장음표시 사용
21쪽
sine precatione '' non videtur referre', nec Deos rite consuli. Praeterea alia sunt verba impetritis alia depul-
tamen tota dissetilias: . Non vid
tur referre victimas caedi sine pro- ratione . . est. ncin videtur ad rem
pertinere. Dihil agitur sacris cando sine precibus. Gnon. 6. Sine meatione. Rus initiuitisehat a Iano et Vesta, ut per eDs aditus paterot ad Iovem Opt. Nax. Apollinem. Vulcanum, Mercurium et reliquos, ut volentes ae propitii saeris adessent et precationi qui ineunidem Iatium sti Iebat. Alex. ah Alex. IV, cap. I p. DM. . . Referre. Malo Dalec. Pium .
sanetu in . ac legitimum esse. Senissus est : Non videtur prodesse.
nihil juvara vulgo ereditur; non videtur ad rem, ut rite peragenda est, pertinere; nihil enim agitur, sacrispando, sine precibus. Quoad seripturam , libri omnes editi, neu
Deos pira e stili e caetera cum optimae notae exemplari Reg. a
Plane congruunt. Ut intelligas quanti sit facienda Salmasi; emen. dalio , ita legentis in Solin. pag. 685r . quippe victimas caedi siti
Precati ne non videtur, referri ad Deos, rite consuli. . Quanti quoque
Iae. Guthorii interpretatio qui de jure Pontis. IV. I 4, pag. 433, sic accipit. quasi diceretur nihil
interesse, preces ad sacriscium underentur , annon : ideoque τοreferre delet. ΗΛa D. 8. Impotritis. Impetrito rem
diuinam sori solitam M. Valeritia scribit lib. I. eap. i, quum aliquidiaret inquirendum extis vel sortihus, addo et auspicio : precatione.
quum commendandiam: voto, quum exposcendum: gratulatione, quum solvendum. Impetrito vero contineri eorum precationes quae ostenistis aut fulguri hos denuntiantur. Vide Turn. Ad vers. 18, Cap. Io
lib. XXXIII. Impetri iam est quasi inpetra sxuiu , ratum, sirmum , sta-hile, augurio, extis, sortibus imis petratum. Plaut. in Asinaria, uimis petritum, inauguratum est quodvis admittunt aves. . Vide Festum. DALEC. - Impetrisis. Sie libri omnes conditivi, moxque depulsoriis, non ut editi, a impetrantis et depulsoris. . Impetritum dixero quondam auspices, pro immiratum. In petrita sacra, quae laetis Prosperisque fulguribus evocandis, aliisque auspiciis sunt addicta : eonciliandorum numinum causa, ut ceria, sirma, ac secura. petentibus denuntiarente depulsoria, quae sunt ostentis Omnibus averruncandis seu
depellendis dicata. Quid vero comis
mentationis saera sint, nondum exploratum. Commendationis sorte
legi satius fuerit, quum Val. Max. tatim initio lib. I dieat : . Prisco instituto retius divinis operam dari,
quum aliquid commendandum est, Precatione... quum inquirendum vel extis, vel sortibus, impetrito :quum solemni ritu peragendum, sacrifieio e quo etiam Ostentorum ac fulminum destiuntiationes procumrantur. o Quae tria ipsa sacrorum genera videntur esse, quae Pliniusmod recenset. Impetriium et in
Plauti sabula leges. quae Asinaria
22쪽
sortis', alia commentationis : vidimusque certis precationi- abus obsecrasSe summos magistratus. Et ne quid verborum praetereatur, aut praeposterum dicatur, de '' scripto praeire aliquem : rursusque alium custodem dari qui attendat:
alium vero ' praeponi, qui saveri linguis jubeat: tibicinem' ' canere, ne quid aliud exaudiatur 'A: utra
s. Depulsoriis. D pulsoria. aut, ut est apud Valerium , depulsa, ad portenta pertinebant, quae e nineeptis verbis depellebantur et averistebantur. Quod idem Valerius scri. hit, precatione diis quod salvum
Tura. Ad vers. lib. XXIII, e. IO , et liti. V , eap. 18. DA . C. Io. De. Becitare et quasi praelegere. Hujus moris exempla vel ratius Latinae linguae Thesaurias plura suppeditabit. Subintellige porro hoc loco α praeire aliquem alicui. . Nam verbum iustitii modi
Praeire, ante se aceusativum hune aliquem habet, non regit, admittitve post se. HARD .rt. Alium mero Privoni, etc.
