장음표시 사용
31쪽
pauci etiam serpontes '' ipsas recanere '': et hunc unum illis esse intellectum, contrahique' ' Marsorum cantu, etiam 6 in nocturna quieto. Etiam parietes incendiorum' ' deprecationi hus conscribuntur ''. Neque est facile dictu, externa verba atque ineffabilia abrogent sidem validius, an 'Τ latina inopinata, et quae ridicula videri cogit animus '', semper aliquid immensum exspectans, ac dignum Deo movendo, immo vero quod numini imperet. Dixit '' Homerus, prosluvium sanguinis vulnerato semine Ulyssem '' inhibuisse
I 8. Serpentes. Ita Beg. et et , aliique Optimae notae codices, non, ut editi, ineantari. Ut cantu an gues rumpi Veteres Existimarunt: Rie angues ipsos consebant, si pra fieri tirent, recanere, et ineantatio. Dem referre ac diluere. Nec recuisnere modo, sed et praecanere. quum veneseium subodorati angues, ante occuparant. Τihiall. I,
eel. 8 : . Cantus et iratae detinet anguis iter. . In meris ipsis codicibus, Ps. 57, mentio est, uaspidis
surdae, et obturantis aures suas, quae non exaudiet vocem incantantium , et venesei, incantantis mispienter ω : hoc est, ineantatoris in ea arte experti, ae periti. HARD. I9. Recanere. Turnehus sic legit; et is sensus est, retorquere et dissolvere incantation m. Cantu ut rumpi angues prisci putabant, sic angues ipsos credebant, si praesentirent, recanere, sive incantationem diluere ae exsolvere. Lucilius, Satyr. lib. XX e 4 Iam disrumpetur medius: iam ut Marsus colu hras Disrumpit cantu, venas quum extenderit omnes. ω Eo loco colubriam dieit poeta seminino genere. D LEC. ao. Contrahique. Congregari. H. xx. Ineendio m. Ad deprecanda d peltindoqtie incendia. HARD .
u a. Conscribtiritur. Lego eisciamin
seristintiar, hoc est, definiuntur, terminantur, ne flamma longius evagetur. Deprecatio illa ex Afranio nota fuit, si in pariete scriberetur
Ane Vone. Vide Festum indictione
α 3. An. Cujtismodi plurima habet Mare. Emp. ith. de med. et
ante eum Cato, de B. R. passim α4. Et quo ridi la ωid Pi regit animi. Vossianus: et quae inridietila. Non temere est. Plautus Casina V, α : . Ita nunc pudeo. atque ita nunc Paveo, atque ita nune Inriis dictito sumus artiho. . Penulo, Ve
dieulo habitae. . Quemadmodum irridere est ridere, ita irridistilus est iidiculus. GR N. α 5. Dixit. Ulyssis humerum caromine sanasse filios Autolyei. et inhibuisse sanguinem scribit Homerus Odvss. T, v. 457, επαοιδῆ πιμα μελαivo, E 1υθου. Plinius σχεθε, legit, ut ab ipso Ulysse carismen pronunciatum indicaret. H. α 5. Ulaxem inhiluisse earmina.
Homerus Odyss. T, de Autollet filii, id seribit, non de Ulysse, eui
32쪽
carmine : Τheophrastus , ischiadicos sanari' . Cato pro- didit luxatis membris '' carmen auxiliare , M. Varro poda
λα,ου , inquit. DAI. C. αγ. Theophrastus. Libro de enisthusiasmo. DALEc. - Theophrastus.
