Ioh. Mich. Langgut ... In illustr. dn. Henrici De Cocceii Prudentiam jur. publ. animadversiones cum illustrantes, tum emendantes

발행: 1721년

분량: 535페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

l. 2. de iur belli ' c. c. g. g. r. n..y. QUO t men non eo valet, ut imperium 'manum a Roωmanorum electione etiamnum pendere dicamus, postquam id abitionum aevo Germaniae rem ita iunctum est, ut sine hae Romana electione idem sit Imperator Romanorum, qui a Principibus Germanorum primariis Rex Germania electus est. vid. Animadv. s. --λθ. . . quam eandem ob causam nec Franeo Galliat Regibus in imperium Romanum ullum jus est potest add. not. ades a.

I. 22 tot haringia reliqua seu ulterior,quae Carolo Calvo Franco. Galliae Regi in diviso ne totius Lotharingiae anno 87o apud Marsanam cum Ludovico Germanico, superstite adhuc Ludovies II. Augusto, Lotharita filio natu majori inita, ob tigerat a Nostro vero inferius in expositione h. cum Lotharingi citeriori perperam confunditur, eum tamen diversisssima sint, quide hane dictus Ludovicus Germanicus in memorata divisisse Ma sanensi Brtitus est&eo mortuo a Carolo Calvo armis occupatam liberi illius . r. h. c. nomiis nati pari modo recuperaverunt, ut Autor h. g. ar. exponit illam vero Ludovicus junior, praedicti Ludovici Germanici filiu demum, oblatione, cesssione Caroli Calvi nepotum primum aequisivie cum Germaniae regno perpetuo univit, de quo

vid omnino Schurtet'. c. l. F. a. ta icti faederiso quo ante memorata pac&

142쪽

m A CAP. II SECT. divisio Marsinensis innuitur,ouam Noster exhibet s. 1'. h. c. 3. pellerethde quo vid. Lelam s.cirem rie. 1. Schurizst. c. LI. . parumsuam Lotharingia in citariorem nia mirum ad Germaniam vergentem, quae Ludovico Germanico pactione Matianensi obtigerat, iuptas. U. h. c. descripta. Augusto Ludovieo II. Lotharii I filio, tu maximo ad quem utraque Lotharingia eit riot&ulcerior, ceu desuncti fiatiis Lotharii uia .iotis portio , spectare videbatur, pactione ad Marsanam armora o inter Carolum Calvum Ludovicum Germanicum divisa, ut habet Autor h. c. 6. reddiἀeris 3 qua de re vid. Sehurtasseis . dissis de distis imperii Carolim δ . iterum ereptam iniuste quidem ut late demonstrat schurtail. c. l. .f. seqq. g. reddidis a quo tempore Lotharingiae Duia eatus sirperior inserior coepit quorun ille insignem Mosellae tractum hic vero magnam Belgia cae II partem complexus est, quem utrumque egregie exponitin ad nostra usque tempora perducitidem Sinuetusteisth. e. LI. θ.seqq. Mid nota a. ad

143쪽

eontendit SchuttZfl dissori. D. de Imperii patrimo ηio quoad regnam relatense a Caro IV. non distipato, g. F.seqq. Et sane potestatem vicariam generalem, qua Carolus I. Delphinus a Carolo IV. itri pertitus est, personam illius egressam non esse, exemplum Ludovie Palatini ad Rhenum Comitis arguit, cui pater Rupertus Germanorum Rex in Italiam ad capiendam coronam Romanam abitu tu vices suas tam Galliniis Arelate sis regni quam Germanici ratione commisit, ut apud Autorem sequitur extr. b. f. i. detrit 4, quod eertius regni hujus Germanorum imperio adhuc innexi& subjecti indiei. um est, coronam Arelatensem anno 1ι6e solenniter sibi imponi essecerit, quod probat Schuttrsi. c.