Verba illa suerunt, aυ παῶτε, σι vaeta, favete linguis. Ovidius: OProis spera lux oritur, linguis an Imisque save te: Nune dicenda hono sunthona verba die. . Cicero de Divinat. II. Eoripid. in Ione: Στόματ' εὐφα-μο, φρουρειτ' ἀγαθι iv, O αα:-λα θαe etiae ἐοaιυσι Γλώσσαc ἰδιας απο- Attius in oenomao apud
Nonium : . Per urbem, ut omnes qui arcana asteumque aceolunt Cives , omnibus saustis augo tam adhibeant Faventiam , Ore Obsumnadieta segregent. . DALM.ta. Qtii. Ita libri omnes. Turis nebo magis placet Doere, Seneca lib. de vita heata, c. 26 : a Fave elinguis: Hoe verbum, non ut pleri que existimant, a favore trahitur rsed imperatur silentium . Di rite peragi possit sacrum, nulla voca mala obstrepente. . Qtiae Plinii quoque hoc loco mens est. Aliter forte Festus . verbo Doenitar a prae eones clamantes, inquit, Populum sacriseiis savere jubebant i savere enim est bona sari. Ac veteres poetae pro silere usi sunt favere. II
et 3. Tu essem. Ovid. Fast. VI, v. 65 , lepide: a Temporibus Ve-
tertim tibicinis usus avorum Mais gnus, et in magno semper honore fuit. Cantabat sanis, eantabat tibia ludis. Cantabat moestis tibia sun rihus. . Iterumque t u Quaeritur in acetia cava tibia : quaeritur aris. .
Hostias apud Romanos ad tibicinem immolatas, haee Tullii quoque verba testantur in Bullum II, n. 8α r a Erant hostiae majores, in
soro constitutae, quae . . Probatae. ad tibicinem et praeconem immolabantur. . Et in eonsecratione solitum adhiberi tibicinem , idem est
auctor, orat. Pro Domo sua, n. 25. Sacra Peragentem eum a d.
stanto tibicine lapis antiquus exhibet . apud Gruter. pag. I Is nummique Domitiani. quihus Ilaec adjecta epigrapite Cos. XIII. LUD.
1 EC. F. . Ludos saeculares secit. ω Η.I4. Eratidiatur. Ab eo qui precatur. quod ejus mentem occi pei
23쪽
i a C. PLINII NAI . IIIS T. que ' memoria insigni, quoties ipsae dirae' ' Obstrepentes
nocuerint, quotiesve precatio erraverit: sic repente extis
adimi 'Τ capita vel corda, aut geminari victima stante. 3 Durat μ' immenso exemplo Deciorum patris siliique, quo
se devovere, carmen ''. Exstat' ' Τuccipe Vestalis incestae
Ab eo qui saera perastit: ne quid
mentem rius a Drecatione avocet.
x5. Urea e. Est illud utrumque sane dignum memoria; DOtatum in Annalibus esse, quoties, etc. H. I 6. Ipso diris . Ut Crasso apud Ciceronem . de Divinat. lib. I. DAI EC. - oties. Vel dirae citi-
scenaeque volucres e vel exsecrati mnes potius, ut cap. seq. imprecationesque. quae ab inimicis effundebantur horrendae, deos quosdam inauditos compellanti hus , quibus quicumque devotus erat, crede batur maximo assci in riunto. Cieero de Divinat. I, num. Is do M. Crasso quid aceiderit vidimus, dirarum Ohnutiliatione neutecta. .
