De Aeschylo, Sophocle et Euripide, poetis tragicis, quatenus inter se diversi suam episque aetatem effinxerint

발행: 1831년

분량: 35페이지

출처: archive.org

분류: 시학

11쪽

me. Disp. II Q vocat, gravis praecipue iit, liniisque et grandiloquus fabulis im

serit gravissima quaeque et Manilissima, audacissimorum aerborum luminibus aucta ut in ornata quae aut rimi Deculio abditoque deorum cultu my t Eriis cohaerent, quae mysteria eo ipso tempore maximam id quod ex Prodoto quoque apparet, saluberrimam suo in ren Publieain vini habuerunt, et quibus, ut cum Cicerone, optimo innas humanitatis judice loquar, nihil melius Athenae peperisso videntur, quum iis ex agresti inuitanique vita ex lii ad humanitatem et mitigati suerini aut ad ingeniem illam paucissimorum Graecorum eunt innumerabilibus Per sarum copiis pugnam pertinent, ad virtuti re in ea exhibitam gloriamquo et dignit

tem inde en inparatam alit initi sic an adii in liratione imagineque adhibita, virum sortPm e trinitatun riis o Sittitue tenais m, nulla, ne maxima qui deni et naturae vel hominimi vi impetuque duelli solida mente posse atque ConStanti, eos autem,

qui potentia sua abusi intubi inferiores assidiant, quum aliquamdiu summo seliebiniis splendore ruiti essent, inde tandem dejectos gravissimus insolentiae suae luero poenas: aut ostendunt, Graecis hominibus sanguinis et Propinquitatis conjiinctione, rerum divinarum usu cultuque, et patriae institutorumque amore nihil antiquius

et suisse seinper et esse debere. PraetorPabiana rerum forensium, nulla entiam Dintorum. lios S COI, liniata vocabant. ntilla doni Ille o Plii, larum in diuti, et exstant vestigia, quae non niuit Post Aesetiylum in tragoediis, suripidis praesertini, deprestenduntur. uoi si in singulis quae superstant stabulis irratin re voti unus in Ummethera, ut ab eo incipiatuus, rein piandani extrinsecus oblatam, piam Polita tractat Orit,

frustra circumspicies Sed qua cogitatione omnium piis temporibus animi plenierant atque perfusi, eam in hac tragoedia ante oculos ponit Atheniensibus, animie stantiam, ut supra diximus, nullis dolorum cruciaribus, nullis tyrannorum minationibus, nullis amicorum, ut cedat, vel precibus et admonitionibus, nulla dentiaque inimicorum irrisione deflocli, quo quidem, ut Iacobi gravissi in viri utar verbis, lubit . uin tu id ait laetiis at Iii sublimius ulla in scena exhibitiit sit. Duam valde aute ii delCCtatus Sit Populus, et, non id agebat Poeta, ut delectutioneni asse

v vid. Ioeos. Diras ex vini irrit Orat. X. I. et ex motu a uestrara vem seripi Cens Asilas in libro supra lii Italalo affert V. v. Selilege ut, e dramati et, uonscian Literatur. Vieri. 'h. i. p. D. Cim de leg I . a. - vitanis autem eorum sanetitas serioribiis quoque temporibus verit, illud

i duino mi, quod ea ne em, quidem, quum in caemiari vo ut, violare austra in Sueta Fer avi

12쪽

res, magno hoc tyrannidis potentiaeque temeraria certamino eum animi libertato montisque irinitatQ. neniani dubium esse liotest qui cogitet, Graecos paullo ante ingruentis harharisti impetum retudisse liberta istin In suam a Persarum tyranno eum summa virium colitentione tuitos csde. Quae vero animi magnitudo, ut magis Phi-ceat, diffundibus moribus jungitur. Ac primuin idem v viiiWVulcano, qui jussus, sive, vim exercet vel in usinem, neque, etsi, quod facit, improbat, resistere audet; deinde insolentibiis ovis inistris, ' et niti, in quorum animos

miserri oralia tion cadit tum oceani siliabus, quae, quum teneris sint animis sa-cile ad misericordiam commoventur; sed licet injuriam et sentiant et ab ea abhorreant, adjuvando neque pares Sunt, neque Iovis injuriam erudelitatemque palam repreliendere conantur; taeean denique liso qui humili nuuit et animo praediis tus, quum neque ad auxilium serendum animo vigeat, et temporibus serviens cuilibet inani, gratisretur, ad grandi tamen et sublimia accedere studet, et prae se fore animi magnitudinem.

