장음표시 사용
31쪽
maxinvia Graecoram ciuitabaris disjunctionein re dissimilitudialem, ulter eum hanc, tum religionem ii primis denique Graecomun in hospitibus tuendis signiscat Praeterea vindiciae studiiun, quod supra, quum de Aeschyli Eumenidibus
diximus a Graecoram limanitati alienum esse Minerva docuermi, aspernatus Ag
memnon justitiam valere aliud Graecos debere ostendit. Magis etiam, quam ex hac tragoedia, quantum pristina gravitas et magnitudo imminui sit, intelligi potest ex alia saliuio, quo Orestes inseribitur, in qua hoc maxime memoratu dignum est, illud subularum genus, quod nos est viae
dicimus, si*ilseari. Oresti enim summis ab initio furiarum traiciat lini a git ut ii bene omnia sui finem eveniunt rauci licet Inid DPhoelera quo Ille ili l hilocteto sat hoc tamen discrimen intercedit, ut hic usque ad sine vexetur inalis, illo
siliquamdiu tantum iis obnoxius sit. Deinde haec quoque tragoedia magnam Partein in judicio forensi, inesto et Tyndareo, Clytemnestrae Patre, inter se litigonibitus, versatur, atque ii versatur, ut perquam solemniter illud judicium ad obloetandos Athenienses instituatur quid nuntius ipse, qui certiorem facit deerram,
et ipsam et fratrem suum esse damnatos, in nareanda judicii ratione mirum in modum diutissime commoratur, at o Commemoratis et Praeconis Et singularum partium orationi lius, rerumque, quae ad rem Publi eam pertinent, consideratione adhibita, ne litterrogatione testium quidem suPCrSEdct.
32쪽
goediae solum sed religionis pioque communis iudieaveritat et istum contra omnia dissstrendi rationem, ut in scriptis, ita in scena Exhihil erint. Duam ni causam, quum Euripides in sabula deperdita dixisset: τί ἐστι γευσ; Icteo, Zενσ- , Aristophanus in Ranis v. 88 sqq. irrisione eum castigans precantem facit:
Itis autem atque ejusmodi dictis, quum pictatem erga deos fidemque in robus divinis subverti, eam, virtutes aut superstitionem aut omnino in platatem subire necesso esset, Atheniensium populus, qui jam per se a vera via deflexerat, quam depravatus sit, quis est, qui non videat quae dei minatio pietatis at o fidei exuli quoque ro intolligi posso videtur. Nam Aescamus, quod arcana Eleusinia
prodidisset, impietatis aecusatus est Euripidem autem, etsi religionem impularem aperte illudit, in jus vocatum esse nullo loco legimus. nil erantistitur, Parvam rerum divinarum ac paene nullam curam ejus aetate suisse. Neque objici potest Ceusatio in Socraten uistituta, in qua quidem, violatam esse religionem
PDPularem, simulabant, re autem vera privatum odium inimicitiaque valuit. Post his autem temporibus, quum pietatem abiecissent homi e , et de raps divinis ubium dubitare coepissent, eiusmodi loci, quales ex Euripido commemoravi, apud Phitarchum, Lucianum, Athenagoram et alios scriptores saepissinio leguntur quam. quam docti quidam hanc ipsam laudem Luripidi tribuunt, quod hac deorum dubia
Ehec. ricta vitic nobαών μ' σώ-m. Nuper quoque duardas Muelle in dia ertatione, quae iiiscribitur Euripides Horrum printillimum contemtor, vehementer in Euri Pidem hanc ob causam invectus est. Is Pag. II haec scribit: tirimunm tuis in sententiolis in eleguntiorum homilium usum et Opimn imperiis vianium sapiat, do-eere quam sapientiam eo elarius elueere sibi persuadebat, quo latinora et ineptior e sententi ulgi traderet, quam o notionibus sanis atque veris, quae sordibiis osterais, a Persuasione Popularium
33쪽
tacone aliisque sententus ex philosophio Anaxagorae Soemiisque similis, unim, deum esse significaverit. Nec denique minus illud vituperandum ess videtur, magnam itii humilitatem pravitatemque, a tragoedia alienissimani, in hac tabula de
Prehc iiiii. Alenelai iii mores tam objecti singuntur, ut dubitem, num tal,ernario Atheniensi talem mentem muniumque praestare litii erit. Uuam ob Causam, quum ad res minutas et domesticas, easdemque turi es Melpomenen detrusisset, male audivit Euripides. Magis etiam, quantum inter Aeschyli et Euripidis aetates intoreodat discrimen, collatis inter se duabus tragoediis, s temis Prestis Thebcts et Phoenissis, intelliges omissis enim iis, qua supra comparatione utriusque tabulae alia de re instituta, dicta hunt, hoc notatu dignum est, quod in Aesch li tragoedia vix
sermo de seminis est Euripides autem, etsi infestissinius est huic generi, et ubia pio male de eo dicit, , initium tamen cum semina tacit, sicasta prologum rebianio, item ad seminas triuisit, elum, e seminis, Phoenissis, mi sito Deinde in privati potissimum hominis, Ienoeci sorie, versatur, ita ut tota res ad Creo tem similiamque eius, non ad patriam remqii publicam Portinere videatur. Atque
