장음표시 사용
51쪽
eiam . Posum meetim duratura nomana elaticere. R intis nobier duobus memoriam aeire. m pre Γι. praestit . Fontinuti ambo, s quia mea Omina possunt, Nulla dies tin om memori vos eximeι -o, Dum rimus A neae Copitoli immobile saxum Accolet, imperiumque Patre Romanus habebis, Ptia sitimque in me lium soritina prostilia, quicumque membra, ac partes, alienae potentiis fuerunt, horum maria miguis, Amtis frequentata es, dum ipse serotini, μ' ipsos cito memoria 9escis. Incleniamin ereseis in aris e nec ipsis tunsum lubetuν , seu quidquia issetivi memoriis adhaesa, exeipistir, Haec seneea, Sapientissmus Orator.& eloquentissimus Philosophus, pro rei magnitudine, gravissime tractavit. Quae quam vere dicta snt, nihil attinet disputare. Eorum enim tantum nomina ad nos pervenerunt, qui aut ipsi victura scripserunt, aut alienis scribtis irrepserunt.
52쪽
V ARIAE LECTIONES, IH ΟΜ ERI. HESIODI ET VERGILII
INICI D AVALI CAPUT XLIX. Homerus in Achillis elypeo Mundum a Vulcano emum multis versibus ,
quorum unum apposuimus, Illiados Σ erosecutus est: Es με, γάκ, ἔπιυς, ἐν δ' ουρπιον, εν δἐ Θαλασσαν. quem versum sic Latine reddidimus:
In e peo terram, caelumque ossinit, aquis.
Eiusdem argumenti est Hesiodi οἰrxti, ubi multa de Herculis clypeo naris
Virgilius uero utrumque imitatus in aeneae elypeo aeneae Progentem, &Romanorum res gestas, Augustique navalem ad Actium victoriam , & triumphum expressum suisse libro octavo extremo testatus est. Ad Homeri autem Commentum propius aecedit amplissimum ex aere Numisma, sue, ut in Italia vulgari sermone loquimur, si Medatione, quod proximo superiore anno ALovosius Osχic ς LARius, Hon ATii Clarissimi viri, Filius, nobis dono dedit, quo in Numismate ex altera quidem parte INi Ci DAvALI effigiem, & nomen, ex altera vero Mundum, Terram scilicet, Coelum, ac Mare Pisanus Pictor eum suo nomine, & sententiola vulgaribus verbis concepta, ΡΕχ WisEva, id est. Tibi fit, centum, & eo amplius abhinc annis excuderat. De recta sisibendi Vergilii nominis ratione. Disputatio adversus
I Neredibili me nuper voluptate persedit Vergiliorum homen in mar ore per vetusto inscalptum, quod extra Urbem superioribus mensibus effossum, nunc apuA Lapiet dinam, in area sancti Laurentii in Lucina, prostat. Vergilia M. L. Helena. Ejus enim testimonio doctissimorum hominum sententiam de recta Vergiliani nominis scribendi ratione eonfirmari, eorumque reselli argumenta. qui Foeminas p nominibus usas esse contendunt , animadverti . Angelus quidem Politianus Miscellaneorum capite LxXVII. Vis titim per secundam vocalem , non autem per tertiam, efferendum , ae scribendum esse Latine, perinde ac vulgari in Italia sermone proserimus, & lapidibus antiquis, & libris manuscriptis auis noribus, censuit. Ei Aehilles statius Lusianus, vir totius antiquitatis peritissimus, qui mihi in his studiis, dum vixit, maximo adjumento fuit, adstipulatur, uod ex eius in Verg. notis, S in Horatium luculentis Commentariis, s quan o alicuius potentis viri beneficio in lucem prodibunt, intelligetur. Ego in tantorum hominum sententiam, qui semel concesserim, ab ea numquam divellar. Nee me movet, quod Pierius adversus eam seripserit . si quidem gentem Vergiliam in antiquis monumentis est legere. Et apud Cie. & Hirtium M. & C. Veris giliorum si mentio . In hane autem ipsam Gentem adscitum esse Maronem no strum Mantua ortum, Keile mihi persuadeo; ejusque praenomen, ac nomensumsile euius vel beneficio Civitatem Romanam consecutus, vel familiaritate Tom. IV. G usus
53쪽