Opere de i,Musiaslatii, ut quidem doeent Athen. XIV, pag. 624 , et Apollon. in Hist. Nir. eap. 49. Vido etiam Gellium, IV, 13, pag. 31o; Martianum Capellam, IX, p. dii 3, ubi multa de Musicae vi ae laude. Cael. Aurel. I, 5 , ubi de
Phrygio, Dorἰo, caeterisque numeris ac modis, ad sanandum morbum insaniae utilibus. Η ΗD. 1 8. Lehiclinem sanari. λυρσου: διατελaiv at καet αυλησοt et te ἐπὶ τούπο ου, τῆ αραevici, sine morbo permanere, si quis quum dolor vexatur, concentu Phrygiotthiam inflet. Athen. l. XIIII. D L. 29. Cato prodidit Lautis membris earmen auxiliora. Sie Voss. ut et
Chim. tiuaeuiari. optime prius Ovid.
II ei. VII: . Neve parum valeant a se data gramina, carmen Auxiliare canit . . Gnon. - Ut MSS. omnes Reg. Colhert. Chimet. hon. ut editi. Mailiari. S;e etiam Ovid Met. VII, v. I 37 r . Neve parum
valeant a so data gramina, carmen Auxiliare eanit, secretasque ad Vocat artes . . Sic etiam nomen noxi
Iiare a Q. Sereno samonico tradiis tur , medico, ut eredunt, Basili-diano, in remedium homitritasti, scriptum graecis characteribus rest enim C pro Σ usitatum, etiam in nummis antiquis, a temporihus Domitiani praesertim. Sic ergo Serenus : . Inseri A chartae quod
et subter repetis r sed detrahegummam , Et magis atque magis desint elementa si riti singula , quae semper rapies , et singulasgos, Donee in angustum redigatur littera conum . . Figura nimirum
bulum est, ut primum quidem ex litteris singularibus exsistat haee sententia gemina : α Deus unus, in personis trinus, homines salvat per crucem. Pater, Filius. Spiritus
Sanetu Dominus Deus unus est. .
salvat per sacram arborem Pater
Spiritus Saractus. Dominus Deus
unus est. Est enim dirio, saera urhor.
33쪽
gris. Caesarem dictatorem post unum ancipitem vehiculi
per metaphrasin pro cruce positum. Priore loco haec nomina : a Pater, Filius, spiritus Sanctus is, posita sunt pro eo quod est, . Deus unus in personis trinus . : posteriore loco eadem sunt pro distinetis ipsis singulatim personis posita. Deinde ab ea littera A quae coni acumen emeit, ascendendo sursum latere sinistro, eadem rursum occurrit
Nam crux περi ραοκ oc hio, ea sacrum lignum , ut supra αrio, δεου- sacra arbor est. Apparet autem quamobrem nihil sere intersit. utrum ΑΒΡΑΣΑE scribatur, ut plerumque vox ea occurrit: an ABPAEAΣ, ut etiam occurrit interdum. In gemmis antiquis insculptum persaepe reperitur, sed sculpturare piatiore multo, ac Iongo Tudiciis ris operae, quam sit in eodem lapide insculpta effigies, si qua sit. In aversa deinde parte gemmarum sculptum Illiad plerumque nomen est, rarius in antica superscie; ne videlicet rudior illius Dominis scalptura elegantiae imaginis, quae est multo vetustior, et operae sive artis exquisitioris, minime responderet. Et ab otiosis quidem hominibus nune piae, nunc ridietilae imagini in lapido sculptae , nomen illud adiunctum Occurrit. Amuleti vice fuisse insent Ptitia, atque in basi, seu primo versu itit gro. Similis artiseii est nomon famosum ΛΒΡΑΣAE : quod videtur habere hanc sententiam, singulis litteris singulas voces, Paristi in Hebraeas, partim Graecas exhibentibus, superiori similem: a Deus unus ac trinus homines salvat per
personis. per crucem. sculptae eo nomine gemmae Credunis
tur ab hominibus haud satis suspiciosis : quoniam in una legitur, quae mi in Museo Canonicorum regularium S. Genovesae Parisienis si x : ABPACM. ΑΛΩΝΑΙ. IMO-NΩΝ. ΛΕΞΙΑΙ. ΛΙΝΑMEIΣ. ΦΥΛΑ-
