장음표시 사용
2쪽
PRUDENTISSIMIS, AMPLISSUMIS .EVIRIS, CONSULIBUS, TOTIQUE
Esro RuM Dierum Observationem, Amplissimi Viri , antiquissimum simul &misi, num lassiturum esse ex verbo Dei haud ob scure colligi , de rationibus ponderis non exigui ficile probari posse arbitror Quum enim Dominus in Decalogo non simpliciter dicat , Sanctifica Sabbainum, sed Memem to die Sabbathi, ut sanctifices ipsem, eo ut, que significat. vetus sinam esse diei sabbathi
Institutionem quod mox in eodem praec
pio apertius, lignificantius exprimit, inmquiens: sex diebus fecit Iehova coelum, terram, mare, & quccumque in eis sunt: dc requievit die septimo. Idcirco benedixit inova dies Sabbathi,& sanctificavit eum. Quibus verbis aperte significat, in ipsa mundi origine absoluto sex dierum spatio Creationis opere , septimo die Sabbathum a
Deo institutum fuisse Deinde, quum certum sit, Patres illos primos a comdito mundo, coetus Sacros&Sacrificia habuisse, dubium nemini esse dei bet, ipsos quoque certa tempora, constitutos dies, quibus convenirent, habuisse. Quem autem diem potitu elegissent, quam eum ipsum , quem sanistificatum esse a Deo sciebant f Neque enim credendum est, ignorasse eos hanc Dei Sanctificationem, quum historia conditi mundi eis notissimas ierit, Si Deus familiares sermones cum primis illis hominibus contulerit. In historia quoque Diluvij columbii ex arca emissae septenario dierum intervallo Sabbat ni ratione videntur. Adhec in deserto, antequam ad momtem Sina pervenissent Israelitae, Sabbathum eos observasse, ex annae historia manifestissime colligitur, quae Exod 16 cap. descripta habetur, ubi sic loquitur Deus: Videte, quod Iehova vobis posuerit Sabbathum, idcirco dat vobis die sexto panem duorum dierum maneat igitur quisque apud se,i non egrediatur ullus de loco suo in die septimo vi addit ibidem Moses quievisse populum die septimo,, abstinuisi ea collectioue Mannet. Quae etiam causa est quod Hebreti dicunt, Sabbathum esse fundamentum reliquorum prςceptorum, quod ante alia recepta omnia hoc datum sit.
Post exitum veris ex Asyrto, publice masna quidem cum biennitate
3쪽
in deserto a linoisse sibi, sabbathum hoc a Deo inter prodigia, laxi
inade stupenda, in concione omnium frequentissima hominum, Ang Ioriani, repetitum, mandarum lexque illa, sicut de aliae novem, in lapideas tabulas, non Mosis, quantumvis sanctissimi Prophetae, vel alicujus Angeli cellentissimi, sed ipsius Dei manu scripta est. Et vix est alia in tota Sacra
scriptura, quae saepius repetatur, fiequentius urgeatur, ac diligentius incul-eetur hac ipsa lege Constituta autem Republica Israelitica ,, extructo Tabernaculo, prieter hoc Sabbathum hebdomadarium, quo solo usi files
ramannis circiter 1 1s anniverserias seu annuas tres prςcipue Solennitates,
Pascha, Pentecosten, Tabernaculorum, jubente Deo, celebrarunt Instituit vero haec est populo suo Dominus propter otium, quietem , ut in iis cessarent ab omnibus operibus servilibus non eqtii demicr se, quod is tantopere dele stetur eo, si quis omnem aetatem otiolam& quietam ab opere, labore traducat sed partim ut corporum nostrorum vires, laboribus at,gat vi exhaust , reficiantur: Deus enim non solum corpora creavit, sed ea quoque pro sua misericordia conservat, eorumque curam habet inde, Plato lib.Σ.de Legibus Dii, inquit, genus humanum laboribus natura pres sum miserati, remissionem laborum ipsis statuerunt Solennia Festa partim vero propter suum cultum, ut in hoc Sacro otio vacarent homines lectioni Minterpretationi ScripturiSacrς, adeoque etiam ejus auscultationi, precibus publicis, privatis, Sacramentorum celebrationi, beneficentio, ut ex Nehem. 8. cap. clare intelligitur: tum etiam, ut in memoriam tunc revocarent ingentia beneficia toti humano generi creatione mundi, Iudaico vero
populo liberatione AEgyptiaca, sustentatione in deserto, promulgatione Legis peculiariter exhibita, utque rerum faturarum etiam, praecipue autem
enturi Messae, cujus typi, umbret erant,recordarentur.Ea quoque ad certa tempora, certas temporum circumstantia, mimacpraecis alligavit Deus, ut ad mortem peccassentat aut intermisissent, aut aliis diebus de temporibus celebrassent,iae ue haec temporum observatio non libera,aut in hominum arbitrio posita,sed ex oraecepto Dei praecisὸ eratnecessaria saedenique sanctὸ ac religiose laec Festa observari voluit ut in sabbatho vel ligna colligentem lapidibus obruere jusserit de prophanatibne sabbath rum per Prophetas saepissime graviter admodum conquestus sit Quae quuta
ita sint, mirandum non est Festos hos dies, de sacrum in eis otium. Dei a.
