Institutiones biblicae sive Dissertationes isagogicae in Sacram Scripturam Tironum usui accommodatae Iosephus Zama Mellinius

2쪽

DE HISTORIA RERUM IUDAICARUM SIVE DE AB CHAEOLOGIA BIBLICA.

Multa saepenumero in sacris libris occurrunt ad Hebraeorum mores, eorumque statum spectantia, quae eo quidem tempore. quo libri conscripti sunt. apud Hebraeos, ad quos dirigebatur sermo. sat pervulgata erant et cognita ; verum eadem a nobis nunc ignorata, ita caussa plerumque sunt quominus verum Scripturarum sensum assequantur. Praestat ergo haec . Breviter, ac sumrnatim exponere. quae a Lamy

in Amaratu , a Lapide, Tirino, Du-Hame Iio, Annato, Menochio, Goere Cunaeo et Si-gonio De Rep. Hebri ; quemadmodum etiam a Buxtorphio Patre Sinnagoga Iudaica nec non Bertra mi Cornelio Politia Iudaica tameimili quam Ecclesiasti pluribus traduntur.

Tota haec autem tractatio Archaeologia Bibliea vulgo audit, quae quantum ad rectam Scripturae interpretationem, atque omne sacrorum li-hrorum studium asserat utilitatis, alibi cin prima Institutionum parte Dissert. III. Cap. III. Art. I. monuimus .

3쪽

DE IIs, QUAE AD NOTIONEM GENTIS Iu DAICAE PERTINENT.

ARTICULUS UNICUS.

Hebraei originem duxerunt a Se in Primogenito Noe, eo genealogiae tramite, quem Moyses Gen. Xl. et Lucas lli. a describunt. Seni genuit Arphaxad, hic Cainan, hic Sale. hic Heber, hic Phaleg, hic Ragau , hic Sarug, hic Nachor. hic Thare . hic Λbraham . Abraham

' genuit ex Agar Ismaelem , ex Sara uonagenaria Isaac; in Isaae Abraham benedictus est, factus . que Pater multarum gentium, tamquam arenae maris . atque ob id dictus est Abraham. Isaac

genuit Esau et Iacob, qui benedictus suit. et genuit duodecim filios , qui patres gentis illius suere , cui Deus benedixit, oracula sua credidit, ac plures promissiones secit. Ergo origo gentis Hebraeorum hisce tribus viris desinitur: Abraham , Isaac, et Iacob : hinc non semel ad indicandum Deum Hebraeorum Scriptura utitur his verbis: Deus Abraham , Deus Isaac, Deus Iacob . Caeterum et Ismaelitae sunt filii Abraham , et Idumaei sunt filii Isaae.

Nomina .

Appellati sunt Hebraei murim, alias hibnim, vel ab Neber hebr. iuxta illud

Gen. X. ai. : De Sein quoque nati sunt, Pa-ι re omnium Aliorum Heber: ut Auguatiaus de

4쪽

Cis. Dei c. II. I. I 6. et c. 39. l. a 8. , Mun-sterus cin Grammat. IIebr. etc. vel a transi- ιιι hebr. 'ap havar, a l. hiabar transiuit A. braliae a Chaldaea in Chanaan ; ut Origenes in lib. Nuna uomit. is., et mma. 35. in Gen. , Hieronymus in Ezech. cost. I. Chrysostomus mmil. 35. in Gen. et Arias Montanus in can. c. 9. quod profecto probabilius videtur . Nam a.' non prius Abraham Hebraetis appellatur , quam in Chanaan Venerit ci , a.' nedum filii Ahialiae, sed et Nachor, et alii multi deberent Nebraei vocari, qui pariter ab Heber genus duxerant; 3.' cit. loco Geneseos versio τῶν LXX. Pro Abraham Hebraeo habet Abraham transitore Aβραμ τῶ περάτη . Israelitae a Patre Iacob. cui et nomen Israel , L quia Praevaluit in Iucta contra Deum descripta Gen. XXXII. 28. Nequaquam

. . . . Iacob areella bstur nomen tuum, sed o

s fiet ca ; quemadmodum filii Esau . qui suit Rufus, dicti sunt Idumaei, nempe Ruis.