ΠΛΥΛmΑΝ. ΑΠΟ. IIANTOC. ΚΑ-KO3. ΛΑIMΟΝΟC. a Domino Deus: spirituum dextrae Virtutes, servato Ulpiam Paulinam ab omni maligno daemone. . HARD. - Ipse Abracax, Ahracad, Abram, Abram x vel Abraxas, quocumque istius nomen modo si vo finxeris , sive deprava veris , Deus suit quem Basilidii Commenti sunt, secunda post Christum natum aetate, haeretici superstitionibus addieli Orientalium virorum et putido mysticismo. Abraxas ergo e Diis summis unus videbatur, cujus sub imperio, et. ν
34쪽
casum '', ferunt semper, ut primum consedisset, id quod plerosque nunc sacere scimus, carmine ter repetito securitatem itinerum aucupari solitum. V. Libet' hanc partem singulorum quoque conscientia a Coarguere. Cur enim primum anni incipientis' diem laetis
nutu plurimi degebant daemones quibus id mandatum ut eaelos quinque et sexaginta ultra trecentos temperarenti Virtutes quoque iis assignabantur tricenae quinque et sexaginta, tot selli set quot in anno dies. Salagant alii uirtim id emror; ansam praestiterit quod Abra-xae nomμra , si litteras pro numera
causis delirium manaverit. Caeterum potes utiliter meminisse Sal. masium, qui iamen AEgvptium Deum Ahraxam osse contendit. de ipsius figura multa scripsisse. Cf. et D. Monetr DC N. An . e Gq. tra I. Aa. - Cato. Loeum retulimus XVII,
cap. tili. HABD. 3O. Casum. De eo easu Sue .
in Iulio, xxxv x : . Gallici triumphi
die Velabrum praetervehens, paene curru excussus est, axe distracto ,
ete. . Vide et Dionem, XLIII, p.
V. T. Liset hane in Partem singia lorum quoque e scientiam eoiar ere.
Voss. quoque, ut Chisss. Lisol honemrtem, neglecta et praepositione rsod UOAsianus in uper eonseientia.
Egregie , . Libet . Inquit, hane
partem s ngulorum quoque eon seientia coarguere. . Et quae seinquuntur, sutit, quae singuli se sacere siti; erant conscii. GB N. Lu/ι. Plaeet hane doctrinae Partem ita rebus rotismare, quae singuliae facere sibi sunt conscii. ΗΛ D. u. Primiam anni incipientis, etc. Priscis saeculis anni primus clies Reeunt Kalend. Martiae r itaque tum novum ignem Vestales ae nindebant , lauroae virides in eonsulum fascibus, aedibus Regis sacrorum. Flaminum, Vestalium, Curia, Pro veteribus mutabantur, magistris merces solvebatur, vectigalia locabantur , matronae seriis Μatronali iabus servis Ecetias apponebant, viri mulieri hus dona mittebant, ut Saturnalibus mulieres viris, comitia celebrabantur. Alexander ah Alexandro, lib. III, cap. 24. DLI. C. - αν. Ad Kalendas Martias perperam haec Dalream pius transiuialit, quom ad Ianuarias spectent, teste Ovidio , ad Ianum, Fast. I. v. x75 : . At cur laeta tuis dieuntur verba Kalend s, Et damna alia ternas aeripimusque proces λ Tum Dens incumbens baculo, quem
dextra gerebat : omina principiis. inquit, inesse solent. . Et de Ponto IV, ei. 4 , v. 23 : . Ergo ubi, Ian
bieeps, longum reseraveris annum . Pulsus et a sacro mense December erit Curia te excipiet, patre que ex more voeati Intendent aurea ad tua verba suas. Hos ubi facund tua vox hIlaraverit Ore, Uriae solet tot rit prospera verba dies, etc. . Prudentio qnoque contra Symmach. I, v. : . Iano etiameel ri de menso litatur Auapieti epulisque gaeria, oti . . Certe iam
35쪽
precationibus invicem faustum ominamur Z Cur publicis lustris etiam nomina victimas ducentium prospera legimus p Cur et fascinationibus adoratione peculiari
occurrimus alii, graecam Nemesin invocantes ' : cu-
tum a primordiis sere urbis Romae Nuina rege instituente. Ianuarius anni mensis primus est habitus, ut refert Maeroh. Sat. I, I 3 , P. 25 o.