Neque vero ita tantummodo, ut diversa iungantur ingenia animi vim sacravitatem suci Promethei illii strat poeta, sed comparatione quoque mi Prae illius Ionis instituta eratioquioque cum ea habito quae quum eadem crudeliter a tyrannis vexaretur, perquo orbum terrarum, etsi nullum in se scelus admiserat, agitaretur, aliam inde podia sibi ope sit occasionem, qua Pannorum ingenium naturamque, qualem quidem sibi si erant Athenienses, denotaret, atque ita denotaret, ut, modo usquequaque servato, accuratius diligentiusquo depingeret. Simul et illud in animo habuit, ut hoc altero exemplo ante oculo poneret popularibus suis, nisi deesset animus, summisque adniteretur viribus, culpae expertem, quamvis vehementer ab iniquis premeretur, nunquam penitus superari. i

' Sehitin Promollieum vinetiam in excura Vr quum primum podia animum ad scribendam hane tragoediai appulit, id potissimum egisse nobis videtur, ut Atheniemibus acerrimum tirannidis odiumuissuraret, verit, liberialis, qua tum in ximo huebantur, amorem, tanti maii metu is eorrem animis excitaret confirmaret Irae.

13쪽

Atque uitanis, ita hae quoquo ro inter se disserunt Aeses ius atque urb

pides et aetates utriusque, quod apud illan ad civitatem omnia reseruntur eivmque non tam singulis hominibus rebusve, quam civitatis saluti prospiciunt; hic in rebus magis privatis versatur, singulomim o aut damna aut commoda spectat, unde patet, maximum illii augendae civitatis studium exeidisse eivium animis, ac sua quemque magis curare, qua iri civitatem quod quo magis habeas Pervectum,

comparandae tibi emuit duae tragoediae, quarum altera Phoenissae, altera Septem Moem n ego inscribitur, in quibus eandem uterque poeta rem diversa ratione peretractat. Nam quae adversa oedipo eiusque Diana per varias sortis vi uitu libnes acciderint, ea potissimum Euripides agit, spectatoresque indipi regis liber

rumque Palamitalcm, non quae aut prosint aut noeeant Vivitati, respiciunt quam Oh, in illuni in se etiam prodeuntem iacit Poeta Longe ni iam init rationem maximus Aesch)his, qui Oedipi sorte liberorumque ejiis postposita, urbem praecipue curat, periculumque a Polynice conmorat uni, neque minus religionem, quae ab impio Capaneo ejusque similibus ne violaretur, erat timendum. qua in re ne longus sim et fusius hiribus distam, quae Pro huiuscemodi speciminis ratione obiter sunt attingenda, satis erit, ad illud advertere legentium animos, qualis sit finis utriusquo tragoediae. Nam Oedipus apud Euripidem, ut per totam sabulam suis tantiumnodo et moram rebus consulit, ita extrema quoque tragoedia suam deplorat, unitatem, non civitatis 3 Aeschyliis mitem, quum Thebanomini populiun in scena exhibeat, de nulli re nisi do civitatis legibus otiar hiis cogitantem, et, pio ab hostium externoram impetu liberatus sit gavisum, nonne Satis declarat, et se, et cives suos, rebus singulorum neglectis, in

14쪽

res publicas potissimum eonserve togitationes Unde mirandum non est, quod Per revo temporis patium tam insignes exstiterint Athenienses, Et quod quum PauciSSimi essent, ingentes Persarum Copias superaverint, immortalemque inde sibi comparaverint gloriam. Nam, ut est apud Scriptorem gravissimum Sallust Jug. CL, mirari io P res crescunt, diuordia maximae di bruatur', in qua civitate omnes ad communem salutem adjuvandam inter se consentiunt cives, eam hostitu vel maxima vis pera extero haud facile potest. 3Atque hoc ipsiim ut ad aliam fabulam transeat oratio mea, in tragoedia, quae Perme inscribitur, Iuculentis verbis Aeschylus civibus suis declarat. Namque victoriam, qua nulla major, nulla illustrior esset, hanc ob causam cos deportavisse dicit, quod leges valerent in ciritate administrem, et iura, quodamnam disciplinam omnes conservactent, quod publicae salutis tuendae studio re gerentur quae sonuntia quo magis elucescat, quoque magis appareat Athensensibus, quanto praestantior sit et utilior unius imperio libertas, amorque patriae et veterum institutorum inde proscctus, opponit Poeta summum arbitrium libidinemque unius, quam divina quadam veneratione subditi ui Prose Iuuntur. Quae itidem ante oculos in scena Atheniensibus proposita, quum jam ilis per se, quum vera Ement, 'rSPecta haberent, magnum eorum Patriae Studium auxisso

mi D in modum eri imandum est, atque eo magis auxisse, quod rictima apud

Sehuis in exeursus ad Sep adu Theh. de hujus tragoediae eonsilio ita seribit quum Aesehil aliubitum hi Hae Thebana partes dei aedis, si binis Laio, Spliinge, Oedipo omplexus sumit, nihil alim cibi in hae tragoedia Proposuisse videtur, quam ut tristissimi holii inter se rea Solii,

mutuaeque eorum eaedis imagine spectatorum animos terreret miserieordiaque aniceret. -