I . Adimi evita. . Caput iecinoris, inquit Livius , a familiari
Darte eaesum dicitur aruspex ostenis disse. . Caput id, venarum hepatia truncus est, aut vortar ingredientis. aut cavae prodeuntis. Familiaris pars suit interior, nempe ea a, sive sima : hostilis exterior. nimirum
eero, de Divinat. lib. II, Dra vo- eat. Vide Turn. Advers. c. I 8. V. XI. et II. DALEC. I 8. Durat. Carmen quo se Dein eius pater devovit, exstat apud Liv. VIII, pag. I 39, alterum quoslitis, X, p. 38o. Η.-Duransque, Gr nov. et vulgg. Duriaι deest in eradice Dalec. I9. Carnum. Precatio, qua sodevovit ad Veserim Decius pater . exstat apud Liv. de d. 3, t. VIII. Eodem earmine, sed adiectis praeterea quibusdam exsecrationibus aedirarum initiis, filius se devovit apud eumdem auctorem, lib. Xeiusdem deead. Apud Graecos eadem pietate erga patriam Menoeceus Creoniis filius vitam et sanet inem Thebanis suis largitus est, gladio quo se transfixum e muri proeeipitem dedit, auctore Cicer. Tu c. I. Papinius Thebald X r. Sanguine nunc spargit turres , ac moenia lustrat, seqne super medias acies, nondum enso remisso, Iecit. saevos radere est conatus Aelii. Oct. a DΛLEC. Io. Exstat. Τυκία, . ciam vocat
Dion. Halic. Ant. II, pag. I 29, tibi hoe in una refert, quod Plinius. Val. Max. VIII. I. num. 5 .ima. 360: . Eodem auxilii genero Tusciae viminis Vestalis incesti eriminis reae castitas infamiae nube
obseurata emersit: quae eonseientia certae sinceritatis suae, spem salutis ancipiti argumento ausa petere
est. Arrepto enim e thro, Vesta, inquit, si sacris tuis sacras semper admovi manus. Otace ut hoc hau riami e Tiberi aqvam , et in aedem
tua n Perseram. Audacter et temer iactis votis sacerdotis . rerum ipsa natura cessit. . Meminere et Atiis
24쪽
precatio, qua usa aqua in in cribro tulit, anno Urbis' ' Dcix. Boario V vero in soro Graecu in Graecamque defossos, aut aliarum gentium , cum quibus tum res esset, etiam 'Τ nostra aetas vidit. Cujus sacri precationem, qua solet praeire
Quindecimvirum' collegii magister, si quis legat, profecto
vim carminum lateatur, ea omnia approbantibus octingen
t ullian. in Apol. e. diu. Est apud Palinum, pag. n. 3, post Ursinum , nummus argenteus, sic inscriptus : C. CLODIus C. F. Caput
deae Florae, cinctum sorihus : retro, sos, vel papaver Vestalis
capite velato sedet, lucernam dextra tenet. Epigraphe r RATA LIs.