adeo res tantuinmodo iri intus tractat. ut . ubi Creontem cum suis non respiciat, animum ad Ioeastam lilia iliae ejus non ad cilitatem convertat uod autem Euripides tota albularuni description agendique singularum personarum ratione indicat, id multis post annis Demosthenesine ori a Minimus aperto civibus suis objicit, suum quemque curare, non rei publicae commoduni, im tactumsit, auxes Atheniensium pessimo sese haberent et inreth. IIICI 25 et26, Praeterea priusPhoenissa in dimidium paene totum ex sententiis, atque ex iis maxime sententiis, quae Lirisa aurem Aristophanes
facete vocat, acumen quoddam erant in pratii, iis constat. eque vero conirnversia judicaria abest. Nam Polynices et Eteocles inter se non sortium virorum, Sed sophistarum
34쪽
riti altereantur, ita in altercation poeta omni, qua aetas ejus valebat, et et quentia, et subtilitate, et lepore usiis est. In fratrii enim oratioitibus exordium, tractationem, partitiones, et conclusionem rite institutam facile cognoscimus. uas orationes longiores quasi Iudiis quidam acute salseque die toruin seqititur, qu universibus se invicem excipientibus sententiisque altemis fratre Pugnerit, atque, ut
culminis huic certiunta quasi gladiatorio addatur, dimidiatis versibus 612 i523 altercentum Male igitur Sonem sedit, ut hane Euripidis rationem insitaretur id biod ex Vallienarii Phoenissaritin edulano apparet, in qua vir illo doctissimiis, qvidquid ex Euripido Sonoea sumsisso ipsi videbatur, adnotavit. quo in loco hoc
continemorandum jure esse videtur, Diripidem, quum aetate si ero exculta limanitate et eruditione, niisquam adeo sex eos .isso mi, dimi tat ad orationem Prorsus variam omnique vi destitutam tali eretur, quod in Seneca jure meritoque reprehenditur, exHu oratio Savo inanis verborum sotiitus est.
In Medeo, qua tabula ex antiquissimis illis temporibus, quibus Graecia
aegii nimio Asia summa barbarici caligine contristata jacebat desumta est, etiam magis discrim Pn inter Euripidis uetatem, et cam, qua paulo ant transacta rut, elueet Tota enim tragoedia in rebus versatur privatis nulla prorsus ratione rei Publica liabita quid Nason privatis tantummodo coniano dis uetus matrimonium
init Musia autem nonnisi caeca Mino cupidini serrit, neque fore uiuun in ea heroica illius magnitudinis vestigium remitum '
Sed longiam cst, omnes Porserutar Euripidis tabulas, ac satis inulta verba fecisso mihi vidoor ad intelligendum, quantopere lite poeta tragicus ab iis, qui aviccesserant, distaret Neque vero ea, quae dixi do illo, ita intelligi volo, ut
35쪽
contendam, bonis eum poetis adnumerandum non esse quamquam inter omnes satis conStat, eum nec simplicitate, nec gravitate, neque sanctitate superiores illos
aequare quid Nonne vel aequissimo aestimatori, licet caeteris hujus Poetae virtutibus aptus sit, hoc tamen confitendum est, multa in ejus tragoediis inesse inepta, multa viilgaria, at pie adeo obscoena non pauca, quae ad voluptates alliciant quod
postremum jam veteros in eo vituperrarunt. Nam ut unum tantumnio do exemplum eram, quis est, qui non aegro ierat, ecubam, ut Agamemnonem ad poenam a Polymestore expetendam sibi conciliet , in mentem sustus ei revocare amoris huc
tum, quem pellex Cassandra filia praebeat Ilecub. lx 32o 2 Ptia etsi ex nostro
sensu judicanda non sunt, quum multa hujus generis veteres Scripserint, piae recentiorum humanitas et elegantia moram exhorrescatric s. achsmuth in libro laudato, II, p. aiae, tamen pudorem et Aeschylus et Sophocles ita sera arunt, ut nusquam diutius in ejusmodi rebus commorarentur. Quibus ex causis contenderim,
multo majorem adolescentes ex Aeschyli Sophoclis quo Iuctione, quam Euripidis, percipere utilitatem. Sed haec aliena ab hac disputatione sunt, quippo quae in hae
potissimum re versetur, ut appareat, qua quisque ex his tribus poetis Graecorum tragicis ratione aetatem suam depinxerit quam disputationem inchoatam tanti uim
non persectam esse. Sane intelligo. Neque mihi in animo esse potuit, persecti aliquid omnibus quo numeris ab soliit in hac rei distaeultate asserre, id quod nec mediocritas ingenii in ei atque doetrinae, nec iijuschmodi speciminis ratio, nec deni- quo tempus ipsum mihi niuitis negotiis et publicis et privatis districto, concessit.