15쪽

Salamina deportatae magnitiaeuiem barbarus, ii Mosae Persariun reginae cladis accepta nuntium inret, non homo graecus proloquitum aluius autem narra tionis sententia praecipua versibus vos o continetur, quibus Atheniensium auribus eum quam maximo blanditum ess existimandum est. quemadmodum autem haec tabula in rei publica sermo praecipue patria que caritato celebranda versatur, et quae inde exori est Norias ita altera, Moo Amees inscribitur, res maximo tractat divinas qua quidem in sabula Aeschylus hane, ni fallor, sententiam, quam cum eruditioribus communem habebat, expli-

ear voluit ilorie in re publica aerimoniae, mySteria sacrificia, oracula, et pinoomitino pertiiterent ad res divinas italogra mancrct vigerentque eam salvam fore et moderatam, neque unquam ita a majorum institutis esse defecturam, ut plobis

ferocia inmanitasque summum in ea administranda valeret. Atque hac quidem re contineri hanc subulam, quae non iam ficta ab Aeschyla, ut in scena, iuberetur, sed ex ipsa resulano et sacris, quibus utebantur Athenienses, repetita videtur, ut in animis spectantium haec praecepta imprimerentur, manifestum est. Et re vera, ut eum rei uero D, loquar, viamquam impuromi hominum flagitiosa porremitas

posteriore aevo haec pioque instituta ad omnem nequilium P primi dot Dr e rillitie; illud tamen negari ne luit saniore disciPlina Et Athon ictii ita in uiliti pacta,rsi liei turn suisse, ut his ipsis Praeceptionibus ii, qui nientun Sevocare, eo ore Ensibusque

possent, si maximis res,us messor edoceremur qui enim seri potuerit, utar

D se tuta: in exetir i si Perga lia et tillum alitem aliud tabulae arguinentum deligere poterat, quod magis Atheniensium animos alliceret, tuam Persarum ab iis nuper devictorum historiam in tuo sic

vex-- est, vi vibimuim eo muta ueri posset, se avianis populi daret, obrique Lindis avariusio

satissaeeret Oninino autem sic misericorilii in theatri movit, it laninio utri inque a ni ollitie et im

16쪽

- a , sevissimi viri Isocrates Laliique oratores plurimi ab his mysteriis laudanda eivitatis patriae tam copiosam materiam desumerent. omae nonem aurem, si Dis investigaveris , in hac quidem versari senio, tia, qua in omnibus Graecoxim tragoediis deprehenditur, sacile intelliget, homines, etsi libertat animi litantur, ne suas quis pie res et conditiones ipsi constituant, tamen divino O i. dant Insilio aut fato obnoxios esse, quod vel dii inunortales etagere non possint ' sed aliud luoddam praetUr hoe ex Illicandum poetae propositum erat, idnito ad rem Publicam magis, quam ad res divina Pertinet,

et e primendo hominum inius aetatis inhilio magis inseria t. Ac duplici quidem ratione hoc illo consequitur. Nam primum, ut inierat hoc maximo prae estote is tur, ut ostendatur, quam Qxcellat moderata legibus rei publica sorinu, qua Ain nienses utantur, Persarum regis imperio, nullis legibus circiunscripto cita in hae s

bula satis perte dicitur, Graeeos lianc ob causam Troianorum exstitisse victores, iii od meliori cultu divino uteroni ur unde in enderentur ad Patri ac ninorem vir tortii in igitur. Piam irrue eorum sortitudo de rudi barbarorum itinio tisi, irini serit, eandem esse deorum Patrioruna de Peregrinis teloriam. De Iri in incit, qui me

