장음표시 사용
151쪽
Unam atque alteram maculam in eodem Poeta deleamus d deinde manum de m
In quo consumit Phoebus lucemque, moramque. emenda errorem totiens jam obvium: . In quo consummas narius lucemque, morumque a
Inoaque obliqua νodio m munera Ammama pariseν minimum nobis. scribe, ut Poeta scripsit: Dut per irre minimum nobis.
deinde e Uu irabunt alti eiseum comitantiis eoah Die alio pari se antes timire semper . corriger Fila trahans alti cιιrsum ramitantia e si , ni/ otia pari se antis timire sempo. illud enim, seriariis, omnino ad coelum reserendum est. mox. Non opus es magni casus, sed numinis ordo. verba suum in ordinem restituendo, leger Non eastis opus es magni sed numinis ordo. qua sententia hoc caput concludimus. M Mia Heli meienti. phrasi Graecoram a Sallusia rems. . satiustas eam
SIeui eum primo Aos propola recentes Pistulit, histici reeio in nr, dat primitu paueos ritidem ego hoc capite sacere cogito . eum enim amplissimas in Sallustium east a tiones, ex variis, iisque oppido quam vetustis libris, domi paratas habeam, quas brevi velim extrudere: nunc unam duntaxat unius loci emendationem , sed illam
acerrimo Adolphi Meherchi & lusti Lipsi iudicio, pro ea quae est in summis illis
viris maxima omnis doctrinae copia , valde probatam decrevi proponere & hoe quasi lenocinio ad ipsas eastigationes eognoscendas lectorem allicere . Verba Sal lustii sunt: sa) Neque illi senatus, quanquam a ersus erat, de tina ne otio asnuere ati. debat o ceteram supprementum etiam laetus decremerat , quia neque plebe malitiam -- lenia putasottiν Marias, aut heni tisum aut suina mi, amissums . t J quibus verbis errorem subesse, nemo eorum, opinor, omnium, qui se Sallustium superiori. hus annis satis multi eorrisere sunt professi, sentiscere potuerunt , solus Leopar dux, cuius doctissimae in omne scriptorum genus emendationes tuo, FRANCis egNANsi, beneficio non ita pridem coeperunt videre lucem, locum mendosum esse,& hunc
a) Allata verba Sallust. Ascens interpretatur : is caeterum , idest , sed in- ,, super, decreverat, idest decreto adiu. - dicaverat, illi supplementum, scilicet se legionum, etiam laetus, idest volens, is ac 'ubens, quia Marius putabaturis amissuras, idest quia potest amittere, se aut usum helli, aut studia , idest s is vorem vulgi , & hoc plebe neque , si idest non volente , idest refugienteis militiam , idest exereitium belli . quae hie adducta est declaratio ea men. te , ut restituendo dubio Sallustii Ioeo . lux elarior assulgeat .
152쪽
COMMENTARI Us III. CAP. VIII. Ias
& hune ἱn modum eorrigendum videri monuit: Ceterum suptimensum etiam Letus δαν erat . edi quia pIebs nequa militia mesenti erae , putabatuν Marius aut belli una, auastis a muto amisti s. euius hominis eruditissimi censurae libenter meum
adjieerem suffiagium, nili fle Pristianus si) Graecae illi Demosthenicae phras, set)η τουτοις ἄκου volentibus autem his audire se hane Latinam
Sallustii subjiceret, neque plebi militia motiχιi ptitabatuνr & alioqui, verum ut diis cam, nescio quomodo illa correctione nimis plebeia & quasi de trivio ea docti Lsmi historici efficeretur oratio . Rivium , Aldum, atque ipsum adeo Nannium, verborum in libris veteribus mutationem observasse ullam , valde miror . Ego vero nullum hactenus librum manuscriptum videre potui, vidi autem plurimos,& duos in iis , multos iam annos Collegio Bustidiano , in quo literatissimus Nannius eloquentiam profitebatur, publicitus asservatos) qui in huius orationis scriptura, cum publicatis exemplaribus consentiret . & non potius ab iis longissime discederet, quorum variantes scripturas, eum in eastigationibus Sallustianis reis censuerim, quid attinet repetere 3 ad veram lectionem proxime aecedit Bustidianus alter; in quo est.' Neque plebe, milista molenti putobatu , o MisAtis aut belli usumatia Russia vulgi amissurus, eui si litterulam addideris, quam interpretum detraxit inscitia, sallustio sua verba reddideris; scripsi ille , quod & Priscianus notavit: quia neque Nisei militia molanti putabo ν , o Marius istit belli usum . avia suiuum amisti s , utroque orationis membro vox, esse, reticetur; & illud , puta latuν , repetitur . postremo plebei, pro, Febi . vetuste seribitur , quhrum igno. ratio scriptorem optimum depravavit . Locutionis illius exempla in Getto , Livio, Maerobio, te hoe ipso Sallustio Oecurrent plurἱma , neque tamen alia illa aeque proba & antiqua loquendi ratio , molentia plebi , apud Sallustium ejusque imitatorem Tacitum, in istam , de qua loquimur, phrasm , quod alios tentare video , potest mutari . qua de re capite proximo. disseretur.
