장음표시 사용
291쪽
ternoscere; tamen cum librorum ab haereticis editorum lectis , non modo simpliciores homines corrumpere golent, verum saepe etiam doctos eruditosque in varios errores, et a veritate sdeleatholime alienas opiniones inducere, hule quoque rei esse duximus providendum. Cum autem aptissimum ei malo remedium Psse sciremus, si componeretur atque ederetur index, sive catalogus librorum , qui vel haeretici sint, vel de haereum pravitate suspecti, vel certe moribus, ct pietati noceant, id negotium ad sacram tridentl- nam synodum reieceramus: ea Vero ex tanta episcoporum , et allorum doetissimorum virorum mpla deleuit nd cum conficium dum indicem multos cum doctrina, tum ludicio insignes praelatos ex omni hus scro nntionibus. Qui quidem non sine maximo labore, piurimisque vigiliis, cum Indicem inndcm Deo iuvante, perseeerunt, adhibitis etiam in concilium lectissimis quibusdam theologis. Peracto nutem concilio, cum ex ipsius s3 nodi decretois index nobis oblatus suisset, ut ne ante ederetur , quam n no- his approbatus suisset, nos doctissimis quibusdam, prohatissimi quo praelatis cum accuratimi me legendum inaminandumque tradidimus, et ipsi etiam legimus. Cum igitur cum magno studio, Beri ludicio, diuturna cura consectum, et praeterea commodita me digestum esse cognoverimus; nos saluti nnimarum consulere, eamque ob causam Pr
videro cupientes, ne lihri, et Scripta cuiuscumque generis, quae in eo improbantur sive ut haeretiea, sive ut de haeretica pravitate suspecta, sive ut pietati, ne morum honestati inutilia, nutaliqua correctione Saltem indigentia, posthac a Christi fidelibus legantur; ipsum indicem una cum ij regulis ei praepositis nuci ritate apostolica tenore praesentium approbamus, imprimique ne divulgari, et ab omnibus universitatibus catholicis, ne quibuscumque aliis, ubique Suscipi, GSquo regulas observari mandamus atque decernimus: inhibentes omnibus et singulis, tam e etesiasticis personis, Saecularibus, et regularibus cuiuscumque gradus, ordinis, et dignitatis sint, quam laicis quocumque honore, ne dignitate praeditis, ne quis contra earum regularum praescriptum, aut ipsius prohibitionem indicis, libros ullos legere, habereve audeat. Si quis autem adversus eas regulas, prohibitionemque se-1ὶ Vide supra regulas decem de libris prohibitis.
292쪽
DE APPROBATIONE INDICIS LIBR. PROH B. ETC. 277
eerit, is quidem, qui haereticorum ilhros, vel cuiusvis auctoris seripta propter haeresim, vel salsi dogmatis suspicionem damnata, nique prohibita legerit, habueritve, i o iure in excommunicationis poennm lnei dat, eamque Ob enusam in eum tamquam de linei est suspectum. Inquiri et procedi liceat, praeter alias poenas super hae ab npostolica sede, snerisque canonibus constitutas. Qui autem libros Mia de causa prohibitos legerit, habueritve, praeter peccati mortalis reclium, episcoporum arbitrio severe se noverit puniendum. Non obstantibus constitutionibus. et ordinationibus apostolicis contrariis quibuscumque. Aut si nil. quibus communiter vel divisim, ab eadem sede sit indultum , ne excommunieari possint per litteras apostolicas, non laetentes plenam, et expressam, ne de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mentionem. Ut haec autem ad omnium notitiam perveniant, neve quis excusatione ignorationis uti possit, volumus, et mandamus, ut hae litterae per aliquos nostrae curiae cursores lia hasilica vati cann principis apostolorum, et in Melctia lateranensi iune. cum in eis populus, ut missarum sollemnibus intersit, congregari solet , Palam et clara voce recitentur; et postquam recitatae sue. rint, ad Valum earum ecclesiarum, itemque cancellariae nγ- liene, et in loco solito eampi Florae niugantur, ibique ut legi, et omnibus innotescere possint, aliquantisper relinquantur, Cum nutem inde amovebuntur, earum exempla in iisdem locis xa remaneant. Nos enim per recitationem hanc, publicationem , et amxionem, omnes et singulos, qui his litteris comprehenduntur, post tres menses a die publieationis, et ast Ixionis earum numerandos, volumus perinde adstrictos, et obligatos esse, ae si ipsi met illae editae, Iectaeque suissent. Transumptis quinque earum, quae manu nliculus publici notarii scripta, subscriptave, et sigillo ne subscriptiooe alicuius personae in dignitate ecclesiastica constiturae, munita suerint, sidem sine ulla dubitatione haberi mandamus, atque de ruimus. Datum Romae apud s. Petrum, sub annulo piseatoris die 24. marti l l 565. , pontineatus nostri anno quinto, antonius Horebellus Lavellinua. Diuiliam by Co le
293쪽
VEL AB IPSO SPECI IM INNOVATAE.
