Early writings of Robert Percy Smith : with a few verses in later years

21쪽

CARMINA .

EGERE VETES, ET SCRIBERE COGAS.

HALAT in apricis hortis rosa dulcior almuS

Quam I itan placidi quam Jovis aura fovet IIae compta ornante comas, pulcherrima Virgo Intorserit festis pulchrior indo choris; Haec etiam Sacra suaves miscebit odoros Cum myrto, Paphiae rit dicata osse Non sociis illustri florontior auspice surgit Callida principibus usa placero viris. Hospitio gaudens Hieronis, indurus audax Grandiloquae aptavit nomina magna lyrae; Carminoque Eleis palmis potiore superbi SCum dominis claros nobilitavit equos. Dicitur in Pharia lusisso heocritus aula Dorido, Naiades quae docuere lyra;

Ρocula moverunt laetam Mareotica usum, Movorunt risus, o Ptolemaee, tui.

22쪽

10 CARMINA.

Ennius ipse pater dulces Aganippidis undas

In Latios amnes et sua rura tulit; Grandius ut sonuit, simul ac patronUS et hoSpes Mandavit poto bella canenda seni. Scipiadae sociis, et communis coena Terenti Finxit in urbanos orba diserta saleS. Cum Maro cantaret formosam Amaryllida, vires

Ingonio Tuscus Suppeditavit eques; Mox otium insonuit plectro majore sub altis

Caesaris auspiciis arma Virumque CanenS. Flaccus, instabiloni Cynarae moerebat amorem

Cum fluoron intor mollia vina dies. Sod 110quo sola suis arrisit Graecia usis, Noe sola ingeniis hospita Roma suis Ilio otium ingenus sub nutu Caesaris artes, Hic locus Aoniis hospitiumque choris Hi humilom invitant studia ad sublimia Musam Praemia regali nobilitata manu; Invitoniquo diu tantum o Sit digna, nec tanquam, optimo Rex, laudi dosititona tuae.

23쪽

ORE TRAHI QUODCUNQUE POTEST.

EST, ubi praeruptae findunt se in cornua Silvae,

Arida tuo aestivis circum loca solibus ardent, Urb antiqua potens, quam Dis et moribus aequis Formicae colusere diui non moenia tectos Circumdant fines, neque propugnacula pontiSDeSuper impendent fracta testudine minim)Fictilia incrustant totam laquearia gentem; Una sup rficio. hinc inde Oramine paveo Est aditus, parvaequo intus longa atria plebis Apparent teritur diducto semita tractu Per medium simul incoepto locus unde labori Suppetat aura simul sedes pervadat in imas, Et cava perpetuo lustret ponetralia flatu. In Summo aeternae vigiles aut ora Odinae Nocte die, alternis vicibus sua moenia SerVunt. Scilicet hic populo spes omnis, et horrea gentiS;

24쪽

Hinc sese solantur, o hinc secura sub alta otia agunt terra glacies ubi mitia poma Abstulserit, mollesque gelu dUra Verit agros. Nec quisquam aut alto furtim terebrare recessus Impune aggreditur, vetitoque invadere passu Custoditum tor infractos non acrior hostes Insequitur Scytha Si quando Vel muSeu Procaces Ludit agens gyros, plauditque sonantibus alis, Sive aestiva culo vacuas prope cantat ad auras Illam implorantsem doniata forcipe CuStos occupat, et morsu olidens levia ossa fatigat. Hi ludi bollorum, atque haec praeludia martiS, Parva quidem Sin mane novo Cum tota juVentus Effundit sese, et campos petit agmen PortOS, Sub noctom insidias praedator araneu egit, J enuiaque obsessae opposuit Sua retia portae, Aut nidum sessosso posuit scarabaeu in antro, Considens galea et piceae thoracis amictu Undique deprenso genus irritabile circum Funditur hae tergo insiliunt, hae cruribus haerent,

25쪽

Cornibus hae pendent, duramque proboScida prenSant. Ille gigante tonuem conamine turbam Secum aufert fugiensci veteresque a sedibus imis D icit innitens porta S, atque aggere rupto Emit et vastas dovolvit calce minas. Apparet domus intus, et indigesta dehiscunt

