장음표시 사용
171쪽
rem sile asque infulide disserebar, & fortasse an alibi. Mutavit in eodem Gellio si s nam de Maerobio nihil iam dicam . ) & in vicinum migravit e primum enim tibi legitur: Nihil es prorsus Uris in Mitis, Di opinantur lona esse potuisse, s non
egent ii dem malae tu scribe d instiliatus . deinde m p eclaro illo , s Dis placet, Gellii de Seneca testimonio ita esto Sed jam verborum Senecae piget. haec tamen ine. p . di in id, o instas hominis iocosis non preteribo . ex membranis corrige . laciis en O inepti o insubidi hominis lora non praeteribo. reliquis expunctis . ad hae alibi: mersa e vex tis eius hae stina: --- urbi ne imisere Caesisν
Verte euim oe muta, in urbes diras, inspiditis nesso quia Diae, o pinguitus . scri-M . ohibitis . postremo , libro octavo decimo , sa. suis isti inquit , quis Isaera ias viami motant . in eouocandis verbis immodice Deians o ranciae . quam i iaspi inerita o pueritia , faeerisima hisese s feas in quinto Sinnaram Iutatius. ει hie emendar instibiisa ct inritia de aliis alias viderimus . Sequitur in Symmacho : s quid in meis tristas soratiissea , id tia mei tia mei s . ιura ιimia rat. duplex hic error. neque enim petebat, quisquis is tandem fuit, ut Symmachus suos sbi versus castigaret , sed suos petenti . itaque seribe: s quid in stiis vressus sorsiisses, deinde illud, liminMea, quo tandem e omnino legendum ἰ cura timores, se dixit Cicero . libro primo de Oratore , . qtie laee ita dica tit ars aliis quid limare non possa, dehine stillimurtim , nestio an ei vitas Romana pro suo v lit agnoscere . certe Ennium Medea, sultimas , dixisse hoe versu docet Nonius et Sol qui e dentem in coeti s timor Deem, Et Catonem Originum libro secundo, stiMimiai, Festus. sed hoe nihil ad rem tu scribe: os sublitu nis sorte scripsit Symmachus s. os Iullisistim. quod vix euut eredam. se Plautus Aulularia; is Dde censebam maxumam mutio emEsse: eis sublimis os mihi paenissume. sie enim versus illi, tam apud Nonium, quam apud ipsum Plautum ex veteribus libris & Sospatro sent seribendi niti quod sublinit , in antiquis Plauti exemplaribus uidetur suisse quo sane genere eum illo Symmaehi, subhnitum , conveniret. se etiam Captivis. λ)Iris mihi sestri stiis os obtiυενε officiis. Nonius a ridiculo quodam genere lu/i, quo dormientibus ora pinguntur, tractum esse existimat. se enim in omnibus Nonii exemplaribus est, neque illa verba , fuligine infestinrtir, quae Budatus adddenda iudicabat, usquam in iis sunt . S sane videtur Nonius versus hos Virgilii respexisse. ue)- iamque iidemiganguineis frontem misis tempora pingit. a Quanquam hie Sileno vigilanti pingat o illi e dormientibus fieri velit Nonius. Iam vero illud, qui sbi vult, a e tuis seis Minε um p tu scribe; Magio: sus Miser vim. Donatus in Terentium I ss) G dcta O pravi ia o Magiones . quia rem
IJ Libri s. cap. I. sub finem. a) cap. 8. s) In silens. 3) M. Fidei eensebam. o In Etinues. se. Magnas vero. s. s. Quo illum nunc. a J Ηoc exprimi argumento sgnum
Divinitatis , ita contendit Taubm d ad hunc Virgil. locum: - Servius ob hoc se dictum putat: quod Roteus color Deo se rum si e unde & triumphantes se
is cie miniata , & in Capitolio Iuppi. si ter in quadrigis miniatis conspiciatur. - Vel sumptum h ludibrio illo solemni, is quo Bacchi faelem seu bux, & morisse pingere solebant, interim eum Moriisti cbum appellitantes. is
172쪽
r 8 I. CARRIONIS EMEND. AT OBSER.