Columella. XI, di, et ipse Ovid. Fast. I, 49 : α Bruma novi prima
est, Feterisque novἱssima solis :Principium eapiunt Phoebus et an isnus idem . . Romuli quidem aetate principium anni ductum est a Mariatio : sed id antiquat tim a Numa, Naso testatur, Fast. III, v. Is I. De strenis Kalendarum Ianuarii frequens apud Suetonium mentio,
in Auguxto et in Titiorio. Vide
Lexie. Iurid. verbo Atil. Ian. II. - Caeterum vides et in nostros usque dios id moris prorogatum; quamquam non primo tibique antii ineuntis die salutandi vires satista precatio, sed exeuntis hebdomade ultima, ac praesertim die quo natus Christus est, us deo. M. 3. Gr. Inter ea quae honi ominis gratia superstitiose magi A quam religiose ser ahantur, haud postreismum id fuit, quod . quum Censor populum lustraretis, inquit Cicero, de Divin. I, D. Iciet, . bonis nominibus qui hostias ducerent, eligebantur . . Quod idem in deloetu Consules Observabant, ut primus miles seret hono nomine. In Publieorum quoque vectigalium locatione , Lucrinus, propter tueri sciis num nomini inhaerentem, primus locabatur e quod Festus tradit, aliisque exemplis omnium religi
fiam obaervationem confirmat. .La
eus, inquit, Lucrinus in vectigalibus publicis primus locatur fruenis diis, ominis boni gratia 1 ut in doleetu censuve primi nominantur Valstrius , Salvius , Statorius. .
Vide plura apud Brisson. de Form. I, pag. I 4 et sa. Augusto utique apud Aelium descendenti in artem
Omen vietoriae fuisse sertur agasonis occursus , cui nomen Eutychus, cum asino, cui Nicon erat, ut est
a Tranquillo notatum in Augusto,
C. Cxv I : . Prospera Domina, hona nomina a , nomina sunt bene cimi. nata. II ABD. 4. Nomina mistimas, etc. In sacris
Veteres quaedam hona nomina dieis causa proferebatit: in nuptiis Caiam, Caeciliam, et Thalassionem : in eapienda Vestali, Amatam : Nonis Caprotinis , Caium , Marcum , Luetum in censu vel delectu sa-ciendo, Valesium. Salvium . Statorium : in Saliari carmine, ut ait Varro, de Ling. Lat. lib. V, Luciam, Volumniam, et Mamurium Veturium; ac, ut ait Cicero, inlustranda colonia ab eo, qui deduceret, et quum imperator exercitum,
censor populum lustraret, bonis nominibus qui hostias deducerent
eligebantur. Quod idem in deleetu
consules observant, ut primus miles sat, bono nomine. Plutarchus in Quaest. B m. p. 3o Et 3I. D L. 5. Aemesia ino antes. Quae suerit Nemesis vide apud Bhod. fuge disputatum, XI. I9. Pausanias seriis hit pietam illam coronam gestare.
36쪽
LIBER XXVIII. 25jus' ob id Romae simulacrum in CapitoliOy est, quam ViS
latinum nomen non sit λ Cur ad montionem defunctorum', testamur memoriam eorum a nobis non sollicitari Cur impares' numeros ad omnia vehementiores credimus:
in qua spectantur corvi et fortunae imagunculae r dextra fraxineum gestare ramum , sinistra phialam . AEthiopiti. Inseulptis. Aristoteles Nemesin esse vult indignationem conceptam ex improborum prosperis rebus , sicut misericordiam, dolorem ex adversis honorum. Apuleio X Asini . Ceres est. D L. - Grineam. Arrogantiae. insoleniat aequo vindicem Deam. Vide Coti- stantinum in Lexieo , verbo Νεἴδε ale. Alii sesse Fortuitam aiunt. Favent antiqui lapides apud Grtiter.