usus sit, erediderim. Exstant utritisque causae apud Ciceronem exempla, qui ad Aelli uin Ρroconsulem libro Epistolarum Fam. q. se scribit:
C. . tantis Pbdoxenus antistitis ci hospes m us, praeier sospitium, maldae, iam familiaris e quem Cissis, m o Maeficio, in Notiocomen es rettitit, nomen autem Aiani conssetistis es , homine ntillo plus est tibus, quam Flacco iamiano . Et ad eundem: Cum Ddmetrio assia mili in ultim sol, iam est, familiaritas autem tantis, quanta cum Siculo nutio. ει Dolabella, rogatu meo , citatarem a Caesaνe impetratis qua in re ego interfui. iraque ntiue P. Coris litis, seratur. Hoee Cicero. Itaque sta. tuamus, Poetam Vergiliae gentis nomen tulisse. Gentis autem Ic familiae Romanae, Vergilius, nomen est antiquum, ae longe supra poetae memoriam. Ridicu tum sane est, quod nonnulli de aurea metu somniarunt, unde famam poetae no men sunt commenti. Non enim. diram iterum, ac tertio , Vergilium nomen Poeta primus adinvenit, neque Vergiliani generis auctor fuit. Sed multis ante ipsum natum saeculis Gentem Vergiliam,& veegilium nomen inuenio. Ae scio, novos Cives veterum Civium nomina accepisse, non sua in Civitatem inti lisse . Cum vero tria nomina, quibus Cives tantum Romani utehantur . praenomen, nomen, cognomen Poetarum principi Uemilio Maroni fuisse constet, eluem quoque Civitatem datam, Gentem,& Tribum fateamur necesse est. Gentis autem Ue
giliae nomen , vel ex hoe , quod supra laudavi , marmore quomodo scribendum ut, intelligi potest. M. VERGILI Us. M. L. ANTIOCHVs UNGUENT VERGILIA . M. L. HELENAM. VERGILI Us. M. L. HILARUS. MAIOR M. VERGILIUS. M. L. LUCULLUS Eandem scribendi rationem retinet aliud marmor, quod est ad s. Onu- rium:
D . M . FESTO V . E . R . G . ILIO FORTUNATAE. SERCPTIMO . BENE MERFECIT . IPSA. QVI. VIXIT ANN. XIII.
Hos ego lapides conspexi, legi, descripsi, quorum consensu Vergilium, non Virgilium, seribendum esse constituo. Hue accedit, quod Vaticanae Bibliotechae liber ille vetustissimus hane ipsam tuetur secundam vocalem in Vergili . Eandem scripturam retinet Carpensis liber , qui nune est Florentiae cum Pandectis. Ex Uι Orthographiae
M. VERGILIUS. NARCIssus VIXIT . ANN . XIIII
54쪽
Ceterum Maronis cognomen Valeriae quoque Genti appositum reperio in
pervetusto lapide, qui est apud Moronos: SOMN. AETER Q. VALERIO MARON . IVN. QVI . VIX ANN. IIII. MENSIBUS . VIDIE B. VII. Somnum item aeternalem Patavina inscriptio tuetur, eum quo Horatianum illud convenit: Ergo Quinctilium perpetuus sepor Urget' De Tribu , in qua eenseretur Poeta, quid dieam non habeor non enim in libri, Vergilianis est addita: & in illa inscriptione, quam supra retulimus. M. VERGILIO M. F. LEM id est, Lemonia, nomen Tribus : ut sit ex Tribu Lemonia , cujus & semius Sulpi eius Rusus fuerat: de quo Cicero Philippica I x. Sem niserius Q. F. Lemoniis Rufus. Nomen autem Tribus post Patris p nomen, & ante Familiae cognomen plerumque interponi solebat: & ex hoc Ciceronis loco apparet . & ex Caelii ad
Cie Epistola. lib. v m. Veteres quoque sere ad unum inscriptiones assentiunt, quas multas Didaeus Covarruvias Iurisconsultorum sui saeculi Coriphaeus, lib. iv. Variarum Resolutionum attulit. Planum itaque cum ex nominis gentilitii uestigiis, tum ex Romanorum more, VERGILIUM Maronem Poetarum prope Deum, Romanam Civitatem ure consecutum, Vergiliaeque genti insertum & marmorum auctoritate, atque Politiani sententia per secundam , non tertiam vocalem seriis bendum. s.14 Quale & domi meae marmor ingens aere emtum , Uergilii instruptione asservari, iamiliares citra controversam testari queant.