viti/r G etim , παροιμια , pro re positum , magis si aper tum . nam idem , quia me ant Gν ei παρον Ιαν , ut auribus lupum teneo , canis cananam non est, adis gio es , litera commutata ab is r iusta at ea quod ambis arationem , ne
γε in isti a una ea conia sis su . ita leviter locus ille corrigendus est . Hu ius modi igitur adagio est . SUS Minervam ad eundem modum , quod in Censorino est : Bisque a me vel doeend. stidio ves osentand. ista uda Aripν uiso, ne in me merus elagium iura dicatur: Stis Miservam docet . Optimae mem hranae eleganter exprimunt : idque a me vel docenH suris mes os/αι δ o feri non aediso: κε in me, ut vetus adagium es, iure ἀω ν, stis Miseream. plerumque enim in veterum scriptis adagia illa, quo breviora sunt, eo acutiora rut vox, Aere , plane sit tollenda. Itaque illud, elogium , addito alio superscripto S elogior remere Hienam sedem invasisse videri edicto, UNDE UI. ejiciamus. eo dem autem modo Cicero dixit , aut potius apud Ciceronem Varro in Aea de micis, set)suid ago, aus sum ne sanus, qui haec vos doceo Τ nam eis non stis Mnestiam,vit aluna: tamen inepte quisquis dura. δc sane Festus non aliud, quam , sis Mais mism, dum interpretatur, videtur agnoscere. sequitur in Symmacho: meis te opis sadiagnum mentiare. hie nemo non videt , mea re opis iniugum, oportere scribi . illud aion aeque, quomodo sit eorrigendum . potest liquere e M sobriam sotittibin m no
stram sodalisis Febeia fusearet. fortasse non male seripseris I ebrietas plebeia . quania quam nihil assevero . postremo nam alia alibi tangemus ex iis qua jam dicta
sunt, satis patet cuivis, non, terram momi, sed, trara momit , esse legendum . se
an S. C. nunciatum est Senatui in saerario in Regia hasas Mais os movis r & te sam mo se, nuntiari solet eaque res procuratur, ut ait Gellius. q) illud addat uepro, nihil bene illis, legi debere: nihil paene iliis. & extrema epistola , a futtiris. Non , affuturis . errore vulgari . optat ut saepe huiuscemodi promissorum affatim Deus tribuati se enim futurum ut diutius ab illis abst. quos quoniam dure, ne-rue satis erga illos benivole dici videbatur, injicit; infra tamen inristentia. ere.
I Omnem illam epistolam jam menda vacare , desectu non item . neque enim vox illa, quae debet inseri ante, ae nihili , e membranis potuit erui. unum illud non magnae rei in Censorino monebo, eodem paene loco. natalicii. veteres libros habere, non, nat litii. eonvenit eum scriptura Pandectarum Florentinorum . quo, pertinent verba Ulpiani lib. quadragesmo tertio ad edictum : Insis donum oe munus/oc interes, quod ante, genus spaeiem . nam genus esse donum Lases a donando dictum, munus speciem . nam manus esse donum eum eatis, tia μιa, natalicium, nuptaetrium, apage samvratores istos, qui jurecoasultos ludunt potius ouam sunt; & infinitis variarum scripturarum ineetiis Digestorum & Codicis & hie & alibi margines complent. sed de iis alias erit dicendi locus . nam quod sequitur ' aut his aperte , quod est In pit hceano codice, ex his aperie, aut in Coloniens, atir exbica parte, seri nisdum esse, avi ex es Mea parie, reliquaque omnia, quae hodie in Censorino emen. dantur, ita me olim emendanda videri docuisse , ante quadriennium Coloniae Agrippinae , testes saeici Virum optimum sanctis moribus praeditum Melchiorem Mittorpium , & iuvenem omni virtutis laude florentem Ionannem Baruicium. a
173쪽
Gus Ηἰ da sato sententia. an Cicerene mersa, qua desiderabantur, F Hlia. Gestitis eastigarus.
Μ Ulta ex eruditissimis illis M. Tullii de sato libris . sve maiorum nostro.
rum incuria, sive nescio qua alia re , constat excidisse r & obelisei des Quum non paucorum sunt testes ; quadam tamen in iis sunt , quae videntur se pleri posse. veterum scriptorum auxilio e qui raras quasdam ex ingenti illo nauis fragio conservarunt tabulas, quale est quod nuper observavi. Erant qui fato vole hant regi omnia . & ea re peccata & delicta necessitati cuidam . quae ex fato oriretur, non voluntati hominum imputabant, & contra Chrysippus rerum humais narum omnia sato apta & connexa volui non inficiabatur; ingenia tamen ipsa menatium proinde sato obnoxia esse contendebat; ut ipsorum qualitas esset & proprie. ras . quemadmiatim , inquit , s quis e inritim μιν erra , primi quidem casus &motionis dat causam . sed tamen posterius non cessat lapis ille volvi o non tam quod alter id ille faciat, quam quod ita formae volubilitas habet & modus . Cicero eum ostendisset & eos qui concedebant ante ire visa , nee tamen salo fieri assensiones, quod prima illa & continens caussa non moveat assensonem, & Chry.sppum patefacta atque explicata sententia sua ad eundem exitum venire , & illos non re sed verbis duntaxat diffidere, rationem subiunxit , qua hujusmodi philois sophorum ratiocinatio posset examinari, quam esse obscurissimam & impli eatissamam, & a qua neque Epicurus neque Chrysippus ipse sese potuerint expedire, teissabatur: tandem concludebat his verbis r deni a loe mori hane e sum disceptae oportee: non ab atomis erransibias di de via .resinantibus auxilium petere . sed locus,
ut dixi , verbis aliquot & fortasse sententiis squis enim his in rebus certi quid adferre se posse asseuerabit λ) loeus, inquam, vacuefactus est . Hoe tamen liquet deierare uerbis illiso me mori sane eatissam disceptari oportet, alia fuisse adiune a. adeoque cum his e nexa . quae exssant apud Gellium , & in fragmentorum numerum a viris doctis, malo delectu, snt relata. verba sunt. I) Cόν-ppus aestions
Lloransque quonam pacto explicet o fato omnia seia O ego ali id in nosis , ἐωεν - ὰρυν lae modo. scripsit Cicero : Chν nus assans laboransque quonam pacta repti. e. fata MA amata di es aliquiis in nobis intrieutur. εω modo laue eatissam ἀίε.ptari ometet, non ab atomis errantibus oe de ita declinantibus auxilium petere. selli.