thoritate institutum,& jam inde a mundi origine religiosissim sanctissi-que usurpatum, ab ipse quoque Filio Dei Domino ac Servatore nostronesi
Christo in assiimpoliumanitate in terris observatum sitisse. Nam de Sabb tho docuit,& aliorum concionibus interseit. Ad diem quoque Festum Pacchae Hieroselymam eum ascendisse Evangelica historia testatur. Fecit hoc non tam utrusimpleret Iegem, quam ut Festos dies, coetibus sacris destina tos,suo exemplo omprouaret, Meos etiam in NovoTestamento a fidelibus suis observari debere demonstraret Non quod Festa Mosaica in Christi E clesia locum amplius habere debeantinam quia,sicut diximus,vel in mem
riam revocabant beneficia Israelitis peculiariter exhibita, vel typilumbrae Rerunt Messic, Redemptionis humani generis ideo liberavit ab eis nouusuum populum,& abrogavit Festa Legalia, cum suis ceremoniis, obpraecisa ac servili illa temporum observatione, in Cruce morte sua Filius Dei Iesus
Christus quod ipse etiam attestatus est in Cruce clamans. Mummatum
4쪽
isti nimiunn quod de nosti Redemptionis negotio Deus is aeterno coniri tuerat,&quq jam inde ab origine mundi multis ac variis ceremoniis adiim irati, promusa etiam, Ma Prophetis praedicti fuerant, 'uonam exequmtorem ipse esse oportuit haec, inquam, omnia unica hac voce testatur impleta, d quaecunque tantum ad tempus διορτα,πεως instituta iterunt, abrogata esse. Docet hoc etiam Paulus, qui Coloss. α cap. dicit, Festa et ris Testamenti fuisse umbras futurorum, corpus aurem Christi quodie inde est ac si dixisset, Festa illa Mosaica fuisse adumbrationes Christi,&rearum quae per illum perlici debuerint quia vero Christus corpus illarum adumbrationum exiribitus sit,in omitia adimplerit, cessasse umbra. unde eodem loco vult, nequis posthac fideles Novi Testamenti judicet in cibo , aut in potu , aut in parte diei Festi. Et ad Galatas scribit, se tim
re , ne laustra laborarit inter eos, quum dies ad veterum morem&consuetudinem observent Mensesis Annos. Sed hoc tantiim vult exemplo suo nos docere Servator noster, ut habeamus certos dies coetibus Sacris, ac Religionis exercitio destrii.uos Sc consecratos, eosque relligiosissime sinctissimeque colamus de observemus. Requirit hoc etiam a nobis Deus praecepto quarto Decalogi , in quo lubet nos seriari ab omnibus operibus externis, corporalibus, tim ut vacemus Deo , rebrisque Divinis, ut conveniamus ad audiendum verbum Dei, ad preces risium Sacrainentorum, tium etiam, ut quies concedatur servis&operariis. Haec lex non sub
lata est por Christum, quemadmodum nec reliquae Decalogi leges, ut quet non per Mosem, sed per ipsim Filium Dei, Angelum foederis promulgat , digito etiam Dei tabulis lapideis scriptae, in Arcam, que typus Christi fuit, imposis. denique ab ipso Christo, Apostolis illustrat de confirmatae fuerunt. Vnde D. Irenaeus etiam contra Haereses lib. . cap. 3i. Decalogum a caeteris legibus se distinguit, ut illum dicat esse amicitiae cum Deo , de concordi cum proximo vi vitet reliqua vero praecepta, statuta, judicia esse servitutis dbsgni servitus autem veteris Testamenti ejusque cerem . mae& signa sublata quidem sunt, amicitia vero cum Deo, di concordia cum proximo, seu siectio fraterita& Christiana nequaquam. Verusina igitur Philo ludaeus, in libro Biblicarum Antiquitatum. Decalogum sat