153쪽
154쪽
EMENDATIONUM ET OBSERVATIONUM .
Sistamus di Serapis quando as μήν iis . quando a Romanis in Deos ναπιί. defestis iis Miserebio supplertis. Septimus , Octamus, Decimus, raenomana. Derimus Looeritis Mamographus e Limis o Dion io obiteν item e Miseνobiam δε ahquammtitiae sub at .
CAPUT LIN eeteris nostr Patrumque nostrorum aetatis seriptoribus , non ne. gligenter in corrigendo Macrobici s quid enim vetat a boni nominis . di ominis scriptore initium facere p) suit Ioachimus Camerarius gentis Germani. ex doctissimus; mirum ut si, locos tam multos tamque insgnite pravos, in ueterum etiam exemplarium eopia , fuisse praetermissos . De uno atque altero quid sentiendum si pronuntiabo. de reliquis judicandi reteris Siremps hae asti ; ut veteres loquebantur. In Mitis, inquit Avienus, Iὶ Saturni titi, quem Deoram Pria.
Opem iste tis, Artis Urituν ab Aegyptiorum νANiosissima genia in areuna reuelorum qua ad Arexandri meedonis oecasum desise : pose quem Drannida Ptolemaeo mrtis hos quoque Deos in evitum recipere , exancirinoram more aptiis quas colebantu praecipiae, eoadii stine: ita tamis imperio paruerant , tit non omnino religionis sua obissemata confunderent . nam quia nunquam fas Dis Meguriis pretiautis istit sangυιnesia praelitis o Thina solo Maeare deos . his autem a enis Misiae erana ex more mi sania ς fana eorum extra pomoerium locaverum e ut o illi sacri ii sti stimis; ertiore colerentiaν , nec tamen urbana Templa pecudum morte polluerentuν . Verba ad
serips ut vulgo & apud Ioachimum leguntur, in quibus illud primum offendi:
tus vide uν db Nntiartim gente in arcana remptorem defuisse. Neque satis Latine id diei posse iudieo. Deinde, cum solum Saturnum nominet, quos hie Deos ecim. memorat, qui in cultum ab AEgyptiis recepti sint λ qui sunt duo isti adveni, quibus hostiae manantur ex more i certe Saturnum & Serapim esse vel illa , quae consequuntur proxime, arguunt : Nullum itaque Aetnti oppidum iatra mares suos a Saturai aut Serapis fanum recepit . Horam istierum vidi egreque a vobis a stimaudiae Saturnum vere vel maximo inter ceteras honore eel ratis. Sed vero Avienum ipsumque adeo Macrobium advocatione more maiorum postulata. audeo defendere .nnique culpa liberare . desectum suppleamus modo I & errorem qui locum cita sedit, indiremus: euius sontem vocem videtuν, hoc litterarum scriptam compendio : υν, suisse. prasto, quo vester notari non minus quam , videtur, a festinanistibus librariis consuevit. Hoe primum . iam vero nota accepta, cum reliqua supplendae sententiae viderentur deesse, additamentum verbi illius, destiis , quod in membranis non est, ab istis librorum eorruptoribus editorsi r idque in antiqui sit mis editionibus . ne quis errorem και vulis natum esse suspicetur . igitur verum est scribere : In huius Saturai ciam , quem Deorum Principem dicitis. νistis
s i) p. merob. Lib. I. Sattim. cap. 7. in vulgo a
155쪽
1 18 I. CARRIONIS EMEND. ET OBSER.