cet aut postrema ista verha e noctibus Atticis excidisse , quod saepius umero ex tremis illarum rapitibus accidisse docuimus, aut voces illas duas, Me modo, quae mihi huius observationis indietum fuerunt , ab alio sitisse adiecta , ut sequentis orationis designarent initium , certe & eo apud Ciceronem loco haee reponenda sunt, & Gellius hoe vel illo pacto corrigendus.
Sam . Pieri. emendat a reiecto. C. suistitis ossea. πολ ωους . Scaurus nomeἁes, nitis o Gellius comem . planipes.
CAPUT XIV. REcte notat Pierius, sa) homo diligens & in antiquorum seriptis summa eum re
ligione & fide versatus, verba Terentii Scauri, quibus de pulchri ortho. graphia disserit, & desectu laborare. & scribi vitiose: neque tamen qua suppleri ratione possint aut eorrigi satis invenit. Terentii ha e sunt. Ea piaehrum . quamis
vis ia eonsti/tudine ad p retur nudominus tamen statio ex litis o intinnandum σscribendum es pars let ne tina omnino dictis a resu Latini sermonis naturam me.
174쪽
atia a Fretuν quamvis antea a Graecis putet esse translatiam, quasi πολυχ uus. ten. tabat Pierius legere; Ptilebram, quamvis consuet ine aspiretuν : nil lomιnus ramen iis exuit, enuntiandum di scribendum prestiarit e ne una omnino se Aio ariersus Latini semonis naturam messia is p retuν. quamvis alii a Crineis putεηι esse translatum
Missi τάλ ει υλα. sed aliud latet o & nobilis scriptoris nomen cubat in vitior quod iam eruemus.' S, quod in Antiquis saepe secimus, optimum scriptorem eo
in loeo vita redonabimus, prius tamen illud ; ratio exitii eν enuntiandum seri ιὸndum esse pe---et ita in membranis esse moneo: nrtiumlutis tamen νatio . h ,hiterae Hatinii Piam, o puterum scribenὰnm esse persuadet . Santram de antiquitate
.. horum scripssse Festi & Nonii si) testimonio cognoscimus; uti etiam alia, ipsus Gellii & Nomi, idem hie quoque nominabatur, & pulchram prope Graecum esse
eae istimabat. se enim in membranis amici nostri Petri Danielis est, quamiis San. tra a Graecis putet effa 1ranslatum, φιοι πιλυχρο- . neque illud , χρο , in , ηαλ- λον χρω uti, mutari debet e scimus quid Grecis π sit πολυ cist , nimirum mul-lleolor: si ita lieet loqui. quod fortassis apud antiquos in pulchritudinis notis suearit. hine Santra poletrum sive mlebram in Latium acem sebat . sequitur ut de Quintio Atta dicamus e cujus scripta in selici nescio quo fato , penitus intercid
runt.' pauca, quae poterant superesse, ab aliis fide non satis hona sunt occupata I aliam di eost se enim Festos visus est nominare, dum scribit . . cras appella xi , qtii propteν misium cruram aut pedum plantis ins ni , tria ne may 1 ter ram, quam ambuIunt. quod cognomen suintia Poeta a.laesa. meminit illius & Ho
de quo plura in notis ad Porphyrionem .' quem multo pleniorem di integri rem habemus; & aliquando , cum Dis volentibus , in lucem dabimus . nune versus aliorum nominibus occupatos Attae vindicemus . Attam Togatas docuisse idem nos monuit Porphyrio, &, in aliis, materieram . eumdem etiam & Conciis iotrisis & aedilistae auctorem esse, nos monemus . nam quod apud Gellium 3 est invulsatum, Muius in conetur iee, insem se momorius autumat. di , pepugero aeque Aeetas in AEtidie is dissi νSed I pepugere metues: idem omnes codices antiquitus ealamo exarati repraesentant : ATY4 m conesis nised item, ATTA in AEduistis, & prius quidem illud etiam apud Nonium corrupte legitur : A C. Homlia Hee tissum o eum si legendum: ATTA Concitiatrice Wsum &e. AEdiliciam vero Attae etiam Diomedes nominat, siquidem optimo opis timi grammati ei exemplari eredimus . in quo ita est: s ) suaria es species planipedis. qui Graee Hesmν ui c. Meo autem Latine planipes in quod aitires planis pediaris, id es ridis, in prosenium introirent , non, ut tragi ei actores . cura cothuris vis , neque, ut comici , cum soccis : sve quod olim non in suggestu scena , sed in Nano Oreb fra postis insertimenris mimicis aes tubans . cujus piissipedis Atta tua. Oartim seripio, his in AEd heia saluti meminis. vulgo hare multo aliter . nam & ver ba pleraque desunt: &, Miritis, pro, Atia. nominatur. ipse quoque versus At. Iae plane corruptus est. se enim scribitur.