C rationis Iurisconstitit. I. Usus Marius D. de Us r. Rudes par ei es , o Tectoriam quid .RUdes parietes qui vocentur, & quid Tectoriam si , non recte per Glossam
explieatum videtur in l. Ulusructuarius , de ususeus . Nam Ruris pro novis, recto iam pro tecto perperam accipitur, ibi, marius notum Tectoriam parietibus, qui raris su senι, imponere non potes. Glossae error errandi ansam aliis,
opinor praebuit, in β. His igitur, Inst. de tu & jur. in verbo Risem animum.
Ego vero mari parietes interpretor nondum expolitos non tectorio obductos, non loricatos . non convestitos. tales dicuntur hodie vulgati sermone metitisti: quorum plerique veteres cum sint, rudes tamen adhue conspiciuntur. Quis enim
a) Luculenter quidem, ac docte de tione absoluit Pierius in virgilium iamre Iio Aufi . Noli. Plurima tamen de fin Georg. quem, omnia si velit ea in Virgilii nomine vel prolixiore disputa. re e noscere , adeat lector ingeniosus.
55쪽
non intelligit, apud Neratium Gutum esse , incrustationem parietibus , quibus nunquam fuisset , usu ructuario inducere non licere , cum et , si quid inde vel state eorruisset, reponere permissum esset. Ruris enim I. C. parietes dixit , non quod essent novi, & recentes, sed nudi, horridi, hirti, & non evornati. Hi ne ducta metaphora, hominum animi, quantumvis provectae aetatis, qui nulla dilei. plina exculti, nulla doctrina, & in litutione imbuti sunt , Rudes appellantur Tectorium autem non esse tectum, sed parietis illini mentum, sive in erustationem, inde Deile percipi potest, quod l. Hactenus, de usust. Celsus ait , tis ructuarium
e non solum necessaνias pefectiones, sed e iam voluptatis eatissa, tit ieeuria, o pari vimenta , facere. & l quod s servus, ε. I. de in rem verso . ubi diserte Ulpianus Teo orium in his reeenset, quae ad voluptatem magis , quam ad utilitatem, spectant, quod de tecto ad imbres, coelique injuriam summovendam comparato non est dicendum; Τectum enim nemo est qui non numeret in rebus utilibus, & ne
cessariis. Ceterum Tectorii multas fuisse species, eiusque eonficiendi rationem, apud Uitru .ium libro de Arehitectura septimo capite tertio est legere . Tanea vero suit tectorii apud antiquos crassitudo, 3c duritia, ut idem Vitruvius dicat, e veteribus parietibus erustas excidi in mensularum, & speculorum usum solitas esse sa). Ηine est, quod eximi tectorium a ereditore polia Ulpianus , dicit. d.
