장음표시 사용
41쪽
4 pysmis adorare, consensus gentium est. Incendia inter epulas nominata, aquis sub mensas profusis abominamur. Recedente aliquo ab epulis, simul verri solum : aut bibente conviva, mensam vel repositorium tolli 'Τ, inauspi
catissimum judicatur. Ser ii Sulpitii principis '' viri com-
getras. Hoc est, complosione manuum. ΠοRHζω enim non modo est sibilo. hoe est, labris compressis acutiorem quemdam oris sonum edo : sed et demuleeo, blande atintrecto , quomodo equos nondum
perdomitos adulamur : denique eollisis manibus inter se plausum edo. Apud Aristophanem in Vesp. pag. 474, Philocleo quidam senex ita loquitur, ut se dicat Poppyssantibus fulguraturum. Tunc interpres antiquissimus mor m hunc esse ait, uti ad fulgetriis Poppyssetnr. Verba senis haec sunt: Κα, ατρα Ποπα ζουm. Tum interpres haee et ἔθος γάρ ταῖς ατραποιις πο- ζεiv. Quasi complosis manibus ad deliniendum Iovem. HABD. α 6. Incendia. Ita Reg. r. At Reg. x et Ch. sub mensam. At non aqua solum , sed mero etiam prosus incendiis Occurrere sese significa-hant. Petron. in fragm. Sat. Pag. 279: . Haec dicente eo gallus gallinaceus cantavit: qua voce consu-sti Trimalchio, vinum sub mensam jussit effundi, lucerna inque etiam mero spargi : imo anulum trajecit in dexteram manum : et Non sine causa, inquit, hic huccino signum dedit : nam aut incendium oportet sat, ant aliquis in vicinia animum abiiciat. Longe a nobis, etc.. Haec videtur suisse abominandi , seu depreeandi incendii sormula. II. 27. Mensam vel repositorium tolli. Mensas Turnebus, lib. XXI, cap. xx, exponit fercula, magidas, lances. Ego vero Praeterea Panis quadras , et abacos , quibus imponebatur e lance sumptus cibus diis scindendos et mandendus. Virg.
. Heus etiam mensas consumimus,
inquit Iulus. . Hae superstitione persuasi Graeci suti epularum finem ἀris: θ δώμουος Poeulum , merum cireumferebant, ac bibebant, deinde protinus auferri mensam jubebant. Itaque Dionysius quum nuream mensam ex AEgeulapii sano vellet tollere, tanquam veteris instituti studiosus, ad honi daemonis poculum invitavit Viet. lib. I.
8. Semii Sulpitii minei s, etc. Quod Ox Servii commentatione tradit Plinius, Scaliger apud Festum , in voce, Mensa m.rare , intelligi vult de mensis in templis
Deorum positis, super quibus Q. crificio peracto epulabantur. Oratio tamen Plinii spectare potius videtur ad privatas epulas. Mensas hic acincipio , quadram, cui obsonium elance et Patina sumptum imponebant , ac frustatim concidebant,
ut mundius et commodius manduis carent : vulgo tranchoins, assiettes. Ea fiebant ex argento, aere, stanno,
et alia ejusmodi materia, panis velut abaco superaddito, qui obsoniorum pingue exciperet , et quem comesse ominosum fuit, ut
42쪽
mentatio est, quamobrem mensa linquenda non sit: nondum enim plures '', quam Convivae, numerabantur. Nam sternumento revocari serculum mensamve, si non postea
gustetur aliquid, inter diras habetur, aut omnino non esse ''. Haec instituere illi, qui omnibus negotiis horisque s
interesse credebant Deos : et ideo placatos etiam vitiis nostris reliquerunt. Quin et repente conticescere convivium ' adnotatum est, non nisi in pari praesentium numero : isque δ' famae ' labor est, ad quemcumque eorum pertinens. Cibus etiam e manu prolapsus A reddebatur, utique per mensas : vetabantque munditiarum causa deflare.