eum seribi debeat, Dis tiria esis aurum' exsultas planipei. nam in membranis M. Datur si a I. ωαibus Nuncupata Ricinium; tet L; . a. 'H. I. o alibi. Λ - . Septifariam, In ' MG s3ὶ Libr. 7. cap. 9.
sinari, Clinis, lupari, Auspicari. o Libr. 3.
175쪽
Ginitus certe reliquique Itali Asiam in Conciliatore & πdilibus. more non dissi
mili nominant. Nomen & cognomen Poetae invenimus. praenomen quaeramus. ait idem Diomedes rugatas tabemarias in senam ductaυerunt preeipua auo , a ranias ct si Ennsus. primum liber vetus: λιaυerant, non, aues erant. 3e recte . de
inde pro eo, quod est, Eunius . idem libero C. sve quod idem , C. suinsitis neque ambiguum , quin de Atta sit aecipiendum . quando eum vel primum Tortarum scriptorem suisse satis apud omnes eonstat. Fuerit is igiur. de quo agimus, oeta C. Quintius Atta . cui praenomen nostra opera esse restitutum, non mediocriter
Movem superiore Maerebiani loci castigatione . ut alium etiam prodigiose maculatum, neque dum ab alio, quod quidem sciam, animadversum judicem I eiusque eorrectionem proponam quam olim sub manu natam invictorino suburbano eruditissimi & elegantissimi Poetae I. Antonii Baisti . eidem Bai fio &humanissimo exactissimique judicii viro Nicolao Fabro me probare memini qui quidem loeus est ejusmocli , ut qui exinde prodigium abigat , quo est infestius,
αλα&ακος vocetur meritissime. verba proponam . si Transmittunt e sus eampos atque agmina certa μAerulenta fuga omerant, quod ait, speciose, transmittunt, pro , transeunt. se Itientius ia seeundo. cireumvolitant equites, misiosque repente Transmat tint valiri varientes impete campos: Ma inlantis Pesonensi se aii. Pedibus equos aran Imus . quod es , trans L .f. verba haee Macrobii, an portenta st cur non hie exelamatur οῦ Horatis aviam
sim p Quis hie Urbanus Pictonensis , quem honi illi viri in indices suos retulerunt, & nescio quem scriptorem veterem voluerunt esse' euius nomen in his litteris neque scriptum neque fictum neque pictum exstat uspiam . neque tamen, ne quis erret, aliter libri vetustissimi r prope ut absit , quin illius ipsius rhapsodi eujus alia etiamnum scimus flagitia restare ingentia , peccatum esse de beat existimari . monstrum hominis in extremas sane terras deportandum, quod qui dem ea duobus finibus marinis constent : quale nee Herodotus nec Lucianus in historia nee Plinius in terris esse prodiderunt, & tamen, quod magis mireris, est a Cieerone . se enim apud illum est in libris ad Atticum et alsiad saris opportunaria sntis fuerant, quos transmitti oportet , P mutis o Vibonenses: utramque piata, equis transmismus. meui seisur ad ruam octavo die e Pompeisno 2 etim unum Lem Ualia conssissem. videtis Cieeronem Paestanum sa) & Vibonensem Mus no. minare: item verba, quae apud Maero hium sunt, e Ciceronianis esse adumbrata, Nacrobius corrigatur modo, nam quod illic est, pediatis equos transmismus, quod
. Ad rem nostram satis appostestio in inli DA a: noster Alphons . a Varrea ha e tradite is sinus Paestanus, &- Posdoniates dictus, nune sinus sale se nitanus , si Glsa di solemo , versus se Salernum, & oram Prov. Principatus. Citerioris, euius Pars Orientalis dicituris B Gesso di Agre poli a Nautis .