decreti parte t. dist. 4 l. cap. I. Episeopus 1ὶ vilem supellectilem et mensam , ne Vietum Pauperem habeat, et dignitatis suae auctoritatem fide et vitae meritis quaerat: hospitium quoque non longe ah reclesia habeat.
destreti pari. i. dist. 70. cIP. 1. Neminem 2ὶ absolute ordinari presbyterum, vel diaconum, vel quemlibet in ecclesiastica ordinatione eonstitutum, nisi manifeste in ecclesia civitatis, sive possessionis, aut in martyris, nut in monasterio, qui ordinatur, mereatur ordinationis publicatae vocabulum. Eos nutem qui a solute ordinantur, decrevit saneta synodus Uncuam habere manus impositionem, et nullum tale factum valere ad iniuriam Ipsius, qui eum ordinavit.
ALEXANDER III. IN CONCILIO LATERANE RI.
Eae lib. l. decretalium, tit. 6. de electione et electi potestate cap. 7. Cum 3ὶ in cunetis sacris ordinibus, et ecclesiasticis ministeriis , sint aetatis maturitas, gravitas morum, et litterarum
294쪽
CONSTIT. ANTIQUAE PER COX C. TRl D. IN OVATAE.
seientia inquirendae; multo sortius in episcopo haec oportet in quiri, qui ad aliorum curam positus, in se ipso debet ostem dere, qualiter alios in domo Dei oporteat conversari. Ea propter, ne quod de quibusdam pro Deeessitate temporis laetum est, trahatur a posteris in exemplum; pramenti decreto Statuimus, ut nullus in episcopum eligatur, nisi qui iam trigesimum annum aetatis exegerit, ut de legitimo matrimonio sit natus; qui etiam vita et seleutia commendabilis demonstretur.
Ibid. S. Inferiora. Inferiora ij etiam ministeria, ut puta decanatum, archidiae conatum, et alin quae curam animarum habent annexam, nullus omnino suscipiat, sed nec parochialis ecclesiae regimen, nisi qui iam vigesimum quintum annum aetatis attigerit, et scientia et moribus commendandus exiStat: cum autem usSumptus sum rit, si archiiliaconus in diaconum, et decanus et reliqui admo niti, non suerint praefixo a canonibus tempore in presbyter ordinati, et ab isto removeantur officio, et aliis conseratur, qui et velint et possint illud convenienter implere. Nec prosit eis appellationis refugium, si sorte in constitutionis istius transgres.sionem per appaelatione in voluerint se tueri. Hoc sane non Solum de promovendis, Sed etiam de his qui iam promoti sunt, si emones non Obsi Stant, praecipimus observari.
ALEx ANDER III. IN CONCILIO LATERA EXSI.
Eae lib. a. decretalium, tit. 4. de elericis non residentibus, eap. 3. Quia 2ὶ nonnulli modum avaritiae non ponentes, dignitates diversas ecclesiasticas, et plures ecclesias parochiales, contra sacrorum canonum uistituta nituntur accipere, ut eum unum o seium vix implere sufficiant, stipendia sibi vindicent plurimorum ; ne id de cetero fiat, districtius inhibemus. Cum igitur Melesta vel ecclesiasticum ministerium committi debuerit, talis ad hoc pensona quaeratur, quae residere in loco, et curam eius per Reipsam valeat exercere. Quod si aliter actum fuerit; et qui treceperit, quod contra Sacros eanones accepit, amittat, et qu dederit, largiendi potestate privetur.