dioeri ianium attentione animi priorem hujus tragoediae partem perlegit, Potestu

17쪽

tore nain quolibet sere in versi eo 'ehenditur. Deinde tota vitae Agamemnosus ratione illud niaxime docetur, tyrannum, si scelerate insolenterque imperio utatur, sanctaque violo praecepta et instituta, suam ipso perniciem Sibi parare. Ita tuo altera parte hujus sal, ultio aperto praescribitur Graceis stim ii luni, ut ii libet injustae dominationis rationi summa, qua possint, vi nil visi fientur, neve ullum injuriam sibi inferri patiantur, quae liberos dedeceat honi ines. Atque hoc quidem cum ex ius rebio, tun ninon ex et oro, qui singularem Pandam et propriam

agendi rationem in hac standa exhibet, intelligi Pοtest. Nam Mum caeteris in ira diis popul is, qui chori paries obitari, usque quaque omni sit demisso, pio

ac trepido, et morem Singulis gerat, neque, aut vate, aut rege, aut viro aliquo egregio fortique invito et improbante sacer quidquam audeat longe aliam ejus naturam et agendi rationem hic depreheiulimus Aegistho enim . simul atqtie crudele exerestre iniperium, et eontrarius fasque, ut voluiitati sua Ohediant cives, postulare coepit, obstinato animo chorus repugnat, nequc ullo modo adduci eo

potest, ut moderario sat et orationem ad Autrium regis accommodet quinimmo ad extremam usque sabulam minis eius ita non commoretur, ut eas despicatui ducati

Acta justo longiores simus in his rebus tantae ulteriatis exponendis, aliam poetae nostri fabulam, arctissime et ratione et arguinent eum illa conjunctam,

tractemus rami horari meo, in quibus inchostiam sententiam eodem, qua Sophocles in edipo et coloneo, ratione poeta plurium persequitur, uberiusque exponii. Nam A sinus v xannus, qui jura divina humanaquo notario scelero polluerat, capitis poenam lueret ad expianda sacra oportuit, unde viam sibi poeta

aperuit id Qxplanandi quod omnes hujus notatis civ Athenienses sent bant, ea, quae injusta ESsent, alia non essP. et serius eius succumbErct rectori DPque

Stare lysso imperium, nisi justum, a nimoribus acceptum Atque hoc quidem' sebiit in excursu I ad Agamemnonein Itaque tota tragoedia perieula potentium, lunam sol aefragilitatem, divinam in exigendis facinorum Poenis justitiam praedimi. A. . sebiege I, p. - inimio sit ait idiog, nisi, semilai --brim Thai Gniau sein laiipt Euriae hi ille de re lilliu ei Viir let lilii g ira te de Alte lastele illi erilies ei alter Fluel ou seinem Ilauis Aegisthus, de Urheher seines Unterga s, istaein Sol, eben tenes Thre

18쪽

loco praecipue intelligi licet, itantam vim Aeschylus, utim haec salutaria et simblimia religionis praecepta exhibuerit in seena animisque mandaverit, in Atheniensium Populum, PenE PEm Stimmum erat imperium, Plantam in totam Civitatis administrandae rationem, quantam in Iegis lationem, quantam denique in jurisdictionem habuerit. A Sed tenendus est modus in poena repetenda Itaque idem populus, quem chorus repraesentat, ubi primum Orestes, etsi a deo impulsus, modum excessit, ab eo ipso Pro quo suscePErat vota, abalienatus acerrime eum impugnat parristidio- quo detrectato praeclarissimum illud facit judicium, in quo timentiles versantur,

maius esse scelus, quam quod ab hominibus condonari possit itaque, ut eorum, quae iusta iant atque injusia, compensatio fiat, qualem quidem requirit popimius, dii adhibemur, quomun in iuris disceptatione variotis sententiis, ut eum Cicerone loquar pro Mil. c. ω, non solum di in orestes, sed etiam deae sapientissima sententia liberatus est. qua in re non praetermittendum esse mihi videtur,

quod subtilissimus elegantissimusque conica Gmostorum Podseos P Rilliintra x Prissime dicit ' - At si re quo salii bri Drstri haec aliut vim in Athstnier Sinia reni publicam institutaque haberet, Minera viri. ipsam poeta Praedicantem secit v. 6T Itb), Atheniensium leges spectare illud, ut morum intepilas ac disciplina servaretur,

enaeque ob caedem sacrum repetendae studium, quo quidem tenerentur bis,in a versus infra ex Euripidis oeulis allatos so6 sqq.), quiui uirium Atheniensium dedeceret linmanitatem, amoveretur neque unimi has leges consilio, sed dirino datas esse, quibus tuendis sanctissimul illud Areopagitarum iudieiuna constitutum esset. si am ob rem sapienter hoc Aeschoetus fecit, ut terribili Eumeni