uel ex superiori versu Virgilii intelligitur. Eo pertinet poetae hemistichium . . miserum est aliena vivere quadra. . Linquebant mensam , qui sestinata voracitate inquinassent . quod incivile est. Suh- erat sertassis et haee superstitiosa cogitatio, mensas nec Deorum esse mutandas, nec nostras, quae illas
29. Aondum enim I, res. Mensae Non mutabantur. quod luxuriosa posteritas excogitavit in sitigulos
ferculorum missus, ut constat ex
Alex. apud Athenaeum, lib. IX, et Plutareho in vita Pelopidae r sed
convivarum cuique sua, et tantum semel dahatur. D1LM. -- Non. Mensae videlicet. Mores temporumnnorum se ilieet sugillat. quum mensae plures, quam eonvivae forent , ad ostentationem luxus , sumptusque profusi, sternerentur.
Libria omnἰhus invitis Fulvius Uriasinus in append. ad Petrum Clae n. pag. I 45, legit . Nondum
enim plures. quam tres eonviis
3 . Atit omnino non esse. Non edere. HABD. 3r. Contieescere conpiolam. C n. vivas. II ABD.
3α . Isquis. Tunc vero singulorum convivarum fama periclitatur: nam
in quemlibet eius silentii eulpa conis
33. Fama lahor est. Augurium est, convivarum quemcumque sa-mae et existimationis periculum sti-hiturum. DALM. 34. Cutis etiam e manti Prolusiata, ete. Quidam contrarium existima. runt, quae inter epulas E mensa decidunt, heroibus saera esse, unde symbolum Pythagoricum , τα πε- σου τα αε αυαιρεῖσθρu. Ideoque nec tollenda, nee gustanda. Alex. ab Alexand. V, cap. a I. Fuit et inauspicatum . convivam atra veste in dutum accumbere: quod Vatinio Cieero exprobravit. PINT. Lumen in lucernis aerensum sponte emori inebant: exstinxisse religiosum sui hiat et mensam gie vacuam tollere
quin aliquid superesset x liqui.
43쪽
Et sunt condita '' auguria, quid loquenti cogitantivo id acciderit: inter exsecratissima, si Pontifici accidat δ' Ditis causa epulanti Τ. In mensa utique id reponi, adolerique
35. Conditis. Certa, statutaque diversa auguria, prout quid loqueretur , aut cogitaret is, cui accidisset. HABD.
36. Quid loquensi evitan iis id
accideria infer Oseeratissima. Si P ι ei cleridat Ditis causa epulanti, etc. Erratum esse Qxistimo in ordine verhorum , et legendum sic esse, ut doci illa verba, inter eas cratissima ,
principium praebeant eolo sequenti : u Inter exseerati ima, si potitiseiaeei dat ditis causa epulanti, et . . Considerandumque an hoe loco scribendum sit non acetavit, sed γidearit, aut aliud simile. Alioqui sa tendum habebimus locum esse hiantem , ut nonnullos alios hoc eapite. Decretero non postremae quaestionis
esset, inquirere quid significet, di is causa, quod non apud Plinium modo , sed ICtos etiam invenio. Namoi lib. XIII Digestoriam titulo CDmmodati vel eontra, Cati verba sunt:. Saepe enim ad hoe commodantur peeuniae, ut diiis gratia numerali Oianis loco intereedant; is quem locum nonnulli quo volunt, detorquentes, corrumpere nituntur ; et libro undetrieesimo, tit. 5 : - Excusanitar,
inquit Ulpianus, servi, qui auxilium tulerunt sine dolo malo. Nam si finxit se quis auxilium ferre, vel ditis gratia tulit . nihil hoc eom-
metitum ei proderit. . PINT. 3 . Diris eatisci epulanti.Turneh.
