De Theophasteis quae feruntur peri seneion excerptis ..

1쪽

QUAM

COΝSENSU ET AUCTORIΤΑΤΕ AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

UNIVERSITATE FRIDERICIANA HALENSI CIJ IIVITEBERGENSI CONSOCIATA AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE CAPTSSENDOS

HAMBURGENSIS.

HAM BURGI

APUD PONTI y v. D E HREN. MDCCCLXXXIV.

3쪽

SACRUM.

5쪽

Tria genera script0rum mete0r0l0gi00rum eX Graecorum Roman0rumque studiis uSque ad n0Stram aetatem SerVa in Sunt. Atque principatum tenent est Seripta, quae ab Arist0tele eisque qui ab illo profecti sunt in lucem edita omnem 110Stram admirationem habent pr0pter acerrimum ingenium miramque qua condita sunt Assientiam, die0 imprimis Arist0telis Met00r0l0gica, The0phrasti de ventis librum, Alexandri Aphr0disiensis

recedunt. Sed quamquam adeo ab h0diernae d0etrinae ind0loabh0rrent, ut paene ludibrio nobis sint, inde a Dem0eriti aetate ab optimis astr0l0giS, ut Met0ne, Eud0X0, Philipp0, Callipp0, Hipparch0, Pt0lemne0 magna industria e0nScripta usque ad susem imperii R0mani omnium manibus terebantur. Tertium denique genuS 900edit, cujus vim et naturam ex his Gemini verbis 0ptime puto intellegi. Isag0ge in Phaenoni. Petavit Uran0l. p. 61 b.) Tuς μεν γαρ ἐκ των ε ολων καὶ

6쪽

λογων. cf. Vnt. R0Se-ΑriSt0t pSeudepigr. p. 246. Cujus m0di Scripta quamquam observati0nes de tempestatum mutationibus institutas eas exhibent, quae etiam h0die apud nautas et c0l0nos magna auct0ritate vigent atque a viris in mete0rologicis rebus investigandis occupatis cupidissime ex V0lgi serm0ne c0lliguntur, tamen gratiam phil0l0g0rum inire 110n potuerunt, qui ad calendaria e0nstituenda vix a se impetrabant ut at para pegmatum futiles nugas descenderent. Neque cauSa deeSt, cur neglecta sint illa Seripta. Quis enim erit qui, cum Vel 110StriS temp0ribus c0gniti0 rerum meteor il0gicarum velut in incunabulis fere iaceat, fructum ullum erui p0SSe putet eX Veterum Sententiis, qui ne principia quidem rerum tenuerint 2 Atque tamen digna videntur illa Seripta, quae accuratius recen Senntur; nam cum praecepta de tempestatibus praesagiendi8, ubicumque 000urrunt, fere eisdem semper Verbis breVissime tradantur, ex Un0 lante omnia manasse videntur, quae passim eius m0di et a Graecis et a R0manis litteris mandata sunt, ita ut ex ordine et ratione, qua a singulis script0ribus Signa enumerantur, Sperari possit validissimum argumentum 110bis eVRSurum eSSe, qu0d0ceamur quis a qu0 res illas mutuatus Sit. Verum quam-ViS apta videatur esse materies ad diiudicandas scriptorum necessitudines, tam ingens est multitud0 h0minum qui talibus Studii8 0peram navaverunt, inprimis Stoic0rum familiae ad- Script0rum, tam Vehementer increbruit inde a The0phrasti aetate id scribendi genus, ut qu0s fruetus iam manibus 110Stenere 0pinabamur, ViX eminus 00ulis percipere p08SimuS. QUnde cauSa angustioribus cancellis circumscribamus necesSe eSt campum n0bi S peragrandum. In The0phrasti igitur qui vulg0 fertur de signis tempestatum libello studia n0stra c0ll00are

statuimuS.