Legem Testamenti sempiterni vi praecepta aeterna, quς non transean Promines petrobrusanorum sententia locum nullum inter Christianos habere debet, qua docuerunt Festa prorsus nulla in Christi Ecclesia esli debere. Dies vero illi coetibus sacris consecrati, coriimque leterminationes debent esse liber , adeoque non sic in ovo, ut in Veteri Testamento obligant in
conscientia, sed tantum scandali&contemptus ratione nec etiam tace
in temporibus stat affixi Malligati, ut si ex usu Ecclesiae esset, ipsaque nocessitas postillaret, non liceat mutare,& in alios commodiores dies trans fine proindόque dies isti determinati adseriandum non debent etiam, inperte considerati reliquis diebus haberi Sanctiores & Sacratiores, sed solum tanquam determinalia instituti disciplinae politia de ordinis gratia,
secundum quem omnia in Ecclesia fieri debere Paulus monet, de propterea cum hac determinatione consistat aequalitas dierum. Docet hoc ma11ifestὸ D. Hieronymus in epistolam ad Galatas me inordinata, inquit, Congregatio populi fidem minueret in Christo , propterea dies aliqui constituti sunt, ut in unum pariti romnes eniremus. Non quo tae- μ dies illa qua
5쪽
convenimus sed quo irimatique die conveniendum sit, ex conspectu mutuo laetitia major oriatur,&c. Quamobrem etiam de Apostolis legimus,
eos quidem ad coetus Sacros determinatis diebus venisse &in iis docuisse: illam vero determinationem nulla lege sanxisse, sed liberam reliquisse, S erates in Ecclesiastica historia clarissimc docet, Nusquam, inquiens, Apostolus, nec ipsa Evangelia jugum servitutis illis imponunt, qui ad praedic tionem accedunt, sed Paschatis Festum,& alios dies Festos ipsi hominet suis quique locis propter remissionem laborum, de memoriam salutiserae passionis sicuti moluerunt , ex consuetudine quadam celebrarunt. Neque Servator ut Apostoli hoc nobis lege aliqua observandum esse mandarunt, neque poenam nobis aut suppliciuin Evangelia vel Apostoli, sicut Iudaei,
lex Mosis, comminatur. Et mox Trat igitur, ait, scopus Apostolis, non de Festis diebus leges feries, sed rectam vitam ac pietatem inducere. Et si vero Christusac Apostoli institutionem Sc determinationem Festorum dierum arbitrio& judicio cujusque Ecclesiae liberam reliquerint, tamen adtrecentesimum usque a nato in carne Filio Dei annum dies Festos a Solennes paucissimos habuerunt primi illi Christiani, nimirum Dominicam diem, Pascha, Ascensionem, Pentecosten, Natalem Domini. Nam quia Christus Adventu, Morte sua liberavit Ecclesiam Novi Testamenti a jugo eremoniarum Veteris, noluerunt ii qui Apostolos proxime sequuti sunt Doctores, &Ecclesiarum Rectores aliud rursus fidelium cervicibus imponere, sed in id potius omni opera, studio ac diligentia incubuerunt, ut otium illud Festorum auditu Verbi Dei . memoria beneficiorum a
Christo humano generi exhibitorum, precibus, eleemosynis, Sacramem totum administratione, quanam rerum causi datum desinstitutum est, comi sumeretur. Fuisse autem haec primoriam Christianorum exercitia in siis ib
it, paucissimis Festis ex lustini antiquissimi Martyris Apologia secunda im
telligitur : Omnes, ait, urbani3crustici ex agris in unum congregantur,
di primo leguntii scripta Prophetica de Apostolica secund , Praese,