l. Quod s servus, his verbis: Puti debet dominus eredisorem hoc auferre stin domus Dae vi delicet injuria, ne regentas si Hominus vendere domum, ut quanto pretiosior facta es, id μὰ ti . Et Celsus l. in iando alieno , de rei vend. sinetur tui m
tum habitastas esset possessor, his rebus ablatis, si ei potessas. Nequa enim muI,ιiis Mulaeisum es si tectorium, puta quod induxeras picturasque corradere velis , nihillaturas, nis in vitii. - legem CXXXI. D. de Mil. Ignis De siti, ante ἀ- ὰerimum Kalend. pro Mai. Augustino a resus Pet. Rebussum iu uratam. Uam esset illud loquendi genus apertum, & tritum, quod apud optimum quemque Latinitatis auctorem legitur, iacite diem .ecimum Rarenuartim, pro eo quod efferri concisius solet, Decimo Kalendas, vel ex Paulli intern re
latione facile intelligi potest . is enim libro tertio ad legem Iuliam, & Papiam,
ex sermonis consuetudine . veluti illustriore quodam , & magis noto exemplo verbum paullo obscurius declarat. Quaerebatur porro, an, qui extremo anni die mortuus esset, Anniciatis amissus, id est ,
M Tectorium ab eo quod est opus
albaritim differre ea prasertim ratione liquet quod Tectorium sit Omne opus
albarium, non tamen omne tectorium
est album, nam album illud est tantum, quod nuda calce constat , hinc, Veteris
inscriptionis extant verba calce larenat
lito , politoque , liniebant enim veteres primo ealce & arena parietes, induis Huinque subinde tectorium fricabant, subigebantque liaculis , quae instrumen. ta suere levigando iam inducto tectorio: id autem discriminis non semper exa ne seruauerunt Auctores, qui non raro vina simul Tectoriam , confundunt , &an exegisse annum videretur: & erat
γε iam di sequiorem postea sexum aeriter insectatus Iuuen. Tectorium usu pavit eleganter pro eo, quod est Graece κοισαπλασμα , idest panis quo madido saetem linebant, ac veluti Tectoria quodam inducebant, & smegmate, cum ad moechos irent, ex lacte asinino ab stergebant. Sat. VI. 467. Tandem aperit vultum , & tecto. ria prima reponit:
Incipit agnosci, atque illo lacte se.
Propter quod secum comites eduiscit asellos.
56쪽
qui rem in dubium revocaret , eontenderetque euin omnino Anniculum diei oportere, qui anno circumacto , eo ipso, quo natus esset die obiisset . Paullus longe aliter controversiam decidendam arbitratus , iasinistium interpretatus est, non qui ipso recurrentis anni natali, sed qui nouissimo anni die, hoc est sui idem mullo infra exponit) tricentesimo sexagesino quincto die decessisset. Quo autem Iurisconsultus sententiam suam recepto. & minime ambiguo dicendi more confirmaret, ita scriptum reliquit, ut esse in Pandectis Florentinis testa. tus est Antonius Augustinus, vir undecumque doctissimus, libro Emendationum
quarto, capite sexto . . nimius amittatur, qui extremo ania iste moritur, ρο consuetuso loquentia ita esse, Pectarat, Ante dem decimum Kalenciarum, Pos diem decιmum
Kalendarum. Neutra enim sermone undecim dies Igni antur . Hujus legis sententia ea mihi videtur, non esse natalis diei recursum exspectandum, ut quis Annicii Ius dicatur, quemadmodum nee fgnificari undecimum praecedentis menss a Kalendis, exempli gratia, Ianuarii: Cum dicimus, citate diem de mum Kalenaar. Ianuar. sed decimum i plum a Kalendis Ian. qui est vicesimus tertius dies DNcembris . Item non intellisi undecimum Ianuarii diem, sed decimum ipsum , quando se loquimur, post diam de ivitiis Glenritam. Dies enim Kalendarum , dc dies decimus intra numerum accipiuntur : estque plenior loquendi modus, quam si pronuntietur Decimo Kalendas per compendium. Nam integra elocutio esset Decimo iue ante, mel pos Ratinris id quod multis ac magnis auctoribus nossum docere, nisi reeitandis exemplis abstinere decrevissem e unico tantum utar i stimonio quinctae epistolae Cic. ad Tironem . Nos apia Abetiam . ex qtio ioco tibi