176쪽
sententiam habet nullamo rectius hie est, pedibus equis. rectius, aut eerte mi. nus praue , nam rectum ne esse existimem facit varietas scripturarum quarum tina habet. μὰ tis o equis' altera, pedibus d equis, tertia. etiam Torne sani Cois dicis, omnium optimi, pedibus equis . haud dubie vera . nam Lambinus qui illud, & equis, plane delet, est frustra. vult Cicero se snibus . propter maris re cessum. sccis pedibus vicem equorum usum fuisse . qua de re cum ad doctissimum istum Simeonem Bosum retulissem e is ante mortem bonis & doctis omnibus vehementer luctuosam , nefario scelere a sceleratissimis hominibus cise illatam, paucis diebus, inter cetera hune in modum rescripsi. Loctim e solamm ad Miri.
M ste egi, m antiquis meis iterum contuli. n/bu viariana. nee mensa quicquam
.s , trirestri itinere o mi opponisur κατα Θαλανναν . dictum eis aurem αν Aa Ptit iliad aιιὸνum , equis viris . sine merebri locus , quia tu recte itideas , emenis dandus . Dissos ad inrisum ea aera ne religi di recensis. miatis ad H. qti e praeis serieram , praeter ea quae in libro reo annotaram : θ tu ad Plan intim miseras : in quia lus Me Muci insita, neerim a quoquam satis intellisa : δε perscriptionisus plurium nominibus , o parariis et de servorum , qui populo Mamerant , coacta manum plane in Gentis populis e de matrum testamentis ante S. C. mphitianum o de legibus maria in istimentaria Curionis r de praediatoribus e de κρακλειδ lia taeemnis I ri Varronis πεπλt ristia pleraque sed o in episeolis is se Hatram o ad Bratam mutia emendavi Paeon pauca rapti vi. Omnia propediem ad te mistam, ut ria porro ad itium κοιλω. m. mgularem editionem an Aiad remptis reseriam. haec Felix Bosus. quae ea rea posui, ut hominis mihi omnium longe amicissimi memoriam, non dico aetemnitati eonsecrarem neque enim haec sunt eiusmodi ut aeternitatem illis polliceri debeamus & alioqui ipse suis suorumque amieorum scriptis immortalitatem , si qua sperari potest , nune est consecutus sed tamen ut qualicumque hoc scripto gratam mihi semper futuram ese publiee testarer e & vulturios illos , quos iam nune laboribus illius mereede ampla plagiariis proposta eupide inhiare palam est, istorum locorum commemoratione ah et in i rupina deterream . de verbis internos constat ; de distinctione non usquequaque . ille αμα purios putat dici, ego, ut p es pro equis fuerint . ut ut est e aut Maerobii error est. aut certe, quod valde credo, in Macrobio lacuna manet. quae his , nisi fortasse major est, verbis potest suppleri. sed & Cieero ad Atticum ait o Paestantis V M.
veno. utrumque equu pedabus transmismus . tu , Puteane, cui rerum maximarum
commissa sunt iudicia, ut voles, ut senties, judicabis.
Morra. Censoria; a sistis suppletus. Ioetis sirinia emensearus o examinatus. entrum . proporsio. HUὸma. elimis, in dolor a. futidistis . Septimius
tur ones tuν . Sol in liquo Igno si titiessa es . O in aliqua ejus paritimia, quem iocum conceptionis mulao app/Itina . stina auram hae pariscula in unu aqua Anarrarena'. totius meis Zodiari aso. hare recte Censorinus. se & Manilius & reliquus mathematicorum ordo apud Romanos tradiderunt. euod vero sequitur u has M. Oras Graeci meaὴν . sve ut in aliis est , μνώου, - de si mriistilae .ctis vestia. fata sinit id non tantum vitiosum est, sed etiam aliorum aliquot verborum laborat desectu . quem primum tollemus . deinde vitium, quod est . sanabimus. scribe 'As misi Maeras eognomina nar eo vises eis quia Deas friatis Ma ras nuneuparis ro ea pari, lae nobis mesuri feris stina. Pareas sue fata Mo G meis dici , uti
illam partes, in Gellio monuimus . illud tantum addam , in Glossario bene s tidi.