orationem habri de exhortationem , ut bona quotecta sint imitentur. Tertio metus omnis sergit ad preces. Quarto , celebratur Communio. clerim: Quinto, conseruntur Eleemosynae ad sistentationem pauperum, pupillorum aegrotantium, exulum, c. Hanc libertatem , quam Christus sanguine suo acquisivit Ecclesiose , ac simplicitatem venerandi antiquitatis posteros firmiter retinereis conservare decebat sed dici non potest, quam longὸ progressu temporis ab liac Regia via detixerint. Nam
primo Festa instituere coepellunt in honorem, non ilum san nim, sed vel opinione saltem talium. Scribit enim Sulpitius tempore Martini accussisse, ut nonnulli pro Martyre quendam Festo die coluerint , de quo tamdem compererint, quod latro fuerit,&ob sua scelera extremi supplicii
poenas solverit. Deinde, crescentenuinem Divorum, Divarumque, cre vit etiam numerus Festorum, quet calamitosoribus deterioribusque sibin de succedentibus seculis, faeceque mundi, ita prodigios accumularunt, ut non solum Iudaeorum conditio sub lege tolerabilior fuerit, quam Christianorum novissimis his seculis sub Evangelio, sed etiam Christi ejusque Festorum nulla vel parva admodum ratio sit habita ampliis, Sancti verti cum suis Feriis soli imperium in Ecclesia obtinuerint. Tertio, dies hos Festos vere aliis esse Saneriores& Sacratiores docuerunt, ob typum
6쪽
nimirum , tosteriunt, ui ram, Duram nec esse sublatam, O iniit, tam tantum in Novo Testamento significationem, discretionem die rum , quae fuit in veteri Testamento Hastas hodispalam docere non pudet. Hac autem ratione Iudaismum in Christi Ecclesiam manifest redi cunt , colorem quidem aliquem inducendo, mysterii scilicet, ire signit cationis nomine, par tamen jugum Religionis ac obserarationis ceruicibus stillum imponendo. Quarto, Observationi Festorum , sicut etiam si
rumoremoniarum, adscripserunt cultum&meritum, qui comes est numeroserum ceremoniarum nam illarum splendorei pompa mentes h Mnum mirificὶ Cipiuntur, fiscinantur, ac mox ista persimone imbuum tur, quodaearum observatione Dei gratiam, favorem,&per consequens Remissionem peccatorum ac vitam aeternam promereantur. Ultimo, hos
dies Festos ritibus&ceremoniis quibusdam non selum ridiculis, ineptis Msiperstitiosis, sed etiam prosinis&palam impiis celebrauit posteritas, quas partim ex Iudaismo, partim ex Gentilismo mutuata est. Quum enim ex Iudaeis, Gentibus simul ad Christianam Religionem paulatim homines
converterentur, multa quisque ex pristino errore, cui assueverat, retinuit, quae deinde ipso usi pausetim con himata, vel paululum immutata, minus recte ad alios necti uillata sunt. Vel si Ethnicoruiti Festa a Christiani, in suas converterentur Solennitates, quod saepe factitatum legimus, nomen solum mutatum fuit, ritus vero, ceremonii& superstitiones eaedem manserunt. Hoc autem sic fieri voluit Grec orius Mai nus Romanus Pontifex,
qui lib. s. cap. i. praecipit, Festa Paganorum senili in Christiana esse commutanda. quaedam ad similitudinem eorum facienda Rationem hanc reddit Beatus Rhenanus in uis ad Tertulli mi librum de Corona militis Antiolationibus, opus ville Olma multa Christianis indulgete, quod senes plerunque ad nostram Religionem conversi fiterint, ideoque haud facile adduci potuerint ut semel receptam consuetudinem abiicerent. Quae t