19쪽

dum pompa, et praeeipuis Atheniuriun diis tutelaolais, Mummi atque Apolline, in scena extubitis, illa iuris institui et solaninio mera setis deorum Mndis oriumn quo priscis sacrae Deseos ope adiungeret, id quod ex versibus insta ullatis maximuputet 'Sed nihil amplius do Aeschylo ejusque tragoediis. Nam satis mihi multa volataeisso videor, ut intelligeretur, quelmadmodum ille et civium suorum indolem memtemque de iis, quae ad res publicas atque privatas pertinerent, minesserit, et, putares suos ad studium libertatis institutorumque veterum servandorum adhorta ius sit. Eius granditatem excepit Sophoclis sucundia, qui, quemadmodum Polyel tu Sicyonius consummasso artem suam dicitur torreticenque erudiise, Phidias autem aperuisse ita hac ipsa aetate poesin, quam aperuerat quodammodo Iomerus, suis numoris perfecit at si is absolvit. Utque Polycli libit non imitando Lysippus exprimere studuit sic ait laphoclis ii stiluali uni Iue imi tutionenitali limias luis lita post Prio-raim OEtamini se eo inpii Suil. - Anni ture rude et iliconitri, Si tum in Aesetiylo residebat, id Sopliocles non niinus fere sul)liniis et sermotio et sententiis expoliit. In

hunc autem unum summa munia dii immortales, quae dari possent mortalibus coamtulisso videntur. Natus enim in summo rei publica stor a parentibus nobilibus ii quo opulentis, diligentissima usus est educatione atque ut valido erat corpore nosrmo ita omnibus animi ingeniique dotibus erat instructus. Sed in hoc summo

Verha sunt Creugeri in oratio A

20쪽

verbis utari ita constituisse videtur, ut ea interdini, iam in illam partem laesinet, quae propior est vitio. Rei publicae autem ratio, quam diuinulis sit apud Aeschylum et Sophoclem, ex utriusque tabulis intelligi socii potest. In illius enim tragoediis omnibus rempublieam iaministrari ab optimatibus, qui cum religionis antisti hus occultisque

Corum aeris conjuncti sunt, animadvertes, et, quamvis magno libertatis ardore abrepti sint honi ines, optinia tamen eos diseiplina eontineri, piam divino prosectani esse consilio dieunt atque concelebrant. orum autem nihil paene, vel admodum Pauca apud Sophoclem inveniuntur. Nam singuli domini, si qui apud eum exhibentur, aut, anni sunt, propria illa, qua Graeci utuntur, nominis signiscatione aut ea tantum, quae populus iubet, exsequuntur. Id autem genus, bilium, penes quos summum sit imperium civitatis, nusquam apparet. Atque, quae rei publicam eadem religionis est in utroque posita dissimilitudo. Nam Aeschylus eam

horribili luodam potio fingit . ad perterrendum magis apta, quam nil exhilarandunt. Et Singula I uic Ilist, Iian ad eam PCrtincnt, grandia lint ut Pi sublimia. Longe alia eSt apiri Sophoolem, qui, ut in aliis omnibus, ita in hac quoque re simplicitate et suavitato excellit, ut Atticam Eum apem veteres nominaverint. Itaque semper, vel ubi arcana signiscantur, et Furiarum horribilium menso si sacrorumque corum equo sormidolosorum, quin immo, ubi oreus ipso in e nive tum vocatur, hilaritas quaedam obtinet atque Hebritas. Eadem quum apud Aeschylum sit quasi propugnaculum insolentiae humanae rerumque novarum cupiadinis apii SophoeIem jam ea quam magis magisque posteris temporibus prae-

Stat, acie expri initii hilaritatis, exornandastipi vita rationi et Ohiptati aligendae

inservit quod igitur Aristoteles Poet. I, 2 dicit, animi purgationem poυ και ἰλέψ persici, hisque solvi tragoediam, apud Aeschylum magis, ossos, opud Euripidem ruo valet; mediam autem viam ingressus est Sophocles, unde moderatio ina, quam,---ψ' Graeci vocant, exorta est. 3 Sexuum autem rationem si qua

ris, alia est apud Aeschylum, alia apud Sophoclem. Apud illum enim nullam m

es Praefatio ad editionem Trachiniarum. 3 ast indei de Philologi , a diest Euripidis iuri miscuis practe, Mossona oon hiner Tragddie de Gegemat des rhahenen, ranvolle Aesctylos. Un diese Gesensari des miniat. chen Aeselivit, on dea ieiblichen Euripides erscheint in maminebiseu lielmi, baximnusa volum deten Sophocles vr verlitaris Ei ei subitaeti

SEARCH

MENU NAVIGATION