Early writings of Robert Percy Smith : with a few verses in later years

31쪽

C ARTES II PRINCIPIA.

CANTABRIGIAE A. D. 1790.

QUI primus sacros potuisti accedere fontes,

Undo aperire viam Veri, atque erumpere OSCE tonobris audet ratio tua, agne, reperta Aggredior, si qua ulla vocatae gratia Musae Dissolvat golida concretum temperi cor, Atque hebetem magno naturam accendat B more. Principi passim spatia indigesta tenebat Lubrica materies, crudique trementia mundi Semina nec vacuum illud erat, sed plena volabant Corpora. Ium assiduis inter se motibus acta Liquid ramenta, et teneri coepere VaporeSDiffluere, et vastum sese Labyrinthus in aequor Explicuit, secitque viam, qua praecipitanteSConfluerent atomi, et solidus coalesceret OrbiS.

32쪽

20 CARMINA.Μajor abhinc rorum sucios, et sanctior usus Exoritur voluitque animatam foedere fixo Ire seu naturam, et justis Volvere sese Importisci ipso in medio certissimu auetor, Intus agit, pascitque effuso numine mundum. Idcirco lovis isto suo circum ambit opacoS, AEtheris oceano cingens, atque irrigat orbeS;

Vividus, alta tremens, aeterno turbine raptu Qualom otium aestivo sub udo saepe videre est, Cum flammae ardente radii tenueSque Superne Lympharum rores, atque aurae intactilis humor Μis uerunt sese, et coelo luctantur aperto aestu pura quati loca cernimus, et tremere Omnem Aera per campum, rapidaque liqueScere luce. Sol autem maris immoris spatia aurea circum Vorticibus trahit, set rutilo rotat axe planeta S. Illae indefessae peragunt per inania cui SUSQuaeque suos. Una erranti symplionia coelo Scilicet, et rerum consentit mobilis ordo. Arduus ante omnes agitur Cyllenius Hermes;

33쪽

Crodibilo os illum tonebris et nocte carentem AEtorno radiar dis tam fervida torret

Temperies, rapidique urget vicinia Solis. Gratas quippe vices aliis requiemque calorum Alternam Natura dedit, jussitque Vagari Floridus undo foret vigor, et sincera facultas)Nubila per coelum, et gelido erumpere sonteS, Diffudit tuo cavis liquidum in convallibus aequor. Proxima doludo tonet magni spatia ampla sereni Dia Venus, tibi, Terra, soror, tibi prima disi

uncia, cum teneram aculatur roscida lueomΜane novo, nocti Sque hyemalia claustra resolvit. I stivis adem illa comes surgentia ducit Sidora temporibuS- Nec tu, Terra, tui modia in tostudin mundi Figeris, astrorumque Sede regina, Sed una Rapta volas, usque assidua vortigine tranans I thoreos apices, liquidique volumina coeli; Sicut odoratam cum Pinaron, aut Calycadni Praetervecta sinus, aut ostia divitis Indi

34쪽

q2 CARMINA .

Labitur indulgon Zephyro ratis; omne cubanti Sternitur aequor aqua laeve illa VSque per undas It tacita, o spocio absentia littora linquit. Ulteriora autem laeva torrentia luce Martis, et ignit crudescunt Concava Vultu. Dolud Jovom circum fulgenti quatuor ardent Astra satellitio golidos Saturnus oberrat Extremus fines, et tardo lumine lustrat, Quos ultra innumori Soles, et candida currunt Sidera, sive ea sunt magni flammantia mundi Μoenia, Seu vastum diffusa por infinitum

Ultra animorum aciem, o nostrae confinia mentiS. Ergo umbras sequimur tenues, et inania rerum Somnia nec moestae flerunt Phaethonta Sorores,

Stillantos vitroum soliis lacrymantibus imbrem, Curribus excussum patrii ; ne conscia Latmi Luna videt nemora aut stellatae Atlantides ardoni Virginois habitatae animisci apparo in alto Pura quies coelo, liquidisquo innantia mundi Sidora vorticibus, et late lucidus aether.

35쪽

Felix, qui placidum sophis libavori amnem

Cui secura suos aperit sapientia sontes Pluribus illa quidem sed enim circumstat acerba Dirarum facies, prohibetque attingere ripam;

AnXietas, vacuoque sero Insania risu,

Et quaecunque fatigato comes addita cordi Haeret inexpletum, atque animo febricitat aegro. Quid tibi tantopere est, mortalis, multa querentem Ducere, Sollicitamque gravi sormidino vitam Quid caecum studio vivendi detersero aevomqNequicquam quoniam brevia atque incerta labascunt 3 empora, et insecta jamjam ad caput adstitit hora ΜOrS, operumque quieS, et reSpirati Curae. Nos autem lucis non intollecta cupido Alligat, atque animum dulcedine frangit amara.