Siout ubi offractis digito furace placentiS, Crustula vae monsis frustra expectata futuris)Anto disem pascunt oculos mollita profanos; Nescia non aequo indulget Susanna furori, Et modo se solemquo suum, modo numina Clumni. Tum vero trepidique SeneS, puerique fugaceS, Et formidantes dira formidine matres Mirantur mis ros supra caput ire maritoS. Qua niger invasor cursu trepidante recedit, Haeret adhuc trahiturque Sequens sessumque trahendo Impodit, o lateri sussigitur improbus hostis. Illo aut in ut nigrum videt increbroSCer turbam, Condidit insiliunt illi, totumque pererrant,

26쪽

14 CARMINA .

Armaque scrutantur tenui distantia rima: Doinde locum nacti dapibus, lacerata reportant Corpora victores, et feSto Sanguine gaudent. At tecta intersea confusa squalida mole Pulveris, et mistis sordent granaria SaXis. Ergo omnis sese assidua respublica cura Accingunt operi non illo tempore Segnem Floribus in modiis idou ceSSare uVentam, Aut torobrare nuces, aut dulcia mella morari. Una domus lacerae cura est, labor unus in illa: Hae lapidos, hae ligna rotant, hae pulvere rimas obducunt alis congosta cibaria purgant Ad solom, o siccant coelo rumpnt Sereno. Noe requies, donec renovat Sede petita

Fas impuno frui per tot dispondia lauro. Sic ubi, quem vexat damnosa peritia legum, Justitia exoso victrix nudavit agello; Illo animi sidoris renovatis in praelia, donec Violoromis laribus lites pepulere Secundae.

27쪽

VENTU quum fremeret, Superque Cymbum

Horrontis furor immineret undae, Non siccis Danae genis puellum Circumfusa suum; isollo,' dixit, quae sustino, sopor dulci tum tu solveris, insciaque dormi S Securus requie; neque has per undas Illaetabito, luco sub maligna, Formidas iter, impotumque fluctuS 'Supra caesariem tuam profundam 'Nil curas salisentis, ipse molli torrectus tunica, Venustus insanS; vonti romitum. sed, o mi solle, 'Si mecum potera dolere, Saltem unxisse lacryma meis quereli S. Dormi care puer gravesque fluctuS,

28쪽

CARMIΝΑ. Dormito' o utinam moi doloros Dormiron simul o Pater Deorum, Cassum hoc consilium sit, et quod ultra Forte audacius oro, tu parentis

Ultorem puerum, VPremo, SerVOS.

29쪽

SI CHARTAE SILEANT QUOD BENE FECERIS.

ETONAE A. D. 1789.

QUI viv excudit spirantia marmora Ultu, Aut facili torno rasilo fingit ebur; Qui ponit liquidis animata coloribus Ora,

Aut molli tumidos exprimit aere toroS; Vivat, et insignis peritura laude fruatur, Ingonio artificis dum breve plaudit opus. Sollico sexosus abolobunt tempora formaS; Marce Apolloa picta tabella manu Cuncta ruit tempus, caecoque potentiu ictu Putria Phidiaco decutit arma Deo Ambrosii crines, et nigrae gloria frontis Solvitur assidua languida saeta die. Non ita, quod vates opus exigit, auSpice Phoebo, Castalis latices qui semel hausit aquae. Illo volu Divom in torpres, Iove missu ab alto,

Cum liquidum rapido fulmine radit iter)

30쪽

18 CARMIΝΑ. Lustrabit notus magnum quaecUnque per orbem

Litora purpureis sol tepefecit equis; Illo dabit fato logos, set morte subnCtu Vivus ab Oxsequiis ibit in astra suis.

Invida securae temnunt oblivia musae, Et sua qui norint Sacra, perire Vetant. Vivit Homor is num ris commissus Achilles, Cumque Suo juvenis vate superstes erit

Vivit se AEnseas, Romanae genti origo; Mantua Virgilii laus fuit ista tui: Pordita floro adhuc divino in carminearria, Et Latii collos, o Jovis alta domUS. Τu quoque qui, fausto nutritis omine usis, otia securo sub laro tuta facis

Vivis aeternos vivas, enriCe, Per ΠΠΟS, Dum nova progenies queis numereriS, erit

Vidit senim videatque suo Elona poeta S; D sola laudi no pia turba tuae. Pieta lico factos, o saxea vivet imago, Clarior ambobus Μusa superSte erit.