me ratio, si eain ad verbi Dei regulam examinaverimus , valde infirma est. Paulus enim docet L. Con nullum consortium esse iustitiae cum xiii justitia, luci cum tenebris, Christo cum Beliri nullam partem fideli esse cum infideli: non posse convenire Templo Dei cum simulachris Erone conveniet Ecclesiae Christi cum impiissimorum Gentilium ritibus acee remoniis impurissimis ' Respondet etiam ad hanc rationem Tertulliae nus, qui in Apologetico cap. i. Quis hoc, inquit, sustinere aut desendere potest traudaeis dies suos Festos exprobrat spiritus sanistus sabbatha, ait, vestra, de Neomenias. ωCeremonias odit anima mea nobis, quibus sabbatha extranea sunt,&Neomeni &feriae aliquando a Deo dilecto
saturnalia, Ianuario ει Brumse&Matronales sequentantur, munera cor meant, streniconsonant ausis, conrivia constrepant. O melior fides, tionum in stam Sectam, quae nullam solennitatem Christianorum sit ivendicat, non Dominicum diem, non Pentecosten etiamsi nossent nobiscum communicassent, ne Christiani viderentur. Nos, ne Ethnici pronuntiemur, non veremur. Vtitur a mento inore ad majus ac H dbceret, Si Deus Iudaeorum Festa propter illorum abusum odit, quae tamen ab eo preceptat instituta fuerunt, quanto magis odio habet Ethnicorum Festa de ritus a Diabolo ad Dei contumeliam excogitatos Deinde, si haeci a Iudae orum Festa, quae olim Deo sinis fuerunt, nunc Christianis abominatio Disiligo b Corale
7쪽
minatio esse debent, qu magis iidem alieni esse debent ab Ethnicorum Festis, ou Deo non modo nunquam grata, sed semper invisa sierunt D nique u Ethnici tam strenui sunt Religionis suae Cultores, ut nullam Chri manorum Festivitatem, vel Ritum aliquem observenti tantum ne Christia ni esse videantur,quq ergo haec est amentia atque perfidia, quod Cluisti
ni Ethnicorum Festa colunt iarumque ritibus, ceremoniis utuntur' Ex hociditur, hoc inquam sente manarunt in Christianam Religionem non modo superstitiones multae ac varis, sed etiam ritus prosin 3 impii Ba chanalium Stultatium, Lupercalium, Vinalium&similium Festorum Eth, nicorum, quibus etiam num hodie ita sedulo utuntur homines, ac si legeat qua ita fieri oporteat Intelligitis, opinor , pro vestra prudentia, Viri Amplissimi , ex his, que hucusque a me dicta sunt, Festorum dierum Religionem Antiquissimam simul&Sanctissimam esse,&propterea quoque in Ecclesia Christi retinendam. Intelligitis, etiam, quam procul in hoc uno Festoriam negotio posterae rates a Primitivet Ecclesiς simplici quidem illa,
sed tamen abibluti stima persectissimaque forma recesserint. De his vero, quipaucissimis hic attisti verbis, in hoc toto libro, quem vobis offerimus, pluribus ago. Et primo quidem contra Petrobruti ζmorum errorem probo, Festa ex Chri iti I cclesia non elle subhua, sed temper debere esse statos,
certos dies, quibus tota Ecclesia ad Religionis exercitium congregetur,non obstantibus quotidianis coetibus N concionibu : Deinde libertatem Christianam circa Festa, quam cternus Dei Filius fmguine lao nobis acquisivit, evidentissimis testinioniis Verbi Dei Acci S. Patruna' et eris Ecclesiae, ratio
nibusque firmissimis assero Tertio, non in creaturarum mortuarum, quam
tumvis Sanctissimarum, sed in solius Dei honorem Festa instituenda, in iisque Deum unicum colendum Minvocandum esse probo Rationes autem, quibus in his&aliis similibus contrariam sententiam tueri ac defendere conatur Roberti Bestaminus Iesulta in primo Tomo Disiputationum suarum, pro ea quam mihi Deus dedit gratia, refuto. Tum ostendo, non ex nostr
tum, sed Pontificiorum historiis ac scriptis Originem, Progressum, A cumulationem Meremoniasi Ritus , non tantum solennitatum, quas