Nemesis, ut dicemus, XXXVI, 4.
Inuidiam esso alii arbitrantur. Ausonius : . Ecce tibi se cumulat m apurpura mitibus audi Auribus hoe, Nemesis r post me digitatur
oriri Augustus Consul. . II ABD. 6. CHM. Ad lascinationes amo. liendas. HARD .
. Copitolio. Plinitis, de Nemesi, XI, xo3: . Quae Dea latinum no men, inquit, ne in Capitolio quidem invenit. . II1RD. -- Plinio id mirum videbatur; nam nec Diis majorum gentium duntaxat aliud graece, aliud latine nomen impositum fuit v. g. Ztue, Iupiter; Αρτε tale, Diana; , Venus; μῆe, Mercurius: Ayta, Pluto,PtC.3, sed et minoribus: sie spie, Discordia ; Εἰρα,α, Paxis Iuventus. Aa.
8. Cur ad mentionem defunctorum. Ρωμαῖρε, inquit Plutareti. in Cieerone , μγὶ βουλόμεvota iliaci vαι λεrcucliv. το τεθυρ ,αt. Dixerunt et Graeei 'et εὐφαμιας χαρ tu, . quemadmodum et La tini abire, mortis mentione absti nentes, et de eo, qui Obiisset, ωiiit. Hi ne lethum ἀπο πη: ληθτὶς,
quod ii minime sollicitandi, et a
quiete avocandi. quamvis Priscianus a leo, Lot ducat. Graecis etiam qui vita migrarunt, μακαρieαt diis cuntur, honae scevae omine, et Gai ac potius quam varast, unde πολυάvδρicu, sepuleretum , Latinis
te ho dati. Festus . Ollu Quiris lethci datus est . . Cicero, de legibus.
III : . Manium jura sancta sunto. Ilos letho datos divos habento. . SCALI . - mr ad. Etiam et apud nos vulgus pacem iam mortuos precatur, ubi eorum mentio in ei-dit . Disti Di fasse pota. Et hos αακαρ ietae dicimus. Horatius : . Omnes composui : Felices . . Sollicita romanes et Senem dixit in Oeta via, act. I, se. 3. HAR D.
rem numerum antiqui prosperiorem homini hns esse erediderunt. . Virgil. Fel. 8 : . Numero Deus ima pare gaudet. a Ubi Servius : . Impar numerus immortalis, quia dividi integer non potest: par numerus mortalis, quia dividi potest. Licet Varici dieat Pythagoreos
Putare imparem numerum habere suem , parem esse insultum di ideo medendi causa. multarumque ra.
37쪽
idque '' in sobribus dierum observatione intelligitur Cur ad primitias pomorum , haec vetera esse dicimus, alia noVa optamus pCur sternumentis saluta natis λ quod etiam
rum. Impares numeros servari. .
Quare etiam in illis , retati et eruic, et amuletis, quibus suos libros Marc. Empiricus, Apuleius, Alexander Trallianus , et alii reseris serunt, frequens is numerus ocis eurrit. Vide Gellium, I, Ior . ne si de numero multum loquimurn , ut ait Augustin. de Civit. Dei, XI 23, α mensuram et pondus negligere judicemur. . H aii. - An id
ipse Noster intellexerit quae hie spargit, in incerto mihi videtur. Verba inania hic pro rebus esse quis non hodie salebitur 3 Quanquam sorte non haec ita aspernanda, ut duas notulas vel tres non subjiciamus: r nempe e Pythagoreorum quidem ista mana e sontibus, quidum somnulis tentant non quidem algebricis, sed et geometricis et arithmeticis astrorum vias et mundi vices assequi, poetice et italice, ut sic loquar, vim describunt formularum et numeralium notarum: unde plebi litteratorum mox creditum
formulas et numeros revera esse.