Jam altera de causa ad illum tractatum praecipue eXigendum adducti sumus. Tanta enim intercedit similitud0 inter

7쪽

Arati Diosemens et illum Tli 00phrasti librum, ut, nim fere omnibus persuasum Sit Theophrasti li0n genuinum librum sed excerpta tantum extare, Arati editoreS Di0semens ad 0Xeerptorum ill0rum n0rmam castigarint rati ex integr0 Th00-phrasti libr0 nunc deperdit0 Aratum petiisse quae Di 0semeis illustraret. Verum per ea, quae de Arati vita et seriptis n0bis tradita sunt, minime lisset credere e The0phrasti Peripatetici opere Aratum p0etam uni St0ic0rum familiae adscriptum prompSiSSe quae VerSibuS 0rnaret, immo veri sim ite est eundem Eud0xum, qui in Phaen0mena intr0duxit p0etam, etiam Di0se- mearum materiam SuppeditaSSe. In prima enim Arati vita bi0gr. gr. ed. WeSterm. p. 53, 46) hnec Sunt: παρά τω βασίλει

παρ αυτω κείμενα μειρω quibuS VerbiS indicari videtur Aratum statim p0st adventum Phaenomena c0ndenda sustinuisse, id est vicesim0 fere quinto aetatiS ann0, quo tempore nondum VeriSimile est eum h0minum aliis phil0s0phis addict0rum c0nsuetudine usum esse.') Secundae autem Vitae auctor anonymus Plinen0- men0rum enarrat triplex argumentum p. 56, 15). ' simia δε

Atque Suidas et multa alia Arati seripta et Phaenomena

laudat sed Di 0semeti rum nullam prorsus mentioliem fecit. quippe quae essent parS tantum Phaen0menorum. Quid, si modin commentariiS Hς τύ ' θάεου φαινομενα inScriptiS, luibuS

8쪽

summae Arateorum paucis tam Subtiliter definiuntur, ut Eratostheni vel Hipparch0 p0steri0res iure tribuere Visi sint, ) caput Τπερὶ 00currit, qu0 Arist0teleis rati0nibus humidi Vap0reS pluviarumque genera deScribuntur. N0nne manifestum est Diosemeas t0tius Phaenomen irum c0rporis qua Si membrum fuisse 2 Qua se cum ita Sint cum aliqua pr0babilitate coneludere videmur etiam in Di0semeis c0ndendis p0etae Eud0Xum praeiSSe, praesertim cum Hipparch0 teste Eudoxus bis de Phaen0menis Seripserit, Geminus l000 Supra adscript0 expressis verbis affirmet Eud0Xum eisdem signis quibus Aratum ad tempestates praedicendas usum esse, Di0geneS LaertiuS Eud0Xi μεεεωρολογουμενα c0mmem0ret VIII, 89). Sed quamvis magna insit in illa conclusione Species pr0babilitatis, pr0rsus in dubium v0eatur tota quaestio et calamitate illa qua omnibus testibus de continuatione Phaenomen0rum diVersisque quibus Singulae parteSeonditae sint temp0ribus destituti sumus et 8000rdia vitarum Script0rum, qui reS inter Se repugnanteS Sine ratione c0ngeSS- erunt. Etiam huic de Arati sentibus quaestioni lucem quandam mihi videbar allaturus esse; si ad The0phrastea illa

Sed haec de causis praefatus quibus adductus sim ad pr090Situm melim, nunc ipSam rem aggrediar. QuaeSti 0 e8t bipartita; primum enim enustieandum est, qua ratione Sit 00DScript HS περὶ libellus, quem inter Th00phrasti scripta habemuS; unde apparebit, utrum eXcerptus Sit eX maiore qu0dam 0pere necne, utrum ad finem suum Sit perductus au in-

cui laudi obstant quodammodo, quae E. Maa 88 disputavit Hermes XVI, p. 389. D Ad Phaenomena. Ι c 2. Petav. Uran. p. 173 C.

n liceat exempli gratia ex prima vita haec apponere: WeSterm.

