장음표시 사용
111쪽
stirpe , mmium quantum - .nter teteras res nihiJ omnino inteνesse. Quod glossema cum eae aureolis illis de finibus libris amandaverim; volo aliud , eadem tamen occasone natum, velut monstrum . in Agellio seto exponere, di verum eius partum tol-Iere. Historia est Phoeionix Peripatetici super Demosthene & Laide meretrice. Lais , inquit, corinthia ob elogantiam mentisoremque forma grandem metiniam rime Ηλις eonventusque is eam Hriorum hominuin ex omni G cra celebres erant 2 neque admistebatue , nisi qni ribat quod poposcera . poscebat autem tua nimiam quantitatem. quae postrema verba interpretatio fuerunt eorum, quae Agellius posuerat . Et Aane in libro Bullidiano lonae aliter hare sunt scripta, & unde veram eam ese, quam dico, lectionem , cuivis etiam plane ea eo, manifestum erit . in eo igitur libro est : poselat autem ilia nimiam , quanitim mis dari poterat . quis jam est, qui non videat, sit licet Tiresa , primum Agellium illa Phocionis, αμ, χανον oσos aut certe κρανιον οσον interpretantem scripsisse , poscebar autem ina nimiam quanis rum mox, ut ad mulctram mustas, ita ad verba parum intellecta varios emenia datores accessisse λ quorum partim, nimium, quantum, ita dari poterat: alii; nimiam quiantitarem , emendarint . superest ut eadem illa verba in oratorem sa) ad Mareum Brutum, unde exciderunt, restituantur. mia generi orationis aspeVentur etiam saritis , qua in Hereri mirum quantum viaret . nam & ibi, nimium quantum , veteres
libros repra lentare , Lambinus testatur οῦ & vero ego in optimo illo Gymnasii Lovaniensis Codice, ita sese rem habere, comperat; quanquam & prior illa loquendi ratio non est ignota Graeciae. De eadem log nri ratione is a Teriarium di tiratis: eissemque Terentii casigataeo.
CAPUT XIII. Poterant & istaeum superioribus conjungi & eodem eapite concludit nisi illud
esset certorum hominum fastidium, ut in nullo seriptionis genete prolixitatem quam in isto, patiantur marius: malintque unam duntaxat, eamque tenuem unius alj cuius libri maculam unius eapitis eompendio purgari, quam eodem capite paullo prolixiore vel decem tolli . quibus si quando copia sum molestus; eorum arbitrii rem facto , ut unum eaput vel in decem partes tribuant , & quem cuique velint terminum , quam etiam libet inscriptionem donent . quanquam quae isthaec est nauisa , varias scriptorum emendationes si eapitis unius atque alterius intervallo disiunguntur, volentes legere, easdem, s eadem serie comprehenduntur , aversa.
rip sed tamen, ut dixi, his de rebus , shi quisque statuat quod volet. quae sibi quisque statuerit; mihi volenti secerit. Loeus est Terentii Phormione, vi vitii &erroris manifestus ς neque tamen judicem hactenus invenit aut vindicem . cujus ego quidem s iudex non ero; vindex certe conabor esse. Get. . e primo bomo insanibat. C. redo, quid postulat pG. quia ρ mmium pansum tibvia. C. dic. G. s quis disret
se hodie in optimis Mureti, Fabrieli, Rivii, Faerei editionibus versus, eadem etiam personarum distinctione, concipiuntur . non recte, s recta est Donati eos
versus interpretari volentis hare annotatio: Otiiὰρ nimiam anatim libuit. aptid quosdam diverse persidiae cum verbis sngulis. quae verba eum superioribus illis, mea pinione, parum conveniunt. neque enim fuerunt, credo, qui ita legerent: quid ρ G. nim um . C. quantum. G. Iibuit.