ιρ ιιm serapim receperunt in arcana templorum iasque ad Alaxandri Macerinas Meastiis.
Nententia sane quam elegantei & quam a libro vetere clarissimi I. C. Peter Pi. thaei amici nostri esse libenter testiscor, in quo illa etiam melius , quam vulgo ia hujus Saturni, non, in hoc: item, sacro cit seremnis sibi, non, solemni, quod quis non dissiculter viderit. Serapis itaque post Alexandri Macedonis occasum ab AEgyptiis in templa receptus est, quanquam, cum AEgyptii Plutonem Sarapidem nominarent Plutoni, Colossum sinope, iussu Ptolemaei Soteris, Alexandriam deportatum , Sarapim Alexandrini nominarint se enim scribit Plutarchus.srin sa) Πτολεμα. - δἐ -υπηρ α, λλι τον Σικύ , τοῦ Πλουτ in κολοσσον, δε εππαui λ άδἐ ἐωρMωι προτερον οἰοι uonlia
Romani vero post Pisonem N Gabinium Consules Serapim & Isdem in Deorum
suorum retulerunt numerum , hoc est , anno circiter an V. C. Iaexvi ut scribit Arnobius. Σὶ Pergamus, & in eodem Macrobio Poetae mimographo praenomen redis damus; quod non dolum temporis iniuria pene totum abolevit, sed certorum ho minum quidvis temere eontaminantium maculavit considentia, simul aliud e Mais erobio vitium tollemus. Laberium, quem alii Titum . quidam Tajum , nonnulli etiam Lucium praenominant, Decimum fuisse primus doceo se enim idem Ma erobius. t 33 Cum iratus esse P. Clodias Deeimo Visiario iuerantie, quod ei niammiam petenisti non λὰ ea, suiu amplius, inquit. mihi facturas es , nisi tir 'oesiam eam oririam p IIuisens ad Gereonis exsilium . Hie mihi vide an meimo Laberis , syllaba transposta non potius legendum arbitreris : quo argumento statim uerbis nullis interjectis subjicit Avienus : sed quia patiIIo ante relius S mmaehus meas nune Labe i fecimus mentiauein. Atqui, nisi ista de Laberio aceipiantur , non est euod alibi in Avieni sermone Laberii nomen inquirendo te sati ses . de symis
macho; meminerat is ) Laberii paullo superius. quidp quod de mimographo agi vel si in Lib. Iripi I δοι Καὶ ω itic. lib. sq) Lib. a. cap. I. Salum. d. Isid. O Osriri. 4, Lib. 2. Cap. 3. sa) Lib. 2. a res Gent. 03 - Ptolema us autem Soter sustulitia Plutonis Colossum, qui Sinope erat,
is quum neque nosset , neque vidisset M unquam talem , quali serma prius se imaginatus fuerat se videre, ae iuberiri eum quam primum Alexandriam periis serre : ignoranti vero, & anxie inqui. renti ubi stus esset, ami eisque visumis narranti, oblatus est quidam late va- ,, gatus homo. nomine sol thius, qui sino M pe talem Colossum vidisse diceret, qua
lem s se vidisse per quietem ) Rex
se imaginatus fuerat . Misit igitur Smis telem δc Dionysum qui longo tem-- pore & vix quidem non sine Divi si na providentia surtim sablatum C
is lotam J perduxerunt. Quem quidem
se adductum eontemplati sunt Timo. se theus Interpres & Manetho Sebenni is ta , ae Plutonis esse Simul aerumis collegerunt , a Cerbero & Draecineia coniecturis ductis , Ptolemaeoque is persuaserunt non esse alius Dei ,
is quam Serapidis . Non enim isthine,, noe nomen gerens venerat, sed alis
si latus Alexandriam . Serapidis no- men , quo aegyptii Plutonem assi.