Sententia est: mitis Clodius, Tri hunus plebis, ut videtur, Coti filius, pariter Tributi; plebis. v E. -ΑLEs inelusia Sepletis. Percussus hic nummus est sub P. Clodio
Marei stio Tribuno plebis, qui
memoriam rei gestae ab uno cele-herrimo e majoribus suis, sic die-
α ι . A. U. DCIX. Constans haee est librorum omnium, sive editt. sive NSS. lectio : frustra enitente Paulo Merula, in Ennitiin, Pag. III, annum U. DXIX substituere ex epitome Liviana , lib. XX , ubi sic legitur: - Ttitia Virgo Vestalis incestus damnata est. Bellum Illyriis , etc. . Gestum enim id hellum ponilur anno DXXV. Verum aliam esse Tucciam a Ttitia haud temere citarmamus : quum Tutiam Livius incestus damnatam ; ΤDeciam Plinius, Dionysius Italicaria. aliique quos appellavἱmiis, eriminis suspiis totie liberatam prodant, hausta cribro aqua, et longo perlata spatio e quod miraculum Livii etiam Epitomator delibasset, si de Tuistia vere a Trmari potuisset. HanD. α 2. Mario in foro Grineum G Neamq- defossos. In vetusto exemis
piari , . Boarici vero tu soro Graecum Graecamve defossa . : lectione n istanda pro Grammaticis: .P. Boario vero in sor . ete. . Livius, lib. II, decad. 3. Plutarchus' in problemate. Cur Bletotiensiis interdietum sit a ni manis, ne homin m imis molarent. Idem in Mareollo. Vide Brod. lib. V. cap. IO. DALEC. Mario. Fuit in Urbis regione octava, in qua et rarum rom. Η ABD. α 3. Etiam. Plutarchus, qui non Graecum Graecamque modo, sed et
Gallum simul Gallamque descissos refert, id quoque haud multis ante
se annis contigisse ait, ιυ η ιλλοῖς
graui, in Quaest. Bom. P. α83 , ut ad Vespasiani tempora reserendum id videatur, vel eerte Neronis. Sed et illud prius accidisse Liuius narrat XXII, p. 225. II. 24. Otiindetam Aram. Erant tria apud Romanos veteres amplissima collegia saeerdotum. Potiti setim videlicet. augurum , et decem , vel quindecimvirorum saeris Diaciundis qui Sibyllini vocabantur. Itis deinde et quartum accessit aruspicum. A S3lla quindesimvlia instituti sunt, quum prius decem omnino forent : ad hos ludorum saecularium procura lici Pertinebat.
25쪽
iorum' triginta annorum eventibus. Vestales nostras hodie credimus nondum egressa Urbe mancipia fugitiva retinere in loco precation o : quum si semel recipiatur ea ratio' ', etDeos preces aliquas exaudire, aut illis moveri ver- his, confitendum sit Τ. De tota conjectione' ' prisci quidemus. Oetingentorum. Ilaee certa
anni illius nota, quo Plinius haeceondidit : Urhis annua Milieet DCCCXXX. HARD.
α 6. Otium si semel recipiatur ea ratio et deos preces aliquas Gaudire. Seribendum reor, . quod si semel recipiatur ea ratione et deos preces, ete. . PINT. - Chissi. me lionis; et vet. Dalec quod si semel, ete. I . Constendiam sit da tota e -joetiatione. Prisci quiuem nostri perpetuo latia prodidere. Verbum eon randiam praecedenti hus annecte :raetera sic legenda reor et is sed dempta conjectatione prisci quidem nostri perpetuo talia eredidero . atiam vetus exemplar eradidere legit, non prodia re r et in eodem sed legitur , non sit. PiΛT. Constendtim sit de to a confestation . Plutianus eis quod si semel recipiat DT, ea ratione et deos Constendum.