i. S. Ma

a vicariam dedit Deertissimo argument, servati nee abalienati a Carolo U. supremi in regnum Arelatense Germaniae iuris. 4. Germania membrasuere videtur sibi non satis eon1tare Autor, dum hic Sabaudiam meuvetiam regni Burgundae jure Germaniae membra fuisse asserit, infra . M. coss. b. c. autem probat, Helvetiam uti civitatis Germanteae seu Comitio. rum nunquam innexam esse; sabaudiam eis hoc det hian adeptam, ex quo in Ducatum imperii Germanici conversa est, cum ante Comitum uretantum uteretur. Sed salva rex est, dummodoemembra Germaniae a Statibus distinguas vid in.

144쪽

124. AD CAP. III rigor. L. . A quo titulo qui alius esse nequit, quam

pactum expressiam aut tacitum Germanorum. Quod enim meum est, ad alium sine facto meo transire nequit, est regula uti natu tali jure civili quoque confirmata in cor. f. de R. I. Hinc frustra obtenditur praescriptio, inventum juris civilis ouippe quo Rex regnumve Germaniae nequaquam obstringitur, ut not. supra ad . . c. a. plenius itar ad k. s. h. e. Sed nec jactatus ab adversa parte concessionum Caesarearum titulus ei quie- quam proficere potest, quando Procerum consenissus non ad cessit, ad alienationem rerum 'urium Imperii omnino necessarius, ut viorum exercitium tantum seu cura administratio Regi data est, ipsa proprietate dominio penes Proceres populumque manente vid. insta g. sqq. c. p. Quod non tantum de Germania, sed de omni alia republiea quoque statuendum est, quoad non probatur, Regi pacto expresso aut tacito procerum aut populi alienandi facultatem concessam esse adde Ani

t. mirum quam pugneut esto vero , omnes consentire, atque adeo verum este, supremum Ger- maniae in regnum Arelatense ius in Franco GaIlosa quibusdam Regibus translatum, id tamen ei nihil ussidere valet, nisi eum consensu Proeerum populique ea translatio facta oeeatur. Sed frustra haec defenduntur, quamdiu jus Germaniae viri bus destitutum manet.

145쪽

D DIvIs.REGN.FRANCIT INN NOU ACCESS. IIIa Carol. IV. non dis Pato. g. ast ipse Duc.t DLothuringi u tam superior ad Mosellam, quam inferior, qui odio cum 'Ducatu Brabantia in Austriolum patrimonio est. vid. not. . a I. a. b. c. 9. t. utriinque fere regri plures tamen Lotharingie pressius dicti, quam Burgundici regni partes hoc Austriorum patrimonio continet facile intellige , si provincias illius utritisque o. umeratas cum partibi is hujus, quae . σM. ya recensentur, comparare velis. Nam regni Burgundici seu Arelatensis membra in varia dominia diffracta dudum ante Maximilianum I. animin Franco Gallorum, partim vero in pontificis Romani aliorumque ditione fuere. g. Ir.successit a quo tempore partes patrimonii Burgundi ei ante hor. recensitas in tituli Austriorum cumulatas videas passim in Recessibus Imperii. 2. dominus dirimi talis vero minus juris habet, quam dominus supremus. Nam dominium directum nexum beneficiarium seu seu dalem duntaxat respicit, qui neque subjecta onem vasalli infert, neque domino directo imperiumsupremum, cui illa ex adverso respondet, tribuit vid. not. supra

ad . . e. s. Quamobrem alii Augustos. Germanis patrimonii Burgundi i resipectu domi.

nos supremos quam directos appellari malunt. 9. M. transactum est cujxa trantactionis tabulas exhibet Conting. l. a. desin imp .ar. 'MIalya w-nitateὰ quae eo spectat, ut Duces

146쪽

cticatque ab eorum sententiis non fiant provocaritiones ad summa Impurii tribunalia nec teneantur lege Rudorum regularium ι de cetero vero ut

ii defensione Imperii .ui alia ejus membra, fruanis tur,4 indictis tributis Imperii, tertia parte micius, quam unus diei horum per luant hactenti Im-, perii jurisdictioni subsint, seudaque, quae ab Imperirio majores eorum possederunt, decenti modo porro accipiant Magnoscant.