si in Unus ... nuntiarit Abram Hebraeo Gen. XIV. 13 ὶ αὶ Non una est Philoliebraeorum dissensio quod ad elymoloetiam nominis Israel. Notin ulli enim esse volunt

quasi bre Iesar Et, Prinoma Dei, fixe directus Dei, id est ευθυτατος Θεο5. Alii ut Philo, Fagian Zenus ele. ita eum dividunt bre nήn errit Ise , Roeli Et, Mis Midens Deum ponendo i loco e . Alii demum prio Sarith EI,

dominatus eat Deo respicientes ' in veluti heemanliineum, ut in nominibus Propriis collocatur, quod Cornelio a Diqiti Corale

5쪽

Iudaei scisso post Salomonem regno a tribu Iuda ci t.' quia Reges ex ea tribu fuere; di.' quia Messias ex eadem oriturus erat; 3.' quia tribus illa sola superstes suit, cum decem trihus schismaticae in captivitatem fuerunt abductae , et tribus Benjamin sere deleta fuit ab aliis tribubus, uti narratur in libro Iudic. XX. et post captivitatem si qui redierunt ex decem reliquis Tribubus, Iudaeis adsciti sunt. Populus Dei, quia eum sibi elegit Deus. ut per eum viam sterneret Messiae tot prophetiis promisso r eum insuper Deus e servitute Ae gypti redemit, et singulariter dilexit ac tuta

tus est.

Caeteri populi dicti sunt hebraice ulla Goim.

graece εθυικοι Ethnici, latine Gentiles vel etiam Incircumcisi . Noachidas quoque Vocant Hebraei, id est Noe filios, gentes omnes ab Hebraea distincla s. Vide Natalem Alexandrum Hist. Vet. Test. Aet. 2. Diff. a.

Signa a

Deus pactum iniit eum Abraham, vi cujus Abraham , ejusque filii Deum haberent et co-Ιerent ut verum Γ eum, qui vicissim pro illis quaedam praestare tenebatur ex promissionibus, de quibus paulo infra erit sermo. Exinde Deus ipse signatum voluit hunc populum praecipue Circumcisione, cui masculus quisque octavo ab nativitate die subjiciebatur, quod praesertim in confirmationem pacti institutum est a . Prae-

Laptile, aliisque Philologis non paucis magis probabile viis

detur.

il Consulat qui vult B. Aben-Earam Exod. XXI. a. et Paullum Epiae. Burgensem Matth. XXI. saὶ Hoc est motum meum quod obser bilis inter me Diuitiam by Corale

6쪽

terea alia huius signi caussa fuit, ut populus

hic ab aliis distingueretur, quemadmodum mancipia apud orientales signabantur a dominis ut dignoscerentur . Insuper ut sic mystice significaretur mortificatio carnis. et recisio inutilium perficienda maxime a Christianis . Agnoscitur etiam in circumcisione figura sat clara Baptismi juxta Patres. Circumcisio vero non ante octavum diem perficienda erat a.' quia corpus ante octavum diem non est bene mundum a sordiis

bus: ita etiam Exod. XXII. 3o. i , et Levit. XXII. ab sanxit Deus. ut bos, ovis, et

capra essent sub ubere matris septem diebus . antequam offerrentur; a.' ob incisionis dolorem . Non vero Post octavum diem, ne caeremonia tanti momenti negligeretur. Ita deserto circumis eis io omissa fuit a.' quia recens vulnus moram

injecisset prosectioni; quia nullis gentibus lunc miscebatur Hebraeorum populus . Trajecto vero Iordane Iosue in Galgala revocavit morem circumcidendi omnes in circumcisos. Vide Io sue V. Plura de circumcisionis origine et effectibus habentur in Calmet dissertationibus in Gen sim , et in Dist. ad Romanos. Nos interim ad complementum hujusce argumenti animadverte ismus quorumdam de circumcisione salsam et ab surdam opinionem , qui hunc ritum statuunt ab Λegyptiis inventum , et ad Aegyptiorum imitationem solummodo ab Hebraeis servatum. Inter

et Mos et gemen tuum Post te: eircumcidetur eae νObis omne

maseulinum i Gen. X II. o. in .s1ὶ Septem diebus sit cum matre tua , die Octaνα rem des illum primogenitum J mihi. 2ὶ Bos, oMia, et capra cum genita fuerint aemem diebus erunt a tib ubere m retris suae: die autem Octavo et dein-eeps o Drri poterunt Domino. Diuitiam by Corale