112쪽
COMMENTARI Us II. C A P. XIII. Sue
quod est necesse , s vera est ea, quae vulgaris est seriptura: & tamen illud , ι,όtii sententiam eo pacto habebit nullam , quid' quod Celsus apud Carisium plane, - ωimitim quantum , legerit ρ & illud acceperit , uti , mirum quisitim , incressibi quantum Iieri, inquit Carisius, quidam se ιegant, ut nimiam semus ineat, Panissum vero senex. Constat ergo nec Donatum aut Celsum , nec ipsum Carisum illud, Iutiis, agnoseere; sed versus Terentii ita legere: C. qtiita 8 G. nimium quantum C. Pici a s quis disret. Quo tamen modo versus, qui hic sunt senarii , iusto breviores erunt. atque hoc. Icilieet illud fuit , quod novum tibicinem versui suffulciendo bonos illos viros quaerere coegit. nos quod Terentium scripssse opinamur, & ex Grammaticorum verbis odorati sumus, proponamus. scripsi igitur Terentius C. quid ρ G. ninarum quantum. C. quantum p die. G. s quis P rea. Illud autem posterius, quantum , vel a librariis , verba geminare non consuetis, vel ab iis, qui superiora illa verba minime intellexerunt & hoe supersuum es.se existimarunt, omitti potuit. Videamus nune quid illi sibi voluerint, quos diaversis personis singula verba attribuisse ex Donato di Cariso cognoscimus. igitur illi seribebant. C. quid p G. nimium. C. quantum p G. quantum p C. He. G. I qtiis darei' se enim singulis personis sngula dabuntur verba: & optime servi, quid hero se dicturus , haestantis & quaerentis , herique servum urgentis assectus exprimetur. neque mihi ea distinctio priore illa, vel tantillo deterior esse vita est. Ut ut est veram & germanam eius Ioel a tot magnis viris praeteriti, neque satis intellecti scipturam inveni. quod ni ita set,sponsonem sacere sum paratus & non quinquaginta exime, sed quingentos asses apud Pontificem deponere. Certe 3octissimo & amicis a. Lipso, eum de superiore Cieeronis loco in eius seano dissereremus, & ille Terentii verius eodem videri pertinere diceret, emendationem meam me probare memini quod multo etiam magis verum esse mihi perluadere coepi , postquam amici mei Th/oriri Pulvianai , praeelare de his studiis meriti , librum veterem contingit i spicere . in quo diserte scriptum est. G. quid ρ nimium D. quamum p G. quantum libuis . D. die. G. s quis
lectione, si vox illa, Iutiis, ejiciatur, omnino recta . nam quod ibi personarum est discrimen prorsus retineri debet e & quae vulgo Chremeti trihuuntur Demiphoni dari, quod sane in altero etiam Pulmanni libro conservatum est. . IV. aὶ Legit hune Terentii locum Gui.
Q At primo homo insanibat. C. cedo quid postulat λG. Quid ρ nimium e quantum ii buit. e .die. G. si quis daret
redditque sensum is G. at primo. idest. is in prineipio, homo Phor. insaniebat. vi idest furebatur , cum ei ista dieerem. o D. eedo. idest. die, quid postulatur, non si molestus , di ut puella saces v sunis sit. petis quid postulet , postulat ni-- mium . idest immoderatum pretium. - sve munus , videlicet tantum post uisti lat. quantum libuit sibi. D. die quid se postulet. G. dieit sorsitan se sae urum is si quis daret talentum magnum, se quod constat ex octoginta libris ut is supra se . dilucide itaque quoad fieri potest pretii mente declarata num vox Iouis recte si eliminanda , sanus judiaeet lector.
113쪽
Suieatis eradere terris . Gura sorte majoν. vescimuν aura. arati teloque is agitata pectora in tisus non tantenta rimo . inter medias prensare mearus. Manilius correctas, o de quodam ioco conjectura.
CAPUT XIV. NUnquam operam Manilio dare paream, dum mea tamen illi utilis em po
terat . nullum enim tam leve ab eo vitium auferri potest , quod non &meliorem & intellectu saciliorem saeiat Poetam , satis alioquin per se , iis qui Mathematicas disciplinas non attigerunt, difficilem. quis enim non rectius iniet ligat, quae emendavimus; Seminaque in faentis stiliaris eredere terris, si a tiram e seqai majorem sorte, recepiis Frugibus innumeris , atque torrea quinere mus equam ea quae sunt vulgo Seminaque in faenus sta tis redrire terris, tiramqtie sequi maiori serie .... item quod sequitur: α suia solum destii r moriales nosse metaliam : IIa fames, non uila forent jejunia toris equam vulgare illud p i
ta Dium doetiit moriatis nosse metalium. exiguum est,
cum vulgo sit: - rectique aure iam vestam ιν aurum oneque lamen contemnendum. ut nee illud infra: Hectoris iue faces, aratisque o rela sagaias .