li seras ante rideramus, unum is em comma ιi sumtis , quia mansitis nos consecutus non erat . is dies Dis Non. Novembris, inlae ante Iticem prosi centes an e vim osm
itim Litis Nomembris has literas deiumus. Plane, ut hoc quoque obiter adnotemus, in plerisque Ciceronis, atque adeo veterum Omnium scriptis , pro Ante dem g. o 4. Ad 3. Ο . corrupte legi, a doctis indicatum est viris . Hujusmodi autem passim erratum facile deprehendet, qui ex duabus dictionibus, litteris sn sularibus se notatis A. D. quae ante diem fgniscant , μου praepositionem ab agnaro librario temere conflatam eognoverit. Esse autem hune locum Pandectarum in vulgatis mendosum, in quibus sic legitur, Utroque sermone Mndecima Aessisti feriti, , illud indicio est, quod malam hane litteram appellat Aeeursus. Maisti autem littera apud Doctores nostros accipitur pro textu corrupto. honis vero h lcra pro lectione germana, & non vitiata , ut ex Barioli verbis colligitur in lege hoe articulo, de haered. institu. Ea es , inquit , advertendum quod Filiam
latena his stiisque isa es bona I, ιενος Arii habent his suisquis via nones bonis. Hae ille. Quod s Petrus Rebutas diligentius expendisset , ae rectius intellexisset, nunquam profecto in illo suo ad tit. de verbor. fgnification. libro Antonii Augustini eorrectionem, R sententiam repudiasset ς equidem Augustino assentior, & Rehum opiniones rejiciendas censeo. a
P I. I. c. qua res planori sitim posses Atamnum ia eo qui Γιών, non qui alia adhiberi. ALumnum, Artimnamque, esse qui, quaeve alitur , non item , qui quave alit, saei te doctis viris probanti . Illud autem difficilius explicatu est . quod in l. I. C. quae res pign. oblig. poss. legitur. Nam ibi Aecursus, parum constans, modo filios ex concubina, modo eos, qui aluntur, aut qui alunt Armmnos interpretatur. Ae Prateius se non legisse scribit, qui sonificatum emorium Atimm explicet in specie, d. l. I. Semptoniam l. Codicillis. is de ulu & usu
57쪽
fructu leg. Ego , quid censeam , ut potero , exponam . si prius eorum senten. tiam, qui Artimni voeabulum activae sgnificationis esse eontendunt , resutam .sa Equidem mirari satis non possum, quod iis in mentem venerit. quamobrem contra veterum optimorum Latinae linguae auctorum usum Itimnos interdum eos diei, qui alunt asseverant. Plautus certe Mostellaria notae significationis nomen
ad amatorem festive transtulit, dum similitudine a puero, qui ad nutricem se eonfert. Apud illum Callidamantes se loquitur:
E quid tibi rarior mammam adire. O, Ocelius es metis, tutis sum aliamnus .
Histis metis sic Uem os, mearum aliam rem parere Vecta sunt Giddenem es nutricis. Verg. lib. AEn. sexto: nee Romula quoniam inti se tantum resitis jactabit alumno Idem lib. undecimo: -- sed non felicibus aeque Tiam comes avispieiti cara dattis ibat alumno. Horat. epistolarum lib. I. ad Tibullum: id miseri diaci narrisvia maius alumno. Ceterum
is) Vel passive dubia proeul Arum
nras usurpatur; exinde tamen activa s-gnifieatio ab Alumni nomine satis acia eomode non disiungitur: utimur Me in re Taubman: auctoritate in Culicem. . 3 .
Ipsa magis namque Ida potens se ritatis, & ipsa Acta saeti altrix eupidis prahebat
alumnis ubi de Atamni nomine Ita eodem auisnore erudimur se . a mnus auctore Nonis,
is o passis, active . Sumituν, tu es,
se tam pro eo, qui His, quam qui alituν. - Cia ob Me curiosis Valu lib. s. e p. I. se hos verberat, πιατητικως tantum sumi ,, pertendite quaeque ex Cicerone. ρον-- rene iue exempla a seri . alio trabit.