Generalia Festa vocant, quod generatim in omnibus Ecclesiis pontificiis e librentur, sed etiam Particularium Festorum, quae Uum ab una coluntur Ecclesiain aliquaProvincia Episcopatu, aut Parochia, vel etiam villa, ut inde intelligatur, prodigiosiim hunc cumulum Festorum, sub quo hodie Christiani gementes,itant sim non oppressi acent in Mesela Christi prim , medi. atis non fuisse , sed seia tandem, crescente Idololatria Divorum Cultu, a superstitionum Patronis indue tam fisisse,i proinde veshac etiam de causa Pontificios fiustra, plenis, quod dicitur, buccis, vetust,
rem sibinde crepare sequutus autem sum ordinem, quo in Calendario, ut vocant, nomina sanctorum, quibus horum Festorum pars saltem aliqua celebratur, sint annotata. Feci hoc partim in Germanorum nostrorum gratiam, qui istiusmodi Calendariis potissimum utuntur,& quodammodo delectantur, ut cognoscant, plurimos eorum, quorum, ceu Deorum, nomina in suis istis Calendariis descripta habent , nihil minus quam Samotos de Deos aliquos esse partim vero, ut sic occasio daretur , aliquo ab tem modo detegendi fraudes, dolos, imposturas, fabulas, quibus verὸ
Sanctoriim vitas otiosi Monaesu comoraculariint , , simul quoque de
8쪽
imittis aliis dicendi, qui ad nostram historiam Originum pertinenti Quutilautem. v. sit consiletudo, multorum jam minorum exemplis confi
i ii ita Regibus, Principibus, Re spublicis, Civitatibus, aut Magni Nomi .
nis, iis De de Ecclesia, patria meritis Viris libro qui in hac fiti oristi uitatur. seMAre, inscribere ego, Viri, pietate Menidentia ornatissimi, sotissimum elegi, quibus hos meos la res consecrarem in quo Vir m ilissimus D. Diines Henric., istas a Da visui Dominus in Elge ,3cc. vestri Vrbis Nominilque Amantissimus, me plurimum multas ob causis confirmavit. Est enim Civitas vestr Munkipium coniunetissimuli fidis
simumque Vibi&Reipublica Tigurinorum, sub quorum etiam patrocinio longestorentissimum selicissimum famini est. Nam non sollim libertatem illam corporuth, quae toti Helvetiae communis est , sed, quod omnium maximum, animanim quoque sub eorum auspiciis est adeptum, lucem nimirum Evangelii, quς, cliscussis, singulari Dei beneficies, densissimis erronim nebulis, & obscurissimis Antichristianismi tenebris, his postremis temporibus reuelata est. Accedit etiam heta, diuturna pax, qua sub Magnificorum Dominorum Tigurinorum tutela, fatuis suis priuilegiis& immunitatibus, secure ruitur, in eaquei honoribus, opibus cum publicis tum privatis augetur in immensum quotidie. Sed haec cibis com munia sunt cum aliis muliis Illud vero Amplissimi Viri , Vestrae Pietati, Prudenti ,, Liberalitati peculiariter tribuendum , ii od non solum verbum Dei in Urbe vestia publice annunciatur,4 pure docetur Ministri Ecclesiae in pretiori honore habentur, sed etiam , quod ea aequitate, justitia in vestro munere utimini, ut optimae constituta Reipublicae formam hodie apud Vos invenire liceat. Quod in eo toti estis, ut Vestra Iuventus, Seminarium Reipublicae, Vera Religione, Pietate bonis Moribus jam inde a cunabulis imbuatur in cujus rei gratiam mox ab initio Resormationis Scholam in Urbe vestra aperuistis, quam ante annos haud ita multo S propter multiplicem eius fructum , in meliorem ordinem redegistic, aedificatis, sumptibus non exiguis,in huius Scholae usum, magnificis aedibus,&Prς-ceptoribus stipendiis, liberalissime assignatis. Hanc Pietatem, hocque stodiumver Divinumac Christianum beet etiam videre in