Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri 37 cum selectis commentariis J. Harduini ac recentiorum interpretum novisque adnotationibus ... Volumen primum decimum et ultimum Pars quinta continens materiam medicam ex animalibus curante Jo. B. F. Ste

발행: 1829년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

651쪽

64o EXCURSUS VI

inteediti quiexeunt, vespertilionum instar. Igitur idem piscis est, quem

XIII, 4, sed paulo auctiora, quam in nosti is hodie libris Ioguntur. Itine . inquit, Aristoteles ait in dextro lObo ieeoris copiosum ial alium habore, jecur autem ipsum ad laevum latus collocatum. GF llius in sua Eliani versione jecur ad dextrum latus collocat; sua, an codicis suis te, nescio. De re ipsa postea videbimus. Iam sormam corporis et speciem externam propius inspiciamus, ut quemnam eorum piscium, quos nunc cognitos hahemus, intelligenduin esse putemus , argumentis eeriis et elaris doeeamus. Oppianus igitur unus scriptorum veterum piscis formam ii a d pingit: Tοὐ χει κε*αλας μὲv αυρο υπερθευ ei λαrα. Καt στοαα λδρο, ευ ο θαλαciai αεσρim, i. e. hic octilos lia capite summo sursum versos habet, os hero immi,dicum inter medios oculos positum. Quibus ex iudieii, Bolonius et Bondelelius coniectura , iit puto, certissima collegerunt orati copum esse eum dein piscem, quem Veneti hoc in evo oa in capite hodie appellant, Linnixus hero ura noscopum s ahrum. Is enim magno, aspero et reliquo corpore latiore capite ranae piseatrie; quodammodo similis, os, non ut reliqui pisces ante caput, sed stipra habet. magnum ei patens, cujus quasi opercuium ext maxilla in serior, sursum valde attracta, ut inter oculos juncia esse videatur. Oeoli ipsi supra eaput positi reela caelum intuentur. Nam dracunculus, ranapiseatrix, raia , Pastinaca, rhombus, passeres. bu glossi . sepia, polypus, oeulos quidem et ipsi habent supra caput posito , sed pupilla

latera spectant. non sursum ad caelum. Recie igitur Dranoseopus dictus

est, quem Galenus de Usu Part. III, 3, etiam invitum caelum sempis suspicere ait . De scilicet quisqua in nimis ambitiosus si hi persuadeat,

ideo hominem erectum incedere, ut cautim ad sp ieere posΑit. Fadem de ea tisa ad ura noscopum refert Gesnerus glossam Hesychii αυωδι, αιω,. Sed diversus esse videtur θρυπος, seu quem alibi idem Hesychius inter celaceos pisces refert. ex eorum tamen numero, quos paulo .ntea propter verticalem Oculorum in eapite situm una nominavimus. Ilepar ura noscopi . teste Bel cinio, pallidum, stomacho incum hit, ejusque maior pars sinistrum oceu pat latus. Vesicula selli, in formam lacrymae rotundae Eub dextra hepatis lobo conspicitur, Dueis avellatiae magnitudine, humoremque eontinet oleosum. Botid totius vero hepar eandidum ab ejusque parte exteriore pendentem fellis vesiculam admodum magnam , pro ratione eorporis. solle Oleum colore

652쪽

AD LIB. XXXII, CAP. 64i

et consistentia reserente plenam describit quae quidem omnia sidem

Aristotelis apud AElianum non modo non infringunt. sed etiam conia firmant. Reliquorum linemorum viseerum atque intestinorum deseriptionem non satis aecurate institutam, nec distincte explicatam exhibent Betonius et nondeletius, ut adeo voracitas piscis exinde argui satis tuto non possit. Noctu enim veluti latronem in mari grassari tradit Oppianus, quod iaciunt etiam Plerique Pisces rapaces. Iuterdiu eum