Sed dempta contestatione prisei quidein nostri perpetuo talia credidore. . Vo . et Chim. eonjectione. Idque censeo admittendum; in caeteris mutandum nihil. Perinde ost ae si dixisset, de tota lite, de tota quaestione. Verbum iuris est conjicere eamam. DuodecIm apud Gellium, II, 17 : . Ante meridiem causam conjiciunto. ω Ubi frustra Mollieitant. Afranius e . Causam conjicere hodie ad te volo. Amboti adestis p prolaturos arbitror. . Gellius ipse . XI, 5 : . lilem cum
Euathlo contestatur . et quum ad iudices conjiciendae consistendaeque usae gratia venissent. . Quem adis modum autem multae aliae loeuistiones, quae proprie partem et actum unum e inultis forensium solemnium signiseant. pro tota actione saepe ponuntur; ut . Postulare , iurare calumniam , sui seriis .here . , pro accusare : sic et eonseiscere causam, Proprie pars et initium
agendi, interdum nihil aliud fuit
quam agere, ut Nonius interpretatur. quod exeusahile mihi satis videtur e etsi P. Faber haudquaquam sese id probare scribat. Mineetium solum eonficere est contenis dere , certare. Idem Afranius :. noli maxime praesente euin Patre eonjicere: non, si me vivum vis,
mel meum . . Inde quidam paullo
ulterius progressi conjectionem procansa sive contr uersia dixere. Plini usque hie eos imitatus. Gnom. α8. Conjeetione. De tota quaestione, lite, controversia. - SieMSS. omnes, Beg. Coth. Ch alii isque e non ut editi. coniselisione. Conjeotio hoc loco controversia est: quum in jure dieatur eatisam conis secere . pro vera. Frustra Pintiantis igitur, dempta eonjectasiane, vel eoni statione legendum monet. Conistroversiam Pliuius intelligit eam quam multo pertractavit uti rius, II, 5. num curam agant superi
26쪽
nostri perpetuo talia prodidere, difficillimumque '' ex his
etiam sulmina elici, ut ' suo loco docuimus. IV. L. Piso' primo Annalium auctor est, Tullum Hosti- rtium regem ex Numae libris eodem, quo illum, sacrificio JOvem caelo devocare Conatum, quoniam parum rite quaedam secisset, sulmine ictum : multi ' Vero magnarum rorum sata et ostenta verbis permutari. Quum' in Τarpeio fodientes delubro sundamenta, caput humanum invenissent, missis ob id a se legatis', Etruriae celeberrimus vates Olenus Calenus praeclarum id fortunatumque ce nens interrogatione in suam gentem transferre tentavit, scipione prius determinatu templi imagine in solo antetis. Dis utimumque. Et quod est ex omnibus his disseillimum posse etiam fulmina eliei prodidere. II ABD.
3o. m. Lib. II, 54. Η BD. IV. r. L. Piso. Refert hoc etiam
lum tradunt volventem Commenistarios Numae , quum ibi quaedamo ulla solemnia sacriseia Io i Elielo saeta inveni et, operatum his sacris se abdidisse: sed non rite initum, aut curatum id saerumosse. . . et fulmine ipsum eum domo conflagrasse. . Val. item Nax. IX, a , pag. 452. Perstrinxit eam
historiam jam supra Plinius, II,
54. II a D. a. utitii. Suhiniollige. vitietoressiarit, ex antecedentibus. II aD. 3. Otium. Rem Marrat festive
Dion. Halle. A. R. IV, pag. 258,taeito modo vatis olent nomine Proprio. Camillus apud Livium . v. sub snem: . hic Capitolium est. tibi quondam eapite humano in is
Vento , responsum est, eo loco caput rerum , sultimamque imporii
fore. . Varro de L. L. IV. 3 e. Capitolium dictum . quod hiequum laticlamenta sodere rex aedia Iovis, caput humanum inventum dieitur. Ille mona ante Tarpeius
dictus. a virgἰne Vestali Tarp ta . quae ihi a Sabinis Decata armis, et
4. Missis ol id a senatu imaris. Hermolai est, quum Io. Andreas edidisset: u missis ob id a as lega. tis . . Certe a rege potius quain a senatu missi sunt, teste Dionysio, lib. IV. Voss. . ini;sis ob id a deo legatis a ; Men. . Oh id a se elegatis. . Forte r . missis oh Id ad in legatiso. Sequi nν enim statim.