156쪽
vel ex eo paret , qoud mimum petenti dicitur recusasse λ se enim libri vetere, non .ummiam. & suis ille Valerius mimographus, quis ille Clodius qui a mimo grapho nummum sibi dari postulet ' Decimum praenomen esse, uti Q. Sext. Sept. Oct. historiae rerumque Romanarum non ignari norunt. de Q. & Sexto res etiamin υulgus, non ignota . Septimum ab aequicolis esse, quorum primus fuerit Rex Se ptimus Modius, testatur Epitome Valeriana, sive illa est Iulii Paridis , sue ne scio euius C. Titii probi. Oct iam non ita temere quempiam invenias nominari. observo tamen in antiquissimis Livii membranis Mamilium illum Tusculanum Latinorum ducem, aliquot etiam apud Dionysum in regio exemplari locis, Octa-
tim dici, non, Octavium: quanquam vulgo plerumque vocetur O4ταυιὴς . Sed Latinorum nominum rationem a Greeis velle petere . apud quos illa & varie stribuntur & eorrupte; vix hominis est sani. hoc tamen amrmo , tam apud Livium quam apud Dionysum Octaitim de re nominari. Iam de me imo ita Vadiro 1 Iis p nominibus ideo non si item, pol l ee insitura ad Uum sutilaria, quistis inserinerentur nomina gentilicia: ut a numero Prima, Sectincia, Tertia . suarta, invisis, tis suintus, Sextus, Decimus. N auctor Rhetoricorum ad Helennium : Ne serie in numero locorum sani possemus, quintum quemqtie ueum placet notari ; quod genus f in quinta Lea manum auream eialocemus I in deeimo istiquem nostim cui prae. .amea se decimo. se eum Iunius Iuvenalis Decimus esset vocandus. superioris simculi imperitia Decius vocatus est , uti hic ipse etiam Laberius: quorum utrumque apud Crinitum est videre . Lubet huie rei consemandae Plutarchi de praenominibus loeum elegantem apponere , quod hue non parum saeiat & in Italicis editionibus si corruptus, verba sunt. si) ων ο Σποριγ τ π τω, ἐκμ ων, ως ο Σάξ-
CAPUT II. RIca es, inquit Nonius, Pod nos sudarium disimus, set s) &paullo postr mu
mius Pedia' moII, emam , creeolam, ebi datam, Heam , νieinitim se enim illarim IV.
ii Lib. 8. de Img. Larisa) ἐν τις Κιραλα καταγρα 4. Insis Est Spurius pra nomen ut sextus, se Decimus, Caius : profecto non in te. - gra seribunt Romani praenomina, sed
,, aut per unam litteram, ut Titum, se Lucium, Marcum e T. L. M. aut peris duas, ut Tiberium , Cneum. Ti. Cn. , is aut per tres ut Sextum, Servium, sex
is Ser. Est igitur & Spurius ex iis quae is per duas litteras notantur Sp. b) Quid sit Rhis nee adeo certum
est, neque inter veteres adeo convenit,
3 In more Rica. ut dubietati non si loeus. Praeter N nium de illa se Festus 1 - Ri ea est umis stimentum quadratum smbriatum puriis pureum , quo Flaminicae pro palliolo .
se mitra e utebantur, ut verius existimat.
- Titinnius . Ri ea & lana suceida albati vestitus Alii dicunt pallium esset riplex. se quod conficiunt virgines ingenuae Pa-- trimae, Matrimae, quod eaeruleo colore insectum lavetur aqua pura. Alii quoia Flaminica cingat Pileum is neque mulis
157쪽
ia o I. CARRIONIS EMEND. ΕΤ OB SER.