Omnibus, iniecta tellus tumulabit
is vinam etiam αυτι της τμφίου usurpariis a veteribus. Quod tamen ex silis res is momu, qua ine produxit eo mari nonis posset. Tamen nahil temere Urmamus'. Bene mi Mesuer. Cur enim an mem,, tot Iurarum consensum temere damneamus ' Ea Nonis γ dem recta semie sus
is vocatus, tirat, di γι istie, o qui ali-- ιαν, alumnus dies potes. Sese metitis amis men . qui alitin. Aecedat aratias Deob. se Cruorias, Brugis otim mmuni aris Pisais sessor eximius, qui Varionis forensiam is quam Noarus Iaia iis , eontra Vatiam se se explanare δε eue de impremiso adis nos aeriais e a veritas, Mitiea Phil se sophiae alumna : Ex veritate , inquit, se Philosophia, Bois etiam ex Phitisopsi is visitas natis est, sinn, o Plinius Io. g. c. s. e em mulo instin. Terea thaia se ha) omn iam trerarum alumna rimis o parens numiae deum elem. Tacitus se sve quis auctis Dialogi ri Orisonias: ,, Magna Ha ct naeabilis eloquentia, is alumna heensia quam sunt libertatem is vocant . Ita se sus m . is 8. AEneid. o Vecty, qua metit, oe isti ν. Aiamnus
is AEn. II. v. 33. Humnum capit active,
is me ibis o Rob. Stephantis in Forati Rom. quem viae. Atque ut Me ita sitis velis tamen Atamnum αισι τῶ Π ἀ- cum Iudeio tisuNare: nee temere aptisti promiscuum vulgus. Principem vocarim, is alum m : quia in loco tam , O visa
D sacerem censura Vallais insuper habita.
58쪽
eeterum Alumno, Alumnaeque, Nutrix, Altrix, Educatrix , Nutritor. Aline, Educator, Respondent. Inuit. quibus ex eausis man. eadem lege :Iulia autem Mantimi sonis euulsis hae sum P velini Atiis patrem aut matrem , fishum . fliamma , avia fratres , sororesve naturatis , aut pia gogum , aut matricem,
tius quidem Valla egregie hane partem tuetur, sed iniuste Nonium Marcellum
accusat . Non enim exempla ex auctori hus, qutis eruditissimus Grammaticus laudavit, eo producta sunt, ut Miamnum pro educatore acceptum ostendam .
neque id Nonius seripsi. Verum mendoso Valla usus exemplari, in quibusdam enim libris pro Aluntur. Alunt est legere. ὶ Nonium errasse pronuntiavit.
Inepte autem Reiunt, qui activam in suis lexi eis Alumno signi stationem attri. huunt; neque auctorum locos recte expendunt; sed contra, quam scriptum est, accipiunt, atque comminiscuntur multa somnia. Nam quod apud Plinium, ita silur lib. caput s. Terea omnium terrarum alumnia eadem e priens, de Italia i suitur , eum Alumna pro altrice interpretantur , nae ipsi nihil intelligere videntur . Italiam Plinius terrarum omnium parentem , quae Omnium gentium, nationum, populorum rem, salutem, honestatem, legibus, ae lesionibus tueretur; eandem tam vi terrarum dixit, id est, quam vicissim universus Te Tarum Orbis aleret , commeatu iuvaret . Hue pertinent versus Claudii Rutilii Numa tiani, cuius Itinerarium elegis elegantissime conscriptum, a nobis emendatum, & adnotationibus illustratum, superioribus annis edidimus. Romam ali quitur: Et iam a b. Rbentis Met, illi Nilus .nunciet, tiricemque sti m fertilis orbis alae. Si quidem Populus Romanus frumento ex aegypto, atque Africa importa. to utebatur. quod ex Claudiano discitur, initio libri de bello Gildonico: δει mihi pis meritis Misam, Nilumque dedere; in dominam plebem, bellatoremque Senatumoris,.s aes ins alerent gemineque iacissm Latine divers complerent borrea venti. Eodem libro tantae rei frumentariae comparandae causam exponit: stilla mihi septenos montes, tu amque dedisis, suae parma non posset A. 8 stic ιν ἐδε-
um is opitas, mutiem tolerare Sabinos, Et VHos hreis, rixi securius aevum Ipsa nocet moles. tilinam νemeare liceret Ad veteres es, oe maenia pauperis Ane . Sincerent Drusea mihi, Campanaque eiata.