. I etruriae eeleberrimus vates . . Eum respicit pronomen. GRon. --
ΜAM. Ah iis qui fodientes eaput humanum invenissent : vel na safortassis, hoe mi, ad vatem Etruriae Olenum. In libris post Hermolaum editis, ipso auctore a senatu legiis tur. In Parm. et Bog. Colli. aliis-
27쪽
se : hoc ergo dicitis, Romani λ hic templum Iovis
optimi maximi suturum est : hic caput invenimus :constantissima Annalium affirmatione, transiturum fuisse satum in Etruriam, ni praemoniti a filio vatis legati romani respondissent : non plane hic, sed Romae inventum caput dicimus. Iterum' id accidisSe tradunt, quum in
fastigium ejusdem delubri praeparatae' quadrigae siletiles
in sernaco crevissent : et iterum simili modo retentum augurium. Haec Satis Sint, exemplis ut appareat, ostentorum vires et in nostra poteState esse : ac prout quaeque
accepta sint, ita Valere. In augurum certe disciplina constat, neque diras, neque ulla auspicia pertinere ad eos, qui quamque rem ingredientes, observare' se ea negave
s. Iterum. Currum s glinum Tuscis opificibus Iovis Capitolini fastigio imponendum Tarquinius
locarat, qui in fornace in tantam molem excrevit. ωτε μολtς ξαρεθῆ-
etωου , ita ut fornacis ablato culmine, parietibusque deiectis, aegre educeretur. Id quia visum est vatibus eaeleste felicitatis prodigium iis, penes quos ea quadriga foret, si tuere Veientes repetentibus Romanis non tradere, inquit Plutarcii. in Poplic. pag. Io3 ; mox tamen alio augurio territi, quod retulimus VIII, 65 , dedidere. Si e panis, quem Macedonum regina Perdiceae famulo coquebat, quum in urno cresceret, duplo major quam erat, regnum ei portendit, ut est auctor Herodot. Urania, VIII, n. 137 , pag. So8 , Διπλήσιος ἐτευετο
historium vide suis narratam a Plutaretio in Poplicola. Victor. lib. XVII, e. Ig. Festus in voee Ra
eodieibus legitur, obseruasse se. Viis dit hune Vetorum inorem Servius, ad hos Maronis versus, statim initio aeneidos XI : . AEneas quanquam et sociis dare tempus hvmandis Praeeipitant curae, turbataisque lanere mens est:) VOta Deum primo victor solvebat Eoo. . . Consuetudo. inquit, Romana suit, ut polluti stinere minime sacrisἰcarent.
Si tamen contingeret. Hi Uno eo demque tempore su nestaretur quis. et cogeretur operam dare saeris iactis , elaborabat ut ante saera compleret . quam ianus agnosceret.
Unde etiam Noralius Pulvillus, in Capitolii dedieaiἱone, quum ab
inimieis ei situs ii unciaretur ex stinctus, Di quidam putant, salso . ut alii, pro vero, a t, Cadaver sit: nee voluit lantia agnoscere, donec templa dedicaret. Seeundum quem
28쪽
rint : quo munere divinae indulgentiae majus nullum est. Quid λ non et legum ipsarum in duodecim tabulis verba sunt 'λ qui fruges excantassit' '. Et alibi, qui malum carmen incantassit. Verrius Flaccus auctores ponit, quibus 4 credat, in oppugnationibus V ante Omnia solitum a Ro-
ritum etiam Agneas inducitur ante operam dare sacrisciis, et sie ad sociorum et Pallantis sepulcrum
8. Quia ' non et legum ipsarum. Neque Romae solum et decemviralis ignorantiae temporibus delirameniatis anilibus resertae leges; sed neoterica etiam aetate, ne longe Exempla quaeramus, multa contra fasciis natores , incantatores , succuhos , ineu hos regum auctoritas decreverat. Quae tandem Iti Francia. An glia , Germania abolevit ratio et humani generis conscientia; sed
Hispania servat religiosissime; ariscam , ut aiunt, Domini Desarie tactam arbitrata, si tandem Veterum commentis et somniis daemonographorum aliquis vale dieat. Ar. s. In duodeeim taltilis merga sunt. Versus ii sunt : . No pelliciundo alienas segetes excantant : Ne ineantant , ne agrum defraudanto : Ne frugem aratro quaesitam noctu furtim depascunto. Puberessi secanto, Cereri eos suspendunt . Impuberes arbitratu praetoris veTheranio. Ae noxam duplionem
noetae deinde talionem) decernun to. . Gaudentius Merula, cap. 4 , r. Vid. supra, lib. X III, eap. 3;Baevardus, cap. 23 , in leges xii tab. Seneca, Natur. Quaest. VI, eap. 7; Apuleius, apologia I. ualefieos hos indemnatos unicuique lieehat interimere. Scalig. in Fest.