so i isti Deo arcu teloque fugavit. at vero paucis abhine versibus, quod proximum est I s soneries animas, aegιtalisque pectora fundet, Et finger mariti nee descientia eviris. Me tentata domo. populi suas ilia minissea. Perque magi ratus publiea tiara serantuν. sne nostra correctione nequit intelligi, quae talis est: Sollertes animos, agitaraque pectora in Uus Esnges varios, nee descientia curis, Nec contentis domo, popuI. stius tua minis is, Ar qua in eisὐιtis O publiea iura ferunt M. quo quid apertius id elegantius Constat nos igitur veram non ludere , sia quango Poeta illi manum admovemus. lubet alios, eosque perturbatos admodum Versus proponere, & conjectura nostra conari emendare: - atis hesiam inrideνe ratiari, H
114쪽
E. mὰdios inteν volucrem pensare meatus, Aut nitidos clamare suis, ram e 1 edentem,
Poscentemis supra segentia dicere mina. eorrectum in eodem, ut in plerisque illius Bibliotheca libris r. ι nisidis damnare suis , Omoie 1 edentem, Pascentamυe super surgentia deieme Iina. suspicor legendum neque sat scio , si cui meam suspieionem probare potero, quae mihi tamen , quod in meis rarum est , hoc quidem tempore non admodum displicet: sulpicor, inquam, legendum:
Ee medias inseν molucrem prensare meatus,
ut niuis damnare suis, ramome Iedeurem Pastentemis super scientia deicere minis. inter allum illius, deiecte, nisi me iudicium fallit, errori eulpam sustinet: &, e a. mare , a librariis extudit, eum, dicere, seriptum esse opinarentur. de quo tamen
per me quivis iudicabit, ut volet. Pos prinei,s. nati m. s. Claussit suas is,si insanis defectus, alto M. Porronis, suppleri.
SCriptor Nos Hea in . sve is Aulus Gellius est, sive, quod veteribus libris, omnium eorum qui illum nominarunt, affirmantibus & ipli Pri: clanci magis credo, Agellius u verba quaedam cumprime elegantia e libro primo Claudii Quadrigarii , ut nova , & aetate M. Tullii Ciceronis ae deinceps rarissima, lib. 1 . recenset : iisque vel laudis vel culpae notam apponit . quale est ἰ Maiiae . si) quod illustris ille historicus, pro facultate magna, si Agellio eredimus, &apparatu magno nova posuit verba quidem ipsa Quadrigarii , ut ibi leguntur, ejus rei fidem nobis nullam iaciunt. sic enim perscribuntur: Simul forma, octis .esoquentia, . nitare, acνιmonia, con otia, paritri ' retiolas, si faciti intelligere- υν magnum milleum. Igitur si id , quod dicit Agellius . ex hae oratione necesse est colligere: magis est necesse, ut locum mutilum esse. verbis aliquot, quae eam sententiam eiicerent. omissis intelligimus, quo enim illud , ωι Deile intestigere ν-agnum iamictim aut quae in es illius est , quam diximus , significationis nota nec multis addiderat ex eodem Quadrigarii libro Asellius, ex se, atqtie in se, assemptibneam eυertendam habere . atque ita olim scripserat, foma, factu, AOquentia , dignitate, aerimonia, eonfidentia, par ιεν prierauebat, tit facile inteli gerer αν- num viaticum ex se atque in se is rem Meam eυretenseam basere. quae verba ex libro Bustidiano addit, quod ille uolebat, eonfecerunt, G, viaticum, pro apparatu & sacultate ab historico postum esse , declararunt . Varroni quoque verba aliquot, quae lucem hactenus videre timuerunt, ex eodem illo libro, quod capiatis hujus inscriptio pollieetur restituamus . Varro Sisenna vel de historia : α suia s non horum omnium s mitia essent prine, susque Pegiae esset . scribe 'quod Ii non omnino sistria essent priseipia, ae pose principio, scisque deque esset. seadem alibi Varro ): mne atia non vis, tis, istis peius .esse mus quam intelligamus cust inscenda Im. V vias istitam , mel timuiras talium ius, inaram is myiprincip/is extia sit, cum perfacta assoluta e sna r in pν ne piis mere ipsis inept insuaυes Udem υν . Atque ita quidem rapitis hujus inscriptioni satisfecimus. De I geli. II. I . p. a. s33 II LAIAM I8. a) geli. lib. I s. cap. 9.