295쪽
Eae lib. 3. decretal. tit. 48. de ecclesiis aediseandis, vel reparandiS, cap. a. Ad 1ὶ audientiam nostram noveris pervenisse, quod Villa, quae dicitur H ., tantum perhibetur nb ecclesia parochiali distare , ut tempore hiemali, mam pluviae inundant, non possint par hiant sine magna difficultate ipsam adiret unde non valent congruo tempore ecclesiastieis interesse ossiciis. Quia igitur dicta ecclesia ita dicitur redditibus abundare, quod, praeter illius villae proventus, minister illius convenienter valet sustentationem hctbere, mandamus, quatenus si res ita se habet, e Iosiam ibi aedifices, et in ea saeerdotem, su Nato appellationis obstaculo, ad praesentationem reetoris eeelesiae maloris cum eanonico sundatoris assensu instituas, ad sustentationem suam eiusdem villae obventiones ecclesiasticas percepturum, providens tamen ut competens in ea honor pro facultate loel matrici servetur: quod quidem seri posse videtur, cum eiusdem villae dominus viginti a ras terrae frugiferae velit ad usus sacerdotis conserre. Si vero perSona matricis ecclesiae virum idoneum praesentare distulerit, vel opus illud voluerit impedire; tu nihilominus facias idem opus ad persectionem deduci, et virum bonum, appellationis cessante dimi glo, instituere non omittas.
EX seato decretalium, lib. I. tit. 3 de rescriptis,
Statutum 2j, quod circa ludires a sede apostolica deputandos nuper edidimus, cum quaedam contenta in eo, quae pro dommuni utilitate eredebantur inducta sleut experientia docuit , temdere dignoscantur ad noxam , Sanctione praesenti, quRm irrefragabiliter observari mandamus, suadente utilitate, in melius duximus reformandum. Sancimus igitur, ut nullis nisi dignitate praeditis, aut personatum obtinentibus, seu Melesiarum enthedralium canonicis, causae auctoritate litterarum sedis op toll-cae, vel legatorum eius, de cetero committantur; nec audia
296쪽
tur alibi quam in civitatibus, vel locis insignibus, ubi possit
commode eopla peritorum haberi. .
Ex scaelo decretalium, lib. 3. tit. 2. de elericis coniugatis, e . unies. Cleriet ij, qui cum unteis et virginibus eontraxerunt, fit lamsuram et vestes deserant clericales, privilegium retineant 2ὶ canonis ab Innocentio seeundo praedecessore nostro editi in sa-vorem istius ordinis clericalis. Et cum luxta 3ὶ parisiense concilium nullus clericus distringi debeat, aut eondemnari a ludies sareulari; praesenti declaramus edicto, huiusmodi eler eos coniugatos pro commissis ab eis excessibus, vel delictis trahi non posse criminaliter aut civiliter ad iudicium saeculare: nee ab ipsis famularibus iudicibus eos debere personaliter ine per unam viam eoncedatur eisdem ludicibus, quod per aliam denegatur ullatenus condemnari. In ceteris autem, vel nisi, ut praemittitur, tonsuram vel vestem deserant clericales, etiam in praemissis eos gaudere nolumus pri ilegiis clericali.
Eae sexto deeretalium, lib. 3. tit. 3. de clericis non residentibus in ecclesia vel praebenda,
Consuetudinem 4j, quae in quibusdam partibus inolevit, quae canonici et alii beneficiati seu clerici cathedralium, et aliarum collegiatarum ecclesiarum , distributiones quotidianas quae alias manualia benestela seu victualia nuneupantur, et tantum rest- dentibus tribuuntur , qualitercumque in civitatibus, seu aliis locis , in quibus ipsae consistunt ecclesiae, sint praesentes, licet divinis officiis non intersint, ex integro percipiunt, ne si continuo in ipsis e lesiis, in eisdem omelis deservirent, penitus improbantes: statuimus, ut distributiones ipsae quotidianae, in quibuscumque rebus confluant, canonicis ae aliis benenclatis, et ecclesiarum ipsarum, qui eisdem ossiciis in ipsis ecclesiis adsuerint , tribuantur luxta ecclesiae cuiuslibet ordinationem rati
297쪽
nabilem tam laetam, seu etiam laetendam i qui vero aliter dedistributionibus ipsis quidquam receperit sexceptis illis, quos infirmitas seu iusta et rationabilis corporalis necessitas, aut evidens ecclesiae utilitas excusareti, rerum sic reeeptarum dominium non acquirax, nec faciat eas suas; imo ad omnium restitutionem , quae eontra huiusmodi constitutionem nostram receperit, tenstatur. De distributionibus etiam pro defunctorum anniversariis largiendis idem deeernimus orierVnndum.