et vi quasi eorporea aut Certe su his stantiali pollere; α' in mathematicis notat, iles inpriinis quos numeros primos vocamus nomhres premiersa atqui istos impares esse. modo a excipias, quia nempe omnes pares divisorem τι , habeant; 3' demum in formulis verti imparibus saepe
non esse locum numeris, quum emultiplicationibus consecta primas partes habeant; porro e multiplicationibus ecitasecta ut plurimum
Io. Idque. Ceis. III, 4 , ubi de
sobrium curatione agite . Est autem
tatio : quoniam antiqui potissimum impares sequebantur, eosque, tamquam tunc de aegris judicaretur κρι-αcuet nominabant. Hi erant di tertius, quintus, septimus, quartus decimus, vicesimus prImus: ita ut umma potentia septimo, deinde quarto decimo , deitido uni et vigesimo daretur. Itaque sic aegros nutriebant, ut dierum imparium
accessiones exspectarent , etc. .
Seripxit libros tres de diebus deer toriis Galen. tom. VIII, quos com
et r. Ad primitivis pomoriam. Meditrinatiuus ovum et vetus vinum. libantes ae degustantes mediet aegratia dicebant, a novum vetus viis num bibo, novo veteri morbo medeor. a Varr. Idem sere Athenis seri solitum iu τοις πιθοιricis, seu
Vinalthus Plutarchus tradit Sympos . l. III, quaest. 7; de Meditrinalibus idem Verrius Flacetis. SCAL.- Gr. Simile quoddam carmen tritum antiquitus sermone vulgi, in vitii novi degustatione, recitat Brisson. de Form. I, P. 9 I. HARD.
II. Cur sternumen is sa tamias
Captatis auguriis sternutamenta quum superveniunt, illa sive hona, sive mala sint. cousirmant et rata Leiunt. Apud Homerum Penelope procis infortunium minati te, Telemachus sternutat. Hippiae sternuintanti dens excussus magnam Cala mittitem portendit. Xenophontem
38쪽
Tiberium Caesarem, tristissimum sui constat) hominum, in vehiculo exegisAe tradunt. Et '' aliqui nomine quoque consalutare, religiosius putant. Quin ' A et absentes tinnitu
aurium V praesentire sermones de se, receptum est. Attalus'
affirmat, scorpione viso, si quis dicat duo, cohiberi,
concionantem ducem milites creaut, quoniam eo loquente quidam sternutasset. Matutina sternutamenta
tristia et in licia e meridiana Praecipue a nare dextra , laeta et Prospera putaverunt. Alex. ab. Alex. II, cap. 26. Vide quod notatum est infra cap. 6. Plutarchus lib. do Homero sternutationem felicem et laetam esse tradit. Ea scilicet
causa est cur sternutantes saluteis
mus. Vide Jan. Dusam super Arbitrum , lib. II, cap. 4. SCAL.