177쪽
itiiteum diei, qui si Mοιρολόγοt, μιμο, οτι των τι-m λο και τήν μοῖραν, Et gans eadem de re Sidonii Apollinaria loeus est: qui quidem perculiariter ad Censorinum pertinet. Verba non pigebit adscribere e se enim set ut Sidonius huic emendationi nostrae sundus de subseriptor esse.videatur o & Sidonii verba eorrigantur. nderis sinquit in epistola ad Polemium Platonicum . qui ante fuerathraesectus praetorio Galliarum, ut tradit Sidonius lib. I . epist. I 4. I utrum aurea
quorumdam per imperistam temera missionem centri , preporisonis, Hasematum, UAmatam, mel mirarum epithatimio ranisaeibitim non maene . tuis crete e stilari viare vera magno quaestoris viso Domnulo, s a sui mira Leone ducibus, audacter asti mo, museam O UNIO am , qua suas infra arithmetiram eonsequentia membra phia sopbiae, nullatentis posse με tisio nominibus indirari . hate autem , ut dixi , ad Censorinum sunt reserenda. proporruat, apud eum frequens est mentio, sed ple rumque vox est corrupta, & in proximam migravit. primum enim , ubi agit de Pythagorae commento , quo ille muscorum pthongos ad rationem numer rum deprehendit convenire, ita seribit: nam eboialas aeque erogas parique longitu dine divosis ponderistis retenais . qtiuus sem mssis si Magis ad tuam buboniam
concordantibus , pondera malabat ia/εν se eoliata 2 o identidem frequento experius ρεὶνema depνehendit, isne duas chordas e cinere is, quia es daresaron , cum ea rum pondera inter se eotiata. eum rationem haberent, qnam tria ad qua ον , quempi bovum arithmetiri Gν ei ἐπωριτον moeunt . is eam omphoniam , qua diapente dicitur, tibi inmisistiν ρ Ierum P ejimen . in sesqui ιενι a porisona, quam duo Iac una
ad resa collatis, Οὐ mmiotion appoliant. sa) paullo ista dioersius Boetius, & Main crobius, ubi hae de re agetur, tradiderunt. nune , quod in mani b. est tracteismus . ait Censorinus e δυὰν rideribus . recte. & male illi . qui emendant requis ponderibus . dixit eadem de re Maerobius intesina ovium ves boum nervos vanis ponderi s iussatis teranina. sequitur. pilongis ad litam omphoniam e eo dantistis ponuera mutabaa . tu ex mente Censorini & membranis seeibe : nee phthongis ad utiam θ vloniam conreMansibus misera mutabar. manifesta veri Ias. deinde voces illas, intra se collata, dele. sunt enim ex iis , quae proxime consequuntur; hune in laeum tralata quod sepe hoe in Deiptore contigisse moneo . mox scribe. tu identiam frequenter experius . repetitio syllabae eiusque vitio ereando fuit. postremo emenda : at eam omploniam , qua Mapore δMMων , ibi invenit, tibi ponderim discrimen es in ses pla premνιione a quam duo saeiana ad tria rati asa. sie enim totus ille locus insignite pravus eorrigendus est; post vero ouique esa μνιionem stipertertiam e scribe: pν istionem . uti etiam mox e tibi sis seupla proponis es, non portior & dviam, sive, dupli proportionem , non poni nem , &, ut ibi quinque triginta diebus infans membratus: ita his pro proporti ne . non, ita his proportio M. nec, ira lis portione diebus fere quadraginta . sed satis de proportione, veniamus ad diastema: eujus ita frequenter meminit Censorinus; ut vel unum exemplum adducendo operam nolim perdere . de elimare. verba illius sunt. Furiunt qui non adem putarent tibἰqua obse anesum, sed -- per diversas regiones , pretit in sutilis se cari is eirevium fallorem ine ιnatio quod meatur tim. Sed quae illa in Sidoniandi, qua nusquam , quod quidem sciam, in rerum natura reperiuntur λ tu eorrige I mira m : correctione non
dubia. quod ex iis, quae lupra dixi, datur intelligi. Alia etiam in eadem Si. donii epistola . non latis affabre ab istis librorum excusoribus sunt delineata, nos limam nostram ut nonnihil poliantur , adhibebimus. suo. s aliquis, is-quit , secus atque assὸea rem se labere censueria: da quirim absens obrectatoribus manus . sed noverim discrepanitis sistienses senteηιiam meum sne M. Varrone , sne Ser. , sne optimio, stia Sammoniis , fina Censorino , qui da δε rati tuusere Mesumem conferar, non posse damnari . senserunt his in verbis aliquid vitii latere