Ad vers. lih. XIII, cap. 46, legit :dicis eatisn, ex manuscripto. Quum inaugurationes et sacra serent , optilis interes e solebant qucindampcintifices, ad vetustatisque memo
riam et imitationem quibusdam in
sacris epulatio retinehatur : quod aiebant, dieis cattia seri. Constanistinus exponit, dicis eatisti expiationis causa. λεισιωσεως Aεκα, vel λκαινου χαρiv i nimirum , ut Omen triste averterent, sacris rite peractis quum epulabantur. Interpretatio
haee ex Capro grammatico, et Modestino jurisconsulto petita est. Duar. Annivers. I. e. 47, exponit,
u Non serio, non vere, sed persun-ctorie tantum , et per simulati isnem . . Vide locum. Olim in mancipationibus interveniebat, et quod ait Iuriscons. l. 4 . I. commodati, commodabatur pecunia , nempe sestertius Dummus, ut dicis gratia numerationis lGeo intereederet , praesertim in donationi hus, quae sebant per emancipationem. Graeci exponunt vομου χαρiv , ut satisfiat iuris solemnitatibus; vel λοIcu χαρiv, nempe, merbi gratia, ut dicere po
sint se numerasse, ac, ut inquit, Cicero, se emisse, Cuiae. Observ.
lib. X, cap. 37 ; Arnob. princ. lib.
IV, Adv. gen. Dicis eatisa clarissime usurpat pro honi laetique ominis
gratia. D L. Ditis. In epulis serali-hus.Tamen Beg. I et di, Heis causa, quod est sorte sincerius, quasi Eur κα, hoc est, v μου χάρι, , persun-ctorie. ae per simulationem. De savoce vide Vossium, in EtFmolog. verbo di . . Dicis causa sebant
quaedatu, inquit Varro , de Lingua latina, lib. V, neque item Iacta,
neque item dἱeta semper. . Ila BD.
44쪽
ad δ' Larem, piatio estΤ'. Medicamenta, priusquam adhibeantur, in mensa sorte deposita negant prodesse. Ungues' ' 6, resecari nundinis Romanis tacenti, atque μ' a digito indice, inultorum μ' pecuniae religiosum est. Capillum vero contrectari, contra defluvia ac dolores capitis XVII luna, atque XXIX. Pagana' lege in plerisque Italiae praediis cavetur, ne mulieres per itinera ambulantes torqueant lasos aut Omnino detectos serant, quoniam adversetur id omnium spei, praecipueque frugum. M. Servilius 'Nonianus, princeps civitatis, Inon pridem in metu lippitudinis, priusquam ipse eam nO-38. M. Laribus os rei solitae primitiae epularum : quod Horatius innuit. lib. II, satyr. 5 , vers. 23 2. dulcia poma, Et quoscumque seret cultus ti hi landus honores, Ante Larem gustet venerabilior Lare di
39. Hatio est. Piaculo dignum, ejus inauspicati infelicisque ominis et augurii purgatio, lustratio, expiatio , deprecatio, averruncatio. Nam Larthus rerum primitias of rebant, non quod homines ac conis vivae gustare dedignati fuissent. Quin et ipsas primitias semel inmensa depositas, Laribus, jam ah
homine contrectatas , et tanqua in inquinatas , sacrificare piaculum
erat. DLLE CAMP. -- Piatio est.