115쪽
De Ioeis aliquos. Plauti Rudenta, iudicatum.
CAPUT XVI. R Udente . in saceto illo sceparnionis & Ampelisca colloquio . eum eam L.
cerdos Veneris aquam e proximo petere jurasset, & illa iam apertis vicinisorinus Sceparnioni, quamobrem esset missa, vellet exponere: G vos inquis , inquit , mento . at nequam servulus adhinnire iam ad lapidatuaneillam incipiens, & paullo familiarius eam tractans, respondet: ..... fec*iam hospitio s mox veneris, Item tit issetiam nam nune niau es qui re inanem. suspicor scribi oportere, personis etiam, uti ponam, distinctis: Am. Au vos venio. Sce. aeripiam hospitia s mox menesis Bem ua affectas. nam nune nitu es qui te inanem. Nequior enim & liberior est sententia. Si mox, inquit , ad me veneris, praesta ho tibi ossicium & hospitium , quod pr stari sexus vester amat & quod tacita petis . nam ut nunc res est, parum habeo . qui te inanem & sitientem expleam. ad enim verbum postremum Plautus modeste reticuit , quanquam cum aliis libris si , qui re maneam . de scripturae veritate dubito . neque sat scio an legi possit . non nimium ab illo inanem, recedendo , qui te γυ-m . & ne quid dissimulem, scribi , mallem ἔ s mox senis : id est , noctu , quomodo versum illum Asinaria elegantissime restituit Lipsius Ph. st a nune abis ' quia avi Me manas AR. -- δε molas manesa , qualis etiam illa , II. tabularum lex est.
IURE CAESUs ESTO de quo in commentario ad leges Decemvirales plura scripsimus. a) scena euius initium t nisi sunt.
--- merem quisquid fueris, Comiter fee a me, qua non copia Valebis sententia postulat ut legimus, quod mea, aut, quod propius abest a vulgari lectio ne, quod nostra copia vialebis, id est, quantum potero sciveroque . antea enim di
xerat...---. Ego et vix eola visam,
Veneri cibo meo se torti ha e eontinuo fuerat subiunctura , nis eam interpellasset Ampelisca . error ex compendio litterarum, nosiam, quod illi in , non, mutarunt. Plautus Mercatore: a s imperas su mus, ego faciam. facere certum, Pra copiis o sapientia etiae est vesti inhiaraue, id est, ut sese serent res, fortunae, & sapientia. subdit enim Lysimachus: Lobονιοί nihil ιιbi quisquam operis imperabo.
sa Eiusdem legis rationem ita deis seriptam habes apud Gra v. Libr. De Iur. Naturai. Gent. & XII. Tabularum: is Najoris autem periculi tempore, Ne m. is pe nocturno eautiores esse oportebatia homines ab insidiis, & rapinis a qui., bus ut malefici abstinerent , legesis nocturni furis eaedem impunitam di ,, miserunt. Quae fuit etiam sententia se legis XIL tab. in quas Attiearum I se gum convenere sensus Igitur Decem. ,, viri nocturnum surem quoquo modo se interfiei permiserunt i ne dum quisse modum in re sua defendenda teneret, is & quaereret; lueti ope destitutus, aut si spoliaretur a iure , aut obtruncare
116쪽
COMMENTARI Us II. CAP. XVI. 89
sed ad Rudentem. Seena, cujus initium: cipio Aepes. Omnia cibis ego faciti patior iam his sine a me sentiar. scribendum videtur: Omnia is his ego Deiti potioν. Am sis a me sentiat. voce illa. biae, quae nihil nisi glossema est, ejecta. sequitur enim:
Dae. i nune abs te sat . veram hiae tibi testimonimes. eadem scena: Ubi ego se eam, quisqvita inaris nominatim, is mihi Nuntiis Hyencieris . . scriber istilius ossenae. s. ratione loquendi Plauto, Terentio, aliis, domestica . Legirupio. Legirupa. Patisia. PIaurias Riadente de opinione correctus.