178쪽
viri docti. quoniam nimirum, qui hic Serenus seorsum & separatim dieitis;
alicubi Serenus Sammonicus nominetur neque tamen ad emendationem quod a serrent, repererunta poterant sane sicile, litterae unius mutatione minima, veri
similiter aliquid dicere I nimirum , quod mihi olim in mentem veniebat , te. gendum videri Sereno si e Se imis sis Sammomes P eum duo sereni seriptores veteres nominentur, Septimius de Sammonicus. sed jam sententiam muto, quod . prater librum medicinum , a Septimium serenum aliud 1 psisse , aliorum Scriptorum testimonio . nondum didici: &, in eo ipso libro nullum si hi, des rebus verbum. igitur veteres meas membranas optimas sequor e in quihua diis sertim legitur: μναα non Sept is sed Sammonico . Sammonteum libros math maiieos scripssse vel ipse docet Sidonius, I dum in epistola ad Pontium Leon. ii um Santonteum ita 1cribit : Nam ita his , ut sic dixerim . membris philosophisa
Haret, tit mi aruν mihi Iulium Famicum, Sammon/cum , Satuνartim, in tibias maiasse eos peritis os eo horas. absque interprete, rvenis tantum s Pagante diritisse. illius etiam rerum reconditarum libros advocat Macrobius in Saturnalibus , &nos supra laudavimus. Addit Sidonius ς I) Cicere sentiam nec non indoiseiam mominum a. essentiam Ciceroni, testimonio Senecae, doctissimus & eloquentissimus
Nuretus in polivissimis illis Variarum libris nuper vindicavit: s r idemque pro . indesoria, apud Sidonium indolentiam; scribendum iudicavit. nihil mutant libHrnisi quod in optimis est quibusque; indoliam e 3c tamen in glossis est o indolo
sta, αναλγη e ut in alia notione videatur aeeepisse : his Arte ανά -In legi debet: quod tenuiter suspicamur: quam Cicero, Lactantius, alii, indolentiam sunt interpretati. Mureti tamen sententiae, membranae Sidonii, ut dixi, veteres quodammodo suffragantur. Caucastis . aquata sonte. Patims . nervis . . istis . -- . Durias equ-um aurigarum nomina e gobis sunte eones una . elegans merguum Silii similo. TEIIones. Plinitis emendous.
CAPUT XvILSIlio nuper versus aliquot agemimus, quod quidem illi . quantum valeo j
dicare, secimus volenti. nune e contra uno atque altero , illum redonahi. mus ς ut rationes aceepti & expensi in tabulis parientur . neque tamen, ne filis
laris, male de meo Itheralis ero j quod alios eodem in Poeta fecisse videor sed ea quae olim aut vi aut clam aut preearici illi fuerunt ablata , ex edicto resti, tuam. ac primum quidem illud in certamine Circensis niphio rectis radiabat fronse Petire Camphastis, ipse asper nee qui cervicis amaret fp ausae blandos Ionisus. non recte hanet. nam Silius singulis equis sngulos rectores tribuebat. quod hi. deficit. primus equus Callaicus Lampo a Cyrno agebatur e alter Astur Panchactea rectorem non habet. &, uerum ut satear, non sitis Latina sunt illar niplis Resis risialas Irente Peloro Camphastis.
gedde Asturi rectorem suum Iberum ς x scriber
tertius equuet erat Caueasus; quartus vero Pelorus. Caueasus dico, non, Camia phalus. nam quemadmodum a Peloro Siciliae promontorio uni, se alteri a Gau. caso i I. Gemiuibias. 04 Libr. I s. eap. iat.
179쪽
easo Asae monte nomen mutuatus est. Caurasum regebat Athlas ς Durius Pealom praeerat magister: & uterque pari cursu Hebatur. hoc enim est, quod ait ',
-- .a- --. aequata fronte Petiro C casus.
Atremo Durio. pacis de more purares AEquata fronte σ eomordi currere freno.
ἔam verti Iberum Asturi prispositum suisse m iis manifestum est Sensa, ct exlauseas qui proximus ibas Iberas
.ed & illa prava sunt, & hune in morem eorrigenda
Sens a vi e Musas, qui maximus alat, uer Caunieas C ni mires, me, ut ante. salire PraecFrrem currum, fumantes verbera com Lysiduo violenteν equos: eeu monte macella Cum stilita ei alta is, γε - eoua repente Cornipedum pinsenius, o in Opira arduis pendens Conorat ardenrem quod ferrea tora se natis Panebatone moresqua adris cum veM e mixtas.