Expiatio . infelicis ominis, auguriique mali depulsio, averruncatio
4o. Ungues. Similis superstitionis illud, quod refert aestus quidam apud Petron. in sat r. pag. 369 :. Audio, inquit, non licere cutis quam mortalium in nave , neque ingues, neque capillos deponere , nisi quum Pelago ventus irasciis
4 i. Atque a dgito indice mnitoriam pecunis religiosum est. Praepositionem ignorant HSS. 41. Multorum. Nundinantium scilicet. Hoc est, male his cede
bant res, sive emerent, sive Ven
derent. Quod suspicabatur Grono-vius legi commodius posse, α Atque digito indice moveri pecuniam
religiosum est . . Audacius multo est quam ut sic lacessenti textum
43. Pagana. Quae in pagis sei licet
obtinebat. Inde et paganalia sacra, quorum peculiaris ratio fuit. De Oce Paganus multa eruditi disputant , quae sunt ab instituto nostro, et argumento eo in quo sumus, Ionge abhorrentia. Consule, si otium est, quae de eo argumento congerit
Gotho ed. in Cod. Theod. lib. XVI, t. Io de paganis, Pag. a II
et sq. H. - Ne mulieres. Hanc vocem mulieres, quae abest a muItis,
restituimus, quia mox defusis agitur. 44. M. Serui ius. M. Servilius Busus Nonianus consulatum gessit cum C. Sesti , extremis sere Tiber; iImp. temporibus, ut quidem Fasti Consulares Produnt. Η n D.
45쪽
minaret, aliusve ei praediceret, duabus litteris graecis P et A , chartam inscriptam, circumligatam lino, Subnectebat collo: Mutianus ter consul, eadem observatione viventem muscam in linteolo allici: his remediis carere ipsos lippitudino praedicantes ''. Carmina Τ quaedam cxstant contra
grandines, Contraque morborum genera, Contraque ambusta , quaedam etiam experta : sed prodendo obstat ingens verecundia in tanta animorum varietate. Quapropter de his. ut libitum cuique fuerit, Opinetur. i VI. m. ) Hominum' monstrificas naturas et veneficos aspectus, diximus in portentis gentium, et multas animalium proprietates, quae repeti supervacuum est. Quorumdam hominum tota corpora prosunt: ut ex his familiis quae sunt terrori serpentibus, tactu ipso levant percussos, suctu ve modico'. Quorum e genere sunt Psylli, Marsi
plar habet, tumido, itaque fortassis legi potest, tumidos, ut percusso tantum Ps3lli curent solo tactu,
iam vero tumentes sustu. CNIPPI .
-- Mettioe. Sic etiam Reg. I cod. In Reg. α, et Chim. timido, male. Deteritis vero Cliissi. ipse, a suctu e medico. Egregie in eam rem Celsus, V, 2 r, etitus verba ex Parte tantum retulimus, II, v. a r . Adserpentium morsus, inquit. homo adhibendus est, qui vulnus exsugat. Neque hercules scientiam praeci
puam habent hi qui Psylli nomἱ-Dantur, sed audaciam usu ipso eonis firmatam. Nam venenum serpentis, ut quaedam etiam venatoria venena,
quibus Galli praecipue utuntur, non gustu, sed in vulnere noceo t. Ideo. que colubra tuto estur, ictus rius Oecidit. Et si stupente ea, quod per quintam medicametata circulat ressaeiunt, in os digitum quis indidit.
neque Percussus est, nulla in ea 45. Duabus litteris graecis P et A . . . si lueeteiat eouo. QuId his sibi litterae voluerint nec selo. Ne fructu se aliquis scire pervelit. Nam ad lippitudinem spectare vix videntur, quum lippus sit proprie λημω.εος, χῶμα vero lippitudo. AI 46. Praedirantes. Sem illus , et
47. Carmina. Plura tibi suggeret Nare. Emp. Etiam e sacris paginis repetita . Fernelius de abditis ne rum catas. II, pag. 9o, seq. ll. VI. I. Hominum. Lib. II, a. B.
medico, id est, medicat . Validus
enim succus ille est, non mediocris. Primum enim saliva tangebatur vulisnus, ne serperet: deItide venenum earminibus et verbis eliciebatur.