CAPUT XVII. Oniam vero audere coepi. & semel quid ingenio & coniectura in Plauto possim .
. experiri: pergam porro in eadem fabula unum atque alterum locum tentare
& quid suspicer explicabo. quanqam hie nisi de opinione certi nihil dicam. scena cujus initium: Exi a Fana.
Lo issue vestiriamias, Iube Mocio aerarit prope Dae. Tun Legirupionem ιιι nolis eum Dis facere polutis porruptus locus a verbis & personis . legendum :Lo is e volue mus. isse mori accedat propamne legi pianem. De nobiscum Dis Deere postitis. Dae. pugnum in os ampinge.
Itiquuntur videt ieet Lorarii collocati ut a muliereulis vim lenonis defenderent. Et, sinite, inquiunt, accedere propius si audet hunc perfidum, conversique dein de ad lenonem irridendum. Quid esto hone λ an hie ad templum Veneris nobis eum diis saeristrare voluistiὶ legirupio, leno vocatur, & legirupa, ab eodem sae. pius supra. 1eena, Pro renenses. Hausis, fleti,is, paralelaei, perserii PDuissemus Legirupa, impiadens, imparus, anime na simias .& persa, scena; πιι erem: - animus indari potes , Eum esse essem o Mesem O bonum , sed Legirupam, quadem vi aer in publicum
Iam quod ad loquendi genus attinet, quod ignoratum hule loco fraudi fuit, tale
est, quale illud Mereatore. Scerae ravum. am amicam. Q. quia oomst En. tibi ρ ego seis L sexcentis apud eum locis aliis . facere autem, pro sacra sacere, pueri principes iam iuxta eum paedagogis suis norunt . eadem sabula. scena; Utram: Pu sera. Lot. quid ais ' La. vaga coneminina es me equiaem Pul Utia quae res nais, non es mea.
me a Mem HI sea . ut ludat videlicet in ambiguo nomine Palaestrae. certe enim vera Palaestra erat illa , in qua duo lorarii eum elavis a sene destituti erant ad demuleendum caput lenonis . respondet igitur leno r tae quidem vestra Palaestra est, quam nihil moror . ego ancillam meam appello. Tom. IR
117쪽
svia etiam linguas hominum, sensisque docebis . . , certas volucres nova qui commercia duces. Vobaqtie praecipiet natura lege negata .i quid illud nota qui commercia dueri ρ aut qui conserendum scribe r
iserias olucres, novaque in commercia isticet.
Ipse deum Ggntis e relii foremque stis siti. postulat sententia, de scripsit Manilius: Ipse Deum e nus condit, vocemque sub siti. deinde paucis infra versibus: sq) . moti, aesani e eis vestieres ad Asa paratas , arum omnes pomo emiasis pascere census. obscurum est, & Dcti uni notatorem opus habet , quod ipsa meridiana luce erit lucidius, si scripseris: . . sui gestant eateis volueris ad iussa paratas estioram omnis paris rans Itia pasere census . neque mehercule plebiscitum aeque s citum est, atque haec emendatio. subinde o sq)Cum venit in regione itiae Caprisorne Aurae. Non inimica facie serpentum membra creatis
eeipitini falsusque suis , peptique suenti, os laque horrenisis jungunt a tine Venenis. versus tertius a me nequivit emendari. liber Gemesacenia :. Accipient senibusque suis pepugi a senti, Ostilaqu/ horreisis juveni impune venenis.' illa quidem , decipient . jungent , - recta sunt . de snibus aut senibus , quid L. tiamst cuid λ Iemlis, umbis. aut quid simile λ deliberandum censeo.
ui immota serens in tergum membra, Iat que, Non onerudit aquas, summisque accumbet in ti M. Penuebisque Itipeν totum , sine remige, pontum. III i in ponto jucundum es qmerere ponsum. menda ex vetere libro: .... --.--. smmisque accumbet in undis , Petauitque stipeν tutam sne remige. motum es Iuli is p io. joetin.tim es quaerere pontum 'Corpora qui meQvint tinius, ipsum M sub antris Ner aquoreas conantur visere Noemptas.
nsea etiam lotus est mirifice pravus, qui . eum ad eos proprie pertineat, qui s. hi ex scriptis famam consciunt , boni ominis caussa a me tentabitur , & fortasse an restituetur: ss)
Ei s tanta opertim vises rammenta negarim Extern s tamen aptus erit. ntine voce Poetis . .