Cur sternutamentis salutamur ' Men. Acad. et Gud. salutamus. Andeg. cur steriaiamentis salutiamus. Ex Chim. asserunt: is alia sternutamentis salutamus. . Praecipuux noster manu prima e . alia sternuentis salutamus. . Posterior manus inducto eis
alia superposuit eur, tum litteram M voci sequenti, quasi interjiciendam inter V et F. ut sieret sternumentis. Sed vera lectio est: . cur sternuentes salutamus a p Catullus, . dextram sternuit aΡprobationem . . Ovidius, . Sternuit et lumen. . GRON. - Cur stem. Sic MSS. Reg. Coth. Ch. et Parm. M. non , ut reliquae, saluta r. Quin et sων uentes, magis arrideret. Vide Aristotelem, s. 33, Probi. 7 et 9, P. 829, ubi docet cur sacra res sit habita sternutatio. Cur sternutamenta salutentur Athen. II. Vide et Xenoph. Κυρω παδ. III. Η a D. 13. Et. Sternuentes, inquit, appellato nomine proprio con-lutant. Petronius in Sat. pag. 353:. Giton collectioris spiritus plenus. ter continuo ita sternutavit, ut grabatum Concuteret 2 ad quem motum Eumolpus conversus, fiat vero Gitona jubet. . Graeci nota nomine compellabant, sed verbis aliis, ut Zau. σωσου, IUiter, εὐ-ω. Ammian. in Anthia. Epigr. II, c. I 3 : ου vατα πη χειρὶ Πρ κλος 'v ἀποαυσσει , Της γάρ
Tῆς ρι ξe, πολυ ταρ τῆς αα ης α τέλει. . Mungendo Procli manus est nec idonea naso , Quid mirum Z nasonam minor ipsa manus. Nec sibi sternutans, sit, ait . bene : quippo nec audit Nasum qui tantum distat ab auriculis. v ΗARD. 14. Otiis. Aristaenetus, Epist. II : Ουκ ε agai σοι τὰ ωτα, ετε σου - τα δα inisv εαΜέαηου. α Non tibi tinniebant aures, quum tui lacry Inans meminissem p . Virgilius, aut quisquis est alius, in Catiaeetis :α Garrula, quid totis resonans mihi noctibus auris, Nescio quem dicis nunc meminisse meip . Et illud etiam adjiciebant, si auris sinistra iuniret, inimicum nostri tum m minisse; amicum, si dextera. H. IS. Tinnitia aurium. In catalectis Vetus poeta, vide supra et adnotata inf. in e. 6 proximum. SCAL.is. Atialias. Nempe Philometor.
39쪽
nec vibrare ictus. Et quoniam scorpio admonuit, in 3 Africa 'Τ nemo destinat aliquid, nisi praelatus Africam. In caeteria vero gentibus, Deos ante obtestatur, ut Velint. Nam si mensa adsit, annulum 'l' ponere tralatilium videmus. Quin '' etiam multas religiones pollere manifeStum cst. Alius saliva post aurem digito relata, sollicitudinem V animi propitiat. Pollices , quum faveamus V, premere etiam PrO- Verbio jubemur. In adorando dexteram V ad osculuma . In Afri . Nemo in Africa aliquid agere destinat, quin prius
hanc vocem esserat, Africa : . vel Parin am , semper Asrica aliquid apportat novi. . HABD.
18. Anntiliam. Sic IIS S. Beg. a , et Ch. Prius ridicule, ntillum po
Tu. Quis. Sie laudati eodices.
Miti, eιiam quoniam, ut et Beg. I. Forte pro , . Et iam , quoniam ... manifestum est, alius saliva, etc. u
dio. Sollieitudinem. Rus rei quae sollieitum habet animum . prosperum procurat eventum. Η BD.
I I. Pollices, quum faueamus. Vide Ang. Polit. Mise. cap. 4 I. Eo peditinet Gl3eerse dietum apud Me
Tu . Advers. lib. II ,e. 6. D L c. - Poli es. Antiquitus in polliee, inquit Erasmus Ch. I, r Di. 8 , ad. 46, favoris erat, studiique signis ito. Qui faveret, pollicem premebat : qui mititis faveret, pollicem convertebat. Qui gestus in prover-hium abierunt : ut iam premere pollicem dieatur. qui quoquo pacto
favet: convertere, qui male vult.
Iuvenalis: is Converso pollico vulgi Quom libet occidunt populariter. . Certe presso ad medium digitum pollieo, et in indicem relapso .