latere idem narrat, et testatur praeterea nomen , i. e. in arena

latena, quod Hesychius servatum Prodidit, et vespertilionis, quod Linnaeus nescio quo iure tophio Americano trihuit. Sed de nocturnis ura- noscopi latrociniis quum propter magnam ejus segnitiem, tum inprimis propter artiscium . quo ventri suo praedam quaerit, a Rondeletio primo observatum et descriptum, dubito. oritur ex oris ea parte, quae inter linguam et maxillam inferiorem intercedit, membrana initio latiuseula,

sensim in carnosam mi ndamque apoph sin desinens, extra Os Pr

pendens, qua piscIculos in luto abditus eodem quo rana piscatrix modo allieit allectosque devorat. Eamdem quoties lubet retrahit et exserit, veluti serpens linguam. Accedit huc testimonium Brunnichil in Ichthvm logia Massiliensi, Pag. Is r . Maxillae, inquit, in serioris labio intus adhaeret membrana producta in flamentum angustum, tenue, longitudine pollicem superans, quo forsan in mari piscatur. . Quod vero ibidem vir doctissimus haee ah auctoribus historiae Piscium non esse observata addit. in eo quidem erroris eum iacile eonvincet allatus a nobis Rondeletii loeus. Post Brunnichium hanc ipsam membranam cum pluribus brevioribus cirrhis per omnem inferioris maxillae marginem dispersis annotavit Ant. Govare in Hist. Piscium, Pag. I 48. Atque equidem ex hac gemina piscandi solertia laetum inpriniis puto, ut hodie Graeci Constantinopolitani uranoscopum βατραλου, ranam, SmymenSes vero βουρου, vel λου , husonem, vel lucernam, appellent, ut testatur Fons Anti in Deseripi. Animal. pag. 34. Fere est, ut verear, ne hac nominum Perturiabatione . quam antiquam reor, oppianus etiam in eum errorem inductus fuerit, ut in rana piscatrice, seu tophio piseatorio Linnaei, radium inserioris maxillae solum commemoraret. Quod vero ura noscopus etiam λPi'. lucerna, audit, ejus quidem nominis rationem non video. Ita tamen etiam Itali quidam lucerna dimire eum vocant, teste Gesnero. Anfortasse in tenebris lucet' Gentienses Mn ρ te, i. e. sacerdotem, dicunt,

quod caelum suspicit, ut solent, qui preces ad deum sundunt; quos imitantur ineolae littoris Normanniae et Britanniae Gallicae, quorum illi

pestres, hi ver p tras vocant, reserente DU HAMRL de Piscatu , t. XI, pag. 245. qui praeterea aliud ejusdem Piscis nomen vernaculum era svol grados annotavit. Romani missoris communi nomine uranoscopum et

653쪽

64, ELGURSUS VI AD LIB. XXXII, CAP. 24.

Cottum gobionem appellant, propter magnam formae similitudinem , quae t iam clarissimum Pa Q permovit . ut generi callionymorum, quo recte una cum Ant. Goo re et L. Th. Gronovio rara noscopum tomprehendit, Statiin genus cottorum veluti maxime cognatum subjungeret. Massilienses , teste Belonio, raseιusa bianea, quasi album scorpionem, dicunt : Brunnichius in Ichth. Μass. P. Tu, raraquasso blanco, ut etiam nomen scorpaenae Porci Massiliensm, pag. 3a, male scriptum habet, Vulgare vero et obscoenum tapreon vel ravecon jam exolevisse refert.

. . .

Di ilige

654쪽

4 a.

RERUM

QUAE IN HOC OCTAVO PLINII VOLUMl NE CONTINENTUR.

C. Plinii Secundi Naturalis Historiar liber XXVIII. iC. Plinii Secundi Naturalis Historiae liber XXIX. . I 83 C. Plinii Secundi Naturalis Historiae liber XXX. ... 279 C. Plinii Secundi Naturalis Historiae liber XXXI. . 363 C. Plinii Secundi Naturalis Historiae liber XXXII. . 459 Excursus I de Buprestide 559

Excursus II de medicinae incunabulis et tota apud. Veteres historia 568 Excursus III de vulgariore sale . . 58l Excursus IV de nitro 616 Excursus V de torpedinis vi Electrica 629 Excursus V de callionymo . . . .. 639

SEARCH

MENU NAVIGATION