Nunc saura gustis o refererque affatibus ora, Et sua Pirando faeier, solus e per omnes Ibis personas, o ttiriam istaei in imam.
118쪽
COMMENTARIVS: Π. CAP. XVIII. M
emendo: i Ei s rantis operum v res eoinmensa negariat. o Heli ternis tamen aptus erit, nune -- Poetu, . Nune taetro gesis e referetque isse ei iras ora,
G sti. Ake-ο Deire . ses que pri omneσnis per Ionas, O turbam re et in uno. s. inquit , cum Menandro . aliisque veteribus paesa sacere non poterit : at sal tem recentioribus quacunque ratione aequabit. illud autem, reserans, pro, hesernu, multis locis scriptores depravavit, ut alibi docemus tertio versu iliber Genablacen. ss; sanium multi e correctum in eodem ; eanto gesti . hine scribo : tacito gesta.
soli id destissimo illo de Andromeda carmine : I
πιν Antim Hale Mes pennis i anxere volantes . emen3ationis certa veritas omnibus se confestim probabit : neque aliorum argu mentorum eget.
V Ersus est Lucretii lib. 4. de rerem natura; meratis avi sare amem s facta pinarii. qui mihi quidem a Crispino mutuatus esse videtur . quem in Heraclea scripssse: Γιυinu virtutisus anti Di eides. Fabio Fulgentio , in Expositione sermonum antiu rum cum testimoniis , reseis rente cognoscimus . certe endem uterque verius pertinet . qui facit ut mihi nune eorum in mentem veniat, qui earmine illo Catulli ad Verannium; ηιι ei mihi milibus trecentis. pertinacissime vulgarem scripturam subm vendam, & alienam substituendam conis tendunt , legentes: Ais istans mihi miribus trecentis.cuam eorum impudentem teme itatem sa is nequeo mirari. primum enim Palla. dii Fusei Mee emendatio est , qui , ut scriptorum ejus aetatis eaput erat , homo .doctus ante centum aliquot annos in Catullum satis diligenter scripsi. igitur eam, uti alienam . neque a se inventam in suos illos indices furtorum plenos. conjice re nequaquam debebant. Deinde, quod eaput est, non video quid istae mutatione opus esse possit , eum p ior illa seriptura in omnibus libris religiose hactenus conservata, alia illa nihilo sit deterior, immo , nisi valde iudicans salior, etiam melior , & quae magis antiquam illam Catulli doctrinam respiat . Cur enim , si Romane . anii ara mitibtis , dicitur ; non eodem etiam loquendi modo non tan
119쪽
tum Granimatice, sed etiam Latine. anticles mitibus, dicatur sed nos Gramma. ii eorum ineptiis valere jussis, id quod dicimus, melioris Latinae linguae auctorum testimonio confrmemus. Sallustius certe, quem nemo, credo, ut minus idoneum testem non admittet . historiarum lib. 3. quod aemulari sim recte dieitur , -- his factis, dieere non dubitavit. verba iunt: Sed Pompeius a prima adolosensia semisonε fautomis, similem fore se credens ex ara regi , fatu consulta a ejus ευ--λα -υItii erat . sic enim duobus apud Nonium Marcellum locis seribi oportere, eum uno. Iatus, legatur altero vero verba illa , facta eonstitiaque eitis quom Eam Ius erar, non recte desiderentur, iam olim monui in meis ad historias Sal. atistiana, scholiis: quae annos decem solidos in typographorum officinis jacuerunt,& anno. cum minime erat necesse . non sine mullis erroribus in lucem prodierunti agitur, ut in eo, a quo incepi , finiam ς Catulli scripturam . ut ne mutemus &hujusmodi elegantiarum vestigia in veteribus scriptoribus sedulo observemus, e rae nobis esse debet. Cinnae stitis versus resistitas. EiUrim d- δ res olim, utina estniansi.