ultima voce earum, quae a P. inei. piunt. DAL C. I O. Otii fruges eu c.Volg. ereantias set. Aptior, ut sentio, lectici erit, cantassi e verbum antiquum ab eanto, eaeant asso 2 ut a leoo. koiasso, ap. Cic. Catone M. etiram De Diapasso. PINT. - Qtii. Tabula VIII. cap. 2. Excantare hoc loco est magicis earminibus obligare, sera impedire quominus quid crescat, adolescat, vel in maturitatem perducatur, imbribus sorte intempestivis attractis, vel honis necessariisque repulsis. Quod Seneca Nait. Qu. IV, 7, de ea re sgens, stedoeet: . Apud nos, inquit, in XII
tabulis cavetur: Ne quis alienos fructus excantassit : Budis adhue antiquitas credebat, et attrahi imbres cantibus, et repelli: quorum
nihil posse seri tam palam est, ut huius rei causa nullius philogophi schola intranda sit. a De ineantamentis ejuscemodi multa erudite congerit Gotho odiis, in Cod. Theod. L. tit. I 6 , de malesciis,
etc. pag. II P. II 1RD. II. In oppugnationistis, ete. Ad eum ritum Maeroh. et Servius pertinere volunt hos versus Virgilii t. Excessere omnes adytis, arisque
relictis, Di quibus imperium hoc
steterat. . Muretus tamen Var. V. c. I9, ejus loci abstrusiorem sensum monstrat; ex 2Eschylo et eius scholiaste petitum. Dat C. - D.
29쪽
manis sacerdotibus evocari Deum, Cujus in tutela id oppidum esset : promittique illi eumdem, aut V ampliorem apud Romanos cultum. Et durat in Pontificum diseiplina id sacrum; constatque '' ideo occultatum, in cujus Dei tutelas Roma esset, ne qui hostium simili modo agerent. Defigi '' quidem diris deprecationibus nemo non metuit.
Macrob. Satura. III, 9 : α constat omnes urbes in alicujus Dei esse
eatium . et multis ignotum fuisse, ut quum obsiderent urbem hostium, eamque jam capi posse considerent,
tutelares et quod haud ali or urbem capi posse non crederent r aut etiam si posset, nefas existimarent Deos hahere eaptivos. Nam Propterea ipsi Romani, et Deum ineuius tutela urbs Roma ost, et ipsius urbis latinum nomen igno is
tum esse voluerunt. . NARI . Tu. Atit ampliorem M. Romianos
hum. Olim, a l. loetim v. R. etit timoe. Sed nec το Letim. nec eo ma exhibentur in Vossiatio, sed tantum : α promittique illi eundem aut ampliorem , etc. . , Ut ex hibemus. Gnon
I 3. Constatque. Sie Maerobius loeo allato. Sed et ignotos aliarum similiter urbium Deos, ex earmine in obsidionibu A pri in i solito a pontisco. intelligi sane potest: erius haec formula est. ex Sammo nico, et Furio, quos Macrobius appellat auctores, Sat. III, 9, P. 4os : . si Deus, si Dea est, cui populus civitasque Carthaginiensis est in tutela, teque maxime illoqui urbis huius populique tutelam
reeepisti, precor. venerorque, e. niamque a vobis precor, tit vo
populum , civitatemque Carthaginiensium deseratis : loca , templa ,
sacra , urbemque eorum relinquavi
tis . absque his habeatis : eique populo . civitatique mettim , formidinem, oblivionemquo inite tali proditi quo Romam ad merasque
venialis : nostraque vobis loca, templa, sacra, urbs acceptior proinhatiorque sit: mihi quoque populoque rom. militibusque meis praeis positi sitis. ut sciamus intelligamusque. Si ita seceritis, voveo voia his templa ludosque iacturum. . Plutarcii. in Qu. B. pag. 278 :. cur tutelarem Romae Deum. masne sit an femina, dicere nefas est: quum Valerium Soranum inale periisse narrent, qui illud edidisset. . Huc spectat vetus apod Gruterum inscriptio, pag. 7, si tamen