naee si non juvissent, suetu valido extractum exspuebatur. Apud Luia eanum, lib.. IX, de hac re elegan
tiάsimi versus exstant. Velus exemia
46쪽
que , et qui Ophiogenes ' vocantur in insula Cypro
ex saliva noxa est. Ergo quisquis exemplum pUlli secutus, id vulnus exis
uxerit, et ipse tutus erit, et tutum hominem pra flabit . . HABD. 3. Ouoriam e genere stini Psirili Marsique, et qui inhiogenes Bocantur
in iusti o. Si hic locus eum altero Plinii conseratur , apertissimum set hunc Iocum . insigniter depravatum esse. Scribendum igitur : . Quorum e genere sunt Psylli Marsiquo. et qui Ophiogene Vocamur in Hellesponti Pario. - Εςt autem Parium celebre Asiae oppi stim ad Hellespontum n agnae men tionis apud geogra Phos omnes , et plerosque ex historicis aC Poetis. Plinius, lib. VII, cap. a e . Crates, inquit, Pergamenus in Hellesponto circa Pari uin genus hominum fuisse tradit, quos Ophiogenes Vocant, serpentium ictus contactu levare solitos, et manu imposita venena extrahere eorpori. Simili et in Africa Psyllorum gens fuit. Horum Corinponi ingenitum fuit virus exitiale serpEntihus, cujus odore sopirenteas. . Et in nostro apogr. non C pro habetur, sed Paror facili lapsu, uniun litterulae om Issione. Stolidi videt ieet librarii seu correctores Pro HemsPon, substituerunt insula, Protinaris, cxpro. Sed quid opus est citare codicis antiqui sidem p Audi
Strabonem, graviissimum ac diligenti sinium auctorem , ad hunc mo
geni lius disserentem': a Parium civitas est iuxta mare quae majorem portum habet quam Priapus ex ea aucta. Nam Pariani, Λttalicis oh sequentes, sub quibus est ager Pria-Peusis, multum ex horum regione
absciderunt, Permittentibus quidem illis. Hoc in loco finxerunt ophio-
genas cognationem quamdam cum serpentibus habere, proditum est enim mares serpentium morsibus remedio esse, si eos continuo attigerint, quemadmodum incantato res: ac primo livorem transferri. postea tumorem ac dolorem sedare. Getitis hujus auctorem tradunt heroern quemdam ex serpente imi nutatum , qui fortassis unus aliquis suit ex Libycis Hyllis. Vis autem ea aliquandor in genus permansit. . Ι is T. Qtio m. Vide quae diximus lib. VII, cap. a. De Marsis coninvenit; quos Marrubios voeat Poeta. Quin et Marrubia venit de gent
. 4. OPhio ues. Ap. Prisc. lib. X,
Varro primo Rerum humanarum Pharios voeat. . Ut habent, inquit, Pharii, qui vocantur oporaviae, et in Africa Psylli, quorum ophiogenistu in si arbitrantur suppositum esse aliquid tu stirpe , admovent ut pungat colubra. Si non sit, mori quum pupugerit: si de gente sit, vivere. a Meminit horum AElianus
de Animali hias, lib. XIII, eapit
39. DALEC. s. In insula Crmo. Leg. Paro. Et pro suetιι- modiso, leg .suctuo humido, salivosum suctum ita Vocat :nam saliva praecipue medebamur. SALM. 348, a. - D. De hac voceo Oravaiς diximus VII, I : a Crates: .. genus hominum fuisse tradit. quos Ophiogenes Vocat, 'tc...