Nonius o Is distis eorrecti. Mureri opsnto confutata.
CAPUT XX. M Agnum M. Antonii Mureti ingenium: aere in illustrandis veterum scriptis
iudicium : accuratae temendationes . quae tamen sa cui e gnoscendae sunt,
ea utatue cautione, suadeo, quam idem ille in Petri Victorii, hominis primi,& in hae seriptione signiferi, libris servari praeepit: ut eius quod dicitur potius;
quam qui dicit, habeatur ratio. ne videlicet adolescentes parum cauti, tantorum virorum auctoritate moveantur, nullumque discrimen faciant neque, ut ait Lu.eilius, fgnent alba linea praesertim eum videamus cottidie , homines a natura &usu prudentes & qui in istis meliorum disciplinarum studiis familiam ereduntur ducere, ita sape quid humanum pati, ut sui penitus obliti esse & illis potiua te
meritatis, quam imperitiae seri benda dica videatur. Hoc mihi nunc ex eo in men rem venit, quod videam Catullo, versum alienum , nulla quidem Mureti culpa.sed ea . quam di, i, credendi sacilitate esse obiectum , ideoque adulterinum, pro vero & germano retineri; Muretus, quod post illum versum; caniurique intorii sustollans vela risentes, tantum spatii in veteri hus quibusdam libris superesse animadverteret ς quan uni versui scribendo satis esset : & Nonium, quo loco de vasorum generibus dic serit, ita videret scribere e Charchesia I summa pars mali, id es, sora iva quaestimis mas maI fun/s να--ι. Catullus: Luei Da splendent summi Carales a mali. leviter suspicabatur, tum sorte versum, qui a Nonio citaretur, eo loci desderari atque ita legendum esse: Candis qtie isti rei s ouant mela rarimes, Lucida quae fusior Iummi earehesis moti . quam coniecturam. licet iplo Mureto iudiee valde ambiguam & tenuemr pleri. que tamen eorum qui sost illam Catullum ediderunt, ita probare vis sunt; ut ulisterius ne quaerendum quidem judicarint : eumque statim versum pro Valeriano agnoverint, gemino mehercule vitio, eum uni quod suum erat , ademerunt ς &alium invitum etiam aliena possidere. mala fide, coegerunt . Primum enim ver Ius a Nonio laudatus , s libris Nonii manu scriptis credimus , s nam a veteribus vulgatis Poetae nomen abest.) Helvii Cinnae, non Catulli est. Nonius si aenim C tulli & Caesaris auctoritatem vacillare scribit : N qui de Priapeis afferuntur . e
ius ea snt; alius erit dicendi locus , deinde Isdorus Hispalenus , quem pleraque
120쪽
e vetustissimis exseripssse eonstat , libro I 8. de verborum & rerum originibus. se enim ipse nominat) eonstantes tribus antiquissimis adstipulantibus libris, hoe earmen, ut Cinnae agnoscit: quanquam in eo vulgato illud non recte seribitur:
. . . . confulgent alti carceria mali.
Iam vero, ut illi eertum aliquem locum hule versui tentarunt daret se nos, non paullo, uti eredo, certius , idem tentabimus . Dieo igitur versum , quem modo attulimus , quemque illi Catullo etiam invito donaverunt, esse Cinnae & hoe
qtia anquina regis sabilem fortissima eussum, ab eodem Isidoro allatum , sibi proxime adjunctum habuisse . est enim anquina, Isidoro & Nonio Mareello testibus , senis , quo antenna ad malum adstringitur, non ergo dubitandum est , quin ita olim Helvius Cinna in illo novem annorum opere scripserit dAtque anquina regit Rabilem foris; Uum Lticida qua fulgens summi earesesis moti . Et sane, ut ille Catulli locus minime sit integer ς quod vix adducor ut eredam. nemo tamen non videt , hane utriusque versus conjunctionem alia illa , quomo. docunque tandem ex pon s , esse meliorem . qua de re doctorum hominum judicium, di ipsius potisumum elegantissimi Mureti, expectamus.