legenda sunt , eumque iis quae sequuntur , connectenda . uocet idem Nonius in vocibus , moti; ina, Sc crocoris . male illi , qui sequentia ab istis separarunt, &.ruasi ricinii interpretationem subiiceret Nonius , pleraque exempla eam in reme pravarunt. nam & illud Lucilii ex Satyrarum libro lecundo,
prorsus corruptum est, & Nonius non ita longe posterius ricinium quid si rena. tur explicare: prima vox in libris veteribus est in litura. alia quin hune in m dum lint legenda,
id quidem non est dubium, oraria vocat, quibus os obvelabatur. quemadmodum si ossae cotidianae interpretantur. iam illa Turpilii apud eundem Nonium, eadem in uoce, non multo sese habent melius , immo vero aliquanto deterius . titulus libri est Hetaera, sive, μαρα . neque enim Veliternam docuit Turpilius sed Ti. tinias, ut a Grammati eis aecepimus. eodem genere titulus libri Laberiani muta vit Ze in alium degeneravit . qui enim alicubi est apud Nonium ti) C ibera, alibi apud eundem Chere, in there . Giberis , Cisbara thare enim verborum monstra passim leguntur plane disertimque in sanctioribus presseribitur . μι ero . itaqua apud Nouium legendum est , ut interim Laberii quoque verium emaeulemus, Ebriolare , ebrium facere, &, ebriolatus, ebrius factus. Laberius HetaerarEMiotiti m n em hilariam aeeipiunt. Sie enim est in optimo ge vetustissimo Parisiens libro . LIMA 8e hiurias eadem di euntur forma, qua via aris, vulgariar, singularius. Ee cetera horum de generead ij Ia Ooea Portistulum. I. -υ EMA. Ian. to poste se Rieae, & Heulae vocantur par. - va recinia ut palliola ad usum ea piisti tis sacta . Granius quidem ait esseis muliebre cingulum capitis , pro quo M vitta Flaminica uteretur - : ae istud s verum si , non videtur a Varri de Ling. lat. Iv. 29. iuste appellata: , Ri. . ca a ritu, quod Romano ritu saeei fi se ei uis neminae tum saciunt eapita veisti lant . Unde itidem tamen videmus. se capitis esse velamentum .,, A Rieinio Rιcam non diuidit salmas: in Vopise. 28. , Rica postmodum fgnifieationem ita subnectenso,, Rica autem , Ze riciis
is nium prope res eadem . Risinitimis omne uestimentum quadratum . Ricati quoque Pompeio , messimentum qua is ararum, fimbriatum, purpureum , quo is Flaminicae pro pallio utebantur. Alio
is loco Ricas. & riculas, parva ricinia se interpretatur, ut palliola ad usum ea. pitis sacta . utrumque enim, & rici. is nium , & rica , pallium erat, quo is mulieres caput operiebant. Rita pro. M prium gestamen Flaminica: quod 3 is purpureum erat, & dis salior, flam.
is meum etiam vocabatur. Festus: FIam ,, meo amicitur nubens ominis bovi Ouis . . quia re a fidue urebatur Flaminica, e ia visa se Iis is facere ἀτον ιυm. Vides Flami. se nicam, perpetuo fuisse cum Flamini eo.
- Rica igitur , 8c Hammeum idem . MΗaee autem multiplex A uctorum diveris sitas ea potest via eone iliari quam ibid. non multo infra ostendit ipse Salmas rhis verbis . - Ricas non tantum Fla is mi n icis , sed etiam aliis lieri sis attribuit Varro , quae sacra miriis cum sacerent ea pila velabant . Nam M omne vesimentum . quo capita is velabant Mulieres , Heinium , Seia ricam . & pallium vocarunt vel is res . Eoque nomine δέ pileos . &is mitras , & diademata , & sudaria ,
- δc tiaras . & capitis vincula , fleis taenias , 8c lora, & saseias. & qui disia quid est stringendo, alligando, tegen-- doque capiti , 8c capillis colligandis,
is stringendisque comis , comprenen de is runt is . Quae sane.Omnia Lectoris iudicio plaeere se volumus , ut haud aegre . D haec ille non approbet . seέ-tentiam , quam attulimus , neque ιpssmus approbaturi.
158쪽
ad eumdem modum . sed cur non Plauto de eodem oleo 8e atramento , quand inibi sumus , remedium quod possumus afferimus , & apud eundem Nonium reis liquias illius castigamus; sic ergo ibi est. Homo eb actis somno sanari stit. Sed vox illa , eritores , vix est ut Latina esse videatur . & Nonius et otiis &ebr Martis hie agnovit . tu seriberHomo et Mattis somno sanari seset. Qui, ebriartis, utrobique scribi volunt, videant illi ne, dum haee scribunt , una wllaba sint amplius. quam vox sit ipla in Plauto, judicio illorum , restituenda remotas, Plautus aliique dixerunt inde suo sibi more Laberius ipseque adeo Pla tus finxerunt, ebriolatus Plautus Curculione. Ures atque ebrioli incedunt . Ia
a etiam ram nos timis Mutis adium me voeas
uanquam . s quis eontendat pertinacius , ebriactis , retinendum ς cum eo non pugnaverim. nam ut, a hma. ebrius & ebria : s sos patrum audimus o ita ab ebriis non omnino absurde videtur formari posse . .hiniectis . quod hodieque Hispani in idiotisino retinent. sed longius a Turpilio recessi. ad illum igitur revertar.
