pro quorum in primis salute eonvorabatur. Hi aquilonis partes prope omnes peragrarunt, obsecrarunt, obtestati sunt: tuta omniantque amica promiserunt, atque id etiam egerunt, ut in Angliam traiicerent: legatos postmodum pietate, ac d trina praestanti simos, cum interesse illae Synodo, ut mirum in modum eupi bat, non posset, hue misit: ex quibus duos i quorum memoria in benedictione est in statuta die, tametsi nulli sere episcopi pon- Venissent, hic esse voluit. Ill, atque additus eis paulo post iuditius, no em menSes, atque eo amplius, iustum ad synodum instituendam episcoporum numerum hoc in loco nihil agentes e pectaverunt: cum interea nihil aliud pontifex ipse, aut ageret, aut meditaretur, quam, ut patres quam plurimi, quam Optimi,

et quamprimum huc accederent, et christiani nominis reges Omnes, ac principes suos hue oratores mitterent, ut communi omnium Volo, atque consilio communis hare causa gravissima omnium, atque maxima tractaretur. Quid vero postea omni cura, Sollicitudine , sumptibus praetermisit, quod ad concilii huius amplitudinem , libertatem, et commodum pertinere aliquo modo Vbderetur Τ O singularem pastoris, ac patris nostri pietatem. atque prudentiam l O summam etiam eiusdem felicitatem, cuius auctoritate , atque auspiciis iactatum hoc diu , et agitatum concilium constitit, et conquiesciti Te Paulum III., te Iulium mortuos appello: quamdiu, quantoque studio videre, quod nos videmus, exoptastis Τ quot in eam rem sumptus, quot Ia res insumpsistis 2 Quamobrem vero tibi, atque ex animo, Pie sanctisSime, ne beatiss. gratulamur , quod tantam tibi laetitiam , tantam tuo nomini laudem id quod maximum divium in to benevolentiae argumentum est in Dominus reservavit: quem nos precibus omnibus, ae Votis Supplices oramus, ut te nobis ineolumem, pro eccleSiae suae sanctae commodo, atque ornamento, et quam citissime reddat, et quam diutissime conservet. Serenistimo etiam

imperatori gratias, et gratulari iure optimo debemus. Ille potentissimorum Caesarum, qui propagandae ebristianae religionis miro quodam desiderio nagrarunt, animum, ut locum, reserem, Disit Od by Corale

268쪽

urbem hane ab omni perieulo liberam eonsemavit, et nos, ut tutam, tranquillamque pacem traheremus, sua vigilantia perse- veli: magnamque nostris animis securitatem, assidua trium suorum legatorum summorum virorum prnesentia, ae prope pignore attulit. Ille de nostris his rebus pro sua eximia pietate sollicitus mirifice fuit. Ille a se atque a nobis dissentientes homines, ex obscurissimis, in quibus versantur, tenebris eruere, atque ad sanctae huius synodi clarissimam lucem adspiciendam adducere, maximopere laboravit. Regum praeteres christianorum, ne principum in concilio hoe amplissimis suis legationibus ornando, et suos vestrae auctoritati fasces submittendo, pia maxime voluntas grata nobis memoria prosequenda est. Iam vero quis est, illustriis. legati, et eardinales, qui se vobis debere plurimum non late tur Vos nostrarum aettonum duces optimi, ne moderatores exstitistis. Vos, ne nostra , aut in dieendo, aut in decernendo il-hertas violari aliqua ex parte videretur , incredibili patientia, ne diligentia curastis. Vos nulli corporis labori, nulli animi contentioni pepercistis, ut ad optatum res exitum, quod alii multi vestri similes frustra tentaverunt, quamprimum perduceretur. In quo praecipuam quamdam, ne propriam laetitiam habere tu, Μοrone illustri M., atque ornatissime, debes: qui, eum Vigesimo ab hine anno primum praeelam hule aedi stelo lapidem posueris, extremam nune manum, post alios multos huic operi architectos adhibitos, feliciter, pro summa tua, ne prope divina sapientia,

imponis. Factum hoe tuum egregium, ne singulare omnium sero mone perpetuo celebrabitur, neque ulla unquam aetas de tuis his laudibus contieescet. Quid de vobis dicam, patres sanctiss., quam bene de christiana republ., vestris his praestantissimis actionibus, meruistis Τ quanta vestrum, uniusculusque nominis commendatio , quanta gloria a christiano populo universo tribuetur ΤVOS Vere patres, vere pastores et agnoscent omnes, et praed1cabunt: vobis suam unusquisque vitam, atque salutem acceptam

libentissime reseret. O diem illam populis nostris lucundissimam, atque laetissimam, in qua primum revisere illis nos, atque amplecti a templi Domini aedilleatione redeuntes contigeriti Sed sae, tu, Domine Deus noster, ut tam eximiae de nobis opinioni egregiis lactis respondeamus; et semen hoe, quod in Bgro tuo seminavimus, uberem fructum asserat, stuatque, ut ros

eloquium tuum: atque, quod fore aliquando pollicitus es, stat

269쪽

CONFIRMATIO CONCIL I.

temporibus nostris, ut unum sit omnium ovile, et unus pastor, atque Is potissimum Pius IV., in tul nominis gloriam sempiter

nam. Amen.