9쪽

elloatus Vol inutilatus. Sedundo l000 diiudicanduni est, quo

iure Theoplii astutii eius auctorem OSSe collielidatur. Nam ut

de 0mnibus liis rebus iii utramque partem disceptari p0ssit et natura libelli illius efficitur et librariorum oscitantia vel fraude, qui eum partim sine auct0ris nomine partim Arist0telis nomine inseriptum 110bis reliquerunt. Adcedit insuper suspiti0110strum de signis tractatum in e0rum libr0rum magn0 numero Ρ0nendum eSSe, qui quamquam neque Arist0telis neque The0phrasti sint, tamen ex media Peripatetic0rum secta in ludem edita Serm0nis c0lorem et c0nsuetudinem magistr0rum tanta similitudine reddant, ut vix a genuinis e0rum Scriptis discerni

Ac primum quidem fastile 0mnibus persuadebimus ex duabus partibus c0nStare , de Signis ' libellum; pri0re enim l000; ab initi0 usque ad g 10, praem0nentur nonnulla de Viris qui signis observandis operam dederint, de rebuS unde pr0gn0Stica Sumantur, de temp0ris intervallis per quae illa valeant; p0steri0re l000 inde a g 10 usque ad finem pr0gn0stiea ipsa

ita enumerantur, ut Signa pluViarum, Vent0rum, tempeStatum,

serenitatis in singula capita digesta deinceps Se excipiant. Quarum partium cum prior pr00emii instar 00 c0nsilio sit Soripta, ut Sign0rum diversa genera quid sibi velint discat lecturus, lucramur inde indicem quo diiudicemus, utrum fragmentum nobis relictum sit, an integro libr0 minime temp0riSiniuria decurtato utamur. Nam pr00emium et disputati0 ip8a

10쪽

ita inter Se c0nsentiant neceSSe est, ut cuius generis vis et natura in initi0 exposita sit, eiusdem Singula Signa p0stea ab

auct0re enumerata eSSe 110Str0 iure Sumamus. Quanti autem

sit in nostr0 praecipue libr0 talis argumentandi lex intelleget, quicunque sibi persuaserit nihil magis damnis obu0Xium eSSe, nihil magis sei0l0rum h0minum curi08am loquacitatem ev0eare ad interp0landi licentiam quam ieiunas tabellas, quibus res inter Se

diversae sine ulla iunctura atque neces8itudine in unum c0ncervatae exhibeantur. Videamus igitur, num 0mnia, quae pr0-

misit auctor in pr00emio, sequentibus capitibus praestiterit, Vel p0tius qu0 m0d0 inter se resp0ndeant hae dune parteS. Atque quamquam aliqua ex parte 0ssensi0ui est, qu0d magna Sign0rum c0ngeries tangitur paucissimis his verbis g 3 των

0mittuntur, h00 largiamur seript0ri pr00emianti, quippe qui uniVe1 Sa S rati0nes maluerit tradere quam diligenter indicare, qu0t genera Sign0rum prolaturuS BSSet. Multo plus interest ut evineamus de praesagiis t0t0rum

δεῖ ἄγρειν καὶ ε νιαν ον καὶ ἐμ ραν. Quam de SerVandi 8 annivistissitudinibus sententiam eum c0pi0sius in SequentibuS eXplien- Verit reliquarum rerum initiandi causa frustulis tantum lect0ri app0SitiS, pr0 certo affirmaverim non m0d0 dierum menSiumque Sed etiam t0tius anui eiusque partium, ut aestatiS Si Ve VeriS, Signa daturum fuisse script0rem. Si igitur re vera in fine Singul0rum capitum 0ccurrunt Signa per maius anni spatium p0llentia atquen0nnullis eXemplis necessitudines explicantur, quae inter Singula anni temp0ra intercedant, ita ut exempli gratia e veri S tempeStatibus efficiatur, qualis sit insecutura aestas, cum V. R0Se, Vir0