sonitum dare Consuevimus, et vel sic favorem signiscare. HARD .etu . In adorando dea eram. Apuleius lib. IV Asini, de sormosa
virgine, quam ut Dearn miraba tur . . Multi, inquit, denique eivium admoventes oribtis suis dextram . priore digit in erectum pollicem residente, ut ipsam prorsus deam Venerem religiosis adorationibus venerabantur. . Idem in Apologia prima: . si sanum aliquod Praetereat, nefas habet adorandi gratia manum Iahris admovere. . Adi Pet. Pith. advers. I, P. I;Barii. Briss. sorm. I. DALEC. - ώ. Sive, ut loquuntur alii, manum ori : sive, ut Apul. Netam. IV. dextram orthus admovemus. Sicut apud orientis populos venerati Ostendebatur variis fleetendi eorporis formis : ita apud Graecos manum ad Os admovendo, quod proprie est προσκa iv, a meo et nimio, quod est osculari. Nee aliud signiscat latinum adorare, non aborare id est, precari, sactum , ut imperiti homines existimant: sed ab eo quod manus admoveatur ori. Lucianus φελῆσαi διξiα, di, ite Galli quoque , baiser ira maim. De ritia
40쪽
reserimus, totuinque corpus circumagimus 'Τ : quod in
vum fecisse, Galliae' ' religiosius credunt. Fulgetraru* po'
vide Brisson, de Form. I, p. 37 et seq. Et ea his adjice, si lubet, quae
Mureius habet Varr. Iecit. X, I :. Quam vetus sit consuetudo, in honore alleui habendo , manumquam ad os admovendi . . Veri tamen similius est, adorandi verho Plinium hoc loco adorationem Nuia minum intellexisse, aeque quam altero hujus orationis memhro, sive cireumlations corporis. Hunc ipsum adorandi luminaria essti ritum apud nationes Iohus ipse respicit. 3I, 26, seq. . Si vidi solem quum sulgeret, et lunam incedentem clare : et laetatum est in ab condit cor meum, et Oseulatus
Pervasit haec idololatria, sive eultus solis ae lunae in Iudaeam ipsam sub Nanasse, ex 4 Beg. 23, 5. Η.
Cael stis vertiginis quadam imagine , vel, quod .aegyptiae rotae significabant, quia nihil in rebus
humanis constans et stabile sit. Rhod. XII, cap. a. Plaut. . Quo me vertam nescio. P . Si Deos salutas, dextrosum censeo. . Pi thoeus, I, cap. 7. In symbolis Pythagoricis προσ- ι περ tφlρθριε sic.
Suetonins in Vitellio, c. II: . Lu- eius Vitellius primus Caium Caesarem adorari ut Deum instituit,
quum reversus ex Syria non aliter adire ausus esset . quam capite velato , circumvertensque se, deinde procumbens. . Da LRC. - ciretimia
agimus. Praeeeptum id Numae fuit, ut auctor Plutarch. in eius vita, p. 69 : Προσκ-iv περιτρεφομεvους , . Circumage te , quum Deos adoras . : etrius moris varias ihi causas assert, quas tu vide, si vacat. H.
α4. Gallis. Hujus gallieae udo rationis typum exhibet marmor perantiquum quod parieti adfixum est Divonae Cadurcorum, explicatum prolixe a Iob. Bapi. Bello de
Templ. augur. IX. P. I 72. Romani econtrario a dextra sinistram versus in Orbem eonvertebant sese e quod et a nostris sacerdotibus in suis ad aram conversionibus hodie religi sissime observatur et aliter atque
prisei illi Galli, qui sinistrorsum,
et a laeva dextram versus circum
agebantur. Quod et . opinor, P sidonius intelimit, quum de Celtis agens, apud Athen. IV, p. 15 I rΤους μερυς πρι αυοῖσι, , inquit, ἐπιτὰ δεξiα eρε ιμ-t. Romani moris Plautus commeminit in Curetii.
act. I, fC. I, v. 69 e . Quo me vortam , neseio. P . Si Deos salutas,
α 5. Algetras, ete. Tenuibus sibilis ore emissis. Alexander ab Alexand. lib. V, eap. x3 , vel, Ie-viter complosis manibus cavis, volui ad deliniendum Iovem iratum. Turneti. Adv. lib. IV, e. s. Μantis cavae comploste Poppysmum osseiunt. Ea vox seritia est ad soni