Idem Micendum esset de altero Plinii loco, qui libro naturalis hist. extremo corrupte ab istis producitur, si ita legeretur, ut adnotarunt: Italia rectrix , parensque manti. adiam . Non enim Aramnis, sed cistera , rectius omaino in libris emendatioribus legitur. Iam vero, quod ex Q. Curtii libro octavo asseretur, non emcit, quod volunt; Aiamnum , inquit , mesrum Regem ne deseraris . Milites monentur, ne Regem suum , apud quos Rex ipse natus , altusque esset, quem que ipsi prope aluisse videbantur, destituerent, non esse peregrinum Regem , non externum, aut alienum , sed ei vem, nativum, indigenam, atque adeo alumnum prostetur: illud profecto ridiculum est, quod agmen claudit. Produciture libro primo Cic. de Divinatione versus tris quoque fana iidetis, aquai diacis alumnae eatque ita exponitur: Aquae alumnae, idest, quae alit. ἰdque sensi Ma ius Ni lius . Quid hoe pinguius, quid ineptius fieri potest y Aquae ait ibuitur, quod ad Ranas reserendum est. Alloquitur enim Auctor ranas , aquarum alumnas , id quod mani sestum sit versus ipsos attentius legenti:
59쪽
Vos quoque signa Utariis, aquas seiacis auinnae, Cum clamore paratis manes stinuere υoces,
in suris se sono sontes, sagna cietis. Quam icti longe a sententia seruntur quam toto errant coelo. sed & Jaco. hus Cruquius in Horatium ad Od. v III. lib. m. abeasque parvis
adversus Vallam Varronis locum apud Nonium active interpretatur Varro Erumenidibus: Et ecce de imprei se ad nos accedis cana veritas , tricae philosophiae Aumna , m. Ad quem locum Cruquius inquit, Ex teritare namque philosophia, non etiam ex philosoplia meritas nata es. Quia absurdius y Immo a philosophia veritas scivetur, alitur, educatur, si non nascitur . Veritatis igitur altrix, nutrixque philo sophia est, quod Cruquius non vidit , Neque aliter acti piendus est Corn. Taciti locus de elaris Oratoribus : ER , inquit , magia i , o notabilis Moquentia alti-mnis herat,ae , quam stilii Libertulem voeant . Haec Tacitus . Licentia enim eloquentiam notandam , & animadversone dignam severi , alique significat . non ex eloquentia licentiam ortam esse , ut inepte putat Crequius . Cicero quoque de claris Oratoribus hoc dicendi genere usus est e Fatis es, inquit, comes, miseque foeta, etiam bene consituta citataris qtias alumnis quaedam eloquentas. Quis non videt , bene constitutam Civitatem esse eloquentiae altricem λ Nunc ad primam Legem Codicis , titulo, quae res pignori chblisari possunt, aggrediamur. AIuminnos tuos ceteras res , quas neminem credibile es pignori spec alito daturum fuisse , genera i pasti conventione , quae de nobis ruis facta es , in eis sa pigηορὰ non fuisse est onis es . . Iumnos Accursus , ut dixi , incertus est quo pacto aeeipiat , nam modo filios ex cuncubina, modo eos , quos aluisti, aut qui te aluerunt, opinatur. In Accursi sententiam a Doctoribus passim itur. Ego Atamnos, de quibus mentio sit in d. l. I. servos esse Vernas, quos sabi quis a teneris, ut aiunt, unis sulculis peculiariter educaverit, sine ulla dubitatione edissero. uis enim posset specialiter obligare liberos homines λ operae autem pretium facturus mihi videor,s mullo altius disputationem repetam. Alumnum constantissime eum tantum optimus suisque Latinitatis auctor dixit, quemcumque quis aluisset, cui respondet, ut dixi. Altor, Nutritor, Educator. Nec interest, servusne, an liber sit, qui alitur, superiorve , aut inferior . De Pallante, Euandri Regis filio, Acciis armigeri alumno, Vergilius lib. aeneid. xi. eecinit: mutis tili exanimi postum Fatiantis Aeetae se alat semis, qua Parrhasio Maiare mago iste Dir, sia non felicibus aeque Tum comes auspiciis eare Attis ibat alumno. O sic ipse aeneas Cajetae nutricis alumnus fuit, potentior hie, illa humilior. Hoc autem alumnorum genus nihil ad eam legem pertinet. Domini servorum quoque fidei liberos suos alendos committebant. Ne hoc quidem genus ad rem. Nascebantur ex ancillis propriis apud dominos servi, 'iique Vernae vocabantur.