7쪽

hos suere Iulianus et Celsus teste Origene lib. T. et 5. contra Celsum , deinde Marshamus , Spencerus , aliique Vid. Wesselingium ad Herod. II. to ., et Ludollam Hist. Aetio'. III. Ι. et Comment. suo ad h. l. b. IIoc diserte adversatur in primis Scripturae, quae ex loco Genes. XVII. Io. superius citato, Deo auctori circumcidendi ritum attribuit. Addi potest illud Ioannis VI l. 22. : Propterea Moyses dedit uobis circumcisionem non quia ex Moyse est, sed ex Patribus . Adversatur insuper

Patribus, qui inter se omnes una mente consentiunt cum Iustino in Dialogo cum Triρhone . ubi legitur: Abraham, qui Primus cim

mcisionem carnis accepit . Ratione tandem sic argumentamur .

I. Circumcisio signum esse debebat, quo Hebraei ab aliis populis distinguerentur, qui idcirco Prophetarum phrasi appellabantur incime meisi. At si ritus idem apud Aegyptios suisset tu usu, quaenam inde distinctio 7 2. ' Quaenam ratio movere potuit Abraham ejusque filios , ut qui tantopere Aegyptiorum ritus et consuetudinem vitabant, Aegyptiorum hunc ritum imitarentur 3 3.' Sit quidem apud Aegyptios choc saltem tempore ) in usa Circumcisio ; sed alia ab Hebraeorum ratione id ortum habet. Illi enim nullum agnoscunt divinum Praeceptum et institutionem ; circumcidebant suo more et Demettas , Strabo, p. 824. ; et arcanorum cognitionem inde captare intendunt.

Vide Zaccariam, Not. in Trium eb de Sacram. in genere. Quaest. III. Annend. ; Veith de Libro Levitici, Qua est. XXVIII. Alia erant signa distinctiva gentis Hebraeorum . quae minus erant principalia, quaeque inserius iudicabuntur.

8쪽

Πebraei alii erant tales ab ortu suo. alii Proselyti sive advenae. Veri Hebraei divisi suerunt in duodecim tribus juxta duodecim filios

Iacob. Licet autem Levitae soli Deo vacantes non D Umerarentur inter tribus. istae tamen duodecim erant, quia Manasse et Ephraim duo filii Ioseph eonstituebant duas tribus , Iioeque quia Iacob moriens eos Iosephi gratia in proprios filios adoptavit ci . Idem patet etiam Ios. XlU.

Ex traditione apud Iudaeos recepta cuid. Sel denum de jur. nat. lib. I. c. 2. et 3.) Pr selyti alii dicebantur portae seu domicilia, alii justitiae seu foederis. Illi tantum gaudebant domicilio . et Iudaeorum eonsortio; isti habebantur ut Hebraei seu ut indigenae . ac probabiliter omnibus Iudaeorum privilegiis fruebantiar. Dix imus probabiliter; nam ex Deuteronomio XV. 3. 3 videtur remissio debitorum anno septimo Praecepta solum suisse pro fratribus idest veris Iudaeis. Praoterea Proselytts portae nihil aliud

praeeipiebatur nisi ut ab idolorum cultu et a sanguine abstinerent, et uti Sabatum observarent . Proselyti justitiae obstringebantur tota Moysis lege, atque inaugurabantur circumetuo-ne, baptismate, et sacrificio. Circumcisione excepta, pariter inaugurabantur et foeminae. Hic notandum est, Deum ob decus et

tit Duo ergo filii tui, quI nati sunt tibi. . . mei orunt: hraim et Manasses sicut Ruben et Simeon reputabuntur

mihi s Gen. XLVIII. 5. .