verba sunt. Dueis ina seeum . posequam is aedem Tenimus . veneratuν deos . interea aspexis mi inem ges Mem in eis te stimum inciviam Osirinam . pro, gestantem, scribe, a saniem o 8e versus in suos numeros repone. Duein me suum. squam aedem venimus, Veneratin deos. interea aspexit mi inem fritantem, in ea re ostrinam in tam Hetilam.
Tumilium autem Hetaeram his numeris docuisse alia ex eadem illa fabula Dadimenta vineunt. quale illud apud Nonium: sa)rmulisi ma a sese amari suasa masia. si e & illum uersiam emenda, de itidem eorruptum. Rhoriens. 3. ,sbue eommigravit jam diu. Alia mitto . 8e lane his eum titulo sabulae per belle eonvenit ' quam tu postri, lam, ut Pomponius, vel molitricem aut meretricem ut Caecilius, appelles licet. na .n No υius H tam nomen servavit, si vulgares Nonii libros vi spectas : sed vetu. stissimae editiones Turpilio donant . 8e nos eerte illis subscribimus eum Novit letara, nusquam alibi, quod sciam, nominetur Risa quid si, δυρομ opinianis. Fabius Pictis οὐ Gellium, item ipse Geuitis A M
Constitueram rapite superiore, quod de rica commentari decreveram, univer. sum comprehendere. & insignem Gellii locum suo nitori reddere, sed dum clavus elavum, quod diei solet , Mon cessat trudere e video recensendis 3c emendandis veterum Poetarum versibus ita caput excreuisse. ut , si harunce commenta. tionum habere velim rationem, omnimodis habeam necesse orationis flum praecideredi novum, eaput auspirari. Igitur Ricam Varro libro de lingua Latina quarto a ritu vult esse dictam, quod ritu Romano sacrificium seminae eum faciunt capita velant, at: Feia
159쪽
eire deridemus . scimus Opisul esse irascier. Tractum a iure : cr) in quo est ' s qtiis a essum eis fere ar ea res oti. Callistratus libro quinto de cognitionibus. Arra quoque lege agraria , quam D. Nerva tulit, ea metων tis, s semus se ais insciente domino, aeso malo, Beerit, ei eapisia 6seu nis dominus domin e multam satisfacere mauerit. Arrius Menander libro tertio de re militari . Si quis . inquit , commilitonem miane iit u s quidem Dinis , miIisi Hiies υνο s glia ad evitai a istis se enim uti ubique Pandectae Florentinae , non , evitati esse . neque, eapua amistis , ut apud Aecursum . Ciee. ro libro seeundo de legibus ς suique nan partieris ' ea ius esto. Sie eum bello Puni eo seeundo expressa lege vetitum esset, ut ex more militari Romano ceteris se. te hellis omnibus, nequis singulari eum hostibus eertamine extra ordinem injussu Imperatoris congrederetur, scribit noster Silius id eapital fuisti. sed verba Silii ita ubique sunt eorrupta, ut nee vestigium nec vola sententii illius quam dixi , in iis compareat. de Claudio Asello eum Taurea Campano congressuro loquitur .
Una mora Aeneadis. χὶ postquam vis attigit aures Dum is res oti heiam usitie in certamina auctor, Praeveti m capiti poena committere Martemo te viris.
Sie postremae editiones . nam ulteriores sane rectius.& quidem Lugdunensis, quae sub primam typographiae infantiam est nata, ita publieavit
Aldina vero, a quo fonte pleraque in silium mendae defluxerunt.