In . Sic libri Oinnes editi et 'MMpraeter Chim. et neg. a. in qua tu insula Paro legitur, haud dubio errore. Nam etsi de Pario Bellespo
47쪽
qua familia legatus Evagon nomine, a consulibus Boni indolium serpentium conjectus' experimenti causa, circummulcentibus linguis miraculum praebuit . Signum ejussamiliae est, si modo adlluc durat, Vernis temporibus
odoris virus. Atque eorum Sudor quoque medebatur. non modo saliva. Nam ' in insula Nili Τentyri nascentes tanto sunt crocodilis terrori, ut vocem quoque eorum sugiant. uorum' omnium generum iu sua repugnantia intervonium quoque mederi constat : sicuti aggravari vulnera introitu eorum, qui umquam suerint serpentium, canisve dente laesi. Iidem gallinarum in cubitus, pecorum solus. abortu vitiant. Tantum remanet ViruS , excepto Semelti oppido paria Varro prodiderit, quorum imperio id tentat in , nee ipseque Plio ius. VII, a; de Paro auctores Mios asserat. ΑΙ. tamen insula uiuit apud eaeteros 8. Nam in institu Gastri
eriptores compertum adhue ejus- nascentea, tanto sunt. etc. In nostro
eemodi est. Neque quidquam id- exemplari, isnam in insula Nili Tenis ei reo causae est, cur Plinium Sal- tyri censes tanto sunt, etc. . Scribo, masius in jus vocet, in Solinum, p. ' Nam in insula Nili Tenturitae gen, 348 ; quasi praepostere Parios, de tanto sutit, etc. a Plinius ipse. lib. quibus Varro, Pari insulae incolas VIII, cap. 25 : . Quin et gens est esse arbitratus sit: quum id ex vi- huic helluae adversa in ipso Niloticiso tantum uno, vel sorsan altero Tentyritae, ab insula in qua habi- exemplari colligat: et ipse Plinius tant appellata a PINT Gm. Vide de Pario Hellesponti recte accepe- quae diximus VIII, 38. HARD.
rit, VII, proxime appellato : ae 9. Horum omnium generum in sua denique Cyprum, non Parum, libri rem antia interrentum quoque medemeaeteri prae se ferant: in qua exsti- mutat. Verisimilior lectio: . Horum tisse olim ejuscemodi si inrtvsic ex omni vi sua repurgantium interis eo simile veri videtur, quod Ophiu- Ventum, etc. . DALEC. - Horum. sa ipsa olim cognominata est, teste Homines horum omnium generum Ovidio. Metam. X, 229: . Ipsa suas si intervenerint, mederi eos constat urbes Ophiusaque aria Parabat De- . Vel sola praesentia , demorsis a seminere alma Venus. . I A D. Pentibus, . quibus adversantur. II. 6. In dolium serpenιium conjectus. FO. Tantiam remanet virus eo*to V s. in niduliam sermntium. Quidam semel malo. Scribo: a Tantum remam p. dolum. GRONOV. net virus ex accepto semel malo , . . Ex qua familia legatus . . . ex antiquo exemplari, et paulo Post miraeulum yrrebiat. Dolendum est cive i, non insPero. DAI EC. nobis quod nee consules signaverit II . Eacepto. Ex accepto Minet
48쪽
malo, ut venefici fiant venena passi. Remedio est, ablui prius manus eorum, aquaque illa eos, quibus medearis, inspergi. Rursus a Scorpione aliquando percussi, num- squam Postea a crabronibus, Vespis, apibusve seriuntur. Minus miretur hoc qui sciat, vestem a tineis non attingi quae fuerit in funere : serpentes aegre '' praeterquam laeva manu extrahi. si v.) E Pythagorae '' inventis non temere fallere, impositivorum nominum imparem vocalium nu-
veneno tantum virus sese in eorpus insinuat, ut omnia veneno deinde ipsi inficiant, qui venenum excepere semel. NABII. II. Minus mirem . . . fueris Instinere. Res salsa omnino est, in odo his vestibus sermo sit quas a tineis attrectari vulgare est. Aa. 3. Serpentes regre . . . eatrali. Utraque extrahuntur aegre , quum
omnium sere cutis in brica sit; nec non periculose, si vi perinum sit
a 4 . Pythagoris inuentis non temere suere. Vossianus, . Ε Pythagorae inventis non temere sallere . . N ques aliter eodex Ferdinandi Nonii. Ponit idem considerandum , an sit peccatum in serie ac dispositione
vertiorum p quantum enim assequatur conjectiara, serihi debere hoe pacto e . E Pythagorae inventis, non temere sallere impositivorum nominum elauditates oculorumve or-hi tales ae similes eastas, imparem voealium numerum dextris, etc. .