su sacrificasse Athenienses die igitii ab Apostolo Paulo, exposuimus in Commentariis, quos in Aeta adjuvante Deo conscripsimus. Η
sorma loquendi usus Seneca , in libri, de Benes eiis : . exsecraris enim illum , et captit sanctum dira imprecatione desgis. a Sane desis gelidi verhum sortilegorum est. Paulus, Sentent. 5, lit. 23 , ex NSS. α qui saera impia, nocturis
nave, ut quem Oheanta ron . desis
30쪽
Huc pertinet ovorum ' , ut exsorbuerit quisque, calyces, cochlearumque, protinus frangi, aut eosdem' ' cochlearibus per rari. Hinc 'Τ Theocriti apud Graecos, Catulli apud nos, proximeque Virgilii incantamentorum amatoria imitatio. Figlinarum opera multi rumpi credunt tali modo : non
gerent, obligarent, secerint, etc.. Apuleius, lib. de Viri. Herh. e. do Leonto dici : . si Dis devotus des xusque suerit in suis nuptiis,
sic eum resolves. . Vetus interpres Horatii : . ita te defigam novis et insolitis malefietis, ut mentem nunquam recipias. . Glossae Philoxen ἰ:
habore Romani arbitrabantUr , momo ut sic devotus posset eva.dere. Seneca idem ep. 94 , P. . No ut qui exsecrantur : Dam et horum imprecatio salsos nobis metus inserit, etc. . I Orat. Epod.s , v. 89 : . Diris agam vos t dira detestatio Nulla expiator victima. . Exsecrationum formulas vide apud Briga inm, lib. I, caP. I, Pag.
Tro. II RD. x s. Hiae pertinet oporum. Veteres quum Domina, simulacra, testae ovorum acu per rarentur, hoe
venescio et maleseio aliquoa laedi putabant. Ovidius: ω Sagaquo Pheianteea defixit nomina cera, Et me dium tenues in j eur Urget acus. . Itaque ne hoe veniret, ovorum , eoehleartimque putamina frange bant et pertundebant, ut males-
eium oecuparent et averterent Tun RB. - titie. Quum nomina,
vel simulacra, vel ovorum testae seu pungebantur, hoe ven elol Mi homines existimabant. Id malosettim ut O uparent, averterent. que . ipsi ovorum, cochlearumque putamina frangebant: qui mos hodieque alicubi durat, ut ipsi vidi
x6. Atii eosdem eo learum pem forari. Duo illa verba, eosdem cochlearibtis , salso inserta mihi videntur. PINT. - Coeli rutis. Horum jam olim lagus in sorhondis Ovis eteoelii eis. Martialis , in Xeniis , XIV, ep. I 2I, cujus lemma, G-ehlearia , subintelligo, ligula: . Sumeochleis habilis r xed non minus
II. Hine. Ex uno Virgilio disco
reliquos : cujus Eeloga octava, a v. 64 , est incantamentorum amatoria eantilena: . Esser aquam , et molli cinge haec altaria vitta , verihenasque adole pingues, et mascula thura : Conjugis ut magicis sanos avertere sacris Experiar sensus: nihil hie nisi earmina desunt. Duis ei te ab urbe domum, mea carmina, durite Daphnim. Carmitia vel earlo possunt Aedueere lunam : Carminibus Ciree socios mutavit Ulysset :Frigidus in pratis cantando rumpitur anguis, etc. . Praeclarior tamen Theocritus, non styli modo et poetici restri impetu, quem nostras BA INR quam maxime demirabatur et antiquitatis servi dimimum monumentum dictitabat, sed et ineantamentorum habita ratione. Illa in TMoerili operibus Orfline