sanctissimis illi, Veteris Ecclesi Monarchis, Regibus, Principibus, aliisque Magistratibu , qui, scholas institueruntio opibus, ficultatibus, consilio denique, autho. ritate me se eas juvarunt. Vtellexerunt enim , quantum in Res ione pro paganda, de conservandariis iis, habeat vera de legitima scholarum Diablutio Animadvertit id etiam Iulianus Apostata, & propterea scholas rimanorum claudi praecepit, ut ignorantia de institia impediti, suam Re ligionem adversis philosophorum argutias amplius defendere non possent. Quum vero neque Religio absque literis tradi commode queat, neque L,
terae&Scholae florere absque libris, neutra autem conseruari,&ad posteros transmitti possint, si vel nuli sint Bibliothecae, vel nulla earum cura habe
tur, prudentissime quoque sapientissimόque judicastis utile sere, pro Sch la&Vrbe Vestra Βόbliothecam, tanquam armamentarium quoddam SMpientiae, instituere ac agornare quod etiam ab antiquis temporibus multorum Potentissimorumque Regum Principum ac populorum opus fuisse tegimus. In quo proposito si strenuὶ perrexeritis, non solum veram Religionem Mihidia bonarum literarum vehementer in urbe vestra promoue
9쪽
bitis, sed etiam bis sis sempiteritam memoriam,& immortalem riam apud omnes bonos comparabitis Vestrae denique Beneficentiae nocquoque peculiariter adscribentam, quod Nos ochium pro alendis senibus, egenis de aegrotis ciuibus Xenodochium etiam pro vascipiendis pauperibus peregrinis opulentissimum habetis. Omitto summam humanit
rem, qua omnes, qui vel ad os veniunt, vel per Urbem vestram in Germ niam proficiscuntur, excipitis. Haecvi similia, ornatissimi Viri, me in v 'stri amorem Madmirationem abripuerint, impuleruntque, ut hunc meum librum Vobis dedicarem atque offerrem. Vos igitur nunc, quod unum superest, Amplissimi Viri, rogo atque obsecro, ut noc meum qualecunque inpietatem, aliasque multas& praeclara virtutes vestras, studium Hos
elumboni consulere vi mei erga vos amorisis observantia perpetuum te stimonium benigne recipere dedignemini. Deum Opt. Max oro, ut os Incolumes, Vestrimqtie Rempublicam storeiitem , quam diutissime conseruet, AM E N Graia Tiguri calendis mimu Anno a mi in came filio Dei
10쪽
DE ORIGINE PROGRESSU, CEREMONIIS,
V o A inde Originei Progressi Festorum die nim apud Christi inos linc libro tractare constitui, haud inutiles, arbitrastus sum, si prius, quam in 'e cie singulorum Festorum Originem, Authorem, m-pusa: Occasionem resereem,in gener tauca quaedam
Προλεγειλαν loco praemitterem Primo An ne dies aliqui consecrandi sint Cultui Divino,& observandia nobis in Ecclesia Christi Deinde quae se libertas Christianorum Novi Testament quod ad Annos, Menses,Dies, alias Circumis stantias ad Festa pertinentes attinet ut inde intelligatur,quae fuerit in Veteri Testamento, quaeque sit in Novo de Festis Diebus sententia dc doctrina Te tib in cuius honorem Festa sint instituenda de celebranda, in solius ne Dei, an etiam sanctorum&Creaturarum mortuarum. Quarto, si breviter pese stringerem numerum, observationes Musam Festorum dierum primitivae, recentioris Ecclesiae cinde enim fitellecturos ficile omnes sperarim, quantus acervus cum ulti Festorum progressu temporis excreverit, iri abusus , quae νακου ἡλια, superstitiosae opiniones irrepserint, &quam longe a vel Antiquitati veneianda simplicitate ac vestigiis Ecclesia vel hac autem in parte paulatim receii erit.