3. Dou imperii estis hoe veto ex praedictis

transietionis tabulis tantum abest ut probari iucat ut potius inde Duces Lotharingiae,qua tales,on te Comitiorum exsolutos clientelae in studi lege tantum Imperio adhue innexos eliciaς. comparuitque in Comitiis non qua Dux Lotharingiae, sed Marchionatus Nomenii aliarumque terrarum resipecti, ut ex subsicriptionibu Re OTImperii hic excitatorum eolligo, ubi is in or . diuellineipum ultimo sere loe memoratur qui tamen ut Lotharingia Dux, ob antiquitatem hujus Ducaeus, superiori loco memorandus erat, si ju, respectu Comitiis interfuisset. omp. g. in ... M .. . t rellantela quam Noster infra s. s. e. foederis inaequaIis nomine effert, cujus ea natura est, ut cliens patrono ad reverentiam tantum Oia peram hic vero vicissim ad praesidium tute- Iam te eatur ceterum neque clientem ad subie ctionis conditionem detrudat, neque patrono jurisdictionem aut summum imperium in eum pos 'tigat. Uuso Grai. l. t. de M.' L. ac. c. S. I. M.

147쪽

ere. U. s. r. Nec longe hine abire seudorum jusd et idem G t. cis c. s. s. s. Et ver ultio concedimuς regnum Burgundi cum , quoad proprio Reges habuit, de quibus supra F. s. h. c. e maniae fiduciatio tantum& clientelari jure obnoxium fuisse ei ante post aristiori summi imis perii subje tionis nexu illigatum esse , quam ex Rudolphi III. Burgundici regis testamento ad Conradum Salicum hujusque succei res devolutum est, recte statuit Sehuripsteisela disser iI. de reb.

Quia c... g. y in Dot fit. d. extr. . a. unquam habuerunt concedimus hoc, in.

de tamen minime sequitur, regnum BurgundicuM postquam per Conradum salicum Germaniae unis cium, ab hujus jutisdictionein summo imperio liis berum mati sille. s. quaedam isti membra ut Sabaudia, Bu

s. peciali transactisne lant vero, quan quam per Recessc imperii de anno 1 8. 9 nu hiem

erblanden&c. corroboratam,adhuc plene in usum deductam non esse probat Autor stupra F. p. c. . quae causa est, quamobrem Circulus Bureundicus hodieque solo Burgundiae Comitatu constet, quem admodum is ante dictam transactionem quoque id habuit. 2. eomitio m haberent xatque pro defensione tutela tantam Imperii onerum partem, quantam duo Electores, penderent, ejusque jurisdictioin hactenus Libellent, ceterum ab ea immu

148쪽

1χη - AD CAP. V. SECT. I. nes, adeoque Germaniae clientelae solum Ioederis inaequalis lege innecterentur, ut Lotharitigia D catus, quo de ante ad . u. animais a.

An Ap. V. SECT. 3. De ExemtionibuS.

Hemta sunt hexemtio est vel de Greulo , de

qua supra c. I. r. vel de imperio, qua de h. L. a. vel facto 'inpertinet I. Praescriptio, qua sola exemtionem de Imperio justam reddere nequit, quia est inventum juris civilis, quo neque Germani neque alii populi liberi obligantur, quod non minus ratione quam autoritate juris Romani probamus. Dicit enim signiri eanter Iustinianus S. uis. Instit. de usui habitat se nunc expositis acquirendi domini ex ure gentium causis , modo acquirendi ex legitimo & civili jure descendentes traditurum, ubi continuo titulum sequentem de usucapione exorditur, quam disertis verbis in ipsi

principio uri civili aeceptam fert. Quod ejusjuris interpretes distiteri minime pGstiunt, quacido peregrinos uris, sicapiendi expertes pronunciant,

aequo vid compend Lauterb.p. m. ni. Vae e ro injuria est, peregrinos usucapione prolit bere, si juris naturae seu gentium est , utpote quo omne homines adeoque non minus peregrini quam cives Romani gaudent λ vid. l. V. . de R. - Aa haec, quantum ad rationem naturalem certum est,