36쪽

EHEU quum gratum est vitai in limine primo

Ludere luce nova atque animae indulgere virenti Saeva prius quam cura agitata mento quietem Exturbaverit, aut tenebras offudori angori Atque utinam his quidem furiis nos carminis ulla Eripero modi inaci ita turbidus insiliit cor Irarum chorus, atque agitat Sub pectore torquenS, Anxius irroquietusci et in Sedit Super ingens Vita 1 dosiderium Miser i usque adeone, Captus amore mali pote indormire querelis, Exsolvique dolenter, et ingemere, inque morariqAc non ipse tibi quaeris, quibus artibu possis

37쪽

CARΜINA. 25 Castigare fatigatum formidine pectus, Et quanam ratione queat composta magi menSEXpectare quietem aerumnarum atque laborum At pro dulce est, Credo, per aperta Serena Securo errare, et lucida lumina solis Aspicere, atque haurire recenteis aetheri auras. Μancupium t quasi demum in vita non sit agendum, Tuto tui ut potiaro, set ad omnem sis habilis rem. Ergo magna tibi mundi natura tuenda est; Qua porrecta Superficie pulcherrima terrae, Rhipaea arces Xtra, atque Atlanta nivalem

Panditur objicibusquo imposta patentibus alte

Vora viget facies rerum, et in Cera VenuStRS. Sanctae illic habitant naturae, set morte CarentOSDaemones, HeroeSque, et Divom aeterna propago; Purpureiamque Solum super, et radiantia laeta

Luce pavimenta, aspiciunt quam fulgida claro Astra polo circumvolvi rapidumque corUSCOSFloctere equo Solem magni Super aequora mundi. At liquidum coeli aquoa circum ambit, et in te sunditur aurea lux, et lacteus irrigat aether;

38쪽

26 CARΜΙΝΑ.Ρura dies, placidusque sereno Sidere QSPer. Ac voluti molicae vocos simul auribu Aeso Insinuant, animique reSignant mollia claustra, CompoSuere metu omnel S, faciuntque dolorum

obliviscior, o dulci languescere letho; Haud sociis est illoriim oculis natura, ubi puros Ebiborint radiorum apices, et picta colorum Lumina, quippe intus tremula dule dino tactos Sollicitat sensus fluidus calor, inque plicata

Retia nervorum permanat ViV Voluptas. Quin cursu maria aura circumflua cingunt

Assiduo, non illa furentibus horrida votitis, Sod ovibus Zophyris tremefacta, et flamine puro Subtilos animas, set mollia frigora fundunt Nubibus intomorata vagis atque imbribus atris.

Quorum utique in fundo, Caeciam genUS, Sque remota AEquora, littoribus resonantia Geryonai, Porrigimus lata importa, et dominamur ad altam Caucason, et freta Caspiae stridentia auro; Immemoros esse e membri migrandum in opacas

39쪽

CARΜΙΝΑ.Functarum sedes animarum, interque meandum

Lurida littora, quae ancipiti pallentia luco

Praenatat atra palus Acheron Quippe sub immensis Terrae penetralibus altae Hiscunt in vastum tenebraeci magnarum ibi princeps Labitur undarum ceanus-quo patre liquoriSOmnigoni laticos, o mollis lentor aquai

Aerii rores nobularum, et liquidus imber. Fama est, perpetuos illine Se erumpere fontes, Florigorum Ladona o lubrica vitra Solemni, Crathida quo imbris oramque Lycaeis vallibus Hagno, Et golidam Panopin, et Pirenen lacrymΟSum

Illino se rapidos amnes fuere, et mare magnUm. Forvidus hinc contra Phlogothon torrente CorUSCO Circum agitur, Vastae permanan regna ruinae Pallida sonta situ pendentibus a Spera SaXi S. Haud aliundo lovis per laxa foramina terrae Permanat calor, et fissis penetrabile venis Insinuat os flammae subtilis acumen.

40쪽

28 CARMINA .

Indo quati montes, elementaque belligerare Carceribus inclusa suis, inde ardua corni Prodigia, et tropidis olim miracula nautis Fumante Hierae scopuli, Liparaeaque rupeSSulphuream exspirans pallenti Vertice lueom. Tortia moerontes tristi torpo lino fluctus Styx agit, et glaucas intersecat horrida ripas Flobilibris lacrymarum undis, utque amno OVOro. At modio misti in spatio vacuum omne tumultu Complent, atque intus penetralibus interruptis

Vohomenti sentorum ictu, sursum atque deorSum

Exagitata furit fracti discordia mundi. Quo simul a flentos, vitai vere relicto, Devenere animae, sceleris quod quoique luendum Longa dios sexurit, et illaetabilo tempus. Jam vero misorum est lacerari ululantibu ventis

Et circumferri valida vertigine raptum; Frigoribus Stringi aeternis, aut igne liquari

Assiduo quoniam onera est natura animai, Nec composta Velut corpus carne, OSSibu', nervis;

Quam tamen ista pati satum est, terrestria donec