CONFIRMATIO CONCILII.

Nos Alexander, sancti Laurentii in Damaso niaeonus eardinalis de Famesto, S. R. Ε. vicecancellarius, fidem facimus, et attestamur, qualiter hodie, die Mercurii, xxv l. Ianuarii M. D. LXIV. pontissentus sanetissimi D. nostri D. Pii, divina providentia papae quarti, anno quinto, in consi Storio Secreto, apud s. Petrum, reverendi M. DD. mel, cardinales Moronus, et Simoneta, nuper reversi a sacro concilio tridentino, uti cul sedis apostolicae legati praeerant , petierunt ab eodem sanctiss. D. nostro, ut infra: Beatissime pater, decreto super sine concilii Oecumeniet tridentini, pridie nonas Decembris praeteriti publicato, statutum fuit, ut per sanctitatis vestrae, et sanetae sedis apostolicae Iegatos, et praesidentes peteretur nomine dicti concilii a sanctitate vestra confirmatio omnium, et singulorum, quae tam Suhsel. rec. Paulo III., et Iulio III., quam sub sanctitate vestra lum decreta, et definita sunt. Quapropter nos Ioannes cardinalis Moronus, et Ludovicus cardinalis Simoneta, qui tune legati, et praesidentes eramus, volentes exsequi, quod in dicto decreto stabilitum fuit, humiliter petimus nomino dicti concilii Oecumenici tridentini, ut sanctitas vestra dignetur confirmare Omnia, et singula, quae tam sub sel. me. Paulo III., et Iulio III., quam subsanctitate vestra in eo decreta, et desinita sunt. Quibus auditis, sanctitas sua, viso, et Iecto tenore dicudecreti, et habitis votis reverendiss. DD. meorum cardinalium, respondit per hare verba. Petitioni, nomine concilii Oecumenici tridentini super eius confirmatione per dictos legatos nobis factae, annuentes , omnia, et Singula, quae in uicto concilio tam sub sel. ree. Paulo III., et Iulio III. praedecessoribus nostris, quam pontineatus nostri tempore deerela, et definita sunt, auctoritate apostoliea, etiam de venerabilium fratrum nostrorum eardinallum consilio, et assensu , matura cum illis deliberatione praehabita, eonfirmamus, atque ab omnibus Christi sidelibus recipi, et inviolabiliter observari mandamus, in nomine Patris, et Filii, et Spiritus sancti.

270쪽

BULLA S. D. N. PII

DIVINA PROVIDENTIA PAPAE QUARTI

Su PER CONFIRMATIONE OECUMENICI GENERALIS CONCILII TRIDENTINI.

Pius episcopus, 3ervus servorum Dei, ad perpetuam rei memoriam. Benedictus 13 Deus, et Pater DominΙ nostri Iesu Christi, Pater miserteordiarum , et Deus totius consolationis: qui, respicere dignatus ecclesiam suam sanctam, tot procellis, et tempestatibus agitatam atque vexatam, et gravius in dies Ialmrantem, apto tandem et subvenit optat ne remedio. Ad plurimas et pediniciosissimas haereses extirpandas, ad corrigendos mores, et restituendam ccclesiasticam disciplinam , ad pacem, et coneordiam christiant populi procurandam , lndictum tam pridem in civitate tridentina o umenicum, et generale concilium a plae mem riae Paulo III. praedecessore nostro, et sessionibus aliquot habitis coeptum fuerat; ab eius nutem sueeessore Iulio, in ea dem urbem revocatum, post alias Sessiones celebratas, variis impedimentis , et dissicultatibus oblectis , ne tum quidem peragi potuerat; itaque diutius intermissum fuerat, non sine maximo moerore piorum Omnium, cum quotidie magis ecclesia eiusmodi remedium imploraret. Nos autem post susceptum sedis apostolicae regimen , tam necessarium , ae Saluiure opus , sicut pastoralis sollicitudo monebat, divinae misericordiae fiducia perseere gressi, adiuti plo studio charissimi in Christo filii nostri Ferdinandi, romanorum imperatoris electi, et aliorum christianorum regum, rerum publicarum, et principum, tandem consecuti su mus , quod, nee diuturnis, nee nocturnis euris elaborare destitimus , quodque a 2ὶ Patre luminum assidue precati sumus. Cum enim eam in urbem undique ex christiani nominis nationibus convenisset, nostris convoeata litteris , et sua euam ipsorum plotate excitata, episcoporum, et aliorum insignium praelatorum maxima, et oecumeni eo concilio digna frequentia : praeter plurimos alios pios, et saerarum litterarum Selentia, divinique et humani iuris cognitione praestantes viros , praesidentibus ipsi By-

SEARCH

MENU NAVIGATION