149쪽

id quod semel meum est ad alium sine voluntate mea transserri non possi quae reguIa si jure civi-ίquovis comprobata est per LM.1. de R. L. Sed

transit tamen dominium per usucapionem ad alium invito quoque ignorante domino, ut sanaei tum in , M. C. de praeser longi temporis quod adeo erutri putatur, ut ei nequidem rettitutio ex au- sula Praetoris generali si qua alia mihi usta causa νidebitur, indulgeatur vid. compmd, jura Lauter . -p. m. go quis vero domino ignorant, . iii. iare consentienti dominium per usucapionem. au. fert tisane non est homo quidam privatus, ut qui in dominum ceu parem nullum impetium ha bet, sed ualma reipubl potestas, cui,ssioni conu .muni causa , in bonis ubditorum. ominium .eminens competit , ut recte ai Hugo Grol. . I. I. de jur. bessi, Fac. c. I. c t . i. an a σέ. a. c. 13. g. Zo n. s. it. c. l . .. . l. s. e. .. . u. c. o. g. r. o Expediti vero rei

publ. ut dominia sint certa itaescindantur lites. Cui rei a summa ejus potestate usucapio seu

praescriptio inducta est, ut dicitur in prine. Instit. Musuc. Unde Iiquet, hane a dom o superioris eminente, tanquam causia generante originem statam ducere, quae cum inter diversos populos Re .gesque liberos, pares quippe deficiat usucapionem quoque,ut effectum ejus, deficere necesse est. add. I M. Frideri Hormis, H . inuiter I. a. c. q. .. . Deinde potissimum usucapionis te-quisitrum habetur tempus legitimum. Hoc vera x suapte natura nullam vim effectricem habet, ni ἀ

150쪽

si aeeedat legis ivilis auctoritas. Quanquam e- nim nihil non fit in tempore, nihil tamen fit a tem pote, ut iterum ait Hugo G t. l. a. deis . HI s I. f. Accedit quod jure naturae seu gentium neque Iocus, neque modus neque tempus actuum humanorum definitum sit, qua te determiis Rat o temporis legitimi, sine qua nulla eo sistere

potest ullaeapio, a lege civiliit fiet scatur neeest est. Ut ne prorsus omittam, quod vulgo pro astitia usueapionis affertur, eam in poenam neglia tentium dominorum stitutam esse. t haec nissis nequit nisi a superio , quem praeter Deum Reges populique liberi inter se minime agnoscunt ., proinde in iis nec poenae humanae usucapionis aquae jacturam dominii inseri locus dari pote Quod notat Ziegler contra Grotium l. a. de juri est inac. c. ao. . o. sdissen. Selen Gem M. s. o. Grinstas, gerulum non minus quam civium quieti usu eapionem coudueere & proinde hano ab illis quoque servari conveniens esse. t esseesponden hoc argumentum ab utilitate depromtum huc non pertinere , ubi argumenta justi perquirimus, ut egregie nos docet Hugo Grcit. in P

hi Huri best. M. . v. cibi Ziagier in not. l. Λ injustos exemtionis titulos refere dum est bellum, nisi diibsequente pacis pactione

expressa aut latita, qua bellum finitur, confirmetur. Quamdiu enim id durat, neuter belligerantium videtur acquisivisse, quod oecupavit, dum alateri idem vi repetendi lux est. Sed quaeritur et auciusmodi pactio obtentu metus ab alterutro paeis-- tutium

SEARCH

MENU NAVIGATION