Eae sexto decretalium, lib. 3. tit. 15. de statu rῬularium
Perieuloso et detestabili quarumdam monialium statut quae honestatis laxatis habenis et monachali modestia, sexu que verecundia, impudenter abiectis, extra sua monasteria nonnunquam per habitacula saecularium personarum discurrunt, et frequenter intra eadem monasteria personas suspectas admittunt, in illius, cui suam integritatem voluntate spontanm devoverunt, gravem ossensam , religionis opprobrium et seandalum plurimo. rum , providere salubriter replentes, praesenti constitutione perpetuo irrefragabiliter valitura, sancimus, universas et singulas moniales praesentes atque suturas, cuiuscumque religionis sint
vel ordinis, in quibuslibet mundi partibus existentes, sub perpetua in suis monasteriis debere de cetero permanere clausura :ita quod nulli earum religionem tacite Vel expresse professae, sit vel esse valeat quaeumque ratione vel causa snisi sorte tanto et tali morbo evidenter earum aliquam laborare constaret, quod non posset cum allis absque gravi periculo seu scandalo morari , monasteria ipsa dei eps egrediendi saeuitas: nulliquentiquatenus inhonestae personae, nec etiam honestas initi rationabilis et manifesta causa existat, ne de illius, ad quem pertinuerit, speetali licential ingressus Vel accessus patent ad easdem : ut sie a pubileis et mundanis conspectibus Separatae, omnino servire Deo valeant liberius, et i lasciviendi opportunitate sublata j eidem eorda sua et eorpora in omni sanctimonia diligentius custodire. Sane ut hoe salutare statutum commodius Ualeat observari, distrietius inhibemus, ne in monasteriis ordinum
298쪽
non mendieantium , aliquae recipiantur de cetero in sororct, nisi quot poterunt de ipsorum monasteriorum bonis sive proven tibus absque penuria sustentari: si secus actum fuerit, irritum
Verum quando abbatissa vel priorissa cuiusvis monasteril, pro laudo , quod monnsterium ipsum tenet ab aliquo principe seu domino temporali, sibi debebit homagium vel fidelitatis saeramentum praestare nisi quod per procuratorem illud praestet, possit emeere apud eum de monasterio eum honesta et decenti s letate exire poterit eo casu licenter ; horiangio laeto, quamprimum eommode poterit, seu fidelitatis praestito sacramento, ad ipsum monasterium e vestigio reversura, si e quod in Daudem residentiae sive morae elaustralis nihil nat omnino. Porro ne moniales causam seu occasionem habeant evagandi , principes saeeulares ac alios dominos temporales rogBmus, requirimus, et obsecramus per viscera miserieordiae Iesu Christi eisdem in remissionem peccamimim nihilominus suadentes, quod abbatissas ipsas, et priorissas, ne monialeS quaSeumque, minnasteriorum suorum eurnm, administrationem negotiave gerentes, quibuscumque nominibus censeantur, per procuratores insula tribunalibus seu curiis litigare permittant: ne pro constituendis procuratoribus qui adornati in aliquibus partibus nunqeupantur j, seu aliis eiusmodi easdem oporteat evagari. Si qui vero eontra praesumpserint exhortationi huiusmodi rationabili, atquet sanctae obtemperare nolentes, cum sit iuri contrarium, quod mulieres praesertim religiosaeὶ per seipsas litigare creantur, et a via devient honestatis, et periculum animarum indueant, ad hoc per suos ordinarios ecclesiasticos censura ecclesiastica compellantur. Miseopis autem et aliis praelatis superioribus, et inferioribus qui seumque iniungimus, quod et ipsi causas Seu negotia, quae praelatae monialas habebunt ngere, coram ipsis, aut in curiis eorumdem, sive sint homagia, fidelitatis saeramen.