Qui ab antiqua & Germana Silii scriptura non promi reeedit . quae suit r
Lugdunensis seriptura huius est interpretatio, neque tamen ea re Silii versus omnino habent recte, aliud est quo pertinentur, nam illud.
mi bono p quod Cassius quarebat. optimus liber iam inde a tempore Caroli Ma.gni scriptus vehementer hie turbat : neque in editionibus una Vieetina excepta, quicquam auxilii in illo est:
in ore Librariis illis pervulgato sape superiora in locum inti torem x e eontra traducendi. at in Vicetina: Dum daret istis estiis stius in seriam na Δειν. neque tamen in Gellio illud, eis res ei hominis evitatis esses, mutandum pertendo. nam & libes ealamo exarati ita habent: & alibi non memini scribi, aliquam rem alleui evires essed eapseMem saepe . atque etiam a iure est . se rapitalis rei damna. tus sex. Caecilio Asrieano libro quinto quaestionum is intelligitur, eui poena more m. m. Ll aut
r) L. v. q. titi. D. De Termino moti sa) Lib. II. L. o. qui in acie D. de re Militari. dos, in allatum Plauti locum audiri potest Labinus ita loquutus. se capitati satiatis: Proseri hunc' votiis sum Nonius. & Cispitia interpretaturis Caphis periculum ; non placet ; debuitis potius se : Ex quo Capitas prei δε- is impendes. Melius , Festus e Capital, is inquit . ἐπρωι satanas, quodcvisu pedi
160쪽
ut aqua & ignis sit interdictio: Ulpiano vero libro quadragesimo octavo ad edi auri, si) cui mors vel civitatis amissio uel servitus contingit. amplectetur igitur unusquisque quod volet; dum tamen Silio & Gellio quae notavimus nobis vera nouvideri, quod in judiciis est solemne, sed omnino este vera sciat nos asseverare. Granitis Hoectis Liciniantis. eius Idri. gens munia. Hae apudDreeonstitiam Potititiis, Lutatium o Gnserisum reposto. Granius praeeo, dicta. Gellitis , Macrobius, Cuero sapitis emem tis . Prere liuodamia Noti . Prisciaausu
nitis , Δ avrtis varie corracta.
GRanius, qui proximo superiore eapite ricam interpretatur, est Graniux Flaeiacus Licinianus: cujus 3c multi fuerunt libri , & frequenter a veteribus intestimonium laudati . rem ipsam auctore in dabo . primum omnium comperio illum seripsisse libros de jure Papiriano , ut in Gellici notavimus ' quos adducit Paullus libro de ei mo ad legem Iuliam & papiam. χὶ deinde eo impotuit lihrum de inis digitamentis ad Caesarem testatur Censorinus illustri illo de die Natali voluminersed nomen apud eum in macula est & C. pro, Granius vocatur , quemadmodum in Accursanis apud Paullum scribitur . cum & in Pandectis Pisanis di in optimis
Censorini exemplaribus Granius, aut certe paullo diversus , vitio librariorum legatur Gravias . ex eo libro sunt pleraque omnia quae asseruntur ab Arnobio . se enim libro tertio scribit. MAMMAM I ua Graiatis memorat e miν ingenio praepotensat e in doctrina praecipuus Mnemam esse Lunam presistitibus argumentis euheat σι, ιerata atifur ture domons Lia. & infra : N ea 7Ies P so Deos via oecii. t novem inflabinis aptici TreMum eonsituros . hos Granitis invisus mi e consensum accommorinsAilio. & d Si eium Asionis sententia vera es : Aelius di Granius mentiuntur s quod dieiiυν ab his certum est: peritissimus emaι Vario . addidi Liciniantis . probat Macrobius ) qui in Saturnalibus ex Granii Liciniani libro secundo affert. Nundin ym s seriae sunt f ιdem Flaminica omnistis nun vis in regia Iovi arietem solet ammovi Iare . sed lexe mi renisa esseatim , tia fissis egena o uti rastes, qui nώndinandi eoug, in urbem venιebant, istes componerina . .efisso enim de praeroνi fasti non heobat. Haec Granius, & alibi Macrobius Granium Flaccum nominat. est igitur ut dixi, GraniuτFlaccus Licinianus. & certe antiqua est gens Grania. in qua variae familiae . vi
Gentis antiquitatem arguit Granius praeo. de quo versus ille Luellii est libro undecimo. s
Ita enim in Gellio scribendum est.. non , Graia . Granii huius dicae is meminit Cicero libro de oratore secundo. G. , ιυν, inquit , aesangueremas a crasse ,