αὶ Sed in eorum s vitarum in suoeesserunt Iocum fisIii Ioseph in duas tribus dioisi Manasses et 'hraim. IJ A peregrino, et re enu exiges r ei m et ProPinquum repetendi non habebis Potestatem. Diuisti eo by Cooste

9쪽

honum Synagogae exclusisse ab ingressu Ecclesiae . idest veluti irregulares secisse , Eunuchos saltem voluntarios; Ammonitas et Moabitas, qui odio innato insequebantur Iudaeos; deinde Idumaeos et Aeg tios usque ad tertiam generationem , Nurios usque ad decimam. Vide Deuter. XXII l. . Quaerunt autem inter pretes quid sit ingressus Ecclesiae , a quo recensitae gentes prohibebantur. Probabilior auistem et magis recepta ea est sententia, juxta quam ingressus ille resertur ad jura civilia , privilegia et honores, uti erat ex. gr. in senatum assumi, judicis munus obire etc. et quod non impedit. quominus illi fieri possent proselyti , ac

Participare de phase . de sacramentis, de fide. id est de religionis horiis. Uno verbo arcebantur ii a pleno jure Molitico non religioso. Ita a Lapide et Calmet prae aliis. Ab eo vero tem Pore . quo iacti fuerant Proselyti , numerandae erant generationes , Post quas jus quoque Po- Iiticum iis concedebatur iuxta dicta superius. Quapropter nomen Ecclesiae et t. loco sumitur pro cactu. ut in illo odivi Ecclesiam malignantium. Caeterum illud prae oculis habeatur, nuna quidem extra Christi Ecclesiam, vel in re, vel in voto, ut docent Theologi . neminem salutem consequi posse, sed ante Christum non perinde necessarium fuisse ingredi ludaeorum Ecclesiam. Uti vero nos infidelium, ita Hebraei vita-hant consortium incircumcisorum , quibus ne licebat quidem esum concedere Agni Paschalis ci .

Promissiones.

Variae saetae suere populo Hebraeorum ae

ιὶ Si quis autem cireumcisus non tuerit, non Mesce

10쪽

pluries confirmatae a Deo promissiones. r. ' Pro missio de semine, in quo omnes gentes erant benedicendae : In te benedicentur uniuersae cognationes terrae r Ita Deus ad Abraham Gen. XII. 3. et XVIII. i 8. Illud autem in te expli-eatur Gen. XXII. 18. Benedicentur in semine tuo omnes gentes. Paullus vero ad Gal. III.

16. quid semen sit, declarat verbis illis: et semini tuo, qui est Christus; non dicitur: Et seminibus, quasi in multis r sed quasi in

uno. Ea dein promissio confirmatur Isaac cum

phrasi in semine Gen. XXVI. 4. Q et Iacobo Gen. XXVIII. 14. et . Promissio de Christo

rursus facta est Davidi a. Reg. VII. a 2. 3 et ad eius familiam determinata, mystice indicando Christum juxta Patres in persona Salomonis . cuius regnum promittebcitur firmandum . u.' Promissio de numerosa Posteritate. Ita Deus ad Abraham muli licabo semen tuum Sicut stellas caeli et velut arenam, quae est in

littore maris c Gen. XXII. l . . Idem Gen. XlIl. i6. 4 et XU. 5. 5 . Paullus ante explicavit hoc modo semen Abrahae: Qui ex η

de sunt , ii sunt fili Abrahae ad Gal. Ιll. 7. .

et pluribus aliis locis suarum Epistolarum id ipsum Paullus inculcat. Haec tamen mystica significatio non excludit litteralem sensum promissionis, vi cujus populus ipse Hebraeorum multiplicandus erat quemadmodum contigit, imo eum supponit.

sit Benedieentur in remine tuo omnes gentes. et in Benedieentur in te, et in semine tuo cunctae triabus ferra Sin Suscitabo semen stium 'ost te, quod egredietur de inero tuo et firmabo regnum ejus. 4ὶ Faciamque semen tuum sicut pia Merem terriae. 54 Numera atellas si potes .... sic erit semen tuum