Illud autem quam illustre, quod, eum Plinius aliique seriptores memoriae proodiderint equas esse, quae sne ulla admissura e solo vento Favonio circa olyssi Ponem oppidum & Tagum amnem concipiant , idem tribuat Silius Peloro, quem apud Vettones eductum fingit nam amnis Durius , ex maximis Ilispa viae , ortus in Pelendonibus & iuxta Numantiam lapsus dein per Arenaicos vaccaeosque, disterminatis ab Asturia Vettonibus, a Lustania Gallaecis, ibi qu fue Turdulos a Bracaris areet, ut ait Plinius. I) versus Siliis sunt:
sensu nullo: vetus liber optime; Nullus eras Fataν; is Zobri nova famina campis Vettonum Musum genetrix luserat Harpe. Conclat in Linitana rina οἱ ip em oppidum θ Tagum amnem, inquit Plinius, sa)aquas favonio sanie obversas auimaIem concipere spiritum: idqu/ parium isa Mri Oggni pernicissimum, sed ementitum viris non exudere. eadem de re Solinus . 3J Ibi oppidum in no , ab in se eanditam. ibi Tagus stimen. Tagum ab Adrenas auria feras ceteris amnibus praetulerant . ia proximis inrisponis equa ιasAiant mira femuis iurare . nam spirante menta Favonio tancipiunt, o stientes viros aurarum spiritia ma ritantών. & ab M o 4ὶ ediant equis ex mentis ranceptos. sed si nunquam triennium aevum: rahunι. Martianus Capella sue) de Olψspone agens, In eius, inquit, con is equa Fum faetura inmis maritantibus inotiscis . viaticles putii cursus ipso spirante Favonio. quod non tantum Columella probat. sed etiam Virgilius. so)hujus sunt illa: Ore omnes mersa in Z bram sunt rupibus altis Excepιantque ι es oras, O saepe sne tillis Gojugiis, venta graiada , mirabiti dictis Si
180쪽
Saxa μν seoptius oe depressas conmilis D Miunt. tibi Servius o Vario diei in Hispania ulteriora verno tempori Utias iamia aiadrae motas contra frigidos ventos ora parescere ad sedandum calorem , o eas extarie ei re edere piatis , itera veloces , diu tamen minime duraturas . nam brevisis oriri visae sunt. Columella vero se scribit : Cum βι ntissimia, eιι an siseram te Hispaniae , qui μocureis in Occidentem iuxta Oceanum , frequentis equas Macritia ventrem pertistis Ditimque educas : qui tamen inuitius es o quod ιν his, O prius uum ad fas, moria assumitur . sed quorsum tot exempla in rem incredi. bilem sed tamen veram comprobandam necesse est comparare λ ipse Silius instasatis id manifeste docet ; cui , ut Hispano & testi oculato necesse est credere se enim scribit: a
Milonisus tum spe tantar Genitore , Pelara, Te Z bra asiactum, nune, nunc, Vendera stemma voseant, qui preiatim distina ab origine nomen, s,antum iurant 'Helias seminis oratis. Victis rivis dabis ties via altaria Patri. addit Plinius . R eadem Hyspania gens Canaica Hea equini generis , quos ThιAdones appellamus, minον, forma appellatas assurgones gigntint . piabus non mungaris is cursu gradus , sed mouis alterno crerum sa) gregia ex iratio . vides qua ratio.
ne dc Callaicum & Assurem in equis Poeta numeret . sunt enim Callaiis E , idem . qui etiam olim Gallaci , sive , quod hodie Hispani servant, Gallaci, posteriore longa a quibus devictis D. Brutus Gallaecus dictus r Straho. ni. καλλακης. uti etiam Gallaeci, κα iam nam ab Amitibus asturcones dictos testis est etiam Martialis ipse Hispanus . . De brevis ad numeram rapidus qui colligis tingues, Venia ab amiseris getitibus Adiar equias. μ)quod vero addit Plinius: quos ThisIdoues is Maso id in plerisque libris seriptis manu quos viderim svidi autem tredeei in) est; TU Ioneso in aliis etiam: Nes tines. & rectum est, Nelione . seu potius. Tetiones . nam & hodie lingua Ge manica seu Celtica, quam veterum Gallorum linguam suisse satis constat : ut plane sint ridiculi qui dum illius linguae rident antiquitatem suam sibi mater. nam linguam irridere se non intelligunt Germanica, inquam , lingua asture nes Teuenera voeantur, sive Tellen, quod purum putum est Germanicum, seu, ut dixi, vetus Gallieum. est enim a , relien, quod est illis numerare, quod ni. mirum ita tolutim incedant, ut alternorum crurum explicatio possit numerari. si mihi non . ereditur: at Martiali eredatur e qui, ut dixi, ita scribit .
quod , quid aliud est . linguae illius periti consulantur modo, quam is passenende ganc a teli ap Hispana hodie, quo proprie nominent, non habent . itaqua aliιs verbis eircumleribunt eis otio ambiaisor. at Gallos Togatos communi Gallorum nomine, Tellones, Moeasse, quid mirum λ sed de his aliisque s libues latius in Dialogi, Papianis disseretur.
. sa) Ad hune Martialis locum Calde. xili, riuum, qui dieitur hie Astur; eum
esse interpretatur, qui ex Asturia venit, Asturconem propterea compellatum ' imis mutat autem lectionem, S se legit.
Hie brevia , ad numerum rapidos qui colligit ungues Uenit ab auriferis gentibus Astur
nomen autem Hispanis esse voluit Calde rin. Auriferis ex auri eopia , tametsi ex armorum praestantia armiferi possint quoei