Quid ,ibi velit, ignoros nihil autem in Plinio traiiciendum esse salis a ceptum hahe . Initium huius eapit Ispendet a sine praecedentis, quippe quum harum sectionum auctor Ipse non fuerit. Intelliges igitur inde, qui seiat illud ex inventis P3thagorast non temere saltero. Quod illud pNempe prout impositivum euius-
qtie nomen vocalibus constet paribus imparibusve, si eui eveniat, ut elaudus sat aut eocles, si nomen rius impositivo sint impares vomistes, dextro pede claudum aut oculo dextro es plum fore; si pares laevis. Ο Γ oo, Chim. et Vossianus, non
oculorum oe. Gno ov. - Pylia rerinuentis non temere fallare, impositio rem nominiam imparem vocalium numerum , clanditiales, o loram orbi uiatem , ae similes eastis deatris assignavire partibus, parem laestis. Inscripto exemplari, cum praepositione e legitur, e 'thagorae in oensis. Cons; derandum vero an sit peeeatum in serie et dispositione verhorum: nam ut coniectura a sequor, scribi debethoe pacto: α Ε Pythagorae inventis, non temere sallere impositivorum nominum clauditates, oculoromve Orbitatem, ac similes casus imparem vocalium numerum dextris assignare partibus, parem laevis . . Pinet -Ε ' hagorae. Subintellige, sciat, ex antecedente periodo. Unde planum sit, quam imperite egeis rint Pliniani editores, qui distracta
praepostere auctoris sentontia , ab his verbis novum caput auspicati sunt. E Pythagorae vero inventis
49쪽
incrum, Clauditates, oculive orbitatem, ac similes casus dextris assignare partibus, parem laevis. Ferunt dissiciles partus Stati in solvi, quum quis tectum, in quo Sit gravida, transmiserit lapide, vel missili. ex his, qui tria animalia singulis ictibus interfecerint, hominem, aprum, urSum. 4 Probabilius id facit hasta' velitaris evulsa e corpore Ii minis, si terram non attigerit. Eosdem enim illata' '' ensectus habet. Sic et sagittas corpore eductas, si terram non attigerint, subjectas cubantibus, amatorium esSe, Orpheus et Archelaus scribunt. Quin 'y et comitialem morbum sanari cibo e carne serae occisae eodem ferro, . quo homo interfectus sit. Quorumdam partes medicae sunt, sicuti diximus de Pyrrhi regis pollico. Et Elide solebat' ' ostendi Pelopis costa '', quam eburneam amrmabant. Naevos in facie tondere, religiosum habent etiam
Nunc multi. I tud raro salsi, quo docet in nominibus quae imponuntur fere, si sit impar vocalium numerus , Portendere ea clauditates, orbitatem oculorum similemus casus siquid mii futuri sint), a dextra parte fore rsi par a laeva. I ABD. I s. uas a meti aris. Celtharem quoque olim voeaverunt, ea soliti Omam in fronte sponsarum digerere, ac discriminare, vel argumen-tti quod sponsas maritorum imperiri xiitiditas esse e numa at, vel alagurio solici. quod sortes atrenuosque helis latores pariturae sint. Alex. ab Alex. liti. II , cap. s. D. I I C. - mata. Ea est quae ad velitos pertiti t. sunt autem velites, qui ot expediti eo-gnominati , milites armaturae levi ris. BARD.
x6. Illuris. D domum illata. II. 3 7. Ouin. Plin. Vol. II, 58. adeomitiales: a Dantur item carnes edendae hestiae ocelsae eo serramento quo homo occisus est . . Scrib. Larg. Comp. Medi c. cap. a, num I3 r. Item hinnulei cervi coagulum . . . benefacit ad morbum comitialem. .