in , lites, vel quidquid allud, ipsa per procuratores earum fieri
laetant et tractari. Et quoniam parum esset condere iura, nisi essent qui ea executioni debite demandarent, patriarchis, primatibus, archidipiscopis et episcopis universis distriete in virtute sanctae o dientiae, sub obtestatione divini iudicii, et interminatione maledictionis aeternae, praecipiendo mandamus, quatenus eorum quilibet in civitate ae dioecesi propria in monasteriis monialium Dissilired by Corale
299쪽
sibi ordinario iure subiectis, sua, in iis vero, quae ad romanam immediate spectant ecclesiam, sedis apostolicae nuctoritate; ab-hates vero et alii tam exempti, quam non exempti praelati M. clesiarum, monaSterlorum, et ordinum quorumcumque, in monasterils hntusmodi sibi sublectis de elausura convenienti, ubi non est, imorum monasteriorum expensis et fidelium eleemosynis , quas ad hoe pr urent diligentius laetendas, et de ipsis monialibus ineludendis, quamprimum commode poterunt providere, procurent, si divinae ne nostrne indignationis voluerint acrimoniam evitare: contradictores aeque rebelles per eonsuram eoelesiasticam, appellatione postposita, compescendo: invocato ad hoc si opus fuerit auxilio brachii saecularis. Per hoe stulam in monasteriis exemptis ordinarii locorum, quoad alia, nullam sibi credant iurisdietionem vel potestatem aliquatenus attributam.
CLEMENS V. IN CONCILIO VIENNENS .
Ea clemmlinis, lib. I. ut. s. de aetate et qualitate
et ordine praesciendorum, cap. 2. Ut ij ll, qui divinis in cathedralibus vel collealatis, saecularibus vel regularibus ecclesiis sunt mancipati ossiciis, vel nann-elpabuntur in posterum, ad suscipiendos Sacros ordines propensius luducantur; statuimus, ut nullus de cetero in huiusmodi ecclesiis vocem in capitulo habeat fetiam si hoc sibi ab nliis libere concedatur , nisi saltem in subdiaconatus ordine fuerit comstitutus. Illi vero qui dignitates, personatus, ossicia vel praebendas, quibus certi ordines sunt annexi, pacifice nune obtinent in eisdem ecclesiis, vel obtinuerint in futurum, nisi liusto impedimento cessanae 3 ad huiusmodi ordines se promoveri secerint intra annum, ex tunc, donee ad eos promoti fuerint, nullo modo vocem in capitulo habeant earumdem; ipsisque distributionum , quae dantur iis, qui certis horis intersunt, pars dimidia subtrahatur: non obstantibus quibuslibet consuetudinibus vel statutis. Poenis nitis, quae contra tales promoveri ad ordines re-eusantes Statuuntur in iure, nihilominus in suo robore perman, suris,
300쪽
cLEM Eris V. IN CONCILIO VIENNENSI.
M Clementinis, lib. a. tit. 1. de tuta et honestate
Quoniam ij qui, ablectis vestibus proprio eongruentibus ορο dint , nitas assumere, et in publico portare rationabili causa ce Sante praesumit, professorum illius ordinis praerogativa se reddit indignum; praesenti constitutione sancimus, quod quicum que clericus virgata vel partita veste publiee utetur inlat causa
rationabilis subsiti, si beneficiatus extiterit, per sex menSes a pereeptione fructuum beneficiorum, quae obtinet, sit eo ipso suspensus: si vero beneficiatus non fuerit, in sacris tamen ordinibus citra sacerdotium constitutus, per idem tempus reddatur eo ipso inhabilis ad ecclesiasticum hen clum obtinendum. Idem quoque censemus de clericis allis vestem talarem simul et tonsuram publice deserentilius elertentem. Dignitatem vero, personatum, seu benenelum ni iud obtinens, cui cura immineatnnimarum, nee non reteri in sacerdotio constituti, ae religiosi quilibet, quos Oportet per docentiam habitus extrinseel morum intrinseram honestatem ostendere, si praeterquam ex causa
rationabilii publice vestem serant huiusmodi, aut insulam seu pileum lineum publice portent in capite; sint eo ipso benesciati,
videlicet a porceptione fructuum benestelorum, quae obtinent, Su- Spei Si per annum; ceteri vero sacerdotes et religiosi quilibet per idem tempus reddantur inhabiles ad quodcumque benescium ecclesiasticum obtinendum. Sed et tales et ceteri quicumque ele- fiet utentes epilogio seu tabardo soderato usque ad oram, et ita brevi, quod vestis inferior notabiliter videatur; epilogium ipsum sareulares elerici et religiosi, administrationem habentes, teneantur intra mensem dare pauperihus: ceteri vero religiosi administrationem non habentes , intra idem tempus illud teneantur suis superioribus asSignare, in plos usus aliquos convertendum. Alloquin benefletati suspensionis, ceteri vero inhabilitatis poenas praedictas per idem tempus Se noverint incurrisse. Huic insuper adiicimus sanctioni, ut elertes, praesertim beneneiau, caligis Macatis, rubella aut viridibus publice non utantur.