a) Ηie item ad Virgilium dilucida
expositione sic satur Taubman. nomen alumni erudite perpendeos se Servius: is .inumnus es , qua mare τρι Ouως ἀ-M citur . quod nomen εώia id urinitateis non es, ut ab eo quia es nutritis, in. ., veniamus eum , qui nutrittis es transisis μου nomen aliud , & Alumnum dia ι- Hac ille . Et sunt in eruditis , qui
se contendunt, sicut τρονμος Mamorem,
si & Nure itim fgniscat . ita & Aumntim se latinis . Immo & active & passiveis alumnum capi, curiose contra uallamis docuit Cru uius ad Horat. g. Odati I 8. C. Barthius ad Ceilain.
60쪽
ex iis , siquos dominus specialiter aleret, neque inter ceteros tolli , educarique in servorum grege, ae multitudine pateretur, Alumnos suos appellabat οῦ quasi dixeris Vernas. & peculiares servos. quanquam non ignoro, peculiarem seruum diei, qui in filii quasi peculio sit: De hoe Alumnorum genere lex nostra loquiis tur. Alumnos item Aeron apud Horatium Ode I 8. lib. 3. pro Vernis sumi, auctor est. Vernulas enim interpretatur, quos Horatius parvos alumnos dixerat, quibusque dominus timebat. Quare Horatius preeatur Faunum, qui insantibus insensus credebatur, ne parvis alumnis, id est, servis insantibus noceat. Ecce tibi Altor dominus, Alumnus servus. Servilis ergo notae Alumnus censendus. In terdum tamen eveniebat, ut Alumnus manumitteretur, & e servo liber fieret. neque certe ob eam rem Alumni nomen aboleretur, sed retinebatur, statu mutato , ad indicandum, quo is loco apud dominum suisset. M a stagione Hospitii Feregrino m Trinitaris elegantibus incisum literis marinis antiquitatis referius m ,
Eundem Libertum, & Alumnum legimus, ex eo videlicet libertorum genere , qui cum in servitute nati essent , gratiores tamen, acceptioresque domi. his, vel dominorum filiis essent . Secundionem servum Drusus Cesar, Ti. Au susti filius , sibi egu υerat . Eundemque postea manumissum a Ti. Aug. Patre, libertumque Augusti dictum, Accensum esse suum voluit. Accensi autem erant liberti, qui magistratibus apparebant, ae praesto erant. EI O Aia inseriptis ama Auerinos.
AVIDIO. SPARTACO PATRONA ALVMNo
P. . QCum lapidibu, satiunt digestorum libri. l. liberto suo, f. largius. de annuis
legatis . Petaniam , inquit , apud Scaevolam testator , quam Tisia liberto meo, O lamno legans, esse volo penes Aesium Maevium tisque is iam sinum quinctum annum aetatis eius, proque ea remptitari cum eo usuras quadrantes. Vernas quoque non Servos sed Libertos, in veteribus monumentis reperio. E Vernis, scilicet Servis Libertos factos dixeris. In Cesti Horatiuetim , s me Monto P ntis, ia hortis , quos magnificentissime exis Iruxis , arpe infraxit Regis sumtu, Startiisque, rastidis , O inferipti istis Λntiquis exornarat clarissimus antiquitoris υἱ-- , Fetainundus, Magnus Etruria Dux .sECURITATI COGNATIONIS. SUAE FORTUNATUS. AUG. L. VERNA. PATERNVS AB. EPISTVLis ACCENsVS. PATRONDIVO. AUG. VESPASIANO LICTOR. CVRIAT