Hoc remedium qui monstravit. dixit ad rem pertinere, occidi hinnulum cultro quo gladiator jugulatus sit. .
1 8. Elide sotilae ost δ Pὰlopis emta. Voss. Pelopis ostiliani. Quatuor alii os filia vel hostilia. Lege :
r9. Pelopia resta. Pausanias in Eliacis opertae scoptulae Pelopis menti nem facit, nullam autem hu
jus eburneae costae. DAL C. - P
lopis. Tantali is stitis suit, a quo
Peloponnesus emnominata. . Humero Pelops insignis ehurno is a Virgilio dieitur, Georg. III, vers. 7. Costam eburneam non memini
50쪽
LIBER XXVIII. 39VII. Hominum' vero in primis jejunam salivam, contra tSerperites praesidio esse, docuimus. Sed et alios efficaces ejus usus recognoscat vita'. Despuimus comitiales' mor-
me alibi legere. In B. I et I . non costum, sed hostiliam vidimus. Quid si seopulo legas p Do Pyrrhi regi pollice, vide supra VII, 2. Danaa. VII. I. Homititim. Lib. VII, u. In igne est in eam rem quod hahet Albertus M. de Animal. lib. VII , tract. I , cap. 5 , pag. α 36 : . Sed de mirabilibus, inquit , quae visa sunt in talibus, est unum quod refert Aristoteles, in libro de regimine dominorum quem scripsit ad Alexandrum: quod videlieet puella
fuit missa Alexandro, ex cujus mor. su moriebantur homines, sicut ex morsu serpentium e et humor saliis
utilis in ipsa suit venenum. Et POsaihili ias huius prohatur ex eo quod sagitta intineta in salivam hominis ieiuni in toxicatur, quando vultioratalium. Et quod unionique sal; vapropria est medicamen contra veia neniam, et alteri non est salutaris
etc. . Sola ieiuni hominis saliva,atisque ulla incantatione, scorpionem interemptum scire se ait AEt ius
de ne medica, II. xo7, pag. 65. Hahdarpati manus Ruptius , interprete Rechellensi. ea P. 1, pag. x : . Si quis ieiunus exspuit super scorpionem, interimit illum. Item sputum ieiuni si morsibus serpen istium , et tumoribus applicatur ,
a. Quam vim salivas tribuunt ad elevandam ulceriam malignitatem,
ill uη satie origo est, quod Acidii ot lassialis hydroeti lorati saliva, tu est; at vis illa quantula est, si es t Aa .
3. Desptiimus comisiales morsos.
Plautus in Capit vis : - AEgio , hic homo rabiosus habitus est in Atilide. Ne tu quod fabulatur in aures immittas tuas, Nam isthie liostis
insectatus est domi matrem et patrem , Et illie isti qui insputatur
bis ejus morbi coiitagium deprct iamur. Plauti in Captivis, aet. III. se. 4 , vers. ar: . Et eum m rbum milii esse, tit qui me Optis sit inspuistarier. . Reg. . Ne verere, multos iste morbus homines macerat: Qtii. hus insputari saluti fuit. . Apul. in Ap l. . In cubiculo despuuntur ca- duet eomitiales. . Theophrast. in Char. de superstitioso: Μαivομaυρουτε ἰδω, ἐπιλαπτcu, hic καλπουηττυσπι. . Rabiosum intuens aut coia mitialem , horrescens in sinum despuit. . Neque hunc morbum modo. sed et ea quae at Ominabantur, nee enirent, vel Ohiter audita, despumhant Plaut. in Asinar. act. I, se I , v. 25 P. Νeque hercle ego i iuddieci , neque dictum volo. Teque obseero hercle , ut, quae Inctatus, despuas , etc. . Seneca in Cransol. ad Marciam, c. 9 : . Quia non si ad. moneatur ut de suis cogi et, tamquam dirum non respuat, et in capita inimicorum, aut ipsius intem.